Etymologie, Etimología, Étymologie, Etimologia, Etymology, (griech.) etymología, (lat.) etymologia, (esper.) etimologio
DE Deutschland, Alemania, Allemagne, Germania, Germany, (esper.) Germanujo
eXterne Wortlisten, (esper.) eksteruloj vortlistoj
XLEXER - Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer
XLEXER
Lexer - Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer
(E?)(L?) http://www.woerterbuchnetz.de/Lexer
Lexer - Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer
V O R W O R T
Obwol meine aufgabe erst zur hälfte vollendet ist, will ich doch schon jetzt versuchen, eine kurze rechenschaft über das ganze unternehmen abzulegen.
Wie man schon aus dem der ersten lieferung beigegebenen prospecte ersehen haben wird, gieng die idee zu vorliegendem werke von dem herrn verleger desselben aus, der mich im sommer 1867 in Freiburg aufsuchte und mir die ausarbeitung eines mittelhochdeutschen handwörterbuchs anbot, das zugleich ein alphabetischer index und ein supplement zum grossen mittelhochdeutschen wörterbuche von Benecke-Müller-Zarncke sein sollte. Obschon ich selbst nicht unerhebliche bedenken gegen diese dreifache in einem und demselben werke zu lösende aufgabe hatte, bedenken, die auch von W. Wackernagel geteilt wurden (die er aber nach dem erscheinen der 1. lieferung in liebenswürdigster weise zurückzog), so entschloss ich mich doch, auf den wunsch des herrn verlegers einzugehen, vornehmlich aus dem grunde, weil ich mir sagen musste, dass die gelegenheit zur notwendigen herstellung eines index und supplements zum mittelhochdeutschen wörterbuche nicht so bald, vielleicht niemals wiederkehren dürfte.
Die nächste und unerquicklichste aufgabe war, den im mittelhochdeutschen wörterbuche enthaltenen wortschatz a l p h a b e t i s c h zu ordnen: sie hat meine freie zeit von andertbalb jahren in anspruch genommen, woneben freilich gewissermassen zur erholung viele quellenwerke gelesen wurden, um meine seit dem jahre 1859 gesammelten nachträge zum mittelhochd. wörterbuche zu vermehren. Die sammlung dieser nachträge würde von vorne herein systematischer ausgefallen und für ein w ö r t e r b u c h nicht für ein blosses g l o s s a r i u m berechnet gewesen sein, wenn ich eine ahnung davon gehabt hätte, dass es mir selbst sollte beschieden sein, sie in einem mittelhochdeutschen wörterbuche zu verwerten. Allerdings habe ich mir nach übernahme der arbeit die ideale aufgabe gestellt, die mittelhochdeutsche sprache in ihrer ganzen entfaltung zur anschauung zu bringen und eine, soweit diess überhaupt möglich ist, absolute vollständigkeit des sprachschatzes zu erstreben: aber ich selbst bin mir am besten bewusst, wie weit das gelingen hinter der aufgabe zurückgeblieben ist, selbst wenn ich die am schlusse des werkes zu liefernden "nachträge", auf die im vorliegenden bande schon öfters verwiesen ist, in anschlag bringe. Für ein v o l l s t ä n d i g e s mittelhochd. wörterbuch müssten, das ist meine feste während der arbeit gewonnene überzeugung, a l l e gelesen werden, eine aufgabe, welcher ein einzelner nicht gewachsen ist, auch wenn er seine ganze zeit ihr widmen könnte.
...
A
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=Lexer#0
Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer |
- a
- a
- â
- â, interj.
- â-
- â
- ab, praep. adv. s.
- ab, conj.
- âbant, stm. s.
- âbars, stm. s.
- âbasel, stm. s.
- abbet, stm.
- abbeteie, stf.
- aptei, stf.
- abdig, f. s.
- abe, adv. conj. s.
- abe, präp. mit dat.
- ab, präp. mit dat.
- ave, präp. mit dat.
- abe, adv.
- ab, adv.
- ap, adv.
- abe bediuten
- abe beheben
- abe beieln, s.
- abe bëllen
- abe bërn
- abe bern, sw.
- abe bestrîchen
- abe binden
- abe biten
- abe bî?en
- abe brëchen
- abe brësten
- abe brevieren
- abe buosemen
- abe däwen
- abe dingen
- abe dringen
- abe drücken
- abe eichen
- abe eischen
- abe erdræjen
- abe erdröuwen
- abe erîlen
- abe ern
- abe erren
- abe erkennen
- abe erlecken
- abe erliegen
- abe erstërben
- abe erstrîten
- abe ertriegen
- abe ë??en
- abe gân
- abe gebaden
- abe gebinden
- abe gebrëchen
- abe geliden
- abe gelten
- abe gereden
- abe gerihten
- abe gesitzen
- abe gestân
- abe getrëten
- abe gewinnen
- abe gewischen
- abe geziehen
- abe geziugen
- abe güeten
- abe gürten
- abe hacken
- abe heben
- abe hëlfen
- abe hîrâten
- abe houwen
- abe îlen
- abe kennen
- abe klûben
- abe komen
- abe lâ?en
- abe lân
- abe lëdigen
- abe legen
- abe leiten
- abe leschen
- abe lësen
- abe liegen
- abe liften, s.
- abe lœsen
- abe loufen
- abe mei?en
- abe nagen
- abe nëmen
- abe phanden
- abe reden
- abe rechen
- abe reiten
- abe rihten
- abe rîsen
- abe rîten
- abe riuten
- abe rî?en
- abe rouben
- abe routen
- abe rücken
- abe rüefen
- abe rûmen
- abe sagen
- abe sateln
- abe schaben, vgl.
- abe schatzen
- abe scheiden
- abe scheln
- abe schepfen
- abe schërn
- abe scherpfen, s.
- abe schieben
- abe schie?en
- abe schimpfen
- abe schrecken
- abe schrîben
- abe schrôten
- abe schüten
- abe segen
- abe sengen
- abe setzen
- abe sîn
- abe sinnen
- abe slahen
- abe sleichen, s.
- abe slei?en
- abe slîfen
- abe sloufen
- abe sneiten
- abe snîden
- abe spannen
- abe sprëchen
- abe spürn
- abe stân
- abe stëchen
- abe stellen
- abe stërben
- abe stîgen
- abe stiuren
- abe stô?en
- abe straelen
- abe streifen
- abe strîchen
- abe stricken
- abe strîten
- abe sundern
- abe swern
- abe swîchen
- abe swingen
- abe teichen, s.
- abe teilen
- abe tîligen
- abe tilgen
- abe traben
- abe tragen
- abe trennen
- abe trëten
- abe trîben
- abe trossen
- abe troufen
- abe trucken, s.
- abe tuon
- abe twahen
- abe vâhen
- abe vallen
- abe varn
- abe vellen
- abe verbrennen
- abe vergëlten
- abe vretzen
- abe vüeren
- abe wæjen
- abe waschen
- abe wëhseln
- abe weigen
- abe welzen
- abe wërben
- abe wërfen
- abe wësen
- abe winden
- abe wîsen
- abe würgen
- abe zeisen
- abe zeln
- abe zellen
- abe zerbrëchen
- abe zerren
- abe ziehen
- abe ziln
- abe zücken
- âbe, f. n. s.
- abe-beweglich
- abe-brëche, swf.
- abe-brëchen, stn.
- abe-brëchen, stn.
- abe-brëcher, stm.
- abe-brëchunge, stf.
- abe-bû, stf.
- abe-burt, stf.
- âbec, adj.
- â-bê-cê, stn.
- abe-ganc, stm.
- abe-geborn, part. adj.
- abe-genge, stn.
- abe-gescheiden, part. adj.
- abe-gescheidenheit, stf.
- abe-gescheidenlîche, adv.
- abe-gescheidenlîchen, adv.
- abe-geschrift, stf.
- abe-günste, stf. vgl.
- ab-günste, stf. vgl.
- abe-hære, adj.
- abe-heldec, adj.
- abe-hëllec, adj.
- abe-kêr, stm.
- abe-kêre, stf.
- abe-kêrec, adj.
- abe-kêren, stn.
- abe-kêrunge, stf.
- abe-kündunge, stf.
- abe-kust, stf. s.
- abe-ladunge, stf.
- abe-lâ?, stm. stn.
- abe-læ?e, adj.
- abe-læ?ec, adj.
- abe-lâ?en, swv.
- abe-lâ?-kaste, swm.
- abe-lâ?unge, stf.
- abe-leger, stm.
- abe-legunge, stf.
- abe-leibe, stf. s.
- abe-leite, stf.
- abe-leiter, stm.
- abe-lîbe, adj.
- abe-lîbe, stf.
- abe-lîbunge, stf.
- abe-lœsec, adj.
- abe-louf, stm.
- abe-lougenunge, stf.
- abe-lûtec, adj.
- abeme
- abe-mei?unge, stf.
- ab-emphâhunge, stf.
- aben
- âben, swv.
- abe-nâme, stf.
- âbenden, swv.
- abe-nëmen, stn.
- abe-nëmer, stm.
- abe-nëmunge, stf.
- abe-nie?en, stn.
- âbent -des, des stm.
- âbent-brôt, stn.
- âbent-ë??en, stn.
- âbent-gâbe, stf.
- âbent-ganc, stm.
- âbent-han, swm.
- âbent-imbî?, stn.
- âbentiur, stf. s.
- âbent-lanc, adv.
- âbent-lieht, stn.
- âbend-mærlîn, stn.
- âbent-rôt, stm. stn.
- âbent-rœte, stf.
- ab-entrunnen, part. adj.
- âbent-schîn, stm.
- âbent-schouwen, stn.
- âbent-sëgen, stm.
- âbent-sende, part. adj.
- âbent-solt, stm.
- âbent-spil, stn.
- âbent-spîse, stf.
- âbent-stërne, m.
- âbent-stunde, stswf.
- âbent-sunnen-schîn, stm.
- âbent-tanz, stm. s.
- âbent-tranc, stm.
- âbent-tückelîn, stn.
- âbent-tunkele, swf.
- âbent-vröude, stf.
- âbent-wint, stm.
- âbent-wirtschaft, stf.
- âbent-zît, stf.
- abe-phendec, adj.
- aber, adv. conj.
- aver, adv. conj.
- afer, adv. conj.
- âber, adj.
- æber, stn. s.
- aber-âhte, stf.
- aber-æhter, stm.
- aber-ane, swm.
- aber-ban, stm.
- abe-rede, stf.
- abe-redec, adj.
- abe-redunge, stf.
- aberëlle, swm.
- aber-gloube, swm.
- aber-gloubec, adj.
- aber-hâke, swm.
- âberhæmisch, adj. s.
- æberi, stf. s. v. a.
- abe-rihtunge, stf.
- abe-rinnec, adj.
- abe-rîsel, stm.
- abe-rî?er, stm.
- ab-erkennunge, stf.
- aber-list, stm.
- æbern, swv.
- aber-schanze, stf. s.
- abe-rûm, stm.
- abe-ruof, stm.
- aber-wandel, stm.
- ab-erwenken, stn.
- aber-wette, stn. f.
- aber-witze, stf.
- aber-zil, stn.
- abe-sage, stf.
- abe-schar, stf.
- abe-scheiden, stn.
- abe-scheidenlîche, adv.
- abe-scheidunge, stf.
- abe-scheit, stm.
- abe-schiht, stf.
- abe-schrift, stf.
- abe-schrôt, stm. s.
- abe-setzer, stm.
- abe-slac, stm.
- abe-slage, stf.
- abesle, stm. s.
- abe-slî?ec, adj.
- abe-sneitach, stn.
- abe-sneite, stf.
- abe-snîdunge
- abe-snit, stm.
- abe-steic, stm.
- abe-stendec, adj.
- abe-stîc, stm.
- abe-stich, stm.
- abestô, stm.
- abestôn, stm.
- abe-strich, stm.
- abe-strîchen, stn.
- abe-swinc, stm. s.
- abet, stm. s.
- abe-tanz, stm.
- abetiêre, stm. s.
- abe-tilgunge, stf.
- abe-trac, stm.
- abe-trëter, stm.
- abe-trinne, stf. s.
- abe-trinner, stm.
- abe-trülle, adj.
- abe-trüllec, adj.
- abe-trunne, stf.
- abe-trinne, stf.
- abe-trünne, adj.
- abe-trünne, swm.
- abe-trünnec, adj.
- abe-twingunge, stf.
- abe-val, stm.
- abe-vallen, stn.
- abe-vallunge, stf.
- abe-vart, stf. vgl.
- abe-vellec, adj.
- abe-vûlen, swv.
- abe-vuoter, stn.
- abe-wanc, stm.
- abe-wëc, stm.
- abe-welzunge, stf.
- abe-wenke, adj.
- abe-wësec, adj.
- abe-wësekeit, stf.
- abe-wîsære, stm.
- abe-wîsen, stn.
- abe-witze, stf.
- abe-wort, stn.
- abe-wörtec, adj.
- abe-zerren, stn.
- abe-zerrer, stm.
- abe-ziech-stube, f.
- abe-ziehunge, stf.
- abe-ziht, stf.
- abe-zuc, stm.
- abe-zuht, stf. s. v. a.
- ab-gesagt, part. adj.
- ab-geschaben, part. adj.
- ab-geschrift, stf.
- ab-gesetze, stn.
- ab-gezogen, part. adj.
- ab-gë??ec, adj.
- ab-got, stn. m.
- ap-got, stn. m.
- ab-got, stn. m.
- ap-got, stn. m.
- ab-got-hûs, stn.
- ab-götisch, adj.
- ab-gottenîe, stf.
- ab-gottinne, stf.
- ab-gründe, stn.
- ab-gründec, adj.
- ab-gründekeit, stf.
- ab-grunt, stm.
- ab-grüntlich, adj.
- ab-grüntlicheit, stf.
- ab-günste, stf. s.
- ab-hër, adv.
- ab-hin, adv.
- ab-holt, adj.
- ab-holz, stn.
- abis, stm. s.
- abît, stm.
- abjetêre, stm.
- ab-lage, adj.
- ab-legec, adj.
- ab-legikeit, stf.
- ab-lenges, adv.
- ab-loc, stm.
- ablûcie, swf.
- ab-neigen, swv.
- abors, stm. s.
- âbrahæmisch, adj. s.
- âberhæmisch, adj. s.
- â-brëch, s.
- â-brich, stm.
- abrille, swm. s.
- ab-sage-brief, stm. s.
- ab-sagen, stn. s. v. a.
- ab-sager, stm.
- ab-schabe, swf.
- ab-schâch
- ab-schinder, stm.
- ab-schit-brief, stm.
- ab-schüten, stn.
- ab-schûm, stm.
- absent, stf.
- absentz, stf.
- absist
- ab-sîte, f.
- absîte, stswf.
- apsîte, stswf.
- ab-sîten, dat. adv.
- absoluzîe, stf.
- absolvierunge, stf.
- ab-stërne, swm.
- ab-sunderic, adj.
- abt, stm. s.
- abtassinne, f. s.
- ab-teilec, adj.
- ab-teiler, stm.
- ab-teilunge, stf.
- ab-trücken, swv.
- ab-turne, adj.
- â-bulge, swf. s.
- â-bunst, stf.
- â-bunstikeit, stf. s. v. a.
- âbunt, stm. s.
- ab-wëhsel, stm. s. unter
- ab-wende, stf.
- ab-wërfunge, stf.
- ab-wërken, stn.
- ab-wertec, adj.
- ab-weschunge, stf.
- abyss, stswm. sw.
- abysse, stswm. sw.
- -ach, ableitungssilbe.
- ach, interj.
- ach, stn.
- ache, stn.
- achates, stm.
- achen, swv.
- achlâch, interj. s.
- achmardî, stn.
- achnen, swv.
- achper, adj. s.
- acht, adv. conj. s.
- achter, praep. adv. s.
- achter-rîten, stv. II.
- Ach-vart, stf.
- achwent, swv.
- achzen, swv.
- achzên, num. s.
- acker, stm. n. n.
- ackeran, stm. n. fem.
- acker-bolz, stm.
- acker-breites, adv.
- ackerer, stm.
- acker-ganc, stm.
- acker-grille, swm.
- acker-guot, stn.
- acker-gurlach, stn.
- acker-gurre, swf.
- acker-knëht, stm.
- acker-krût, stn.
- acker-lenge, stf.
- acker-liute
- acker-lôn, stmn.
- acker-man, stm.
- acker-mâ?e, stf.
- ackern, swv.
- acker-pfërt, stn.
- acker-rûte, swf.
- acker-sâme, swm.
- acker-schülle, swm. vgl.
- acker-trappe, swm.
- acker-tropfe, swm.
- acker-wërc, stn.
- acker-wurm, stm. vgl.
- acker-wurz, stf.
- acker-zülle, swm. vgl.
- ackes, stf.
- ackes-hosel, stm. swf.
- ackes-stil, stm.
- acolite, swm.
- acutei?
- adamant, stm. s.
- adamanten-stückel, stn.
- adamantîn, adj.
- adamas, stm.
- adamast, stm.
- adamant, stm.
- adar
- adê, s.
- adel, stn. m. stv.
- adel-ar, swm. stm.
- adel-arn, stm. s.
- adel-bære, adj.
- adel-bruoder, stm.
- adelen, swv. s.
- adel-erbe, stn.
- adel-erbe, swm.
- adel-haft, adj.
- adel-haftec, adj.
- adel-heit, stf.
- adel-hêrre, swm.
- adel-kint, stn.
- adel-kleit, stn.
- adel-lîche, adv. s.
- adel-lîchen, adv. s.
- adel-rîche, stn.
- adel-sarc, stm.
- adel-schaft, stf.
- adel-spar, swm.
- adel-sun, stm.
- adelungen, swv. s.
- adel-vater, stm.
- adel-vrî, adj.
- adel-vrouwe, swf.
- adel-wîp, stn.
- ädem, stm.
- âdem, stm. s.
- ademant, stm. s.
- aden-lîche, adv.
- ader, conj. u. s. auch unter
- âder, stswf.
- âdereht, adj.
- æderic, adj.
- âder-lâ?er, stm.
- âder-lâ?unge, stf.
- æderlîn, stn.
- æderl, stn.
- ædern, swv.
- âder-slac, stm.
- âder-slahen, stn.
- âder-stô?, stm.
- âder-suht, stf.
- âder-wurz, stf.
- âder-zoc, stm.
- adevente, swm. s.
- adich, vgl.
- adlar, stm. s.
- adlarer, stm. s.
- adler-vest, adj.
- admirât, stm.
- admirâtinne, stf.
- atmerâtinne, stf.
- aducht, m. vgl.
- advent, stswm.
- advente, stswm.
- afel, stm.
- afer, adv. conj. s.
- äfern, swv. s.
- affalter, s.
- affalter-boum, stm.
- affære, stm.
- affe, swm.
- affeht, adj.
- affehte, adv.
- affen, swv.
- affen-banc, stf.
- affen-banc, stf.
- affen-bërc, stm.
- affen-heit, stf.
- affen-hôch-zît, stf.
- affen-hût, stf.
- affen-kleit, stn.
- affen-rât, stm.
- affen-salbe, stf.
- affen-seil, stn.
- affen-smalz, stm. vgl.
- affen-spil, stn.
- affen-spîse, stf.
- affen-swanz, stm.
- affen-tal, stn.
- affen-taler, stm.
- affen-tanz, stm.
- affen-tier, stn.
- affen-vleisch, stn.
- affen-vuore, stf.
- affen-wort, stn.
- affen-zagel, stm.
- affen-zît, stf.
- affinne, stf.
- effinne, stf.
- effîn, stf.
- af-gründe, stn. s.
- af-heldec, adj.
- af-heldecheit, stf.
- af-teilec, adj. s.
- aften, swv.
- aften, adv. praep. s. das folgende.
- after, adj.
- after, swm.
- after, adv. praep. adv.
- after-âder, swf.
- after-belle, stf. vgl.
- after-bier, stn.
- after-darm, stm.
- after-dëheme, m. s.
- after-dinc, stn.
- after-erbe, swm.
- after-ërtac, stm.
- after-gir, stf.
- after-gloube, swm.
- after-hâke, swm.
- after-hêrre, swm.
- after-houbet, stn.
- after-huote, stf.
- after-kapf, stm.
- after-kint, stn.
- after-klage, stf.
- after-kome, swm.
- after-kœse, stn.
- after-kôsen, swv. stn.
- after-kôser, stm.
- after-kôsunge, stf.
- after-kumelinc, stm.
- after-künde, stn. s. v. a.
- after-kunft, stf.
- afterkumft, stf.
- after-künne, stn.
- after-mâl
- after-mân-tac, stm.
- after-muoder, stn.
- aftern, swv. in
- after-reide, stf.
- after-reif, stm.
- after-riuwe, stf.
- after-sil, swm.
- after-slac, stm.
- after-slage, stf.
- after-snit, stm. vgl.
- after-sprâche, stf.
- after-sprâchen, swv.
- after-sprëchen, stn.
- afters-tac, stm. s.
- after-stellec, adj. s. v. a.
- after-stranc, stm.
- after-tage-zît, stf.
- after-teil, stn.
- after-trühel, stn. s.
- after-vënster, stn.
- after-voget, stm.
- after-wân, stm.
- after-wedel, stm.
- after-wert, adv.
- after-wette, stn. f. s. v. a.
- after-wort, stn.
- after-zühtec, adj.
- ag, u. s.
- aga-pu?, m. s.
- agat-stein, s.
- ag-bære, adj. s.
- ageleie, f.
- agleie, f.
- agelaster, swf. s.
- ageleie, f. s.
- ageleister, swf. s.
- ageleister-var, adj.
- agelei?, adj. adv.
- agelei?e, adj. adv.
- agelei?e, stf.
- agelster, swf. vgl.
- agelster-nest, stn.
- agelster-ouge, swn.
- agene, stf. stm. stm.
- agen-guot, stn.
- agen-huof, adj.
- age-stein, stm.
- aget-stein, stm.
- age-steinîn, adj.
- agesteiniu, adj.
- â-getroc, stn.
- â-gë?, stf.
- â-gë??el, adj.
- â-gë??ele, stf.
- â-gë??ele, swm.
- â-gë??elec, adj.
- aglaster, swf. s.
- agleie, f. s.
- agra?, stm.
- â-greifen, swv.
- agst, stf. s.
- â-gunst, stf. s. v. a.
- -ah, ableitungssilbe.
- ahâ, interj.
- aharen, stm. s.
- ahe, stf. sw.
- ahe, swf.
- ähe, stf.
- æhe, s.
- â-hei, interj.
- äher, stn. s.
- ahern, swv. s.
- ahe-runst, stf.
- ah-ganc, stm.
- ahî, interj.
- ahlês, interj. s. s.
- ahorn, stm.
- ahorn-boum, stm.
- ahörnîn, adj.
- ahse, stf.
- ahsel, stswf.
- ahsel-bein, stn.
- ahsel-blic, stn.
- ahsel-breit, adj.
- ahsel-hart, stm.
- ahseln, swv.
- ahsel-note, stf.
- ahsel-rote, swm.
- ahsel-wît, adj.
- ahsen-drum, stn.
- ahste, num. ord. s.
- aht, stf. swm. s.
- aht, num. card.
- aht-bære, adj.
- ahte-bære, adj.
- aht-bæren, swv.
- aht-bærkeit, stf.
- aht-bær-lîche, adv.
- ahte, swm. u.vgl.
- aht, swm. u.vgl.
- ahte, stf.
- aht, stf.
- ahte, num. ord. s.
- âhte, stf.
- æhte, stf.
- âhte-brief, stm.
- ahte-brôt, stn.
- âhte-buoch, stn.
- ahtec, adj.
- ehtic, adj.
- aht-ecke, adj.
- ahtede, s.
- ahten, swv.
- ahten, stn.
- âhten, swv.
- æhten, swv.
- ahtende, s.
- ahter
- æhter, stm.
- êhter, stm.
- ahterin, stf.
- ehterin, stf.
- æhterinne, stf.
- âhtesal, stn.
- æhtesal, stn.
- æhte-schaz, stm.
- ahteste, num. ord.
- âhte-tac, stm.
- æhtigen, swv. s. v. a.
- aht-jærec, adj.
- ahtode, num. ord.
- ahtede, num. ord.
- ahte, num. ord.
- aht-sam, adj. in
- âht-sniter, stm.
- âht-sniter, stm.
- ahtunde, s.
- ahtunge, stf.
- âhtunge, stf.
- æhtunge, stf.
- aht-valt, adj.
- aht-valtec, adj.
- âht-wort, f.
- ahû, interj. vgl.
- âhui, interj.
- ah-zec, num. card.
- aht-zec, num. card.
- ah-zëhen, num. card.
- ah-zëhende, num. ord.
- ah-zëhen-jærec, adj.
- ai, interj. s.
- ai
- ei
- aigst, stf. s.
- aindorn, m. n. s.
- aine, stf. s.
- ait-stein, stm.
- â-kambe, stn.
- â-kambîn, adj.
- akolitus, s.
- â-kôsen, swv.
- â-kôsen, stn.
- ak-pou?, stm. s.
- â-kraft, stf.
- â-kreftic, adj.
- aks, stf. s.
- â-kust, stf. m.
- â-kust, adj.
- â-küstec, adj.
- â-küstec-lîchen, adv.
- al, adj.
- al, adv. adj. adj. adv.
- al, conj.
- al, adj.
- âl, stm.
- alabandâ, n. pr.
- alabaster, stn.
- alabaster-stein, stm.
- ala-fanz, stm. s.
- alamanden
- alanc, adj. adv.
- alenc, adj. adv.
- alinc, adj. adv.
- al-anders, adv.
- alant, stm.
- alant-wîn, stm.
- alant-wurz, stf. s.
- alære, stm.
- ælære, stm.
- â-laster, stn.
- âlat-spie?, stm.
- alb, stm. s.
- al-balde, adv.
- al-bar, adj.
- al-bære, adj. s.
- albe, swstf. st.
- albe, stf.
- al-bedûte, adv.
- albeg, s.
- al-begarwe, adv.
- al-behende, adv.
- albel, stm.
- alber, stm. s. v. a.
- alber, adj. s.
- alber, stf.
- alber-boum, stm.
- al-bereite, adj. adv.
- alberîn, adj.
- albernach, stn.
- al-besunder, adv.
- al-besundern, adv.
- al-betalle
- al-bîhanden, adv.
- alb-kæse, stm.
- albi?, stm. s.
- al-blîbende, part. adj.
- al-blô?, adj.
- albus, stm.
- al-bûwes, adv.
- älch, stm. s.
- alchamîe, stf.
- alchamiste, swm.
- alda, conj. s.
- al-dâ, adv.
- al-dar, adv.
- alde, swf. s.
- alde, conj.
- ald, conj.
- alder, conj.
- aldê
- aldei
- oldei
- uldei
- alder, conj. s.
- alder-eltern, pl.
- alder-man, stm.
- aldern, s.
- alder-vater, stm. s.
- aldest, conj. s.
- al-dort, adv.
- al-durch, adv. praep.
- âle, swf.
- ale-bar, s.
- al-ëbenst, adv.
- ale-fanz, stm. s.
- â-leibe, stf.
- al-ein
- al-eine, adv. conj.
- al-ein, adv. conj.
- al-ein-genôte, adv.
- alei?
- Alemân, m. s.
- alenc, adj. adv. s.
- alêne, m. vgl.
- ale-vanz, stm.
- ale-venzlîn, stn.
- ale-wære, adj. s.
- alf, stm. s.
- alf, adj. adj. stm. s.
- alfabête, stn.
- alfurt
- al-ganz, adj.
- al-gar, adj. adv.
- al-gater, adv.
- al-gemechlîche, adv.
- al-gemeine, adv.
- al-gemeine, stf.
- al-gemeinlich, adj.
- al-gemeinlîche, adv.
- al-gemeinlîchen, adv.
- al-genuht, stf.
- al-gerihte, stn.
- al-gerihte, adv.
- al-gërnde, part. adj.
- al-gërne, adv.
- al-gewaltec, adj.
- algorismus, stm.
- al-heit, stf.
- al-hër, adv.
- al-hie, adv.
- alhorn, s.
- alinc, adj. s.
- Alischanz
- alk-ar, swm.
- alle
- alle, conj. s.
- allec, adj.
- allec-heit, stf.
- ellecheit, stf.
- allec-lîche, adv.
- allec-lîchen, adv.
- allectorie, m.
- allegieren, swv.
- alle-guot, adv.
- alle-mitten, adv. s.
- allent-halben, adv.
- allent-sam, adv.
- allent-samen, adv.
- allent-sament, adv.
- aller
- aller-beldest
- aller-baldist
- aller-best, adj. adv.
- aller-boest, adj.
- aller-dinge, adv.
- aller-dings, adv.
- aller-edelst
- aller-êrst, adv.
- aller-gërnest, adv.
- aller-grüenest
- aller-hei?est
- aller-hertest
- aller-hërzenlich, adj.
- aller-innerste
- aller-jærgelich
- aller-langest
- aller-leideclich
- aller-lengest, adv.
- aller-liebest
- aller-lîhtest
- aller-lüftigest
- aller-mannelich
- aller-meist, adj.
- aller-meiste, adv.
- aller-melch, s.
- aller-minst
- aller-nehteclîche, adv.
- aller-niderst
- aller-schedist
- aller-schimpflichest
- aller-schœnest
- aller-slahtære, stm.
- aller-smalsihtigest
- aller-sterkest
- aller-tegelich
- aller-tegelich
- aller-trûwelîches, adv.
- aller-vërrest
- aller-wëgen
- aller-wî?est
- aller-zierlichest
- alles, adv.
- alles, adv. adj. in
- alles-wâ, adv. s.
- alle-wëc, adv.
- alwëc, adv.
- alle?, adv.
- alle?-ane, adv. s.
- alle?-sam, adv.
- allieren, swv.
- al-lûter, adj.
- alm, stm. s.
- alme, stf. s.
- Alman, m.
- Alemân, m.
- Almanje
- Alemânje
- almarisch, adj.
- al-mechlich, adj. s.
- al-mehtec, adj.
- al-mehtec-heit, stf.
- al-mehteclich, adj.
- al-meinde, stf.
- almende, stf.
- al-meist, adv.
- al-meistec, adj.
- al-mende, stf. s.
- almende
- al-menden, swv.
- almender, stm.
- almerîe, stf.
- almerlîn, stn.
- almerl, stn.
- almetîn, stm. vgl.
- al-minneclich, adj.
- al-minnende, part. adj.
- al-mit-alle
- al-mitten, adv. s. u.
- al-munde, stf.
- almuosen, stn. st. sw.
- almuosenære, stm.
- almüesener, stm.
- almuosen-bû-meister, stm. s. unter
- almuosen-phrüende, stf.
- al-muoters-ein, adj.
- almus, stn.
- almut, stf.
- almuz, stn. s.
- al-nâch, adv.
- al-niuwe, adj.
- âlôe, stn.
- alp, stm. n.
- alb, stm. n.
- alp, f. s.
- alpa, f. s.
- alp-boc, stm.
- alp-leich, stm.
- alp-riutine, f.
- al-rëhte, adv.
- al-reite, adv.
- alrêrst, s.
- alrêst, s.
- al-rôt, adj.
- al-rûne, stswf.
- al-rûn-öl, stn.
- al-rûn-pulver, stn.
- al-rûn-rinde, f.
- als, adv. s. s. s.
- al-sâ, adv.
- al-same, adv. conj.
- alsam, adv. conj.
- al-samelich, adj.
- al-samelîchen, adv.
- al-samen, adj. adv.
- al-san, adv. s.
- al-sân, adv. s.
- al-sanfte, adv.
- al-schapf, stn.
- al-schône, adv.
- al-sô, adv. s.
- al-sô, adv.
- al-se, adv.
- als, adv.
- al-solich, pron. adj.
- alsolch, pron. adj.
- al-stërbende, part. adj.
- alster-vêch, adj.
- al-sus, adv.
- al-suslich, adj. adv.
- als-wâ, adv.
- al-swarz, adj.
- al-swîgende, part. adj.
- alt, adj.
- al-tac, acc. adv.
- alt-amman, stm.
- altân, stf.
- altære, stm.
- altâre, stm.
- álter, stm.
- altâriste, swm.
- altâr-kentlîn, stm.
- alt-büe?er, stm.
- alte, swm.
- altec, adj.
- altec-heit, stf.
- alteclêre, swm.
- alten, swv.
- alten, swv. s.
- altenen, swv. in
- alter, stm. s.
- alter, stn.
- alter-ane, swm.
- alt-erbe, stn.
- alt-erbe-lant, stn.
- alter-borte, swm.
- alter-hërre, swm.
- alter-hûs, stn.
- alter-kleit, stn.
- alter-lachen, stn.
- altern, sw. pl.
- alter-palle, swm.
- alters-eine, adj.
- alter-stein, stm.
- alter-tuoch, stn.
- alter-va?, stn.
- alter-ve??elîn, stn.
- alter-wîhe, stf.
- alt-geschriben
- alt-grîs, adj.
- alt-heit, stf.
- alt-hêrre, swm.
- althërre, swm.
- alt-hiunisch, adj.
- altiche, swm.
- altisc, adj.
- eltisch, adj.
- altissimus
- altiste, swm.
- alt-man, stm.
- alt-muoter, stf.
- altois, s.
- al-toup, adj.
- alt-riu?e, swm. s.
- al-trûrec, adj.
- alt-së??e, swm.
- alt-së??en, part. adj.
- alt-sprochen, part. adj.
- altunge, stf.
- alt-vater, m.
- alt-vërzer, stm.
- alt-vil
- alt-vorder, swm.
- alt-vrenkisch, adj.
- alt-vrouwe, swf.
- alt-wëc, stm.
- alt-wërkære, stm.
- alt-wîse, adj.
- alûm, stn. s.
- al-umbe, adv. präp. mit acc.
- alumme, adv. präp. mit acc.
- alûn, stm.
- al-under, präp.
- alûnen, swv.
- al-unverdrossen, part. adj.
- alve, f. s.
- al-vermë??enlîche, adv.
- al-vermügend, part. adj.
- al-vermügentheit, stf.
- al-veste, adv.
- al-vol, adj.
- al-vollec, adj.
- al-vollen, adv.
- al-vür-wâr, adj.
- al-walte, swm.
- al-waltec, adj.
- alweltec, adj.
- al-waltec-heit, stf.
- al-waltende, part. adj.
- al-wâr, adj.
- al-wære, adj.
- ale-wære, adj.
- al-wære, stf.
- al-wærekeit, stf.
- al-wëc, adv. s.
- alwëge, adv. s.
- alwëgent, adv. s.
- al-weltec, adj. s.
- alwen-zuo, adv.
- alwen-zuo, adv.
- alz, swm.
- alz-ane, adv.
- alzan, adv.
- al-ze, adv.
- al-ze-gater, adv. s. v. a.
- al-ze-hant, adv.
- al-ze-mâl, adv.
- alzen, adv. s.
- al-ze-stunt, adv.
- al-zît
- al-zoges, adv. gen.
- al-zuges, adv.
- alzurn
- am, swn. s.
- â-maht, stf.
- â-maht
- amandin
- âmant
- amant
- amâritân, m.
- âmase, swmf. s.
- â-mât, stn. vgl.
- â-mât-höuwe, stn.
- amatist, swm. s.
- amazône, stf.
- ama??ûr, stm.
- ama?sûr, stm.
- ambahte, stn.
- ambahten, swv.
- ambehten, swv.
- am-bære, stf. s.
- ämbd, stn. s.
- ambehte, stn. s.
- ambei?e, s.
- amber, stm. s.
- ambet, stn. s.
- ambet-hërre, swm.
- ambet-hof, stm.
- ambet-hûs, stn.
- ambet-koch, stm.
- ambet-lachen, stn.
- ambet-lêhen, stn.
- ambet-liute, pl.
- ambet-man, stm. s.
- amt-man, stm. s.
- ambet-man-lêhen, stn.
- ambet-verlieser, stm.
- ämbe?, s.
- ambit, stn. s.
- am-blic, stm. s.
- am-bô?, stm. s.
- ambrelle, s.
- ambt, stn. s.
- ame
- âme, stf. swm. n.
- ôme, stf. swm. n.
- æme, f.
- æmen, swv.
- âmen, swv.
- amedunc
- amelunc
- â-mehtec, adj.
- â-mehtec-heit, stf.
- â-mehtec-lîchen, adv.
- âmeiren, swv.
- âmeis, s.
- âmei?e, swfm. m. f.
- âmei?en, swv.
- âmei?-hûfe, swm.
- âmei?-künec, stm.
- âmei?-lewe, swm.
- âmei?-stoc, stm.
- amel, stm. s.
- amel-ber, stn. f. s.
- amel-ber-boum, stm.
- amelunc, s.
- amen, stm. s.
- amen, stm. vgl.
- âmen
- âmen, swv.
- æmen, swv.
- âmer, stm.
- æmer, stm.
- amer, stm.
- amel, stm.
- amer, stm.
- amer, stm.
- âmer, stm. s.
- âmer, stmn. s.
- ameral, stm. s.
- ameralinne, stf.
- amer-ber, s.
- amer-boum, stm.
- amerelle, f. s.
- amerinc, stm. s.
- æmerlich, adj. swv. s.
- amerlinc, stm. s. v. a.
- amesiere, stf.
- amesieren, swv.
- ametiste, swm.
- amatist, swm.
- amîe, swf. s.
- amint, stn. s.
- amiral, stm. s.
- amiralîn, stf.
- amîs, stm. n. sw. s.
- amîsen, swv.
- amît, stn. s.
- am-man, stm.
- amman-meister, stm.
- ammeister, stm.
- amme, swf. s.
- amme, swf.
- ammecht, stn. s.
- ammeister, stm. s.
- ammen, swv.
- amment, stn. s.
- ammer, f. s.
- ammet, stn. s.
- ammetiste, swm. s.
- ammicht, stn. s.
- ammiralt, stm. s.
- ammit, stn. s.
- amm-olf, stm.
- amô
- amor, stm.
- amûr, stm.
- ampære, stf. s.
- ampel, swf. s.
- ampel-gie?er, stm.
- amper, stf. s.
- amperkeit, stf. s.
- ampfer, stm.
- ampt, stn. s.
- ampulle, swf. s.
- amraam, stm. s.
- amsal, stn.
- amse
- amsel, stf. sw.
- amt, stn. s.
- amt, stm.
- ämtec, adj. in
- â-munt, adj.
- amûr, stm. s.
- amûren, swv.
- amûr-schaft, stf.
- an, swm. adv. praep. s.
- an
- ân, adv. praep. s.
- â-name, swm.
- an-ander
- an-be-gin, stm.
- anbeginne, stn.
- an-be-ginlich, adj.
- an-be-ginnen, stn.
- an-be-grift, stf.
- an-be-gunst, stf.
- an-bëtære, stm. s.
- an-bëten, swv.
- an-bieten, stv. III.
- an-binde, stf.
- an-bi?, stm.
- an-bî?en, stv. s.
- an-bî?er, stm.
- an-blâsen, stn.
- an-blic, stm.
- an-blicken, stn.
- an-bô?, stm. s.
- anbû?, stm. s.
- an-bringen, stn.
- an-bringunge, stf.
- anchzen, swv.
- anc-lîche, adv. s. v. a.
- anc-lîchen, adv. s. v. a.
- anc-wei?, vgl. vgl.
- andach, stm. s.
- an-dâht, stf. stm.
- an-dæhte, stf.
- an-dæhtec, adj.
- an-dæhticheit, stf.
- an-dæhticlîche, adv.
- an-dæhticlîchen, adv.
- an-dæhtlich, adj.
- an-dæhtlîche, adv.
- andâhtlîche, adv.
- ande, swm.
- ande, swm. stm.
- ande, stf.
- ant, stf.
- ande, adj. adv.
- ant, adj. adv.
- andelange, f.
- andelage, f.
- andelangen, swv.
- andelagen, swv.
- andeln, swv. vgl. das vorhergehende.
- andelogen, swv. s.
- andelogen, swv. s.
- anden, swv.
- anden, stn.
- an-denke, adj.
- an-denken, stn.
- ander, adj.
- anderest, adv.
- andrest, adv.
- ander-halbe, adv.
- ander-halben
- andert-halben
- ander-halp, adj.
- ander-halp, adv.
- andert-halp, adv.
- ander-heit, stf.
- ander-krist, stm. s.
- anderlinge, adv.
- andern, swv. s.
- anders, adv. gen.
- ander-sît, adv.
- ander-stunt, s.
- anders-wâ, adv.
- anders-war, adv.
- anders-wie, adv.
- anders-wô, adv.
- andert, adv.
- anderunge, stf.
- enderunge, stf.
- ander-weide, adv.
- ander-weit, adv.
- ander-weiden, swv.
- ander-weider, stm.
- ander-werbe, s.
- anderwarbe, s.
- ander-werbunge, stf.
- andi
- andm
- andorn, m. n.
- antorn, m. n.
- and-ouge, adv.
- andromant, stm.
- an-dûht, stf.
- ane-tûht, stf.
- andunge, stf.
- ane, adv. praep. adv. präp. adv.
- an, adv. praep. adv. präp. adv.
- ane ætemen
- ane bâgen
- ane begân
- ane behaben
- ane beschrîen
- ane bëten
- ane bieten, s. auch
- ane bilden
- ane binden
- ane biten
- ane biu?en, s. swv.
- ane bî?en
- ane blâsen
- ane blecken
- ane blicken
- ane böcken
- ane böckezen
- ane bô?en, stv.
- ane brennen
- ane bringen
- ane brinnen, stv.
- ane dingen
- ane dræhen
- ane erben
- ane erheben
- ane erlachen
- ane erliegen
- ane ersëhen
- ane erstërben
- ane erstrîten
- ane ertriegen
- ane ertwingen
- ane gân
- ane gëben
- ane gebërn
- ane gebëten
- ane gebieten
- ane gebinden
- ane gebürn
- ane gedenken
- ane gehœren
- ane gelegen
- ane genëmen, s. v. a.
- ane gereichen
- ane gerîten
- ane geruofen
- ane gerüefen
- ane gesëhen
- ane gesigen
- ane gesprëchen
- ane gestrîchen
- ane gestrîten
- ane getuon, s. v. a.
- ane gevâhen
- ane gevallen
- ane gewinnen
- ane geziehen
- ane gie?en
- ane ginen
- ane grîfen
- ane grînen
- ane haben
- ane haften
- ane harn, s.
- ane heben
- ane heften
- ane hœren
- ane houwen
- ane hûchen
- ane kërben
- ane kêren
- ane kippen, s.
- ane kivern, s.
- ane klagen
- ane klîben
- ane klopfen
- ane komen
- ane lachen
- ane langen
- ane lâ?en
- ane legen
- ane leiten
- ane lieben
- ane liegen
- ane ligen
- ane liuhten
- ane loufen
- ane luogen
- ane machen
- ane mâ?en
- ane menen, s.
- ane merken
- ane muoten
- ane muotwillen
- ane neigen
- ane nëmen
- ane nîden
- ane nœten
- ane phîfen, swv.
- ane reden
- ane regen
- ane reinen
- ane rennen
- ane rihten
- ane rinnen
- ane rîten
- ane rüeren
- ane ruofen
- ane rüefen
- ane sagen
- ane schicken, s.
- ane schie?en
- ane schilhen
- ane schimpfen
- ane schînen
- ane schouwen
- ane schrîben
- ane schricken
- ane schrîen
- ane schuochen
- ane schüten
- ane sëhen
- ane sëgenen
- ane seichen
- ane senden
- ane setzen, vgl.
- ane sîn
- ane singen
- ane slahen
- ane slîchen
- ane sloufen
- ane smieren
- ane snîden
- ane snöuwen
- ane spannen
- ane spëhen
- ane spengeln
- ane spîwen
- ane sprëchen
- ane sprengen
- ane springen
- ane spüren
- ane stân
- ane starn
- ane starren
- ane stëchen
- ane stecken
- ane stellen
- ane stengen, s.
- ane stërben
- ane stinken
- ane stô?en
- ane strengen
- ane strîchen
- ane strîchen
- ane strîten
- ane stürmen
- ane suochen
- ane sweifen
- ane tasten
- ane tragen
- ane trëten
- ane trîben
- ane trinken
- ane tuon
- ane vâhen
- ane vallen
- ane varn
- ane vëhten
- ane veilen
- ane vengen, sw. s. auch
- ane verlâ?en
- ane verstërben
- ane vrâgen
- ane vüeren
- ane wæjen
- ane warten
- ane wæten
- ane weigen
- ane weinen
- ane wenden
- ane wërfen
- ane winden
- ane wîsen
- ane wî?en
- ane wüefen
- ane wünschen
- ane zannen
- ane zapfen
- ane zëmen
- ane ziehen
- ane zocken
- ane zücken
- ane zünden
- ane zwicken
- ane zwieren
- ane zwingen
- ane, swm.
- an, swm.
- ene, swm.
- ane, swf.
- âne, stf. s.
- âne, präp. conj.
- ân, präp. conj.
- âne, adv.
- ân, adv.
- ane-bëte, stn. swv. stm.
- ane-bëtunge, stf.
- ane-bô?, stm.
- an-bô?, stm.
- ane-bo?-meister, stm.
- ænec, adj.
- ane-dunst, stmf.
- ane-ganc, stm.
- ane-genge, stn.
- an-genge, stn.
- ane-gengen, swv.
- ane-gin, stm. stn.
- ane-ginne, stm. stn.
- ane-grif, stm.
- an-grif, stm.
- ane-haft, stm.
- ane-haften, stn.
- ane-haftunge, stf.
- ane-hanc, stm.
- anhanc, stm.
- ane-hangunge, stf.
- ane-hap (-bes), bes) bes) stm.
- an-hap (-bes), bes) bes) stm.
- ane-hou, stm.
- ane-hurt, stf.
- ane-lachen, stn.
- ane-lâ?, stm.
- an-lâ?, stm.
- ane-lîche, adv.
- ane-lîchen, swv.
- ane-mâl, stn.
- ane-minne, adj.
- ane-muot, stm.
- ane-muotec, adj.
- ane-muotunge, stf.
- anen, swv.
- ânen, swv.
- an-enander, s.
- ân-endec-heit, stf.
- ân-endelich, adj. vgl.
- an-erbe, stn.
- an-erbe, swm.
- ane-sidelinc, stm.
- ane-siht, stf.
- ane-sihte, stn.
- ane-sûne, stn. s.
- anet-blat, stn.
- anet-krût, stn.
- ane-trët, stm.
- ane-trit, stm.
- ane-tûht, stf. s.
- ane-var, stn.
- ane-vart, stf.
- ane-vëhtære, stm.
- ane-vëhte, stf.
- ane-vëhten, stn.
- ane-vëhtunge, stf.
- ane-vengic, adj.
- ane-vlu?, stm.
- ane-wanten, s.
- anewanter, s.
- ane-wentel, stn. s.
- ane-wette, stn. vgl.
- an-gâbe, stf.
- ange, adv.
- ange, stf.
- ange, swmf. fem.
- an-geber, stm.
- an-geborn, part. adj.
- an-gebrunnen, part. adj.
- an-gedenken, stn. s. v. a.
- an-gedenklich, adj.
- an-gedinge, stn.
- angedingede, stn.
- an-gehœrde, stf.
- angel, adv. s. v. a.
- angel, stm. s.
- angel, stmf. fem.
- angeln, swv.
- angel-ort, stn.
- angel-ruote, f.
- angel-snuor, stf.
- angel-snuor-stap, stm.
- angel-visch, stm.
- angel-vischen, stn.
- angel-weide, stf.
- angel-winde, swf.
- angen, adv. s. v. a.
- angen, swv.
- an-gên, stn. vgl.
- an-genæme, adj.
- an-genomenheit, stf.
- anger, stm. fem.
- anger, stm. vgl.
- enger, stm. vgl.
- anger, stf.
- enger, stf.
- angerlîn, stn. s.
- angerl, stn. s.
- anger-vart, stf.
- anger-wagen, stn.
- anger-wîse, swm.
- an-geschaft, part. adj.
- an-geschouwe, stf.
- an-gesëhen, adv.
- an-gesiht, stf.
- an-gesihte, stn.
- an-gesihteclîche, adv.
- angest, stf. stm.
- an-gestalt, part. adj.
- angest-bære, adj.
- angesten, swv.
- angesten, stn.
- angest-haft, adj.
- angest-hafteclîche, adv.
- angest-lîche, adv.
- engest-lîche, adv.
- engest-lîchen, adv.
- angest-sam, adj.
- angest-swei?, stm.
- angest-varwe, stf.
- an-gevelle, stn.
- an-gevoget, part. adj.
- an-gewette, stn. s. v. a.
- an-gie?er, stm.
- angster, stm.
- angster, stm.
- ängstigen, swv.
- ängstiger, stm.
- an-gülte, swm.
- an-gültec, adj.
- an-gu?, stm.
- an-habe, stf. vgl.
- an-halt, stm.
- an-hangende, swm.
- an-harn, swv.
- an-hebec, adj.
- an-hebel, stm.
- an-hebener, stm.
- an-heber, stm.
- an-heberîn, stf.
- an-hebunge, stf.
- an-heim, adv.
- an-heimes, adv.
- an-heimes, adv.
- an-hëllec, adj.
- an-hërre, swm.
- an-hin, adv.
- ænigen, swv.
- anische, s. unter
- ani?
- anî?, stn.
- anîs, stn.
- anî?-krût, stn.
- anke, swm.
- anke
- anke, swm. vgl.
- anke, swm.
- ankel, stm. s.
- ankel, stm.
- anken-napf, stm.
- anken-stücke, stn.
- anken-zol, stm. s.
- anker, stm.
- enker, stm.
- anker-blî, stn.
- anker-haft, stm.
- anker-haft, adv.
- anker-heftec, adj.
- anker-lîne, swf.
- ankern, swv.
- enkern, swv.
- anker-seil, stn.
- an-kêrunge, stf.
- an-klager, stm.
- ankrätel, stn.
- an-kretzec, adj.
- ank-smër, stn.
- an-küntunge, stf.
- an-lâge, stf.
- an-lâ?, stm. s.
- an-lâ?-brief, stm.
- an-lâ?-liute, pl.
- an-lege, stf.
- an-legen, stn.
- an-leger, stm.
- an-legunge, stf.
- an-lêhen, stn.
- an-leite, stf. vgl.
- an-leiter, stm.
- an-leits-brief, stm.
- an-leitunge, stf. s. v. a.
- an-liger, stm.
- an-louf, stm.
- anman, stm. s.
- an-manunge, stf.
- anme
- ann
- an-næme, adj.
- an-næmen, swv.
- annât, pl.
- annehein
- an-nëmen, stn.
- an-nëmer, stm.
- an-nîder, stm.
- anphanc, stm. s.
- anphanclich, adj. s.
- an-phlîht, stf.
- an-rætec, adj.
- an-rihte, stf.
- an-rîs, stn. vgl.
- an-riuch, stm.
- anri?, stm. s.
- an-rüchtic, adj.
- an-rûschunge, stf.
- ans
- an-sage, swm.
- an-sager, stm.
- an-saz, stm.
- an-saz-brief, stm.
- an-sæ?e, swm.
- ans-boum, stm.
- ens-boum, stm.
- an-schicker, stm.
- an-schîn, stm.
- an-schouwære, stm.
- an-schouwe, stf.
- an-schouwede, stf.
- an-schouwen, stn.
- an-schouwunge, stf.
- an-schüte, stf.
- an-sëdel, s.
- an-sëhen, stn.
- an-sëhende, part. adj.
- an-seige, adj.
- anser, stm.
- anser, stm. s.
- ansibên
- an-sidel, stmn.
- an-sihtec, adj.
- an-sihteclîche, adv.
- an-sihteclîchen, adv.
- ân-sin, stm. s. v. a.
- an-singer, stm.
- an-sing-gelt, stn.
- an-sinnunge, stf.
- an-sitzer, stm.
- an-siune, stn.
- an-sûne, stn.
- an-slac, stm.
- an-slaher, stm.
- an-soune, stn. s.
- an-spin, stm.
- en-spin, stm.
- an-sprâch-brief, stm.
- an-sprâche, stf.
- an-spræche, adj.
- an-spræche, stf.
- an-spræchec, adj. s. v. a.
- an-sprëchen, stn.
- an-sprëchenlich, adj.
- an-sprëcher, stm.
- an-sprecherinne, stf.
- an-spruch, stm.
- an-sprüch, adj. s. v. a.
- an-spruch-brief, stm.
- an-spruch-liute, pl.
- an-sprunc, stm.
- anst, stf. swf.
- an-stal, stm.
- an-stallunge, stf.
- an-stalt, stf.
- an-stant, stm.
- an-starre, stf.
- an-stëcher, stm.
- an-stërbende, part. adj. s.
- an-stô?, stm.
- an-stœ?er, stm.
- an-strich, stm.
- an-strîten, stn.
- an-stürmen, stn.
- an-suochunge, stf.
- ánt-
- ant, stm. adj. s.
- ant, stmf. sw.
- an-tac, stm.
- antbære, stf.
- ante
- an-teil, stn.
- an-teilec, adj.
- anten, swv. s.
- anterære, stm.
- anterkrist, stm. s.
- antern, swv.
- entern, swv.
- ant-haft, part. adj.
- anthei?, stm.
- enthei?, stm.
- ant-hei?e, adj.
- ant-hei?ec, adj.
- antiffen, stf.
- anti-krist, stm. s.
- antiste, swm.
- antlanc, m. u.vgl.
- ant-lâ?, stm.
- ant-lae?ec, adj.
- ant-lâ?en, swv.
- ant-læ?lich, adj.
- ant-lâ?-tac, stm.
- ant-lâ?-vart, stf.
- ant-litzen, swv. s.
- ant-lütte, stn.
- antlütze, stn.
- antlitze, stn.
- antorn, s.
- ant-phanc, stm. s.
- ant-rach, swv. s.
- an-trager, stm.
- an-tragerinne, stf.
- an-traht, stf.
- antrax, m.
- antreche, swm.
- ant-reitære, stm.
- ant-reite, stf. n.
- ant-reiten, swv.
- ant-reitunge, stf.
- antrodrâgmâ
- antron, s.
- ant-sage, stf.
- ant-sæ?e, adj. vgl.
- ant-segede, stf. s. v. a. vgl.
- ant-siht, stf.
- ant-swëder, s.
- ant-vahs, adj. s.
- ant-vanc, stm.
- anphanc, stm.
- ant-vogel, stm.
- ant-vrist, m.
- ant-vristen, swv.
- ant-vuo?, stm.
- ant-wart, stf.
- antwurt, stf.
- ant-warten, swv. s.
- ant-wëder, s.
- ant-wëder, s.
- ant-wërc, stn.
- ant-wërc-liute, pl.
- ant-wërc-man, stm.
- ant-wërc-meister, stm.
- ant-wërc-nagel, stm.
- ant-wërken, swv.
- ant-werte, s.
- antwert, s.
- ant-werten, swv.
- antwürten, swv.
- ant-wîch, stm.
- ant-wirt, s. u.
- ant-wirten, swv. s.
- ant-worten, swv. s. u.
- ant-würkære, stm.
- ant-würke, swm.
- ant-würker-kneht, stm.
- ant-wurt, stf. s.
- ant-wurt-büe?en, stn.
- ant-würte, stnf. n. f.
- antwurt, stnf. n. f.
- ant-würten, swv. s.
- ant-würten, swv.
- ant-würter, stm.
- ant-würter, stm.
- anumberdumbundname, interj.
- an-vâhen, stn.
- an-val, stm.
- ane-val, stm.
- an-valler, stm.
- an-vanc, stm.
- ane-vanc, stm.
- an-vangen, swv.
- an-vengen, swv.
- an-vanz, stm. s.
- an-vellec, adj.
- an-vengec, adj.
- an-vengen, swv. s.
- an-vengunge, stf.
- ân-ver-lae?ec, adj.
- an-vertigen, swv.
- an-vertigunge, stf.
- an-vorderunge, stf.
- an-vrouwe, stf.
- anvrou, stf.
- an-walte, swm.
- an-waltende, part. adj.
- an-waltunge, stf.
- an-wande, stf. s.
- anwant, stf. s.
- an-wanden, swv.
- an-wasel, s.
- an-weide, stf.
- an-weidec, adj.
- an-weigunge, stf.
- an-wende, stf. s. v. a.
- an-wender, stm.
- an-wendunge, stf. s. v. a.
- an-wîser, stm.
- an-wîselich, adj.
- an-wîsunge, stf.
- an?
- an-zal, stf.
- an-zuc, stm.
- an-zuht, stf.
- an-zünder, stm.
- an-zündunge, stf.
- ap, adv. s.
- apentêke, f. s.
- apfal-ter, stswf. s.
- affal-ter, stswf. s.
- apfel, stm.
- apfel-bi?, stm.
- apfel-bî?, stm.
- apfel-bluome, swmf.
- apfel-bluot, stf.
- apfel-boum, stm.
- apfel-böumîn, adj.
- apfel-gaden, stn.
- apfel-grâ, adj.
- apfel-grîs, adj.
- apfel-guldîn, stm.
- apfel-muos, stn.
- apfel-rôt, adj.
- apfel-saf, stn.
- apfel-schal, f.
- apfel-tranc, stmn.
- apfel-var, adj.
- ap-got, stnm. s.
- apt-got, stnm. s.
- âpis, m.
- ap-lâ?, stm. s.
- apostel, stm. swm.
- apostolisch, adj.
- apostützer, stm.
- apotêke, swf.
- apotêker, stm.
- apotêker-garte, swm.
- apotêkerinne, stf.
- apotêker-wurz, stf.
- appellaz, f.
- appellieren, swv.
- appentêker, stm. s.
- appenzeller, stm.
- appet, stm. s.
- applatys
- approch, s.
- aprëcher, stm. s.
- aprille, swm. s.
- apt, stm. s.
- aptei, f. s.
- aquilôn, m.
- ar-, präfix.
- -ar, s.
- ar, stn. s.
- ar, swm. s.
- âr, conj.
- árabèsch, adj.
- arâbisch, adj.
- arans
- aranser, pl.
- ârant, stm. m. stn.
- arbe, f.
- arbeit, stfn.
- arebeit, stfn.
- arbeiten, swv.
- arebeiten, swv.
- arbeiten, stn.
- arbeiter, stm.
- arbeit-lîche, adv.
- arbeit-man, stm.
- arbeit-sælec, adj.
- arbeit-sam, adj.
- arbei?, stf. s.
- arbrost, stn. s.
- arc, stm. vgl.
- arc, stf. s.
- arc, adj.
- arc (-ges), ges) stn. m.
- arch, stm. s.
- archant, stm.
- arche, f. s.
- arc-heit, stf.
- arc-lîche, adv.
- erc-lîche, adv.
- erc-lîchen, adv.
- arc-list, stf.
- arc-listec, adj.
- arc-listekeit, stf.
- arc-man, stm.
- arc-sprëche, swm.
- arc-sprëchende, part. adj.
- arctête, f.
- arc-wân, stm.
- arc-wænec, adj.
- arc-wænen, swv.
- arc-wænisch, adj.
- arc-wânlich, adj.
- arc-wænunge, stf.
- arc-willec, adj.
- -ære, ableitungssilbe.
- -êre, ableitungssilbe.
- -ar, ableitungssilbe.
- -er, ableitungssilbe.
- arebeit, stf. swv. s.
- arebeiten, stf. swv. s.
- aremu?, stn. s.
- aren, stm. s.
- ären, stf.
- ares, stm. s.
- arewei?, stf.
- arwî?, stf.
- arwîs, stf.
- arewei?-brüe, f.
- arewei?-muos, stn.
- arewei?-suppe, swf.
- arewei?-wisch, stm.
- are-wurz, stf.
- argel, swf. s.
- arge-lôs, adj.
- argen, swv.
- argenwân
- argern, swv. s.
- argerunge, stf. s.
- arguieren, swv.
- argument, stn.
- argumentelîn, stn.
- argumentiste, swm.
- arke, stswf.
- arc, stswf.
- arche, stswf.
- arch, stswf.
- ärkêr, stm.
- ärkèr, stm.
- erkærc, stm.
- erker, stm.
- ärkêr, stm.
- ärkèr, stm.
- erkærc, stm.
- erker, stm.
- ärker-schütze, swm. s.
- arl, stf.
- arla?, stm.
- ärlîn, stn.
- arlinc, stm. s.
- arliz-boum, stm.
- arm, adj.
- arm, stm.
- arman, stm. s.
- arm-bendec, adj.
- arm-blô?, adj.
- arm-bouc, stm.
- arm-bouge, swf.
- armbrust, stn.
- armbruster, stm.
- armbrust-nu?, stf.
- armbrust-rein, stm.
- armbrust-schütze, swm.
- armbrust-schu?, stm. vgl.
- armbrust-winde, f.
- armbst, stn. s.
- armec-heit, stf.
- ärmeclich, adj.
- armec-lîche, adv.
- armec-lîchen, adv.
- armejecken, pl.
- arme-lîche, adv.
- ermelîche, adv.
- ermelîchen, adv.
- armen, swv.
- armen, swv.
- armet, s.
- arm-gestelle, stn.
- arm-golt, stn.
- arm-grô?, adj.
- arm-îsen, stn.
- arm-knëht, stm. vgl.
- arm-lëder, stn.
- arm-liute
- arm-man, stm.
- arman, stm.
- arm-mensche, swm.
- armonîe, f.
- armôte, stn. s.
- armôt, stn. s.
- arm-rinc, stm.
- armsal, stn.
- arm-schin, stf.
- arm-schu?, stm. s. v. a.
- arm-sêl-geræte, stn. s.
- armst, stn. s.
- arm-starc, adj.
- arm-strenge, adj.
- armüede, stn. s.
- armüete, stn. s.
- armunge, stf.
- armuosen, stn. s.
- armuot, stf. stn. fem.
- armuote, stf. stn. fem.
- armuot-siuche, stf.
- armu?, s.
- aremu?, s.
- arm-vol, stm.
- arm-völlec, adj.
- arm-wâpen, stn.
- arm-wîp, stn.
- arm-zierunge, stf.
- arm-ziuc, stm.
- arn, adj. stm. s.
- arn, stm. s.
- arn, stv. red. I, 1. s. unter swv.
- arn, stm.
- arnære, stm.
- arner, stm.
- arnbrust, stn. s.
- arne-bote, swm.
- arnen, swv.
- arn-mânôt, stm.
- Arnolder
- arn-vëderich, stn.
- arômât, subst.
- arômatâ, subst.
- arômâten, swv.
- arômât-wurz, stf.
- arone, stn.
- arp, swm.
- arpant
- arra?, stm.
- arra?în, adj.
- arre, stf.
- arreis, stm. s.
- arren, swv. in
- arrende, stf. vgl.
- ars, stm.
- ars-backe, swm.
- ars-balle, swm.
- ars-belle, stf. m. s. v. a.
- ars-darm, stm.
- ars-grîfer, stm.
- ars-kërbe, swf.
- ars-kratzer, stm.
- ars-krinne, swf.
- ars-kruzel-boum, stm.
- ars-kutzel
- ars-loch, stn.
- ars-nöppen, swv. s.
- ars-stücke, stn.
- arsüle, m.
- ars-wisch, stm.
- art, stmf. n.
- art, stm.
- ar-tac, stm.
- art-acker, stm.
- artanticus
- arten, swv.
- arten, stn.
- art-haftec, adj.
- art-houwe, swf.
- artikel, stm.
- artiste, swm. vgl.
- art-lant, stn.
- ar-warte, stf.
- ar-wart-amt, stn.
- arwei?, stf. s.
- arwî?, stf. s.
- arzât, stm.
- arzet, stm.
- arzât-hëlfære, stm.
- arzâtîe, stf.
- arzâdîe, stf.
- arzâtîen, swv.
- arzetîen, swv.
- arzâtinne, stf.
- arzâtîn, stf.
- arzât-liute, pl.
- arzeinte, stf.
- erzente, stf.
- arzen, swv. s.
- arzenîe, stf.
- erzenîe, stf.
- arzentuom, stn.
- arzet, stm. s.
- arzt, stm. s.
- arzetære, stm.
- arzet-buoch, stn.
- arzetîen, swv. s.
- arzet-list, stm.
- arzet-lôn, stn.
- arzin-buoch, stn. s.
- arznen, swv. s.
- âs, stn.
- â-sanc, stm.
- â-sæ?e, adj.
- asch, stm.
- â-schaffen, part. adj.
- asch-boum, stm.
- asche, swm.
- asche, swfm. st. m.
- esche, swfm. st. m.
- aschen-brodele, stm.
- aschen-brot, stn.
- aschen-hûfelîn, stn.
- aschen-var, adj. s.
- aschen-vëdere, swf.
- aschen-wa??er, stn.
- asche-pütsche, swf.
- ascheric, adj.
- ascher-kuoche, swm.
- ascher-kuochelîn, stn.
- ascher-var, adj.
- esche-var, adj.
- ascher-zëlte, swm. vgl.
- â-schildes, adv.
- aschlouch, stm.
- asch-man, stm.
- â-schric, stm.
- â-schrôt, stm.
- â-schrœtelîn, stn.
- asch-tac, stm.
- asch-vrosch, stm.
- ase, adv. s.
- âse, swf.
- âsel, swf. s. v. a.
- asel-wurm, stm.
- âsen, swv.
- æsen, swv. s.
- âser, stm. s.
- â-setze, adj.
- â-setzec, adj.
- asisch, adj.
- â-sleifec, adj.
- â-smac, stm.
- â-smec, adj.
- asp, swf. s.
- asp, swf. s.
- aspe, f.
- aspen-blat, stn.
- aspindê
- aspindei
- aspis, f. s.
- â-sprâche, stf.
- â-sprâchen, swv.
- â-sprâchen, stn.
- ass, s. s.
- assach, stn.
- asse, adv. s.
- assel, stm.
- assenieren, swv.
- assô, adv. s.
- ast, stm.
- astec, adj.
- estic, adj.
- astellîn, stn.
- astel-zûn, stm.
- asten, swv.
- asten, swv.
- â-stiure, adj. s. n.
- â-stiuren, swv.
- âstrî?a, f.
- astrologî, pl.
- astronomîe, stswf.
- astronomierre, swm.
- â-sunder, adj.
- â-swîch, stm.
- â-swich, stm.
- â-swinc, stm.
- æte, stm. s.
- atech, m. s.
- â-teilec, adj.
- âtem, stm.
- âten, stm.
- âtem-âder, f.
- âtem-dro??e, swm.
- âtemen, swv.
- ætemen, swv.
- âtemen, stn.
- âtem-lôs, adj.
- âtem-rôr, stn.
- âtem-schal, stm.
- âtem-stanc, stm.
- âtemunge, stf. in
- âtem-zuc, stm.
- âtem-zuht, stf.
- âten, stm. s.
- aterment, s.
- atgêr-schütze, swm. s. u. oben
- atich, stm.
- atech, stm.
- atich-blat, stn.
- atich-saft, stn.
- atich-wurze, swf.
- atich-wurzel, f.
- atigêr, stm. s.
- atmerât, stm. s.
- âtmezen, swv.
- atriment, stn.
- atte, swm. s.
- attentât, stn.
- â-tüeme, adj.
- atz, stm.
- atze, stm.
- atzel, swf.
- atze-man, stm.
- atzen, swv.
- etzen, swv.
- atzen, stn.
- etzen, stn.
- atz-gelt, stn.
- atzunge, stf.
- au
- auctoriste, swm. s. unter
- augustô, s.
- aunser, stm. s.
- aurêâ
- aureolâ, f.
- aurôre, f.
- ausang, stm. s.
- auster, m.
- av, s.
- avant
- ave, s. s.
- avê
- avenanz
- âvent, stm. s.
- âventiurære, stm.
- âventiure, stf.
- âventiur, stf.
- âventiurec, adj.
- âventiuren, swv.
- aver, s.
- aver-hâke, swm. s.
- avern, swv.
- ävern, swv.
- äfern, swv.
- äverunge, stf.
- âv'estroit mâvoie
- âvoy, interj.
- âwasel, stm.
- âwësel, stm.
- awe, stf. s.
- âwê, interj.
- â-wëgec, adj.
- âwëhsel, stm. s.
- â-wërc, stn. s.
- â-wërf, stn.
- âwësel, stm. s.
- â-wîchen, stv. II.
- â-wicke, stn.
- â-wirch, stn. s. s.
- â-wîse, stf.
- â-wîs, stf.
- â-wîsec, adj.
- âwisen, stm. s.
- â-witze, stf. s.
- â-witzec, adj.
- â-witzecheit, stf.
- â-wîtzen, swv.
- â-würke, stn. s.
- âwürhse, stm. s.
- âwürse, stm. s.
- âwürsel, stm. s.
- ax, stf. s.
- axt, stf. s.
- ax-houwer, stm.
- axlîn, stn.
- ay, interj.
- a?, s.
- â?, stn.
- æ?e, adj. in
- ae?ec, adj.
- æ?en, swv.
- ae?e-swîn, stn.
- â?-geil, adj.
- a?i-gêr, stm.
- ati-gêr, stm.
- â?-rëht, stn.
- â?-vleisch, stn.
- A??abê
B
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=Lexer#0
Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer |
- b
- bâbe, f.
- bôbe, f.
- bâben-stîger, stm.
- bâbes, stm.
- bâbest, stm.
- bâbst, stm.
- bâbest-heit, stf.
- bâbestîe, stf.
- bâbest-rëht, stn.
- bâbes-tuom, stn.
- bac, stm. s.
- bac, stm.
- bâc -ges, ges stm.
- bacel, m.
- bach, stn. s.
- bach, stmf. fem.
- bach-abe, adv.
- bachad, stm.
- bachant, swm.
- bachart, m. s.
- bach-blat, stn.
- bach-brunne, swm.
- bach-bunge, swf.
- bache, swm. s.
- Bâche, s.
- bachelêre, s.
- bachen, stv. I, 4.
- bachen-vleisch, stn.
- bachern, swv.
- bach-hûs, stn.
- bach-lêhen, stn.
- bach-marder, stm.
- bach-minze, swf.
- bach-oven, stm.
- bachsnëcke, swm.
- bach-stade, swm.
- bach-stelze, swf.
- bac-hûs, stn. s.
- bach-troc, stm.
- back-apfel, stm.
- backe, swm. st.
- backe, swm.
- backen, stv. s.
- backen-bo?, stm.
- backen-knus, stm. s.
- backen-slac, stm.
- backen-stô?, stm.
- bacolôn
- bactet, s.
- bac-wërc, stn.
- bac-zan, stm.
- badære, stm.
- bader, stm.
- badære, stm.
- bader, stm.
- badærinne, stf.
- bade, f. s.
- bade-becher, stm.
- bade-gelt, stn.
- bade-gesinde, stn.
- bade-gewant, stn. s.
- bade-hemde, stn.
- bade-huot, stn.
- bade-hûs, stn.
- bade-kleit, stn.
- bade-kneht, stm.
- bade-lachen, stn.
- bade-lat, stf.
- bade-liute, pl.
- bade-meit, stf.
- bade-muolter, f.
- bade-muoter, stf.
- baden, swv.
- baden-vart, stf.
- bade-oven, stm.
- bade-pheit, stn.
- bade-phenninc, stm.
- bader-buobe, swm.
- bade-scheffelîn, stn.
- bade-sac, stm.
- bade-schilt, stm.
- bade-stein, stm.
- bade-stube, swf.
- bat-stube, swf.
- bade-stunze, stm.
- bade-swamp, stm.
- bade-va?, stn.
- bade-vënster, stn.
- bade-vlëc, stm.
- bade-volc, stn.
- bade-want, stn. s.
- bade-wadel, stm. vgl.
- bade-wîbel, stn.
- badmen, swv. s.unter
- baffen, swv.
- bafter, adv.
- bâgen, stv. red. I, 2.
- bâgen, swv.
- bâgen, stn.
- bagîne, f. s.
- baggîne, f. s.
- bâg-stein, stm.
- bæhen, swv.
- bæn, swv.
- bahsen, swv. s.
- bâht, stn.
- bæjen, swv. s.
- bak-oven, stm. s.
- Bakun, s.
- bal, adj. s.
- bal
- bal, stm.
- bal -lles, lles stm. s.
- balas, stm.
- balax, stm.
- balc -ges, ges stm.
- balche, swm.
- balde, adv.
- balde, stf. s.
- baldec, adj.
- baldec-heit, stf.
- baldec-lîche, adv.
- baldekîn, stm.
- balde-lîche, adv. s.
- balden, swv.
- balderich, stm.
- balderîchen, adv.
- belderîchen, adv.
- baldes, adv.
- baldriân, stm. s.
- bale, stm.
- baleis, stm. s.
- balîe, stf.
- balieren, swv. s.
- balieren, stn. vgl.
- balke, swm.
- ballas, stm. s.
- balle, adv. s.
- balle, swm. fem. vgl.
- ballen, swv.
- ballen-binder, stm.
- ballen-vüerer, stm.
- baller, stm.
- balle-spil, stn.
- ballieren, swv.
- ballinc, stm. s.
- balmât, s.
- balme, stf.
- balme, f. s.
- bälmlîn, stn. s.
- Balmunc, sm.
- bal-munden, swv.
- bal-munt, stm. s.
- bal-rât, stm.
- bals, m. s.
- balsam-bluot, stf.
- balsam-boum, stm.
- balsame, mf. f.
- balseme, mf. f.
- balsamen, swv. s.
- balsamen-gesmac, stm. s. v. a.
- balsam-holz, stn.
- balsamîe, stf. s. v. a.
- balsamieren, swv.
- balsamîte, stf.
- balsam-krût, stn.
- balsam-mæ?ec, adj.
- balsam-rebe, swf.
- balsam-rinde, f.
- balsam-saf, stn.
- balsam-schrîn, stm.
- balsam-smac, stm.
- balsam-tranc, stn.
- balsam-tropfe, swm.
- balsam-trôr, stmn.
- balsam-tugent, stf.
- balsam-var, adj.
- balsam-va?, stn.
- balsam-vruht, stf.
- balsam-zaher, stm.
- balse, f.
- balseme, mf. s.
- balsemen, swv.
- balsmen, swv.
- bal-spiler, stm.
- balster, stm. s. s.
- balt, adj.
- balteniere, stm. s.
- baltergîn, stm. vgl.
- balt-heit, stf.
- balt-lîche, adv.
- belt-lîche, adv.
- balt-spræche, adj.
- balûren, swv.
- bal-wahs, adj.
- balzer, stm.
- balzieren, swv.
- bâm, stm. s.
- bammais, stn. s.
- ban -nnes, nnes stm.
- ban, stfm. m.
- bane, stfm. m.
- ban, stswm. vgl.
- bane, stswm. vgl.
- bæn, swv. s.
- ban-bac-hûs, stn. vgl.
- ban-bëte, stf.
- ban-brief, stm.
- banc, stmf. f.
- banc-genô?e, swm.
- banc-hart, stm.
- banc-härtel, stm.
- banchen, swv. s.
- banc-kleit, stn.
- banc-lachen, stn.
- banc-pfulwe, swm.
- banc-schabe, f.
- banc-schillinc, stm.
- banc-stichel, stm.
- banc-tuoch, stn.
- banc-zins, stm.
- bande, swf.
- bandeln, swv.
- banden, swv. s.
- bander, stn. s.
- bane, mf. s.
- ban-einunge, stf.
- baneken, swv.
- baneken, stn.
- banekîe, stf.
- banël, mn. s.
- banen, swv.
- baner, s.
- baner-hërre, swm.
- baner-meister, stm.
- baner-vüerer, stm.
- ban-garte, swm.
- bangbart, s.
- bange, adv.
- bange, swm. vgl.
- ban-gelt, stn.
- bangen, swv.
- bangen, swv.
- banger, stn. s.
- ban-gewërf, stn.
- bang-lîche, adv.
- ban-haber, swm.
- ban-haft, adj.
- ban-hërre, swm.
- ban-holz, stn.
- banichen, swv. s.
- banichen, swv. s.
- banier, stf.
- baniere, stfn.
- banier, stfn.
- banieren, swv.
- banken, swv. s.
- bankenîe, stf. s.
- ban-korn, stn. vgl.
- ban-lêhen, stn.
- banlinc, stm.
- ban-liute, pl.
- ban-miete, stf.
- ban-mîle, stf.
- ban-müle, swf.
- bannen, stv. red. I, 1. vgl.
- banner, s.
- banner-rëht, stn.
- bannier, s.
- bannunge, stf.
- ban-oven, stm.
- ban-phenninc, stm. vgl.
- ban-rëht, stn.
- ban-reitel, stm.
- ban-rihter, stm.
- ban-ri??er
- ban-schaz, stm.
- ban-scheide, stf.
- ban-schillinc, stm. vgl.
- ban-stat, stf.
- ban-stetec, adj.
- ban-stuol, stm.
- bant, stn.
- ban-tac, stm.
- bant-âder, f.
- bant-bereiter, stm.
- bant-diube, stf.
- ban-teidinc, stn.
- bant-houwen, stn.
- bant-nagel, stm.
- bant-reinen, swv.
- bant-seil, stn. vgl.
- ban-vaste, f.
- ban-vast-tac, stm.
- ban-vîer-tac, stm.
- ban-vîre, stf.
- ban-visch, stm.
- ban-voget, stm.
- ban-vorst, stm.
- ban-walt, stm.
- ban-wart, stswm.
- ban-warte, stswm.
- ban-wart-ambet, stn.
- ban-wart-tuom, stn.
- ban-wa??er, stn.
- ban-wîn, stm.
- ban-zûn, stm.
- bapel, f. s.
- bapel, stswf.
- bappel, stswf.
- baptiste, swm.
- bar
- bar, adj.
- bar, adv.
- bar, stf.
- bar, stm.
- bar, stm.
- bar, stn.
- bar, stf.
- bâr, stf.
- bâr, stm.
- barant, stm. s. v. a. n.
- barant-wîse, stf.
- bârât, stf. s.
- barbe, f. m.
- bar-bein, adj.
- barbel, stn.
- barbier, stfn.
- barbiere, stfn.
- barbieren, swv.
- barbierer, stm.
- barbigân, stf.
- bâr-brët, stn.
- barc, stm.
- barc -ges, ges stm.
- barchant, stm. s.
- barchât, stm. s.
- barchet, stm. s.
- barchanter, stm.
- barchant-tuoch, stn.
- barchant-zieche, swf.
- barchâtîn, adj.
- bærde, stf.
- bærdec, adj.
- bærdec-heit, stf.
- bar-diu, stf.
- bâre, stswf.
- bære, adj.
- bære, stf.
- bære, stswf.
- bærec, adj.
- bâre-kleit, stn. s.
- barël, stn.
- parël, stn.
- barëllîn, stn.
- baren, stm. s.
- bâren, swv. vgl.
- bâren, swv.
- bæren, swv.
- bærerinne, stf.
- barete, stn.
- barg, stm. s.
- bâr-hiuselîn, stn.
- bâr-hobel, stm.
- bar-houbet, adj.
- barille, swm. s.
- barkân, stm. s.
- barke, stswf.
- barkenære, stm.
- bâr-kleit, stn.
- barle-sühtec, adj.
- bär-lîche, adv.
- ber-lîche, adv.
- ber-lîchen, adv.
- barlîn, stn. n.
- barlinc, stm.
- bar-liute, pl. s.
- barm, stmn. s.
- barm, stf. s.
- barm, stm. swm.
- barn, stm. swm.
- barne, stm. swm.
- bar-man, stm.
- barmære, stm.
- barmde, stf. s.
- barmde-müetec, adj.
- bärme, stf. s.
- barme, stf. s.
- barmec, adj.
- barmec-heit, stf.
- barmekeit, stf.
- barmec-lîche, adv.
- bermec-lîche, adv.
- bermec-lîchen, adv.
- barmede, stf. s.
- barmen, swv.
- barmenære, stm. s.
- barm-hërze, adj.
- barm-hërze, stf.
- barm-hërzec, adj.
- barm-hërzec-lîche, adv.
- barm-hërzekeit, stf.
- barmunge, stf.
- barn, stm. s.
- barn, stn. masc.
- barn, stm. swm.
- barn, swv.
- barnen, swv.
- barn-leiter, f.
- barn-stëcke, swm.
- barpel
- berpel
- barragân, stm. s.
- barre, stf. stf.
- barricher, stm. s. v. a.
- barrieren, swv. s.
- bar-russe, adv.
- bar-russec, adj. adv.
- bars, stm. s.
- bar-schalc, stm.
- bar-schenkel, adj.
- bar-schinke, adj.
- bart, stm.
- bart-bruoder, stm. vgl.
- barte, swf.
- barten, swv.
- barten, swv. s.
- Barten-birge, stn.
- barten-slac, stm.
- bart-hâr, stn.
- bart-hengest, m.
- bart-holz, stn.
- bartinc, stm. s.
- bart-lôs, adj.
- bart-nagel, stm.
- bartoht, adj.
- bâr-truhe, swf.
- bart-schërer, stm.
- bâruc -ckes, ckes stm.
- bâruc-ambet, stn.
- bâruc-stuol, stm.
- barûn, stm. sw. vgl. stm.
- bærunge, stf. in
- barûnîe, stf.
- bar-vuo?, adj.
- barvüe?e, adj.
- bar-vuo?, adj.
- barvüe?e, adj.
- bar-vuo?e, swm.
- barvüe?e, swm.
- bar-vuo?en-bruoder, stm.
- barwen, swv. s.
- berwen, swv. s.
- bar-wîp, stn. vgl.
- barzafar, m. s.
- barzen, swv.
- base, swf.
- baseler, s.
- base-man, stm. s.
- basen-kint, stn.
- basîlie, fm.
- basilig, fm.
- basiliske, swm.
- basîne, swf. s.
- basis
- bast, stmn.
- bast, s.
- bastart, stm. vgl.
- bastël, s. u.
- bastël-kopf, stm.
- basten, swv.
- basthart, stm. s.
- bastîe, f.
- bästîn, adj.
- bestîn, adj.
- bast-list, stm. s.
- bast-nagel, stm.
- bast-site, stm.
- bast-wagen, stm.
- basûne, swf. s.
- bat -des, des stn.
- batalje, stf.
- batelle, stf.
- bataljen, swv. stn.
- batellen, swv. stn.
- bate, swm.
- pate, swm.
- bate, f. s.
- bade, f. s.
- bâte, s.
- bâte, stf.
- bateile, stf. s.
- batêle, swm.
- bate-lôs, adj.
- baten, swv.
- baten, swv.
- batenie, stf. s.
- bat-koste, mf.
- batqueste, mf.
- bat-liedlî, stn.
- batônje, stf.
- batônje-krût, stn.
- bat-queste, s.
- bätschelier, stm. s.
- bat-stande, swf.
- bat-stube, f. s.
- bat-stuben-trunc, stm.
- battænie, f. s.
- batte, s.
- batunge, stf.
- bat-wât, stf.
- batzan
- batze, swm.
- batzelêre, s.
- bax, interj.
- ba?, adj.
- ba?lære, stm. s.
- ba??e, stf.
- ba??er, s.
- bdellius, m.
- be-, präf. s.
- bêâ, adj. vgl.
- bêâs, adj. vgl.
- be-ahten, swv.
- be-ammen, swv. s. v. a.
- be-arbeiten, swv.
- be-arren, swv. vgl.
- be-barten, swv.
- beben, m.
- bebenelle, f. s.
- be-birsen, swv.
- be-blüejen, swv.
- be-borgen, swv.
- be-breiten, swv.
- be-brunzen, swv.
- be-buosemen, swv.
- bec, stn. s.
- bëch, stn.
- pëch, stn.
- bechart, m. s.
- bëch-boum, stm.
- bëch-brenner, stm. s.unter
- beche, stn. s.
- bechelîn, stn.
- bechel, stn.
- becheln, swv. s. u.
- bëchen, swv.
- bëchenîn, adj.
- bechen-vleisch, stn. s.
- becher, stm.
- bëcher, stm.
- bëcherer, stm.
- becherer, stm.
- becher-lêhen, stn.
- bechersem, stm.
- becher-weide, stf.
- bechîn, adj. zu
- bëch-macher, stm.
- bëch-stein, stn.
- bëch-swarz, adj.
- bëch-valle, stf. vgl.
- bëch-var, adj.
- bëch-walle, stn.
- bëch-wëlle, f. vgl. das vorige u.
- bëch-wëllec, adj.
- becke, swm.
- becke, stf.
- becke, stn.
- becken, stn.
- beckel-hûbe, swf. s.
- becken-hûbe, swf. s.
- beckelîn, stn.
- beckelinc, stm.
- bëcken, swv. s.
- becken, stn. s.
- becken-karre, swm.
- becker, stm.
- beckerinne, stf.
- becker-scho?, stn.
- becke-slaher, stm.
- becken-slaher, stm.
- be-condewieren, swv.
- be-dachen, swv.
- be-daht, s.
- be-dâht, part. adj.
- be-dâht, stm.
- be-dâht, stf. in
- be-dæhtic, adj.
- be-dæhtikeit, stf.
- be-dæhtnüsse, stf.
- bedæhtnus, stf.
- be-danc, stm.
- be-da?
- bêde, s.
- be-decken, swv.
- be-deckunge, stf.
- bedéll, swm.
- pedéll, swm.
- be-dëlhen, stv. I, 3.
- bedellige, s.
- bedellum, s.
- be-demerunge, stf.
- be-dempfen, swv.
- be-denken, swv.
- be-denken, stn.
- be-denkunge, stf.
- bêdent-halbære, stm.
- beder, stm. s.
- be-derbe, adv. s.
- be-derben, swv. s.
- bederbenen, swv.
- bederich, stm. s.
- be-despen, swv. vgl.
- be-diet, s.
- be-dimpfen, stv. s.
- be-dingede, stf.
- be-dingen, swv.
- be-dirmen, swv. s.
- bediu
- be-diupsen, swv.
- be-diutære, stm.
- be-diute, adv.
- be-diute, stf.
- be-diutec-heit, stf.
- be-diutec-lîchen, adv.
- be-diuten, swv.
- betiuten, swv.
- be-diutnisse, stf.
- be-diutunge, stf.
- be-diuwen, swv.
- bediewen, swv.
- be-donen, swv. s.
- be-dœnen, swv.
- be-douten, swv. s.
- be-döuwen, swv.
- be-draben, swv.
- bedreben, swv.
- be-dræhen, swv.
- be-dræjen, swv.
- be-dranc, stm.
- be-drangen, swv.
- bedrengen, swv.
- be-drât, s.
- be-dreben, swv. s.
- be-drie?en, stv. III.
- be-dringen, stv. I, 3.
- be-dringen, stv. I, 3.
- be-dröuwen, swv.
- be-dro??en, part. adj.
- be-dro??ene, stf.
- be-drûb-, s.
- be-drücken, swv.
- be-dumpfen, part. adj.
- be-dunken, swvan.
- be-dunken, stn.
- be-dunkunge, stf.
- be-durfen, an. v.
- bedürfen, an. v.
- be-dürnen, swv.
- be-dûsen, swv. s.
- be-dûten, swv. s.
- be-dw-, s.
- be-eigenen, swv.
- be-eigenunge, stf.
- be-erben, swv.
- beffen, swv. stn.
- be-figurieren, swv.
- be-firmen, swv.
- be-gâben, swv.
- be-gâbunge, stf.
- be-gaden, swv. s.
- be-gagenen, swv. s.
- be-gâhen, adv.
- be-gallen, swv.
- be-gan, s.
- be-gân, stv. red. an.
- begên, stv. red. an.
- be-ganc, stm.
- be-gancnisse, stn.
- be-gangen-schaft, stf.
- be-garwe, adv.
- be-gaten, swv.
- be-gatern, swv.
- be-gëben, stv. I, 1.
- be-gedemen, swv.
- be-gegene, adv.
- begegen, adv.
- be-gegenen, swv.
- begagenen, swv.
- be-gegenunge, stf.
- begeinunge, stf.
- bêgehart, stswm.
- bêghart, stswm.
- be-gëhen, stv. s.
- be-geinen, swv. s.
- begênen, swv. s.
- be-gënen, swv. s.
- be-ge-nüegen, swv. s. v. a.
- be-gër, stf. vgl.
- be-gërde, stf. s.
- be-gërn, swv.
- be-gërunge, stf.
- be-gerwe, adv. s.
- be-gerwen, swv.
- be-gesten, swv.
- beggel-hûbe, swv. s.
- be-gie?en, stv. III.
- be-gie?unge, stf.
- be-giften, swv.
- be-giht, stf. s.
- be-giht-haft, adj.
- be-gin, stm. stn.
- beginne, stm. stn.
- begîne, swf.
- be-ginen, swv.
- begënen, swv.
- be-ginnærinne, stf.
- be-ginnen, stv. I, 3.
- be-ginnunge, stf.
- be-ginst, stf. s.
- be-gir, stfn. vgl.
- be-girde, stf.
- begërde, stf.
- be-girdec, adv.
- be-gir-lîche, adv.
- be-girn, swv. s.
- be-glîmen, stv. II.
- be-glûmen, swv.
- be-gnâden, swv.
- be-gnagen, stv. I, 4.
- be-gougeln, swv.
- begoukeln, swv.
- be-graben, stv. I, 4.
- be-graben, swv.
- be-grabunge, stf.
- be-graft, stf. s.
- be-grasen, swv.
- be-grebede, stf.
- begrebde, stf.
- be-grebnisse, stfn.
- be-greifen, swv.
- be-grif -ffes, ffes stm.
- be-grîfære, stm.
- be-grîfec, adj. vgl.
- be-grîfen, stv. II.
- be-grîfen, stn.
- be-griffec, adj.
- be-grift, stf.
- be-grîfunge, stf.
- be-grimmen, stv. I, 3. vgl.
- be-gripfen, swv.
- be-grüenen, swv.
- be-grüe?en, swv.
- be-gründen, swv.
- be-gruonen, swv.
- be-gucken, swv.
- be-güeten, swv.
- be-gunde, swf. s.
- be-gunnen, v. an.
- be-gunst, stf.
- be-gunst, s.
- be-gürten, swv.
- be-gutte, swf.
- be-hab-brief, stm.
- be-habe, stf.
- be-haben, swv. vgl.
- behaben, stn.
- be-habnus, stfn.
- be-habunge, stf.
- be-hacken, swv.
- be-haft, s.
- be-haft, stm.
- be-haftec, adj. s. unter
- be-haften, swv.
- be-hage, stf. s.
- be-hagel, adj.
- be-hagen, adj.
- be-hagen, swv.
- be-hagen-lîche, adv.
- be-hagen-lîchen, adv.
- be-haget, zu
- be-hagunge, stf.
- be-hâhen, stv. red. I, 1.
- be-halben, adv.
- be-halt, stmn.
- be-haltære, stm.
- be-halter, stm.
- behaltærinne, stf.
- be-halten, stv. red. I, 1.
- behalden, stv. red. I, 1.
- be-haltnisse, stf.
- be-haltsam, adj.
- be-haltunge, stf.
- be-hameln, swv.
- be-hân, swv. s.
- be-hande, adv.
- behanden, adv.
- be-hangen, stv. s.
- be-hâren, swv.
- be-harn, swv.
- be-harrec, adj.
- be-harren, swv.
- be-hart, s.
- be-harten, swv. s.
- be-hâ?en, swv. s.
- be-heb, adj.
- be-hebekeit, stf.
- be-heben, stv. I, 4.
- be-hebnisse, stf. vgl.
- be-hefen, stv. s.
- be-hefte, stf. vgl.
- be-heften, swv.
- be-hege, stf. s.
- be-hegede, stf.
- be-hegen, swv.
- be-hegnis, stn.
- be-heien, swv. adj.
- be-heiligen, swv.
- be-heimen, swv.
- be-heim-stiuren, swv.
- be-heinen, swv. s.
- be-heit, s.
- be-hei?en, stv. red. II.
- be-hëlf, stm.
- be-hëlfe, swm.
- be-hëlfen, stv. I, 3.
- be-hëlfunge, stf.
- be-hëllen, stv. I, 3.
- be-hëlmet, part. adj.
- be-helsunge, stf.
- be-heltnisse, stf. s.
- be-hemmen, swv.
- be-hende, adv.
- be-hende, adj.
- be-hendec, adj.
- be-hendec-heit, stf.
- be-henden, swv.
- be-hendigære, stm.
- be-hendigen, swv.
- be-henken, swv.
- be-her-bërgen, swv.
- be-hêren, swv.
- be-hern, swv.
- be-hêrren, swv.
- behërren, swv.
- be-herten, swv.
- be-hertunge, stf.
- be-hërzen, swv.
- be-hinden, adv.
- be-hinder, adj. adv.
- be-hîraten, swv.
- be-hirmen, swv.
- be-hirten, swv.
- be-hitzen, swv.
- be-hiuren, swv. s.
- be-hiuten, swv.
- be-hobeln, swv. s.
- be-hôf, stm. s.
- be-holf, adj. s.
- be-holn, swv.
- be-holzen, swv. s.
- be-holzunge, stf.
- be-hœnigen, swv.
- be-horden, swv.
- be-horen, swv. s.
- be-hœren, swv.
- be-horgen, swv.
- be-houben, s.
- be-houbeten, swv.
- be-houfen, swv.
- be-houwen, stv. red. III.
- be-hoveln, swv.
- be-hoven, swv.
- bêht, stn. s.
- bëhten, swv. s.
- behten, swv.
- be-hubeln, swv. s.
- be-hüeten, swv.
- be-hüetnisse, stf.
- be-hügede, stf.
- be-hügen, swv.
- be-hüllen, swv.
- be-hülzen, swv.
- be-hundet, part. adj.
- be-huof, stm.
- be-huofec, adj.
- be-huoren, swv.
- be-huot, s.
- be-huot, stm.
- be-huotunge, stf.
- be-hurden, swv.
- bê-hurdieren, swv. s.
- be-hûren, swv. s.
- be-hûren, swv.
- be-hûren, swv.
- bê-hurt, stm. s.
- bê-hurten, swv. s. v. a.
- be-hûsen, swv.
- be-hûsunge, stf.
- beide
- bêde
- beiden, swv. s.
- beident-halben, dat. adv.
- bêdent-halben, dat. adv.
- beident-halp, adv.
- bêdent-halp, adv.
- beident-samen, adv.
- beident-sît, adv.
- beider-sît, adv.
- bêder-sît, adv.
- beider-went-lîche, adv. vgl.
- beide-sam, adv.
- beide-samt, adv.
- beide-wîse, adv.
- beie, fm. s.
- beie, swf.
- beiel, stm.
- beieln, swv.
- Beier, stm.
- beierisch, adj.
- Beier-sahs, stn.
- beige, fm. s.
- beihel, stn. s.
- beiln-bëch, stn. vgl.
- bein, stn.
- beinander
- bein-bërge, stf.
- bein-brüchec, adj.
- beinec, adj.
- beinelîn, stn.
- beinen, swv.
- bein-geswelle, stn.
- bein-geswulst, stf.
- bein-gewant, stn. vgl.
- bein-hose, swf.
- bein-hûs, stn.
- beinichîn, stn.
- beinîn, adj.
- beinlinc, stm.
- bein-schrôt, stm.
- bein-schrœte, adj.
- bein-schrœtec, adj.
- bein-wahs, stm.
- bein-wât, stf. vgl.
- bein-wëlle, f.
- bein-wite, stm.
- bein-wurz, stf.
- beinzigen, adv. s.
- beischerl, stn.
- beitære, stm.
- beite, stf. vgl.
- beit, stf. vgl.
- beiten, swv.
- beiten, stn.
- beiten, swv. s.
- beitunge, stf.
- bei?, stn.
- bei?ære, stm.
- bei?er, stm.
- bei?e, stf.
- bei?el, stm.
- bei?en, swv.
- bei?-hunt, stm.
- bei?-kol, stm.
- bei?-man, stm.
- bei?-stein, stm.
- bei?-visch, stm.
- bei?-wa??er, stm.
- bei?-wint, stm. s. v. a.
- be-jac -ges, ges stm.
- be-jagen, swv.
- be-jagen, stn.
- be-jaget, stn.
- be-jâren, swv.
- be-jâzen, swv.
- be-jëhen, stv. I, 1.
- be-kallen, swv.
- be-kallunge, stf.
- be-kant-heit, stf.
- bekentlich, adj.
- be-kantnisse, stfn.
- bekentnisse, stfn.
- be-kantunge, stf.
- be-karken, swv. s.
- be-kart, s.
- bekart, m. s.
- be-karunge, stf. s.
- be-kebesen, swv.
- be-keinen, swv. s.
- be-kelen, swv.
- be-kelken, swv.
- be-kennec, adj.
- be-kennec-lîche, adv.
- be-kennen, swv. stv.
- be-kennen, stn.
- be-kenner, stm.
- be-kennunge, stf.
- be-kent-lôs, adj.
- be-kentnisse, s.
- be-kêrde, stf.
- be-kêre, stf.
- be-kêre, adj.
- be-kêrec, adj.
- be-kêren, swv.
- be-kerkeln, swv.
- be-kerken, swv.
- be-kêrunge, stf.
- be-kerzet, part. adj.
- be-ketenen, swv.
- be-kinden, swv.
- be-kînen, stv. II.
- bek-kloz, stm. swf.
- be-klagen, swv.
- be-klamben, swv. vgl.
- be-klapperer, stm.
- be-klæren, swv.
- be-klâri-vunkeln, swv.
- be-klæwen, swv.
- be-klëben, swv. s.
- be-klecken, swv.
- be-kleger, stm.
- be-kleiben, swv.
- be-kleiden, swv.
- be-kleidunge, stf.
- be-klemmen, swv.
- be-klemmen, swv.
- be-klenen, swv.
- be-klepfen, swv.
- be-kletzen, swv.
- be-klîben, stv. II.
- be-klîbunge, stf. vgl.
- be-klicken, swv.
- be-klieben, stv. III. s.
- be-kliefen, stv. III.
- be-klimmen, stv. I, 3.
- be-klîp -bes, bes stm.
- be-klipfen, swv.
- be-klitzen, swv.
- be-klüegen, swv.
- be-klummen, s.
- be-klûsen, swv.
- be-knappen, swv.
- be-knëhten, swv.
- be-knüpfen, swv.
- be-koberen, swv.
- be-kôme, adv. vgl.
- be-komen, stv. I, 2.
- be-komen
- be-kor, stf.
- be-korære, stm.
- be-korn, swv.
- be-korunge, stf.
- be-kosten, swv.
- be-kostigen, swv.
- be-kotzen, swv.
- be-koufec, adj.
- be-koufen, swv.
- be-kræjen, swv.
- be-kranket, s.
- be-kratzen, swv.
- be-kreften, swv.
- be-krëhten, swv.
- be-krellen, swv.
- be-krenken, swv.
- be-krîen, swv.
- be-krimmen, stv. I, 3.
- be-kristen, swv.
- be-kroijieren, swv.
- be-krœnen, swv.
- be-kroten, swv.
- be-kücken, swv. s.
- be-kudde, stn. s.
- be-küelen, swv.
- be-kumbern, swv.
- bekümbern, swv.
- be-kumbernisse, stf.
- be-kumberunge, stf.
- be-künegen, swv.
- be-kürn, swv.
- be-kürzen, swv.
- bël, stm.
- bêl, adj.
- bêle, adj.
- bël, adj.
- be-lachen, swv.
- be-laden, stv. I, 4.
- be-lanc, stm. vgl.
- be-lange, stf. swm.
- blange, stf. swm.
- be-lange, adv.
- be-langen, adv.
- be-langen, swv.
- blangen, swv.
- be-langen, stn.
- blangen, stn.
- be-lannen, swv.
- be-lappern, swv.
- be-lâ?en, stv. red. I, 2.
- bëlche, swf.
- belde, stf.
- beldec-lîche, adv. s.
- belden, swv. vgl.
- belden-zapfe, swm.
- belderîchen, s.
- belderich, s.
- be-lëchen, swv. s.
- be-legen, swv.
- be-lëgen, s.
- be-lëgen-heit, stf.
- be-lëger, stn.
- be-lëgern, swv.
- be-lêhenen, swv.
- be-leidegen, swv. stf.
- be-leinen, swv.
- be-leit, s. u.
- be-leit, stn.
- be-leiten, swv.
- be-leitunge, stf.
- be-lemen, swv.
- bëler, stm. s.
- be-lësen, stv. I, 1.
- be-lesten, swv.
- be-letzen, swv.
- belgelîn, stn.
- belgel, stn.
- bëlgen, stv. I, 3.
- belgen, swv.
- bël-hunt, stm.
- be-lîben, stv. II.
- blîben, stv. II.
- be-lîben, stn.
- be-licken, swv.
- be-liegen, stv. III.
- be-liewen, swv.
- be-ligen, stv. I, 1.
- be-lîp -bes, bes stmn.
- be-listen, swv.
- be-liuhten, swv.
- be-liumden, swv.
- beliumen, swv.
- be-liuten, swv.
- be-liutern, swv.
- belle, f. in
- bëlle, swmf.
- bille, swmf.
- belle, stf.
- bëllen, stv. I, 3.
- bëllen, stn.
- bellen, swv. in
- bëller, stm.
- bellîn, stn.
- bellî?, stm.
- belle?, stm.
- bëllunge, stf.
- bellunge, stf. s.oben stf.
- bëln, stv. I, 2. m.
- be-loben, swv.
- be-lochen, s. und
- be-lônen, swv.
- be-lœsen, swv.
- be-louben, swv.
- be-louchen, swv.
- be-loufen, stv. red. III.
- be-lougen, swv.
- belt-lîche, adv. s.
- be-lûchen, stv. III. s. auch oben unter
- be-lucken, swv.
- be-lûht, s.
- be-luogen, swv.
- be-lût-bæren, swv.
- be-lûten, swv.
- belz, stm. s.
- belz-bletzer, stm.
- Belzebub
- belzelîn, stn.
- belzen, swv.
- pelzen, swv.
- belzer, stm.
- pelzer, stm.
- belzer, stm.
- belze-rîs, stn.
- belz-gebûre, swm.
- belzîn, adj.
- belz-vêch, adj.
- belz-wërc, stn.
- be-machen, swv.
- be-mannen, swv.
- be-mæren, swv.
- be-marken, swv.
- be-mâsen, swv.
- be-meieren, swv.
- be-meilegen, swv.
- be-meilen, swv.
- be-meinen, swv.
- be-meinen, swv.
- be-meinunge, stf.
- be-meistern, swv.
- be-menigen, swv.
- be-merken, swv.
- be-metzen, swv.
- be-minnen, swv.
- be-missen, swv.
- be-morgen-gâben, swv.
- bemstîn, stf.
- be-munden, swv.
- be-muoten, swv. s.obenunter
- be-mûren, swv.
- be-murmeln, swv.
- be-müseln, swv. vgl.
- bên, swm. s.
- be-nâden, swv.
- be-nagen, stv. I, 4.
- be-næhern, swv.
- be-nahten, swv.
- be-nahtunge, stf.
- be-næjen, swv.
- be-namen, adv. s.
- be-namen, swv.
- be-nant, part. adj.
- be-naschen, swv.
- bende, stn. s. v. a.
- bende, stn. s. v. a.
- bendec, adj.
- bendel, stm.
- bendel, stf. s. v. a. n.
- bendelîn, stn. vgl. m.
- bendel, stn. vgl. m.
- benden, swv. vgl.
- bënder, stm. s.
- bëne, stf. s.
- be-nëben, adv. präp. präp.
- be-necken, swv.
- be-neden, adv. s.
- bênedencier, stm. s.
- bênedicier, stm. s.
- benedicte
- benedicten-krût, stn.
- benedicten-wurz, stf.
- benedictîe, f. s.
- benedixîe, f. s.
- benedîe, stf.
- benedîen, swv.
- benedîgen, swv.
- benedîunge, stf.
- benediz, stm. s.
- be-nehtigen, swv.
- be-n-eichen, swv.
- be-n-eichenen, swv.
- be-neimen, swv. vgl.
- be-nemde, stf.
- be-nëmen, stv. I, 2.
- be-nemen, swv. s.
- be-nëmunge, stf.
- be-nende, stf. s.
- be-nennen, swv.
- be-nent-lîchen, adv.
- be-netzen, swv.
- benge, stf.
- bengel, stm.
- bengeln, swv.
- bengeln, stn.
- be-nîchen, stv. II.
- be-niden, adv.
- be-nîden, stv. II.
- be-nider, adv.
- be-nihte
- benît, stn.
- be-niute, s.
- benken, swv.
- bennec, adj.
- bennen, swv. vgl.
- bennige, f.
- be-nôtegen, swv.
- be-nôten, swv.
- be-nœten, swv.
- bënsel, stm. s.
- be-nüegec, adj.
- be-nüegen, swv.
- be-nüegen, stn.
- be-nüegunge, stf.
- be-nunft, stm.
- benuft, stm.
- be-nuomen, swv. vgl.
- be-nützen, swv.
- be-phlihten, swv.
- be-prüeven, swv.
- be-quâme, adv. vgl.
- be-quæme, adj.
- be-queln, swv.
- be-quëmen, stv. I, 2.
- be-quicken, swv.
- bekucken, swv.
- be-quide, stn.
- be-quingen, stv. s.
- bër, swm.
- bër, stf.
- ber, adj. f. s.
- ber, stm.
- ber, stf.
- ber, stnf. fem.
- bêr, stm.
- bêr, stswm. s.
- be-räft, s.
- be-râmen, swv.
- be-ræmen, swv.
- be-rat, s.
- be-rât, stm.
- be-râten, stv. red. I, 2.
- be-râten, stn.
- bër-bluot, stn. vgl.
- ber-brôt, stn. s.
- bërc -ges, ges stm.
- bërc -ges, ges stmn. vgl.
- bërc-boum, stm.
- bërc-êrîn, adj.
- bërc-genô?e, swm.
- bërc-gesworne, swm.
- bërc-haft, adj.
- bërc-hërre, swm.
- bërc-hiuselîn, stn.
- bërc-huon, stn.
- bërc-îsen, stn.
- bërc-kicher, stm.
- bërc-klinge, swf.
- bërc-knappe, swm.
- bërc-koste, stf.
- bërc-lant, stn.
- bërc-lêhen, stn.
- bërc-liute
- bërc-mæ?e, adj.
- bërc-mæ?ec, adj.
- bërc-meister, stm.
- bërc-minne, swf.
- bërc-rëht, stn.
- bërc-rihter, stm.
- bërc-rint, stn.
- bërc-scheffe, swm.
- bërc-slange, swf.
- bërc-stat, stf.
- bërc-swære, adj.
- bërc-teidinc, stn.
- bërc-valke, swm.
- bërc-vluo, stf.
- bërc-vluo-stein, stm.
- bërc-vrit, stm. swm.
- bër-vrit, stm. swm.
- bër-vride, stm. swm.
- bërc-vrouwe, swf. vgl.
- bërc-wërc, stn.
- bërde, stf. s.
- berdellum, s.
- bêre, stswm. stn.
- bêr, stswm. stn.
- bërec, adj. s.
- be-rëchen, stv. I, 2.
- be-rechenen, swv.
- berechen, swv.
- be-red-bote, swm.
- be-rede-lîche, adv. s.
- be-reden, swv.
- be-redenunge, stf.
- be-redet
- be-rednüsse, stfn.
- be-redunge, stf.
- be-reffen, swv.
- be-refsen, swv. vgl.
- be-regen, swv.
- be-regenen, swv.
- be-regunge, stf.
- be-rëhtegen, swv.
- berëhtigen, swv.
- be-rëhten, swv.
- be-reichen, swv.
- be-reinen, swv.
- be-reinet, s.
- be-reit, stn.
- be-reite, s. u.
- be-reit, s. u.
- be-reite, adj.
- be-reit, adj.
- be-reite, adv.
- bereit, adv.
- be-reitec-lîche, adv.
- be-reiten, swv.
- be-reiter, stm.
- be-reit-schaft, stf.
- be-reitunge, stf.
- be-rennen, swv.
- bërer, stm.
- bërerinne, stf. vgl.
- be-rêren, swv.
- be-respen, swv. s. v. a.
- be-respunge, stf.
- be-retten, swv.
- be-reuben, swv. s.
- berewinke, f.
- berwinke, f.
- bërge, stf. in
- bërgeht, adj.
- bërgelîn, stn.
- bergelîn, stn.
- bergem-smër, stm.
- bërgen, stv. I, 3.
- bërgen, stn.
- bërge-wert, adv.
- bërg-fert, s.
- bergîn, adj.
- bër-haft, adj.
- bër-haftec, adj.
- bër-haftikeit, stf.
- bërht, adj. vgl. u.
- bërht-âbent, stm. s. das folgd.
- bërh-tac, stm. vgl.
- bërh-tac, stm. vgl.
- Bërhte, f.
- bërhtec, adj.
- bërhtel, adj. s.
- bërhtel, stf.
- bërht-naht, stf. s.
- bërhtram, stm.
- be-rîben, stv. II.
- be-rîchen, stv. II.
- be-rîchesen, swv.
- berîchsenen, swv.
- be-riechen, stv. III.
- be-rie?en, stv. III.
- be-rîfen, swv.
- be-rigelen, swv.
- be-riht, s.
- be-riht, stmf.
- be-rihtære, stm.
- be-riht-brief, stm.
- be-rihten, swv.
- be-rihtigunge, stf.
- be-rihtikeit, stf.
- be-rihtnusse, stf.
- be-rihtung-brief, stm.
- be-rihtunge, stf.
- berille, swm.
- barille, swm.
- be-rîmeln, swv. s.
- be-rimpfen, stv. I, 3.
- berinpfen, stv. I, 3.
- bërin, stf. s.
- be-rînen, stv. II.
- be-ringe, adj.
- be-ringeln, swv.
- be-ringen, stv. I, 3.
- be-ringen, swv.
- be-rinnen, stv. I, 3.
- be-rinpfen, stv. s.
- be-rîsen, stv. II.
- ber-îsen, stn.
- be-rispeln, swv. vgl.
- be-rîten, stv. II.
- be-riten, part. adj.
- be-rîter, stm.
- be-riusen, swv. s.
- be-riuten, swv.
- be-riuwen, stv. III.
- be-riuwenisse, stf.
- be-riuwesen, swv.
- beriusen, swv.
- be-riuwunge, stf.
- be-ri?, stm.
- berî?, stm.
- be-rî?en, stv. II.
- berje, s. stf.
- berjen, swv. s.
- berkel, stn.
- ber-kicher, stm. s.
- ber-kolbe, swm.
- bërle, stf.
- perle, stf.
- bërlen, swv.
- përlen, swv.
- bërlîn, stn.
- berlin-mantel, stm. s. v. a.
- bërlîn-muoter, stf.
- bërlîn-wî?, adj.
- bermde, stf. s.
- bermede, stf. s.
- bermec-lîche, adv. s.
- bër-meise, swf.
- bermît, stn. s.
- ber-muoter, stf.
- bërn, stv. I, 2.
- bern, swv.
- bern, stn.
- bërn, stf.
- bërn-brôt, stn.
- bërn-bunge, swm.
- bërnde, part. adj.
- bërndec, adj.
- bernen, swv. s.
- bërner, stm.
- bërnerlîn, stn.
- berne-wîn, stm.
- bërn-hût, stf.
- bërnisch, adj.
- bërn-klâ, f.
- bërn-klê, m.
- bërn-smalz, stn.
- bërn-smër, stn.
- bërn-tanz, stm.
- bërn-tatze, f.
- bërnt-haft, adj.
- bërn-vuo?, stm.
- bërn-zagel, stm.
- bërn-zunge, swf.
- be-rochen, s.
- be-rœsten, swv.
- be-rouben, swv.
- be-roubunge, stf.
- be-rouchen, swv.
- be-röufen, swv.
- be-roupnisse, f.
- berpel, s.
- berpfert, s.
- berre, swm. s.
- berren, swv. s.
- bers, m. s.
- berse, m. s.
- bersche, stf.
- bër-schillinc, stm. vgl.
- ber-schît, stn.
- bersich, stm. s. v. a.
- bersilieren, swv.
- ber-strâ?e, stf.
- ber-swert, stn.
- ber-swert, stn.
- bêr-swîn, stn.
- bertenære, stm. s. v. a.
- bertet, adj. s.
- bertinc, stm.
- bertinger, stm.
- bertlîn, stn.
- bërtram, s.
- bertze, f. s.
- be-rûbt, s.
- be-rüchtigen, swv.
- be-rücke, adv.
- be-rüefen, swv. s.
- be-rüef-gelt, stn.
- be-rüegen, sw.
- be-rüeger, stm.
- be-rüegunge, stf.
- be-rüemen, swv.
- beruomen, swv.
- be-rüemet, part. adj.
- be-rüerde, stf.
- beruorde, stf.
- be-rüeren, swv.
- beruoren, swv.
- be-rüerunge, stf.
- be-runen, swv. s.
- bërunge, stf. vgl.
- be-ruoch, stm.
- be-ruochen, swv.
- be-ruochunge, stf.
- be-ruofen, stv. red. I, 3. swv.
- berüefen, stv. red. I, 3. swv.
- be-ruofen, stn.
- be-ruofen, part. adj.
- be-ruofer, stm.
- be-ruofunge, stf.
- be-ruomen, swv. s.
- be-ruomunge, stf.
- be-ruoren, swv. s.
- be-ruote, s. die zwei
- be-ruot, s. die zwei
- be-ruowe-lîche, adv.
- be-ruowen, swv. s. v. a.
- be-ruowen, swv.
- be-ruo?en, swv.
- be-rüsten, swv.
- be-rutzen, swv. s.
- bër-vrit, s.
- bër-welf, stmn.
- berwen, swv. s.
- berwerîn, adj. s. das folgd. u.
- berwer-mantel, stm.
- ber-winke, f. s.
- bër-wurz, stf.
- be-sachen, swv.
- be-saft
- be-sage, stf.
- be-sagen, swv.
- be-sagen, stn.
- be-sâgen
- be-sager, stm.
- be-sagnüsse, stf.
- be-sagunge, stf.
- be-sæjen, swv.
- be-salben, swv.
- be-sal-mannen, swv.
- be-samelen, swv. s. v. a.
- be-samen, adv.
- be-sæmen, swv.
- be-samenen, swv.
- be-samenunge, stf.
- be-samenungs-tac, stm.
- be-sanct, s.
- be-sandunge, stf. s.
- be-sarken, swv. s.
- besârt, adj.
- besârt, adj.
- be-sât, s.
- be-satzunge, stf.
- be-sâ?en, swv.
- be-schaben, stv. I, 4.
- be-schaffede, stf. vgl.
- be-schaffen, stv. I, 4.
- be-schaffen-heit, stf.
- be-schaffer, stm.
- be-schaffet, s.
- be-schalken, swv. s.
- be-schalkunge, stf.
- be-schalten, stv. red. I, 1.
- be-schamen, swv.
- be-schanze, stf. s.
- be-scharn, stv. I, 4.
- be-scharn, swv. vgl.
- be-schatewen, swv.
- beschetewen, swv.
- be-schatunge, stf.
- beschetunge, stf.
- be-schatzen, swv.
- be-schatzunge, stf.
- be-schedegen, swv.
- be-scheffec, adj.
- be-scheffen, swv. s.
- be-scheftekeit, stf.
- be-scheften, swv.
- be-schëhen, stv. I, 1.
- be-scheide, stf. sw.
- be-scheide-lîche, adv. s.
- be-scheiden, stv. red. II.
- be-scheiden, part. adj.
- be-scheiden, swv.
- be-scheiden, stn.
- be-scheiden-heit, stf.
- be-scheidenunge, stf.
- be-scheidunge, stf.
- be-scheinen, swv.
- be-scheit, stmn. vgl.
- be-schëler, stm. s.
- beschelier, stm. s.
- be-schelken, swv.
- beschalken, swv.
- be-schellen, swv.
- be-scheln, swv.
- be-schëlten, stv. I, 3.
- be-schemec, adj.
- be-schëmen, swv.
- be-schëmenisse, stf.
- be-schëmunge, stf.
- be-schepfede, stf.
- be-schepfen, an. vb.
- be-schepfen, swv.
- bescheffen, swv.
- be-schepfunge, stf.
- be-scherde, stf.
- be-scherer, stm.
- be-schërmen, swv. s.
- be-schërn, stv. I, 2.
- be-schern, swv.
- be-schern, swv. vgl.
- be-schërren, stv. I, 3.
- be-scherunge, stf.
- be-schetewen, swv. s.
- be-schetigen, swv.
- be-schetigunge, stf.
- be-schetzen, swv. s.
- be-schetzer, stm.
- be-schetzerinne, stf.
- be-scheude, stf. s.
- be-schîbe, adj.
- be-schîben, stv. II.
- be-schicken, swv.
- be-schicker, stm.
- be-schîde, adj.
- be-schîdekeit, stf.
- be-schiet, stm. s.
- be-schie?en, stv. III.
- be-schihten, swv.
- be-schiltet
- be-schinden, stv. I, 3. sw.
- be-schînen, stv. II.
- be-schirm, stm.
- beschërm, stm.
- be-schirmære, stm.
- be-schirmer, stm.
- be-schirm-brief, stm.
- be-schirmen, swv.
- beschërmen, swv.
- be-schirmen, stn.
- be-schirmenisse, stn.
- be-schirmenunge, stf.
- be-schirmunge, stf.
- be-schit -des, des des stm.
- beschiet -des, des des stm.
- be-schîten, stv. II.
- be-schiude, stf. s.
- be-schiuren, swv.
- be-schiuren, swv.
- be-schûren, swv.
- be-schiurer, stm.
- be-schi?, stm.
- be-schî?en, stv. II.
- be-schî?erîe, stf.
- be-schlöffen, swv. s.
- be-schollen, swv.
- be-schompert, part. adj.
- be-schônen, swv.
- be-schœnen, swv.
- be-schœnunge, stf.
- be-schorn, s.
- be-schoude, stf. s.
- be-schouwe, stf.
- be-schouwære, stm. vgl.
- be-schouwer, stm. vgl.
- be-schouwede, stf.
- beschöuwede, stf.
- be-schouwen, swv.
- be-schouwenisse, stf.
- be-schouwern, swv.
- be-schouwunge, stf.
- be-scho??en, swv.
- be-schreben, swv. s.auch
- be-schremen, swv.
- be-schrenken, swv.
- be-schrîben, stv. II.
- be-schriben, adv.
- be-schrîber, stm.
- be-schrîbunge, stf.
- be-schricken
- be-schrîen, stv. II. sw.
- be-schriffen, stv. I, 3. s.unter
- be-schrinden, stv. I, 3.
- be-schrîten, stv. II.
- be-schrôten, stv. red. III.
- be-schulden, swv.
- be-schuldigen, swv.
- be-schuochen, swv.
- be-schuochunge, stf.
- be-schûren, swv. s.
- be-schürn, swv.
- be-schûrunge, stf.
- be-schut, stm.
- be-schüten, swv.
- beschuten, swv.
- be-schutnisse, stn.
- be-schütunge, stf.
- beschutunge, stf.
- be-schutz, stm.
- bese, s. stn.
- be-seben, stv. I, 4.
- be-seben, stn.
- be-sêgen, swv. s.
- be-sëgenen, swv.
- be-sëgenunge, stf.
- be-sëhen, stv. I, 1.
- be-sëhunge, stf.
- be-seichen, swv.
- be-seicher, stm.
- be-seichunge, stf.
- be-seit, s. u.
- be-seiten, swv.
- beselîn, stn.
- be-selwen, swv. adj.
- bësem-ambet, stn.
- bëseme, swm. stm.
- bësme, swm. stm.
- bësem, swm. stm.
- be-semelen, swv.
- bësemen, swv.
- bësmen, swv.
- bësem-rîs, stn.
- bësem-slac, stm.
- bësem-stil, stm.
- bësen, swv. s.
- be-sên, stv. s.
- be-senden, swv.
- be-sendunge, stf.
- be-sengen, swv.
- be-senken, swv.
- be-sêren, swv.
- be-serken, swv.
- besarken, swv.
- be-setelen, swv.
- be-setzen, swv.
- be-setzunge, stf. s.
- be-sêwen, swv. s.
- be-së?, stnm.
- be-sëssen, part. adj. s.
- be-së??en, part. adj. s.
- be-së??en-heit, stf.
- be-sibenen, swv.
- be-sichern, swv.
- be-sidelen, swv.
- be-siechen, swv.
- be-siffeln, swv.
- be-sigelen, swv.
- be-sîgen, stv. II.
- be-sîhen, stv. II.
- be-siht, stf.
- be-sihtec, adj.
- be-sihtec-heit, stf.
- be-sihtec-lîche, adv.
- be-sihten, swv.
- besihtigen, swv.
- besihtigunge, stf.
- be-singen, stv.
- be-singnüsse, stf.
- be-sinken, stv. I, 3.
- be-sinnec, adj.
- be-sinnen, stv. I, 3. sw.
- be-sinnet, part. adj.
- besint, part. adj.
- be-sinnigen, swv.
- be-sint-lîche, adv.
- be-sippe, adj.
- be-sît, adv.
- be-sîte, adv.
- be-sîten, adv.
- be-sîtes, adv.
- be-sitzære, stm.
- be-sitzærinne, stf.
- be-sitzen, stv. vgl.
- be-sitzunge, stf.
- be-siuften, swv.
- be-siufzen, swv.
- be-siuren, swv.
- be-siuwen, swv.
- be-slac, stm.
- be-slâfen, stv. red. I, 2.
- be-slagen, swv. stv.
- be-slahen, stv. I, 4.
- be-slah-hamer, stm.
- be-slahten, swv.
- be-slemmen, swv.
- be-slîchen, stv. II.
- be-slie?en, stv. III.
- be-slie?erîn, stf.
- be-slie?unge, stf.
- be-slîfen, stv. II. vgl.
- be-slihten, swv.
- be-slîmunge, stf.
- be-slipfen, swv.
- be-sloufen, swv.
- be-slo??en, part. adj.
- be-slo??en-heit, stf.
- be-slo??en-lîche, adv.
- be-slo??et, part. adj.
- be-slützec, adj. s.
- be-slützen, swv.
- be-slü??ec, adj.
- be-smæhen, swv.
- be-smalzen, swv.
- bësme, swm. s.
- be-smei?en, swv.
- be-smërn, swv. s.
- be-smiden, swv.
- be-smiegen, stv. III.
- be-smirwen, swv.
- be-smitzen, swv.
- be-smî?en, stv. II.
- be-snaben, swv.
- besneben, swv.
- be-snîden, stv. II.
- be-snîden, stn.
- be-snîd-me??er, stn.
- be-snîdunge, stf.
- be-snitzen, swv.
- be-snîwen, swv.
- besnîen, swv.
- be-snoppern, swv.
- be-snoten
- be-snüeren, swv.
- be-soffen, s.
- be-solgen, swv.
- be-soln, swv.
- be-sorc -ges, ges stm. vgl.
- be-sorgen, swv.
- be-sorgen, stn.
- be-sorger, stm.
- be-sorg-likeit, stf.
- be-sorgunge, stf.
- be-soufen, swv.
- be-spæhen, swv.
- be-spannen, stv. red. I, 1.
- be-spëhen, swv.
- be-spengen, swv.
- be-spennen, swv.
- be-sperren, swv.
- be-spiln, swv.
- be-spinnen, stv. I, 3.
- be-spiutzen, swv.
- be-spîwen, an. vb. s.
- be-spotten, swv.
- be-spottunge, stf.
- be-sprâchen, swv.
- be-sprâchunge, stf.
- be-spræjen, swv.
- bespræwen, swv.
- be-sprëchen, stv. I, 2.
- be-spreiten, swv.
- be-sprengen, swv.
- be-sprengunge, stf.
- be-spreng-wadel, stm.
- be-sprenzen, swv.
- be-sprêwen, swv. s.
- be-springen, stv. I, 3.
- best, s.
- be-stabunge, stf.
- be-staht, s.
- be-stallunge, stf. vgl.
- be-stân, stv. I, 4.
- bestên, stv. I, 4.
- be-standen, part. adj. vgl. u.
- be-stander, stm.
- be-stant, stm.
- be-stant-brief, stm.
- be-stant-gelt, stm.
- be-stantnisse, stnf.
- be-stant-reitunge, stf.
- be-stat, s.
- be-stætec, adj.
- be-stætec-heit, stf.
- be-stategen, swv.
- be-staten, swv.
- be-stæten, swv.
- be-stætigen, swv.
- be-stætigunge, stf.
- be-stætnüsse, stf.
- be-statunge, stf.
- be-stætunge, stf.
- be-stæt-zins, stm.
- beste, adv. s.
- bêste, swn.
- be-stëchen, stv. I, 2.
- be-stecken, swv.
- be-stêgen, swv. s.
- be-steinen, swv.
- bestelîn, stn.
- be-stellære, stm.
- be-stellen, swv.
- be-stelle-tac, stm.
- be-stellunge, stf.
- be-steltnisse, stf.
- besten, swv.
- be-stendec, adj.
- be-stendeler, stm. s.
- be-stendigen, swv.
- be-stent-lîchen, adv.
- be-stentnisse, stf.
- bestêôn, stm.
- bestîôn, stm.
- be-stepfen, swv.
- be-steppe, stn. s.
- be-stërben, stv. I, 3.
- besterinne, stf.
- bester-rëht, stn.
- be-stërzen, stv. I, 3. vgl.
- be-steten, swv. s. v. a. vgl.
- be-stêten, swv. s.
- be-stetenen, swv.
- be-stêtigen, swv. s.
- best-houbet, stn.
- bestîâ, f.
- be-stieben, stv. III.
- be-stiften, swv.
- be-stillen, swv.
- be-stimmen, swv.
- bestîn, adj. s.
- be-stinken, stv. I, 3.
- bestîôn, stm. s.
- be-stiuren, swv.
- be-stoben, s.
- be-stocken, swv. s.
- be-stœren, swv.
- be-storzen, swv. s.
- be-stouben, swv.
- be-stöuwen, swv.
- be-stô?en, stv. III.
- be-strâfede, stf. s. v. a.
- be-strâfen, swv.
- be-strâfunge, stf.
- be-stræjen, swv.
- be-strecken, swv.
- be-strîchen, stv. II.
- be-stricken, swv.
- be-strîten, stv. II.
- be-strîten, stv. II.
- be-strîtunge, stf.
- be-striuwen, swv. s.
- be-strouben, swv. s.
- be-strouchen, swv. s.
- be-stroufen, swv.
- be-ströuwen, swv.
- be-strûben, swv. s.
- be-strûchen, swv.
- be-strûten, swv.
- be-studelen, swv.
- be-stümbeln, swv.
- be-stummen, swv.
- be-stumpfen, swv.
- be-stüppe, stn.
- be-stürzen, swv.
- be-sudelen, swv.
- be-süenen, swv.
- be-süen-lîchen, adv.
- be-sûfen, stv. III.
- be-sûgen, stv. III.
- be-sulgen, swv. s.
- be-süln, swv.
- be-sulunge, stf.
- be-sülwen, swv.
- besulwen, swv.
- be-sulwern, swv.
- be-sumeren, swv.
- be-sünden, swv.
- be-sunder, adj.
- be-sunder, adv.
- be-sunder, stf.
- be-sunder-bar, adv. s.
- be-sunder-lîche, adv.
- be-sundern, adj.
- be-sundern, adv. s. v. a.
- be-sundern, swv.
- be-sûnen, swv. s.
- be-sungen, swv.
- be-sünnen, swv.
- be-sunnen, part. adj.
- be-sunnen-heit, stf.
- be-suoch, stm. s.
- be-suochen, swv.
- be-suochnisse, stf.
- be-suochunge, stf.
- be-swachen, swv.
- be-swærde, stf.
- be-swære, stf.
- be-swæren, swv.
- be-swærnisse, stf.
- be-swærunge, stf.
- be-swëben, swv.
- be-sweifen, stv. red. II.
- be-swei?en, swv.
- be-swellen, swv.
- be-swemmen, swv.
- be-swenken, swv.
- be-swerære, stm.
- be-swern, stv. I, 4.
- be-swernüsse, stf.
- be-swerunge, stf.
- be-swîch, stm.
- be-swîchen, stv. II.
- be-swiften, swv. stv.
- be-swîmeln, swv.
- be-swîmelunge, stf.
- be-swîmen, stv. II.
- be-swindeln, swv.
- be-swingen, stv. I, 3.
- bët, s.
- bët, stn. stf.
- bet, stn. s.
- be-taben, s.
- be-tage, adj.
- be-tagen, swv.
- be-tagunge, stf.
- bet-alle, s.
- betanie, stf. s.
- bëtære, stm.
- bëtærinne, stf.
- be-tasten, swv.
- be-tætec, adj. s.
- bët-brief, stm.
- bët-buoch, stn.
- bëte, stn. s.
- bëte, stf.
- bët, stf.
- be-teben, stv. I, 4.
- be-teben, swv.
- bëte-biutel, stm.
- bëte-buoch, stn.
- bëtec, adj.
- be-têdingen, swv. s.
- be-tegen, swv. s. v. a.
- bëte-habere, swm.
- bëte-haftec, adj. s. v. a.
- bëte-bûr, stm.
- bëte-hûs, stn.
- be-teidingen, swv.
- be-teidigunge, stf.
- be-teilen, swv.
- be-teit, part. s.
- bëte-korn, stn.
- bëtel, stm.
- bëtelære, stm.
- bëteler, stm.
- bëtelærinne, stf.
- be-tëlben, stv. I, 3. s.
- bëtel-brôt, stm.
- bëtelen, swv.
- bëtel-huot, stm.
- bëte-liute, s.
- bëtel-man, stm.
- bëtel-meister, stm.
- bëtel-mûs, stf.
- bëtel-orden, stm.
- bëtel-ruof, stm.
- bëtel-sac, stm.
- bëtel-stap, stm.
- bëtel-stat, stf.
- bëtel-stücke, stn.
- bëtel-wërc, stn.
- bëtel-wîp, stn. s.
- be-telzen, swv.
- bëte-man, stm. s.
- bëte-mësse, stf.
- be-tempfen, swv. s.
- bëten, stv. s.
- bëten, swv.
- bëten-brôt, stn. s. v. a.
- be-tërmen, swv.
- betirmen, swv.
- bëte-sal, stm.
- bëte-setzer, stm.
- bëte-stap, stm. s. v. a.
- bëte-stiure, stf.
- bëte-vart, stf.
- bëte-vrî, adj.
- bëte-wahs, stn.
- bëte-wîn, stn.
- bëte-wîp, stn. s. v. a.
- be-tihten, swv.
- be-timbern, swv.
- be-tirmen, swv. s.
- be-tiuren, swv.
- be-tiuten, swv. s.
- be-tochen, s.
- be-tœne, stf. s.
- be-tœnen, swv. s.
- be-tœren, swv.
- be-touben, swv.
- be-touben, swv.
- be-touchen, swv. s.
- be-touren, swv. s.
- be-touwen, swv.
- be-trac -ges, ges stm.
- be-traft, s.
- be-tragen, stv. I, 4.
- be-tragen, swv. st.
- be-trâgen, swv.
- be-trâgen, stn.
- be-tragnüsse, stf. s.
- be-trags-brief, stm.
- be-traht, stn. s.
- be-trahte, stf.
- betraht, stf.
- be-trahtegen, swv.
- be-trahten, swv.
- be-trahten, stn.
- be-trahtnüsse, stf.
- be-trahtunge, stf.
- be-trant, s.
- be-treben, swv.
- be-trëchen, stv. I, 2.
- be-trehenen, swv.
- be-trehte, stn. vgl.
- betraht, stn. vgl.
- be-trehtec, adj.
- be-trehtec-lîche, adv.
- be-trehtnüsse, stf. s.
- be-trennen, swv.
- be-trëten, stv.
- be-triegen, stv. III. s.
- be-trieger, stm.
- be-triegunge, stf.
- be-trinken, stv. I, 3.
- be-triuwen, swv.
- be-troc -ges, ges stm.
- be-trogen, part. adj.
- be-trogen-heit, stf.
- be-trônen, swv.
- be-trôren, swv.
- be-trœsten, swv.
- be-troufen, swv.
- be-troufen, swv.
- be-trüebære, stm.
- be-trüeber, stm.
- be-trüebec-heit, stf.
- be-trüebede, stf.
- be-trüeben, swv.
- be-trüebenisse, stfn. n. n.
- be-trüebesal, stn.
- be-trüebunge, stf.
- be-trügnisse, stf.
- be-trüllen, swv.
- be-truop -bes, bes stm.
- be-trûren, swv.
- be-trûwen, swv. s.
- be-trûwunge, stf.
- betschelier, stm.
- bätschelier, stm.
- bët-schënke, swm. vgl.
- bët-swëster, stf.
- bette, stn.
- bette, swf.
- bette-bodem, stm.
- bette-brët, stn.
- bettec, adj.
- bette-dach, stn.
- bette-gëlt, stn.
- bette-genô?, stm.
- bette-genô?inne, stf.
- bette-geræte, stn.
- bette-geselle, swm.
- bette-gewant, stn.
- bette-gewæte, stn. s.
- bette-gezierde, stf. s.
- bette-glocke, swf. vgl.
- bette-kamerære, stm. vgl.
- bette-kamere, stf.
- bette-knëht, stm. vgl.
- bette-küssen, stn.
- bette-lachen, stn.
- bette-lëger, stn.
- bette-liger, stm.
- bettelîn, stn.
- bette-mære, stn.
- betten, swv.
- bette-reste, stf.
- bette-ris, adj.
- bette-rise, swm.
- bette-risec, adj.
- bette-sac, stm.
- bette-schô?
- bette-spil, stn. s. v. a.
- bette-stal, stn.
- bette-stat, stf.
- bette-stolle, swm.
- bette-strô, stn.
- bette-swanc, stm.
- bette-wât, stf.
- bette-zieche, swf.
- bette-zierunge, stf. s.
- bettunge, stf.
- bet-tuoch, stn.
- be-tûchen, stv. III. sw.
- be-tuffelt
- be-tuften, swv.
- be-tüllen, swv.
- be-tumbelen, swv.
- bëtunge, stf.
- be-tungen, swv.
- be-tunkelen, swv.
- be-tuon, an. vb.
- be-tûr, stf.
- be-tûren, swv. s.
- be-tützen, swv.
- be-tû?en, swv.
- bët-vake, m.
- bët-wagen, stm.
- be-twanc, ges stm.
- be-zwanc -ges, ges stm.
- be-twancsal, stn.
- be-twenge, stn.
- be-twengen, swv.
- bet-wërc, stn.
- be-twingen, stv. I, 3.
- be-twirkelen, swv. vgl.
- be-twungen-heit, stf.
- be-twungnisse, stf.
- betz, stn. s.
- betzel, swf. s.
- betzeler, stm. s.
- be-übern, swv.
- beuchen, swv. s.
- beuderlinc, stm. s.
- beune, f. s.
- be-un-sûberen, swv.
- beunte, f. s.
- be-ur-born, swv.
- be-vâhen, stv. red. I, 2.
- be-vallen, stv. red. I, 1.
- be-valt, s.
- be-valten, stv. red. I, 1.
- be-vangen, s.
- be-vâren, swv.
- be-vasten, swv.
- be-va??en, swv.
- be-vêheder, stm.
- be-vëhten, stv. I, 2. s.
- be-vëlch, stm. f.
- be-vëlen, swv. s.
- be-velgen, swv. s.
- be-vëlhen, stv. I, 3.
- be-vëlher, stm.
- be-vëlhnüsse, stf.
- be-vëlhnüsse-brief, stm.
- be-vëlhunge, stf.
- be-vellen, swv.
- be-vëlten
- be-vencnisse, stn.
- be-vengen, swv.
- bevernelle, f. s.
- be-vëspern, swv.
- be-vesten, swv.
- be-vestenen, swv.
- bevesten, swv.
- be-vestigen, swv.
- be-vestunge, stf.
- be-vílde, stf. s.
- bevilhede, stf. s.
- be-villen, swv.
- be-viln, swv.
- be-vinden, stv. I, 3.
- be-vinden, stn.
- be-vindunge, stf.
- be-vinstern, swv.
- be-vitzen, swv.
- be-vlëcken, swv.
- be-vlëcker, stm.
- be-vlëckunge, stf.
- be-vlëhten, stv. I, 2.
- be-vlicken, swv. s.
- be-vliegen, stv. III.
- be-vliehen, stv. III.
- be-vlie?en, stv. III.
- be-vogten, swv.
- be-volgec, adj.
- be-volhen-schaft, stf.
- be-vollen, adv.
- be-vor, adv.
- be-vorne, adv.
- bevorn, adv.
- be-vor-sëhen, stv. s.
- be-vrâgen, swv.
- be-vrâgunge, stf.
- be-vriden, swv.
- be-vridigen, swv.
- be-vridigunge, stf.
- be-vridunge, stf.
- be-vrîen, swv.
- be-vriesen, stv. III.
- be-vristen, swv.
- be-vrühtigen, swv.
- be-vüegen, swv.
- be-vul, s.
- be-vür, adv. s. v. a.
- be-vürhten, swv.
- be-wachen, swv.
- be-wagen, swv.
- be-wahten, swv.
- be-wæjen, swv.
- be-wal, s.
- be-walgen, swv.
- be-wallen, stv. red. I, 1.
- be-wanc, adj. vgl.
- be-wanden, swv. vgl.
- be-wænen, swv.
- be-want, s.
- be-war, stf.
- be-warære, stm.
- be-wärde, stf. s.
- be-wærde, stf.
- be-wære, adj.
- be-wæren, swv.
- be-warn, swv.
- be-warnen, swv.
- be-warnunge, stf.
- be-wærnüsse, stf.
- be-warren, s.
- be-warsam, adj.
- be-warten, swv.
- be-warten, swv.
- be-warunge, stf. s.
- be-wærunge, stf.
- be-waschen, stv. I, 4.
- be-wasen, swv.
- be-waten, stv. I, 4.
- be-wæten, swv.
- be-wëben, stv. I, 1.
- be-wëgære, stm.
- be-wege, stf.
- be-wegede, stf.
- be-wëgen, stv. I, 1.
- be-wëgen, part. adj.
- be-wegen, swv.
- be-wëgen-heit, stf.
- be-wëgunge, stf.
- be-weichen, swv.
- be-weinen, swv.
- be-weisen, swv. s. v. a.
- be-weit, s.
- be-welden, swv.
- be-wëlgen, stv. I, 3.
- be-wëllen, stv. I, 3.
- be-wellen, swv.
- be-wenden, swv.
- be-wenke, adj. vgl.
- be-wërben, stv. I, 3. vgl.
- be-wërde, stf.
- be-wërden, stv. I, 3.
- be-wërfen, stv. I, 3.
- be-wërken, swv.
- be-wërn, swv.
- be-wern, swv.
- be-wërren, stv. I, 3.
- be-wërven, stf. s.
- be-wêwen, swv. s.
- be-wickeln, swv.
- be-widemen, swv.
- be-widemunge, stf.
- be-wigen, swv. s.
- be-wîlen, swv. m.
- be-wîlen, adv. s.
- be-willigunge, stf.
- be-wimpfen, swv.
- be-windeln, swv.
- be-winden, stv. I, 3.
- be-wînen, swv.
- be-winnen, stv. I, 3. s. v. a.
- be-wintern, swv.
- be-wirken, swv. s.
- be-wirten, swv.
- be-wîs, stm. s. v. a.
- be-wîsen, swv.
- be-wîser, stm.
- be-wîs-tuom, stn. s. v. a.
- be-wîsunge, stf.
- be-witzet, part. adj.
- be-wollen, s.
- be-wollunge, stf. vgl.
- be-wonen, swv.
- be-worren, s.
- be-worren-heit, stf.
- be-worren-lîche, adv.
- be-worten, swv.
- be-wüefen, swv.
- be-wulnisse, stf. vgl.
- be-würken, swv. an.
- bewirken, swv. an.
- be-zaln, swv. vgl.
- be-zalunge, stf.
- be-zeben, stv. s.
- be-zeic -ges, ges stn.
- be-zeichenen, swv.
- be-zeichen-heit, stf.
- be-zeichenisse, stf.
- be-zeichenunge, stf. s. v. a.
- be-zeigen, swv.
- bezel, swf.
- be?eler, stm.
- be-zeln, swv.
- bezellen, swv.
- be-zëmec-lîchen, adv.
- be-zëmen, stv. I, 2.
- be-zetten, swv.
- be-zic -ges, ges stm. vgl.
- be-ziehen, stv. III.
- be-ziehen, stn.
- be-zieren, swv.
- be-zîhen, stv. II.
- be-zíht, stf. s.
- be-ziln, swv.
- be-zimbern, swv.
- be-zinnen, swv.
- be-zirc, stm.
- be-zirkunge, stf.
- be-zîte, adj.
- be-zîte, adv.
- be-ziugen, swv.
- be-ziugnüsse, stn.
- be-ziugunge, stf.
- be-ziunen, swv. vgl.
- be-zoc -ges, ges stm.
- be-zompert, s.
- be-zoubern, swv.
- be-zougen, swv.
- bezöugen, swv.
- be-zouwen, swv.
- be-zücken, swv.
- bezucken, swv.
- be-zuckunge, stf.
- be-zünden, swv.
- be-zwanc, stm. s.
- be-zwîdegen, swv.
- be-zwicken, swv.
- be-zwingen, stv. s.
- be-zwîveln, swv.
- be??er, adj.
- be??er, adv.
- be??erære, stm.
- be??er-heit, stf.
- be??er-menige, f.
- be??ern, swv.
- be??ern-halp, adv.
- be??erunge, stf.
- be??ist, adj.
- bî, präp.
- bî, adv.
- bî belîben
- bî gân
- bî gehaben
- bî geligen
- bî gestân
- bî getrëten
- bî halten
- bî komen
- bî legen
- bî ligen
- bî rîten
- bî senden
- bî sîn
- bî slâfen
- bî slîchen
- bî stân
- bî tragen
- bî trëten
- bî tuon
- bî vallen
- bî varn
- bî verstân
- bî volgen
- bî vüegen
- bî wësen, s. v. a.
- bî wonen
- bî zogen
- bî-acker, stm.
- bibe, stf.
- bibel, swf. s.
- bî-be-lîben, stn.
- biben, swv.
- bibenelle, f.
- bibenen, swv. vgl.
- bibenunge, stf.
- biber, stm.
- biber-geil, stn.
- biber-hode, swm.
- biberîn, adj.
- bibernelle, f. s.
- biber-vël, stn.
- biber-wurz, stf.
- bîbes, stm. s.
- biblie, swf.
- bibel, swf.
- bî-bô?, stm.
- bî-brief, stm.
- bibunge, stf.
- bic, ckes stm.
- pic -ckes, ckes stm.
- bichart, m. s.
- bichen, swv.
- bîcher, stm. s.
- bicke, swm.
- bickel, stm.
- bickel-helbe, s.
- bickel-houwe, swf.
- bickel-hûbe, swf.
- bickel-meister, stm. vgl.
- bickeln, swv.
- bickel-spil, stm.
- bickel-stein, stm.
- bickel-wort, stn.
- bickel-wort, stn.
- bicken, swv.
- bicken, stn.
- bicker, stm. vgl.
- bidell
- bidem, stn.
- bidemen, swv.
- bidemunge, stf.
- bí-derbe, adj. stv.
- bi-dérbe, adj. stv.
- bi-derbec-heit, stf.
- bi-derbec-lîche, adv.
- bí-derben, swv.
- be-dérben, swv.
- bider-man, stm.
- bider-wîp, stn.
- bí-durpt, s.
- bîe, adv. s.
- bîe, swf. m.
- bîe, stn.
- bîe-brôt, stn.
- biec, s.
- biege, stf.
- biegel, stm.
- biege-lîch, adj.
- biegen, stv. III. vgl.
- bieger, stm. stv.
- biegger, stm.
- bieggerîe, stf.
- biel, stn. s.
- bien, s.
- bien
- bîen, swv.
- biene, s. s.
- bienlîn, s. s.
- bienen, swv. s.
- bîen-stock, stm.
- bîen-swarm, stm.
- bienvenianz
- bier, stn.
- bier-briuwe, swm.
- bier-briuwer, stm.
- bier-gëlte, swm.
- bier-glas, stn.
- bier-glocke, swf.
- bier-glocken-zît, stf.
- bier-hefe, swf.
- bier-hof, stm.
- bier-loter-lop, stn.
- bier-mâ?, stn.
- bier-më??er, stm.
- bier-schenke, swm.
- bier-schenkîn, stf.
- bier-scho?, stn.
- bier-schrôter, stm.
- bier-supper, stm.
- bier-tavërne, stf.
- bier-va?, stn.
- bier-zapfe, swm.
- biese, swf.
- biese, stf. s.
- biese-mônat, s.
- bies-louch, stm.
- biest, stm.
- biet, stm.
- biet, stm.
- biet, stfn. vgl. oben m.
- bietære, stm.
- bietegen, swv.
- bieten, stv. III.
- bietunge, stf.
- biever, stn. s.
- biever-wurz, stf.
- bievunge, stf. s.
- bie?e, f.
- bie?en, stv. s.
- bie?en-blat, stn.
- bie?en-krût, stn.
- bie?en-souc, stm.
- bie?-wurz, stf.
- bî-ganc, stm.
- bîge, stn. s.
- bîge, f.
- bî-ge-danke, swm.
- bî-ge-loubec, adj.
- bîgen, stv. III. s.
- bîgen, stv. II.
- bî-ge-rihte, stn.
- bî-ge-rihtelîn, stn.
- bî-ge-sellec, adj.
- bî-ge-stendec, adj. vgl.
- bi-geten, swv. s.
- bí-giht, stf.
- bí-gihte, stf.
- bí-graft, stf.
- be-graft, stf.
- bî-gürtel, stm.
- bîhel, stn.
- bihonnie, adj.
- bîhtære, stm.
- bîhter, stm.
- bîhte, stf. s.
- bîhte-buoch, stn.
- bîhtec, adj.
- bîhtic, adj.
- bîhtegære, stm. s. v. a.
- bîhtigære, stm. s. v. a.
- bîhtegen, swv.
- bîhten, swv.
- bîht-mære, stn.
- bîhtunge, stf.
- bîht-vater, stm.
- bîht-wîse, stf.
- bî-keller, stm.
- bil, stf.
- bil, stm.
- bil -lles, lles stn.
- bîl, stm.
- bîl, stn. s.
- bîle, stn. s.
- bî-lant, stn.
- bilâr, stm. s.
- bilch, f.
- bilche, adv. s.
- bilchîn, adj.
- bilch-mûs, stf. vgl.
- bildære, stm. vgl.
- bilder, stm. vgl.
- bildærinne, stf. vgl.
- bilde, stn.
- bildec, adj.
- bildec-heit, stf.
- bildec-lîche, adv.
- bilde-hiuselîn, stn.
- bildelîn, stn.
- bilde-lôs, adj.
- bilde-macher, stm.
- bilde-mâler, stm.
- bilden, swv.
- bildenære, stm. vgl.
- bildenærinne, stf.
- bilden-geschrift, stf.
- bilde-rîche, adj.
- bildern, stm. s.
- bilde-vrî, adj.
- bildieren, swv.
- bildnüsse, stn.
- bildnisse, stn.
- bildunge, stf.
- bîle, stn. s.
- bî-lëger, stn.
- bî-leger, stm.
- bî-legunge, stf.
- bí-leite, stn.
- bîlen, swv.
- bîlen, stn.
- bilern, stm.
- biler, stm.
- bilgerîm, stm.
- bilgerîn, stm.
- pilgerîn, stm.
- bilgerîm-hûs, stn.
- bilgerîmîe, stf.
- bilgerîmisch, adj.
- bilgerînisch, adj.
- bilgerîm-schif, stn.
- bilgerîn-stap, stm.
- bilgerîn-valke, swm.
- bilger-schaft, stf.
- bilg-mel, stn. s.
- bî-ligen, stn.
- bille, swmf. s.
- bille, adj. in
- billen, swv.
- billen-mel, stn.
- billian
- billunc, stm.
- billwî?, s.
- bilse, swf.
- bilsen-krût, stn.
- bilsen-öl, stn.
- bilsen-saf, stn.
- bilsen-sâme, swm.
- bîl-slac -ges, ges stm.
- bilt-sam, adj.
- bilt-same, stf.
- bilwiht, s. das folgd.
- bilwi?, m. f. n.
- bilwî?, m. f. n.
- bilwi?-zote, swm.
- bí-marc, stn.
- bí-marc, stn.
- bîme
- bîmente, s. und
- bîmer
- bî-minze, swf.
- bim?, stm.
- bin, an. vb.
- bin, präp. mit dat. s.
- bin, stswf. sw. s.
- bîn, stswf. sw. s.
- bîn
- bî-name, swm.
- bî-namen, adv.
- be-namen, adv.
- binde, adj.
- binde, swf.
- bindelîn, stn.
- binden, stv. I, 3.
- binden, stn.
- binder, stm.
- bindunge, stf.
- bînen-bic, stm.
- bînen-kar, stn.
- bînen-künec, stm.
- bînen-snit, stm.
- bînen-sumber, stmn.
- bînen-wurm, stm.
- bîne-weide, stf.
- bine?, stm. swf.
- bin?, stm. swf.
- bîn-garte, swm.
- binge, stf.
- bingen, stv. I, 3. s. u.
- bi-niden, adv. s.
- bîn-korp, stm.
- bîn-krei?, stm. s. v. a.
- binlîn, stn.
- bînlîn, stn.
- binnen, adv. vgl. u.
- binnen-wendec, adj. präp. mit dat. binwent
- bî-nôte, adv.
- bîn-stoc, stm.
- bîn-sûge, f.
- bint, s.
- bint, stn.
- bint-bære, adj.
- bint-rieme, swm.
- bint-seil, stn.
- bint-tuoch, stn.
- bîn-va?, stn.
- bin-wâ?, stm.
- bin-went, s.
- bin-wërf, stn.
- bin-wis, stn.
- bin?, stm. s.
- bin?în, adj.
- bin?isch, adj.
- bippernelle, stf. s.
- bir, stswf. sw.
- bire, stswf. sw.
- bir-boum, stm.
- bir-böumîn, adj.
- birche, swf. s.
- birden, swv. vgl.
- birec, adj. vgl.
- bire, swf. s.
- bî-rede, stf.
- bire-garte, swm.
- bire-most, stm.
- birn-most, stm.
- birg, stmn. s. u.
- birge, stn.
- birgesch, adj.
- birg-man, stm.
- birholt, m.
- bir-holz, stn.
- birin, stf.
- birîn, adj.
- birke, swf. vgl.
- birche, swf. vgl.
- birkel, stm.
- birkeln, swv.
- birken-holz, stn.
- birken-ruote, f.
- birk-han, swm.
- birk-huon, stn.
- birkîn, adj.
- birlinc, stm. s.
- birn
- birn-brâter, stm.
- birnen, stv. s.
- birn-küten, f.
- birn-muos, stn.
- birn-souc, stm.
- birn-stil, stm.
- birnt
- birn-tranc, stm.
- birolf, m. s.
- birs, m. s.
- birse, m. s.
- birsære, stm.
- birser, stm.
- birs-boum, stm.
- birs-bracke, swm. s.
- birse-armbrust, stn.
- birse-hunt, stm.
- birse-meister, stm.
- birsen, swv.
- pirsen, swv.
- birsen, stn.
- birsen-muome, swf.
- birse-warte, stf.
- birse-weide, stf.
- birs-gewant, stn.
- birs-gewæte, stn.
- birst-haft, adj. s.
- birt
- bis, s.
- b?sant, stm.
- býsant, stm.
- b?santìnc, stm.
- bisat, s.
- bisa?, s.
- bî-sâ?e, swm.
- bî-sæ?e, swm.
- bî-schaft, stf.
- bischoffin, stf.
- bischof-huot, stm.
- bischof-krône, stf.
- bischof-schuoch, stm.
- bischof-stap, stm.
- bî-schrift, stf.
- bisch-tuom, stn.
- bis-tuom, stn.
- bîse, f.
- bîse, f.
- bisem, swstm.
- bisemen, swv.
- bisem-tier, stn.
- bisem-va?, stn.
- bisen, swv.
- bîsendinc, stm. s.
- bise-wurm, stm.
- bi-së?, stmn. s.
- bi-së??e, stmn. s.
- bî-sîn, stn.
- bisconte, swm.
- bî-slac, stm.
- bî-slâfe, stf.
- bî-slâfer, stm.
- bî-slâfunge, stf.
- bí-slëht, adj. vgl.
- bis-mânôt, stm.
- bi-smên, swv. s.
- bí-sorge, f. vgl.
- bî-spël, stn. s. u. vgl.
- bí-sprâche, stf.
- bí-spræche, stf.
- bí-sprëch, stn.
- bí-sprëchære, stm.
- bî-spruch, stm.
- bisse, swm.
- bî-stal, stn. vgl.
- bî-stant, stm.
- bî-stendec, adj.
- bî-stendel, stm.
- bî-stender, stm.
- bîster, adj.
- bî-stiur-lîche, adv.
- bî-strâ?e, f.
- bî-studel, stn. s. v. a.
- bis-tuom, stn. s.
- bit, stf. s.
- bit, stn.
- bit, s.
- bit, präp.
- bët, präp.
- bît, stn. s.
- bit-alle, s.
- bite, stf.
- bit, stf.
- bîte, stf.
- bît, stf.
- bitel, stm.
- bitelen, swv.
- bîte-lôs, adj. vgl.
- biten, swv.
- biten, stv. I, 1.
- bitten, stv. I, 1.
- bîten, stv. II.
- bîten, stn.
- biter, stm.
- bite-vart, stf. s.
- bi-traht, f. s.
- bî-trit, stm.
- bitschart
- bittel, stm. s.
- bittel, stm. s.
- bitten, stv. stm. s.
- bittere, stf.
- bitter-grimme, adj.
- bitter-keit, stf.
- bitter-krût, stn.
- bittern, swv.
- bitterolf, stm.
- bittunge, stf.
- bitz, s.
- bitze, s.
- bitze, stf. u. vgl. u. stm.
- bitzen, swv. in vgl.
- bitzer, adj. s.
- biuchelîn, stn.
- biuchel, stn.
- biuchelingen, adv.
- biuchen, swv.
- bûchen, swv.
- biuden, stn. s.
- biuge, stf.
- biugen, swv. vgl.
- biuhsen, swv.
- biule, stswf.
- biunte, stswf.
- biunde, stswf.
- biunt, stswf.
- biunt-wise, swf.
- biunt-zûn, stm.
- biurisch, adj.
- biurischeit, stf.
- biuschen, swv.
- bûschen, swv.
- biute, f.
- biute, stf.
- biute-gëber, stm.
- biutel, stmn.
- biutelære, stm.
- biuteler, stm.
- biutelchen, stn.
- biutelîn, stn.
- biutel-macher, stm.
- biuteln, swv.
- biutel-snîder, stm.
- biutel-tuoch, stn.
- biutelunge, stf.
- biutel-va?, stn.
- biute-meister, stm.
- biuten, swv.
- biuten, stn.
- biute-nëmer, stm.
- biute-rëht, stn.
- biuterlinc, stm. s.
- biute-zetel, f.
- biut-hâke, swm.
- biutunge, stf.
- biuwec, adj. in
- biuwen, swv. s.
- biu?, stm.
- bû?, stm.
- biu?en, stv. III. vgl. swv.
- bû?en, stv. III. vgl. swv.
- bie?en, stv. III. vgl. swv.
- biu?en, swv.
- bí-vanc, stm.
- bí-vanc-schâf, stn. s.
- bí-vangen, stv. s.
- bí-vengunge, stf.
- biver, stn. s.
- bí-velde, stf.
- be-vílde, stf.
- bi-vilden, swv.
- bî-vride, stm.
- bî-vuo?, stm. s.
- bi-wahten, swv. s.
- bî-wandel, stm.
- bí-war, stf. s.
- bî-wëc -ges, ges stm.
- bî-wëgec, adj.
- bî-wësen, stn.
- bi-wîle, adv.
- bi-wîlen, adv.
- be-wîlen, adv.
- bî-wîp, stn. vgl.
- bî-wonunge, stf.
- bî-wort, stn.
- bî-wurz, stf.
- bi?, conj. präp.
- bi?, stn.
- bi?, stm.
- biz, stm.
- bî?, stm.
- bî?, mf. vgl.
- bî?e, swm.
- bî?e, swm.
- bî?ec, adj.
- bî?ec-heit, stf.
- bí-zeichen, stn.
- bí-zeichenen, swv. s.
- bí-zeichen-lîche, adv. s.
- bî?en, stv. II.
- bî?en, swv. mf.
- bî?endrât, stm.
- bí-ziht, stf. vgl.
- bí-ziune, stn. vgl.
- bí-zûne, stn. vgl.
- bi?-macher, stm.
- bî-zunge, stf.
- bizze, präp. adv. conj. s.
- bi??e, swm.
- bi??el, stn.
- bi??e-lange, adv.
- bi??en, swv. in vgl.
- bi??er, stm. s. v. a.
- blâ -wes, wes adj.
- blâ, swf. s.
- blæben, swv. s.
- blâbisen, swv.
- blach, adj. s. v. a.
- blâch, stmn.
- blach-mâl, stn.
- blach-mâlen, swv.
- blach-salz, stn. s.
- blacke, swm. s.
- blâdere, swf. s.
- blaffen, swv.
- blægen, swv. s.
- blahe, swf.
- blahen-vâch, stn.
- blahte, s.
- blæjen, swv. vgl.
- blæjen, stn.
- blæjen, swv.
- blæjunge, stf.
- blâ-lieht, adj.
- bla-mâl, stn. s.
- blame, stf.
- blâmensier, stm.
- blâmentschier, stm.
- blæ-muot, stm.
- blanc, adj.
- blanc, stmn.
- blanc-ge-var, adj.
- blanc-heit, stf.
- blanc-ros, stn.
- blande
- blanden, stv. red. I, 1.
- blandine, stf.
- blânen, swv. s.
- blange, s.
- blangen, s.
- blanke, swf. swv. s.
- blanken, swf. swv. s.
- blanken, swv.
- blansche, adj.
- blante
- blaphart, stm.
- blappen, stv. in
- blappen-blap, m. s.
- blas, adj.
- blas, stn.
- blâs, stm.
- blâ-sametîn, adj.
- blâsære, stm.
- blâser, stm.
- blâse, swf.
- blâse, swf.
- blâse-balc, stm.
- blâs-balc, stm.
- blæselîn, stn.
- blâsen, stv. red. I, 2.
- blâsen, swv.
- blâsende, part. adv.
- blasenieren, swv.
- blesenieren, swv.
- blâse-rôr, stn.
- blâs-geselle, swm.
- blasnieren, s.
- blas-ros, stn.
- blasse, stf. adj.
- blâst, stm.
- blaste
- blâsten, swv. s. swv.
- blaster, stn. s. v. a.
- blâstern, swv.
- blæstic, adj.
- blæstikeit, stf.
- blâ-strîchec, adj.
- blâst-wint, stm.
- blâsûne, swf.
- blâsunge, stf.
- blâsunge, stf.
- blâ-swarz, adj.
- blâs-wurz, stf.
- blat, adj. s. f.
- blat, stn.
- blate, swf. s. adj.
- plate, swf. s. adj.
- blateche, f.
- bletiche, f.
- blate-muos, stn.
- blaten, swv.
- blatenære, stm.
- blatner, stm.
- blaten-kopf, stm.
- blâtere, swf.
- blateren, swv.
- blâter-hûs, stn.
- blæteric, adj.
- blâter-kopf, stm.
- blæterlîn, stn.
- blâter-pfîfe, swf.
- blâter-suht, stf.
- blate-vuo?, stm. s. adj.
- blat-harnasch, stm.
- blät-lîche, adv.
- blat-louf, stm.
- blatner, stm. s. stn.
- blat-stein, stm.
- blatten-schâf, stn. s.
- blat-wërfen, stn.
- blatzen, swv. vgl.
- platzen, swv. vgl.
- blâ-val -wes, wes adj.
- blâ-var -wes, wes adj.
- blâ-vogellîn, stn.
- blâ-vuo?, stm.
- blæwen, swv. s.
- blæwen, swv.
- blaz, tzes stm.
- plaz -tzes, tzes stm.
- blâ?en, swv.
- blaz-regen, stm. s.
- blâ?unge, stf.
- blebzen, swv.
- blëch, stn.
- blëchelîn, stn.
- blëchel, stn.
- blëch-hant-schuoch, stm.
- blëch-hant-schuocher, stm.
- blecken, swv.
- blecken, swv. s.
- bleczen, swv.
- bleczen, stn.
- blêgen, swv. s.
- blehen-öuge, adj.
- bleich, adj.
- bleiche, stf.
- bleichec, adj.
- bleicheit, stf.
- bleichen, swv.
- bleichen, stn.
- bleicher, stm.
- bleicherinne, stf.
- bleich-gevar, adj. s.
- bleich-grüene, adj.
- bleichikeit, stf.
- bleich-meister, stm.
- bleich-ros, stn.
- bleich-sal -wes, wes adj.
- bleich-var -wes, wes adj.
- bleit
- blên, swv. s.
- blendel, stn.
- blenden, swv. stv.
- blenden, stn.
- blende-wî?, adj.
- blenke, stf.
- blenkeln, swv.
- blenken, swv. stn.
- blenkezen, swv.
- blenkieren, swv.
- blënt, adj. s.
- blêren, swv.
- blerre, stn.
- blerren, swv. s.
- blesenieren, swv. s.
- blesselîn, stn.
- blesset, adj.
- blesten, swv. vgl.
- bletelîn, stn.
- bletel, stn.
- bleter-dünne, adj.
- bleteren, swv.
- bleteroht, adj.
- bleter-spil, stn.
- bletiche, s.
- bletschen, swv. s.
- blette
- bletzelîn, stn.
- bletzen, swv.
- bletzen, swv. vgl.
- bletzer, stm.
- bletzer, stm. s. v. a.
- bletzer-banc, stm.
- bletz-kouf, stm.
- blewen, stv. s.
- blez -tzes, tzes stm.
- blî -wes, wes stnm.
- blîalt, stm.
- blîât, stm.
- blîben, stv. s.
- blî-bërc, stm.
- blî-buhse, swf.
- blic -ckes, ckes stm.
- blic-be-hegde, stf.
- blîche, adj. s.
- blîchen, stv. II. vgl. u.
- blicke, swf.
- blickelîn, stn.
- blicken, swv.
- blicken-blacken, stn.
- blickunge, stf.
- blic-schô?, stn.
- blicz, stm.
- blicze, swm.
- bliczen, swv. s.
- blîde, adj.
- blîde, adv.
- blîde, stf.
- blît, stf.
- blîde, stswf.
- blîde, swf.
- blîdec, adj.
- blîden, swv.
- blîden-hûs, stn.
- blîden-kaste, swm.
- blîden-stein, s.
- blîden-wërfen, stn.
- blîde-schaft, stf. adj.
- blîde-stein, stm.
- bliehen, stv. III. s.
- blîen, swv.
- blîen, adj. s.
- blîenîn, adj.
- blî-ërz-bërc, stm.
- blîgin, adj. s.
- blihte, s.
- blîjîn, adj.
- blî-kiule, swf. vgl.
- blikize, swm. s.
- blî-kolbe, swm. vgl.
- blî-linde
- blî-masse, f.
- blinde, swm. adj.
- blinde, stf.
- blindec-heit, stf.
- blindekeit, stf.
- blindekîn, stn.
- blinden, stv. s.
- blinden, swv.
- blinden, stn.
- blinde-slîche, swm. s.
- blindeslinge, adv.
- blinken, stv. I, 3.
- blint -des, des adj.
- blint-haft, adj.
- blint-heit, stf.
- blint-slîche, swm.
- blint-vënster, stn.
- blinzeln, swv.
- blinzen, swv.
- blippen, stv. s.
- blippen-blap, stm. vgl.
- blirren, swv. s.
- blîschaft, stf. s.
- blismen, swv. s.
- blî-snitzel, stn.
- blî-stücke, stn.
- blît, stf. s. s.
- blîtschaft, stf. s. s.
- blitze, swm.
- blitzen, swv.
- blitzen, swv.
- blitzgen, swv. s.
- blitznen, stn.
- bliuc, adj. s.
- bliugen, stv. s.
- bliugen, swv.
- bliukeit, stf. s.
- bliulen, swv. s.
- bliulen, swv. s.
- bliuwât, stf.
- bliuwe, stf. vgl.
- bliuwel, stm.
- bliuweln, swv.
- bliuwen, stv. III.
- bliuwen, stn.
- bliwen, stn.
- bliuwe-stat, stf.
- blî-var -wes, wes adj.
- blî-varwe, stf.
- blî-weich, adj.
- bliwen, stv. s.
- blî-wî?, stn.
- bliz -tzes, tzes stm.
- blî-zeichen, stn.
- bloch, stn.
- blöchel, stn.
- blochen, swv.
- bloch-wërc, stn.
- blocken, swv.
- blœde, adj.
- blœde, stf.
- blœdec-heit, stf.
- blœdekeit, stf.
- blœdec-lîche, adv.
- blœdec-lîchen, adv.
- blœde-lîchen, adv.
- blôdern, swv.
- plôdern, swv.
- blôme, s.
- blôt, stn. s.
- blotz-bruoder, stm. s. v. a.
- blougen, swv. s.
- blouwec, adj. s.
- blô?, adj.
- blô?e, stn.
- blœ?e, stf.
- blô?ec-lîchen, adv. s.
- blô?en, swv.
- blœ?en, swv.
- blô?-heit, stf.
- blœ?-lîche, adv.
- blœ?-lîchen, adv.
- bluc, stn. s.
- blûc, ges adj.
- bliuc -ges, ges adj.
- blücken, swv. s.
- blûc-heit, stf. s.
- blûc-lîche, adv.
- bliuc-lîche, adv.
- blûc-lîchen, adv.
- blüege, adj. s.
- blüegen, s. u.s.
- blüejen, swv.
- blüejen, stn.
- blûel, stm. s.
- blüemekîn, stn.
- blüemelîn, stn.
- blüemel, stn.
- blüemeln, swv. s. v. a.
- blüemen, swv.
- blüemîn, adj.
- bluemît, stn. s.
- blüen, swv. s.
- blûen, stv. s. swv.
- blüetelîn, stn.
- blüeten, swv. s.
- blüete-varwe, stf.
- blüewen, swv. s.
- blûge, adv.
- blûgen, swv. vgl.
- blüete-rîsel, stn.
- bluhen, swv.
- blûkeit, stf.
- bliukeit, stf.
- blump-va?, stn.
- blunder, stm. swm. gewönlich im pl.
- plunder, stm. swm. gewönlich im pl.
- blunsen, swv.
- blunst, stm.
- blunt -des, des adj.
- bluom-be-suoch, stm.
- bluome, swmf. f.
- bluomeht, adj.
- bluomen, swv. s.
- bluomen-huot, stm.
- bluomen-schîn, stm.
- bluomen-tocke, swf.
- bluomen-var, adj. s.
- bluomen-zît, stf.
- bluome-va?, stn.
- bluom-ôster-âbent, stm.
- bluom-ôster-tac, stm.
- bluom-var -wes, wes adj.
- bluomen-vëlt, stn.
- bluost, stf.
- bluot -des, des stm.
- bluot, stf.
- bluot, stn.
- pluot, stn.
- bluot-arm, adj.
- bluot-bach, stm.
- bluot-ban, stm.
- bluot-brunne, swm.
- bluotec, adj.
- bluotec-var, adj. s.
- bluote-kirl, stm. s.
- bluoten, swv.
- bluoten, swv.
- bluot-ganc, stm.
- bluot-ge-var, adj. s. v. a.
- bluot-handel, stm.
- bluot-harst, stm. s.
- bluot-hunt, stm.
- bluot-krût, stn.
- bluot-mâl, stn.
- bluot-na?, adj.
- bluot-rähsen, stn. s.
- bluot-rehsunge, stf.
- bluot-rîch-ge-var, adj.
- bluot-risec, adj. s. v. a.
- bluot-rôt, adj.
- bluot-rüegec, adj.
- bluot-rünne, adj.
- bluot-runs, stmf.
- bluot-runst, stmf.
- bluot-runs, adj.
- bluot-runsec, adj.
- bluot-rüsec, adj. s.
- bluot-schrîber, stm.
- bluot-slac, stm.
- bluot-speichel, swf.
- bluot-spîunge, stf.
- bluot-spûtzen, stn.
- bluot-stant, stm. vgl. das folgd.
- bluot-stein, stm.
- bluot-strieme, swm.
- bluot-sûger, stm.
- bluot-suht, stf.
- bluot-sühtec, adj.
- bluot-tragerin, stf.
- bluot-trinker, stm.
- bluot-tropfe, swm.
- bluot-var -wes, wes adj.
- bluot-veim, stm.
- bluot-ver-gie?er, stm.
- bluot-ver-sweiner, stm.
- bluot-vlie?en, stm.
- bluot-vlô?, stm.
- bluot-vlü??ec, adj. s. v. a.
- bluot-vlu??ede, stf.
- bluot-würger, stm.
- bluot-wurm, stm.
- bluot-wurz, stf.
- bluot-zaher, stm.
- bluot-zëhende, swm. vgl.
- blut, adj.
- blut-nacket, adj.
- blûwec, adj. s.
- blûweclîche, adv. s.
- blûwen, s. u.
- bobe, adv. präp.
- bobene, adv. präp. adv. präp.
- boben, adv. präp. adv. präp.
- boben-heit, stf.
- bober, präp.
- bober-halp, adv.
- boc, stm.
- boc -ckes, ckes stm.
- boc-bühse, swf.
- boch, stm.
- boche, swm.
- bochen, swv.
- bochen, stn.
- bochenz, f. s.
- bocher, stm.
- boc-hir?, stm.
- bochnitz, f. s.
- bochseln, swv.
- böckelîn, stn.
- böckel, stn.
- bocken, swv.
- bocken, swv.
- böcken, swv.
- bocken-antlit, stn.
- bockezen, swv.
- bückezen, swv.
- bocks
- boc-lungel, stf.
- boc-schâf, stn.
- boc-stal, stm.
- boc-vël, stn.
- boc-vleisch, stn.
- boc-vuoter, stn.
- bode, stf. s.
- bodeler, stm.
- bodem, stm.
- boden, stm.
- bodem-grunt, stm.
- bodem-grunt, stm.
- bodemlîn, stn. s.
- bodem-lôs, adj.
- bodem-schar, stf.
- bodem-schilt, stm.
- Bodem-sê, stm.
- bodem-wîn, stm.
- bodem-zarg, stm.
- bodem-zins, stm.
- boge, f. s.
- boge, swm.
- bögelen, swv. s.
- bogelîn, stn.
- bogen, swv.
- bogenære, stm.
- bogener, stm.
- bogen-rucke, adj.
- bogen-ruckec, adj. s.
- bogen-schu?, stm.
- bogen-slô?, stm.
- bogen-strange, swf.
- bogen-zein, stm.
- boge-rist, stswm.
- boge-riste, stswm.
- boge-snuor, stf.
- boge-stal, stn.
- boge-vuoter, stn.
- boge-ziehære, stm.
- boggel-hûbe, f. s.
- bog-rucke, adj. s.
- bog-wunde, swf. s. v. a.
- bôht, stn. s.
- boige, stf.
- böigec, adj.
- böigen, swv.
- boije, swfm.
- boye, swfm.
- boie, swfm.
- bois, s.
- bol
- bolch, stm.
- boldern, swv. s.
- bole, swf.
- boler, stm.
- bolle, stf.
- bolle, swf. s.
- bollen, swv.
- bollen, swv.
- bollern, swv.
- bollieren, swv. s.
- böllîn, adj. s. stf.
- bol-munt, stm. s.
- boln, swv.
- boln, stn.
- bolster, stm. s.
- polster, stm. s.
- bolster-schuoch, stm.
- -bolt, adj.
- bol-wërc, stn. s. v. a.
- bol-wërf, stn.
- bolz, stm.
- bolz, stm.
- bolze, swm. s. v. a.
- bölzelîn, stn.
- bölzel, stn.
- bolzen, swv.
- bulzen, swv.
- bolz-ge-videre, stn.
- bolz-holz, stm.
- bolz-muos, stm. s. v. a.
- bolz-reicher, stm.
- bôm, stm. s.
- bombasîn, stm.
- bomeranz
- baumeranz
- bomsen, s.
- bon, adj.
- bôn, stm. s.
- bôn-brî, m.
- bône, stswf.
- bonen, swv. vgl.
- bônen-mel, stn.
- bônen-strô, stn.
- boneure
- bonge, swf. s.
- bônît, stn.
- bon-nagel, stm. s.
- bôn-sât, stf.
- bônwel, s.
- bonze, swm. s.
- bopgerot, s.
- bor, stm.
- bor, stf.
- bor, stf. in
- bor, swm. in
- bor-
- bore-
- bôr, stm.
- borc- -ges, ges stm.
- bœre, stf. s. u.s.
- borêas, stm.
- bore-grô?, adj.
- bore-holt, adj.
- bœren, swv.
- borer, stm.
- boretsch, m.
- boretsch-bluot, stf.
- borg, stf. s.
- borge, swm. s.
- borge, stf.
- borgen, swv.
- borgen, stn.
- borg-man, s.
- borg-schaft, stf. s.
- borges, adv. s.
- borgunge, stf.
- bor-guot, adj.
- bor-kirche, stf.
- bor-lade, swf.
- bor-lanc, adj. adv.
- bor-lange, adj. adv.
- bor-mære, adj. adv.
- born, stm. s.
- born, swv. s.
- born, swv.
- born
- borne-kamer, f.
- borne-leim, stm.
- borne-meister, stm.
- bornen, swv. s.
- bor-nôt, stf.
- born-sprinc -ges, ges stm.
- born-stange, f.
- born-stein, s.
- börn-stein, s.
- born-sûle, stf.
- borschât, stm. s.
- bor-schiere, adv.
- borse
- borser
- bor-senfte, adj.
- bor-sêre, adv.
- borst, stnm. swf. s.
- borste, stnm. swf. s.
- bor-stadel, stm.
- borsteller
- borsten, swv.
- borstoht, adj.
- bort, stmn.
- borte, swm.
- borte, swf. s.
- börtelîn, stn.
- börtelîn-wirker, stm.
- borten, swv.
- borten-stein, stm.
- borten-wirker, stm.
- bor-tiure, adj.
- bort-sîde, f.
- bor-vërre, adv.
- bor-vil, adj. adv.
- bor-wîs, adj.
- bor-wol, adv.
- bor-zëhende, swm. s. v. a.
- börzel, m. s.
- bôs, stm.
- bosch, m. s. n. s.
- bosche, m. s. n. s.
- boschelîn, m. s. n. s.
- boschot, adj.
- bœse, adj.
- bôse, adj.
- bœse, swm.
- bœse, stf.
- bôsem, stm. s.
- bôsen, swv.
- bœsen, swv.
- bôsen, stn.
- bœsern, swv.
- bœsern, stn.
- bœserunge, stf.
- bœse-wiht, stm.
- bôs-heit, stf.
- bœs-listec, adj.
- bœs-man, stm.
- bossolt, stm. s.
- bœs-wænec, adj.
- bœs-witzec, adj.
- bot, stn.
- bötchen, stn.
- bot-dinc, stn.
- bote, swm.
- botech, stm.
- botech, stm. swf.
- boteche, stm. swf.
- botelîn, stn.
- botelinc -ges, ges stm.
- botelinc -ges, ges stm.
- boten, swv.
- böten, swv.
- boten-brôt, stn. s.auch
- boten-lêhen, stn.
- boten-lôn, stn.
- boten-miete, stf.
- bote-schaft, stf.
- bot-schaft, stf.
- bote-schaft-dinc, stn.
- bote-schaften, swv.
- bote-scheften, swv.
- bot-schaften, swv.
- bote-schaftunge, stf.
- bote-scheft-lîchen, adv.
- bot-gëlt, stn.
- botige, s.
- boting, s.
- botinne, stf.
- bot-mæ?ec, adj.
- bot-mæ?ekeit, stf.
- bot-schaft, stf. s.
- bot-schuoch, stm. vgl. u. vgl.
- bot-schuoch-ambet, stn.
- bots-rëht, stn.
- bottelîn, stn. s.
- böttene, swf. s.
- bottener, stm. s.
- botwar, sw.
- botwarer, stm.
- botwarn, swv.
- bou, stnm. s.
- bouc -ges, ges stm.
- bouch, stn. s.
- bouchen, stn.
- bouch-wurz, stf.
- boufen, swv. vgl.
- bouge, adj.
- bouge, swf.
- böugec, adj.
- böugen, swv. s.
- bouke, swf.
- boum, stm.
- boum-ast, stm.
- boum-blat, stn.
- boum-bluot, stf.
- boum-busch, stm.
- boumelîn, stn.
- böumel, stn.
- boumen, swv.
- boum-garte, swm.
- boum-gartenære, stm.
- boum-gart-lêhen, stn.
- boum-gertelîn, stn.
- boum-ge-tröufe, stn.
- boum-ge-wehse, stn.
- boum-heckel, stm.
- boum-heckel-krût, stn.
- boumîn, adj.
- böumîn, adj.
- boum-kërn, m.
- boum-meise, stf.
- boum-nu?, stf.
- boum-öl, stn.
- boum-rîch, adj.
- boum-rinde, f.
- boum-schabe, swf.
- boum-scheler, stm.
- boum-trager, stm.
- boum-troufe, f.
- boum-valke, swm.
- boum-wërker, stm.
- boum-winde, swf.
- boum-wite, stm.
- boum-wolle, swf.
- boum-wollen-kërn, m.
- boum-wurm, stm.
- boum-wurz, stf.
- boum-zaher, stm.
- boun, stm. s.
- bou-rëht, stn. s.
- bouwære, stm. s.
- bouwen, swv. s.
- bovel, stmn.
- povel, stmn.
- bövel-volc, stn.
- boven, adv. s.
- boye, fm. s.
- bô?, stnm.
- bo?, stnm.
- bô?e, m.
- bo?, m.
- bô?e, swm.
- bozel, s.
- bœ?el, stn.
- bô?el, stm.
- bô?el-arbeit, stf.
- bœ?eler, stm.
- bô?eln, swv.
- bô?el-werc, stn. s. v. a.
- bô?en, stv. red. III. swv.
- bô?en, stn.
- bô?er, s.
- bô?eht, adj.
- bô?-kloz, stm.
- bô?-kugel, swf.
- bô?olt, stm.
- bo?-schuoch, stm. s. v. a.
- bô?-wurz, stf.
- brâ, stswf.
- brach
- brach, stm.
- brâch, stm. s. v. a.
- bræch, stn. s. u.
- præch, stn. s. u.
- brâchat, stm. s.
- brâch-bí-vanc, stm.
- brâche, stf.
- bræche, adj.
- bræche, stf.
- brâche-krût, stn.
- brâchen, swv.
- bræchen, swv.
- præchen, swv.
- brâchet, stm. s.
- brâchet-vrœnde, stf.
- brâch-hacke, f.
- brâch-këver, swm. stn.
- brâch-louch, stm.
- brâch-mâne, swm.
- brâch-mânôt, stm.
- brâch-mate, swf.
- brâchôt, stm.
- brâch-vane, swm.
- brâch-vëlt, stn.
- brâch-vogel, stm.
- brâch-vrichte, s.
- brâch-wëc, stm.
- brâch-wurz, stf.
- bracke, swm.
- bracke, swm.
- bracken, swv.
- brackel-wurz, stf.
- bracken-seil, stn.
- bradem, stm.
- brâdem, stm.
- bradem, stm.
- brâdemen, swv. vgl.
- bragen, swv. s.
- bræhen, swv.
- brahsem, swm.
- brasme, swm.
- bresme, swm.
- brâht
- braht, stmf.
- brahten, swv. s.
- brâlîn, stn.
- bræ-mând, s.
- brâm-ber, stn.
- brâm-ber, stf.
- brâm-ber-strûch, stm.
- brâm-ber-stûde, swf.
- brâm-ber-wurz, stf.
- brâme, swm.
- bræmen, swv.
- bræmen, swv. s.
- brâm-hurst, stf.
- brâm-loup, stn.
- brâm-stoc, stm.
- brâm-strunc, stm.
- branc, ges stm.
- pranc -ges, ges stm.
- brandern, stn.
- brangen, swv.
- prangen, swv.
- brangen, stn.
- branger, stm. s.
- brangieren, swv. s. ebenso
- brangnieren, swv.
- brankeit, stf.
- brankieren, swv. s.
- brant -des, des stm.
- brant-îsen, stn.
- brant-krût, stn.
- brant-reite, stf. s. v. a.
- brant-schatzen, swv.
- brant-schatzunge, stf.
- brant-schaz, stm.
- brant-silber, stn.
- brant-stat, stf.
- brant-stutze, swm.
- bras -sses, sses stm.
- braschen, swv. s.
- bras-heit, stf.
- brâ-slac -ges, ges stm.
- brasme, swm. s.
- brasseln, swv. s.
- brast
- brast, stm.
- brastel, stm.
- brastel, stm.
- brasteln, swv.
- prasteln, swv.
- brasteln, stn.
- brasten, swv.
- brasten, stn.
- brât
- brât, stn.
- brâtære, stm.
- brâter, stm.
- brâte, swm.
- bræte, stn. s. v. a. in
- braten, swv.
- brâten, stv. red. I, 2.
- brâten, stn.
- brât-lêhen, stn.
- brât-phanne, swf.
- bratsche, swf.
- brätsche, swf. s.
- brât-spie?, stm.
- brâtunge, stf.
- brât-vleisch, stn.
- brât-wurst
- brâwelîn, stn. s.
- bræwen, swv.
- brâwen-slac, stm. s.
- brâ?el, stfn.
- brâ?eln, swv. s.
- brëch, stn. s.
- brëch-bühse, swf.
- brëche, adj.
- brëche, swm.
- brëche, stf.
- brëche, stf.
- brëche, stn.
- brëchel, stm.
- brëchen, stv. I, 1.
- brëchen, stn.
- brêchen, swv. s.
- brëchen-haft, adj.
- brëchen-haftec, adj.
- brëchen-halp, adv.
- brëcher, stm.
- brëch-îsen, stn.
- brëchunge, stf.
- brecke
- breckelîn, stn.
- breckin, stf.
- bredekîe, stf.
- brëdel, m. s. swv. s.
- brëdelen, m. s. swv. s.
- brêdemen, swv. s.
- bredier, stm. s.
- bredierîn, stf.
- bredigære, stm.
- brediger, stm.
- bredier, stm.
- bredigât, stswf.
- bredigâte, stswf.
- bredige, stswf.
- predige, stswf.
- bredigen, swv.
- predigen, swv.
- bredigen, stn.
- brediger-orden, stm.
- brediger-stap, stm.
- bredige-stuol, stm.
- bredigunge, stf.
- brëgen, stn.
- brëglen, swv.
- brëglen, stn. s.
- brëgler, stm.
- brëhem-tac, stm. s.
- brëhen-tac, stm. s.
- brëhen, stv. I, 1. sw.
- brëhen, stn.
- brëhen, stm.
- brëhenen, swv.
- brëhen-lîcheit, stf.
- breht, adj.
- breht, stm.
- brehten, swv.
- brehten, stn.
- brëhtic, adj. s. v. a.
- breidel, stm. s.
- breit
- breit, adj.
- breit-distel, stm.
- breite, adv.
- breiten, adv.
- breite, stf.
- breiten, stf.
- breiten, swv.
- breiten, adv. stf. s.
- breitern, swv.
- breites, adv. in
- breit-hant, stf. unter
- breit-hûs, stn.
- breitinc, stm.
- breit-leche
- breit-leteche, f.
- breit-lîche, adv.
- brëm, stn. m.
- brem, stn.
- brêm, m.
- brëme, swm. fem.
- brëm, swm. fem.
- brëme-krût, stn.
- brëmen, stv. I, 3. vgl.
- brëmen, swv.
- bremse, swf.
- brender, stm. in
- brenge, stn.
- brengen, stv. s.
- brennære, stm.
- brenner, stm.
- brenne, stf.
- brennen, swv.
- brennen, stn.
- brenn-gadem, stn.
- brenn-holz, stn.
- brenn-îsen, stn.
- brenn-stein, stm.
- brennunge, stf.
- brente, swf.
- brêse, swf. vgl.
- bresen, swv.
- bresme, swm. s.
- brëst, stm.
- brëste, swm.
- brëstec, adj.
- brestelinc, stm.
- brësten, stv. I, 1.
- brësten-halp, adv.
- brëst-garn, stn.
- brëst-haft, adj.
- brët, stn.
- brëtelîn, stn. vgl.
- brëtel, stn. vgl.
- brëten, stm.
- brëtten, stm.
- brëtern, swv.
- brëter-vëlt, stn.
- brëter-wâge, stf.
- brët-lîher, stm.
- brët-man, stm.
- bretsche, swf.
- brët-snîder, stm.
- brët-spil, stn.
- brët-spiler, stm.
- brët-spiln, stn.
- brëtten, stv. I, 3.
- breuer, stm. s.
- breve, stn.
- breviere, stn.
- brevieren, swv.
- brevierer, stm. s. v. a.
- brêzile, s.
- brî, swm.
- brîe, swm.
- brich, stm.
- brîdel, stm.
- britel, stm.
- bridelen, swv. s.
- brîden, stv. II. s.
- brîe, swm. s.
- brief -ves, ves stm.
- brief
- brief-buoch, stn.
- brief-gëlt, stn.
- brief-kost
- brief-lêhen, stn.
- brief-sage, stf.
- brief-tihter, stm.
- brief-trager, stm.
- brief-va?, stn.
- brief-wîse, stf.
- briegel, stm. s.
- brieke, swf.
- brîen-muos, stn.
- brieschen, swv.
- briet, stf.
- brievære, stm. s.
- brievelîn, stn.
- brievel, stn.
- brieven, swv.
- brieven, swv. s.
- brie?en, stv. III.
- brigelen, swv.
- brigende, swf.
- bril, m. s.
- brille, m. s.
- brî-mel, stn.
- brimme, stf.
- brimmen, stv. I, 3.
- brimmen, swv.
- brinc -ges, ges stm. in
- bringære, stm. in
- bringer, stm. in
- bringære, stm. in
- bringer, stm. in
- bringærinne, stf. in
- bringât, stf.
- bringen, an. vb. st.
- bringen, stn.
- bringunge, stf. in
- brinnec, adj.
- brinnen, stv. I, 3.
- brinnen, stn.
- brinnendec, adj.
- brîs, stm. s. v. a. vgl.
- brîsant, s.
- brîschen, swv. s.
- brîse, stf. stm.
- brîsem, stf. stm.
- brîsen, stv. II.
- brîsen, swv.
- brîsen, stn.
- brîserîn, stf. in
- brîs-ringelîn, stn.
- brîs-schuoch, stm. stn.
- brîs-sûl, stf.
- brist, stm. s. v. a.
- brîs-vadem, stm.
- brîs-ziegel, stm. s.
- brit, stn.
- britânisch, adj.
- britel, stm. s.
- britelen, swv.
- britelîn, stn.
- britel-rëht, stn.
- brîten, stv. s.
- brit-muos, stn.
- britter-gerihte, stn.
- britûnisch, adj.
- britze, stf.
- britzel-meister, stm.
- britzel-slahen, stn.
- briu, stf.
- brû, stf.
- briu-ge-schirre, stn.
- briu-hûs, stn.
- briu-meister, stm.
- briune, stf. vgl.
- briunen, swv.
- briunschen, swv. s.
- briu-phanne, swf.
- briu-stadel, stm.
- briustern, swv.
- briut, stf. s.
- briute, stf.
- briute-gëbe, swm.
- briute-gewant, stn. s.
- briute-gome, swm.
- briute-gume, swm.
- briute-goume, swm.
- briutel, stn. in
- briute-labe, stf.
- briutel-bette, stn.
- briutel-huon, stn.
- briutel-stücke, stn.
- briuten, swv.
- briute-schuoch, stm.
- briuwe, swm.
- briuwe, stf.
- briuwe, stn.
- briuwel, stm.
- briuwen, stv. III.
- brûwen, stv. III.
- briuwen, swv.
- briuwer, stm.
- bri??el-meister, s.
- bri??el-slahen, s.
- brobest, stm.
- brobestîe, stf.
- brobestei, stf.
- brobs, s. s.
- brobsen, s. s.
- brôchât, stm. s.
- brocke, swm.
- bröckelîn, stn.
- brocken, swv.
- brod, stn.
- brœde, adj.
- brôde, adj.
- brœde, stf.
- brôde, stf.
- brœdec, adj. s. v. a.
- brœdec-heit, stf. vgl.
- brœdekeit, stf. vgl.
- brodel, m. s.
- brodelen, swv.
- brodel-meister, stm.
- brodemen, s. s.
- broden, s. s.
- brôd-îs, stn.
- brôd-samkeit, stf. vgl.
- brogen, swv.
- brogen, stn.
- brohseln, swv.
- brolinc -ges, ges stm.
- brom-ber, stn. s.
- bronie, f. s.
- brort, stm. s.
- brosch, s.
- brôsekeit, stf. s. v. a. vgl.
- brosem, stswf.
- broseme, stswf.
- brosme, stswf.
- brosemlîn, stn.
- brosenære, stm.
- brôt, stn.
- brôt-bacherin, stf.
- brôt-banc, stfm.
- brôt-becke, swm.
- brôt-becke, swf.
- brôt-becker, stm.
- brôt-beckerin, stf.
- brôt-be-schouwære, stm. s. v. a.
- brôt-be-sëhe, swm.
- brœtec, adj. in
- brœtelære, stm.
- brœtelîn, stn.
- brœten, swv.
- brôtes-halben, adv.
- brôt-ë??e, swm.
- brôt-gëbe, swm.
- brôt-ge-schouwe, swm.
- brôt-hüeter, stm. s. v. a.
- brôt-hûs, stn.
- brôt-korp, stm.
- brôt-kouf, stm.
- brôt-linc, stm. s. v. a.
- brôt-loube, swf.
- brôt-muos, stn.
- brôt-oven, stm.
- brôt-rëf, stn.
- brôt-schetzer, stm.
- brôt-schouwære, stm.
- brôt-snîder, stm.
- brôt-swamme, swm.
- brôt-wurz, stf.
- brôt-zucken, stn.
- bröuc -ges, ges stm.
- brouchen, swv. s.
- brouc-hûs, stn.
- bröumen, swv. s.
- brout, stf. s.
- brouten, swv. vgl. u.
- brouwen, stv. s.
- brouwer, stm. s.
- bröuwen, swv. vgl.
- bro?, stn.
- bro??en, swv.
- brû, stf. s.
- bruch, stm.
- brüche, adj. in
- brûche, adj.
- brüchel, stm. in in
- brûchen, swv. s.
- brûchen, swv.
- brûchen, stn.
- brûch-holz, stn.
- brüchic, adj.
- brüchlîn, stn.
- bruch-silber, stn.
- brûchunge, stf.
- bruch-vellec, adj.
- brucke, stswf.
- brücke, stswf.
- brügge, stswf.
- brückelîn, stn.
- brücken, swv.
- brücken, swv.
- brucken-meister, stm.
- brucken-zol, stm.
- brucker, stm.
- bruck-heie, swm.
- bruck-lade, swm.
- bruck-lêhen, stn.
- bruck-macher, stm.
- bruck-rëht, stn.
- bruck-slac, stm.
- brûde-gome, swm. s.
- brudeln, swv. s.
- brüe, f. s.
- brüechlære, stm. stf.
- brüechlærinne, stm. stf.
- brüederlîn, stn.
- brüege, f. s.
- brüegel, stm. s.
- brüegel-höuwe, stn.
- brüegen, swv. s.
- brüehel, stm. s.
- brüe-îsen, stn.
- brüe-îsen, stn.
- brüeje, f.
- brüejen, swv.
- brüen, swv.
- brüel, stm.
- brüelen, swv.
- brüen, swv. s.
- brüende, stf.
- brüengel, stm. s.
- brüeten, swv.
- brüetesal, stn. s.
- brüeven, swv. s.
- bruoven, swv. s.
- brüewe, swf. s.
- brüge, f. s.
- brügel, stm.
- brugeln, stn.
- brugge, f. s.
- brû-haven, stm.
- brühel, stm. s.
- bruht, stf.
- brühtic, adj.
- brüllen, swv. s.
- brûloht, s.
- brumme, swm.
- brummen, swv.
- brummen, stn.
- brûn, adj.
- brûnât, stm.
- brûnît, stm.
- brûne, stf. vgl.
- brünege, f. s.
- brûnen, swv.
- brûnesen, swv. s.
- brûnet-schâf, stn. s.
- brunft, stf. vgl.
- brünge, f. s.
- brûn-heit, stf.
- brûnieren, swv.
- brunige, f. s.
- brünje, f. s.
- brûnît, stm. s.
- brûn-louft, s.
- brûn-lûter, adj.
- brunn-âder, f.
- brunne, swm.
- brünne, stswf.
- brünje, stswf.
- brunne-glas, stn.
- brünne-holz, stn.
- brunne-holz, stn.
- brunne-kar, swn.
- brunne-krësse, swm.
- brünnelîn, stn.
- brünnel, stn.
- brunnen, swv.
- brunnen, swv.
- brunnen-âder, f. s.
- brunnen-bort, stm.
- brunnen-ge-schelle, stn.
- brunnen-minze, swf.
- brunnen-seil, stn.
- brunnen-swengel, stm.
- brunnen-val, stm.
- brunnen-vlie?, stm.
- brünner, stm.
- brunne-va?, stn.
- brunn-reich
- brunn-schal, f.
- brunn-schel, f.
- brunn-vart, stf.
- brunn-wa??er, stn.
- brûn-reideloht, adj. s. ebenso
- brûn-reit -des, des adj. vgl.
- brûn-ros, stn.
- brûn-rôt, adj.
- brünseln, swv.
- brunsen, swv.
- brunst, stm.
- brunst, stf.
- brünstec, adj.
- brunst-viur, stn.
- brûn-var, adj.
- brûn-wurz, stf.
- brunzen, swv.
- brunz-schërbe, swm.
- bruoch, stnm. stm.
- bruoch, stf.
- bruoch-beinlinc, stm.
- bruochec, adj.
- bruocheht, adj.
- bruoch-gürtel, stm.
- bruochich, stn.
- bruoch-lant, stn.
- bruochlîn, stn.
- bruoch-lôs, adj.
- bruoch-meise, f.
- bruoch-nagel, stm.
- bruoch-rüde, swm.
- bruoch-seckel, stm.
- bruoch-spëht, stm.
- bruoch-vogel, stm.
- bruodel, stm. s.
- bruoder, stm. an.
- bruoder-brôt, stn.
- bruoder-hof, stm.
- bruoder-hûs, stn.
- bruoder-kint, stn.
- bruoder-mâ?, stf.
- bruoder-mettene, stf.
- bruoder-minne, stf.
- bruoder-mort, stn.
- bruoder-muos, stn.
- bruodern, swv.
- bruoder-phaffe, swm.
- bruoder-schaft, stf.
- bruoder-schuoch, stm.
- bruoder-spîse, stf.
- bruoder-sun, stm.
- bruoder-wîn, stm.
- bruoder-wîp, stn.
- bruof
- bruon, swv. s.
- bruot, stf.
- bruot, stn.
- bruotec, adj.
- bruoter, stm.
- bruote-sal, stn.
- brüetesal, stn.
- bruot-gans, stf.
- bruot-henne, f.
- bruot-lache, stf.
- bruot-watte, swf.
- brû-phanne, f.
- brûs, stm. s.
- brüsch, stm.
- brûsche, stf.
- brûseln, swv.
- brûsen, swv.
- brûser, stm.
- brust, stfm.
- brust, stf.
- brust-bein, stn.
- brust-bëlz, stm.
- brust-binde, stf.
- brust-blëch, stn.
- brust-brâte, swm.
- brüstec, adj.
- brüstel-druc, stm.
- brüstelîn, stn.
- brüstel, stn.
- brüstel-werzel, stn.
- brüsten, swv.
- brustenier, stn.
- brust-îsen, stn. s. v. a.
- brust-kîstrîe, stf.
- brust-klopfen, stn.
- brust-lappe, swf.
- brust-lëder, stn.
- brust-leffel, stm.
- brust-plate, f.
- brust-rûmen, stn.
- brust-slac, stm.
- brust-slo?, stn.
- brust-snuor, stf.
- brust-suht, stf.
- brust-tuoch, stn.
- brust-vël, stn.
- brust-vlëc, stm.
- brust-wer, stf.
- brust-wer, stn.
- brust-wurz, stf.
- brust-zitze, swf.
- brût, stf. vgl.
- brût-bette, stn.
- brût-dëgen, stm.
- brûte, stf. s.
- brûten, swv. s.
- brûtec, adj.
- brût-gâbe, stf.
- brût-gans, stf. s.
- brût-gëbe, swm. s.
- brût-ge-bende, stn.
- brût-ge-want, stn.
- brût-gift, stf.
- brût-henne, f. s.
- brût-hüeter, stm. stf.
- brût-hüeterinne, stm. stf.
- brût-hülle, stf.
- brûtinne, stf.
- brûtinne, stf.
- brût-kamere, f.
- brût-lachen, stn.
- brût-leich, stm. vgl.
- brût-leichen, swv.
- brût-leite, stf.
- brût-liet, stm.
- brût-louf, stmfn. fem.
- brût-louft, stmfn. fem.
- brût-louften, swv.
- brût-mantel, stm.
- brût-miete, stf.
- brût-muos, stn.
- brût-schaft, stf.
- brût-schaz, stm.
- brütsche, swf. s.
- brût-segen, stm.
- brût-stuol, stm.
- briute-stuol, stm.
- brutten, swv.
- brûwen, stv. s.
- brûwesal, stn.
- bû -wes, wes stmn.
- bou, wes stmn.
- bû-bære, adj.
- bû-becke, stm.
- bubel, vgl.
- bubeler, vgl.
- buc, s.
- buc -ckes, ckes stm. vgl. vgl.
- buc, stm. s.
- buc, stm.
- bûc, stm. s.
- buch, stm.
- bûch, stm.
- bûch, stm.
- bûcheht, adj.
- buchel, stswf.
- puchel, stswf.
- bûchel, stn. s.
- bûchelîn, stn. s.
- bûchen, swv. s.
- buchfel, stm. s.
- bûch-lôs, adj.
- bûch-slunt, stm.
- bûch-stœ?ec, adj.
- bûchstrëbec, adj.
- bûch-strëben, stn.
- bûch-swarbe, f.
- bûch-wille, swm.
- bûch-wurm, stm.
- buckel, stf.
- buckel, stswf. stm. stf.
- buckelære, stm.
- buckeler, stm.
- buggeler, stm.
- buckeleht, adj.
- buckel-hûs, stn.
- buckeln, swv.
- buckel-rîs, stn.
- bucken, swv. s.
- bücken, swv. s.
- bücken, swv.
- bucken-menlîn, stn. vgl.
- buckeram, stm.
- buckerân, stm.
- buggeram, stm.
- bückezen, swv. s.
- bückîn, adj.
- bückinc, stm.
- bude, stf.
- bûde, f. s.
- budel, stm. s.
- bûdel, stmn. s.
- budeminc, vgl.
- buden, swv.
- bûden, swv. s.
- bûderlinc, stm.
- bûder-streich, stm.
- bûder-streichen, swv.
- bû-dinc, stn.
- bûwe-dinc, stn.
- bû-dingen, swv.
- büebelîn, stm.
- büebin, stf.
- büebisch, adj.
- büechel, stn. s.
- büechel, stn.
- büechel-boum, stm.
- büecher-man, stm.
- büecher-schrîn, stm.
- büechîn, adj.
- buochîn, adj.
- büege, stf.
- büegen, swv.
- büel, stm. s.
- büelîn, stn.
- büene, stf. s.
- büenen, swv. vgl.
- büeste, stf.
- büe?ec, adj.
- büe?egen, swv.
- büe?en, swv.
- bûe?endec, adj.
- büe?er, stm. in
- buf, stm.
- bufe, s.
- büferei, s.
- büffel, stm.
- buffen, swv.
- bufferei, s.
- buffo
- bû-ge-dinge, stn. s. v. a.
- bûgen, swv. s.
- bugen-sâme, swm. s.
- bû-ge-ræte, stn.
- bû-ge-schirre, stn. vgl.
- bugetsche, swf. s.
- buggeler, stm. s.
- buggeram, stm. s.
- buggeramen, swv.
- bügler, stm. s.
- bû-haft, adj.
- bühel, stm.
- büheleht, adj.
- bühelîn, stn.
- bû-hof, stm.
- bû-holz, stn.
- buhs, stm.
- buhs-boum, stm.
- bühse, swstf.
- bühselîn, stn.
- bühsener, stm.
- bühsen-loch, stn.
- bühsen-meister, stm.
- bühsen-schütze, swm.
- bühsen-stein, stm.
- bühsen-va?, stn.
- bühslach, stn.
- bûhurdære, stm.
- bûhurdieren, swv.
- bêhurdieren, swv.
- bûhurt, stm.
- bêhurt, stm.
- bûken, stn. s.
- bû-knabe, swm.
- bû-knëht, stm.
- bulderer, stm.
- buldern, swv. s.
- bule, swf. vgl.
- bûle-brust, stmf.
- buleht, adj.
- bû-leibe, stf.
- bulge, swf.
- bulgen-ambet, stn.
- bulgen-decke, f.
- bul-harz, stm.
- bûlich, adj.
- bû-liute, pl. s.
- bullære, stm.
- bulle, stswf.
- bullen, swv. s.
- bullen, swv.
- büllen, swv.
- büller, stm. s. v. a.
- bullich, m. s.
- bullieren, swv. s.
- bû-lôs, adj.
- bûl-slac, stm.
- bultbett, s.
- bulwehs, s.
- bulz, s.
- bulzen, s.
- bulz, adj.
- bulzen, stm.
- bulzen, swv. in
- bû-man, stm.
- bû-man-schaft, stf.
- bumbel, m.
- bumbeln, stn.
- bumbel-wurz, stf.
- bumblebum
- bû-meister, stm.
- bû-meister-schaft, stf. s. das vorige.
- bume?, stm. s.
- bum-hart, stm.
- bum-hart-pfîfe, swf.
- bû-miete, stf.
- bû-müle, stf.
- bün, stf.
- büne, stf.
- bunde, adj. s.
- bünde, stf. stm.
- bündec, adj.
- bunden, swv. in
- bunder, stm.
- büne, stf. s.
- bünec, adj. in
- bünec, adj. in
- bünen, swv. s.
- bûn-garte, swm. s.
- bunge, swm.
- bunge, swf.
- büngel, stn.
- bungen, stn.
- bungener, stm.
- bungen-rinde, stf.
- bungen-sleger, stm.
- bünic, adj.
- bunkel, stn. s.
- bün-nagel, stm.
- bunnen, an. vb. in
- bunst, stf. in
- bunt, adj.
- bunt -tes, tes stn.
- bunt -des, des stm.
- bunt-brief, stm.
- bunt-ge-nô?e, swm.
- bunt-ge-var, adj.
- bunt-schuoch, stm.
- bunt-var, adj.
- bunt-wërc, stn.
- bünzel, stn.
- buobe, swm.
- buobelieren, swv.
- buoben, swv. in
- buoben-hütte, swf.
- buobenîe, stf. vgl.
- buoben-künec, stm. s. v. a.
- buoben-lëben, stn.
- buoben-plaz, stm.
- buoben-schanze, stf.
- buoben-spil, stn.
- buoben-strigel, stm.
- buoben-vater, stm.
- buoberîe, stf.
- buoc -ges, ges stm.
- buoc-bein, stm.
- buoch
- buoch, stn. swf.
- buoch, stn.
- buoch-ampfer, stm.
- buoch-arzât, stm.
- buoch-arzenîe, stf.
- buoch-bî?, stm.
- buoch-blat, stn.
- buoch-boum, stm.
- buoch-decke, stf.
- buoch-drucker, stm.
- buoche, stn.
- buoche, stf.
- buoche, stf.
- buoch-eckern, stn.
- buoch-eichel, swf.
- buochelîn, stn.
- büechelîn, stn.
- büechel, stn.
- buochen, swv.
- buochen-stûde, stf.
- buoch-halter, s.
- buoch-holz, stn.
- buoch-huon, stf.
- buochîn, adj. s.
- buochisch, adj.
- buochischen, adv.
- buoch-kamere, f.
- buoch-lîte, swf.
- buoch-meister, stm.
- buoch-olter, m.
- buoch-sac, stm.
- buoch-sager, stm.
- buoch-schrîber
- buoch-snuor, stf.
- buoch-staben, swv.
- buoch-stap -bes, bes stswm.
- buoch-stabe, bes stswm.
- buoch-swam, stm.
- buoch-tihter, stm.
- buoch-vël, stn.
- buoch-vëller, stm.
- buoch-vinke, swm.
- buoch-walt, stm.
- buoch-wîse, adj.
- buode, stswf.
- buoden, swv.
- buohel, stm. s.
- buolære, stm.
- buoler, stm.
- buole, swm.
- buole, swf.
- buolen, swv.
- buollîn, stn.
- buolrîe, stf.
- buol-schaft, stf.
- buortich, adj. s.
- buosem, stm.
- buosen, stm.
- buosemen, swv.
- buosem-blëch, stn.
- buosem-snuor, stf.
- buost, stmn.
- buo?, stm.
- buo?e, stf.
- buo?e-gëlt, stn.
- buo?-gewant, stn.
- buo?-haft, adj.
- buo?-heftec, adj.
- buo?-lîche, adv.
- buo?-meister, stm.
- buo?-sac, stm.
- buo?-vellec, adj.
- buo?-vertec, adj.
- buo?-vertigen, swv.
- buo?-wertec, adj.
- buo?-wirdec
- buo?-würtec, adj. s. v. a.
- bupf, stm.
- bû-phenninc, stm.
- bur, stf.
- bûr, swm. s.
- bûr, stm.
- bû-rât, stm.
- bû-rætec, adj.
- burc, stf.
- burc-ban, stm.
- burc-be-hüeter, stm.
- burc-bërc, stm.
- burc-bühel, stm.
- burc-diet, stf.
- burc-dinc, stn.
- burc-ge-dinge, stn.
- burc-ge-biet, stn.
- burc-ge-nô?e, swm.
- burc-ge-suoch, stn.
- burc-ge-wer, stf. vgl.
- burc-grabe, swm.
- burc-grâve, swm.
- burc-grævîn, stf.
- burc-grâve-schaft, stf.
- burc-grâve-tuom, stn.
- burc-guot, stn. s. v. a.
- burc-hagen, stm.
- burc-halde, swf.
- burc-hërre, swm.
- burc-hof, stm.
- burc-holz, stn.
- burc-hüeter, stm.
- burc-huote, stf.
- burc-hûs, stn.
- burc-künec, stm.
- burc-lêhen, stn.
- burc-lêhen-rëht, stn.
- burc-lîte, stf.
- burc-liute, pl.
- burc-man, stm. vgl.
- burc-mæ?e, adj.
- burc-meister, stm. s. v. a.
- burc-me?, stn.
- burc-müle, stf.
- burc-mûre, stf.
- burc-mûs, stf.
- burc-mûte, stf.
- burc-phorte, swf.
- burc-rëht, stn.
- burc-rëht-acker, stm.
- burc-rëht-gëlt, stn.
- burc-rinc, stm.
- burc-sæ?e, swm.
- burc-schaft, s.
- burc-stadel, stm.
- burc-stal, stn. m.
- burc-stat, stf.
- burc-strâ?e, f.
- burc-tor, stn.
- bürge-tor, stn.
- burc-vëlt, stn.
- burc-veste, stf.
- burc-vestunge, stf.
- burc-vride, swm.
- burc-wal, stmn.
- burc-wëc, stm.
- burc-wer, stf. vgl.
- burc-wërc, stn.
- burc-zinne, f.
- burd, stm.
- bürde, stf. swf.
- bürde-holz, stn.
- bürdelîn, stn.
- bürden, stf. s. v. a.
- bürden, swv.
- bürdenen, swv.
- bürden-träger, stm.
- burderîe, stf.
- burdieren, stn.
- burdisch, adj.
- burdisch, adj.
- burd-rëf, stn.
- burdû?, stm.
- bûre, swm.
- bûr, swm.
- bûre-dinc, stn.
- bû-rëht, stn.
- bürel, stm.
- bûre-man, stm.
- bûren-diet
- bûren-ge-rihte, stn.
- bûren-knëht, stm.
- bûren-knorf, stm.
- bûren-meister, stm.
- bûren-schrit, stm.
- bûren-slac, stm.
- burgære, stm.
- burger, stm.
- burgærinne, stf.
- burgærîn, stf.
- bürge, stn. s.
- bürge, swm.
- borge, swm.
- bürge, stf.
- bürgel, stm.
- bürgelîn, stn.
- bürgel-schaft, stf. s.
- burge-meister, stm. s. v. a.
- bürgen, swv.
- burgen-hant, stf.
- burger-ge-slehte, stn.
- burger-hûs, stn.
- burger-kneht, stm.
- burger-meister, stm.
- burger-phenninc, stm.
- burger-phliht, stf.
- burger-rëht, stn.
- burger-schranne, stf.
- burgersinne, stf.
- burger-sprâche, stf.
- bürge-schaft, stf. vgl.
- bürge-tor, stn. s.
- bürge-zoc, stn.
- burg-trisch
- bûrîn, stf.
- bûr-lîch, adj.
- bürlinc, stm.
- birlinc, stm.
- bûr-man, stm. s.
- bûr-meister, stm.
- burn, stm. s.
- bürn, swv.
- burn-âder, f. s.
- burne, swm. s. v. a.
- bürne, stf.
- burne-gadem, stn.
- burne-gël, adj.
- burnen, swv.
- burn-gëlt, stn.
- burn-holz, stn.
- burn-îsen, stn.
- burn-meister, stm.
- burnunge, stf.
- burrâ, interj. vgl.
- burren, swv. s.
- burren, stn.
- bûrsame, stf.
- bursât, stm.
- bursâtîn, adj.
- bûr-schaft, stf.
- burschet, s.
- burse, stswf.
- bursenære, stm.
- bursier, stm.
- bursierer, stm.
- bursît, stm.
- burst, stf. s.
- burst, stf. s. v. a.
- bürst, stf. s. v. a.
- bürste, swf.
- bürsten, swv.
- burt, stf. s.
- bürtec, adj.
- bürtic, adj.
- bürtlinc, stm. in
- bûr-volc, stm.
- bürzel, stm.
- burzel, swf. s.
- purzel, swf. s.
- burzel-souc, stm.
- burzeln, swv.
- burzen, swv.
- bûs, stm. vgl.
- bû-sache, stf.
- bûsant, stm.
- busch, stm. swm.
- bosch, stm. swm.
- bosche, stm. swm.
- bûsch, stm.
- buschach, stn.
- busche, swf. s.
- buscheht, adj.
- büschel, stm.
- büschelîn, stn.
- büschel, stn.
- bûschen, swv. s.
- bûschen-vënster, stn.
- buschof, stm. s.
- busch-varwe, stf.
- busîne, swf. st.
- busûne, swf. st.
- busînære, stm.
- busûnære, stm.
- busûnærer, stm.
- busînen, swv.
- bû-stiften, swv.
- busûne, s.
- busûnære, s.
- busûnen, s.
- busûn-schal, stm.
- bût, stf.
- butsche, s.
- bûte, stf. s.
- büte, swstf.
- bütte, swstf.
- büten, swstf.
- bû-tei-dinc, stn. s. v. a.
- bû-teil, stn.
- bû-teilen, swv.
- bû-teilunge, stf.
- bütel, stm. vgl.
- bûtel, stmn. s. s.
- bütelære, stm. s. v. a.
- bütelin, stn.
- bottelîn, stn.
- bûteln, swv. s. u.
- bütel-stap, stm.
- büten, stf. s.
- bûten, st. swv. s. u.
- bütenære, stm.
- bütener, stm.
- büten-boum, stm.
- buten-slegel, stm.
- buten-trager, stm.
- buter, swfm.
- buterich, stm. vgl.
- büterich, stm. vgl.
- buter-milch, stf.
- butern, stf. s. v. a.
- butern, swv.
- buter-schîbe, swf.
- buter-va?, stn.
- butiglære, stm.
- bütiglære, stm.
- putigler, stm.
- butsch, stm. s.
- butsche, swf. s.
- but-schuo, stm. s.
- butschürlinc, m. s.
- butte, swf. u.vgl.
- bütte, f. s.
- büttechlîn, stn.
- butteilen, swv. s.
- bütteln, swv.
- butten, swv.
- butten-boum, stm.
- büttene, swf. s.
- büttichîn, stn.
- butze, swf.
- butze, swm.
- bütze, stmf.
- bütze, stm.
- butze, swf.
- butsche, swf.
- bützel, stn. swm.
- butzen, swv.
- butzen, swv. s.
- butzen, swv.
- bützen, swv.
- bützen, swv. s.
- butzen-griul, s.oben
- bützen-vei?te, stf.
- bû-vellec, adj.
- bû-vellige, stf.
- bû-vëlt, stn.
- bû-visch, stm.
- bûwære, stm.
- bouwære, stm.
- bûwe, swm. in
- bûwe-brôt, stn.
- bû-wëc, stm.
- bûwe-dinc, stn. s.
- bûwelinc, stm.
- bûwe-liute, s.
- bûwe-man, s.
- bûwen, an. sw. stv.
- bûwen, an. sw. stv.
- biuwen, an. sw. stv.
- bouwen, an. sw. stv.
- bûwen, stn.
- bûwes, adv. in
- bûwe-wërc, stn. s.
- bûwer-bütel, stm.
- bû-wîn, stm.
- bûwunge, stf.
- bû?, stm. s.
- bû?e, stf. s.
- bû?e, stf.
- bû?e, swf.
- bû?eln, swv.
- bû?en, adv. präp.
- bû?en, stv. s.
- bû?en, swv.
- bû?en, swv.
- bû?en-wendic, adj. adv. s. adv.
- bu??el, stn.
- bysant, stm. s.
C
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=Lexer#0
Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer |
- calamarbe
- calant, stm. s. v. a.
- calcedôn, stm. f. swm.
- calcidôn, stm. f. swm.
- calcofôn, stm.
- calleyem, s.
- calsedôn, s.
- camille, f. s.
- cannen-swamp, stm.
- canoniziere, f.
- canonizieren, swv.
- capelûn, stn. s.
- cappân, stm. s.
- cappitain, s.
- cappitên, s.
- Câps, n. pr.
- cardiân, s.
- carm-bendec, s. unter
- carme, stn.
- casaun, s.
- cass, adj.
- casse, f.
- cassen-rœre, swf.
- cassian-boum, stm.
- cavalier, s.
- cêder, stm.
- cegôlite, swm.
- celebrant, m.
- celebrieren, swv.
- celidôn, m.
- cëlle, stswf.
- cêmënt, s.
- cêment, stnm.
- cenker, stf.
- cënt, stf.
- cëpter, stmn.
- cëster, stf.
- cête, swm.
- chanf, stn. s. s.
- chapoun, stm. s.
- chëllar, stm. s.
- Cherubîn, stm.
- chomnât, s.
- chrës, s.
- chuît, s.
- chût, s.
- ciclât, stm.
- ciklamme
- cilider, stf.
- cilre
- cîmënte, stnm.
- cin, stn.
- cinamôm, s.
- ciper-tranc, s.
- ciper-wîn, s.
- ciplîne, stf.
- cippelêrin, stf.
- clâr, adj.
- claugestian
- claur, swm.
- clavor, stn. s. v. a.
- cleric, m.
- clîe, f. vgl.
- clûchelich, adj. s.
- cobêbe, s.
- codrille, s.
- cof, s.
- coldûn, s.
- colera, f. stm.
- collâcie, stf.
- collecte, swf.
- collobium, n.
- columne, f.
- comaun, s.
- comentewer, s.
- comenthür, s.
- comête, swm.
- cometeur, s.
- comiteur, s.
- comitower, s.
- commenderer, stm. s.
- comment, n.
- commolt, s.
- commôn, s.
- commûne, s.
- comnestabel, s.
- compas, stm.
- cómplêt, stswf.
- complête, stswf.
- complêt-zît, stf.
- compléxie, swstf.
- complieren, swv.
- compromiss, n.
- comûn, stfn.
- comûne, stfn.
- comunîe, stf. vgl.
- concienzje, m. s. s.
- concîlje, stn.
- concipieren, swv.
- concordanz, stf.
- concordieren, swv.
- concubîne, swf.
- condewier, stn.
- condewieren, swv.
- condiment, stn.
- condwier, stn.
- condwieren, swv.
- confect, stn.
- confession, stf.
- confirmaz, stf.
- confirmieren, swv.
- conote, s.
- conplexe, s.
- cons, stm. s.
- cons, stm.
- consacratie, swf.
- consacrieren, swv.
- conscienzje, swf.
- consens-brief, stm.
- consîli, s.
- conspiraz, stf.
- constabel, stm.
- constofel, stswf.
- constofel-meister, stm.
- constudente, swm.
- consul, m. vgl. auch
- conte, s.
- contemplâcie, swf.
- contemplierære, stm.
- contemplieren, swv.
- contemplieren, stn.
- contenanze, stf.
- conterfeit, adj. stn. s.
- conterfeit, stn.
- contrâte, stf.
- convendel, s.
- convënt, stm.
- convënt-bruoder, stm.
- convënt-hërre, swm. s. v. a.
- convënt-müech, stm.
- convënt-sigel, stn.
- convënt-stube, f.
- conventual, stm.
- convers-bruoder, stm.
- converse, swm.
- copert, stn.
- copieren, swv.
- coppelîn, s.
- cor, stn.
- coralîs, stm. vgl. das flgd.
- cordieren, swv.
- corduwân, s.
- coredel, stm.
- corneol, s.
- cornîol, m.
- corône, s.
- coronieren, swv.
- corperâl, s.
- corperlin, stn.
- corporâl, stn.
- corporâl-ge-wæte, stn.
- corporieren, swv. s.
- corrieren, swv. s.
- corrigieren, swv.
- corsît, s.
- cottun, stm.
- cou, s.
- côvenanz, stm.
- covënt, s.
- covertiur, stf.
- covertiure, stf.
- covertiuren, swv.
- cramanzen, swv.
- crêatiur, swstf.
- crêatiure, swstf.
- crêatiur-lîcheit, stf.
- crêatûr, swstf.
- crêatûre, swstf.
- crêde, swm.
- crêde mich
- crêdeler, stm.
- crêdenz, stfn.
- crêdenz-brief, stm. vgl.
- crêdenzelîn, stn.
- crêdenzen, swv.
- crêdenzen, stn.
- crêdenzer, stm.
- crêdischeit, stf.
- crêdô, stn. s. v. a.
- crëmfen, s.
- crinâle, stn.
- crisolecter, stm.
- criu?, s.
- croz
- crûc-, s.
- crûzifigen, swv.
- crûzifix, stn.
- crûzifixe, adj.
- cützil, s.
- cützil, s.
- kutzîn, s.
- kutz-, s.
- kützl-, s.
- kützlîn, s.
- kutz-mentelîn, stn. s. v. a.
- kûwe-, s.
- kûwen, stv. s.
- kûze, swstm.
- kûz, swstm.
- kwëk-silber, s.
- kwôt-sac, s.
D
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=Lexer#0
Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer |
- d
- d'
- dâ, adv. s.
- daben, adv.
- dâ-binnen, adv.
- dach, stn.
- dâche, swm. s. v. a.
- dachen, swv.
- dachen, swv.
- dâch-gruobe, f. s.
- dach-kenel, stm.
- dach-knëht, stm.
- dach-lœse, stf.
- dach-rëht, stn.
- dach-tropfe, swm.
- dach-trouf, stnm.
- dach-troufe, swf.
- daffer, s.
- dagen, swv.
- dahe, swf.
- tahe, swf.
- dahe, swm.
- dâhe, m. f.
- tâhe, m. f.
- dahs, stm.
- dahs-boum, stm.
- dahs-gruobe, f.
- dahs-loch, stn.
- dâht, stmn. s.
- dâht, stm.
- dâht, stf.
- dahte, s.
- dâhte, s.
- dæhtnis, stf.
- dâ-ic, adj. u.vgl.
- dâlest, adv.
- dalmâticâ, stf.
- dalmut, stm.
- dalpen, swv.
- dam, stm. s.
- damasch, stm.
- dam-hader, s.
- dam-më??er, s.
- dam-seil, s.
- damnen, swv. in
- damnus, stf.
- damoisêle, f.
- dampf, stm.
- tampf, stm.
- dampfe, swm.
- dampfec, adj. vgl.
- dempfic, adj. vgl.
- dan, m.
- dan, adv. s.
- danc, stm.
- danc-bære, adj.
- danc-bære, stf.
- danc-bærkeit, stf.
- danc-bær-lîche, adv.
- danc-haftec, adj. in
- danc-lîche, adv. s.
- danc-næme, adj.
- danc-næmec-heit, stf.
- danc-næm-lîche, adv.
- danc-sagen, stn.
- danc-wille, swm.
- dane, adv. s.
- dane, f. s.
- danen
- danen, swv.
- danke, swm.
- danken, swv.
- danken, stn.
- dan-kêre, stf.
- dannân, adv. s.
- dannant, adv. s.
- danne, zeitl. adv. vgl.
- denne, zeitl. adv. vgl.
- dan, zeitl. adv. vgl.
- den, zeitl. adv. vgl.
- danne-kêre, stf. s.
- dannen, adv.
- danne, adv.
- dane, adv.
- dan, adv.
- dannen-scheide, stf.
- dannen-var, stf.
- dannen-vart, stf.
- danne-vart, stf.
- dan-vart, stf.
- dannen-wanc, stm.
- danne-scheiden, stn. s. v. a.
- danne-wërt, adv.
- dan-wërt, adv.
- dan-noch, adv. s.
- den-noch, adv. s.
- dan-reise, stf.
- dansel-hûs, stn.
- dansen, swv.
- dansunge, stf.
- dan-vart, stf. s.
- dan-wërt, adv. s.
- dapart, stm. s.
- daphart, stm. s.
- dar, adv. s.
- dâr, adv.
- dar-an
- darben, swv.
- darben, stn.
- darbe-tage, swm.
- dar-binnen, adv.
- dare, adv.
- dar, adv.
- dære, adj. in
- dære, stn. s.
- dâre-haft, adj. s.
- daren, swv. s.
- dæren, swv.
- dêren, swv.
- darf, s.
- darfen, swv. s.
- darfener, stm.
- darfe-tuom, stn.
- dar-kunft, stf.
- dar-legen, stn.
- darm, stm.
- darm-giht, stn.
- darm-gürtel, stm.
- darm-siech-tage, swm.
- darm-winde, swf.
- darm-wurm, stm.
- darn, stm. s.
- darre, swf.
- darren, swv. s.
- dar-setzer, stm.
- dar-streckunge, stf.
- dart, adv. s.
- dar-uber-jâ, interj.
- dar-wërt, adv.
- dâse, f.
- dâsic, adj.
- dæsic, adj.
- dâ-sit, adv.
- dasse
- dâst
- dasten, swv. s.
- datel, swf.
- dater, m. s.
- datze, adv. s.
- datzet, adv. s.
- däwic, s.
- däwen, s.
- da?, s.
- da?
- daz
- de
- dê, s.
- de-ba?
- dëben, stn.
- dêber, stn. s.
- dec-bette, stn.
- december, m.
- dêch, s.
- dëchan, m. s. s.
- dëchant, m. s. s.
- dech-ein, s.
- dëcher, stmn.
- tëcher, stmn.
- dëch-gëlt, stn. s.
- dëch-tuom, stn. s. v. a.
- decke, stf.
- decke-blô?
- decke-kleit, stn.
- decke-lachen, stn.
- dec-lachen, stn.
- decke-lachen, stn.
- dec-lachen, stn.
- decke-lich, adj. in
- decke-mantel, stm.
- decke-meister, stn.
- decke-mentelîn, stn.
- decken, swv.
- decker, stm.
- decker-meister, stm.
- deckesal, stn.
- decke-schirm, stm.
- decke-tuoch, stn.
- dec-lachen, stn. s.
- decret, stn.
- decretal, stn.
- dec-wëber, stm.
- dêf, stf. s.
- dëgel, stm. s.
- degen, swv.
- degen, stm.
- dëgen, stm.
- dëgenen, swv.
- dëgen-haft, adj.
- dëgen-heit, stf.
- dëgen-hërre, swm.
- dëgenîn, stf.
- dëgen-kindelîn, stn.
- dëgen-kint, stn.
- dëgen-lich, adj.
- dëgent-lich, adj.
- dëgen-lîche, adv.
- dëgen-lîchen, adv.
- dëgen-schaft, stf.
- dëgen-tuom, stn.
- dëger, adv.
- dëger-lîche, adv.
- deh-ein, adject. zahlpron.
- dech-ein, adject. zahlpron.
- dek-ein, adject. zahlpron.
- deh-einest, adv.
- dëhem, stswm.
- dëheme, stswm.
- dëhemen, swv.
- dëhen, m. s.
- dëhse, swf.
- dëhse, f.
- dëhsel, f.
- dëhseln, swv.
- dëhsel-rite, swf. s. u.
- dëhsen, stv. I, 2.
- dëhs-îsen, stn.
- dëhslîn, stn.
- dëhs-schît, stn.
- dehtel
- dëhtem, m. s.
- dëhtem-rëht, stn.
- dei
- deilidurei, interj.
- deiment, m.
- deir
- deis
- deisc, stn.
- deise, swf.
- deisel, stn. s.
- deisme, swm.
- deismen, swv.
- deist
- deister-haft, adj.
- deiswâr, s.
- dei?
- dek-ein, s.
- deklînen, swv.
- dël, s. s.
- dële, s. s.
- dëler, stm.
- dëlfîn, m. vgl.
- dëlhen, stv. I, 3. in
- delhen, swv. in
- deller, s.
- dem, m. s.
- demen, swv. s.
- dëmere, stf.
- dëmerunge, stf.
- demmen, swv.
- dempfe, stf.
- dempfec, adj. s.
- dempfen, swv.
- dempf-sac, stm.
- dempf-tal, stn.
- dê-muot, adj. stf. s.unter s.
- den, adv. s.
- denc, adj. s.
- denc-lich, adj.
- denc-lîche, adv.
- denc-man, stm.
- denc-vuo?, stm.
- dene, swf. s.
- dënen
- denen, swv. vgl.
- denglen, swv. s.
- denke, adj. in in
- denkelîn, stn.
- denken, swv.
- denken, stn.
- denk-lich, adj. in
- denkunge, stf. in
- denne, adv. s.
- dennen, adj. s.
- den-noch, adv. s.
- dënr, s.
- dens, stmn.
- dënsen, stv. s.
- dens-wurz, stf.
- denzieren, swv.
- deppel
- der, adv. präp.
- der, präf.
- dër, pron. bestimmt. artikel. relativ.
- diu, pron. bestimmt. artikel. relativ.
- da?, pron. bestimmt. artikel. relativ.
- dêr
- derbe, adj. stf. in
- derbe-brôt, stn.
- dërben, stv. I, 3.
- derbin
- dëre
- dëren
- deren, swv. s.
- dêren, swv. s.
- der-haft, adj. s.
- dër-halben, adv.
- dër-halp, adv.
- derken, swv. s.
- derme, stn.
- dermel, stn.
- dermen, swv.
- dërne, f. s.
- dërô
- derp -bes, bes adj.
- derp-kuoche, swm.
- derp-teic, stm.
- derre, stf.
- derre-blahe, swf.
- derren, swv.
- derren, stn.
- dërst
- dërt, adv. s.
- des
- dës, adv.
- dês
- dëser, s.
- dësser, s.
- despen, swv. in
- dêst
- dëste, adv.
- dëst, adv.
- dêswâr
- deu, s.
- deuf, stf. s.
- deuhel, stm.
- deuhel-îsen, stn.
- deuhel-schin, stf.
- deun, swv. s.
- deup, stm. s.
- dêus, s.
- dêû, s.
- dê, s.
- de-wëder, pron.
- de-wëder, adv.
- de-wëder-halp, adv.
- de-wëlch, pron.
- dewen, swv. s.
- de?
- de?edemôn, s.
- dhein, pron. s.
- dhemen, swv.
- dhen, m. s.
- di, f. n.
- dî
- dîacinciber
- dîadêm, m.
- dîadochîs, m.
- dîadrogant, m.
- dîâken, stm.
- dîâken-roc, stm.
- dîalectike, f.
- dîalle
- dîamant, stswm. s.
- dîamante, stswm. s.
- dîarmargariton
- dîaphan, adj.
- dîapapaveron
- dîapopylion
- dîasandali
- dîasper, m.
- dic, adj. stf. s.
- dich-ein, s.
- dîch, stm. stv. s.
- dîchen, stm. stv. s.
- dicke, adj.
- dicke, adj.
- dic, adj.
- dicke, adv.
- dicke, stswf.
- dicke, swf.
- dickelëht, adj.
- dicken, swv.
- dickunge, stf.
- dictam, m.
- die, s.
- die
- dieb-, s.
- diebolt, stm.
- diech
- diech -hes, hes stn.
- diech-bein, stn.
- diech-brâte, swm.
- diech-bruoch, stf.
- diech-hiufelîn, stn. s.
- diech-schënkel, stm.
- dief, stf. s.
- dief-henker, stm.
- diehel, stn.
- diehen, swv.
- dieh-lich, adj. s.
- diehter, stn.
- diehterîde, stn. vgl.
- diehterîn, stf.
- diele-tâpe, swv.
- die-lich, adj. s.
- die-liute
- diem, stm. s.
- dîemant, stm. s.
- die-müete, adj.
- die-muot, adj.
- die-müete, stf.
- die-muot, stf.
- die-müetec, adj. s. v. a.
- die-müetec-heit, stf.
- die-müetec-lich, adj.
- die-müetec-lîche, adv.
- die-müetec-lîchen, adv.
- die-müetigen, swv.
- die-müeten, swv.
- diemuot, adj. stf. s.
- die-muot-lich, adj. s. v. a.
- die-muot-lîche, adv.
- die-muot-lîchen, adv.
- die-muot-toum, stm.
- dien
- dîen, stv. s.
- dîen, swv.
- tîen, swv.
- dien-albe, swf.
- dienære, stm.
- diener, stm.
- dienærinne, stf.
- dienerîn, stf.
- dienât, stf.
- diende
- dienen, s.
- dienen, swv.
- dienerse, stf.
- dienest, stm.
- dienst, stm.
- dienest, stmn.
- dienst, stmn.
- dienest-bære, adj.
- dienest-bære, stf.
- dienest-bærekeit, stf.
- dienest-bære-lich, adj.
- dienest-bietære, stm.
- dienest-blô?, adj.
- dienest-danc, stm.
- dieneste, stf.
- dienest-gëlt, stmn.
- dienest-haft, adj.
- dienest-haftec, adj.
- dienest-hërre, swm. vgl.
- dienest-knabe, swm.
- dienest-knëht, stm.
- dienest-lich, adj.
- dienst-lich, adj.
- dienest-lîche, adv.
- dienest-licheit, stf.
- dienest-liute, s.
- dienest-lôn, stmn.
- dienest-maget, stf.
- dienest-man, stm.
- dienest-rëht, stn.
- dienest-stiure, stf.
- dienest-tac, stm.
- dienest-visch, stm.
- dienest-vreude, stf.
- dienest-vrouwe, stf.
- dienest-wërc, stn.
- dienest-wîp, stn.
- dien-muot, s.
- dien-roc, stm.
- diens
- dienst
- diens-tac, stm.
- dienster, adj. s.
- dienstic, adj. in
- dienunge, stf.
- diep -bes, bes stm.
- diep-, s. auch
- diep-ge-hiu?e, stn.
- diep-ge-selle, swm.
- diep-heit, stf.
- diep-îsen, stn.
- diep-lich, adj.
- diep-lîche, adv.
- diep-lîchen, adv.
- diep-licheit, stf.
- diepreht, stm. vgl.
- diep-schillinc, stm.
- diep-stîc -ges, ges stm.
- diep-stoc, stm.
- dier, s.
- dieren, swv. u.vgl.
- dierne, stswf.
- diern; dirne, stswf.
- dirn, stswf.
- diernelîn, stn.
- dirnelîn, stn.
- dirnel, stn.
- diern-kint, stn.
- diernlech, stn.
- diet, stfnm.
- diet-bërge, stf.
- diet-dëgen, stm. vgl.
- dieterich, stm.
- diet-hiufel, stn.
- diet-schalc, stm.
- diet-vaste, f.
- diet-zage, swm.
- die?, stswm.
- die?e, stswm.
- die?en, stv. III.
- die?en, stn.
- die?endingen, adv.
- differenz, stf.
- diffinieren, swv.
- dige, swm. in
- dige, stf.
- digelen, swv.
- digen, swv.
- digen, stn.
- digen, part. adj.
- digen, stv. s.
- digesten-buoch, stn.
- digradieren, swv.
- dih-ein, s.
- dîhen, stv. II.
- dihsel, f. s.
- dîhsel, stf.
- dîhsel-seil, stn.
- dîhsel-stange, f.
- dîhsel-wagen, stm.
- dîhte, adj.
- dîhter, stn. s.
- dil, stswf. swm.
- dilde, adj.
- dille, stswf.
- dillen, swv.
- dille-stein, stm.
- diln-vlô?, stm.
- dîm
- dîme
- dimpfen, stv. I, 3.
- dimpfen, stn.
- dimpte, swf. s.
- din
- dîn, pron. poss.
- dinc -ges, ges stn.
- dinc-banc, stf.
- dinc-brief, stm.
- dinc-ganc, stm.
- dinc-gëlt, stn. vgl.
- dinc-gerihte, stn.
- dinc-guot, stn.
- dinc-habere, swm.
- dinc-haftec, adj.
- dinc-haltungs-stat, stf.
- dinc-heller, stm. s. v. a.
- dinc-hof -ves, ves stm.
- dinc-hof-brief, stm.
- dinc-hof-gerihte, stn.
- dinc-hof-guot, stn.
- dinc-hof-hërre, swm.
- dinc-hof-huober, stm.
- dinc-hof-meier, stm.
- dinc-hof-rëht, stn.
- dinc-hof-tor, stn.
- dinc-hof-zins, stm.
- dinc-hœrec, adj.
- dinc-hövec, adj.
- dinc-hûs, stn.
- dinc-liute, s.
- dinc-liute, s.
- dinc-lœse, stf.
- dinc-loube, swf.
- dinc-man, stm.
- dincnus, stf. vgl.
- dinc-phenninc, stm. vgl.
- dinc-phliht, stf.
- dinc-phlihte, swm.
- dinc-phlihtec, adj.
- dinc-plaz, stm.
- dinc-rëht, stn.
- dinc-sache, stf.
- dincsal, stn. s. v. a. vgl.
- dinc-schaz, stm.
- dinc-silber, stn. vgl.
- dinc-slac -ges, ges stm.
- dinc-stat, stf.
- dinc-strît, stm.
- dinc-studel, stn.
- dinc-studelec, adj.
- dinc-studelen, swv.
- dinc-stuol, stm.
- dinc-tac, stm.
- dinc-vluht, stf.
- dinc-vlühtec, adj.
- dinc-voget, stm.
- dinc-volc, stn.
- dinc-vrist, stf. vgl.
- dinc-wart, stswm.
- dinc-warte, stswm.
- dinc-wërc, stn. s. v. a.
- dinc-zal, stf.
- dinen, swv. in
- dînes-heit, stf.
- dingære, stm.
- dinger, stm.
- dinge, swm. s.
- dingede, stn. s. v. a.
- dingelich, stn.
- dinglich, stn.
- dinge-lich
- dinge-lich, adj.
- dinge-lîcheit, stf.
- dingelîn, stn. vgl.
- dingel, stn. vgl.
- dingen, swv.
- dingen, swv.
- dingen, stn.
- dinges, adv. gen. s.
- dinges-gëben, stn.
- dinges-gëber, stm. s.
- dinges-pêne, stf.
- dinkel, stm.
- dinkel-gëlt, stn.
- dinkelîn, adj.
- dinken, stv. I, 3.
- dinne, s.
- dinne, adv.
- dinsen, stv. I, 3.
- dins-tac, s. u.
- dinste
- dinster, adj.
- dinster-heit, stf.
- dinsternisse, stfn. n. f.
- dinstre, stf.
- dinzel-tac, stm.
- diptam, m. s.
- dir, pron. adv.
- dirde, s.
- dirdendei, m.
- diren, f. s.
- dir-halp, adv.
- dirt-halp, adv.
- dirmen, swv. s.
- dirre, s.
- dirte, s.
- dis
- discantieren, swv.
- discantierunge, stf.
- discantoit
- disciplîne, stf.
- dise, swm. vgl. vgl. vgl.
- disec, adj.
- dise-halp, adv. vgl.
- dis-halp, adv. vgl.
- diser, pron. demonstr.
- dispe, swf.
- dispensieren, swv.
- disputazie, swf.
- disputieren, swv.
- disputieren, stn.
- dis-sît, adv.
- dissonieren, swv.
- distel, stmf.
- distel-bluome, swm.
- distel-bluot, stf.
- distel-dorn, stm.
- distelec, adj.
- distelîn, adj.
- distel-kolbe, swm.
- distel-seit, stm.
- distel-spitzelîn, stn.
- distel-vinke, swm.
- distel-vinkelîn, stn.
- distel-vogel, stm.
- distel-zwanc, stm.
- distempieren, swv.
- disunt, adv.
- ditze, s.
- diu, s.
- diu, s.
- diu -we, we stf.
- diubde, stf. s. v. a.
- diube, stf.
- diuve, stf.
- diubec, adj.
- diuvec, adj.
- diubelîn, stn. s.
- diuben, swv.
- dieben, swv.
- diubenunge, stf.
- diuberîe, stf.
- diubinne, stf.
- diuch
- diuhen, stv.
- diuhen, swv.
- tiuhen, swv.
- diuhunge, stf.
- diu-lich, adj.
- diu-muot, adj. stf. s.
- diun
- diup, stm. s.
- diupe, swf.
- diup-hûs, stn.
- diup-kutte, swf.
- diuplîn, stn. s. v. a.
- diup-meil, stn.
- diupsen, swv. in
- diup-stâle, stf.
- diep-stâl, stf.
- diusen, swv.
- diust
- diutære, stm.
- diute, stfn.
- tiute, stfn.
- diutec-lîche, adv.
- diuten, swv.
- tiuten, swv.
- diutieren, swv.
- diutisch, adj. adv.
- diutsch, adj. adv.
- diutsch, stn.
- tiutsch, stn.
- diutsch, stswf.
- diutsche, stswf.
- diutsch, adv.
- diutsche, adv.
- diutschen, adv.
- Diutsche, swm.
- Tiutsche, swm.
- Tiusche, swm.
- tiutschec-heit, stf.
- diutschen, swv.
- tiutschen, swv.
- Diutsch-lant, stn.
- diutsch-lîche, adv.
- diutsch-lîchen, adv.
- diutsch-man, stm.
- diutunge, stf.
- diuve, stf. s.
- diuwen, swv. s.
- dividieren, swv.
- di-wëder, s.
- di?, s. u.
- diz, s. u.
- dî?en, stv. s.
- di?-hin, adv.
- djonisîâ
- dô, adv. temp.
- doben, adv.
- dobriz, stm.
- doch, adv.
- docke, swf. s.
- doctor, stm.
- doctoren, swv.
- doh-ie, adv.
- doi, interj.
- dol, adj. f. s.
- dol, stf.
- dole, stf.
- dol, stm.
- dolde, s.
- dolden, swv. s.
- dolden, swv. s. v. a.
- dole, s.
- dolent, s.
- dolic, adj.
- dolken, swv. in s.
- dol-kiste, swf.
- dolle, f. in
- dolle, f. in
- dolle, swf. s. s.
- dol-lîche, stf.
- doln, swv.
- dolt, stf. vgl.
- dolunge, stf.
- dol-warm, adj.
- dom, m. s.
- dômes-dach, stm. s.
- don, stf.
- done, stf.
- don, adj.
- don, stswm.
- dôn, stm.
- tôn, stm.
- donât, stswm. stm.
- donât-bruoder, stswm. stm.
- donder, stm. s.
- done, f. s.
- dône
- dœne-diep, stm.
- donen, swv. vgl.
- donen, stn.
- dœnen, swv.
- dœnen, stn.
- doner, stm. vgl.
- toner, stm. vgl.
- doner-axt, stf.
- doner-blic, stm.
- doner-bliz, stm.
- doner-bühse, f.
- donerec, adj.
- doner-klac, stm.
- doner-schal, stm.
- doner-schûr, stm.
- doner-schu?, stm.
- doner-slac, stm.
- donre-slac, stm.
- duner-slac, stm.
- doners-tac, stm.
- donres-tac, stm.
- dunres-tac, stm.
- doner-stein, stm.
- doner-stô?, stm.
- doner-strâle, stf.
- doner-val, stm.
- donewende, s.
- doner-wurze, stf.
- donren, swv.
- dunren, swv.
- dons-tac, stm. s.
- donung, s.
- dopel-arra?, stm.
- döpellîn, stn. s.
- doppel, stm. s.
- dôr, s.
- dordede, s.
- doren, s.
- dorf, stn.
- dorfære, stm. s.
- dorf-bach, stn.
- dorf-ban, stm.
- dorf-ban-wart, m.
- dorf-brunne, swm.
- dorf-ge-bûr, stm.
- dorf-ge-bûwe, stn.
- dorf-ge-rihte, stn.
- dorf-ge-selle, swm.
- dorf-getelinc, stm.
- dorf-grâve, swm.
- dorf-hërre, swm.
- dorf-hirte, swm.
- dorf-kint, stn.
- dorf-knabe, swm.
- dorf-knëht, stm.
- dorf-krage, swm.
- dörfler, stm. s.
- dorf-lich, adj.
- dörflîn, stn.
- dorf-liute
- dorf-man, stm.
- dorf-marke, stf.
- dorf-meier, stm.
- dorf-meister, stm.
- dorf-menige, stf.
- dorf-metze, swf. s.
- dorf-narre, swm.
- dorf-rëht, stn.
- dorf-rihter, stm.
- dorf-rüchel, stm.
- dorf-schaft, stf.
- dorf-schult-hei?e, swm.
- dorf-smit, stm.
- dorf-spël, stn.
- dorf-sprenzel, stm.
- dorf-stat, stf.
- dorfte, s.
- dorf-tocke, swf.
- dorf-tumbec, adj.
- dorf-tuom, stn. s.
- dorf-vihe, stn.
- dorf-volc, stm.
- dorf-vride, stm.
- dorf-wîp, stn.
- dorilote
- dorkeln, swv. s.
- dormenter, stmn.
- dorment, stmn.
- dormenter, stm.
- dormieren, swv.
- dorn-, s. swv. s.
- dorn, s. swv. s.
- dorn, stm.
- dornach, stn.
- dorn-boum, stm. s.auch
- dorn-bürde, stf.
- dorn-busch, stm.
- dorn-dræhsel, stm.
- dorn-droschel, stf.
- dornec, adj.
- dornehtic, adj.
- dornen, swv. s.
- dorn-ë??en, stn.
- dorn-hurst, stf.
- dornîn, adj. s.
- dorn-ouwe, stf.
- dornse, s.
- dorn-stücke, stn.
- dorn-stûde, swf.
- dorn-swam, stm.
- dorn-swîn, stn.
- dorn-wurz, stf.
- dornz, s.
- dorn-zîl, stm.
- dorn-zûn, stm.
- dorpære, stm. vgl.
- dörper, stm. vgl.
- dörpel, stm. vgl.
- dörpec, adj.
- dörpec-heit, stf. s. v. a.
- dorpel, stm.
- dörpel, stm. s.
- dörper-diet, stf.
- dörperec, adj.
- dörperec-heit, stf. s. v. a.
- dörper-heit, stf. vgl. das vorige und
- dörperîe, stf.
- dörper-lich, adj.
- dörper-lîche, adv.
- dörper-site, stm.
- dörper-wîse, adj.
- dorp-heit, stf. s. v. a.
- dörpisch, adj.
- dorreht, adj.
- dorren, swv.
- dorren, m. s.
- dorsche, swf. s.
- dort, adv.
- dortze, s.
- dôs, s.
- doschesse, stf.
- dôsen, swv. vgl.
- dôsen, swv. vgl. auch
- dœsen, swv.
- tœsen, swv.
- dost, stm.
- doste, swm.
- toste, swm.
- doste, swm.
- toste, swm.
- dotâz, stf.
- doter, swm. s.
- dotieren, swv.
- dotte, s. s.
- dottin, s. s.
- douchen, s.
- dougen, s.
- douhen, s.
- doum, s.
- doum, stm.
- doumen, swv. in
- doum-hader, m.
- doum-më??er, stn. s. v. a.
- doum-seil, stn.
- döuwe, stf.
- döuwec, adj.
- döuwen, swv.
- douwen, swv.
- döuwen, stn.
- döuwunge, stf.
- dou-wurz, stf. vgl. auch
- dô?, stm.
- dô?e, swm.
- dô?en, swv.
- drabant, swm.
- trabant, swm.
- drabe
- drabe-knëht, stm.
- draben, swv.
- draven, swv.
- draben, swv.
- draven, swv.
- draben, stn.
- drâben, swv. s.
- drabendes, adv.
- drabes, adv.
- drabunge, stf.
- dracke, swm. s.
- drâdel, stm.
- drafter, adv.
- drægen, swv. s.
- drâhe, adv.
- dræhe, stf.
- dræhe, adj.
- dræhen, swv. s.
- dræhen, swv.
- dræhen, stn.
- dræhsel, stm.
- drëhsel, stm.
- dræhseler, stm.
- dræseln, swv.
- drëhseln, swv.
- drâhte, s. s.
- dræjen, swv. s.
- dræjen, swv. st.
- dram, stm.
- drâm, stswm.
- trâm, stswm.
- drâme, stswm.
- trâme, stswm.
- drâmen, swv.
- trâmen, swv.
- dran
- drane
- drân, swv. s. s.
- dræn, swv. s. s.
- dranc- -ges, ges stm. vgl.
- drancsal, stm.
- drâne, adv.
- dranedrî, stn.
- drange, adv.
- drange, swm. s. v. a.
- drangen, swv. vgl.
- drangen, stn.
- drant, s.
- drap -bes, bes stm. s.
- drappe, swm. s.
- drappierer, stm. s.
- drâs, stm. vgl.
- drasch, s.
- drâsen, swv.
- drasen; dræsen, swv.
- dräsen, swv.
- drâst, stm. s. v. a.
- drât, stm.
- drâte, adv.
- dræte, adj.
- drâte, adj.
- dræte, stf.
- drætec, adj. s. v. a.
- drâten, adv. s. v. a.
- drât-smit, stm.
- dræu, stf. s.
- draven, swv. s.
- drawen, swv. s.
- drâ?, s.
- drêben, swv. s.
- dreber, stm.
- drec -ckes, ckes stm.
- dredel-market, stm.
- dregen, swv. s.
- drëhs-, s.
- dreien, swv. s.
- drël, adv.
- drëmel, stm. vgl.
- drëmel-stange, swf.
- drëmen, stv. I, 2. vgl.
- drempel, stm.
- drenge, adj. swm. in
- drengen, swv.
- drenker, s.
- drëscheler, stm. s.
- drëschen, stv. I, 3.
- drëscher, stm.
- dreselen, swv. s.
- dresten, s.
- dreu-rede, stf. s.
- dreuwen, swv. s.
- drewen, swv. s.
- drî, num. card.
- drîacks
- drîakel, stm.
- trîakel, stm.
- drîakeln, swv.
- drîackel-wurm, stm.
- drîanthasmê, stm.
- drî-beinec, adj.
- dri-blât, stm. s.
- drî-boc, stm. s.
- drî-boum, stm.
- drîe, swf.
- drîe, swf. s.
- drîec, adj.
- drîec-heit, stf.
- drî-ecke, adj.
- drî-eckeht, adj.
- drieide
- drî-einec-heit, stf.
- drien, swv. s.
- drîen, swv.
- drîer-lei, s.
- drîes, adv.
- drîs, adv.
- driesch, stmn.
- driesch, adj. adv.
- drie?, stm.
- drie?en, stv. III.
- drie?en, stn.
- drî-formec, adj.
- drî-forme-lîche, adv.
- drî-gëbelic, adj.
- drî-ge-sæ?e, stn.
- drî-ge-wihtec, adj.
- drî-glest-lich, adj.
- drî-gülte, stf.
- drîhe, swf. vgl.
- drî-heit, stf.
- drîhen, swv.
- drî-holz, stn.
- drî-houptec, adj.
- drilhen, swv.
- dri-lich, adj. vgl.
- drilch, adj. vgl.
- dri-lîche, adv.
- drîlinc -ges, ges stm.
- drilisch, adj.
- drillen, stv. I, 3.
- drî-mæ?ec, adj.
- drin
- drîn
- drinden, stv. I, 3.
- drîn-ende, adv.
- dringe-lich, adj. adv.
- dringen, stv. I, 3.
- dringen, stn.
- dringnus, stf.
- drîn-slahen, stn.
- drî-ortec, adj.
- drî-pfundec, adj.
- drîs, adv. s.
- drî-scheftec, adj.
- drischel, stf.
- drischel-sahs, stn.
- drischel-slac, stm.
- drischel-stap, stm.
- drî-schrœte, adj.
- drî-schrœtec, adj.
- drischûvel, stnm.
- drî-sinnec, adj.
- drî-spitzec, adj.
- drî-spiz, stm.
- dristadel, stm.
- dristal, stn.
- dristaphel, s.
- drî-stecke-lich, adj.
- drî-stellec, adj.
- drî-stempf-lich, adj.
- drî-strenec, adj.
- drî-strenge, adj.
- drî-stunt, s.
- drî-tegec, adj.
- drî-tege-lich, adj.
- drit-halp, adj.
- dritte, num. ord.
- drite, num. ord.
- drit-teil, stn.
- drit-teilec, adj.
- drit-vogel, stm.
- driu, s.
- driuhen, swv. s.
- drîunge, stf.
- driunissede, stf.
- driusel, stm. in
- driu-zëhen, s.
- drî-valde, adv.
- drî-valden, adv.
- drî-valt, adj.
- drî-valt, adv.
- drî-valt, stf.
- drî-valte, stf.
- drî-valde, stf.
- drî-valtec, adj.
- drî-valtec-heit, stf.
- drî-valtec-lîchen, adv.
- drî-valten, adv. s.
- drî-valten, swv.
- drî-vuo?, stm.
- drî-wëgec, adj.
- dri-wëgec, adj.
- drî-weide, adv.
- drî-weide, adv.
- drî-winkeleht, adj.
- drî-?ec, num. card.
- drî-?ic, num. card.
- drî-?ec-jærec, adj.
- drî-?ec-valt, adv.
- drî-?ec-valtic, adj.
- drî-zëhen, num. card. n.
- drî-zëhende, num. ord.
- drî-zëhener, stm.
- drî?igeste, num. ord.
- drî-zinkeht, adj.
- drô, s.
- drobe, adv.
- drô-lich, adj.
- drô-lîche, adv.
- dromedâr, stn.
- dromen, swv. s.
- dromen-tier, stn. s.
- drônus, stf.
- drôr, stm. s.
- droschel, stf.
- droschelîn, stn.
- dröschen, stv. s.
- drouch, s.
- dröu-rede, stf.
- dröuwære, stm.
- drouwe, stf.
- dröuwen, swv.
- dröuwen, stn.
- drouwen, stv. red. III.
- drouwe-ruof, stm.
- dröuwunge, stf.
- drô-wort, stn.
- drô?, stf. in
- drô?, stm.
- dro??e, swm. stswf.
- dro??el, stm. s. v. a.
- dro??eler, stm.
- dro??elunge, stf.
- dro??en, swv. in
- drû, s.
- druc -ckes, ckes stm.
- drûch -hes, hes stm. stf.
- drûhe, hes stm. stf.
- drû, hes stm. stf.
- drûch, stm.
- druch-sætz, s.
- drücken, swv. s.
- drucken, swv. s.
- drücken, stn.
- drücker, stm.
- druckerîe, stf.
- druckunge, stf.
- drudel, s.
- druden, s.
- druder, s.
- drüese, f. s.
- drüeselîn, stn.
- drûf
- drûf-luoger, stm.
- drug-setz, s.
- drûhe, s.
- drûhen, stn. s.
- drûher, stm.
- druh-sehse, s.
- druht, s.
- drull-gast, stm. s.
- drum, stn. s.
- drumbe
- drume, swf. s.
- drumel, stm.
- drümel, stn.
- drümelen, swv. in
- drumen, swv.
- drümen, swv.
- drumeren, swv. in
- drumeten, swv. s.
- drumme, s.
- drumsel, stn.
- drumze, swf. s.
- drunder
- drunege, stf. s.
- drunze, s. s.
- drunzel, s. s.
- druo, stf.
- druos, stf. swf. vgl. auch
- drüese, stf. swf. vgl. auch
- druose-bluome, swmf.
- druosene, stf. s.
- druos-wurz, stf.
- druschupfel, s.
- drusene, stf.
- drusine, stf.
- dru-sesse, s.
- drütze, adj. stf. in
- dru?, stm. in
- drû?
- drü??el, stm.
- drü??el-bant, stn.
- drü??el-slac, stm.
- drü??el-stô?, stm.
- dschumpieren, swv. s.
- dû, pron. pers.
- duo, pron. pers.
- dübel, stm. s.
- dublêt
- dûb-lîche, adv. s.
- dublîn, adj.
- duc, stm. s.
- duc, m.
- ducâte, swm.
- dûch, stn. s.
- dûchen, swv. s.
- dûde, s.
- ducisse, f.
- duckel-mûser, stm.
- ducken, swv. s.
- dûdesch, adj. s.
- dudel-sac, stm.
- dû-distel, stm.
- dûfe, adv.
- dûge, swf.
- dûgen, swv.
- dug-stein, stm. s.
- duk-stein, stm. s.
- dûhen, swv. s.
- duht, stf. s.
- dûhte, s.
- duite, s. s.
- duiten, s. s.
- dulde, s. s.
- dulden, s. s.
- dule, f. s.
- dulmetsch, swm. s.
- dult, stf. vgl.
- dulde, stf. vgl.
- dult, s.
- duldec, s.
- dulten, s.
- dultec, adj.
- duldec, adj.
- dultec-heit, stf.
- dultec-lich, adj.
- dultec-lîche, adv.
- dultec-lîchen, adv.
- dulten, swv.
- dulden, swv.
- dûm, s.
- dûme, swm.
- dûm-elle, stf.
- dûm-ellen-breit, adj.
- dûm-ellen-lanc, adj.
- dumme
- dummern, swv. s.
- dûm-nagel, stm.
- dumpfe, swm.
- dumpfen, swv.
- dümpfen, swv.
- dümpfic, adj. s. v. a.
- dûm-rinc, stm.
- dûm-slac, stm. s.
- dunc -kes, kes stm.
- dunc-nüsse, stf.
- dunders-tac, stm. s.
- dünec, adj.
- dünen, swv. s.
- dunen, swv. s.
- dung-, s.
- dunig, stn. s.
- dunkel, s.
- dünkel-bilde, stn.
- dunkelîn, stn.
- dunken, swv. s.
- dunken, swv.
- dunken, stn.
- dunker, stm.
- dunkunge, stf.
- dünne, adj.
- dünne, adv.
- dünnec, adj. in
- dünnede, stf.
- dünne-heit, stf.
- dün-heit, stf.
- dünne-lîche, adv.
- dünnen, swv.
- dunning, s.
- dunning-slac, stm. s. u. vgl.
- dunn-slac, stm. s. u. vgl.
- dunre-, s.
- duns, stm.
- dünsel, stf.
- dunst, stm. fem. vgl.
- tunst, stm. fem. vgl.
- duns-tac, stm. s.
- dunstec, adj.
- dunsten, swv.
- dunster, adj. s.
- dünster, adj. s.
- dunst-lich, adj.
- dunst-lich, adj.
- dunst-loch, stn.
- duo, pron. s. adv. s.
- duom, s. s.
- duope, swf. s.
- dur, s.
- dûr, stf.
- duran, m.
- durch, adv. präp. adv. präp.
- durch-æhten, swv.
- durch-æhter, stm.
- durch-æhtigen, swv. s. v. a.
- durch-æhtigunge, stf.
- durch-æhtunge, stf.
- durch-bei?en, swv.
- durch-bern, swv.
- durch-bittern, swv.
- durch-bitzen, swv.
- durch-bî?en, stv. II.
- durch-blæjen, swv.
- durch-blüejen, swv.
- durch-blüemen, swv. vgl.
- durch-boln, swv.
- durch-born, swv.
- durch-bœse, adj.
- durch-brëchen, stv. I, 2.
- durch-brëchen, stn.
- durch-brehten, swv.
- durch-brësten, stv. I, 1.
- durch-brîden, stv. II.
- durch-bruch, stm.
- durch-brüchec, adj.
- durch-brünstec, adj.
- durch-brüstec, adj.
- durch-büenen, swv.
- durch-bûwen, swv.
- durch-denken, swv.
- durch-dœnen, swv.
- durch-dringen, stv. I, 3.
- durch-drücken, swv.
- durch-edel, adj.
- dürchel, adj. s.
- durchel, adj. s.
- dürchen, swv.
- durche?
- durch-ë??en, stv. I, 1.
- durch-flôrier, stn.
- durch-flôrieren, swv. vgl.
- durch-formec, adj.
- durch-formen, swv.
- durch-formieren, swv.
- durch-gân, stv. red. an.
- durch-gên, stv. red. an.
- durch-ganc -ges, ges stm.
- durch-ganz, adj.
- durch-geilen, swv.
- durch-gênde, part. adj.
- durch-gengic, adj.
- durch-genc-lich, adj.
- durch-gërn, stv. I, 2.
- durch-ge-siht, stf.
- durch-gie?en, stv. III.
- durch-gimmen, swv.
- durch-glenzen, swv.
- durch-glesten, swv.
- durch-glôsen, swv.
- durch-glüejen, swv.
- durch-göuden, swv.
- durch-graben, stv. I, 4.
- durch-græben, swv. s.
- durch-græte, adj.
- durch-grætec
- durch-græwen, swv.
- durch-grie?en, stv. III.
- durch-grîfen, stv. II.
- durch-griftec, adj.
- durch-grübeln, swv.
- durch-gründe, adj.
- durch-gründec, adj.
- durch-gründe-licheit, stf.
- durch-gründen, swv.
- durch-grunt-haftec, adj.
- durch-güemen, swv.
- durch-güeten, swv.
- durch-gutzen, swv.
- durch-hëllen, stv. I, 3.
- durch-hetzen, swv.
- durch-hitzen, swv.
- durch-hölern, swv.
- durch-houwen, stv. red. III. vgl.
- durch-hülzen, swv.
- durch-jëten, stv. I, 1.
- durch-kennen, swv.
- durch-kërnen, swv.
- durch-kiusche, adj.
- durch-klâr, adj.
- durch-klæren, swv.
- durch-klârieren, swv.
- durch-klingen, stv. I, 3.
- durch-kochen, swv.
- durch-kôsen, swv.
- durch-kriechen, stv. III.
- durch-kumen, stv. I, 2.
- durch-kützeln, swv.
- durch-legen, swv.
- durch-lësen, stv. I, 1.
- durch-lieht, adj.
- durch-ligen, stv. I, 1.
- durch-liljen, swv.
- durch-liuhtec, adj.
- durch-liuhtec-heit, stf.
- durch-liuhtec-lich, adj.
- durch-liuhtec-lîche, adv.
- durch-liuhtec-lîchen, adv.
- durch-liuhten, swv.
- durch-liutern, swv.
- durch-loben, swv.
- durch-lochen, s.
- durch-lochen, swv.
- durch-lochern, swv.
- durch-lochunge, stf.
- durch-loufen, stv. red. III.
- durch-lûchen, stv. III.
- durch-luoc -ges, ges stmn.
- durch-lûter, adj.
- durch-lûter-lich, adj.
- durch-martern, swv.
- durch-merken, swv.
- durch-më??en, stv. I, 1.
- durch-mischen, swv.
- durch-muosieren, swv.
- durch-nagen, stv. I, 4.
- durch-næjen, swv.
- durch-nehte, adj. s.
- durch-nehtec, adj. s.
- durch-nehtec, adj.
- durch-pengen, swv.
- durch-phlanzen, swv.
- durch-pînegen, swv.
- durch-polieren, swv.
- durch-prüeven, swv.
- durch-recken, swv.
- durch-reiieren, swv.
- durch-reinigen, swv.
- durch-reisen, swv.
- durch-renken, swv.
- durch-rennen, swv.
- durch-reutern, swv. s.
- durch-rîben, stv. II.
- durch-rîche, adj.
- durch-rîhen, stv. II.
- durch-rinnen, stv. I, 3.
- durch-rîten, stv. II.
- durch-rîtern, swv.
- durch-riuhen, swv.
- durch-rœten, swv.
- durch-runsic, adj.
- durch-schecken, swv.
- durch-schëllec, adj.
- durch-schëllen, stv. I, 3.
- durch-schie?en, stv. III.
- durch-schîn, stm.
- durch-schînec, adj.
- durch-schînec-heit, stf.
- durch-schînen, stv. II.
- durch-schîn-lichkeit, stf.
- durch-schœne, adj.
- durch-schœnen, swv.
- durch-schouwec, adj.
- durch-schouwe-lich, adj.
- durch-schouwen, swv.
- durch-schrapfen, swv.
- durch-schrecken, swv.
- durch-schrenzen, swv.
- durch-schrîben, stv. II.
- durch-schrôten, stv. red. III.
- durch-sëhen, stv. I, 1.
- durch-senftec, adj.
- durch-sengen, swv.
- durch-senken, swv.
- durch-setzen, swv.
- durch-siech, adj.
- durch-sieden, stv. III.
- durch-sîhen, stv. II.
- durch-siht, adj.
- durch-sihtec, adj.
- durch-sihtec-heit, stf.
- durch-sihtec-lîche, adv.
- durch-singen, stv. I, 3.
- durch-sinken, stv. I, 3.
- durch-sinnen, stv. I, 3.
- durch-sitzen, stv. I, 1.
- durch-siuber, adj.
- durch-siuver-lich, adj.
- durch-slac -ges, ges stm.
- durch-slahen, stv. I, 4.
- durch-slaht, stf.
- durch-slehte, stf.
- durch-sleht, adj.
- durch-slëht, adj.
- durch-sleht, adj.
- durch-slëht, adj.
- durch-slehtec-lîchen, adv.
- durch-slehtes, adv.
- durch-slîchen, stv. II.
- durch-sliefen, stv. III.
- durch-smëlzen, stv. I, 3.
- durch-smiegen, stv. III.
- durch-smirwen, swv.
- durch-smirn, swv.
- durch-snîden, stv. II.
- durch-spengen, s.
- durch-spitzec, adj.
- durch-sprëchen, stv. I, 2.
- durch-sprengen, s.
- durch-sprenzen, swv.
- durch-stëchen, stv. I, 2.
- durch-stecken, swv.
- durch-stërnen, swv.
- durch-storben, part. adj.
- durch-strecken, swv. s.
- durch-streifen, swv.
- durch-strîchen, stv. II.
- durch-strîten, stv. II.
- durch-süe?e, adj.
- durch-süe?e, stf.
- durch-süe?ec, adj. s. v. a.
- durch-süe?en, swv.
- durch-sundern, swv.
- durch-suochen, swv.
- durch-suone, stf.
- durch-swachen, swv.
- durch-swanzen, swv.
- durch-swimmen, stv. I, 3.
- durch-swingen, stv. I, 3.
- durchtic, adj. s.
- durch-touwen, swv.
- durch-trehtec, adj.
- durch-treiben, swv.
- durch-trîben, stv. II.
- durch-üeben, swv.
- durch-vachen, swv. vgl.
- durch-vallen, stv. red. I, 1.
- durch-varn, stv. I, 4.
- durch-vart, stf.
- durch-vart-lich, adj.
- durch-va??en, swv.
- durch-vëhten, stv. I, 2.
- durch-vellec, adj.
- durch-vertec, adj.
- durch-vertec-heit, stf.
- durch-vertigen, swv.
- durch-verwen, swv.
- durch-videren, swv.
- durch-villen, swv.
- durch-vînen, swv.
- durch-viuhten, swv.
- durch-viuren, swv.
- durch-vlach, adj.
- durch-vlammen, swv.
- durch-vlëhten, stv. I, 2.
- durch-vliegen, stv. III.
- durch-vlie?en, stv. III.
- durch-vlocket, part. adj.
- durch-vluoten, swv.
- durch-vlu?, stm.
- durch-vremden, swv.
- durch-vrë??en, stv. I, 1.
- durch-vrô, adj.
- durch-vrühtec, adj.
- durch-vrühten, swv.
- durch-vûgirn, swv. s.
- durch-vünden, swv.
- durch-wægen, swv. s.
- durch-wæhen, swv.
- durch-wahsen, stv. I, 4.
- durch-wæjen, swv. vgl. auch
- durch-walken, stv. red. I, 1.
- durch-wallen, stv. red. I, 1.
- durch-wallen, swv.
- durch-wandern, swv.
- durch-waten, stv. I, 4.
- durch-wëben, stv. I, 1.
- durch-wëgen, stv. I, 1.
- durch-wêgen, swv. s.
- durch-wêhen, swv. s.
- durch-weichen, swv.
- durch-widen, swv.
- durch-wieren, swv.
- durch-wüelen, swv.
- durch-wunden, swv.
- durch-wünnec-lich, adj.
- durch-wünnen, swv.
- durch-würken, swv.
- durch-wurzeln, swv.
- durch-wurzen, swv.
- durch?
- durch-zarten, swv.
- durch-zeisen, swv.
- durch-zeln, swv.
- durch-ziehen, stv. III.
- durch-zieren, swv.
- durch-ziln, swv.
- durch-zimbern, swv.
- durch-zimen, stswv.
- durch-zol, stm.
- durch-zuc -ges, ges stm.
- durch-zünden, swv.
- durch-zündic, adj.
- durch-zûwen, stv. III.
- durch-zwicken, swv.
- durch-zwîen, swv.
- düre, s.
- dure, s.
- dûre, adv.
- dûren, swv.
- tûren, swv.
- dûren, stn.
- tûren, stn.
- durfen, v. an.
- dürfen, v. an.
- durft, stf.
- durft, adj.
- dürfte, stf.
- dürftic, adj.
- durftic, adj.
- dürftic-heit, stf.
- dürftic-lich, adj.
- dürftige, swm.
- durftige, swm.
- dürftiginne, stf.
- durftigin, stf.
- durft-lôs, adj.
- durft-sache, stf.
- durh, s.
- dürkel, adj.
- dürkel, stn.
- dürkeln, swv.
- durne, s.
- dur-nehte, adj.
- dur-nahte, adj.
- dur-nehte, stf.
- dur-nahte, stf.
- dur-nehtec, adj. s. v. a.
- dur-nahtec, adj. s. v. a.
- dur-nehtec-heit, stf. s. v. a.
- dur-nehtec-lich, adj. s. v. a.
- dur-nehtec-lîche, adv.
- dur-nehtec-lîchen, adv.
- dur-nehtigen, swv.
- durnen, swv. s.
- dürnen, swv.
- dürnîn, adj.
- dürniz, stswf.
- dürnitze, stswf.
- dürniz-stube, f.
- durns-tac, s.
- durpel, stm. s.
- dürre, adj. s.
- dürre, adj.
- durre, adj.
- dürre, stf.
- dürrec-heit, stf.
- dürsch, swm. s.
- dürse, swm. s.
- durschûfel, stn. s.
- durst, stm.
- durs-tac, s.
- durste-bërnde, part. adj.
- durstec, adj. s.
- durstec, adj.
- durstec-lich, adj.
- dürsten, swv.
- dursten, swv.
- dürsten, stn.
- durstendic, adj.
- durst-slange, swm.
- durst-tôt, adj.
- dus, adv. vgl.
- dûs, stn. s.
- dûsch, adj. s.
- dusinc, stm.
- dust, s. s.
- duster, adj. s.
- dûte, s. s.
- dûten, s. s.
- dutter, swm. s.
- dutzeln, swv.
- duzeln, swv.
- dutzen, swv.
- duzen, swv.
- dutzen, stn.
- dutzen-lîche, adv.
- dûvel, stm. s.
- du?, ??es stm.
- dû?e
- duzen, swv. s.
- dü??ic, adj.
- dw-, s.
- dwëder, s.
- dwëder, s.
- dyadoch, swm.
E
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=Lexer#0
Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer |
- e
- e
- ê
- ê, adv. conj. präp. s.
- ê, stf. s.
- ê-âventiure, stf.
- eb, s.
- ê-bach, stm.
- ê-banc, stm.
- ebânus, s.
- ebbe, s.
- eb-boum, stm. u. unten
- e-boum, stm. u. unten
- ebech, adj.
- ebich, adj.
- ebch, adj.
- ebedîe, stf. s.
- ebe-höu, stn. s.
- ebeien-boum, s.
- ëben, adj.
- ëbene, adj.
- ëben, adv.
- ëbene, adv.
- ëben-al, adj.
- ëben-alt, adj.
- ëben-alte, swm.
- ëben-alter, stn.
- ëbenære, stm.
- ëben-bilde, stn.
- ëben-bünec, adj.
- ëben-bürtec, adj.
- ëben-dicke, adv.
- ëben-dinc, stn.
- ëben-doln, swv.
- ëben-dolunge, stf.
- ëbene, adj. adv. s.
- ëbene, stf.
- ëben-einec, adj.
- ëbenen, swv.
- ëben-erbe, stn.
- ëben-erbe, swm.
- ëben-êwic, adj.
- ëben-êwic-heit, stf.
- ëben-ge-lîch, adj.
- ëben-ge-lîche, adv.
- ëben-ge-nô?, stswm.
- ëben-ge-nô?e, stswm.
- ëben-ge-rade, adj.
- ëben-ge-waltec, adj.
- ëben-grô?, adj.
- ëben-guot, adj.
- ëben-heftunge, stf. vgl.
- ëben-heil, stn.
- ëben-heilec, adj.
- ëben-hein-lich, adj. s. das vorige.
- ëben-heit, stm.
- ëben-heit, stf.
- ëben-hël, adj.
- ëben-hëlfunge, stf.
- ëben-hëlle, stf.
- ëben-hëllec, adj.
- ëben-hëllen, stv. I, 3. vgl.
- ëben-hëllunge, stf.
- ëben-hêr, adj.
- ëben-hêre, swm.
- ëben-hêre, stf.
- ëben-hillen, stn.
- ëben-hiu?e, adj. swm.
- ëben-hiu?e, stf.
- ëben-hiu?en, swv.
- ëben-hôch, adj.
- ëben-hœhe, stf.
- ëben-holt, adj.
- ëben-hûs, stn.
- ëben-junc, adj.
- ëben-klâr, adj.
- ëben-kristen, stswm.
- ëben-krist, stswm.
- ëben-kunt, adj.
- ëben-kurz, adj.
- ëben-lanc, adj.
- ëben-lant, stn.
- ëben-lich, adj.
- ëben-lîche, adv.
- ëben-lieht, adj.
- ëben-loufen, stn.
- ëben-lûtende, part. adj.
- ëben-man
- ëben-mâ?, stn.
- ëben-mâ?e, stf.
- ëben-mâ?e, adj.
- ëben-mæ?e, adj.
- ëben-mæ?ec, adj.
- ëben-mæ?ec-lîche, adv.
- ëben-mâ?en, swv.
- ëben-mâ?en, stn.
- ëben-mæ?igen, swv.
- ëben-mehtec, adj.
- ëben-menden, swv.
- ëben-mensche, swm.
- ëben-naht, stf.
- ëben-nahtec, adj.
- ëben-nehtec, adj.
- ëben-niuwe, adj.
- ëben-rîche, adj.
- ëben-ritter, stm.
- ëben-ruotec, adj.
- ëben-sâ?e, swm.
- ëben-sæ?e, adj.
- ëben-sæ?e, adv.
- ëben-schalc, stm.
- ëben-schœne, stf.
- ëben-së??e, swm.
- ëben-slëht, adj.
- ëben-slëht, adv.
- ëben-spil, stn.
- ëben-starc, adj.
- ëben-strenge, adj.
- ëben-swære, adj.
- ëben-teil, stm.
- ëben-teilec, adj.
- ebentiur, stf. s.
- ëben-tiure, stf.
- ëben-tiuren, swv.
- ëben-tiur-satzunge, stf.
- ëben-tiurunge, stf. s. v. a.
- ëben-tragen, stv. I, 4.
- ëben-trehtec, adj.
- ëbenunge, stf.
- ebênus, m. vgl.
- ëben-var, adj.
- ëben-vol, adj.
- ëben-wâc -ges, ges stm.
- ëben-wâge, stf.
- ëben-wahsen, part. adj.
- ëben-wëc -ges, ges stm.
- ëben-wette, adj. adv.
- ëben-wîch-âbent, stm.
- ëben-wîch-tac, stm.
- ëben-wîhe, stf.
- ëben-wîle, stf.
- ëben-willec, adj.
- ëben-wint -des, des stm.
- ëben-wî?, adj.
- ëben-ziere, adj.
- ëber, stm.
- ëber-borste, swf.
- ëber-drische, stf.
- ëberei?e, f. s. auch
- ëberîn, adj.
- ëberlîn, stn.
- ëber-spie?, stm.
- ëber-swîn, stn. s. v. a.
- ëber-wurz, stf.
- ebich, adj. s.
- ebi?, stm.
- ebitz, stm.
- ewitz, stm.
- ebôm, s.
- eboum, s.
- ê-brëchære, stm.
- ê-brëchærinne, stf.
- ê-brëchen, stn.
- ê-brëchunge, stf.
- êbrêisch, adj. adv. s.
- ebri, stf. s.
- ebtischin, stf. s.
- -ec, suffix.
- ecclesie, f.
- -ech, s.
- ech, swm.
- ëchelen, swv. s.
- ëcht, adj. stfn. s.
- êchte, stf. s.
- ëchte-lôs, s.
- ëcht-lîche, s.
- echzen, swv.
- ecidemôn, stn.
- ecke, stswf. stn.
- egge, stswf. stn.
- ecke, adj. in in in
- eckeht, adj.
- eckel, stm.
- ekkel, stm.
- eckelîn, stn.
- eckeln, swv.
- eckel-stein, s.
- ecken, swv.
- ecker, s. s.
- eckerlîn, stn.
- ecker-varch, stn.
- ecke-sahs, stn.
- ecke-slô?, stn.
- ecke-stein, stm.
- ecke-wëc, stm.
- eckrit
- eculier, stm.
- ede-bar, swm. s.
- ede-bar, swm. s.
- ede-bere, swm. s.
- e-dëhse, f. s.
- edel, adj.
- edele, adj.
- edel, stf. s.
- edel, stn. s. v. a.
- edel-arm, adj.
- edel-boum, stm. s.
- edele, adj. s.
- edele, stf.
- edel, stf.
- edelec, adj.
- edelec-heit, stf. vgl.
- edelen, swv.
- edeln, swv.
- edel-guot, adj.
- edel-heit, stf. s. v. a.
- edel-hërre, swm.
- edelinc -ges, ges stm.
- edelkeit, s.
- edel-kint, stn.
- edel-kleide, stn.
- edel-knappe, swm.
- edel-knëht, stm.
- edel-lêhen, stn.
- edel-lich, adj.
- edel-lîche, adv.
- edel-lîchen, adv.
- edel-lîcheit, stf. vgl. oben unter
- edel-liute
- edel-man, stm.
- edel-müetec-heit, stf.
- edel-rîche, adj.
- edel-sanc -ges, ges stm.
- edel-stein, stm.
- edel-stein-wurker, stm.
- edel-süe?e, adj.
- edel-tuom, stm.
- edel-valke, swm.
- edel-vrî, adj.
- edel-wæt-lich, adj.
- êdemen, swv. s.
- êden, swv. s.
- ê-denst, adv.
- eder-boum, stm.
- eder-wurz, stf. s.
- eder-zûn, stm. s.
- ê-doch, adv. s.
- ê-dürftige, swm.
- êe, stf. s.
- ê-fatt, s.
- efelinc, f. vgl.
- effede, stnf.
- effelîn, stn.
- effeln, swv.
- effen, n. s.
- effen, swv. vgl.
- effen, stn.
- effen-lich, adj. s.
- effer, stm. s.
- effern, swv. s.
- effinne, stf. s.
- egarte, f. s.
- ege, swf. s.
- egde, swf. s.
- ege, stfm.
- ege-bære, adj. vgl.
- ege-bær-lich, adj. s.
- ê-gëber, stm.
- egedære, stm.
- egede, swf.
- ege-dëhse, stswf.
- egede-ros, stn.
- ëgele, swf.
- ëgel, swf.
- egeles, s.
- ëgel-gras, stn.
- ëgel-hûs, stn.
- ege-lich, adj. s.
- ê-gëlt, stn.
- ê-ge-mechide, stn. s.
- egen, stf. s.
- egen, swv.
- ê-ge-nô?e, swm.
- eger
- egerde, swf.
- egerte, swf.
- ê-ge-rihte, stn.
- egerlinc, stm.
- egerte, s.
- ege-sam, adj. s.
- eges-bærec, adj.
- eges-bær-lîche, adv.
- ê-ge-selle, swm.
- ê-ge-siunec-lich, adj.
- eges-lich, adj. s.
- eges-lîche, adv.
- eges-lîchen, adv.
- eges-lîcheit, stf.
- egesôt, stf. s. v. a.
- eges-sam, adj.
- ê-gëster, adv.
- ê-ge-verte, swm.
- eggaise, s.
- egge, s.
- eggedes, s.
- eggen, swv. s.
- egge-schâf, stn. s.
- êgiptisch, adj.
- egle, m.
- eglinc, m.
- ê-grabe, swm.
- egte, s.
- ê-haft, adj. adv.
- ê-haft, stn.
- ê-haft, stf.
- ê-hafte, stf.
- ê-haftic, adj.
- ê-haft-lôs, adj.
- ê-haft-lîche, adv.
- ê-halte, swm.
- ê-haltec, adj.
- ê-haltec-heit, stf.
- ê-haltec-lîche, adv.
- eher, stn.
- äher, stn.
- eherære, stm.
- eheren, swv.
- ehir, adv. s.
- ehkontîus
- ehkurneis, m.
- ê-hof-stat, stf.
- ê-hof-teil, stn.
- ê-holz, stn.
- ehs, stf. s.
- ehse, stf. s.
- ehsen, swv.
- ehs-sil, swm.
- -ëht, bildungssilbe.
- -ëhte, bildungssilbe.
- -oht, bildungssilbe.
- eht, adv. conj. adv. conj.
- êt; oht, adv. conj. adv. conj.
- ôt, adv. conj. adv. conj.
- eht, num. card. s.
- ehte, num. card. s.
- eht, stfn.
- ehte, stfn.
- echter, s.
- êhter, stm. s.
- ehterin, stf. s.
- ehtewer
- ehtic, adj. s.
- ei = î
- -ei, ableitungssilbe.
- ei, stn.
- ei, interj.
- eiâ, interj.
- eib, stm.
- eibân, stm. s.
- eich, stf.
- eichach, stn.
- eich-apfel, stm.
- eiche, stf. s.
- eichel, swf.
- eiche-lich, adj. s. v. a.
- eichelîn, stn.
- eichel, stn.
- eichen, swv. s.
- eichen, swv.
- eichenen, swv.
- eichen-loch, stn.
- eichen-reif, stm.
- eichen-wide, f.
- eicher, stm. s.
- eicher
- eicher, stm.
- eich-gëlt, stn. s.
- eich-horn, stn. s.
- eichîn, adj.
- eich-mâ?, stn. s.
- eichorn, stm.
- eichten, swv. s.
- eichürnîn, adj.
- eich-varm, stm.
- eich-wagen, stm.
- eich-walt, stm.
- eide, swf. s.
- eide, swf.
- eide, adj. swm. in in
- ei-dëhse, s.
- eidem, stm.
- eiden, swv. s.
- eiden, swv.
- eiden, swv. vgl.
- eide-zinke, swm.
- eierære, stm.
- eier-klâr, stn.
- eier-kuoche, swm.
- eier-kuoche, swm.
- eierlîn, stn.
- eirl, stn.
- eiern, swm.
- eier-schal, stf.
- eier-suppe, swf.
- eier-tac, stm.
- eier-teic -ges, ges stm.
- eier-vël, stn.
- eifer, s.
- eiffalter, s.
- eigen, v. an.
- eigen, adj.
- eigen, stn.
- eigen-arm, adj.
- eigen-diu, stf.
- eigenen, swv.
- eigen-guot, stn.
- eigen-haft, adj.
- eigen-heit, stf.
- eigen-hërre, swm.
- eigen-holt, adj.
- eigen-holz, stn.
- eigen-knëht, stm.
- eigen-lant, stn.
- eigen-lich, adj.
- eigen-lîche, adv.
- eigen-lîchen, adv.
- eigen-liute
- eigen-mâc, stm.
- eigen-man, stm.
- eigen-minne, stf.
- eigen-nuz, stm.
- eigenre, adv.
- eigen-rihtec-heit, stf.
- eigen-schaft, stf.
- eigen-schalc -kes, kes stm.
- eigen-sinnec, adj.
- eigen-sinne-lich, adj.
- eigen-stuol, stm.
- eigen-tüemer, stm.
- eigen-tuom, stn.
- eigenunge, stf.
- eigen-wille, swm.
- eigen-willec, adj.
- eigen-willec-heit, stf.
- eigen-wîp, stn.
- eiger, s.
- ei-hiutelîn, stn.
- ei-lant, stn. s.
- eiles, s.
- eilf, s.
- eilfte, s.
- eimber, s.
- eimer, s.
- eime, s.
- eimere, swf.
- eimerec, adj.
- ein, adv. s.
- ein, zahlw. pron. zahlw. unbest. pron. unbestimmt. artikel.
- ein-ander
- ein-bære, adj.
- ein-bærec-heit, stf.
- ein-bære-lîche, adv.
- ein-bæren, swv.
- ein-ber, stm. vgl.
- ein-bere, m.
- embere, m.
- ein-born, part. adj.
- ein-boum, stm.
- ein-brœtec, adj.
- einch, s.
- einde, stn. s.
- eine, adj. adv.
- ein, adj. adv.
- eine, stf.
- einec, adj.
- einic, adj.
- einec-heit, stf.
- einec-lîche, adv.
- einec-lîchen, adv.
- einegen, swv.
- einigen, swv.
- eine-kinde
- einen, swv.
- einer, stm.
- einer-haft, adv.
- einer-lei, s.
- eines, gen. adv.
- eins, gen. adv.
- einest, adv.
- einst, adv.
- einez, s.
- einiz, s.
- einz, s.
- ein-formec, adj.
- ein-förmec-heit, stf.
- ein-gehtic, adj.
- ein-ge-born, part. adj. s. v. a.
- ein-ge-hürne, stn.
- ein-ge-muot, adj.
- ein-ge-nôte, adv.
- ein-ge-var -wes, wes adj.
- ein-gotec, adj.
- ein-haft, adj.
- ein-halben, adv.
- ein-halp, adv.
- ein-hein, s.
- ein-hël -lles, lles adj.
- ein-hëllec, adj.
- ein-hëllec-lîche, adv.
- ein-hëllen, stv. I, 3.
- ein-hëllunge, stf.
- ein-hende, adj.
- ein-hendec, adj.
- ein-hërzikeit, stf.
- ein-hürne, swm. stmn.
- ein-hurne, swm. stmn.
- ein-horn, swm. stmn.
- einic, s.
- einic, zahlpron.
- einig, stf. s. v. a. stm.
- eini-genôte, s.
- einiger, stm.
- einigunge, stf. s. v. a.
- ein-kein, s.
- ein-korn, stn.
- ein-kriege, adj.
- ein-kriegec, adj.
- ein-lant, stn.
- ein-lich, adj. adv.
- ein-lif, num. card.
- ein-lef, num. card.
- ein-lifer, stm.
- ein-lift, num. ord.
- ein-left, num. ord.
- ein-litz, s.
- ein-lœtec, adj.
- ein-lütze, adj.
- ein-lützec, adj.
- ein-mæ?ic, adj.
- ein-melteric, adj.
- ein-minnec-lîche, adv.
- ein-mite?, adv. s. v. a.
- ein-müetec, adj.
- ein-müetec-heit, stf.
- ein-müetec-lîche, adv.
- ein-mündec, adj. adv.
- ein-mündec-lîchen, adv.
- ein-munt-lîchen, adv.
- ein-muote, adj.
- ein-muot, adj.
- ein-muote, stf.
- ein-muot, stf.
- ein-muot-lich, adj.
- einn, s.
- ein-nehte, adj.
- ein-nehtec, adj.
- einôst, s.
- einœte, stswf. stn.
- einœde, stswf. stn.
- einôte, stswf. stn.
- ein-öuge, adj.
- ein-ouge, swm. vgl.
- ein-öugec, adj.
- ein-rich, stn.
- ein-rihtec, adj.
- ein-rihtige, stf.
- ein-rüsse, adj.
- ein-rüssec, adj.
- eins, adv. s.
- ein-schaft, stf.
- ein-schedic, adj.
- ein-schilt, adj.
- ein-schilte, adj.
- ein-schiltec, adj.
- ein-sidelære, stm.
- ein-sidele, swstm.
- ein-sidel, swstm.
- ein-sidelec, adj.
- ein-sidel-hûs, stn.
- ein-sîn, stn.
- ein-sinnec, adj.
- ein-sît, adv.
- ein-smackende, part. adj.
- ein-smeckec, adj.
- ein-span, stm.
- ein-spennec, adj. s. v. a.
- ein-spin, s.
- einst, s.
- einsten, s.
- ein-stërn, stm.
- eins-vreude, stf.
- eint-halben, adv. s.
- ein-tragende, part. adj.
- ein-traht, stf.
- ein-trehte, adj.
- ein-trehtec, adj.
- ein-trehtec-heit, stf.
- ein-trehtec-lîche, adv.
- ein-trehtec-lîche, adv.
- ein-trehtigunge, stf.
- eint-wëder, pron. vgl.
- eint-wëder-halp, adv.
- einunge, stf.
- einunger, stm.
- einung-meister, stm.
- einung-ver-wante, swm.
- einusside, stf.
- ein-valt, stm.
- ein-valt, adj.
- ein-valte, adv.
- ein-valt, adv.
- ein-valte, stf.
- ein-valt, stf.
- ein-valtec, adj. s. v. a.
- ein-valtec-heit, stf.
- ein-valtec-lîche, adv.
- ein-valtec-lîchen, adv.
- ein-valtege, stf. s. v. a.
- ein-valten, swv.
- ein-valt-lîche, adv. s. v. a.
- ein-valt-lîchen, adv. s. v. a.
- ein-var, adj.
- ein-var -wes, wes adj.
- ein-velte, stf. adj. s.
- ein-veltec, stf. adj. s.
- ein-vir, adj.
- ein-vüege-lîche, adv.
- ein-wëder, pron. vgl.
- ein-welec, adj.
- ein-wellec, adj.
- ein-wîc -ges, ges stmn.
- ein-wiht, s.
- ein-willec, adj.
- einz, s.
- einzec, adj.
- einzic, adj.
- einzec-lîche, adv.
- einzeht, adj. dat. adv.
- einzeht, stf.
- einzehtic, adj.
- einzeht-lîche, adv.
- einzel, adj. dat. adv.
- einzelic, adj.
- einzelinc, adj. dat. adv.
- einzel-lîche, adv. s.
- einzen, dat. adv.
- einzigen, adv. s.
- einz-lich, adj.
- einz-lîche, adv. u. vgl.
- einz-lîchen, adv. u. vgl.
- einz-wagen, stm. vgl.
- enz-wagen, stm. vgl.
- eis-bærec, adj. s.
- eisch, adj.
- eisch, stm.
- eischen, swv.
- eischer, stm.
- eisch-lîche, adv.
- eischunge, stf.
- eise, stf. s.
- eise, stf.
- eise, stf.
- eisen, swv.
- eiser, stm.
- ei-sidele, s.
- eisiere, stf. s. v. a.
- eisieren, swv.
- eis-lich, s.
- eismende, stf. s.
- eissam, adj. s.
- eistec-lich, adj. s. v. a.
- eister, stm.
- eist-lich, adj.
- eisunge, stf.
- eit -des, des stm.
- eit -tes, tes stm.
- eit-bære, adj.
- eit-bot, stn.
- eiten, swv.
- eiter, stn.
- eiter-bære, adj.
- eiter-bî?ec, adj.
- eiter-blâtere, swf.
- eiter-bluome, f.
- eiterec, adj.
- eiteric, adj.
- eiter-galle, swf.
- eiter-gift, stf.
- eiter-giftec, adj.
- eiter-gîtec, adj.
- eiter-haft, adj.
- eiter-hecken, stn.
- eiterîn, adj.
- eiter-klô?, stm.
- eiter-klûse, stf.
- eiter-krût, stn.
- eitern, swv.
- eiter-ne??el, swf.
- eiter-rehsunge, stf.
- eiter-saf, stn.
- eiter-schu? -??es, ??es stm.
- eiter-slange, swm.
- eiter-suht, stf. s.
- eiter-tracke, swm.
- eiterunge, stf.
- eiter-var -wes, wes adj.
- eiter-wolf, stm.
- eiter-wurm, stm.
- eiter-wurz, stf.
- eit-ge-nô?, stswm.
- eit-ge-nô?e, stswm.
- eit-ge-nô?-schaft, stf.
- eit-ge-schô?, stn.
- eit-ge-selle, swm.
- eit-haft, adj.
- eit-haftec, adj.
- eit-oven, stm.
- eit-schillinc, stm.
- eit-stap -bes, bes stm.
- eit-stein, stm. s.
- eit-tac, stm.
- eit-swere, swm.
- eit-triuwe, adj.
- eit-zuht, stf.
- ei?, stm.
- ei?el, stn.
- ei?el-villec, adj.
- ei?ic, adj.
- ê-kamere
- ê-kint, stn.
- ekkel, stm. s.
- ê-kone, swf.
- ekub
- -el, ableitungssilbe.
- ël -wes, wes adj.
- el, swm. s.
- elas, interj.
- eylas, interj.
- elbe, stf. s.
- Elbe-gast, stm.
- elbel, s.
- elbinne, swf. s. v. a.
- elbisch, adj.
- elbi?, stm.
- albi?, stm.
- ëlch -hes, hes stm. swm.
- ëlhe, hes stm. swm.
- elden, swv. s.
- elder, s. s.
- ele, s.
- ele-brant, stm.
- élefant, stm. vgl.
- élfant, stm. vgl.
- elefantinisch, adj.
- elemënt, stn. swm.
- ëlentes, s.
- eles, s.
- elfant, s.
- elfent, s.
- ëlhe, swm. s.
- elhorn, s.
- ê-lich, adj.
- ê-lîche, adv.
- ê-lîchen, adv.
- ê-lîche, swm.
- ê-lîcheit, stf.
- ê-lîchen, swv.
- elider, stm.
- ëlintesel, s.
- ê-liute
- eljotrôpîa
- elle, s. s.
- elle, swm.
- elle, swf.
- ellec-heit, stf. adv. s.
- ellec-lîche, stf. adv. s.
- ellede, stf. s. v. a. stn.
- elle-lende, stn. s.
- ellen, s.
- ellen, stn.
- ellen-boge, swm.
- elen-boge, swm.
- ellen-breit, adj.
- el-lende, stn. s. adj.
- el-lende, adj.
- el-lendec, adj.
- el-lendec-heit, stf.
- el-lendec-lîchen, adv.
- el-lende-lîche, adv.
- el-lenden, swv.
- el-lende-sanc, stn.
- el-lenkeit, s.
- ellen-kraft, stf.
- ellen-lanc, adj.
- ellen-mâ?, stn.
- ellen-schaft, stm.
- ellen-stap -bes, bes stm.
- ellent, stn. s.
- ellent, stn. s.
- ellent-haft, adj.
- ellent-hafte, adv.
- ellent-heit, stf.
- ellent-her-bërge, stf.
- ellent-lich, adj. s. v. a.
- el-lent-lîche, adv. s.
- ellent-rîche, adj. s.
- el-len-tuom, stnm.
- ellen-vëhte, swm.
- ellen-vrëch, adj.
- ellen-wît, adj.
- el-lich, adj. s. u.
- ellinc-lîche, adv. s.
- elline, s.
- ëllinsîn, adj. s.
- elliu, s.
- ëlm, stf.
- ëlme, stf.
- ëlm-boum, stm.
- el-më?, stn.
- elne, stf. swstf.
- eln, stf. swstf.
- elline, stf. swstf.
- ellen, stf. swstf.
- ele, stf. swstf.
- elle, stf. swstf.
- ëlnte
- ëlentes
- ëlintesel
- hëltenze
- ê-lôs, adj.
- else, swf.
- elsen-segene, f.
- elster, stf.
- elte, stf.
- elten, swv.
- alten, swv.
- elter-muoter, stf.
- eltern
- elter-vater, m.
- ëltes, stm.
- iltis, stm.
- eltisch, adj. s.
- eltiu, s.
- êly
- ëm
- ê-mâles, s.
- ê-man, stm.
- êmathîtes, m.
- emb-, s.
- embde, s.
- embde-wise, stf.
- ember, s. s.
- embere, s. s.
- embe-schâf, stn. s.
- emen, swv. s. v. a.
- ê-menschen
- emer, s. s.
- emeral, stm. s.
- emere, f. s.
- emetîn, s.
- eme?, adj.
- emmer, s.
- empelîn, stn.
- emper, stm. s.
- empf-, s.
- emser, stm.
- ê-müle, stf.
- ê-muoter, stf.
- em?ec, adj.
- em?ic, adj.
- em?ec-heit, stf.
- em?ec-lich, adj.
- em?ec-lîche, adv.
- em?ec-lîchen, adv.
- em?ige, adv.
- em?igen, swv.
- em?igunge, stf.
- em?-lîche, adv. s. v. a.
- em?-lîchen, adv. s. v. a.
- ën
- en, präp. s.
- en, adv. neg. s.
- en-, präf.
- en-al-ge-rihte, adv.
- en-allent-halben, adv.
- en-al-mitten, adv.
- en-ander, s.
- en-ander-sîte, adv.
- en-ander-sîten, adv.
- ê-narre, swm.
- en-bagen, adv.
- en-ban, s.
- en-barn, swv.
- en-beident-halben, adv.
- en-beinzen, adv.
- en-beinzic, adj. adv.
- en-beiten, swv.
- en-bërn, stv. I, 2.
- en-besten, swv.
- en-bieten, stv. III.
- en-bietunge, stf.
- en-bilden, swv.
- en-binden, stv. I, 3.
- en-binne, adv.
- en-binnen, adv. präp. s.
- en-bîten, stv. II.
- en-bî?en, stv. II.
- en-blanden, stv. red. I, 1. s.
- en-blant, s.
- en-blâsen, stv. s.
- en-blecken, swv. vgl.
- en-blenden, swv.
- en-blenken, swv.
- en-blœ?en, swv.
- en-blœ?unge, stf.
- en-blüejen, swv.
- en-blüemen, swv.
- en-bobene, adv. präp. s.
- en-boben, adv. präp. s.
- en-bor-binnen, adv.
- en-bore, adv.
- en-bor, adv.
- en-bœren, swv.
- en-bœric, adj.
- en-bra?ieren, swv.
- en-brëchen, stv. I, 2.
- en-brëhen, stswv.
- en-brennen, swv.
- en-brësten, stv. I, 1.
- en-brinnen, stv. I, 3.
- en-brinnen, stn.
- en-brîsen, stv. II.
- en-brîsen, swv. s.
- en-büegen, swv.
- en-bünec, adj. s. unter
- en-bunnen, an. v.
- en-bürn, swv.
- en-burnen, swv. s. v. a.
- en-bûwe, s.
- en-bû?en, adv.
- en-crêden, swv.
- end, conj.
- en-dân, s.
- endanc
- ende, stn.
- einde, stn.
- ende, stnm.
- endec, adj.
- endec-heit, stf.
- en-decken, swv.
- en-decken, stn.
- endec-lich, adj. adv. s.
- endec-lîche, adj. adv. s.
- ende-haft, adj.
- end-haft, adj.
- ende-hafte, adv.
- ende-haft, adv.
- ende-haftec, adj.
- ende-haftec-lîche, adv.
- en-dêhtec-lîche, adv. s.
- Ende-krist, stm.
- Ente-krist, stm.
- endel, adj.
- en-delen, swv. s.
- ende-lich, adj.
- endec-lich, adj.
- ende-lîche, adv.
- endec-lîche, adv.
- endec-lîchen, adv.
- ende-lîcheit, stf.
- endel-mer, stn. s.
- ende-lôs, adj.
- endelôst, s.
- enden, swv.
- ende-nôt, stf.
- ende-rëht, stn.
- endern, swv. s.
- enderunge, stf. s.
- ende-schaft, stf.
- ende-spil, stn.
- ende-stein, stm.
- ende-tac, stm.
- ende-zil, stn.
- en-die?en, stv. III.
- endit, stf.
- end-lich, adj. s. u.
- en-drinnen, stv. s.
- en-driu
- en-drî?ec
- endunge, stf.
- en-drumeren, swv.
- ene, swm. s.
- en-ëben, adv. präp.
- en-ein, s.
- enel, stn. s.
- enelende, stn. adj. s.
- ene-lich, adj.
- enelîn, stn.
- enelîn, stn.
- enel, stn.
- enenkel, stm. s.
- ënent, adv. präp. s.
- ënent-halp, adv. präp.
- ënent-hër, adv.
- ëner, pron. s.
- en-ërde, s.
- en-gagen, adv. s.
- en-gagene, adv. s.
- en-galten, swv.
- en-gelten, swv.
- en-gân, red. an. v.
- en-gên, red. an. v.
- en-garte, s.
- enge, adj.
- enge, stf.
- enge, stf.
- en-gëben, stv. I, 1.
- en-gegen, präp.
- en-gegen, adv.
- en-gegene, adv.
- en-gagen, adv.
- en-gagene, adv.
- en-gegenen, swv.
- en-gegen-wërt, adv.
- en-gegen-wert, s.
- en-gegen-werte, s.
- en-gegen-würte, s.
- en-gegen-wertec, adj.
- en-gegen-würtec, adj.
- en-gein, s.
- engel, stm.
- engel-bote, swm.
- engel-brôt, stn.
- engel-gruo?, stm.
- engelich, s.
- enge-lîche, adv.
- engelisch, adj.
- engel-keiserîn, stf.
- engel-kleit, stn.
- engel-kôr, stm.
- engel-krône, stf.
- engel-lant, stn.
- Engel-lant, stn.
- en-gellen, swv.
- Engel-lende, stm.
- Engel-lender, stm.
- engel-lich, adj.
- engel-mæ?ec, adj.
- engel-reine, adj.
- engel-sanc, stmn.
- engel-schaft, stf.
- engel-schar, stf.
- engelsch-lich, adj.
- engel-seit, stm.
- engel-spîse, stf.
- engel-süe?e, s.
- en-gëlt, stm.
- en-gëlten, stv. I, 3.
- en-gelten, swv. s.
- engel-var -wes, wes adj.
- engel-varwe, stf.
- engel-wësen, stn.
- engel-wîhe, stf.
- engel-wunne, stf.
- engel-wurz, stf.
- en-ge-meinen, adv.
- engen, swv.
- engen, swv.
- en-gên, s.
- en-genge, adv. s.
- engenisse, stf.
- en-genzen, swv.
- enger, stm. s.
- enger, stf.
- enger, stm.
- engerinc, stm.
- engerlîn, stn.
- engerlinc, stm. s. s.
- en-gerwen, swv.
- enges-lich, adj.
- engest-lich, adj.
- en-gesten, swv.
- en-gesten, swv.
- en-gie?en, stv. III.
- en-ginnen, stv. I, 3.
- en-glîches, adv.
- en-glîchesen, swv.
- en-glîmen, stv. II.
- englisch, adj.
- en-glîten, stv. II.
- en-graben, stv. I, 4.
- en-grêden, swv.
- engunge, stf.
- en-gürten, swv. vgl.
- en-haben, swv. s.
- ën-halp, adv. s.
- en-hant, adv. s.
- en-hant, adv.
- en-hende, adv.
- en-heim, adv. acc. vgl.
- en-hein, s.
- en-hende, s.
- ën-hër, adv. s.
- en-hetzen, swv.
- en-hundert
- ênic, adj. s.
- enîdrus
- eninkel, stm.
- eninklîn, stn.
- en-inne, s.
- enis, stn. s.
- enk
- enke, swm.
- en-kein, s.
- enkel, stm.
- enkelîn, stn.
- enkelinc, stm. s.
- enkel-kleit, stn.
- en-këlten, stv. s.
- en-kenzen, swv. s.
- enker, s.
- enker, stm. s.
- enkeren, swv. s.
- en-kêren, swv.
- en-kesten, swv. s.
- en-kinden, swv.
- en-kinnen, stv. s.
- en-kirnen, swv. s. v. a.
- en-kleden, swv. s.
- en-kleiden, swv.
- en-klîben, stv. II.
- en-klieben, stv. III.
- en-klœ?en, swv.
- en-klûsen, swv.
- en-knappen, swv.
- en-knüpfen, swv.
- en-koberen, swv.
- en-köpfen, swv.
- en-kriuze-stal, s.
- en-krî?en, stv. II.
- en-krœnen, swv.
- en-kücken, swv.
- en-kumbern, swv.
- en-kürten, swv. s.
- en-landen
- en-lant
- en-lâ?en, stv. s.
- en-lende, stn. adj. s.
- en-lîbe
- en-meilen, swv.
- en-mitten, adv.
- en-mitten-zwei, adv.
- en-mitte-wëgen, adv.
- en-morgen, adv.
- en-mornen, adv.
- ënne, adv. s.
- ënne-hër, adv.
- ënnen, adv. s.
- ënner, adv.
- en-niuniu
- en-nœte, adv.
- en-ouwe, s.
- enpf-, s. auch
- enphâhære, stm.
- enphæhe-lich, adj. vgl.
- enphâhen, stv. red. I, 2.
- ent-vâhen, stv. red. I, 2.
- enphâhen, stn.
- enphâhe-rëht, stn. vgl.
- en-phahten, swv.
- enphâhunge, stf.
- enpfallen, stv. red. I, 1.
- ent-vallen, stv. red. I, 1.
- enpfanc, stm. s.
- enpfarn, stv. I, 4.
- ent-varn, stv. I, 4.
- enphëlhen, stv. I, 3.
- enphëlhnus, stf.
- enphenc-lich, adj.
- enphenc-lîche, adv.
- enphencnisse, stf.
- en-phenden, swv.
- en-phengec, adj.
- enphengen, swv.
- ent-vengen, swv.
- enpherwen, swv. vgl.
- ent-verwen, swv. vgl.
- enphestenen, swv.
- enphetten, swv.
- enphindec, adj.
- enphinden, stv. I, 3.
- entvinden, stv. I, 3.
- enphint-lîcheit, stf.
- enphirben, s.
- enphlammen, swv.
- enphlëgen, stv. I, 1.
- enphlëhten, stv. I, 2.
- enphliegen, stv. III.
- enphliegen, stv. III.
- ent-vliegen, stv. III.
- enphliehen, stv. III.
- ent-vliehen, stv. III.
- enphlie?en, stv. III.
- en-phlihten, swv. vgl.
- en-phlocken, swv.
- enphlœhen, swv.
- ent-vlœhen, swv.
- enpfor, adv.
- empfor, adv.
- enphreiden, swv.
- ent-vreiden, swv.
- enphremden, swv.
- ent-vremden, swv.
- enphrœren, swv.
- enphröuwen, swv.
- ent-vröuwen, swv.
- enphüeren, swv.
- ent-vüeren, swv.
- enpl-, s.
- en-plapfes, s.
- en-plipfes, s.
- en-prîsen, swv.
- en-quicken, swv.
- en-rihte, s.
- en-rihtes, adv.
- en-rinnen, stv. I, 3. vgl.
- en-runst, stf.
- en-sam, adv.
- en-samen, adv.
- en-sament
- en-samt
- en-sament, präp.
- ens-ban, stf. s.
- ens-boum, stm. s.
- en-schûfte, s.
- en-schumphieren, swv. s.
- en-schumphentiure, stf. s. v. a.
- en-siht
- ën-sît, adv. s.
- ens-lîbe
- en-snöuwen, swv. vgl. u. auch
- en-sneun, swv. vgl. u. auch
- en-spalten, stv. red. I, 1.
- en-spin, stm. s.
- en-sprunge, s.
- en-sprungen, s.
- en-spuon, v. an. s.
- enste, swf. s.
- enste, adj.
- enstec, adj.
- enstec-heit, stf.
- enstec-lîche, adv.
- ensten, swv.
- en-stet, s.
- en-stete, s.
- en-strît, s.
- en-strîte, s.
- en-stunde-lîchen, adv.
- en-sunder, adv.
- en-sweime, s.
- en-swenden, swv.
- ent, conj. s.
- ent-, präfix. s. s.
- ent-adelen, swv. s.
- ent-ædern
- en-tahte, s.
- ent-ânen, swv.
- ent-ænen, swv.
- ent-arten, swv.
- entb-, s. auch
- ent-blâsen, stv. red. I, 2.
- ent-blicken, swv.
- ent-blüemen, swv.
- ent-brie?en, stv. III.
- ent-bürden, swv.
- ent-bûwen, stswv.
- entd-, s. auch
- ent-dermen, swv.
- ente, swf. s.
- en-tecken, swv. s.
- ent-edelen, swv.
- en-teil, s.
- en-teile, s.
- en-teilen, swv.
- Ente-krist, s.
- entel, stn.
- enten-snabel, stm.
- ent-erben, swv.
- ent-êren, swv.
- entern, swv. s.
- ente-vuo?, stm.
- ent-êwen, swv.
- ent-formen, swv.
- entf-, s.
- entg-, s. auch
- ent-galtnus, stf. s.
- ent-gân, s.
- ent-gên, s.
- ent-geisten, swv.
- ent-geistic-heit, stf.
- ent-geistunge, stf.
- ent-gëlten, stv. s.
- ent-gëltnus, stf.
- ent-gie?en, stv. s.
- ent-gie?unge, stf.
- ent-go??en-heit, stf.
- ent-haben, swv. vgl.
- ent-habnüsse, stf.
- ent-habunge, stf.
- ent-haft
- ënt-halp, s.
- ent-halsen, swv. s.
- ent-halt, stm.
- ent-haltec-lîche, adv.
- ent-halten, stv. red. I, 1. vgl.
- ent-halt-gëlt, stn.
- ent-haltnisse, stf.
- ent-haltunge, stf.
- ent-hâren, swv.
- ent-hebede, stf.
- ent-heben, stv. I, 4. sw.
- ent-hebunge, stf.
- ent-heften, swv.
- ent-hehsenen, swv. s.
- ent-hei?, stm. s.
- ent-hei?en, stv. red. II.
- ent-hei?unge, stf.
- ent-hëlfen, stv. I, 3.
- ent-hëllen, stv. I, 3.
- ent-heln, swv.
- ent-helsen, swv.
- ent-henden, swv.
- ent-hengen, swv.
- ënt-hër, s.
- ent-hêren, swv.
- ent-hërzen, swv.
- ent-hiuten, swv.
- ent-houbetære, stm.
- ent-houbeten, swv.
- ent-houwen, stv. red. III.
- ent-hove-wîsen, swv.
- ent-hulden, swv.
- ent-hupfeln, swv.
- ent-hürnen, swv.
- ent-hürzen, swv.
- ent-hûsen, swv.
- en-tiuren, swv.
- en-tiuschen, s.
- ent-iu?en, swv.
- ent-iu?ern, swv.
- ent-jochen, swv.
- entk-, s. auch
- ent-kein, s.
- ent-knoten, swv.
- ent-knoufen, swv.
- ent-komen, stv. I, 2.
- ent-laben, swv.
- ent-laden, stv. I, 4. vgl.
- ent-lasten, swv. s.
- ent-lât, s. u.
- ent-lâwen, swv.
- ent-lâ?en, stv. red. I, 2.
- ent-lëchen, stv. I, 2. s.
- ent-leden, swv.
- ent-lëdigen, swv.
- ent-lëdigunge, stf.
- ent-legen, swv.
- ent-legunge, stf.
- ent-lêhenen, swv.
- ent-lêhen, swv.
- ent-leiden, swv.
- ent-leiten, swv.
- ent-lemen, swv.
- ent-lenden, swv.
- ent-lêren, swv.
- ent-lesten, swv.
- ent-leunen, swv. s.
- ent-lîben, stv. II.
- ent-lîben, swv.
- ent-lîbunge, stf.
- ent-lich, adj. s.
- ent-lîchen, swv.
- ent-liden, swv.
- ent-lieferunge, stf.
- ent-ligen, stv. I, 1.
- ent-lîhen, stv. II.
- ent-lîhten, swv.
- ent-lîhtern, swv.
- ent-lîmen, stv. II.
- ent-linden, swv.
- ent-lînen, swv.
- ent-liuhten, swv.
- ent-liunen, swv.
- ent-loben, swv.
- ent-lochen, s.
- ent-lœsen, swv.
- ent-louchen, stv. s.
- ent-louchen, swv. s.
- ent-louchen, swv. s.
- ent-lûchen, swv. s.
- ent-loufen, stv. red. III.
- ent-lûchen, stv. III.
- ent-lûchen, swv. s.
- ent-lücken, swv.
- ent-machen, swv.
- ent-mannen, swv.
- ent-manteln, swv.
- ent-meidigen, swv.
- ent-muoten, swv. s. v. a.
- ent-nacten, swv.
- ent-nacken, swv.
- ent-nafzen, swv.
- ent-næjen, swv.
- ent-nëmen, stv. I, 2.
- ent-nëmen, stn.
- ent-nerwen, swv.
- ent-nicken, swv. s.
- ent-nihten, swv.
- ent-nücken, swv.
- ent-nucken, swv.
- ent-oben, swv.
- ent-ordenen, swv.
- ent-ôren, swv.
- entph-, s.
- ent-quëmen, stv. s.
- ent-quickenisse, stf.
- ent-raffen, swv.
- en-tragen, stv. I, 4.
- en-trâten, stv. red. I, 2.
- ent-râten, stv. red. I, 2.
- entrech, s.
- entreich, s.
- entrich, s.
- ent-reden, swv.
- ent-reder, stm.
- ent-rednüsse, stf.
- ent-redunge, stf.
- ent-regen, swv.
- ent-reichen, swv.
- ent-reinen, swv.
- ent-remen, swv.
- en-trennen, swv.
- ent-rennen, swv.
- en-trëten, stv. I, 1.
- ent-retten, swv.
- en-trîben, stv. II.
- ent-rîden, stv. II.
- ent-rîhen, stv. II.
- ent-rihtec, adj. vgl.
- ent-rihten, swv.
- ent-rihtunge, stf.
- ent-ringen, swv.
- en-trinnen, stv. I, 3.
- entrisch, adj.
- ent-rîsen, stv. II.
- ent-rîten, stv. II.
- en-triuwen, s.
- en-triwen, s.
- en-triuwen, swv.
- en-tronnen, swv. s.
- ent-rouben, swv.
- ent-rücken, swv.
- ent-rüemen, swv.
- ent-rûmen, swv.
- en-trünne, adj.
- en-trünnen, swv.
- ent-ruochen, swv.
- ent-rüsten, swv.
- ent-rütten, swv.
- ents-, s. auch
- ent-saben, s.
- ent-sachen, swv.
- ent-saffen, swv.
- ent-sage, stf.
- ent-sage-brief, stm. vgl.
- ent-sagen, swv.
- ent-sagen, stn.
- ent-sagnus, stf.
- ent-sagunge, stf.
- ent-schâchunge, stf.
- ent-schadegen, swv.
- ent-schaft, stf. s.
- ent-schalten, stv. red. I, 1.
- ent-scheiden, stv. red. II. vgl.
- ent-scheiden, part. adj.
- ent-scheiden-heit, stf.
- ent-scheider, stm.
- ent-scheidigunge, stf.
- ent-scheidunge, stf.
- ent-scheit -des, des stm. vgl.
- ent-scheit-zedel, stf.
- ent-schel, m.
- ent-schepfen, swv.
- ent-schîben, stv. red. II.
- ent-schicken, swv.
- ent-schickunge, stf.
- ent-schîden, stv. II. vgl.
- ent-schieben, stv. III.
- ent-schie?en, stv. III.
- ent-schit -des, des stm. vgl.
- ent-schihten, swv.
- ent-schihtigen, swv.
- ent-schihtiger, stm.
- ent-schihtunge, stf.
- ent-schînen, stv. II.
- ent-schoffêren, swv. s.
- ent-schœnen, swv.
- ent-schrenzen, swv. s. v. a.
- ent-schrîben, stv. II.
- ent-schûfeln, swv.
- ent-schulden, swv.
- ent-schuldigen, swv.
- ent-schuldigunge, stf.
- ent-schumphieren, swv. s.
- ent-schuochen, swv.
- ent-schüten, swv.
- ent-schütten, swv.
- ent-schütunge, stf.
- ent-seben, an. v.
- ent-sëhen, stv. I, 1.
- ent-seilen, swv.
- ent-senden, swv.
- ent-senen, swv.
- ent-setzen, swv.
- ent-setzer, stm.
- ent-setzunge, stf.
- ent-sieden, stv. III.
- ent-sigelen, swv.
- ent-sîgen, stv. II.
- ent-sîn, an. v.
- ent-sinken, stv. I, 3.
- ent-sinken, stn.
- ent-sinkunge, stf.
- ent-sinnen, stv. I, 3.
- ent-siten, swv.
- ent-sitzen, stv. I, 1.
- ent-sitzunge, stf.
- ent-slâfen, stv. red. I, 2.
- ent-slæfen, swv.
- ent-slâf-gesanc, stmn.
- ent-slah-brief, stm.
- ent-slahen, stv. I, 4.
- ent-slahunge, stf.
- ent-slîchen, stv. II.
- ent-sliefen, stv. III.
- ent-slie?en, stv. III.
- ent-slîfen, stv. II.
- ent-slingen, stv. I, 3.
- ent-slipfen, swv.
- ent-slî?en, stv. II.
- ent-sloufen, swv.
- ent-slummen, swv.
- ent-slüpfen, swv. s. v. a.
- ent-snellen, swv.
- ent-snîden, stv. II.
- ent-sniuwen, swv. s. v. a.
- ent-snüeren, swv.
- ent-sorgen, swv.
- ent-spanen, stv. I, 4.
- ent-spannen, stv. red. I, 1.
- ent-spëhen, swv.
- ent-spenen, swv.
- ent-spener, stm.
- ent-spengen, swv.
- ent-spensten, swv.
- ent-sperren, swv.
- ent-spîsen, swv.
- ent-spitzen, swv.
- ent-sprëchen, stv. I, 2.
- ent-spreiten, swv.
- ent-sprengen, swv.
- ent-sprenzen, swv.
- ent-sprie?en, stv. III.
- ent-sprinc -ges, ges stm.
- ent-springen, stv. I, 3.
- ent-springunge, stf.
- ent-spriu?en, stv. s.
- ent-spröuwen, swv.
- ent-stân, stv. I, 4.
- ent-stên, stv. I, 4.
- ent-stëchen, stv. I, 2.
- ent-stellen, swv.
- ent-stên, stv. s.
- ent-stieben, stv. III.
- ent-stœren, swv.
- ent-stô?en, stv. red. III.
- ent-strîchen, stv. II.
- ent-stricken, swv.
- ent-suop, s.
- ent-sûvern, swv.
- ent-swëben, stv. I, 1.
- ent-sweben, swv.
- ent-swëben, swv.
- ent-swëbunge, stf.
- ent-swëllen, stv. I, 3.
- ent-swellen, swv.
- ent-swern, stv. I, 4.
- ent-swîchen, stv. II.
- ent-swîchen, stv. II.
- ent-swînen, stv. II.
- ent-tragen, stv. s.
- ent-tuon, s.
- ent-tüemen, swv.
- ent-un-ge-nô?en, swv.
- ent-un-ge-nô?-samen, swv.
- en-tuon, an. v.
- en-tuschen, s.
- ent-û?enen, swv. s.
- entv-, s. auch
- ent-vëhten, stv. I, 2.
- ent-vellen, swv.
- ent-vërn, swv.
- ent-vërnen, swv.
- ent-vërren, swv.
- ent-virren, swv.
- ent-vlie?en, stv. s.
- ent-vogeten, swv.
- ent-vor, adv. s.
- ent-vremdec-heit, stf.
- ent-vremdnüsse, stf. s.
- ent-vrevelen, swv.
- ent-vriden, swv.
- ent-vridunge, stf.
- ent-vrîen, swv.
- ent-vriunden, swv.
- ent-vrœnen, swv.
- ent-vüe?en, swv.
- ent-vunken, swv.
- ent-vürhten, swv.
- ent-wachen, swv.
- ent-wact, s.
- ent-wâfenen, swv.
- ent-wâfen, swv.
- en-twahen, stv. I, 4.
- ent-wahsen, stv. I, 4.
- en-twâlen, swv. vgl.
- ent-walken, stv. red. I, 1.
- ent-wallen, stv. red. I, 1.
- en-twalmen, swv.
- en-twalt, s.
- ent-walten, stv. red. I, 1.
- ent-waltigen, swv. s.
- ent-wandeln, swv.
- ent-wanen, swv. s.
- ent-wanken, swv. vgl.
- ent-wâpenen, swv. s.
- ent-warmen, swv.
- en-twarn, swv.
- ent-warnen, swv.
- ent-warten, swv.
- ent-wæten, swv.
- ent-wëben, stv. I, 1.
- ent-wecken, swv.
- ent-wëder, s.
- ent-wëgen, stv. I, 1.
- ent-weichen, swv.
- ent-weiden, stv. red. II.
- ent-weiden, swv.
- ent-weisen, swv.
- en-twel -lles, lles stm.
- ent-wêlen, swv. s.
- en-tweler, stm.
- ent-wëlgen, stv. I, 3.
- en-twellen, swv. vgl.
- en-twelmen, swv. s.
- en-tweln, swv. vgl.
- ent-weltigen, swv.
- en-twelunge, stf.
- ent-welzeln, swv.
- ent-wenden, swv.
- ent-wendunge, stf.
- ent-wenen, swv.
- ent-wenen, stn.
- en-twengen, swv.
- ent-wenken, swv. vgl.
- ent-wenunge, stf. vgl.
- en-twër, adv.
- en-twërch, adv.
- ent-wërden, stv. I, 3.
- ent-wërden, stn.
- ent-wërfen, stv. I, 3.
- ent-wërfen, stn.
- ent-wërf-tavele, f.
- ent-wërfunge, stf.
- en-twërhes, adv. s.
- ent-wërken, swv. vgl.
- ent-wërn, swv.
- ent-wërn, stn.
- ent-wern, swv.
- ent-wern, swv.
- ent-wërren, stv. I, 3.
- ent-werten, swv. s. und
- ent-werunge, stf.
- ent-wësen, stv. I, 1.
- ent-wësen, stn.
- ent-wësenen, swv.
- ent-wëten, stv. I, 1. vgl.
- ent-wîben, swv.
- ent-wîch, stm.
- ent-wîchen, stv. II.
- ent-widemen, swv.
- ent-wîden, swv.
- ent-wîhen, swv.
- ent-wiht, s.
- ent-wilden, swv.
- ent-wildern, swv.
- ent-winden, stv. I, 3.
- en-twingen, stv. I, 3.
- ent-winnen, stv. I, 3.
- ent-wirden, swv.
- ent-wirken, swv. s.
- ent-wischen, swv.
- ent-wîsen, stv. II.
- ent-wîsen, swv.
- ent-wîten, swv. s.
- ent-witschen, swv. s.
- ent-witzen, swv.
- ent-wî?en, stv. II.
- ent-wonen, swv.
- ent-won-heit, stf.
- ent-worten, swv. s.
- ent-worten, swv.
- ent-wuochern, swv.
- ent-würgen, swv.
- ent-würken, swv.
- ént-wurte, s. s.
- ént-würt, s. s.
- ent-würten, swv. s.
- ent-wurzeln, swv.
- ent-zepfen, swv.
- ent-ziehen, stv. s.
- ent-zîhen, stv. II.
- en-zîhen, stv. II.
- ent-ziunen, swv.
- ent-zücken, swv. s.
- entzwar, s.
- en-û?en, adv.
- en-valten, stv. red. I, 1.
- en-vellen, swv. s.
- en-vieriu
- en-vlühten, s.
- en-vollen, adv.
- en-vor, adv. vgl.
- en-vreise
- en-wadele, adv.
- en-wedele, adv.
- en-wage, adv.
- en-wâge, adv.
- en-wëc, adv.
- en-wëder, s.
- en-wëge, adv.
- en-wer, adv.
- en-wette, adv.
- en-wider-strît, adv.
- en-wiht, s.
- en-zat, s.
- enze, swf. vgl.
- ênzec, adj. s.
- enzeben, s.
- ên-zelen, s.
- ên-zelinc, s.
- ên-zellich, s.
- en-zëlt, adv.
- en-zëmen, stv. I, 2. s. v. a.
- en-zenden, swv.
- enzen-wagen, stm. s.
- en-zetten, swv.
- enziân, stm.
- en-ziehen, stv. III.
- en-zieren, swv.
- en-zîhen, stv. s.
- en-ziln, swv.
- ênziln, adv. s.
- en-zît, adv.
- en-zœhen, swv.
- en-zouwen, swv.
- en-zücken, swv.
- ent-zücken, swv.
- en-zündec, adj.
- en-zünden, swv.
- en-zünten, swv.
- enz-wagen, stm. s.
- en-zwei, adv.
- en-zwein
- en-zwër, s.
- en-zwicken, swv.
- en-zwischen, s.
- en-zwüschen, s.
- eparche, swm.
- epf, stn. s.
- ê-phat, stm. stn. s. swf.
- epfel, stm. s.
- epfel-most, stm. die übrig. compos. s. unter
- ep-grunde, stn. s.
- ephich, stn.
- ephich-souc, stm.
- ephich-wurz, stf.
- eph-krût, stn.
- eph-krût, stn.
- ephöu, stn.
- ebehöu, stn.
- ephöu-sâme, swm.
- epistîtes
- epistole, swf.
- epitafum, stn.
- epitafjum, stn.
- ëppen, swv.
- eppe, s.
- eppenax, s.
- eppetige, s.
- eppetisse, stf.
- ëppunge, stf.
- er, präf. pron. adv. swm. s.
- ër, pron.
- ër, stswm.
- ër, adj. s.
- ër, stn. vgl.
- -er, suffix. s.
- êr, stn.
- êr, adv. präp. conj. adv. präp. conj.
- er-æbern, swv.
- er-ædern, swv.
- er-affen, swv.
- er-ahten, swv.
- er-alten, swv.
- er-altenen, swv.
- er-arbeiten, swv.
- er-argen, swv.
- er-armen, swv.
- er-arnen, swv.
- er-bâgen, swv.
- er-balden, swv.
- er-balgen, swv. s.
- er-baltnisse, stf.
- er-ban, s.
- erbære, stm.
- êr-bære, adj.
- êr-bære, stf.
- êr-bærec, adj. s. v. a.
- êr-bærec-heit, stf. s. v. a.
- êr-bærec-lîche, adv.
- êr-bærec-lîchen, adv.
- êr-bær-lich, adj. s. v. a.
- êr-bær-lîchen, adv.
- er-barme, stf.
- er-bärme, stf. vgl.
- er-berme, stf. vgl.
- er-barmec, adj.
- er-bärmic, adj.
- er-barmec-heit, stf.
- er-barmec-lich, adj.
- er-barmec-lîche, adv.
- er-barmec-lîchen, adv.
- er-barmede, stf. s.
- er-barmen, swv.
- er-barmen, stn.
- er-barmer, stm.
- er-barmerîn, stf.
- er-barm-hërze, adj.
- er-barm-hërze, stf.
- er-barm-hërzec, adj.
- er-barm-hërzec-heit, stf.
- er-barm-hërzec-lich, adj.
- er-barmunge, stf.
- er-barn, swv.
- er-barn, stn.
- er-barwen, swv. s. v. a.
- er-berwen, swv. s. v. a.
- erbe, stn.
- erbe, swm.
- erbe-biutunge, stf.
- erbe-diener, stm.
- erbe-eigen, stn.
- erbe-gate, swm.
- erbe-gegate, swm.
- erbe-ge-brëste, swm.
- erbe-ge-nô?, stm.
- erbe-ge-wërke, stn.
- erbe-guot, stn.
- erbe-haft, adj. vgl.
- erbe-ha?, stm.
- erbe-helle-kint, stn.
- erbe-helle-welf, stm.
- erbe-hërre, swm.
- erb-eigen, stn. s.
- er-beinen, swv.
- érbeit, s.
- érbeiten, s.
- er-beiten, swv.
- er-beiten, swv.
- erbeit-sac, stm.
- erbeit-sælec, adj. s. v. a.
- erbei?, stf. s.
- er-bei?en, swv.
- erbe-kint, stn.
- erbe-kouf, stm.
- erbe-lant, stn. s.
- erbe-lêhen, stn.
- er-bëlgen, stv. I, 3.
- er-belgen, swv. vgl.
- er-balgen, swv. vgl.
- erbelinc -ges, ges stm.
- er-bëllen, stv. I, 3.
- er-bellen, swv.
- er-bellen, swv.
- erbe-lôs, adj.
- erbe-man, stm.
- erbe-minne, stf.
- erben, swv.
- erbe-nâme, stf.
- erbe-næme, swm.
- erbe-nëme, swm.
- erbe-nît, stm.
- erbe-nôt, stf.
- erbe-phluoc, stm.
- erbe-rëht, stn.
- êr-berg, adj. s.
- er-bërhten, swv.
- er-berme, stf. s.
- er-bermede, stf.
- er-bermde, stf.
- er-berme-lîche, adv.
- er-berm-herzec, adj. s.
- er-bërn, stv. I, 2.
- er-bern, swv.
- er-berwen, swv. s.
- erbe-sælec, adj. s. unter
- erbe-sâme, swm.
- erbe-schaft, stf.
- erbe-schaz, stm. s. v. a.
- erbe-schihtunge, stf. vgl.
- erbe-schrîn, stm.
- erbesib, vgl.
- erbsip, vgl.
- erbe-site, stm.
- erbe-smërze, swm.
- erbe-solt, stm.
- erbe-stat, stf.
- erbe-stolle, swm.
- erbe-sun, stm.
- erbe-sünde, stf.
- erbe-teil, stmn.
- erbe-teilec, adj.
- erbe-teilen, swv.
- erbe-teilunge, stf.
- er-bëtelen, swv.
- erbe-tôt, stm.
- erbe-val -lles, lles stm.
- erbe-vater, m.
- erbe-vellec, adj.
- erbe-vellnis, stn. s. v. a.
- erbe-veste, stf.
- erbe-vînt, stm.
- erbe-voget, stm.
- erbe-vogetîn, stf.
- erbe-vrouwe, swf.
- erb-exe, swm.
- erbe-zal, stf.
- erbe-zëhende, swm.
- erbe-zeichen, stn.
- erbe-zins, stm.
- erb-haftic, adj.
- erb-hêr-schaft, stf.
- erb-hove-meister, stm.
- erb-huldunge, stf.
- er-biben, swv.
- er-bibenen, swv.
- er-bibunge, stf.
- er-bidemen, swv. s. v. a.
- er-biegen, stv. III.
- er-bieten, stv. III.
- er-bieten, stn.
- er-bietunge, stf.
- er-bilden, swv.
- er-bildunge, stf.
- er-billen, swv.
- er-binden, stv. I, 3.
- er-biten, stv. I, 1.
- er-bîten, stv. II.
- er-bittern, swv.
- er-biugen, swv.
- er-biuwen, s.
- erbî?, stf. s.
- er-bî?en, stv. II.
- erbî?-schote, f.
- erb-junc-hërre, swm.
- er-blahte, s.
- er-blæjen, swv. s.
- er-blant, s.
- er-blappen
- er-blateren, swv.
- er-blecken, swv.
- er-bleichen, swv.
- er-blenden, swv.
- er-blenken, swv.
- er-blîchen, stv. II.
- er-blicken, swv.
- er-blîden, swv.
- er-blîden, swv.
- er-blinden, swv.
- er-bliugen, swv.
- er-bliuwen, stv. III.
- er-blœ?en, swv.
- er-blüejen, swv.
- er-blüemen, swv.
- er-blunsen, part. adj. vgl.
- er-bluoten, swv.
- er-bogen, swv.
- er-bolge, stf. vgl.
- er-bolgen, part. adj. s.
- er-bolgen, swv.
- er-bolgen-lîche, adv.
- er-boln, swv.
- er-bœren, swv.
- er-born, s.
- er-bôsen, swv.
- er-böten, swv.
- er-boumen, swv.
- er-bouwen, s.
- er-brëchen, stv. I, 2.
- er-brëhen, stv. I, 1.
- er-breiten, swv.
- er-brennen, swv.
- er-brie?en, stv. III.
- er-brimmen, stv. I, 3.
- er-bringen, an. v.
- er-brinnen, stv.
- er-brochen, swv.
- er-brogen, swv. s. oben unter
- er-brüeten, swv.
- erbsal, f.
- erb-schade, swm.
- erb-schulde, stf.
- erb-së??e, swm.
- erb-së??en, part. adj.
- erbs-ge-were, stf.
- erbsich, f. vgl.
- erbsidel, f. vgl.
- erb-sidel, swm.
- erbsip, s.
- er-büegen, swv.
- er-bulgen, s.
- er-bunnen, an. v.
- er-bunst, stf. s.
- er-bürn, swv.
- er-burn, swv.
- er-burnen, swv.
- er-bûwen, an. sw. stv.
- er-biuwen, an. sw. stv.
- er-bouwen, an. sw. stv.
- ërch, stn. s.
- ërch-tac, stm. s.
- erc-lich, adj. adv.
- erc-lîche, adj. adv.
- ërd-, s.
- er-daht, s. s.
- er-dâht, s. s.
- er-dateren, swv. s.
- ërde, stswf.
- ërde-, s. auch
- er-decken, swv.
- er-dempfen, swv.
- er-dempfunge, stf.
- ërden, swv.
- ërden, adj. s.
- er-denen, swv.
- ërdenisch, adj. s.
- er-denken, swv. an.
- ërden-klô?, stmn.
- ërden-krei?, stm.
- ërden-last, stf.
- ërden-molte, stf.
- ërden-tuom, stn.
- er-derren, swv.
- ërde-sippe, swm.
- ërde-trager, stm.
- ërde-wase, swm.
- er-dîchen, stv. s.
- er-diehen, swv. s.
- er-dienen, swv.
- er-die?en, stv. III.
- er-dinen, swv. vgl.
- er-dinsen, stv. I, 3.
- ërdisch, adj. s.
- er-diuhen, swv.
- er-diuten, swv.
- er-doln, swv. vgl.
- er-dorren, swv.
- er-dœ?en, swv.
- er-dræjen, swv. s.
- er-drëschen, stv. I, 2.
- er-drie?en, stv. III.
- er-dringen, stv. I, 3.
- er-dröuwen, swv.
- er-drücken, swv.
- er-drumen, swv.
- ërd-tac, s.
- er-dulden, swv.
- er-dünen, swv. vgl.
- er-dûren, swv.
- er-dürsten, swv.
- ere
- -êre, s.
- êre, stmn. s. stn.
- êre, adv. s.
- êre, stf.
- êre-bære, adj. s.
- erebeite, stf. s.
- er-ebern, swv. s.
- êre-bërnde, part. adj.
- er-effen, swv.
- êre-gërnde, part. adj.
- êre-girescheit, stf.
- ê-rëht, stn.
- ê-rëhten, swv.
- er-eichen, swv.
- er-einen, swv.
- er-eischen, swv.
- er-eiten, swv.
- êre-lôs, adj. s.
- eren, stmn. swv. s.
- êren, swv.
- êren, stn.
- êren-bære, adj. s.
- êren-bërnde, s.
- êren-blô?, adj.
- êren-borte, swm.
- êrenbote, swm.
- êren-boum, stm.
- êren-brëcher, stm.
- érende, stm. s.
- êren-diep, stm.
- êren-gir, adj.
- êren-göudec, adj.
- eren-grie?, stm.
- êren-grüe?ec, adj.
- êren-heie, swm.
- êren-hort, stm.
- êren-hüge, stf.
- êren-hûs-ge-rüste, stn.
- êren-kempfe, swm.
- êren-kleit, stn.
- êren-knolle, swm.
- êren-kreftec, adj.
- êren-kuo, stf. s.
- êren-prîs-lich, adj.
- êren-rîche, adj.
- êren-rüerec, adj.
- êren-schilt, stm.
- êren-schîn, stm.
- êren-schûr, stm.
- êren-sëdel, stmn.
- êren-stæte, adj.
- êren-trût, adj.
- êren-vrî, adj.
- erep-man, stm. s.
- êrer, stm. s.
- êrer, adj.
- êrre, adj.
- ërre, adj.
- er-erbnusse, stf.
- êresîe, stf.
- êrest, adj. adv. s.
- ëre-tac, stm. s.
- êre-tac, stm.
- êre-veige, adj.
- erf-, s.
- er-frenzen, swv.
- er-gâhen, swv.
- er-gal, s.
- er-gâmen, swv. s.
- er-gân, stv. red. an.
- er-gên, stv. red. an.
- er-ganzen, swv.
- er-gaten, swv.
- er-gateren, swv.
- er-gazt, s.
- erge, stf.
- er-gëben, stv. I, 1.
- er-gëbnusse, stf.
- er-gegen-legunge, stf.
- er-geilen, swv.
- er-geisten, swv.
- er-geit, s.
- er-gëlfen, stv. I, 3.
- er-gëllen, stv. I, 3.
- er-gellen, swv.
- er-gellen, swv.
- er-gëlsen, swv.
- er-gëlzen, swv.
- er-gên, stv. s. u.
- er-gënen, swv. s.
- er-gengen, swv.
- erger, stm.
- ergern, swv.
- ergerunge, stf.
- er-gerwen, swv. s. v. a.
- ërge-tac, stm. s.
- ërge-tac, stm. s.
- er-getzen, swv.
- er-getzen, stn.
- er-getz-lîcheit, stf.
- er-getzunge, stf.
- er-gë??en, stv. I, 1.
- ergger, stm. s.
- er-giet, s.
- er-gie?en, stv. III.
- er-giften, swv.
- er-giht, stf. s.
- er-gilwen, swv.
- er-ginen, swv.
- er-gënen, swv.
- er-gischen, swv.
- êr-gîtec, adj.
- êr-gîtec-heit, stf.
- er-glaffen, swv.
- er-glasen, swv.
- er-glaste, s.
- er-gleifen, swv.
- er-glemmen, swv.
- er-glenzen, swv.
- er-glesten, swv.
- er-glîen, stv. II.
- er-glimmen, stv. I, 3.
- er-glitzen, swv.
- er-glî?en, stv. II.
- er-glosen, swv.
- er-glôsen, swv.
- er-glüejen, swv.
- er-gouchen, swv.
- er-goumen, swv.
- er-graben, stv. I, 4.
- er-gramen, swv. vgl.
- er-grannen, swv.
- er-greifen, swv. vgl.
- er-grëllen, stv. I, 3.
- er-gremen, swv. vgl.
- er-gremzen, swv.
- er-grensen, swv.
- er-grîfen, stv. II.
- er-grimmen, stv. s.
- er-grînen, stv. II.
- er-gripfen, swv.
- er-grîsen, swv.
- er-griulen, swv.
- er-grô?en, swv.
- er-grüejen, swv.
- er-grüen, swv.
- er-grüenen, swv.
- er-grüe?en, swv.
- er-gründen, swv.
- er-gründer, stm.
- er-grûsen, swv.
- er-güften, swv.
- er-gurren, swv.
- er-gürten, swv. s. v. a.
- er-haben, swv.
- er-haben, part. adj.
- er-haben-heit, stf.
- er-habunge, stf.
- êr-haft, adj.
- êr-hafte, adv.
- êr-haft, adv.
- er-hâhen, stv. red. I, 1.
- er-hal, s.
- er-haln, swv. s.
- erhalt, m.
- er-hân, s. u.
- er-hancte, s. u.
- er-hangen
- er-harn, swv.
- er-harren, swv.
- er-harten, swv.
- er-hasen, swv.
- er-heben, stv. I, 4. sw.
- er-heber, stm.
- er-hebunge, stf.
- er-hecken, swv.
- er-hegen, swv.
- er-heien, stv. red. II.
- er-heilen, swv.
- er-hei?en, swv.
- er-hëllen, stv. I, 3.
- er-hengen, swv. s. v. a.
- er-henken, swv.
- ërher, s.
- er-herten, swv.
- er-hesten, swv.
- er-hetzen, swv.
- er-hinken, stv. I, 3.
- er-hischen, swv.
- er-hitzen, swv.
- er-hogen, swv. s.
- er-hœhen, swv.
- er-hœhern, swv.
- er-hœhunge, stf.
- er-holeren, swv.
- er-holn, swv. vgl.
- er-holn, swv.
- er-hœren, swv.
- er-hossen, swv.
- er-houwen, stv. red. III.
- er-hügen, swv.
- er-hüln, swv. vgl.
- er-hungern, swv.
- er-hunken, s.
- er-hürnen, swv.
- ërich, s.
- ërich-tac, s.
- erig-tac, s.
- er-îlen, swv. vgl.
- êrîn, adj.
- érinde, stn. s.
- er-innen, swv.
- er-innerunge, stf.
- ërin-tac, s.
- ëri-tac, s.
- er-ite-niuwen, swv.
- er-jagen, swv.
- er-jëhen, stv. I, 1.
- er-jëten, stv. I, 1.
- er-jugenden, swv.
- er-jungen, swv.
- er-kalten, swv.
- er-kant, part. adj.
- er-kante, swm.
- er-kant-lich, adj.
- er-kantnisse, stfn.
- er-kantnusse, stfn.
- er-kapfen, swv. s.
- er-kar, s.
- er-kære, stm. s.
- er-kargen, swv.
- er-këcken, swv. s.
- erkel
- herkle
- ërkeln, swv.
- er-kelten, swv.
- er-kempfen, swv.
- ërken, swv. s.
- er-kennec-lich, adj.
- er-kennec-lîchen, adv.
- er-kenne-lich, adj.
- er-kenne-lîche, adv.
- er-kennen, swv.
- er-kenner, stm.
- er-kennunge, stf.
- er-kepfen, swv.
- erker, stm. s.
- er-kêren, swv.
- er-kërnen, swv. s. v. a.
- er-kërren, stv. I, 3.
- er-kërren, stn.
- er-kerren, swv.
- er-kichen, swv. s.
- er-kicken, swv. s.
- er-kiesen, stv. III. vgl.
- er-kiesunge, stf.
- er-kîmen, stv. s.
- er-kinden, swv.
- er-kînen, stv. II.
- er-kirnen, swv. vgl.
- er-klaffen, swv.
- er-klagen, swv.
- er-klæren, swv.
- er-klecken, swv.
- er-klëmen, stv. I, 3.
- er-klemmen, swv.
- er-klengen, swv.
- er-klenken, swv.
- er-klepfen, swv.
- er-klîben, stv. II.
- ërk-lich, adj. adv. s.
- ërk-lîche, adj. adv. s.
- er-klieben, stv. III.
- er-klimmen, stv. I, 3.
- er-klingen, stv. I, 3.
- er-klopfen, swv. s.
- er-klüegen, swv.
- er-klumpfen, swv.
- er-klupfen, swv.
- er-klopfen, swv.
- er-knëllen, stv. I, 3.
- er-knisten, swv.
- er-knûren, swv.
- er-koberen, swv.
- er-koveren, swv.
- er-koberunge, stf.
- er-kome, stf.
- er-komen, stv. I, 2.
- er-komen, part. adj.
- er-komen-lich, adj.
- er-komen-lîche, adv.
- er-komen-lîchen, adv.
- er-korn, swv.
- er-korn, s.
- er-kosen, s.
- er-kosen, swv. vgl.
- er-kosen, swv. vgl.
- er-kôsen, swv.
- er-kosten, swv.
- er-koufen, swv.
- er-koufunge, stf.
- er-koveren, swv. s.
- er-krachen, swv.
- er-krammen, swv.
- er-kratzen, swv.
- er-kreischen, swv.
- er-krellen, swv.
- er-kriegen, swv.
- er-kriegunge, stf.
- er-krîgen, stv. II.
- er-krimmen, stv. I, 3.
- er-kripfen, swv. s.
- er-krumben, swv.
- er-krüpfen, swv.
- er-kücken, swv. s.
- er-kücknisse, stf.
- er-küelen, swv.
- er-küenen, swv.
- er-kume-lich, adj. s.
- er-kûmen, swv.
- er-künden, swv.
- ërkunge, stf.
- er-kunnen, part. adj.
- er-kunnen, swv. vgl.
- êr-kuo, stf.
- er-kuolen, swv.
- er-kuolunge, stf.
- er-kürnen, swv.
- er-kürzen, swv.
- ërl, stn.
- er-laben, s.
- er-laben, swv.
- er-lâben, swv. s.
- erlach, stn.
- er-lachen, swv.
- er-lachte, s.
- er-laden, stv. I, 4.
- er-laffen, stv. I, 4.
- er-lamen, swv.
- er-lampt, s.
- er-lân, stv. s.
- er-langen, swv.
- er-lante, s.
- er-læren, swv.
- er-laschte, s.
- er-laste, s.
- er-laven, swv. s.
- erlâwen, swv.
- er-lâ?en, stv. red. I, 2.
- erl-blat, stn.
- erle, swf.
- er-lëben, swv.
- er-lëchen, swv.
- er-lëchenen, swv. vgl.
- er-lecken, swv.
- er-lëdigen, swv.
- er-lëdegen, swv.
- er-legen, swv.
- er-lêhenen, swv.
- er-lêhen, swv.
- erlei, stn. s.
- er-leiden, swv.
- er-leisten, swv.
- er-leit
- er-leitern, swv.
- er-lemeden, swv. s. v. a. s.
- er-lemen, swv.
- erlen-boum, stm.
- er-lenden, swv.
- er-lênen, swv. s.
- er-lengen, swv.
- er-lengeren, swv.
- er-lenken, swv.
- er-lêren, swv.
- er-lërnen, swv.
- er-lërzen, swv.
- er-lëschen, stv. I, 2.
- er-leschen, swv.
- er-lësen, stv. I, 1.
- er-leswen, swv.
- er-leuben, swv. s.
- êr-lich, adj.
- êr-lîche, adv.
- êr-lîchen, adv.
- er-lîden, stv. II.
- er-liebegen, swv.
- er-lieben, swv.
- er-liegen, stv. III.
- er-lie?en, stv. III.
- er-lîhteren, swv.
- er-lîhterung, stf.
- er-ligen, stv. I, 1.
- erlîn, adj.
- êr-lîn, stn.
- er-linden, swv.
- er-lingen, swv.
- er-listen, swv.
- er-liuhtec, adj.
- er-liuhten, swv.
- er-liuhten, stn.
- er-liuhter, stm.
- er-liuhterîn, stf.
- er-liuhtunge, stf.
- er-liuten, swv.
- er-liutern, swv.
- er-lûtern, swv.
- er-lochen, s.
- ér-lôn, stmn.
- er-lônen, swv.
- êr-lôs, adj.
- er-lœsære, stm.
- er-lœser, stm.
- er-lœsen, swv.
- er-lœsunge, stf.
- er-louben, swv.
- er-loubunge, stf.
- er-loufen, stv. red. III.
- er-lougen, swv.
- er-loup-lich, adj. vgl.
- er-loupnisse, stf.
- er-lûchen, stv. s.
- er-lûcht, part. adj.
- er-lûchtic, adj. s.
- er-lüejen, swv.
- er-lüften, swv.
- er-lüftigen, swv.
- er-luogen, swv.
- er-lupfen, swv.
- er-lûren, swv.
- er-lusten, swv.
- er-lustenen, swv.
- er-lûten, swv. vgl.
- er-lûtern, swv. s.
- er-lû?en, swv.
- erm
- erme
- er-maggen, swv. s.
- er-mâlen, swv.
- er-manen, swv.
- er-mangen, swv.
- er-mannen, swv.
- er-manunge, stf.
- er-mæren, swv.
- er-mæ?igunge, stf.
- ermde, stf. s.
- erme, s.
- ermec-heit, stf. s.
- ermec-lich, adj. s.
- ermede, stf. vgl.
- ermde, stf. vgl.
- er-meien, swv.
- ermel, stn. s.
- ermel, stm.
- ermelech, stn.
- ermel-brîserîn, stf.
- erme-lich, adj.
- erme-lîche, adv. s.
- ermelîn, stn.
- ermel, stn.
- ermel-mantel, stm.
- ermel-tuoch, stn.
- ermel-zipf, stm.
- ermen, swv.
- er-mennen, swv.
- ermern, swv.
- er-mêren, swv.
- er-merren, swv.
- er-mêrunge, stf.
- ermet, s.
- er-më??en, stv. I, 1.
- er-më??unge, stf.
- ermic, adj.
- er-mieten, swv.
- er-milten, swv.
- er-minnern, swv.
- ermîte, swm.
- er-morden, swv. s. s.
- er-morderôn, swv. s. s.
- er-môvieren, swv.
- er-müeden, swv.
- er-mundern, swv.
- er-muntern, swv.
- ermuote, s.
- er-mürden, swv.
- er-murden, swv.
- er-mörden, swv.
- er-morden, swv.
- er-murderôn, swv.
- er-morderôn, swv.
- er-mordern, swv.
- er-mûsen, swv.
- ërn
- ern, v.
- eren, v.
- ern, stm.
- eren, stm.
- ern, stm.
- eren, stm.
- ern, stm. s. v. a.
- ër-nâch, adv. s.
- er-nacken, swv.
- er-nant, s.
- er-narren, swv.
- er-nart, s.
- ernde, stn. s.
- ernde, stf. s. v. a.
- ernde-garbe, f.
- ernde-huon, stn.
- êrnder, stm.
- ernder, stm.
- erne, stf. stm.
- erne-bëte, stf.
- er-nëcken, swv.
- er-nëmen, stv. I, 2.
- ernen, swv. s.
- ernen-bëte, stf. s.
- er-nenden, swv.
- er-nennen, swv.
- erne-rëht, stn.
- er-nerigen, swv.
- er-nern, swv.
- er-nësen, stv. I, 1. vgl.
- ërnest, stm.
- ërnst, stm.
- ërnesten, swv.
- ërnsten, swv.
- ërnest-haft, adj.
- ërnest-hafte, adv.
- ërnest-haftic-heit, stf.
- ërnest-heit, stf.
- ërnest-krei?, stm.
- ërnest-lich, adj.
- ërnst-lich, adj.
- ërnest-lîche, adv.
- ërnst-lîche, adv.
- ërnst-lîchen, adv.
- er-newen, swv. s. s.
- er-newern, swv. s. s.
- erne-zît, stf.
- ern-halt, s.
- er-nider, adv. s.
- er-niesen, stv. III.
- er-nieten, swv.
- er-nihten, swv.
- er-niuwen, swv.
- er-niuwern, swv.
- er-niuwerunge, stf.
- er-niuwunge, stf.
- ernlîn, adj. s.
- er-noisen, swv.
- er-nöisen, swv.
- er-nœten, swv.
- ërnst, s.
- ërnst-ge-var, adj.
- ernt, stn. s.
- er-oberen, swv.
- er-offenen, swv.
- er-offen, swv.
- er-offenunge, stf.
- er-œsen, swv.
- er-ougen, swv.
- er-öugen, swv.
- ërper, s.
- er-queben, swv.
- er-queln, swv.
- er-quëmen, stv. s.
- er-queschen, swv. s.
- er-quicken, swv.
- er-kücken, swv.
- er-quickesal, stn.
- er-quick-lich, adj.
- er-quickunge, stf.
- er-kückunge, stf.
- ërr
- er-rache-lich, adj.
- er-rahte, s.
- er-râten, stv. red. I, 2.
- er-ratte, s.
- ërre, adj. stf. s.
- êrre, adj. s.
- ërre, adj. s.
- er-rëchen, stv. I, 2.
- er-recken, swv.
- er-rechen, swv.
- er-recken, swv.
- er-rechen, swv.
- er-reichen, swv.
- er-reigen, swv. s. v. a.
- er-reinegen, swv.
- er-reinen, swv.
- er-reisen, swv.
- er-reiten, stv. red. II.
- er-rei?en, swv.
- er-rei?-wort, stn.
- erren, f. s.
- ërren, swv. s.
- er-rennen, swv.
- ërresal, stn. s.
- er-retten, swv.
- er-reuchen, swv. s.
- er-rich-lich, adj.
- er-rîden, stv. vgl.
- er-rideren, swv.
- er-rihten, swv.
- er-rihtunge, stf. s. v. a.
- er-ringen, stv. I, 3.
- er-ringen, swv.
- er-rinnen, stv. I, 3.
- er-riseln, swv.
- er-rîten, stv. II.
- er-riuhen, swv.
- er-riuten, swv.
- er-rî?en, stv. II.
- er-rôten, swv.
- er-roufen, swv.
- er-roumen, swv. s.
- er-rücken, swv.
- er-rüeren, swv.
- er-rûmen, swv.
- er-ruofen, stswv.
- er-salwen, swv.
- êr-sam, adj.
- êr-same, stf.
- êr-samec-heit, stf.
- êrsamkeit, stf.
- êr-sam-lîche, adv.
- er-sân
- er-sat, s.
- er-saten, swv.
- er-satten, swv.
- er-setten, swv.
- er-satzunge-brief, stf.
- er-saz, stm.
- er-schaffen, s.
- er-schal, s.
- er-schallen, swv. vgl.
- er-schalt, s.
- er-schamen, swv.
- êr-schatzunge, stf.
- êr-schaz -tzes, tzes stm.
- er-scheiden, stv. red. II.
- er-schein, s.
- er-scheinen, swv. vgl.
- er-scheinen, stv. s.
- er-scheinen, stn.
- er-schëllen, stv. I, 3.
- er-schellen, swv.
- er-scheln, swv.
- er-schepfen, an. v.
- êr-schetzic, adj.
- er-schieben, stv. III.
- er-schiel, s.
- er-schie?en, stv. III.
- er-schînen, stv. II.
- er-schîn-lich, adj.
- er-schînunge, stf.
- er-schiuhen, swv.
- erschl, s.
- er-schocken, swv.
- er-schœnen, swv. s. v. a.
- er-schotte
- er-schouwen, swm.
- er-schœ?en, swv.
- er-schraht, s.
- er-schræjen, swv.
- er-schrëcke, swm.
- er-schrëcke-lich, adj.
- er-schrëcke-licheit, stf.
- er-schrëcken, stv. I, 2. vgl.
- er-schrecken, swv. vgl.
- er-schrecknis, stf.
- er-schreckunge, stf.
- er-schreien, swv.
- er-schrenzen, swv.
- er-schrîben, stv. II.
- er-schricken, swv.
- er-schrîen, stv. II. sw.
- er-schrîten, stv. II.
- er-schrocken-lich, adj.
- er-schrocken-lîche, adv.
- er-schrôten, stv. red. III.
- er-schrüdelen, swv.
- er-schuft, s.
- er-schüllen, swv.
- er-schupfen, swv.
- er-schüpfen, swv.
- er-schütelen, swv.
- er-schütteln, swv.
- er-schüten, swv.
- er-schütten, swv.
- er-sêch, s.
- er-sëhen, stv. I, 1.
- er-seigen, swv.
- er-seigern, swv.
- er-senden, swv.
- er-senften, swv.
- er-senften, swv.
- er-serten, swv.
- er-setten, swv. s.
- er-settigen, swv.
- er-setzen, swv.
- er-sichern
- er-siechen, swv.
- er-sieden, stv. III.
- er-sigen
- er-sigen, swv.
- er-sîgen, stv. II.
- er-sîhen, stv.
- er-sinden, swv.
- er-singen, stv. I, 3.
- er-sinken, stv. I, 3.
- er-sinnen, stv. I, 3.
- er-sitzen, stv. I, 1.
- er-siuftec, adj.
- er-siuften, swv.
- er-siufzen, swv.
- er-siufzunge, stf.
- er-siuren, swv.
- er-siuwen, swv.
- er-sî?en, swv.
- er-slâfen, stv. red. I, 2.
- er-slahen, stv. I, 4.
- er-slahen, stn.
- er-slîchen, stv. II.
- er-slie?en, stv. III.
- er-slinden, stv. I, 3.
- er-slingen, stv. I, 3.
- erslingen, adv.
- er-sloufen, swv.
- er-smecken, swv.
- er-smielen, swv.
- er-smieren, swv.
- êr-smit, stm.
- er-snellen, swv.
- er-snîden, stv. II.
- er-sochen, swv.
- er-soufen, swv.
- er-spalten, stv. red. I, 1.
- er-spangen, swv. s.
- er-spannen, stv. red. I, 1.
- er-sparn, swv.
- er-spëhen, swv.
- er-spengen, swv.
- er-spangen, swv.
- er-spennen, swv.
- er-sperren, swv.
- er-spiegelen, swv.
- er-spiln, swv.
- er-spinnen, stv. I, 3.
- er-spören, swv. s.
- er-sprâchen, swv.
- er-sprëchen, stv. I, 2.
- er-spreiten, swv.
- er-sprengen, swv.
- er-sprengen, stn.
- er-sprenzen, swv.
- er-sprie?en, stv. III.
- er-springen, stv. I, 3.
- er-spüelen, swv.
- er-spürn, swv.
- er-srëcken, stv. s.
- ërst
- êrst, adj.
- êrst, adv. s.
- er-staben, swv.
- er-staht, s.
- er-stân, stv. I, 4.
- er-stên, stv. I, 4.
- er-starken, swv.
- er-starren, swv.
- er-staten, swv.
- er-stæten, swv.
- êrste, adv.
- êrst, adv.
- êrste, swm.
- êrste, stf.
- êrstec-heit, stf.
- er-stëchen, stv. I, 2.
- er-stëchen, stn.
- er-stecken, swv. vgl.
- er-stecken, stn.
- er-stecker, stm.
- er-steckunge, stf.
- er-steigen, swv.
- er-steinen, swv.
- êrsten, adv. unter
- er-stên, stv. s.
- er-stenken, swv.
- er-stërben, stv. I, 2.
- er-stërben, stn.
- er-sterben, swv.
- er-sterken, swv.
- er-sterzen, swv.
- êrst-ge-burt, stf.
- er-sticken, swv.
- er-stieben, stv. III.
- er-stigelen, swv.
- er-stîgen, stv. II.
- er-stinken, stv. I, 3.
- er-stivelen, swv.
- er-stocken, swv.
- er-stöcken, swv. s.
- er-stœren, swv.
- er-stœrer, stm.
- er-storren, swv.
- er-stœrunge, stf.
- er-stouben, swv.
- er-stô?en, stv. red. III.
- er-strëben, swv.
- er-strecken, swv.
- er-streichen, swv.
- er-strîchen, stv. II.
- er-striffeln, swv.
- er-strîten, stv. II.
- er-ströuwen, swv.
- er-strûchen, swv.
- êr-stücke, stn.
- er-stummen, swv.
- er-stumben, swv.
- er-stürmen, swv.
- er-stürn, swv.
- er-stürzen, swv.
- er-sûbern, swv.
- er-süe?en, swv.
- er-sûfen, stv. III.
- er-sûfzen, swv. s.
- er-sünfzen, swv. s.
- er-suochen, swv.
- er-suochen, stn.
- er-suochunge, stf.
- er-sûren, swv.
- er-swachen, swv.
- er-swarzen, swv.
- er-sweimen, swv.
- er-swei?en, swv. vgl.
- er-swëllen, stv. I, 3.
- er-swërn, stv. I, 2.
- er-swetzen, swv.
- er-swîgen, stv. II.
- er-swingen, stv. I, 3.
- er-switzen, swv. vgl.
- ërt-, s. auch
- er-tac -ges, ges stm. s. v. a.
- ër-tac, stm.
- er-tagen, swv.
- er-tage-wan, stm. vgl. u.
- er-tanzen, swv.
- ërt-aphel, stm.
- er-tasten, swv.
- ërt-ber, stn. swf.
- ërt-ber-blat, stf.
- ërt-bibe, stf.
- ërde-bibe, stf.
- ërt-biben, stn.
- ërt-bibôt, stmn.
- ërt-bibunge, stf.
- ërt-bidem, stswmn. s.
- ërt-bideme, stswmn. s.
- ërt-bidemunge, stf.
- ërt-bidmende, swm.
- ërt-bodem, stm.
- ërt-boum, s.
- ërt-bruch, stm.
- ërt-brust, stf.
- er-teben, swv. s.
- ertec, adj.
- êr-tegec, adj.
- er-teilære, stm.
- er-teilen, swv. vgl.
- ërt-galle, swf.
- ërt-ge-rüste, stn.
- ërt-grille, swm.
- ërt-gruft, stf.
- ërt-hol, stn.
- ertic, adj. s.
- er-tîchen, stv. II.
- er-tihten, swv.
- ërt-îsen, stn.
- er-tiuren, swv.
- er-tiuten, swv.
- ërt-knolle, swm.
- ërt-krote, swf.
- ërt-kîmelinc, stm.
- ert-lich, adj.
- ërt-më??er, stm.
- ërt-nu?, stf.
- er-toben, swv.
- er-toln, swv.
- er-toplen, swv.
- er-toppeln, swv.
- er-tôren, swv.
- er-tœren, swv.
- er-tœsen, swv.
- er-tôten, swv.
- er-tœten, swv.
- er-touben, swv.
- er-touben, swv.
- er-touwen, swv.
- er-töuwen, swv.
- ërt-phëffer, stm.
- er-traben, swv.
- er-trahten, swv.
- er-trat, s.
- er-trenken, swv.
- er-trennen, swv. vgl.
- er-trëten, stv. I, 1.
- er-treten, swv.
- er-tretten, swv.
- ërt-rîche, stn.
- ërde-rîche, stn.
- ërde-rîch, stn.
- ërt-rîch-ge-rüste, stn. s. v. a.
- ërt-rîch-më??er, stm.
- er-triefen, stv. III.
- er-triegen, stv. III.
- ërt-rinc -ges, ges stm.
- er-trinken, stv. I, 3.
- er-trinnen, stv. I, 3.
- ërt-rouch, stm.
- ërt-ruch-souc, stm.
- er-truckenen, swv.
- er-trückenen, swv.
- er-trüeben, swv.
- êr-trunc -kes, kes stm.
- er-trûren, swv.
- ërt-scholle, swm.
- ërt-snëcke, swm.
- ërt-stam, stm. sw.
- ërt-state-læge, adj.
- ërt-stift, stf.
- er-tumben, swv.
- ërt-val -lles, lles stm.
- ërt-var -wes, wes adj.
- ërt-vellec, adj. s. u. vgl.
- ërt-vluc -ges, ges stm.
- ërt-vrosch, stm.
- ërt-vruht, stf.
- er-twahen, stv. I, 4.
- ërt-wa??er, stn.
- er-twëln, stv. I, 2.
- er-tweln, swv.
- er-twingen, stv. I, 3.
- er-twungen-lich, adj.
- ërt-wuocher, stmn.
- ërt-wurm, stm.
- ërt-wurz, stf. s. v. a.
- erunge, stf.
- êrunge, stf.
- er-vaht, s.
- er-vallen, stv. red. I, 1.
- er-valt, s.
- er-valten, stv. red. I, 1.
- er-valwen, swv.
- er-være, stn.
- er-vâren, swv.
- er-væren, swv.
- er-væren, stn.
- er-varer, stm.
- er-vær-lich, adj.
- er-varn, stv. I, 4.
- er-vart
- er-varunge, stf.
- erve, stn. swm. s.
- er-vëhten, stv. I, 2.
- er-veigen, s. oben unter
- er-vei?ten, swv.
- er-vellen, swv.
- er-velschen, swv.
- er-venden, swv.
- er-vêren, swv. s.
- er-verten, swv.
- er-verwen, swv.
- er-veulen, swv. s.
- er-vîlen, swv.
- er-viln, swv.
- er-vinden, stv. I, 3.
- er-vindunge, stf.
- er-vinstern, swv.
- er-vintnüssede, stf.
- er-virren, swv.
- er-viselunge, stf.
- er-viuhten, swv.
- er-viulen, swv.
- er-viuren, swv.
- er-vlêhen, swv.
- er-vlemmen, swv.
- er-vliegen, stv. III.
- er-vlie?en, stv. III.
- er-vlougen, swv.
- er-vlöuwen, swv.
- er-vlügen, swv.
- er-volge, stf. s. v. a.
- er-volgen, swv. vgl.
- er-volger, stm.
- er-volgnüsse, stf.
- er-volgunge, stf.
- êr-vollec-lîche, adv.
- er-vollen, part. s.
- er-vollen, swv.
- er-vollunge, stf.
- er-vordern, swv.
- er-vorderunge, stf.
- er-vorht, s.
- er-vorhten, s.
- er-vorsch-bære, adj. in
- er-vorschen, swv.
- er-vorscher, stm.
- er-vorscherin, stf.
- er-vrâgen, swv.
- er-vreischen, swstv.
- er-vreisen, swv.
- er-vrë??en, stv. I, 1.
- er-vrîen, swv.
- er-vriesen, stv. III.
- er-vrischen, swv.
- er-vristen, swv.
- er-vriunden, swv.
- er-vrœren, swv.
- er-vrorn, s.
- er-vröuwen, swv.
- er-vröwen, swv.
- er-vrühten, swv.
- er-vrümen, swv.
- er-vrumen, swv.
- er-vründen, swv. s.
- er-vûchten, swv. s.
- er-vüeren, swv.
- er-vûlen, swv. vgl.
- er-vüllære, stm.
- er-vüllen, swv.
- er-vüllunge, stf.
- er-vünden, s.
- er-vuntnisse, stf.
- ër-vür
- er-vürben, swv.
- er-vürhten, swv.
- er-wachen, swv.
- er-wacte, s.
- er-wagen, swv.
- er-wagen, stn.
- er-wahsen, stv. I, 4.
- er-waht, s.
- er-wahte, s.
- er-wæjen, swv.
- er-walken, stv. red. I, 1.
- er-wallen, stv. red. I, 1.
- er-wallen, swv.
- er-walte, s. s.
- er-walten, stv. red. I, 1.
- er-wandelen, swv.
- er-wanen, swv.
- er-want, s. s. s.
- er-warmen, swv.
- er-warnen, swv.
- er-warten, swv.
- er-waschen, stv. I, 4.
- érwaten, swv. s.
- er-waten, stv. I, 4.
- er-wëben, stv. I, 1.
- er-wêchen, swv. s.
- er-wecken, swv.
- er-wecker, stm.
- er-wëfelen, swv.
- er-wëgen, stv. I, 1.
- er-wëgen, part. adj.
- er-wëgen, swv.
- er-wegen, swv.
- er-wegen-heit, stf.
- er-wegnüsse, stf.
- er-weichen, swv.
- er-weichunge, stf.
- er-weigen, swv.
- er-weinen, swv.
- er-weinen, stn.
- er-weit, s.
- er-weite, s.
- erwei?, stf. s.
- er-wëlken, swv.
- er-wëllen, stv. I, 3. vgl.
- er-wellen, swv.
- er-weln, swv.
- er-welunge, stf.
- er-wenden, swv.
- er-wenden, stn.
- er-wenken, swv.
- er-wërben, stv. I, 3.
- er-wërbunge, stf.
- êr-wërc, stn. s.
- êr-wërdec, adj. s.
- er-wërden, stv. I, 3.
- er-weren, swv. s.
- er-wërfen, stv. s.
- er-wërfen, stv. I, 3. vgl.
- êr-werg, adj. s.
- er-wërgen, stv. I, 3.
- er-werigen, swv. s.
- er-werigen, swv. s.
- er-werjen, swv. s.
- er-wërken, swv.
- er-wermen, swv.
- er-wërn, swv.
- er-wërn, swv.
- er-wern, swv.
- er-weren, swv.
- er-wërp -bes, bes stm.
- er-wërven, stv. s.
- er-weschen, stv. s.
- er-wetten, swv.
- ër-wider, adv.
- er-wideren, swv.
- er-wiel, s.
- er-wielk, s.
- er-wigen, swv.
- er-wîhen, stv. II.
- er-wilden, swv.
- er-willigen, swv.
- er-winden, stv. I, 3.
- er-winden, stn.
- er-winken, stv. I, 3.
- er-winnen, stv. I, 3.
- er-wintern, swv.
- er-wirbec, adj.
- êr-wirdec, adj.
- êr-wirdec-heit, stf.
- êr-wirdec-lich, adj.
- êr-wirden, swv.
- er-wirmen, swv. s.
- er-wischen, swv.
- er-wischunge, stf.
- er-wîsen, swv.
- er-wîsunge, stf.
- er-witern, swv.
- er-wittern, swv.
- er-wî?en, swv.
- er-wôch, s.
- er-wonnen, s.
- er-worgen, swv.
- er-wûc, s.
- er-wüesten, swv.
- er-wüeten, swv.
- er-wundern, swv.
- er-wünnen, swv.
- er-wünschen, swv.
- er-wünschunge, stf.
- er-würgen, swv.
- er-würgunge, stf.
- er-wurmen, swv.
- er-wüschen, swv. s.
- er-zabelen, swv.
- er-zagen, swv.
- erz-ambet-liute
- er-zamen, swv.
- ërz-brenner, stm.
- ërze, stn.
- erze, stn.
- erzebischof, ves stm.
- erz-bischof, ves stm.
- erze-bistuom, stn.
- erze-bote, swm.
- erze-buobe, swm.
- erz-buobe, swm.
- erzedîe, stf. s. v. a.
- er-zeichenen, swv.
- er-zeigen, swv.
- er-zeigunge, stf.
- erze-lich, adj.
- ërze-liute
- er-zeln, swv.
- er-zëmen, stv. I, 2.
- erzen-buoch, stn.
- erzenen, swv.
- erzen, swv.
- erz-engel, stm.
- erzenîe, stf. s.
- erzenîen, swv. s. v. a.
- erzen-lich, adj.
- erzente, stf. s.
- erzen-tuom, stn. s.
- erze-priester, stm.
- erz-priester, stm.
- er-zerren, swv.
- erze-tugent, stf.
- ërz-gie?er, stm.
- er-ziehen, stv. III.
- er-ziln, swv.
- er-ziteren, swv.
- er-zittern, swv.
- er-ziugen, swv.
- erz-kamerer, stm.
- erz-kamer-meister, stm.
- erz-kanzeler, stm.
- ërz-knappe, swm.
- ërz-macher, stm.
- erz-mar-schalc, stm.
- ërz-meister, stm.
- erzneien, swv. s.
- er-zogen, s.
- er-zogen, swv.
- er-zornen, swv. s.
- er-zöugen, swv. s.
- er-zouwen, swv.
- erz-priester, stm. s.
- erz-truchsæ?e, swm.
- erz-tuom, stm.
- er-zücken, swv.
- er-zünden, swv.
- er-zürnen, swv.
- er-zürnunge, stf.
- er-zûsen, swv.
- ërz-vinder, stm.
- er-zwicken, swv.
- er-zwieren, swv.
- er-zwîgen, swv.
- er-zwinken, swv. s. v. a.
- es, stn. s.
- ës
- ê-sage, swm.
- es-ban, s.
- escalier, stm. s.
- esch, stm. stf.
- ê-schaft, stf.
- eschai, s.
- esche, swm. s. v. a.
- esche, stf. s.
- esche, swfm. s.
- esche, stf.
- esch, stf.
- ësche, swf. u. vgl.
- eschen, adj. s.
- eschen-boum, stm. s.
- eschen-brenner, stm.
- eschen-bürnen, stn.
- escher, stm.
- escheric, adj. s. v. a.
- esche-var, adj. s.
- esch-heie, swm. s.
- ê-schillinc, stm.
- eschîn, adj.
- eschen, adj.
- esch-lêhen, stn. s.
- esch-louch, m. s.
- esch-tor, stn. s.
- esel, stm. vgl.
- eselære, stm.
- eselat, stf. s.
- esel-bære, adj.
- eselec-heit, stf. s. v. a.
- eselen, swv.
- esel-garte, swm.
- esel-gürtel, stm.
- esel-heit, stf. vgl.
- esel-hirte, swm.
- esel-holz, stn.
- esel-hût, stf.
- eselich, adj. s.
- eselîe, stf.
- eselîn, adj. stfn. s.
- eselinc -ges, ges stm.
- eselinne, stf.
- eselîn, stf.
- eselisch, adj.
- esel-keit, stf. s.
- esel-lat, stf.
- esel-lich, adj.
- esellîn, stn.
- esel-lîp, stm.
- esel-man, stm.
- esel-mære, stn. s. oben unter
- esel-milch, stf.
- esel-nô?, stn.
- esel-ôre, swm.
- esel-rieme, swm.
- esel-rippe, f.
- esel-seiche, stf.
- esel-seil, stn.
- esel-stimme, stf.
- esel-trîber, stm.
- esel-truhe, swf.
- esel-vole, swm.
- esel-wëc, stm.
- esel-wurz, stf.
- esel-zülle, f.
- êsen, swv. s.
- eser, stm.
- êser, stm.
- êserlîn, stn.
- êser-turn, stm.
- êsieren, swv. s.
- eskelîr, stm.
- esklîr, stm.
- esklirîe, stf.
- es-pan, s.
- espen-boum, stm.
- espîn, adj.
- e-sprinc, stm.
- esse, stn.
- esse, stn.
- ësse, stf.
- essen, swv. s.
- essen-boum, s.
- essenîn, adj. s.
- esser, stn. s.
- essîn, adj.
- essydemon, s.
- êst
- ê-stat, stm.
- estel, stn. s.
- esten, swv. vgl.
- esten-spitze, f.
- ester, stn. s.
- esterîch, stm.
- estrîch; esterich, stm.
- estrich, stm.
- esterîch-boden, stm.
- este-rîche, adj.
- esterîchen, swv.
- estrichen, swv.
- esterîcher, stm.
- esterîch-meister, stm.
- esterîch-stein, stm.
- estic, adj. s.
- estimieren, swv.
- ê-stiure, stf.
- es-tor, stn. s.
- ê-strâ?e, stf.
- estrîch, stm. s.
- estumieren, swv. s.
- ê-stunt, s.
- es-türlî, stn. s. unter
- êt, s.
- ê-tætic, adj.
- ê-tavërne, stf.
- ëte-
- ët-
- ëtes-
- ê-teidinc, stn.
- ëte-nâher, adv.
- ëte-lich, pron. adj.
- ët-lich, pron. adj.
- ëtes-lich, pron. adj.
- ëter, stswmn.
- ëteren, swv.
- ëter-zëhende, swm.
- ëter-zûn, stm.
- ëte-vil, adv.
- ëte-wâ, adv. vgl. unten
- ët-wâ, adv. vgl. unten
- ëtes-wâ, adv. vgl. unten
- ëte-wanne, s.
- ëtes-wanne, s.
- ët-wan, s.
- ëte-war, adv.
- ëtes-war, adv.
- ëte-wa?, s.
- ëtes-wa?, s.
- ët-wa?, s.
- ëte-wa?-heit, stf.
- ëte-wenne, adv. u. vgl.
- ëtes-wenne, adv. u. vgl.
- ët-wenne, adv. u. vgl.
- ëte-wër, pron. subst.
- ët-wër, pron. subst.
- ëtes-wër, pron. subst.
- ëte-wie, adv.
- ët-wie, adv.
- ëtes-wie, adv.
- ëte-wî?e, s.
- etica, f.
- etike, swm. stm.
- ê-tisch, stn. s. v. a.
- etkum, stm. s.
- ê-touf, stm.
- ê-toufe, stf.
- ëtsw-, s.
- ëtt-, s.
- ette, swm. s.
- ëtter, stm. s.
- ê-tuom, stn.
- ëtw-, s.
- etze, stf.
- etzelîn, stn.
- etzen, swv. s.
- ëtz-lich, s.
- etz-weide, stf.
- ê-vade, swf.
- êvangêli, s.
- ê-vater, m.
- evel, s.
- ëven, s.
- êven, swv.
- evern, s.
- everunge, s.
- ê-vride, stm.
- ê-vrouwe, swf.
- ê-vüegerinne, stf.
- ê-walte, swm.
- êw(v)angêli, stn.
- êwangelje, stn.
- êwangêlier, stm.
- êwangêlisch, adj.
- êw(v)angeliste, swm.
- êwangêlizieren, swv.
- ê-wart, stswm.
- ê-warte, stswm.
- ê-wart-lich, adj.
- ê-wart-tuom, stn.
- êwe, stf.
- êwec, adj.
- êwede, stf.
- êwe-lich, adj.
- êwe-lîche, adv.
- ê-wëlten, adv. vgl.
- êwen, stf. s. v. a.
- êwen, adv.
- êwen, swv.
- êwenc-lîchen, adv. s.
- êwe-meister, stm. s. v. a.
- ê-wërc, stn.
- ë-wî-âbent, stm. s.
- ê-wîben, swv.
- êwic, adj.
- êwic, adv.
- êwec, adv.
- êwic-heit, stf.
- êwec-heit, stf.
- êwic-lich, adj. vgl.
- êwec-lich, adj. vgl.
- êwic-lîche, adv.
- êwec-lîche, adv.
- êwigen, swv.
- ê-wîlen, adv.
- ê-wîp, stn.
- ê-wirdec, adj. s. v. a.
- ê-wirdec-heit, stf.
- ê-wirdec-lîchen, adv.
- ê-wirt, stm.
- ê-wirtinne, stf.
- ewitz, s.
- exempel, stn.
- exemplâr, stn.
- experimënten, swv.
- extlîn, stn. s.
- eylas, s.
- ë?, pron. s.
- e?
- ë?
- ë?
- ë?-bære, adj.
- ê?ec, adj. s. v. a. vgl.
- ë?en, stv. s.
- e?esch, stm. s.
- ê?en, swv. s.
- ezidemôn, s.
- ê-zît, stf.
- ez-wise, stf.
- ë??e, swm.
- ë??ec, adj.
- e??ec, stm. s.
- e??ech, stm. s.
- ë??e-gadem, stn.
- ë??e-hûs, stn.
- e??eich, stm. s.
- ë??e-lich, adj.
- ë??e-loube, swf.
- ë??en, stv. I, 1.
- ë??en, stn.
- e??en, swv. s.
- ë??ende, part. adj.
- ë??endic, adj.
- ë??en-kochen, stn.
- ë??en-macher, stm.
- ë??en-trager, stm.
- ë??en-va?, stn.
- ë??en-zît, stf.
- ë??er, stm.
- e??ich, stm.
- e??ichen, swv.
- e??ich-gërwe, f.
- e??ich-kruoc, stm.
- e??ich-va?, stn.
- e??ich-waschen, stn.
- e??isch, stm.
- e??isch-ban, stmn.
- e??isch-hei-ambet, stn.
- e??isch-heie, swm.
- e??isch-lêhen, stn.
- e??isch-tor, stn.
- ë??unge, stf.
- v, s.
F
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=Lexer#0
Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer |
G
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=Lexer#0
Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer |
- g
- ga-, präf. s.
- gâ, s.
- gâ, adj. stf. s.
- gabaus, stm. s.
- gâbe, stf.
- gâbe, stf.
- gæbe, adj.
- gâbe-brief, stm.
- gæbec, adj.
- gæbec-lîche, adv.
- gâbe-haft, adj.
- gâbe-haftic, adj.
- gâbe-holz, stn.
- gabele, stswf.
- gabel, stswf.
- gabeleht, adj.
- gæbe-lich, adj.
- gabel-trager, stm.
- gâben, swv.
- gâben, stn.
- gâbe-phant, stn.
- gëbe-phant, stn.
- gâbe-phant, adj.
- gâber, stm. vgl.
- gâbe-rîche, adj.
- gabilôt, stn.
- gabylôt, stn.
- gabilûn, stn.
- gabi?
- gâbunge, stf.
- gabû?, stm. s.
- gâch -hes, hes adj.
- gâch, adv. acc.
- gâcheit, stf.
- gachel, vgl.
- gâch-lîche, adv. s.
- gâch-lîchen, adv. s.
- gâch-muot, stm.
- gâch-muotec, adj.
- gâch-muotec-heit, stf. vgl.
- gâch-rite, swm.
- gâch-schepfe, swf.
- gâch-schric, stm.
- gâch-spîse, stf.
- gâch-touf, stm. stf.
- gâch-toufen, swv.
- gâch-witzec, adj.
- gâch-zornec, adj.
- gadem, stn.
- gaden, stn.
- gademer, stm.
- gadem-man, stm.
- gadem-stat, stf. s. v. a.
- gader, adv. s.
- gaf, stn. s.
- gaffen, swv. s.
- gaffer, stm.
- gâgâg, interj.
- gagel, vgl.
- gagen, swv. vgl.
- gâgen, swv.
- gâgen, stn.
- gagen, adv. swv.
- gagene, adv. swv.
- gageren, swv.
- gâgern, swv.
- gâgern, stn.
- gaggel-sac, stn. s.
- gagzen, swv.
- gagzen, stn.
- gâhe, swf.
- gæhe, adj.
- gæhe, stf.
- gæhede, stf.
- gæhte, stf.
- gahel, vgl.
- gæhe-lich, adj.
- gæhe-lîche, adv. s. v. a.
- gæhe-lîchen, adv. s. v. a.
- gæhelingen, adv.
- gâhe-lôs, adj.
- gâhen, adv. s. swf.
- gâhen, swv.
- gâhen, stn.
- gâhes, adv.
- gæhes, adv.
- gæhte, stf. s.
- gahten, swv. s.
- gal, s.
- gal -les, les stm.
- galactîdâ
- galadrîus, s.
- galadrôt, s.
- galander, stswm.
- galantîne, f. s. v. a.
- galan-wurz, stf. s. v. a. s.
- galarit, swm.
- galban, stn.
- galbei, stn. s.
- galbîne, f.
- gal-brunne, s.
- galc, m. s.
- galê, stf. s.
- galeide, stf. s.
- galen, stv. I, 4.
- galn, stv. I, 4.
- galf, stm.
- galgan, stm.
- galgân, stm.
- galg-brunne, swm.
- galge, swm.
- galgen, stm. s.
- galgen-bërc, stm.
- galgen-boum, stm. vgl.
- galgen-hobel, stm.
- galgen-mæ?ec, adj.
- galgen-meister, stm.
- galgen-reise, stf.
- galgen-rit, stm.
- galgen-sprü??el, stm.
- galgen-stat, stf.
- galgen-stric, stm.
- galgen-stücke, stn.
- galgen-swengel, stm.
- galgen-swenkel, stm.
- galgent, stm. s.
- galget, stm. s.
- galgen-wurz, stf. s.
- galg-rahe, swf.
- galhart, s.
- gal-herte, s.
- gæ-lîche, adv. s.
- galidrôt, s.
- galîe, stswf.
- galilêisch, adj.
- galînære, stm. s.
- galînê, stf.
- gâlingen, adv. s.
- galîn-hûs, stn.
- galiôt, stm.
- galitzen-stein, stm.
- galle, f.
- galle, swf.
- galle, swf.
- gallen-balc, stm.
- gallen-blâter, f.
- gallen-suht, stf.
- gallen-sûf, stm.
- gallen-tranc, stm.
- gallinc, adj.
- gall-mucke, swf.
- galm, stm.
- galmei, stm.
- galmen, swv.
- galm-holin, stf.
- gâlois, adv.
- galopei?, stm.
- galopieren, swv.
- kalopieren, swv.
- galp, stm. vgl.
- galpen, swv.
- galreide, stf.
- galreiden, swv.
- galreid-sulze, stf.
- galster, stn.
- galsterîe, stf.
- galster-lich, adj.
- galt, adj.
- galt-alpe, swf.
- galte, swm.
- galten, swv.
- gelten, swv.
- galter, s.
- galtet, s.
- galtnüsse, stfn.
- galt-vihe, stn. s.
- galumbieren, swv. s.
- galûnt, s.
- galvei, stn.
- galvel, stn.
- galy
- galze, swf.
- galzler, stm.
- gam, stm. s. v. a.
- gâmahiu, m. f. vgl.
- gamâlêôn, stm.
- gâmân, stm. vgl.
- gamander, stm. swf.
- gamander
- gamandrê
- gamanje, stf. vgl.
- gamel, stn. vgl.
- game-lîche, adv. s.
- gamel-stat, stf.
- gamen, stnm. stf.
- gâmen, swv. s.
- gamen-lich, adj. s.
- gâmer, stm. s.
- game-roc, stm.
- gâmhiu, s.
- gamille, swf.
- gamillen-bluome, swf.
- gamillen-var, adj.
- gamillen-wa??er, stn.
- gampel, stf. m. vgl.
- gampel, stf. m. vgl.
- gempel, stf. m. vgl.
- gampeln, stn.
- gampel-her, stn.
- gampel-site, stm.
- gampel-spil, stn.
- gampel-vreude, stf.
- gampel-vuore, stf.
- gampel-wîse, stf.
- gampen, swv. vgl.
- gampenieren, swv. vgl.
- gampf, stm.
- gampfer, s.
- gampieren, swv.
- gampilûn, stn. s. v. a.
- gâ-mûtikeit, s.
- gam?, stswf.
- gan, s.
- gân, v. an. red.
- gên, v. an. red.
- ganc, s.
- ganc -ges, ges stm.
- ganc-bære, adj.
- ganc-haft, adj.
- ganc-haftec, adj.
- ganc-heil, adj.
- ganc-stîc, stm.
- gancte, s.
- ganc-vertic, adj.
- ganc-visch, stm.
- gand, stn. s.
- ganden, swv. s.
- ganeist, stf. swm.
- ganeiste, stf. swm.
- ganeistelîn, stn.
- ganeisten, swv.
- ganeister, stswf. s. v. a.
- ganeisterlîn, stn.
- ganeistern, swv. s. v. a.
- gan-erbe, swm.
- gang, s.
- gangeln, swv.
- gangen, s.
- gans, stf.
- gans-affe, swm.
- gans-ar, swm.
- ganse, swm. s.
- gans-effinne, stf.
- gans-ei, stn.
- ganser, stm. s.
- gans-hirte, swm.
- ganst, stf.
- ganster, s. s.
- ganstern, s. s.
- gans-vëdere, f.
- gans-weide, stf.
- gant, stn.
- gant, stf.
- gant-brief, stm.
- ganten, swv.
- gant-stein, stm.
- ganz, adj.
- ganze, swm.
- ganzec-heit, stf. s. v. a.
- ganzen, swv.
- ganzen-heit, stf. s.
- ganzer, stm. s. v. a.
- ganz-heit, stf.
- ganz-lich, adj.
- genz-lich, adj.
- ganz-lîche, adv.
- genz-lîche, adv.
- -en, adv.
- gâr, stm. s.
- gar, adj.
- gare, adj.
- gar, adv.
- gare, adv.
- gar -wes, wes stn. vgl. vgl.
- gárât, stnf.
- garb, swf. adv. s.
- garbe, swf. adv. s.
- garbe, stswf.
- garben-bluome, f.
- garben-krût, stn. s.
- gar-brâte, swm.
- gar-bræter, stm.
- gardevîa?
- gardiân, m.
- gare, adj. adv. s.
- gare, stf. vgl. vgl.
- garen, stn. s.
- garewen, s. s.
- garewer, s. s.
- gargôle, swf.
- gar-lîche, adv.
- ger-lîche, adv.
- -en, adv.
- gärm, stf. s.
- gärmic, adj.
- garn, s.
- garn, swv. s. s.
- garn, stn.
- garnasch, stf.
- garnatsch, stf.
- garn-boum, stm.
- garn-breit
- garnen, swv. s.
- garnen, swv.
- garn-netze, stn.
- garn-rocke, swm.
- garn-spinnerîn, stf.
- garn-stal, stmn.
- garn-visch, stm.
- garn-warf, stn.
- garn-winde, stf.
- garre, swm. s.
- garren, swv. vgl. s.
- garst, stm.
- garst, adj.
- garstic, adj.
- gerstic, adj.
- garstikeit, stf.
- gerstikeit, stf.
- gart, stm.
- gart-acker, stm.
- garte, s.
- garte, swm. st.
- garten, swv. s.
- gartenære, stm.
- gartnære, stm.
- garten-bette, stn.
- garten-brunne, swm.
- gartener-kneht, stm.
- garten-huon, s.
- garten-huote, stf.
- garten-hûs, stn.
- garten-krësse, swmf.
- garten-krût, stn. s.
- garten-mûre, stf.
- garten-wërc, stn.
- garten-wurz, stf.
- garten-zûn, stm.
- gart-gabel, stf.
- gart-hagen, stm.
- gart-huon, stn. s. v. a.
- gart-îsen, stn.
- gart-krût, stn.
- gart-lant, stn.
- gartnære, stm. s.
- gart-quendel, f.
- gart-wurz, stf. s.
- gar-û?, stm.
- garwe, f. s.
- garwe, swf.
- garwe, adv. s. v. a.
- garwe, stfn. swv. s.
- garwen, stfn. swv. s.
- garwen-krût, stn. s.
- garw-minze, f.
- garwunge, stf. s.
- garz, f. vgl.
- garz, adj.
- garze-hâr, stn.
- garzen, swv.
- gárzûn, stm.
- gâs, adv. s.
- gast, stm.
- gá-steige, stn. s.
- gastël, stn.
- gasten, swv. s.
- gast-êre, stf.
- gast-gëbe, swm.
- gast-gëbinne, stf.
- gast-ge-rihte, stn. vgl.
- gast-hûs, stn.
- gast-kelner, stm. vgl.
- gast-kleit, stn.
- gast-lich, adj.
- gast-lîche, adv.
- gast-lîchen, adv.
- gastlîn, stn.
- gast-meister, stm.
- gastnusse, stf.
- gast-rëht, stn. s. v. a.
- gast-stube, stf.
- gastunge, stf.
- gast-wîse, stf.
- gast-wîse, adv.
- gat, stn.
- gate, swm.
- gatel, stn.
- gaten, swv.
- gater, stm. s. v. a.
- gater, adv. vgl.
- gater, m. n.
- gater-gëlt, stn.
- gater-gülte, stf. s.
- gater-henne, f.
- gatern, swv.
- gatern, swv.
- getern, swv.
- gater-slite, swm.
- gater-zins, stm.
- gatter, s.
- gatze, f. vgl.
- gatzgen, swv. vgl.
- gaudîn, stf.
- gaudîne, stf.
- gâweresch, adj. s.
- gaz, stn. s. v. a.
- gâ?, adj.
- gæ?e, adj.
- ga??e, swf.
- ga??en, swv.
- ga??en-springer, stm.
- ga??en-trëter, stm.
- ga??ieren, swv.
- ge-, präf.
- gi-, präf.
- ge-æder, stn.
- ge-âdert, part. adj. s.
- ge-affen, swv.
- ge-ahten, swv.
- gahten, swv.
- ge-alten, swv.
- ge-alter, swm.
- ge-ampt, s.
- ge-anden, swv.
- ge-ânen, swv.
- ge-angsten, swv.
- ge-ant, s.
- ge-ant, s.
- ge-ant-lâ?en, swv.
- ge-ant-litzet, part. adj.
- ge-ant-werten, swv.
- ge-ant-würten, swv.
- ge-ant-würten, swv.
- ge-arbeiten, swv.
- ge-arn, part. s.
- ge-arnen, swv.
- garnen, swv.
- ge-arten, swv.
- garten, swv.
- ge-ävern, swv.
- ge-â?, stn.
- ge-bachen, part. adj. s.
- ge-bâge, stn.
- ge-bæge, stn.
- ge-bâgen, stv. red. I, 2.
- ge-balden, swv.
- ge-balt, s.
- ge-bande, stn. s.
- ge-banden, swv.
- ge-bant, stn.
- ge-bant, s.
- ge-bâr, stm.
- ge-bærde, stf.
- ge-bærde-halp, adv.
- ge-bære, stn. s. v. a.
- ge-bâre, stn. s. v. a.
- ge-bære, stf.
- ge-bære, adj.
- ge-bærec, adj.
- ge-bâren, swv.
- ge-bâren, stn.
- ge-bæren, swv.
- ge-bæren, stn.
- ge-bâret, part. adj.
- ge-bartet, part. adj.
- ge-bart, part. adj.
- ge-bate, swm.
- ge-baten, swv.
- gëbe, swm.
- gëbe, swf.
- gëbe, stf.
- gëbe, adj.
- gêbe, adj. s.
- ge-becken, swv.
- ge-beffelze, stn.
- gëbe-hart, stm.
- ge-beidec, adj. s.
- ge-beidet, part. adj.
- ge-beine, stn.
- ge-beitec, adj.
- ge-beiten, swv.
- ge-beit-sam, adj.
- ge-bei?e, stn.
- gebel, adj.
- gëbel, stm.
- gëbelîn, stn.
- ge-belke, stn.
- gëbelkeit, stf.
- ge-belle, stn.
- ge-bëllen, stv. I, 3.
- gëbel-want, stf. s.
- gëben, stv. I, 1.
- gëben, swv.
- gëbende, part. adj.
- ge-bende, stn.
- gëbendec, adj.
- ge-bendet
- ge-benedîen, swv.
- ge-benken, swv.
- gëben-mâ?en, swv. s.
- ge-bênze, stn. s.
- gëbe-phant, stn. s.
- gëber, stm.
- ge-bërc -ges, ges stnm.
- ge-bërde, stfn. s. s.
- ge-bêrde, stfn. s. s.
- ge-bêre, stfn. s. s.
- ge-bërer, stm.
- ge-bërerinne, stf.
- ge-bërge, stn. s.
- ge-bërgen, stv. I, 3.
- ge-bërht, adj.
- ge-bërhten, swv.
- ge-bër-krût, stn.
- ge-bërlde, stn.
- ge-bër-lich, adj.
- ge-bër-lîcheit, stf.
- ge-bërlt, s.
- ge-bërn, stv. I, 2.
- ge-bern, swv.
- ge-bërnde, part. adj.
- ge-bêrre, stf. s.
- ge-bërunge, stf.
- ge-berte, stn.
- gëbe-snitz, adj.
- gëbe-sam, adj.
- ge-besten, swv.
- ge-bët, stn.
- ge-bëte, stf.
- ge-bëten, swv.
- ge-bette, stn.
- ge-bette, swf.
- ge-betten, swv.
- ge-be??ern, swv.
- ge-bicke, stn. vgl.
- ge-biderben, swv.
- ge-biegen, stv. III.
- ge-bierde, s.
- ge-biet, s.
- ge-bietære, stm.
- ge-bieter, stm.
- ge-bietærinne, stf.
- ge-bieterinne, stf.
- ge-bieterîn, stf.
- ge-biete, stnf.
- ge-biet, stnf.
- ge-biete-brôt, stn. vgl.
- ge-bietegære, stm.
- ge-biete-gëlt, stn.
- ge-bieten, stv. III.
- ge-bieten, stn. vgl.
- ge-bietunge, stf.
- ge-bîhten, swv.
- ge-bilde, stn.
- ge-bilden, swv.
- ge-bille, stn.
- ge-billen, swv.
- ge-binde, stn. vgl.
- ge-binden, stv. I, 3.
- ge-binedîet, s.
- ge-bint, stn.
- ge-birge, stn. s. v. a.
- ge-birge, adj.
- ge-birsen, swv.
- ge-birste, swm. s.
- ge-bite, stf.
- ge-bit, stf.
- ge-bîte, s.
- ge-bît, s.
- ge-bitel, stm. s. v. a.
- ge-bite-lôs, adj. vgl.
- ge-biten, stv. I, 1.
- ge-bîten, stv. II.
- gebitz
- geibitz
- ge-biurinne, stf. s.
- ge-biurisch, adj.
- ge-biurischeit, stf.
- ge-biurisch-lich, adj.
- ge-biur-lich, adj.
- bûrlich, adj.
- ge-biur-lîche, adv.
- ge-bûrlichen, adv.
- ge-biusche, stn.
- ge-biutelt, part. adj. s.
- ge-biuwe, stn. s.
- ge-biu?e, stn.
- ge-biuze, stn.
- ge-bí-vangen, swv.
- ge-bi?, stn.
- ge-bî?en, stv. II.
- ge-blæjen, swv.
- ge-blân, s.
- ge-blant, s.
- ge-blenden, swv.
- ge-blenden, swv.
- ge-blêre, stn.
- ge-blerre, stn. s. v. a.
- ge-bletze, stn. vgl.
- ge-blicken, swv.
- ge-bliuwen, stv. III.
- ge-bliwen, stv. III.
- ge-blüejen, swv.
- ge-blüemen, swv.
- ge-blüete, stn.
- ge-bluoten, swv.
- ge-blüscht
- ge-bogen, swv.
- ge-bollet, part. adj.
- ge-boln, swv.
- ge-borc -ges, ges stmn.
- ge-bœren, swv.
- ge-borgen, swv.
- ge-borgze, stn.
- ge-bor-heit, stf.
- ge-born, s.
- ge-born, swv. s.
- ge-born, swv.
- ge-born-heit, stf.
- ge-borstet
- ge-bort, s.
- ge-bôset, s.
- ge-bœsern, swv.
- ge-bôsume, s.
- ge-bot, stn.
- ge-bot-brief, stm.
- ge-bote, swm.
- ge-bot-gëlt, stn. s. v. a.
- ge-bouge, adj.
- ge-böugec, adj.
- ge-bougen, swv.
- ge-böume, stn.
- ge-bour, m. s.
- ge-bouwen, s.
- ge-bouwer, s.
- ge-bô?, stn.
- ge-bœ?e, stn.
- ge-bô?en, stv. red. III. sw.
- ge-brach, stm. s. v. a.
- ge-bræche, stn. vgl.
- ge-præche, stn. vgl.
- ge-brâchet, part. adj. s.
- ge-brædeme, stn.
- ge-braht, stm. s. v. a. vgl.
- ge-bræme, stn. s.
- ge-bran
- ge-brant, stm.
- ge-braste, stn.
- ge-bræte, stn.
- ge-brâten, stv. red. I, 2.
- ge-brëch, stn.
- ge-brêch, stn. s.
- ge-brëche, swm.
- ge-brëche, stn.
- ge-brëchen, stv. I, 2.
- ge-brëchen, stn.
- ge-brëch-lich, adj.
- ge-brëch-licheit, stf.
- ge-bredigen, swv.
- ge-brehte, stn.
- ge-brehten, swv.
- ge-brehten, stn. s. v. a.
- ge-breite, stswf.
- ge-breitern, swv.
- ge-brenge, stn.
- ge-brennen, swv.
- ge-brësen, swv.
- ge-brëst, stswm. vgl.
- ge-brëste, stswm. vgl.
- ge-brëstec, adj.
- ge-brëstec-lich, adj.
- ge-brësten, stv. I, 1.
- ge-brësten, stn.
- ge-brësten-lîche, adv.
- ge-brëst-haft, adj.
- ge-brëst-haftec, adj.
- ge-brëst-lîcheit, stf.
- ge-brëten, s.
- ge-brieven, swv.
- ge-bringen, an. v.
- ge-brist, s.
- ge-bristen, s.
- ge-briten, s.
- ge-briuten, swv.
- ge-briuwen, stv.
- ge-brochet, s.
- ge-brodel, stn.
- ge-brogen, swv.
- ge-brohze, stn. s.
- ge-brortet
- ge-brôt, s.
- ge-brœte, stn.
- ge-brouchen, swv.
- ge-brouch-lich, adj.
- ge-bro?, stn.
- ge-bruch, stm.
- ge-brûch, stm.
- ge-brûchen, swv.
- ge-brûchen, stn.
- ge-brûch-lich, adj.
- ge-brûchunge, stf.
- ge-brücken, swv.
- ge-brüeder, s.
- ge-brüeten, swv.
- ge-brülle, stn.
- ge-brummen, stn.
- ge-brunkel, stn. vgl.
- ge-bruoch, stn.
- ge-bruoder
- ge-bruoder-lîche, adv.
- ge-bruodern, swv.
- ge-bruote, stn.
- ge-brûse, stn.
- ge-brust, stm. vgl.
- ge-brustet, part. adj. s.
- ge-brust, part. adj. s.
- gebsen, swv.
- ge-bû -wes, wes stnm. vgl. vgl.
- ge-bucke, stn.
- ge-bücken, swv.
- ge-bûde, stn. s.
- ge-büebe, stn.
- gebuet, stn. s.
- ge-büe?en, swv.
- ge-bulder, stn.
- ge-bünde, stn. s.
- ge-bündelîn, stn.
- ge-bündel, stn.
- ge-bunden, s.
- gëbunge, stf.
- ge-bunt, stn. s.
- ge-büntnisse, stn.
- ge-buoch-stabet, s.
- ge-buode, stn. s. u. vgl.
- ge-buoseme, stnf.
- ge-buoseme
- ge-bur, stf. s.
- ge-bür, stn.
- ge-bûr, stswm. s.
- ge-bûre, stswm. s.
- ge-bûrde, stf.
- ge-bûrekîn, stn.
- ge-bûren-ha?, stm.
- ge-bûren-hërze, swn.
- ge-bûren-schuoch, stm.
- ge-bûres-liute, s.
- ge-bûric, adj.
- ge-bûrinne, stf.
- ge-biurinne, stf.
- ge-bûrisch, adj. s.
- ge-bûr-kleinôt, stn.
- ge-bûr-knëht, stm.
- ge-bûr-lich, adj. s.
- ge-bürlichkeit, stf.
- ge-bûr-man, m.
- ge-bûr-meister, stm. s. v. a.
- ge-bürn, swv.
- ge-bürn, stn.
- ge-burnen, swv.
- ge-bürnisse, stfn.
- ge-bûr-same, stf.
- ge-bûr-schaft, stf.
- ge-burt, stf.
- ge-burtec, adj.
- ge-burtec-lich, adj.
- ge-burt-lich, adj.
- ge-bürtet, part. adj.
- ge-burt-muoter, stf.
- ge-burts-brief, stm.
- ge-burt-tac, stm.
- ge-bûr-volc, stn.
- ge-buscheze, stn.
- ge-bû-schirre, stn. s. v. a.
- ge-bütel, stm. s. v. a.
- ge-bütel-tuom, stn.
- ge-bütlacht, adj.
- ge-bütze, stn. s.
- ge-bûwe, stn. s.
- ge-bûwede, stn. vgl. vgl.
- ge-bûwen, an. sw. stv.
- ge-bûwer, stm.
- ge-bûweze, stn.
- ge-bû?, stn. s.
- gëc, stswm.
- gëcke, stswm.
- gëcke, adj.
- gëckeleht, adj.
- gëcke-lîche, adj.
- gëcken, swv.
- gëckerîe, stf.
- gëcke-smude, swm.
- ge-dachen, swv.
- ge-dagen, swv.
- ge-dagen, stn.
- ge-daget, part. adj.
- ge-daget, part. adj.
- ge-dâht, part. adj.
- ge-dâht, stf.
- ge-dâht, stm.
- ge-dæhte, stf.
- ge-dâht-haft, adj. vgl.
- ge-dæhtic, adj.
- ge-dæhtec-lîche, adv.
- ge-dæhtnisse, stnf.
- ge-dæhtnüsse, stnf.
- ge-dalz, stn. vgl.
- ge-dan, adj. s.
- ge-danc -kes, kes stm.
- ge-danc-haft, adj.
- ge-danke, swm.
- ge-danken, swv.
- ge-darben, swv.
- ge-decke, stf.
- ge-decken, swv.
- ge-dëgen, part. adj. s.
- ge-degen, swv.
- ge-demer, stn.
- gedemler, stm.
- gedemlîn, stn.
- ge-dê-muoten, swv. s.
- ge-dêne, stn. s.
- ge-dene, stn.
- ge-denen, swv.
- ge-denk-buoch, stn.
- ge-denken, swv.
- ge-denken, stn.
- ge-denk-lichkeit, stf.
- ge-denknüsse, stf.
- ge-denkunge, stf.
- ge-dense, stn.
- ge-derbe, adj.
- ge-derme, stn.
- ge-derren, swv.
- ge-diegen, s.
- ge-diehter, stn. s. v. a.
- ge-die-müeten, swv.
- ge-dîen, stv. s.
- ge-dienen, swv.
- ge-dienet, part. adj.
- ge-dient, part. adj.
- ge-diet, stfn.
- ge-dige, stn. s. v. a.
- ge-digen, swv.
- ge-digen, part. adj.
- ge-digene, stn.
- ge-digen, stn.
- ge-digen-heit, stf. s.
- ge-digen-lich, adj.
- ge-digen-lîchen, adv.
- ge-dîhe, adv.
- ge-dîhen, stv. II. vgl. oben
- ge-dîht, stn.
- ge-dîhte, adv.
- ge-dîhtec-lîche, adv.
- ge-dîht-lîche, adv.
- ge-dille, stn. vgl.
- ge-tille, stn. vgl.
- ge-dinc-gerihte, stn. s. v. a.
- ge-dinc-guot, stn.
- ge-dinc-hof, stm. s. v. a.
- ge-dinc-tac, stm.
- ge-dinc-wërc, stn.
- ge-dinge, stn.
- ge-dinge, stf.
- ge-dinge, stm. swm.
- ge-dinge, swm. stfn. stm.
- ge-dingede, stn. vgl.
- ge-dingede, stf.
- ge-dingen, swv.
- ge-dingen, stn.
- ge-dingen, swv.
- ge-dingeze, stn.
- ge-dingt, s.
- ge-dingunge, stf.
- ge-dinsen, stv. I, 3.
- ge-dirme, stn. s.
- ge-diuhen, swv.
- ge-diute, stn.
- ge-tiute, stn.
- ge-diute, adj.
- ge-diuten, swv.
- ge-doln, swv.
- ge-dolt, stf. s.
- ge-don, adj.
- ge-don, adv.
- ge-don, stf.
- ge-done, stf.
- ge-done, stf.
- ge-donne, stf.
- ge-dœne, stn.
- ge-dœnen, swv.
- ge-donne, stf. s.
- ge-dorren, swv.
- ge-douben, swv. s.
- ge-doumen, swv. s.
- ge-dœ?e, stn.
- ge-draht, stf. s.
- ge-drân, s.
- ge-dranc -ges, ges stnm. vgl.
- ge-drange, adv.
- ge-drangen, swv.
- ge-drasch, stn. s.
- ge-drâsen, swv. s.
- ge-drâte, adv. s. v. a.
- ge-drenge, stn. vgl. vgl.
- ge-drenge, adj.
- ge-drengen, swv.
- ge-drengnisse, stn.
- ge-drësche, stn.
- ge-drëschen, stv. I, 3.
- ge-dreun, s.
- ge-dreut, stn. s.
- ge-dringe, stn. s. v. a.
- ge-dringen, stv. I, 3.
- ge-drœde, s.
- ge-drol, adj. s. v. a.
- ge-drollen, s.
- ge-drôn, swv. s.
- ge-drosch, stn.
- ge-drewen, s.
- ge-dröuwe, stn.
- ge-dröuwede, stfn.
- ge-dröuwen, swv.
- ge-drücken, swv.
- ge-dûde, s.
- ge-dûht, s. s.
- ge-dulden, swv.
- ge-dult, stf. s.
- ge-dulde, stf. s.
- ge-dultec, adj.
- ge-dultec-heit, stf.
- ge-dultec-lîche, adv.
- ge-dultec-lîchen, adv.
- ge-dult-lîche, adv.
- ge-dult-same, stf.
- ge-dunc -kes, kes stm.
- ge-dunken, swv.
- ge-dünken, stn.
- ge-dünnen, swv.
- ge-dünste, stn.
- ge-dûren, swv.
- ge-tûren, swv.
- ge-dürne, stn.
- ge-dürsten, swv.
- ge-dûte, stn. s.
- gedw-, s.
- ge-ëbenen, swv.
- ge-ëben-mâ?en, swv.
- ge-êdert, s.
- ge-efern, swv. s.
- ge-effen, swv.
- ge-eide, swm.
- ge-eigenen, swv.
- ge-ein-bæren, swv.
- ge-einen, swv.
- ge-ein-muoten, swv.
- ge-eischen, swv.
- ge-eiten, swv.
- ge-enden, swv.
- gêer, stm.
- ge-erbe, swm.
- ge-erbe, adj.
- ge-erben, swv.
- ge-êren, swv.
- ge-ergern, swv.
- ge-ern, swv.
- ge-feitieren, swv.
- geffel, stm.
- geffeln, swv.
- ge-figieren, swv.
- ge-firmen, swv.
- ge-floyr, stn.
- ge-franzet, s.
- ge-frenze, stn.
- ge-gade, swm. s.
- ge-gâhen, swv.
- ge-galreit, s.
- ge-gân, v. an. red.
- ge-gên, v. an. red.
- ge-gar -wes, wes adj.
- ge-gast, s.
- ge-gat, s.
- ge-gate, swm.
- ge-gaten, swv.
- gegatrom
- ge-gâ?, adj. s. v. a.
- ge-gëben, stv. I, 1.
- ge-gëben, swv.
- ge-gelfe, stn.
- gegen, stf. s.
- gegen, präp.
- gegen, adv.
- gegene, adv.
- gagen, adv.
- gagene, adv.
- gegen, adv.
- gegene, adv.
- gagen, adv.
- gagene, adv.
- ge-gên, s.
- gegen-biet, stm.
- gegen-brief, stm.
- gegen-buoch, stn.
- gegen-burger, stm.
- gegen-bürtikeit, stf. s.
- gegende, stf. s.
- gegen-dienst, stm.
- gegene, stf.
- gegen, stf.
- gegenen, swv.
- gagenen, swv.
- gegen-gâbe, stf.
- ge-genge, stn.
- gegen-gëlt, stn. vgl.
- gegen-ge-sanc, stn.
- gegen-ge-stüele, stn.
- gegen-hart, stm. stf. s. v. a.
- gegen-herte, stf.
- gegen-hurte, stf.
- gegen-îferer, stm.
- gegen-kouf, stm.
- gegen-lâge, stf.
- gegen-lëder, stn.
- gegen-louf, stm.
- gegen-loufen, stv. adv.
- gegen-market, stm.
- gegen-mâ?e, stf.
- gegen-mâ?en, swv.
- gegen-mûrer, stm.
- gegen-niet, stm.
- gegenôte, stf.
- gegen-rede, stf.
- gegen-rëht, stn.
- gegen-reise, stf.
- gegen-rîten, stn.
- gegen-rî?, stf.
- gegen-schaz, stm. vgl.
- gegen-schrîber, stm.
- gegen-sidele, stn. vgl.
- gegen-stô?, stm.
- gegen-strît, stm.
- gegen-stuol, stm. s. v. a.
- gegen-swanc, stm.
- gegent, s.
- gegen-teil, stm.
- gegen-tjoste, stf.
- gegen-traht, stf.
- gegen-vart, stf. vgl.
- gegen-vride, swm.
- gegen-wart, adj.
- gegen-wart, stm. vgl.
- gegen-wart, stf.
- gegen-wurt, stf.
- gegen-wëhsel, stm.
- gegen-wer, stf.
- gegen-wertec, adj.
- gegen-würtec, adj.
- gegen-wertec-heit, stf.
- wurtecheit, stf.
- gegen-wertec-lich, adj.
- gegen-wertec-lîche, adv.
- gegen-wertec-lîchen, adv.
- gegen-worf, stm. s.
- gegen-wort, stn.
- gegen-wortec, adj. s.
- gegen-wurf, stm.
- gegen-wurt, stf. s.
- gegen-zetel, stf.
- gegen-zil, stn.
- gegen-zuht, stf.
- geger, stm. s.
- ge-gërn, swv.
- ge-gerwe, stn. s.
- ge-gie?en, stv. III.
- ge-giht, stf.
- ge-gihte, stn.
- ge-gihte, stn.
- ge-gihtige, swv.
- ge-gilwen, swv.
- gegine, stf. s.
- ge-girn, swv.
- ge-gitter, stn.
- ge-giude, stn.
- ge-gotet, s.
- ge-göume, stn.
- ge-graben, stv. I, 4.
- ge-grêdet, s.
- ge-grîfen, stv. II.
- ge-grüe?en, swv.
- ge-gründen, swv.
- ge-güften, swv.
- ge-gunnen, an. v.
- ge-guot, adj.
- ge-guotet, s.
- ge-gürte, stn.
- ge-gürten, swv.
- ge-gwenge, stn. s.
- ge-habe, stf.
- ge-haben, swv.
- ge-haben, stn.
- ge-haben, s.
- ge-hac -ges, ges stn. s.
- ge-hacken, swv.
- ge-hacte, s.
- ge-haft, part. adj. s.
- ge-hage, stn. s.
- ge-hagen, swv.
- ge-halt, stm.
- ge-haltære, stm.
- ge-halter, stm.
- ge-haltærinne, stf.
- ge-haltec, adj.
- ge-halten, stv. red. I, 1.
- ge-halten-lich, adj.
- ge-hamnen, swv.
- ge-hancnüsse, stf.
- ge-hancte, s.
- ge-handeln, swv.
- ge-handelt, s.
- ge-hant, adj.
- ge-hâr, adj.
- ge-hardieren, swv.
- ge-hære, stn.
- ge-hâret, part. adj.
- ge-harnascht, part. adj.
- ge-harre, stn.
- ge-harren, swv.
- ge-hât, s.
- ge-harze, adj.
- ge-ha?, stm.
- ge-ha?, adj.
- ge-hæ?e, stn. s.
- ge-ha??e, adj. s. v. a.
- ge-ha??ec, adj.
- ge-ha??en, swv.
- gêhe, adj. stf. s.
- ge-hebe, adj.
- ge-hebe, adv.
- ge-hebe, stf. vgl.
- ge-hebec, adj.
- ge-hebede, stf.
- ge-heben, stv. I, 4. sw.
- gehebs, stf. s.
- ge-hecke, stn.
- ge-hecken, swv.
- ge-heder, stn.
- ge-hefte, stn.
- ge-heften, swv.
- ge-hege, stn. s.
- ge-hei, stn.
- ge-heie, stn.
- ge-hei, stn.
- ge-heie, stn.
- ge-heien, swv.
- ge-heien
- ge-heien, swv. s.
- ge-heil, adj. s. v. a.
- ge-heilen, swv.
- ge-heiligen, swv.
- ge-heil-sam, adj.
- ge-heim, adj.
- ge-heimde, stf.
- ge-heime, stf.
- ge-heim, stf.
- ge-heimes, adj.
- ge-heim-lîchen, swv.
- ge-heische, stn.
- ge-hei?, stm.
- ge-hei?e, stn.
- ge-hei?en, stv. red. II.
- ge-hël -lles, lles adj.
- ge-hël -lles, lles stn. s.
- ge-hëlf, stm.
- ge-hëlfe, swm.
- ge-hëlfe, swf.
- ge-hëlfec, adj. s. v. a.
- ge-hëlfen, stv. I, 3.
- gêhe-lich, adj. s.
- ge-hëlle, stf.
- ge-hëllec, adj.
- ge-hëllen, stv. I, 3.
- ge-hëllen, stn.
- ge-hellen, swv.
- ge-hëllende, stf. s. v. a.
- ge-hëlle-sam, adj.
- ge-hëllunge, stf. s. v. a.
- ge-hëln, stv. I, 2.
- ge-helterlîn, stn.
- ge-hëlze, stn. s.
- ge-helzen, swv.
- gëhen, stv. s.
- ge-hencnüsse, stf. s.
- ge-hende, adj.
- ge-henge, stf.
- ge-hengen, swv.
- ge-henke, stn.
- ge-henkede, stn.
- ge-herbërgen, swv.
- ge-hêre, adj. s. v. a.
- ge-hêren, swv.
- ge-hërne, stn. s.
- ge-hêrren, swv.
- ge-hêrt, part. adj. s.
- ge-hërsen, swv.
- ge-herten, swv.
- ge-hërze, adj.
- ge-hërze, stn.
- ge-hërzec, adj.
- ge-hërzec-heit, stf.
- ge-hërzec-lîchen, adv.
- ge-hërzen, swv.
- ge-hërzet, part. adj. s.
- ge-hetze, stn.
- ge-hetze, adj.
- ge-heve, adj. s.
- ge-he??ec, adj. s.
- ge-hîen, swv. s.
- ge-hîen, swv. s.
- ge-hîjen, swv. s.
- ge-hilbic, adj. s.
- ge-hilder, stn.
- ge-hilfe, swmf. s.
- ge-hillen, stv. s.
- ge-hilwe, stn.
- ge-hilwec, adj.
- ge-hilze, stn.
- ge-hëlze, stn.
- ge-himelen, swv. s.
- ge-himelze, stn. s.
- ge-hinken, stv. I, 3.
- ge-hirmen, swv.
- ge-hirne, stn.
- ge-hir?eln, swv. s.
- ge-hît, s. s.
- ge-hiure, adj.
- ge-hiuret, s.
- ge-hiur-lich, adj. s. v. a.
- ge-hiuse, stn.
- ge-hiuwer, adj. s.
- ge-hiuze, stn. s.
- ge-hîwen, swv.
- ge-hîjen, swv.
- ge-hîen, swv.
- ge-hîwen, stn.
- ge-hîen, stn.
- ge-hiwert, s.
- ge-hîwische, stn. s.
- ge-hoft, part. adj. s.
- ge-hœhen, swv.
- ge-holden, sw. pl.
- ge-holden, s.
- ge-holdunge, s.
- ge-holf, adj. vgl.
- ge-holfen, part. adj. s.
- ge-holn, swv.
- ge-hölze, stn. s.
- ge-hœne, stn.
- ge-hœnen, swv.
- ge-hôrchen, swv.
- ge-horchen, swv.
- ge-horchte, stf.
- ge-hœrde, stfn.
- ge-horden, swv.
- ge-hœre, stn. s. v. a.
- ge-hœre, adj.
- ge-hœrec, adj.
- ge-hœren, swv.
- gehœren, stn.
- ge-horn, adj.
- ge-hôr-sam, adj.
- ge-hôr-sam, stm.
- ge-hôr-same, stf.
- ge-hôr-sam, stf.
- ge-hôr-samec, adj.
- ge-hôr-samec-heit, stf.
- ge-hôr-samede, stf.
- ge-hôr-samen, swv.
- ge-horwen, swv.
- ge-hösche, stn. s.
- ge-höu, stn.
- ge-houwen, stv. red. III.
- ge-houweze, stn.
- ge-houze, stn.
- ge-hövener, stm.
- ge-hovet, part. adj. s.
- gehset
- gehtic, adj.
- ge-hucht, stf. s.
- ge-huct, stf. s.
- ge-hucke, stf. s.
- ge-hüeten, swv.
- ge-hüge, adj.
- ge-hüge, stf.
- ge-hügede, stf. vgl.
- ge-hügde, stf. vgl.
- ge-hügen, swv.
- ge-hügen, stn.
- ge-hugende, stf. s.
- ge-huge-sam, adj.
- ge-hugnisse, stfn.
- ge-hugt, stf. s.
- ge-huht, stf. vgl.
- ge-hulden, swv.
- ge-huldigen, swv.
- ge-huldunge, stf.
- ge-hulfe, swm. s.
- ge-hülfec, adj.
- ge-hüllec, adj.
- ge-hülze, stn.
- ge-hünde, stn.
- ge-hünde, stn. vgl.
- ge-hundet, part. adj. vgl.
- ge-hundert-valten, swv.
- ge-hundeze, stn. s. v. a.
- ge-hungern, swv.
- ge-huobet, part. adj.
- ge-huor, stm.
- ge-hurme, stn. s.
- ge-hürne, stn.
- ge-hürnet, part. adj. s.
- ge-hürste, stn.
- ge-hürten, swv. s.
- ge-hurwe, stn.
- ge-hûsche, stn. s.
- ge-hûsen, swv.
- ge-hûset, part. adj. s.
- ge-hutze, stn. s.
- ge-hûze, stn. s.
- gei
- geibitz, s.
- geier-heit, stf. s.
- geifer, stm.
- geifern, swv.
- geil, adj.
- geil, stm.
- geil, stn. s.
- geilære, stm.
- geile, adj. s. v. a.
- geile, stf. s. stn.
- geil, stf. s. stn.
- geilec-heit, stf. vgl.
- geilen, swv.
- geilen, swv. s.
- ge-îlen, swv.
- geil-heit, stf. vgl.
- geil-haft, adj. s. v. a.
- geilieren, swv.
- geil-lîche, adv.
- geil-seiche, f.
- gel-seiche, f.
- geilsen, swv.
- geilsunge, stf.
- geil-swërtele, f.
- geilt, s.
- geime
- geim
- gein, s.
- gein, s.
- geinc, s.
- geinde, stf. s. s.
- geine, stf. s. s.
- geinen, swv. s.
- geiner, pron. s.
- ge-infelt, part. adj. s.
- ge-innern, swv.
- ge-innigen, swv.
- geinôte, stf. s.
- geins
- ge-irhet, part. adj. s.
- ge-irre, stn.
- ge-irren, swv.
- geischel, f.
- geisel, stswf.
- geiselære, stm.
- geiseler, stm.
- geiseln, swv.
- geiseln, stn.
- geiseln, swv. s.
- geisel-rieme, swm.
- geisel-ruote, f.
- geisel-slac, stm.
- geisel-stap, stm.
- geisel-stat, stf.
- geiselunge, stf.
- geisel-vart, stf.
- geisel-zeichen, stn.
- ge-îsert, part. adj.
- geis-lich, adj. s.
- geislitze, stf. s.
- ge-îsôtet, part. adj.
- geist, stm.
- geist-âder, f.
- geiste, swm. s.
- geiste, swm. s.
- geistec, adj.
- geistec-heit, stf.
- geistel, f. swv. s.
- geisteln, f. swv. s.
- geiste-lôs, adj.
- geisten, swv.
- geisten, stn.
- geisterîn, stf.
- geist-formec, adj.
- geistîn, adj.
- geist-lich, adj.
- geist-lîche, adv.
- geist-lîchen, adv.
- geist-lîch-keit, stf.
- geist-sinnec, adj.
- geit, stm. s.
- ge-îtelen, swv.
- geitert, s.
- ge-iu?ern, swv.
- gei?, stf.
- gei?-bache, swm.
- gei?-bart, stm.
- gei?-boc, stm.
- gei?-borst, stn.
- geize, stswf.
- gei?e-bône, f.
- gei?-gagel
- gei?e-gëbel, stm.
- gei?el, stn.
- gei?er, stm.
- gei?-hâr, stn.
- gei?-hirte, swm.
- gei?-hof, stm.
- gei?-horn, stn.
- gei?-hût, stf.
- gei?în, adj.
- gei?-kæse, stm.
- gei?-mëlch, swm.
- gei?-milch, stf.
- gei?-mist, stm.
- gei?-molch, s.
- gei?-ouge, swn.
- gei?-vëllîn, stn.
- gei?-venichel, stm.
- gei?-vleisch, stn.
- gei?-vuo?, stn.
- gei?-wolle, swf.
- ge-jac -ges, ges stm.
- ge-jagen, swv.
- ge-jaget, stm.
- ge-jeit, stm.
- ge-jaget, stn. vgl.
- ge-jeit, stn. vgl.
- ge-jageze, stn.
- ge-jâ-hërren, swv.
- ge-jæren, swv.
- ge-jâret
- ge-jege, stn.
- ge-jegede, stn.
- ge-jeide, stn.
- ge-jegeze, stn. s.
- ge-jëhen, stv. I, 1.
- ge-jeide, s.
- ge-jeit, s.
- ge-jeit-hof, stm.
- ge-jeit-schuoch, stm.
- ge-jësen, stv. I, 1.
- ge-jiht, stf. s.
- ge-justieren, swv. s.
- ge-kart
- ge-kelle, stn.
- ge-kêren, swv.
- ge-kerzet, part. adj.
- ge-kiesen, stv. III.
- ge-kinde, stn.
- ge-klaffen, swv.
- ge-klage, swm.
- ge-klagen, swv.
- ge-kleide, stn.
- ge-kleit, s. s.
- ge-klieben, stv. III.
- ge-klopfen, swv.
- ge-klûben, swv.
- ge-klûsen, swv.
- ge-knüllen, swv.
- ge-knüpfe, stn.
- ge-kobel, stn. s.
- ge-con-sacrieren, swv.
- ge-korn, swv.
- ge-kornze, stn. vgl.
- ge-kœse, stn.
- ge-kôse, stn.
- ge-kôsen, swv.
- ge-kôsen, stn.
- ge-koufen, swv.
- ge-krache, stn.
- ge-krademe, stn.
- ge-kratzen, swv.
- ge-kreftigen, swv.
- ge-krenken, swv.
- ge-krîe, stn. s.
- ge-kriechen, stv. III.
- ge-kriegen, swv.
- ge-krîgen, stv. II.
- ge-kriute, stn.
- ge-kriuzen, swv.
- ge-kriuzt
- ge-krœnen, swv.
- ge-krœse, stn.
- ge-krûde, stn. s.
- ge-kûde, stn. s.
- ge-kudde, stn. s.
- ge-küelen, swv.
- ge-künden, swv.
- ge-künne, stn. s. v. a.
- ge-kunt
- ge-kürnze, stn. vgl.
- ge-küssen, swv.
- gëkzen, swv. s.
- gel-, s. auch
- gël -wes, wes adj.
- gël -lles, lles adj.
- ge-labede, stf.
- ge-laben, swv.
- ge-laben, stn.
- ge-lach, stn.
- ge-lachen, swv.
- ge-lacht
- ge-laden, swv.
- ge-laden
- ge-læge, stn. fem.
- ge-lâgen, swv.
- ge-lahsen
- ge-lamben, swv.
- ge-lân, s.
- ge-lanc, stm. s.
- gelander, s.
- ge-landet, part. adj.
- ge-lange, swm.
- ge-lange, swm.
- ge-langec, adj.
- ge-längic, adj.
- ge-langen, swv.
- ge-langen, stn.
- gelans, s.
- ge-lant
- ge-lant-mannen, swv.
- ge-lart, s.
- gelas, s. s.
- gelasîn, s. s.
- gelast, stm. s.
- ge-lastern, swv.
- gelat, adj. s.
- gelât
- ge-la?, adj.
- ge-lâ?, stmn.
- ge-læ?e, stn.
- ge-læ?e, stf.
- ge-lâ?en, stv. red. I, 2.
- ge-lâ?en, stn.
- ge-lâ?en-heit, stf.
- ge-læ?en-lîche, adv.
- gëlbin, stf. adj. s. s.
- gëlblot, stf. adj. s. s.
- gelde, adj. s.
- gëlden, stv. s.
- gelde-vëlt, stn. s.
- gële, adv.
- ge-lebde, stf. s.
- ge-lëbe, stn.
- ge-lëben, swv.
- ge-lëcke, stn.
- ge-lëcken, swv.
- ge-lëcken, s.
- ge-lëdert, s.
- ge-lëdigen, swv.
- ge-lege, swm. s. oben
- ge-lêge, stnf. s.
- ge-legede, stn.
- ge-lege-lich, adj. vgl.
- ge-lëgen
- ge-lëgene, stf.
- ge-legen, swv.
- ge-lëgen-heit, stf.
- ge-lëgen-lich, adj. vgl.
- ge-lëgen-lîche, adv.
- ge-lëger, stn. s.
- ge-lehter, stn.
- ge-lehter-lich, adj.
- ge-lehter-lîchen, adv.
- ge-leich, stn.
- ge-leich, adj.
- ge-leiche, stf.
- ge-leichen, swv.
- ge-leichsner, stm. s.
- ge-leide, stn. s.
- ge-leiden, swv. s.
- ge-leiden, swv.
- ge-leidigen, swv.
- ge-leidigen, swv.
- geleie, swf. s.
- ge-leimet, s.
- ge-leinen, swv.
- ge-leis, stf.
- ge-leisten, swv.
- geleister, s.
- ge-leit
- ge-leite, swm.
- ge-leit, swm.
- ge-leite, swf.
- ge-leit, swf.
- ge-leite, stn.
- ge-leit, stn.
- ge-leitec, adj.
- ge-leiten, swv.
- ge-leiter, stm.
- ge-leitert, s.
- ge-leit-gëlt, stn.
- ge-leit-man, stm.
- ge-lême, adj.
- gelen, adj. s.
- ge-lende, stn.
- ge-lende, stn.
- ge-lenden, swv.
- ge-lender, stn.
- ge-lender-holz, stn.
- ge-lënen, swv.
- ge-lengen, swv.
- ge-lenke, stn. vgl.
- ge-lenke, adj.
- ge-lenken, swv.
- ge-lenket, part. adj.
- ge-lenk-lîche, adv.
- ge-lenten, s.
- ge-lenter, s.
- ge-lêren, swv.
- ge-lêret
- ge-lêric, adj.
- ge-lërne, stn.
- ge-lërnec, adj.
- ge-lërnen, swv.
- ge-lêrt
- ge-lësen, stv. I, 1.
- gelest, adj. vgl.
- gelesten, swv. s.
- ge-letzen, swv.
- ge-leufe, stn. s.
- ge-leufte, stn. s.
- ge-leumet, s.
- ge-le??ec, adj. stn.
- gelf, stswm. s.
- gelfe, stswm. s.
- gëlf, adj.
- gëlpf, adj.
- gëlph, adj.
- gëlf, adv.
- gëlpf, adv.
- gëlf, stm.
- gëlpf, stm.
- gëlfe, stf.
- gëlpfe, stf.
- gëlfen, stv. I, 3.
- gëlpfen, stv. I, 3.
- gëlfen, stn.
- gëlf-heit, stf.
- gëlpf-heit, stf.
- gëlf-wort, stn.
- gël-heit, stf.
- ge-lîben, stv. II.
- ge-lîben, swv.
- ge-lîbet, part. adj.
- ge-lîch, adj.
- ge-lîche, adj.
- ge-lich, adj.
- ge-lîche, adv.
- ge-lîch, adv.
- ge-lich, adv.
- ge-lîche, swm.
- ge-lîche, stf.
- ge-lîcheit, stf.
- ge-lîche-lîche, adv.
- ge-lîche-lîchen, adv.
- ge-lîchen, stv. II.
- ge-lîchen, swv.
- ge-lîchen, swv.
- ge-lîchen, swv.
- ge-lîchenen, swv.
- ge-lîchern, swv.
- ge-lîches, adv.
- ge-lîchesære, stm. s.
- ge-lîchesen, swv. s.
- ge-lîhsen, swv. s.
- ge-lîchesen, stn.
- ge-lîchesunge, stf.
- ge-lîch-formec, adj.
- ge-lîch-formec-heit, stf.
- ge-lîch-ge-var, adj.
- ge-lîch-lût, adj.
- ge-lîchnisse, stfn.
- ge-lîchnus, stfn.
- ge-lîch-same, stn.
- ge-lîch-sanc, stmn.
- ge-lîchsât, stf.
- ge-lîchsenære, stm. s. v. a.
- ge-lîchsener, stm. s. v. a.
- ge-lîchsenærinne, stf.
- ge-lîchsenen, swv.
- ge-lîchsenen, stn.
- ge-lîchsen-hart, stm.
- ge-lîchsen-heit, stf.
- ge-lîch-setzel, stm.
- ge-lîch-sîn, stn. s.
- ge-lîchsunge, stf. s.
- ge-lichtergit, stm.
- ge-lichteric, adj.
- ge-lîchunge, stf.
- ge-lîch-virwec, adj. s.
- gelîchz-, s.
- ge-licken, stv. s.
- ge-lide, stn.
- ge-lide-mæ?e, stn.
- ge-lid-mâ?e, stf.
- ge-lide-mæ?ec, adj.
- ge-liden, swv.
- ge-lîden, stv. II.
- ge-lidere, stn.
- ge-lidert, part. adj.
- ge-lëdert, part. adj.
- ge-lidet, part. adj.
- ge-lidet, part. adj.
- ge-lieb, s.
- ge-lieben, swv.
- ge-liegen, stv. III.
- ge-liep, adj.
- ge-lieb, adj.
- ge-lîet, swv.
- ge-ligen, stv.
- ge-ligen, stv. I, 1.
- ge-ligere, stn. vgl.
- ge-liger, stn. vgl.
- ge-lîhen, stv. II.
- ge-lîhsen, swv. s.
- ge-lîhtern, swv.
- ge-limde, stf.
- ge-lîme, adv.
- ge-lîmen, swv.
- ge-limpf, stm.
- glimpf, stm.
- ge-limpfec, adj.
- ge-limpfen, swv.
- ge-limpfen, stn.
- ge-limpfer, stm.
- ge-limpf-lich, adj.
- gelîn, adj. vgl.
- ge-lîn, stv. s.
- ge-linc -ges, ges stm. vgl.
- ge-linde, adj.
- ge-linden, swv.
- ge-linge, stf. swm. stn. s. v. a.
- ge-lingen, stv. I, 3.
- gelinster, stn. s.
- ge-lîp, adj.
- ge-lîp-haftegen, swv.
- ge-lîp-haften, swv. s. v. a.
- ge-lirne, s.
- ge-lirnec, s.
- ge-lisem
- ge-lismen, swv.
- ge-lîst, s.
- ge-lîstet, part. adj.
- ge-lit, s.
- ge-lit, des stn.
- glit -des, des stn.
- ge-lît, s.
- ge-lit-brüchec, adj.
- ge-lîte, stn.
- ge-lit-krachen, stn.
- ge-lit-lîche, adv.
- ge-lit-scheftec, adj. s. v. a.
- ge-lit-schert, part. adj.
- ge-lit-schrôt, stm.
- ge-lit-suht, stf.
- ge-lit-tief, adj. vgl.
- ge-litze, swm. s.
- ge-litzet, part. adj.
- ge-liuhte, stn.
- ge-liuhten, swv.
- ge-liumet, part. adj.
- ge-liune, stn.
- ge-liute, stn.
- ge-liutern, swv.
- ge-liuwen, swv.
- geliz, s.
- gelle, swf.
- gelle, swm.
- gëllec, adj.
- gellec, adj.
- gelleht, adj.
- gellen, swv.
- gellen, swv.
- gëllen, stv. I, 3. vgl.
- gellen, swv.
- gellen-spi?, m.
- gellete, swf. s.
- gellîn, stf.
- gellof, m.
- gëlm, stm.
- gëlmen, swv.
- gël-münzer, stm.
- geln, swv. s.
- ge-lob, s.
- ge-lobede, s.
- ge-loben, swv. vgl.
- ge-lôben, swv. s.
- ge-lobeze, stn.
- ge-lochen
- ge-locken, swv.
- ge-locken, swv. s.
- ge-logen, swv. s.
- ge-lohe, swm. vgl.
- glohe, swm. vgl.
- ge-lohen, swv.
- glohen, swv.
- ge-löicken, swv. s.
- ge-lônen, swv.
- ge-lop, stn. s.
- ge-lôs, adj.
- ge-loschen, swv.
- ge-löschet, part. adj.
- ge-loschieren, swv.
- ge-losen, swv.
- ge-lôsen, swv.
- ge-lœsen, swv.
- ge-lôset
- ge-lost, s. s.
- ge-loste, s. s.
- ge-lœte, stn.
- gelou, adj. s.
- ge-loube, stswf. swm. stf. swf. swm.
- gloube, stswf. swm. stf. swf. swm.
- ge-loubec, adj.
- gloubec, adj.
- ge-loubec-heit, stf.
- ge-loube-haft, adj.
- ge-loubelîn, stn.
- ge-louben, swv.
- glouben, swv.
- ge-loubendec, adj.
- ge-löubisch, adj.
- ge-louber, stm.
- ge-loub-lich, adj.
- ge-loub-sam, adj.
- ge-loub-same, stf.
- ge-loubs-brief, stm.
- ge-loub-wirdec, adj.
- ge-louc -ges, ges stm. vgl.
- ge-louchen, swv.
- ge-louckenen, swv. s.
- ge-loufe, stn.
- ge-loufen, stv. red. III.
- ge-loufte, swm.
- ge-lougenen, swv.
- ge-lougen, swv.
- ge-loup-, s.
- ge-loup -bes, bes adj.
- ge-lô?, stn.
- ge-lô?en, swv.
- gëlp, s.
- gëlpf, s.
- gëlph, s.
- gelse, swf.
- gel-seiche, s.
- gëlsen, swv.
- gël-sîdîn, adj.
- gëlster, adj.
- gël-suht, stf.
- gël-sühtec, adj.
- gëlt, stnm.
- gëltære, stm. vgl.
- gëlter, stm. vgl.
- gëlt-bot, stn.
- gëlt-brief, stm.
- gelte, swf. s.
- gelte, swf.
- gëlte, swm. vgl.
- gëltec, adj.
- geltelîn, stn.
- gëlten, stv. I, 3.
- gëlten, stn.
- gelten, swv. s.
- gëlter, stm. s.
- gëlt-giftec, adj.
- gëlt-huon, stn.
- gëlt-hûs, stn.
- gëlt-lich, adj.
- gëltnüsse, s.
- gëlt-schol, swm.
- gëlt-schult, stf.
- gëlt-schult-brief, stm.
- gëlt-swîn, stn.
- gëlt-tac, stm.
- gëltunge, stf.
- gëlt-zît, stf.
- ge-lübe, stfn.
- ge-lube, stfn.
- ge-lübede, stfn.
- ge-lübde, stfn.
- ge-lübdunge, stf.
- ge-lüben, swv. s. v. a.
- ge-lubt
- ge-lûch, adj.
- ge-lûchen, vgl. vgl.
- ge-lûchte, stn. s.
- ge-lücke, stn.
- glücke, stn.
- ge-lückec, adj.
- ge-lückede, stn. s. v. a.
- ge-lücke-lich, adj. adv.
- ge-lücken, swv.
- glücken, swv.
- ge-lück-haftec, adj.
- ge-lück-heit, stf.
- ge-lück-lô?er, stm.
- ge-lück-lô?unge, stf.
- ge-lück-rat -des, des stn.
- ge-lücksal, stn.
- ge-lück-sælic, adj.
- ge-lück-sælec-heit, stf.
- ge-lück-sam, adj.
- ge-lück-same, stf.
- ge-lück-samec-heit, stf.
- ge-lück-wünschunge, stf.
- ge-ludeme, stn.
- ge-ludme, stn.
- ge-ludem, stn.
- ge-lüften, stn.
- ge-lûgen, swv. s.
- ge-lummer, stn.
- ge-lûne, stn. s.
- ge-lunge, stn.
- ge-luogen, swv.
- ge-lupfen, swv.
- ge-lüpnus, stf.
- ge-lüppe, stn.
- ge-lüppec, adj.
- ge-lüppet
- ge-lüpt
- ge-lürme, stn.
- ge-lust, stmf. f.
- ge-luste, swm.
- ge-lüste, stn.
- ge-lustec, adj.
- ge-lustec-heit, stf.
- ge-lüstel, stn. s.
- ge-luste-lich, adj.
- ge-luste-lîche, adv.
- ge-luste-lîchen, adv.
- ge-lüstelîn, stn.
- ge-lüstel, stn.
- ge-lüsten, swv.
- ge-lusten, swv.
- ge-lustern, swv.
- ge-lustigen, swv.
- ge-lût, stn. s.
- ge-luter, stn. s.
- ge-lützen, swv.
- gël-var -wes, wes adj.
- gelve, s.
- gëlwelot, adj.
- gël-wî?, adj.
- gëlzen, swv.
- gelze, swf. s.
- gelz, swf. s.
- gelzen, swv.
- gêm
- ge-mâc, stswm.
- ge-mâge, stswm.
- ge-mâc, adj.
- ge-mâge, adj.
- ge-mach, adj.
- ge-mach, adv.
- ge-mach, stmn.
- ge-machen, swv.
- ge-machen, swv.
- ge-maches, adv. gen.
- ge-mach-heit, stf. vgl.
- ge-machide, stn. s.
- ge-mach-lîch, s.
- ge-mäch-lîchen, s.
- ge-mach-sam, adj.
- ge-mach-samist, adv.
- ge-macht, stmn. stf.
- ge-mächte, stn. s.
- ge-mach-zûn, stm.
- ge-mâge, adj. swm. s.
- ge-mâget, part. adj.
- ge-mahel, stswm.
- ge-mahele, stswm.
- ge-mahele, swstf. n.
- ge-mahele, swstf. n.
- ge-mahel, swstf. n.
- ge-mahelen, swv.
- ge-mehelen, swv.
- ge-mahelîn, adj.
- ge-mahel-pfant, stn.
- ge-mahel-schaft, stf.
- ge-mahel-schaz, stm. s. v. a.
- ge-mahelunge, stf.
- ge-mahel-vingerlîn, stn.
- ge-maht, stf.
- ge-maejen, swv.
- ge-mâl, adj.
- ge-mælde, stn. vgl.
- ge-mæle, stn.
- ge-mâle, f. s.
- ge-malhen, swv. s.
- ge-maln, stv. I, 4.
- ge-mælze, stn. s. v. a.
- ge-man, adj.
- ge-man, adj.
- ge-manc -ges, ges stm. vgl.
- ge-manec-valtigen, swv.
- ge-manen, swv.
- ge-mannen, swv.
- ge-mannet
- ge-mant, stn.
- ge-mare, swm. s. v. a.
- ge-marke, f.
- ge-marker-dinc, stn. s. v. a.
- ge-markten, swv.
- ge-marn, swv.
- ge-mar-same, stf.
- ge-mast
- ge-masten, swv.
- ge-mæ?e, adj.
- ge-mæ?ec, adj.
- ge-mæ?ec-heit, stf.
- ge-mæ?ec-lich, adj.
- ge-mâ?en, swv.
- ge-mâ?et, part. adj.
- ge-ma??e, swm. stm.
- ge-ma??e, stswf.
- ge-mechede, stn.
- ge-mechel, s.
- ge-meche-lîchen, adv. s.
- ge-mechelîn, stn.
- ge-mechenisse, stn. s. v. a.
- ge-mech-lich, adj.
- ge-mech-lîch, adv.
- ge-mech-lîche, adv.
- ge-mech-lîchen, adv.
- ge-mecht, s. s. s.
- ge-mecht-brief, stm.
- ge-mechte, stn.
- ge-mecht, stn.
- ge-mechtnisse, stn.
- ge-mëde, adj.
- ge-mëdec-lîche, adv.
- ge-megenen, swv.
- ge-megeren, swv.
- ge-mehele, s.
- ge-mehelen, s.
- ge-mehelîn, stn.
- ge-mehel-schaft, stf. s.
- ge-mehte, s.
- ge-meier-scheften, swv.
- ge-meilen, swv.
- ge-mein, adj. s. v. a.
- ge-mein, adj. adv. stf. s.
- ge-meinde, stf.
- ge-meinde-glocke, swf.
- ge-meinden, swv.
- ge-meinder, stm. s.
- ge-meine, adj. f. adj.
- ge-mein, adj. f. adj.
- ge-meine, swm. adj.
- gemeine, adv.
- gemein, adv.
- ge-meine, stf. s. v. a.
- ge-mein, stf. s. v. a.
- ge-meine, adj. s.
- ge-meine, stn.
- ge-meinec-heit, stf.
- ge-meinec-lich, adj.
- ge-meinec-lîche, adv.
- ge-meinen, swv.
- ge-meinen, swv.
- ge-meiner, stm. s. v. a.
- ge-meines, adv. gen.
- ge-mein-hirte, swm.
- ge-mein-hûs, stn.
- ge-mein-lich, adj.
- ge-mein-lîche, adv.
- ge-mein-lîchen, adv.
- ge-mein-merke, stn. vgl.
- ge-mein-müete, stf.
- ge-mein-müetec, adj.
- ge-mein-rât, stm.
- ge-mein-sam, adj. adv.
- ge-mein-same, stf.
- ge-mein-samede, stf.
- ge-mein-samen, swv.
- ge-mein-samunge, stf.
- ge-mein-schaft, stf.
- ge-meins-man, stm.
- ge-mein-veltigen, swv.
- ge-mein-wërc, stn.
- ge-meistern, swv.
- ge-meit, adj.
- ge-meite, swf.
- ge-meit-heit, stf.
- ge-mei?e, stn.
- ge-mêlde, stn. s.
- ge-melden, swv.
- ge-mê-lîch, adv. s.
- geme-lich, adj.
- gäme-lich, adj.
- gemel-lich, adj.
- geme-lichære, stm.
- geme-lîche, adv.
- geme-lîchen, adv.
- geme-lîche, stf.
- gemel-lîche, stf.
- geme-lîcheit, stf.
- geme-lîchen, swv.
- ge-mende, adj.
- ge-menden, swv.
- ge-menen, swv.
- ge-menet, part. adj.
- ge-menge, stn.
- ge-mengede, stn.
- ge-mengen, swv.
- ge-mêren, swv.
- ge-merke, stn.
- ge-merkede, stn.
- ge-merken, swv.
- ge-merk-stein, stm.
- ge-merlt
- ge-mern, swv.
- ge-merren, swv.
- ge-mêrsal, stfn.
- ge-mêrsale, stfn.
- ge-merter
- ge-met-lîche, adv. s.
- ge-më??en, stv. I, 1.
- ge-më??en-lich, adj.
- ge-micke, stn.
- ge-mîden, stv. II.
- ge-miese, stn.
- ge-mieten, swv.
- ge-milwe, stn.
- ge-minne, adj.
- ge-minnen, swv.
- ge-minnet
- ge-mint
- ge-minnern, swv.
- ge-mirken, swv. s.
- ge-mischede, stn.
- ge-mischen, swv.
- ge-missen, swv.
- ge-miure, stn.
- gemme, f. s.
- ge-mœde, stn. vgl.
- ge-mose, stn.
- ge-müse, stn.
- ge-môt, s.
- ge-môten, s.
- gempel, s.
- ge-mûde, s.
- ge-mûden, s.
- ge-müeje, stn.
- ge-müege, stn.
- ge-müejen, swv.
- ge-müere, stn. s.
- ge-müese, stn.
- ge-müet
- ge-müete, stn.
- ge-muote, stn.
- ge-müffe, stn.
- ge-mügen, an. v.
- ge-muht, s.
- ge-muhtsam, s.
- ge-mulb, s.
- ge-mülle, stn. vgl.
- ge-mül, stn. vgl.
- ge-münde, stn.
- ge-münde, stn.
- ge-munt, stn.
- ge-muogen, swv. s.
- ge-muon, swv. s.
- ge-muore, stn. s.
- ge-muot, part. adj. s.
- ge-muot, adj. adv.
- ge-muote, adv.
- ge-muote, stn. s.
- ge-muote
- ge-muotec, adj.
- ge-muotec-heit, stf. s.
- ge-muotec-lîche, adv.
- ge-muotec-lîche, adv.
- ge-muoten, swv.
- ge-muot-haft, adj.
- ge-muot-heit, stf.
- ge-muot-lich, adj.
- ge-muot-lîche, adv.
- ge-muot-sam, adj.
- ge-muot-vagen, swv.
- ge-muot-willec-heit, stf. s. v. a.
- ge-muo?en, swv.
- ge-mürde, stn.
- ge-mûre, stn. s.
- ge-mûrede, stn. s. v. a.
- ge-mûrde, stn. s. v. a.
- ge-mûrize, stn.
- ge-mürre, stn.
- ge-müse, stn. s.
- ge-mû?en, swv.
- gem?igen, swv.
- gem?inc -ges, ges stm.
- gen, m.
- gên, s.
- ge-nâ -wes, wes adj. s.
- ge-naben, swv.
- ge-nâch-bûr, stm. s. v. a.
- ge-nâch-bûret, part. adj.
- ge-nâde, stf.
- gnâde, stf.
- Ge-nâde, stswf.
- ge-nâde-brief, stm.
- ge-nædec, adj.
- ge-nædec-heit, stf.
- ge-nædec-lich, adj. s. v. a.
- ge-nædec-lîche, adv.
- ge-nædec-lîchen, adv.
- ge-nâde-lôs, adj.
- ge-nâden, swv.
- gnâden, swv.
- ge-nâden, stn.
- ge-nâden-jâr, stn.
- ge-nâden-keit, stf. s.
- ge-nâden-rîche, adj.
- ge-nâden-stô?, stm.
- ge-nâden-van, stm.
- ge-nâde-rîche, adj. s.
- ge-nâde-stiure, stf.
- ge-nâde-viur, stn.
- ge-nâdunge, stf.
- ge-nagen, stv. I, 4.
- ge-nagunge, stf.
- ge-næhe, stf.
- ge-nâhen, swv.
- ge-næhen, swv.
- ge-næhenen, swv.
- ge-naht
- ge-name, swm. s. v. a.
- ge-næme, adj.
- ge-næmec, adj.
- ge-næmec-heit, stf.
- ge-næme-lich, adj.
- ge-næmen, swv.
- ge-namzôn, swv.
- ge-nemzen, swv.
- ge-nande
- ge-nanne, swm.
- gnanne, swm.
- ge-nannen, swv.
- ge-nant, part. adj. swm.
- ge-nante, part. adj. swm.
- ge-nante
- ge-nant-heit, stf.
- ge-nant-lich, adj.
- ge-nære
- ge-nâren
- ge-narte
- ge-nasche, stn.
- nesche, stn.
- ge-naschen, swv.
- ge-neschen, swv.
- ge-naset, part. adj.
- genaster, stf. s.
- ge-næte, stn.
- ge-nazte, s.
- genc
- genc-lich, adj.
- gênde
- genden, swv. s.
- ge-nëben, s.
- ge-nëden, stv. II. s.
- ge-negele, stn.
- ge-neic
- ge-neiet
- ge-neigec-lich, adj.
- ge-neige-lîcheit, stf.
- ge-neigen, swv.
- ge-neigen, s.
- ge-neist, s.
- ge-neisten, s.
- ge-neister, s.
- ge-neit
- ge-nei?en, swv.
- ge-nei?ide, stf.
- ge-nëmen, stv. I, 2.
- ge-nemen, swv.
- ge-nemzen, swv. s.
- genen, an. v. s.
- gënen, swv. s.
- ge-nende, stf. s.
- ge-nende, adj.
- ge-nendec, adj.
- ge-nendec-heit, stf.
- ge-nendec-lîche, adv.
- ge-nendec-lîchen, adv.
- ge-nenden, swv.
- ge-nenne, stf. s.
- ge-nenne, adj.
- ge-nennede, stf.
- ge-nende, stf.
- ge-nennen, swv. s. v. a.
- gëner, pron. s.
- general, stm.
- ge-nerde, stf.
- ge-nirde, stf.
- ge-neregen, swv. s. v. a.
- ge-nërn
- ge-nern, swv.
- ge-nës, adj.
- ge-nesche, stn. s.
- ge-neschelîn, stn.
- ge-neschen, swv. s.
- ge-nësen, stv. I, 1.
- ge-nësen, stn.
- ge-nësen, part. adj.
- ge-nëserîn, stf.
- ge-netzen, swv.
- ge-neust, adv. s.
- ge-neuwe, adv. s.
- ge-nëven, swm. pl. vgl.
- gene?, stn.
- gene?-tunc, stf.
- gene?-wîp, stn.
- jene?-wîp, stn.
- gengære, stm.
- genge, adj.
- genge, swm.
- genge, stf.
- genge, stn.
- gengec, adj. s. v. a.
- gengel, adj.
- gengel, stm.
- gengelære, stm.
- genge-lich, adj. s. v. a.
- gengelîn, stn.
- gengen, an. v. s.
- gengen, swv.
- ge-nibele, stn.
- ge-nibel, stn.
- ge-nic -ckes, ckes stn.
- ge-nicke, ckes stn.
- ge-nicken, swv.
- ge-nic-sam, adj.
- ge-nîden, stv. II. s. v. a.
- ge-nideren, swv.
- ge-nieten, swv.
- ge-nieten, stn.
- ge-nietet, part. adj.
- ge-niet, part. adj.
- ge-nie?, stm.
- ge-nie?e, stswf.
- ge-nie?en, stv. III.
- ge-nie?er, stm.
- ge-nie?lîn, stn.
- ge-nifteln, sw. pl. vgl.
- ge-nîge, stn.
- ge-nîgec, adj.
- ge-nîgen, stv. II.
- genippe, s.
- ge-nirde, stf. s.
- ge-nis, stf. s. v. a.
- ge-nis-bære, stf.
- ge-nis-bær-lich, adj.
- ge-nisec, adj.
- ge-nis-lich, adj.
- ge-nisse, stn.
- ge-nist, stf.
- gnist, stf.
- geniste, s.
- ge-niste, stn.
- ge-nist, stn.
- ge-nisten, swv.
- gênît, stn.
- ge-niuwen, swv.
- ge-niuwern, swv.
- ge-nî?, stm. s.
- genkert
- gênne
- gennen, s.
- genner, stm. s.
- ge-nôde, adv. s.
- gênôde, stf. s.
- gênôde, stf. s.
- ge-nogen, swv. s.
- ge-nomen-lîche, adv.
- ge-norn, s.
- ge-nôs, stn.
- ge-nôsen, swv. s.
- ge-nôste, stn.
- ge-nôt, stf.
- gênôte, stf. s.
- ge-nôte, adv.
- ge-nôt, adv.
- gnôte, adv.
- ge-nœte, adj.
- ge-nœtec, adj.
- ge-nœten, swv.
- ge-nôtunge, stf.
- ge-nôt-zogen, swv.
- ge-nou -wes, wes adj.
- ge-nouwe, adv.
- ge-nouwen
- ge-nowen
- ge-nô?, stswm.
- ge-nô?e, stswm.
- ge-nô?, stm. s. v. a.
- ge-nô?e, swm. f. s.
- ge-nô?ec, adj.
- ge-nô?e-lôs, adj.
- ge-nô?en, swv.
- ge-nô?inne, stf.
- ge-nœ?inne, stf.
- ge-nô?-lich, adj.
- ge-nô?-sam, adj.
- ge-nô?-same, stf.
- ge-nô?-samen, swv.
- ge-nô?-same-schaft, stf.
- ge-nô?-schaft, stf.
- ge-no??en, part. adj.
- gense-bluome, swmf.
- gens-einigunge, stf.
- gense-gëlt, stn.
- gense-korn, stn.
- gense-krage, swm.
- gense-krësse, swmf.
- gense-kropf, stm.
- gense-krœse, stn.
- gense-lich, adj.
- genselîn, stn.
- gensel, stn.
- gense-leffel, stm.
- gense-mist, stm.
- gense-smalz, stn.
- gense-smër, stn.
- gense-vuo?, stm.
- gensischen, adv.
- gën-sît, adv. s.
- genste, stf. s. unter
- genster, s. s.
- gensterlîn, s. s.
- gent, stf.
- gentil, adj.
- gentisch, adj.
- ge-nûc, adj. s.
- ge-nüege, stf.
- ge-nüegec, adj.
- ge-nüegec-heit, stf.
- ge-nüegede, stf.
- ge-nüegel, adj.
- ge-nüege-lich, adj. s. v. a.
- ge-nüege-lîchen, adv.
- ge-nüegen, swv.
- ge-nuogen, swv.
- ge-nüegnisse, stf.
- ge-nuht, stf. s.
- ge-nühtec, adj.
- ge-nühtec-heit, stf.
- ge-nuht-sam, adj. s. v. a.
- ge-nuht-sam, stf. vgl.
- ge-nuht-samede, stf.
- ge-nung, s.
- ge-nüngen, s.
- ge-nunk, s.
- ge-nuoc -ges, ges adj.
- ge-nuoc-sam, adj. s. v. a. s.
- ge-nuoc-sam, stf. s. v. a.
- ge-nuoc-samec-heit, stf.
- ge-nuoc-samede, stf. s.
- ge-nuoc-sam-lîche, adv.
- ge-nuoc-tât, stf.
- ge-nuoc-tuonunge, stf.
- ge-nuoge, adj.
- ge-nuoge, adv.
- ge-nuogen, swv. s.
- ge-nuten, swv.
- gnütten, swv.
- ge-nützen, swv.
- genz, m. s.
- genze, stf.
- genzec-lîche, adv. s. v. a.
- genzen, swv.
- genz-lich, adj. s.
- genz-lîcheit, stf.
- ge-oberen, swv.
- goberen, swv.
- ge-offen-bâren, swv.
- ge-offenen, swv.
- ge-offen, swv.
- ge-oleien, swv.
- gêometras, m.
- gêometrîe, f.
- ge-ordenen, swv.
- ge-orden, swv.
- ge-ornt
- ge-orset, part. adj.
- ge-ôt-müetec, adj.
- ge-ougen, swv.
- ge-pac, stn.
- ge-pepel, stn.
- ge-phaden, swv.
- ge-phahten, swv.
- ge-phenden, swv.
- ge-phette, stn.
- ge-phlëgen, stv. I, 1.
- ge-phleit, s. swv.
- ge-phlenze, stn.
- ge-phliht, stf. vgl. u.
- ge-phlihte, swm.
- ge-phlihten, swv.
- ge-phnæte, stn.
- ge-phrenge, stn. s.
- ge-phünde, stn.
- ge-pimphe, stn. s. unter
- ge-pînen, swv.
- ge-polieren, swv.
- ge-plätze, stn. s.
- ge-povel, stn. s.
- ge-præche, stn. s.
- ge-prîsen, swv.
- ge-prüeven, swv.
- ge-prüevieren, swv.
- ge-prûse, stn. s.
- ge-püfel, stn.
- ge-punde, stn. s.
- ge-quël, stm.
- gequeln, swv.
- ge-quide, stn.
- gër, adj. s.
- gër, stf.
- gêr, stswm.
- gêre, stswm.
- ge-ræche, swm.
- ge-rachen, swv.
- ge-ract
- ge-rade, adj. s.
- ge-rade, adv.
- ge-rade, adv.
- ge-râde, stf.
- ge-radec-heit, stf.
- ge-râden, stv. s.
- ge-râfen, s.
- ge-raffe, s.
- ge-rahsenen, swv.
- ge-rehsenen, swv.
- ge-raht
- ge-ræme, adj.
- ge-râmen, swv.
- ge-ranc
- ge-ranc -ges, ges stmn. m. n.
- ge-rangen, swv.
- ge-rans, stn. vgl.
- gerarche, swm.
- gerarchîe, swf.
- gerarchit, swm.
- ge-rasten, swv.
- ge-resten, swv.
- ge-rat
- ge-rat, adj. s. adj.
- ge-rade, adj. s. adj.
- ge-rat, adj.
- ge-rade, adj.
- ge-ræte, stn.
- ge-rætec, adj.
- ge-râten, stv. red. I, 2. sw.
- ge-râten, part. adj.
- ge-rater, adv.
- ge-rætlach, stn.
- ge-raut, stn. s.
- ge-râve, swm. s. v. a.
- ge-râven, swv.
- gerbel, stn.
- gerben, s. s. s.
- gërde, stf. s.
- gêre, swm. s.
- gërec, adj. s.
- ge-rëch, adj.
- ge-rëch, adj.
- grëch, adj.
- ge-rëch, stm.
- grëch, stm.
- ge-rëche, adv.
- ge-rëchen, stv. I, 2.
- ge-rëchen, stv. I, 2.
- ge-rëchen, stv. I, 2.
- ge-rechen, swv. s.
- ge-rëchenen, swv.
- ge-rëchen, swv.
- ge-rechenen, swv.
- ge-rechenunge, stf.
- ge-rëch-lich, adj. s. v. a.
- ge-recken, swv.
- ge-recken, swv. vgl.
- ge-rechen, swv. vgl.
- ge-rede, stf.
- ge-rêde, stn. s.
- ge-rede, adj.
- ge-redec, adj.
- ge-rede-lîche, adv.
- ge-reden, swv.
- ge-rêden, swv. s.
- ge-rëf, stn.
- ge-refsen, swv.
- ge-regec, adj.
- ge-rëgen, stn. s.
- ge-regen, swv.
- ge-regenec, adj. s. v. a.
- ge-regenen, swv.
- ge-regeze, stn.
- ge-regieren, swv.
- ge-regnieren, swv.
- ge-rehsenen, swv. s.
- ge-rëht, adj. vgl.
- ge-rëht, stn. s
- ge-rëhte, adv.
- ge-rëhte, swm.
- ge-rëhte, swf.
- ge-rëhte, stn.
- ge-rëht, stn.
- ge-rëhtec-heit, stf.
- gerëhtikeit, stf.
- ge-rëhtec-lîchen, adv.
- ge-rëht-heit, stf.
- ge-rëhten, swv.
- gêre-hûs, stn. s.
- ge-reichen, swv.
- ge-reide, stn. adj. adv. s.
- ge-reigen, swv. stn. s. s.
- ge-reine, stn.
- ge-reinegen, swv.
- ge-reinen, swv.
- ge-reise, adj. s. v. a.
- ge-reise, swmf.
- ge-reise, stn.
- ge-reisec, adj. s.
- ge-reit, stn. adj. adv.
- ge-reite
- ge-reite, swf. s. v. a.
- ge-reite, stn.
- ge-reit, stn.
- ge-reite, adj. vgl. u.
- ge-reit, adj. vgl. u.
- ge-reite, adv.
- ge-reit, adv.
- ge-reiten, swv.
- ge-reiten, swv.
- ge-reit-schaft, stf.
- ge-reitz, stn. s.
- ge-rei?, stm.
- ge-rei?e, stn.
- ge-rei?en, swv.
- ge-rei?en, stn.
- gêrel, stn.
- ge-rëmen, swv.
- ge-remze, stn.
- gëren, adv. s. s.
- geren, swv. s.
- gêren, swv. s.
- gërende, part. adj. s.
- ge-renge, stn.
- ge-renne, stn. vgl.
- ge-rennen, swv. vgl.
- ge-rêre, stn.
- ge-rêren, swv.
- ge-resten, swv. s.
- gêret
- ge-rette
- ge-reum, stn. s.
- ge-reut, stn. s.
- gerewen, swv. s.
- gergeln, swv.
- gêr-habe, swm.
- gêr-haben, swv.
- gêr-hab-schaft, stf.
- gër-haft, adj. s.
- gêr-hûs, stn. s.
- ge-rîbe
- geriben
- ge-rich, stm. n. stn.
- ge-rîche, adj.
- ge-rîchen, swv.
- ge-rîchsen, swv.
- ge-ricke, stn.
- ge-ricken, stv. s.
- ge-ricket
- ge-rickelt
- ge-rîden, stv. II.
- ge-riebe, stn.
- ge-riechen, stv. III.
- ge-rieme, stn.
- ge-rie?, stm. vgl. s.
- ge-rigel, stm.
- ge-rigen
- ge-rigene, stn.
- ge-rigen, stn.
- ge-riht, stn. part. adj. s. s.
- ge-rihte, adj. vgl.
- ge-rihte, adv. s. das folgd.
- ge-rihte, stf. vgl.
- ge-rihte, stn.
- ge-riht, stn.
- ge-rihtec, adj.
- ge-rihte-hûs, stn.
- ge-rihte-lêhen, stn.
- ge-rihtelîn, stn.
- ge-rihten, swv.
- ge-rihtes, adv.
- ge-riht-mæ?ec, adj.
- ge-rihts-buoch, stn.
- ge-rihts-marke, stf.
- ge-riht-schillinc, stm.
- ge-riht-schrîber, stm.
- ge-rihts-rinc, stm.
- ge-riht-stap, stm.
- ge-riht-tac, stm.
- ge-riht-zwanc, stm.
- ge-riht-zwengic, adj. s. v. a.
- ge-rîme, stn.
- ge-rimph, stmn.
- ge-rinc -ges, ges stm.
- ge-rinc-lîchen, adv.
- ge-rinc-wîse, adv. s.
- ge-rinde, stn. s.
- ge-ringe, adj.
- ge-ringe, adv.
- ge-ringen, swv. vgl.
- ge-ringen, stv. I, 3.
- ge-ringern, swv. s. v. a.
- ge-ringes, adv.
- ge-ring-weis, s.
- ge-rinne, stn.
- ge-rinnelet
- ge-rinnen, stv. I, 3. vgl.
- ge-rirn, s.
- ge-rîsen, stv. II.
- ge-rîsen, swv. st.
- gêr-îsen, stn.
- ge-rispet
- ge-rist, stf.
- ge-ristec, adj.
- ge-rist-lich, adj.
- ge-rîte, stn.
- ge-rite, stn.
- ge-rîten, stv. II.
- ge-riten, part. adj.
- ge-ritt, stn. s.
- ge-ritte, stn. s.
- ge-riune, stn.
- ge-riusche, stn. stf.
- ge-riusche, stn. stm.
- ge-riute, stn.
- ge-riutelîn, stn.
- ge-riuten, swv.
- ge-riuwen, stv. III.
- ge-riuwen, swv.
- ge-riuwesen, swv.
- ge-riu?e, stn. vgl.
- ge-rî?en, stv.
- gerjen, swv. s.
- ger-lîche, adv. s.
- gêr-mâc -ges, ges stm. vgl.
- gërn, stv. I, 2.
- gërn, swv.
- gëren, swv.
- gërnde, part. adj.
- gërnde, adv.
- gërnde, stf.
- gërne, adj.
- gërn, adj.
- gërne, adv.
- gërn, adv.
- gerner, stm.
- kerner, stm.
- gerner-bein, stn.
- gerner-hûs, stn.
- ge-rochen
- ge-rodel, stn.
- ge-rödel, stn.
- ge-rop, adj. s.
- ge-rœrach, stn.
- ge-rôrach, stn.
- ge-rœre, stn.
- ge-rôre, stn.
- ge-rœre, stn.
- ge-rôre, stn.
- ge-rœsten, swv.
- ge-rote, stn.
- ge-roten, swv.
- ge-rotten, swv.
- ge-rœten, swv.
- ge-rou
- ge-röube, stn.
- ge-rouben, swv.
- ge-rouche, stn.
- ge-röufe, stn.
- ge-roufen, swv.
- ge-roumen, swv. s.
- gërren, stv. I, 3. s. v. a.
- gêr-schu?, stm.
- gersen-angel, stmf.
- gêr-stange, f.
- gërst-brî, m.
- gërste, swf.
- gërstîn, adj. s.
- gërsten-brôt, stn.
- gërsten-korn, stn.
- gërsten-mël, stn.
- gërsten-muos, stn.
- gërsten-stamph, stm.
- gërsten-vëlt, stn.
- gërsten-wa??er, stn.
- gerstic, s.
- gerstikeit, s.
- gërt, stf. s.
- gertane, swf. s. v. a.
- gerte, swf. s.
- gerte, stswf.
- gertêhe, stn.
- gertel, stm. s.
- gertel, stn.
- gertelîn, stn.
- gertelîn, stn.
- gerten-slac, stm.
- gerter, stm.
- gerter, stm.
- gertnerîn, stf.
- gert-ruote, stf.
- gert-wurz, stf.
- ge-ruch, stm.
- ge-rûchen, swv. s.
- ge-rûchet
- ge-rucht, stn.
- ge-rücht, stn.
- ge-ruchze, stn.
- ge-rücke, stn.
- ge-rücken, swv.
- ge-rûde, stn. s.
- ge-rüefen, swv. s.
- ge-rüefte, stn. s.
- ge-rüegen, swv.
- ge-rüejen, swv.
- ge-rüeme, adj.
- ge-rüemec, adj.
- ge-rüemen, swv.
- ge-rüerde, stfn.
- ge-rüeren, swv.
- ge-rüeric, adj.
- ge-rüewec, adj. s.
- ge-rûet
- ge-rûgec-lich, adj. s.
- ge-rûgen, swv. s.
- ge-rühelen, swv.
- ge-rûh-lîch, adv. s.
- ge-rühse, stn. vgl. vgl.
- ge-rühte, stn. s.
- ge-rûme, stn.
- ge-rûme, adj.
- ge-rûm, adj.
- ge-rûmec-lich, adj.
- ge-rumel, stn. s.
- ge-rümel, stn. s.
- ge-rûmen, swv.
- ge-rummel, stn.
- ge-rümmel, stn.
- ge-rumpel, stn. s.
- ge-rümpel, stn. s.
- ge-rumphen
- ge-rûn, swv. s.
- ge-ründe, stn.
- ge-rüne, stn.
- ge-rünec, adj.
- ge-rûne, stn. s.
- ge-rûnen, swv.
- ge-rûnen, stn.
- gërunge, stf.
- ge-runnen
- ge-runst, stmf.
- ge-ruochen, swv.
- ge-ruochede, stf. s.
- ge-ruoch-lîche, adv.
- ge-ruochunge, stf.
- ge-ruofe, stn.
- ge-ruofede, stn.
- ge-ruofte, stn.
- ge-rüefte, stn.
- ge-ruofen, stv. red. I, 3.
- ge-ruofze, stn.
- ge-ruon, swv. s.
- ge-ruorde, s.
- ge-ruort, part. adj.
- ge-ruot
- ge-ruowe, stf. s. v. a.
- ge-ruowec, adj.
- ge-rüewec, adj.
- ge-ruowec-lich, adj.
- ge-ruowede, stn.
- ge-ruowe-lîche, adv.
- ge-ruowen, swv.
- ge-ruon, swv.
- ge-ruowet, part. adj.
- ge-ruot, part. adj.
- ge-ruo?en, swv.
- ge-rûsche, stn. s.
- ge-rüste, stn.
- ge-rüsten, swv. s.
- ge-rû?en, swv.
- geru??en, s.
- gêr-valke, swm. s.
- gêr-want, stn. s.
- gerwe, stfn.
- garwe, stfn.
- gerwe, adj. adv.
- gerwe, swm.
- gërwe, swstf.
- gërwen, swstf.
- gerwe-gadem, stn.
- gerwe-hûs, stn. stfn.
- gerwe-kamere, f.
- gerwel, stn. s.
- gërwen, stf. s.
- gerwen
- gerwen, swv.
- garwen, swv.
- gerwer, stm.
- gerwer, adv.
- gerwe-want, stn. s.
- gerwunge, stf.
- garwunge, stf.
- gës, s.
- ge-sache, stf.
- ge-saft, s.
- ge-saft, stn.
- ge-sage, stf. s.
- ge-sagen, swv.
- ge-sagide, stf. s.
- ge-sai??e, stn. s.
- ge-sæjen, swv.
- ge-salbede, stf. s.
- ge-sæligen, swv.
- ge-salwieren, s.
- ge-salzen, part. adj. s.
- ge-samben, swv. s.
- ge-samen, swv. s.
- ge-samen, adv.
- ge-samene, stn. s.
- ge-samenen, swv.
- ge-samnen, swv.
- ge-samen, swv.
- ge-sament, part. adj.
- ge-samt, part. adj.
- ge-sân, s.
- ge-sæn, s.
- ge-sanc -ges, ges stnm. vgl.
- ge-sant -des, des stn.
- ge-sante, s.
- ge-sante, s.
- ge-sat
- ge-saten, swv.
- ge-satten, swv.
- ge-sat-lich, adj.
- ge-satz, stn. s.
- ge-satz-buoch, stn.
- ge-satzt, stn. s.
- ge-sæ?e, stn.
- ge-sâ?en, swv.
- ge-sâ?et, part. adj.
- ge-sazt, stn.
- ge-sazte, stn.
- ge-schâchen, swv.
- ge-schæchet, part. adj.
- ge-schâch-zabelt, part. adj.
- ge-schade, swm.
- ge-schaden, swv.
- ge-schaf, stn.
- ge-schäfede, s.
- ge-schäffec, adj. s.
- ge-schaffen, stv. I, 4.
- ge-schaffen, part. adj. s.
- ge-schaffen-heit, stf.
- ge-schafnisse, stn. s.
- ge-schaft, stf.
- ge-schaft, stn. s. s.
- ge-schäft, stn. s.
- ge-schäft, stn. s.
- ge-schal -lles, lles stmn. stm. vgl. vgl.
- ge-schallen, swv.
- ge-schalt
- ge-schalten, stv. red. I, 1.
- ge-schamen, swv.
- ge-schanden, swv.
- ge-schant
- ge-scharbe, stn.
- ge-scharn, swv.
- ge-schar-sachet, part. adj. s.
- ge-schas, s.
- ge-schatte
- ge-schatzen, swv.
- ge-schawer, stm. s.
- ge-schâ-zavelt, s.
- gëschec-heit, stf.
- ge-scheffec, adj.
- ge-scheffede, stfn. n. fem. vgl. stfn.
- ge-schepfede, stfn. n. fem. vgl. stfn.
- ge-schefte, stfn. n. fem. vgl. stfn.
- ge-scheft, stfn. n. fem. vgl. stfn.
- ge-scheffen, swv.
- ge-schepfen, swv.
- ge-schefnisse, stn.
- ge-schepfnisse, stn.
- ge-scheft-brief, stn.
- ge-schefte, stfn. s.
- ge-scheft, stfn. s.
- ge-scheftec, adj.
- ge-schefter, stm.
- ge-scheft-hërre, swm.
- ge-scheft-lich, adj.
- ge-scheft-liute
- ge-scheft-man, stm.
- ge-scheftnisse, stn.
- ge-schëhen, stv. I, 1.
- ge-schëhen, stn.
- ge-schëhen-heit, stf.
- ge-schëhunge, stf.
- ge-scheide, stf. s.
- ge-scheide, stn.
- ge-scheiden, stv. red. II.
- ge-scheiden, part. adj. s.
- ge-scheiden-heit, stf.
- ge-scheidunge, stf.
- ge-scheine, stf.
- ge-scheit, adj. s.
- ge-scheit -des, des stn. vgl.
- ge-scheitelt
- ge-schelle, stn.
- ge-schëlle, stn.
- ge-schëllen, stv. I, 3.
- ge-schëlte, stn.
- ge-schëlt, stn.
- ge-schëlten, stv. I, 3.
- ge-schemede, stn.
- gëschen, stv. s.
- gëschen, swv. vgl.
- ge-schên, stv. s.
- ge-schenden, swv.
- ge-schënhen, stv. s.
- ge-schenke, stn.
- ge-schepfe, swf. s. v. a.
- ge-schepfede, s.
- ge-schepfen, s.
- ge-schepfen, an. v.
- ge-schepfnisse, stn. s.
- ge-schepfunge, stf.
- ge-scherben, swv.
- ge-schërmen, swv. s.
- ge-schërn, stv. I, 2.
- ge-schërren, stv. I, 3.
- ge-scherten, swv.
- ge-schêt
- ge-schetzen, swv. s.
- ge-schîbe, adj. s. v. a.
- ge-schîbec, adj.
- ge-schîbec-heit, stf.
- ge-schîbelt, adj. vgl.
- ge-schîben, stv. II.
- ge-schîbes, adj.
- ge-schicht, stfn. s.
- ge-schichte, stfn. s.
- ge-schicke, stn.
- ge-schickede, stf.
- ge-schicken, swv.
- ge-schicket, part. adj. vgl.
- ge-schîde
- ge-schîde, adj.
- ge-schîde, stf.
- ge-schîdec-heit, stf.
- ge-schîdec-lîche, adv.
- ge-schîde-lich, adj. s. v. a.
- ge-schîden-lîche, adv. s.
- ge-schieben, stv. III.
- ge-schiechde, stn. s.
- ge-schien, stv. s.
- ge-schier, stn. s.
- ge-schiet
- ge-schie?, stm. s.
- ge-schie?en, stv. III.
- ge-schiffen, swv.
- ge-schift
- ge-schiht, s. s.
- ge-schiht, stf.
- ge-schiht-buoch, stn.
- ge-schihte, stf. s.
- ge-schihte
- ge-schihte, stn.
- ge-schihtec-lîchen, adv.
- ge-schihten, swv.
- gëschikeit, stf. s.
- ge-schimpfen, swv.
- ge-schîn, stv. s.
- ge-schinden, stv. I, 3.
- ge-schînen, stv. II.
- ge-schinre, stn.
- ge-schipnisse, stn. s.
- ge-schirbet, part. adj.
- ge-schirmen, swv.
- ge-schirre, stn.
- ge-schirre-lôs, adj.
- ge-schît
- ge-schîtekeit, stf. s.
- ge-schiu, stn. s.
- ge-schiufel, stn.
- ge-schiuhe, stn.
- ge-schiuwe, stn.
- ge-schiuhen, swv.
- ge-schiuwen, swv.
- ge-schiuwe, stn. s.
- geschl-, s.
- geschm-, s.
- ge-schoc, stn.
- ge-schoch, stn.
- ge-schol, swm. vgl.
- ge-scholle, stn. s.
- ge-schônen, swv.
- ge-schœnen, swv.
- ge-schöpfe, s.
- ge-schöpfede, s.
- ge-schöpfen, s.
- ge-schopfet, part. adj.
- ge-schouwe, stf.
- ge-schou, stf.
- ge-schouwen, swv.
- ge-schouwen, stn. s. v. a.
- ge-schouwer, stm.
- ge-schô?, stn.
- ge-schô?, stn.
- ge-scho?, stn.
- ge-scho?, stm.
- ge-scho??ære, stm.
- ge-schrâ, stf.
- ge-schragen, swv.
- ge-schrât, stm. s.
- ge-schrê, stm. s. s.
- ge-schrecken, swv.
- ge-schrei
- ge-schreie, stn. vgl.
- ge-schrei, stn. vgl.
- ge-schreien, stn.
- ge-schreige, stn. s.
- ge-schrêge, stn. s.
- ge-schrenke, stn.
- ge-schrenken, swv.
- ge-schrîben, stv. II.
- ge-schricht, stn. s.
- ge-schrîe, stn. vgl. s.
- ge-schrîen, stv. II.
- ge-schrift, stf.
- ge-schrift-lasterære, stm.
- ge-schrihte, stn.
- ge-schrîp-ziuc, stm.
- ge-schrirn
- ge-schrîten, stv. II.
- ge-schrôt, stm.
- ge-schrœte, stn.
- ge-schrôten, stv. red. III.
- ge-schrudel, stn.
- ge-schruwen
- ge-schû, stn. s.
- ge-schûde, stn. s.
- ge-schûede, stn. s.
- ge-schüehede, stn. s.
- ge-schüehe, stn. s.
- ge-schulde, stf.
- ge-schult, stf.
- ge-schulden, swv.
- ge-schuldet, stf. s.
- ge-schult, stf. s.
- ge-schuldigen, swv.
- ge-schünden, swv.
- ge-schuoch, stn. s.
- ge-schuoch, adj.
- ge-schuocherer, stm.
- ge-schuode, stn. s.
- ge-schuohe, stn.
- ge-schüehe, stn.
- ge-schuohe, stn.
- ge-schüehe, stn.
- ge-schuohede, stn.
- ge-schüehede, stn.
- ge-schuohen, swv.
- ge-schuohet
- ge-schuot
- ge-schür, stn. s.
- ge-schurge, stn.
- ge-schürn, swv. s.
- ge-schustieren, swv. s.
- ge-schüten, swv.
- ge-schütten, swv.
- ge-schütze, stn.
- ge-schüz, stn.
- ge-schützen, swv.
- ge-schûwen, swv. s.
- ge-schüz, stn. s.
- ge-sëdele, stn. s.
- ge-sëdele, swm.
- ge-sêen, swv. s.
- ge-sege, stn.
- ge-segede, stfn.
- ge-sëgelen, swv. s.
- ge-sëgenen, swv.
- sëgen, swv.
- ge-sëgenet, stn.
- ge-sëhel, stn.
- ge-sëhen, stv. I, 1.
- ge-sëhen, stn.
- ge-sëhen-heit, stf.
- ge-sëher, stm.
- ge-sei, stn. s.
- ge-seichach, stn.
- ge-seige, stn.
- ge-seigen, swv. s.
- ge-seiget, s. s.
- ge-seihe, stn. s.
- ge-seilen, swv.
- ge-seilet
- ge-seinbt
- ge-seinen, swv. s.
- ge-seinen, swv.
- geseisen, s.
- ge-seit, s. s. s. s.
- ge-selbe, stn.
- ge-selbede, stfn.
- ge-sêlen, swv.
- ge-sêlt, part. adj.
- ge-selle, swm.
- ge-selle, swf.
- ge-sellec, adj.
- ge-sellec-heit, stf.
- gesellekeit, stf.
- ge-sellec-lich, adj.
- ge-sellec-lîche, adv.
- ge-sellec-lîchen, adv.
- ge-sellec-lîch-heit, stf. s. v. a.
- ge-selle-lôs, adj.
- ge-sellen, swv.
- ge-sellen-hûs, stn.
- ge-sellen-rëht, stn.
- ge-sellen-schif, stn.
- ge-sellen-stat, stf.
- ge-sellen-stëchen, stn.
- ge-sellen-tanz, stm.
- ge-sellen-wîse, adv.
- ge-selle-schaft, stf.
- ge-sellet
- ge-sel-lich, adj. s. v. a.
- ge-sellinne, stf.
- ge-sellîn, stf.
- ge-sel-schaft, stf. s.
- ge-semede, stn.
- ge-semene, stn.
- ge-samene, stn.
- gësen, stv. s.
- ge-sên, stv. s. s.
- ge-sende, stn.
- ge-senden, swv.
- ge-senen, swv.
- ge-senften, swv.
- ge-senftern, swv.
- ge-senge, stn.
- ge-sêren, swv.
- ge-serwe, stn.
- gëset, s.
- ge-seten, swv. s.
- ge-setze, stn.
- ge-setzede, stnf.
- ge-setzen, swv.
- ge-setzet
- ge-së?, stn.
- ge-së??e, stn.
- ge-së??en, part. adj. vgl.
- ge-sichern, swv.
- ge-sicht, stfn. s.
- ge-sichte, stfn. s.
- ge-sidele, stn.
- ge-siechen, swv.
- ge-sieden, stv. III.
- ge-sige, stm.
- ge-sigelen, swv.
- ge-sigen, s. s.
- ge-sigen, swv.
- ge-sigen, stn.
- ge-sîgen, stv. II.
- ge-sigenen, swv.
- ge-siger, stm.
- ge-sihene, stn.
- ge-sihen, stn.
- ge-siht, stf. stn.
- ge-sihtec, adj.
- ge-sihtec-lich, adj.
- ge-sihtec-lîchen, adv.
- ge-siht-lich, adj.
- ge-sime?e, stn.
- ge-sin -sinnes, sinnes stm.
- ge-sîn, v. an. s. v. a.
- ge-sîn
- ge-sinde, swm.
- ge-sinde, stn.
- ge-sinde-hûs, stn.
- ge-sindelæhe, stn. s. v. a.
- ge-sindelîn, stn.
- ge-sinden, swv.
- ge-sinden, stv. I, 3.
- ge-sinde-vater, stm.
- ge-sînen, swv.
- ge-singen, stv. I, 3.
- ge-sinken, stv. I, 3.
- ge-sinne, adj.
- ge-sinnen, stv. s.
- ge-sinnen, stv. I, 3.
- ge-sinnen, stn.
- ge-sinnet
- ge-sint, stm.
- ge-sippe, adj.
- ge-sippe, swmf.
- ge-sippede, stf.
- ge-sippe-schaft, stf.
- ge-sippet
- ge-sipt
- ge-site, stm. s. v. a.
- ge-site, adj.
- ge-sitet, part. adj.
- ge-sitze, stn.
- ge-siz, stn.
- ge-sitzen, stv. I, 1.
- ge-siune, stn. s. v. a.
- ge-sûne, stn. s. v. a.
- ge-siunede, stn.
- ge-siunec-lich, adj.
- ge-siun-lich, adj.
- ge-sûnlich, adj.
- ge-siuse, stn.
- ge-siz, stn. s.
- ge-slâfe, swm.
- ge-slæfelîn, stn.
- ge-slæfeln, swv.
- ge-slâfen, stv. red. I, 2.
- ge-slahen, stv. I, 4.
- ge-slaht, adj.
- ge-slaht, stn. s.
- ge-slahte, stn. s.
- ge-slähte, stn. s.
- ge-slân
- ge-slein
- ge-slande, stn. s.
- ge-slëcke, stn.
- ge-sleder, stn. s.
- ge-slege, stn.
- ge-slëht, adj.
- ge-slehte, stn. vgl.
- ge-slehte, stn.
- ge-slähte, stn.
- ge-sleht, stn.
- ge-slehte-buoch, stn.
- ge-slehter
- ge-slende, stn.
- ge-slërfe, stn.
- ge-slîchen, stv. II.
- ge-sliefen, stv. III.
- ge-slie?en, stv. III.
- ge-slîfen, stv. II.
- ge-slihte, stf.
- ge-slihten, swv.
- ge-slihtet
- ge-sliht
- ge-slinden, stv. I, 3.
- ge-slingen, stv. I, 3.
- ge-sloufe, stn.
- ge-sloufec, adj.
- ge-slo?, stn.
- ge-slo??e, stn.
- ge-slo??et, part. adj.
- ge-slüeder, stn.
- ge-slûnen, swv.
- ge-slûnigen, swv.
- ge-slüpfen, swv.
- ge-slüpfen, swv.
- ge-smac, adj.
- ge-smach, adj.
- ge-smac, stm.
- ge-smach, stm.
- ge-smacken, swv.
- ge-smahte, stf.
- ge-smecken, swv.
- ge-smeichen, swv.
- ge-smei?e, stn.
- ge-smei?en, swv.
- ge-smelze, stn.
- ge-smëlzen, stv. I, 3.
- ge-smetze, stn.
- ge-smîde, stn.
- ge-smîdec, adj.
- ge-smîde-künstler, stm.
- ge-smiden, swv.
- ge-smielen, swv.
- ge-smieren, swv.
- ge-smilze, stn. s.
- ge-smît, stn. s.
- ge-smocht
- ge-smogen
- ge-smœse, stn. vgl.
- ge-smuc -ckes, ckes stm.
- ge-smücken
- ge-smûse, stn.
- ge-smütze, stn.
- ge-smuz, stn.
- ge-snabel, adj.
- ge-snære, stn.
- ge-snæren, swv. vgl.
- ge-snarren, stn.
- ge-snatel, stn.
- ge-sneite, stn.
- ge-snellen, swv.
- ge-snerre, stn.
- ge-sneude, stn. s.
- ge-snîden, stv. II.
- ge-snîen, swv.
- ge-snipfen, swv.
- ge-snœde, stn.
- ge-snöude, stn.
- ge-snürre, stn. vgl.
- ge-snurren, swv.
- ge-sôchen, swv. s.
- ge-sol, stn.
- ge-sorgen, swv.
- ge-sôt, stm. s. v. a.
- ge-soufen, swv.
- ge-sougen, swv.
- ge-soune, stn. s.
- ge-spæhe, adj.
- ge-spalten, stv. red. I, 1.
- ge-span, stm.
- ge-span, stn.
- ge-spân, stm. s. v. a.
- ge-spæne, stn.
- ge-spanen, stv. I, 4.
- ge-spannen, stv. red. I, 1.
- ge-spanst, stf. stn.
- ge-spenst, stf. stn.
- ge-spenste, stf. stn.
- ge-sparn, swv.
- ge-sparn, stn.
- ge-sparre, swm. s. v. a.
- ge-sparret, part. adj.
- ge-spëhen, swv.
- ge-spehte, stn.
- ge-spehten, swv.
- ge-speie, stn.
- ge-spei, stn.
- ge-spenge, stn.
- ge-spenne, stn. s.
- ge-spenst, s.
- ge-spenste, s.
- ge-spenstec, adj.
- ge-spenstec-heit, stf.
- gesper, adj.
- ge-spërge, stn. s.
- ge-sperre, stn.
- ge-sperren, swv.
- ge-spiegelt
- ge-spil, swmf.
- ge-spile, swmf.
- ge-spiln, swv.
- ge-spil-schaft, stf.
- ge-spinnen, stv. I, 3.
- ge-spins, stn. s.
- ge-spir, stn. s.
- ge-spirc -ges, ges stn.
- gespërge, ges stn.
- ge-spîsen, swv.
- ge-spitzelt, part. adj.
- ge-spitzet, s.
- ge-spiz, adj.
- ge-spi??e, adj.
- ge-spons, swf. s.
- ge-spor, stn. vgl.
- ge-spor-sprinc-lich, adj. s. v. a.
- ge-spötte, stn.
- ge-spöte, stn.
- ge-spöt, stn.
- ge-spöttec, adj.
- ge-spotten, swv.
- ge-spræche, adj.
- ge-spræche, stf.
- ge-spræche, stn.
- ge-spræchec, adj.
- ge-spræche-tac, stm.
- ge-spræchnus, stfn.
- ge-spræjen, swv. s. v. a.
- ge-spranc -ges, ges stn. vgl.
- ge-sprancte
- ge-sprêche, adj. stn.
- ge-sprëchen, stv. I, 2.
- ge-sprëch-lîche, adv.
- ge-spreidach, stn. s. v. a.
- ge-spreide, stn.
- ge-spreiten, swv.
- ge-sprenge, stn.
- ge-sprengen, swv.
- ge-sprenze, stn.
- ge-sprenzen, swv.
- ge-sprie?en, stv. III.
- ge-sprinc -ges, ges stmn.
- ge-springen, stv. I, 3.
- ge-sprogel, stn.
- ge-sprunc, s.
- ge-spüele, stn.
- ge-spüelen, swv.
- ge-spulc -ges, ges stm. s.
- ge-spünne, stn. s.
- ge-spünne, stn. vgl.
- ge-spunnen, stn. s.
- ge-spunse
- ge-spunsenîe, stn.
- ge-spunst
- ge-spunze, swfm. s.
- ge-spür, stn.
- ge-spürn, swv.
- gëst, stm. s.
- ge-staben, swv.
- ge-stadele, swm. in
- ge-stalle, swm. in
- ge-stalt, stf.
- ge-stalte, s.
- ge-stalt, s.
- ge-staltnisse, s.
- ge-stân, stv. I, 4.
- ge-stên, stv. I, 4.
- ge-stân, stn.
- ge-stân
- ge-stanc -kes, kes stm.
- ge-standen, part. adj.
- ge-stant, stm.
- ge-starren, swv.
- ge-stat -des, des stn. s. s.
- ge-stat
- ge-stategen, swv.
- ge-stætegen, swv.
- ge-staten, swv.
- ge-stæten, swv. s. v. a.
- ge-statenen, swv. vgl.
- geste, stf.
- ge-stëche, stn.
- ge-stëchen, stv. I, 2.
- ge-stëchen, stn.
- ge-stecken, swv.
- ge-stëgen, swv.
- ge-steige, stn.
- ge-steigen, swv.
- ge-steine, stn. vgl.
- ge-steinet, stn. s.
- ge-steinet, part. adj.
- ge-steinze, stn. s. v. a.
- ge-stelle, stn.
- ge-stellen, swv.
- ge-stellet, s.
- ge-stëln, stv. I, 2.
- ge-steltnisse, stfn.
- ge-stëmen, stv.
- ge-stemphen, swv.
- gesten, swv.
- gesten, swv.
- ge-stên, an. v. s.
- ge-stendec, adj. vgl.
- ge-stenke, stn.
- ge-stepfen, swv.
- gëster, adv.
- ge-stërben, stv. I, 3.
- ge-sterben, swv.
- gësteren, adv. s.
- gësteric, adj.
- gesterîe, stf. s. v. a.
- ge-sterken, swv.
- ge-sterkunge, stf.
- gëstern, adv. s.
- gësternt, adv. s.
- gëstern, adv. s.
- gësternt, adv. s.
- ge-stërne, stn. s.
- ge-stërnze, stn. s.
- ge-stetenen, swv. vgl.
- ge-stetten, swv. vgl.
- ge-steude, stn. s.
- geste-wîs, adv. s.
- ge-stichte, s.
- ge-sticke, stn.
- ge-stift, stf.
- ge-stifte, stn.
- ge-stift, stn.
- ge-stiften, swv.
- ge-stîgen, stv. II.
- ge-stille, stn.
- ge-stillen, swv.
- ge-stillen, swv.
- ge-stimmet, s.
- ge-stimpt, s.
- ge-stinken, stv. I, 3.
- gestinne, stf.
- gestîn, stf.
- ge-stippe, stn. s.
- ge-stirn, stn. s. v. a.
- ge-stirne, stn. vgl.
- ge-stirn, stn. vgl.
- ge-stirnet, part. adj.
- ge-stirnet, part. adj.
- gëstirnt, adv. s.
- ge-stirnze, stn. s. v. a.
- ge-stiude, stn.
- ge-stiure, stf.
- ge-stiurec-heit, stf.
- ge-stiuren, swv.
- ge-stob, stn. s.
- ge-stobere, stn. s.
- ge-stôle, stn. s.
- ge-stolz, adj. s. v. a.
- ge-stopfel, adj.
- ge-store, stn. vgl.
- ge-stœre, stn.
- ge-stœ?e, stn.
- ge-stô?en, stv. red. III.
- ge-stô?en, stn.
- ge-stô?en, part. adj. s.
- ge-strac -ckes, ckes adj. s. v. a.
- ge-stracke, adj.
- ge-strackes, adv. s. v. a.
- ge-stract, s.
- ge-straht, s.
- ge-strâfen, swv.
- ge-strapel, stn. s.
- ge-strätt, stn. s.
- ge-strëben, swv.
- ge-strecken, swv.
- ge-streichet, part. adj.
- ge-strenge, adj.
- ge-strengec-heit, stf. vgl.
- ge-strengec-lîchen, adv.
- ge-streng-heit, stf. vgl.
- ge-strenze, stn. s.
- ge-streuche, stn. s.
- ge-streu?, stn. s.
- gëstric, adj. s.
- ge-strîchen, stv. II.
- gestrîchet, part. adj. s.
- ge-stricken, swv.
- ge-strîde, stn. s.
- ge-strîfet, part. adj.
- ge-strit, stm. s.
- ge-strîte, swm.
- ge-strîte, stn.
- ge-strîten, stv. II.
- ge-striuche, stn.
- ge-striume, stn.
- ge-striut, s.
- ge-striu?e, stn.
- ge-stropel, stn. s.
- ge-ströppel, stn. s.
- ge-strouben, swv. s. v. a.
- ge-ströude, stn.
- ge-ströut, s.
- ge-ströuwe, stn.
- ge-strôe, stn.
- ge-strûche, stn. s.
- ge-strûchen, swv.
- ge-strûme, stn. s.
- ge-strûteht, stn.
- ge-strûten, swv.
- ge-stüb, stn. s.
- ge-stübere, stn.
- ge-stücke, stn.
- ge-stückeit, stf.
- ge-stücket, s.
- ge-stuckt, s.
- ge-stüden, swv. s.
- ge-stüedel, stn.
- ge-stüelde, stn.
- ge-stüele, stn.
- ge-stüelze, stn. s. v. a.
- ge-stüeme, adj.
- ge-stüemec-heit, stf.
- ge-stüemen, swv.
- ge-stüete, stn. s.
- ge-stüeten, swv.
- ge-stûlde, stn. s.
- ge-stûle, stn. s.
- ge-stuole, stn. s.
- ge-stûlze, stn. s.
- ge-stûm, s.
- ge-stûmecheit, s.
- ge-stungen, swv.
- ge-stunket, s.
- ge-stuot, stf. s. v. a.
- ge-stüpnüsse, stn.
- ge-stüppe, stn.
- ge-stüppelîn, stn.
- ge-stûre, s.
- ge-stûren, s.
- ge-stürme, stn.
- ge-stût, s.
- ge-sûbern, swv.
- ge-sûch, stm. s.
- ge-süenen, swv.
- ge-süe?en, swv.
- ge-suezze, stn. s.
- ge-sûgen, stv. III.
- ge-sühte, stn.
- ge-sûmen, swv.
- ge-summieren, swv.
- ge-sünde, stn. s.
- ge-sünde, stf.
- ge-sunde, swm. s. adj.
- ge-sunde, stf.
- ge-sunt, stf.
- ge-sundec-heit, stf.
- ge-sunden, swv.
- ge-sunten, swv.
- ge-sünden, swv.
- ge-sunder, adv. s. v. a.
- ge-sundern, swv.
- ge-sûne, stn. s.
- ge-sunt -des, des adj.
- ge-sunt -des, des stm. vgl.
- ge-sunt, stf. s.
- ge-sunte, s.
- ge-sunten, swv. s.
- ge-sunt-haft, adj.
- ge-sunt-heit, stf.
- ge-sünt-lich, adj.
- ge-sünt-lîche, adv.
- ge-sunt-macher, stm.
- ge-suoch, stm.
- ge-suochære, stm.
- ge-suochen, swv.
- ge-sûse, stn. s.
- ge-swachen, swv.
- ge-swach-lich, adj. s.
- ge-swæger-lich, adj.
- ge-swande, s.
- ge-swanger, adj.
- ge-swanze, stn. s.
- ge-swanzen, swv.
- ge-swarme, stn. s.
- ge-swarn, s.
- ge-swarzen, swv.
- ge-swæse, adj. s.
- ge-swâse, adv. vgl.
- ge-swæse, stn.
- ge-swâs-heit, stf.
- ge-swâs-lich, adj.
- ge-swâs-lîche, adv.
- ge-swæslîche, adv.
- -en, adv.
- ge-swêch, s.
- ge-sweich, s.
- ge-swechen, swv. s.
- ge-swei, swm. s.
- ge-sweige, swm. s.
- ge-sweigen, swv.
- ge-sweime, stn.
- ge-sweimen, swv.
- ge-swëlhen, stv. I, 3.
- ge-swelle, stn.
- ge-swëllen, stv. I, 3.
- ge-swellen, swv.
- ge-swemmen, swv.
- ge-swenke, adj.
- ge-swenken, swv.
- ge-swenze, stn.
- ge-swër, stn.
- ge-swër, swm.
- ge-swerbe, stn.
- ge-swerme, stn.
- ge-swërn, stv. I, 2.
- ge-swern, stv. I, 4.
- ge-swëster, an. f. pl.
- ge-swësterde, stn. s.
- ge-swëstergît, stn. s.
- ge-swësterde, stn. s.
- ge-swëstergît, stn. s.
- ge-swetze, stn.
- ge-swîche, stf.
- ge-swîchen, stv. II.
- ge-swîcte, s. swv.
- ge-swîe, swmf. s.
- ge-swiege, swmf. s.
- ge-swîe-schaft, stf.
- ge-swiften, swv.
- ge-swige, swmf.
- ge-swîe, swmf.
- ge-swîgen, stv. II.
- ge-swîgen, stn.
- ge-swîgen, swv.
- ge-swil, stn.
- ge-swimmen, stv. I, 3.
- ge-swîn, s.
- ge-swinde, adj.
- ge-swinde, adv.
- ge-swinde-lîche, adv.
- ge-swinden, stv. I, 3.
- ge-swingen, stv. I, 3.
- ge-swint-heit, stf.
- ge-swister, f.
- ge-swister, stn.
- ge-swisterde, stn.
- ge-swisterde-kint, stn.
- ge-swister-diehter, s.
- ge-swistrecht, stn. s.
- ge-swistrîde, stn. s.
- ge-sworn, s. s.
- ge-sworn, part. adj.
- ge-sworne, swm.
- ge-swulst, stf.
- ge-swüstergît, stn. s.
- ge-tagen, swv.
- ge-tag-eltî, stf. s. v. a.
- ge-taget, part. adj.
- ge-tagt, part. adj.
- ge-tag-wan, stm.
- ge-tamer, stn. s.
- ge-tammer, stn. s.
- ge-tân, part. adj.
- ge-tæne, stfn.
- ge-tänt, stn. s.
- ge-tanzen, swv.
- ge-tæper, stn.
- ge-tar, s.
- ge-tar, stm.
- ge-taren, swv.
- ge-tarn, swv.
- ge-tarnen, swv.
- ge-tarn, swv.
- ge-tât, stf.
- ge-tæte, nf. vgl.
- ge-tæter, stm.
- ge-tætic, adj.
- ge-tege-dingen, swv.
- ge-teile, swm.
- ge-teilede, stm.
- ge-teilide, stm.
- ge-teilit, stm.
- ge-teilic, adj.
- ge-teilide, stn.
- ge-teilit, stn.
- ge-teilte, stn.
- ge-teilze, stn.
- gete-lich, adj.
- getelinc, ges stm.
- getlinc -ges, ges stm.
- ge-tëlle, adj.
- gete-lôs, adj.
- get-lôs, adj.
- gete-lôse, stf.
- gete-lœse, stf.
- gete-lôsec-heit, stf.
- ge-temere, stn.
- ge-temer, stn.
- ge-temeren, stn.
- ge-tengel, stn.
- ge-tense, stn.
- ge-tente, stn.
- ge-tent, stn.
- ge-tänt, stn.
- ge-tenze, stn.
- geter, stn. swv.
- getern, stn. swv.
- geter-ë??en, stn.
- ge-tevele, stn.
- ge-tevilt, s.
- ge-tichter, stn. s.
- ge-tier, stn.
- ge-tiht-bar, stn. stn.
- ge-tiht-buoch, stn.
- ge-tihte, stf.
- ge-tihte, stn. vgl.
- ge-tiht, stn. vgl.
- ge-tihten, swv.
- ge-tille, stn. s.
- gët-îsen, stn. s.
- ge-tiuren, swv.
- ge-tiusche, stn.
- ge-tiute, stn. s.
- ge-tiuwert, s.
- getlinc, s. s.
- getlôs, s. s.
- ge-tohte, s.
- ge-töl, stn.
- ge-toldelt, part. adj.
- ge-tœne, stn. s.
- ge-tœren, swv.
- ge-torst-, s. s.
- getorste, s. s.
- ge-tœten, swv.
- ge-totzen, swv.
- ge-touben, swv.
- ge-toufen, swv.
- ge-touge, stn.
- ge-tougen, swv. vgl.
- ge-tougen, stf.
- ge-tougene, stf.
- ge-tougen, adv.
- ge-tougenunge, stf.
- ge-toumen, swv.
- ge-touwet, s.
- ge-træbe, stn.
- ge-traben, swv. s. v. a.
- ge-trâge, adv. s. v. a.
- ge-trâgede, stf.
- ge-trägede, stn. s.
- ge-tragide, stn. s.
- ge-tragen, stv. I, 4.
- ge-tragen-lîche, adv.
- ge-traht, stf. s.
- ge-traht, stn. s.
- ge-trähte, stn. s.
- ge-trahten, swv.
- ge-tralle, stn.
- ge-træme, stn.
- ge-trân, s.
- ge-tranc -kes, kes stn.
- ge-tranct, s.
- ge-trancte, s.
- ge-trasch, stn. s.
- ge-träsche, stn. s.
- ge-trawen, swv. stn. s.
- ge-trebe, stn. vgl. auch
- ge-trebede, stfn.
- ge-trëchen, stv. I, 2.
- ge-trecke, stn.
- ge-trëffen, stv. I, 2.
- ge-trëfse, stn.
- ge-tregede, stn.
- ge-trägede, stn.
- ge-trehte, stn.
- ge-trehte, stn.
- ge-trähte, stn.
- ge-treide, stn. s.
- ge-treide-gülte, stf.
- ge-treide-sac, stm.
- ge-treigede, stn. s.
- ge-treip -bes, bes stn. vgl.
- ge-treit, s.
- getreize, swm.
- ge-trenge, stn. s.
- ge-trenke, stn.
- ge-trenken, swv.
- ge-trete, stn.
- ge-trette, stn.
- ge-trëten, stv. I, 1.
- ge-triben, part. adj. s.
- ge-trîben, stv. II.
- ge-trinken, stv. I, 3.
- ge-trinnen, stv. I, 3.
- ge-trîp -bes, bes stn.
- ge-triu, adj. s.
- ge-triu-heit, stf. vgl.
- ge-triu-hender, stm. s. v. a.
- ge-triu-lich, adj. s.
- ge-triut, s.
- ge-triute, s.
- ge-triute, stn.
- ge-triuten, swv.
- ge-triuwe, adj.
- ge-triwe, adj.
- ge-triu, adj.
- ge-triuwec-heit, stf. vgl.
- ge-triuwe, adj.
- getriwelich, adj.
- getriulich, adj.
- ge-triuwe-lîche, adv.
- ge-triuwe-lîchen, adv.
- ge-triuwen, swv. stf. s.
- ge-triuwunge, swv. stf. s.
- ge-triwe, adj. swv. s.
- ge-triwen, adj. swv. s.
- ge-troc -ges, ges stn. m.
- ge-trognisse, stn. s.
- ge-trösche, s.
- ge-trösche, s.
- ge-tröschen, s.
- ge-trôst, s.
- ge-trœsten, swv.
- ge-troumen, swv.
- ge-trouwen, swv. stf. s.
- ge-trouwunge, swv. stf. s.
- ge-truckenen, swv.
- ge-trüebe-lich, adj.
- ge-trüeben, swv.
- ge-trügede, stf.
- ge-trügenisse, stn.
- ge-trügenüsse, stn.
- ge-trunken, part. adj. s.
- ge-trûren, swv.
- ge-trüste, stn. vgl.
- ge-trût, part. adj.
- ge-trûwe-lich, adj. s.
- ge-trûwen, swv.
- ge-triuwen, swv.
- ge-triwen, swv.
- ge-trouwen, swv.
- ge-trûwen, stn.
- ge-trûwunge, stf.
- getschen, stn.
- gette-lich, adj. s.
- ge-tucke, stn.
- ge-tûde, stn. s.
- ge-tugen, an. v.
- ge-tuht, stf.
- ge-tühtec, adj.
- ge-tülle, stn. vgl.
- ge-tümele, stn.
- ge-tümmel, stn.
- ge-tumere, stn. vgl.
- ge-tummer, stn. vgl.
- ge-tüne, stn.
- ge-tungen, swv.
- ge-tuomet, s.
- ge-tuon, an. v. s. v. a.
- ge-tûren, swv. s.
- ge-tûren, swv.
- ge-turnieren, swv.
- ge-turren, an. v.
- ge-turst, stf. stn.
- ge-türste, adj.
- ge-türstec, adj.
- ge-türstec-heit, stf.
- ge-türstec-lîche, adv.
- ge-türstec-lîchen, adv.
- ge-türste-lîchen, adv.
- ge-türsten, stn. s. v. a.
- ge-tûsche, stn. s.
- ge-tusternisse, stn. s.
- ge-twahen, stv. I, 4.
- ge-twanc -ges, ges stmn. vgl.
- ge-twanc-lich, adj.
- ge-twancnisse, stn. vgl.
- ge-twanc-sal, stn.
- ge-twâs, stn. s.
- ge-twâse, adv. vgl.
- ge-twedic, adj. vgl.
- ge-twedigen, swv.
- ge-twël, adj.
- ge-tweln, swv.
- ge-twencnisse, stn. s.
- ge-twenge, stn. vgl.
- ge-twenge, adj.
- ge-twengec, adj.
- ge-twër, stn.
- ge-twërc -ges, ges stn. stm.
- ge-twërgelîn, stn.
- ge-twërginne, stf.
- ge-twinc -ges, ges stm. vgl.
- ge-twingen, stv. I, 3.
- ge-twingnisse, stf. vgl.
- ge-twirc, stn. s.
- ge-twungen-lîche, adv.
- getz-lîcheit, stf.
- geu, interj.
- geu, stn.
- geuchart, stf. s.
- geuder, s.
- geudunge, s.
- ge-üebede, stf.
- ge-üeben, swv.
- ge-un-êren, swv.
- ge-un-mæren, swv.
- ge-un-schuldigen, swv.
- ge-un-sinnen, swv.
- ge-un-süe?en, swv.
- ge-un-zieret, part. adj.
- ge-uopt, s.
- ge-üppegen, swv.
- ge-ur-satzen, swv.
- ge-ur-sprunc-lich, adj.
- ge-ur-sprunget-heit, stf.
- ge-ur-teilen, swv.
- geuwisch, adj. s.
- ge-û??ern, swv. s.
- ge-vâch, adv. s.
- ge-vach, adj.
- ge-vachen, swv.
- ge-vacht, stn. s.
- ge-vader-schaft, stf. s.
- ge-vage, adj.
- ge-vâhen, stv. red. I, 2.
- ge-val -lles, lles stmn.
- ge-valc-lich, adj. s.
- ge-vælen, swv.
- ge-vallen, stv. red. I, 1.
- ge-valle-sam, adj.
- ge-valt, s.
- ge-valte, s.
- ge-vâlte, s.
- ge-valte, stswf. s. v. a.
- ge-valten, stv. red. I, 1.
- ge-vân, s.
- ge-vancnisse, stfn.
- ge-vencnisse, stfn.
- -nüsse, stfn.
- ge-vangen, swm.
- ge-vangen-lîche, adv.
- ge-var -wes, wes adj.
- ge-værde, stfn.
- ge-vare, adj. s.
- ge-vâre, stf.
- ge-være, stfn.
- ge-være, adj.
- ge-værec, adj.
- ge-væren, swv.
- ge-vâren, swv.
- ge-vær-lich, adj.
- ge-vær-lîche, adv.
- ge-vær-lîchen, adv.
- ge-værlîcheit, stf.
- ge-varn, stv. I, 4. s. v. a.
- ge-vasten, swv.
- ge-vatere, swmf. stf.
- ge-vater, swmf. stf.
- ge-vateren, swv.
- ge-vaterîn, stf.
- ge-vater-lich, adj.
- ge-vater-schaft, stf.
- ge-væ?e, stn. s.
- ge-va??ede, stn. s. v. a.
- ge-va??en, swv.
- ge-vêch, adj. s.
- ge-vêch-schaft, stf.
- ge-vëder, stn. s.
- ge-vëder, adj.
- ge-vëderen, swv.
- ge-vegen, swv.
- ge-vêhe, stf.
- ge-vêhede
- ge-vêheden, swv.
- ge-vëhte, stn.
- ge-vëhten, stv. I, 2.
- ge-veigen, swv.
- ge-veilen, swv.
- ge-veimt, part. adj. s.
- ge-vëlde, stn. s.
- ge-velgen, swv.
- ge-velle, stn.
- ge-vellec, adj.
- ge-vellic, adj.
- ge-vellec-heit, stf.
- ge-vellec-lich, adj.
- ge-vellec-lîchen, adv.
- ge-vellen, swv.
- ge-vellen, swv. s. v. a.
- ge-velschen, swv.
- ge-velze, stn.
- ge-velzen, swv.
- ge-vencnisse, stfn. s.
- ge-vende, stn. vgl.
- ge-vengede, stf.
- ge-vënjen, swv.
- ge-vense, stn.
- ge-vënstert, part. adj.
- ge-verben, swv. s.
- ge-vêrde, stnf. s.
- ge-vêre, stnf. s.
- ge-vërren, swv. vgl.
- ge-verte, swm.
- ge-verte, stn.
- ge-vert, stn.
- ge-vertelêhe, stn.
- ge-vertîn, stf.
- ge-verwen, swv.
- ge-vesel, stn.
- ge-vesten, swv.
- ge-vestenen, swv.
- ge-vêt, s.
- gêvet, s.
- ge-veterde, stn.
- ge-veter-lich, adj. s.
- ge-veterlîn, stn.
- ge-vëttecht, part. adj.
- ge-vëttecht, part. adj.
- ge-vê?e, stn. s.
- ge-ve??ert, part. adj.
- ge-vider, adj. s.
- ge-videre, stn.
- ge-vider, stn.
- ge-vidert, part. adj. s.
- ge-vie, s.
- ge-vienc, s.
- ge-viert, part. adj. s.
- ge-vihede, stn.
- ge-viht, stn. s.
- ge-vilde, stn.
- ge-ville, stn.
- ge-villen, swv. s.
- ge-viller, stm.
- ge-viln, swv.
- ge-vilze, stn.
- ge-vilzet, part. adj.
- ge-vinden, stv. I, 3.
- ge-vinger, stn.
- ge-vingerde, stn. vgl.
- ge-virne, adv. s.
- ge-virren, swv. vgl.
- ge-vischen, swv.
- ge-vlammen, swv.
- ge-vlêhen, swv.
- ge-vlëhte, stn.
- ge-vlëhten, stv. I, 2.
- ge-vlëhtunge, stf.
- ge-vleischen, swv.
- ge-vlên, swv. s.
- ge-vlester
- ge-vliegen, stv. III.
- ge-vliehen, stv. III.
- ge-vlie?en, stv. III.
- ge-vlitter, stn.
- ge-vlî?en, stv. II.
- ge-vli??en, s. adv.
- ge-vli??en-lîchen, adv.
- ge-vlœhen, swv.
- ge-vloiir, stn. s. v. a.
- ge-vlô?, stn.
- ge-vlücke, adj. s. v. a.
- ge-vlügele, stn.
- ge-vlügel, stn.
- ge-vluochen, swv.
- ge-vögele, stn. s.
- ge-vogele, stn. s.
- ge-vogel-sanc, stmn.
- ge-vogelze, stn. s. v. a.
- ge-volc-sam, adj.
- ge-volge, stn.
- ge-volgec, adj.
- ge-volgic, adj.
- ge-volgen, swv.
- ge-volgnisse, stfn.
- ge-vollic, adj. s.
- ge-vordern, swv.
- ge-vorschen, swv.
- ge-vorstet, part. adj.
- ge-vorst, part. adj.
- ge-vürstet, part. adj.
- ge-vürst, part. adj.
- ge-vrâgen, swv.
- ge-vræ?e, stn.
- ge-vrëchen, swv.
- ge-vreiden, swv.
- ge-vreischen, swv. s.
- ge-vremeden, swv.
- ge-vremen, swv.
- ge-vrenne, stn.
- ge-vretze, stn.
- ge-vreun, swv. s.
- ge-vrevelen, swv.
- ge-vriden, swv.
- ge-vrîen, swv.
- ge-vriesen, stv. III.
- ge-vrist, stm.
- ge-vristen, swv.
- ge-vriunde, adj. s. v. a.
- ge-vriunde, pl. s.
- ge-vriunden, swv.
- ge-vriunt -des, des adj. subst. pl.
- ge-vrömden, swv. s.
- ge-vromen, swv. s.
- ge-vrœnde, stf. s. v. a. s.
- ge-vrœrde, stf.
- ge-vrœren, swv.
- ge-vröuwen, swv.
- ge-vrum, adj.
- ge-vrümede, stf.
- ge-vrumede, stf.
- ge-vrumen, swv.
- ge-vromen, swv.
- ge-vrümen, swv.
- ge-vrumen, swv.
- ge-vründen, s.
- ge-vrûnt, s.
- ge-vrüri, stn.
- ge-vrüste, stn.
- ge-vruste, stn.
- ge-vûc, adj. stm. s.
- ge-vüec-lîche, adv. s.
- ge-vüege, adj. vgl.
- ge-vüegec, adj.
- ge-vüegec-heit, stf. s.
- ge-vüege-lich, adj.
- ge-vüege-lîche, adv. s.
- ge-vüege-lîchen, adv. s.
- ge-vüegen, swv.
- ge-vüelen, swv.
- ge-vüelen, stn.
- ge-vüel-lich, adj.
- ge-vüelunge, stf.
- ge-vüere, adj.
- ge-vüere, stn. vgl.
- ge-vüerec, adj.
- ge-vüeren, swv.
- ge-vüer-lich, adj.
- ge-vûge, adj. adv. s.
- ge-vügele, stn.
- ge-vügel, stn.
- ge-vûlen, swv. s.
- ge-vûlen, swv.
- ge-vulgnisse, s.
- ge-vüllen, swv.
- ge-vûlunge, stf. s.
- ge-vuoc, adj. vgl.
- ge-vuoc, stm. stn.
- ge-vuoc, stf. vgl.
- ge-vuoc-heit, stf. vgl.
- ge-vuoc-lich, adj.
- ge-vuoc-lîche, adv. vgl.
- ge-vuoc-lîchen, adv. vgl.
- ge-vuoge, adv.
- ge-vuoge, stf. vgl. stmf.
- ge-vuogec-lîche, adv. s.
- ge-vuor-bære, adj. s. v. a.
- ge-vuore, adj. stn. s.
- ge-vuoren, swv.
- ge-vuorunge, stf.
- ge-vuorze, stn. s. v. a.
- ge-vuoter, stn.
- ge-vürben, swv.
- ge-vürdern, swv.
- ge-vûre, stn. s.
- ge-vür-koufen, swv.
- ge-vûr-lich, adj. s.
- ge-vürste, stn.
- ge-vürstet, s.
- ge-vürst, s.
- ge-vürwen, swv. s.
- ge-wac, s.
- ge-wach, stm.
- ge-wachen, swv.
- ge-wâfen, adj.
- ge-wæfen, stf.
- ge-wage, stf.
- ge-wæge, stn.
- ge-wæge, stn.
- ge-wæge, adv.
- ge-wagen, s.
- ge-wâgen, swv.
- ge-wahen, stv. I, 4.
- ge-wahenen, swv. s.
- ge-wähenen, swv. s.
- ge-wähen, swv. s.
- ge-wahs, adj.
- ge-wahs, stn.
- ge-wahsen, stv. I, 4.
- ge-wahsen-heit, stf.
- ge-wahst, stf.
- ge-wähste, stf.
- ge-waht, stm.
- ge-wald-, s.
- ge-walke, stn.
- ge-walken, s.
- ge-wallen, stv. red. I, 1.
- ge-wallen, s.
- ge-walt, adj.
- ge-walt -tes, -des, tes, des stmn. stf. vgl.
- ge-walt, tes, des stmn. stf. vgl.
- ge-welte, tes, des stmn. stf. vgl.
- ge-welde, tes, des stmn. stf. vgl.
- ge-walt, tes, des stmn. stf. vgl.
- ge-waltærinne, stf.
- ge-walt-bëte, stf.
- ge-walt-brief, stm.
- ge-waltec, adj. vgl.
- ge-waltic, adj. vgl.
- ge-weltic, adj. vgl.
- ge-waltec-lich, adj.
- ge-waltec-lîche, adv.
- ge-waltec-lîchen, adv.
- ge-waltelîn, stn.
- ge-walten, stv. red. I, 1.
- ge-walten, swv.
- ge-waltesære, stm. vgl.
- ge-walt-haber, stm.
- ge-walt-haber, stm.
- ge-walt-heit, stf.
- ge-walt-huon, stn.
- ge-waltigære, stm.
- ge-waltigærinne, stf.
- ge-waltige, swm. s.
- ge-waltigen, swv.
- ge-weltigen, swv.
- ge-walt-lich, adj.
- ge-walt-sache, stf.
- ge-walt-sam, stm.
- ge-walt-same, stf.
- ge-waltscher, stm. s.
- ge-walt-schirmer, stm.
- ge-waltser, stm. s.
- ge-walt-haber, stm.
- ge-wammer, stn.
- ge-wan, adj. stf. s.
- ge-wân, stm. s. v. a.
- ge-wanc -kes, kes stn. s. v. a.
- ge-wande, s.
- ge-wande, stswf.
- ge-wânde, stf.
- ge-wandelieren, swv. vgl.
- ge-wandeln, swv.
- ge-wanden, swv.
- ge-wenden, swv.
- ge-wander, stm.
- ge-wender, stm.
- ge-wandern, swv.
- ge-wandes-halp, adv.
- ge-wan-heit, stf. s.
- ge-wanken, swv.
- ge-want, s.
- ge-want -des, des stn.
- ge-wante, swf. s.
- ge-want-ge-helter, stm.
- ge-want-hüeterinne, stf.
- ge-want-hûs, stn.
- ge-want-kamer, stf.
- ge-want-keller, stm.
- ge-want-kelter, stm. s.
- ge-want-loube, swf.
- ge-want-louf, stm.
- ge-want-macher, stm.
- ge-want-meister, stm.
- ge-want-snîden, stn.
- ge-want-snîder, stm.
- ge-want-snîderîn, stf.
- ge-want-snîdunge, stf.
- ge-want-val, stm. s. v. a.
- ge-want-wolle, swf.
- ge-want-wurm, stm.
- ge-wæpnisse, stn.
- ge-war, s.
- ge-war, stf. swf. vgl.
- ge-war, adj.
- ge-ware, adv.
- ge-war, stf.
- ge-ware, stf.
- gewardierer, stm.
- ge-wâre, adv.
- ge-wære, adj.
- ge-wæren, swv.
- ge-wær-haft, adj. s. v. a.
- ge-wâr-haft, adj. s. v. a.
- ge-war-heit, stf. vgl.
- ge-wâr-heit, stf.
- ge-wär-lich, adj. adv. s.
- ge-wär-lîche, adj. adv. s.
- ge-wær-lich, adj.
- ge-wær-lîche, adv.
- ge-wær-lîchen, adv.
- ge-warn, swv.
- ge-warnen, swv.
- ge-war-sam, adj.
- ge-war-same, stf.
- ge-war-samec-heit, stf.
- ge-wært, s.
- ge-warte, s.
- ge-warten, swv.
- ge-wartunge, stf.
- ge-was, stn. stf. s.
- ge-wäscht, stn. stf. s.
- ge-wâs-witer, stn. s.
- ge-wat, stn.
- ge-wât, stf.
- ge-wæte, stn.
- ge-wâte, stn.
- ge-wâtec-lîche, adv. s. v. a.
- ge-waten, stv. I, 4. vgl.
- ge-wæten, swv.
- ge-wâ?-ge-witer, stn.
- ge-wâ?-witer, stn. s.
- gewe, stf.
- ge-wëbe, swf.
- ge-wëbe, stn.
- ge-wëben, stv. I, 1.
- ge-wëber, stn. s.
- ge-wecken, swv.
- ge-wedele, stn.
- ge-wedelt, part. adj.
- ge-wëder, pron.
- ge-wêge, stn. s.
- ge-wëgede, stn.
- ge-wëge-lâge, stf.
- ge-wëgen, stv. I, 1.
- ge-wëgen, part. adj. s.
- ge-wëgen, swv.
- ge-wëgen, swv. stv.
- ge-wegen, swv.
- ge-wëgen-lich, adj.
- ge-wehenen, swv.
- ge-wähenen, swv.
- ge-wehen, swv.
- ge-wähen, swv.
- ge-wehse, stn. s. s.
- ge-wehsede, stf. vgl.
- ge-wëhsel, stn.
- ge-weichen, swv.
- ge-weichen, swv.
- ge-weide, adj.
- ge-weide, stn.
- ge-weiden, swv.
- ge-weigern, swv.
- ge-weinen, swv.
- ge-weiset, part. adj. s.
- ge-wei?, stm.
- ge-wei?et, part. adj.
- ge-wël, stn. s.
- ge-welbe, stn. vgl.
- ge-welbe-holz, stn.
- ge-welbe-stein, stn.
- ge-welde, stn. vgl.
- ge-weldic, adj. s.
- ge-wëlle, stn. s. s.
- ge-wël, stn. s. s.
- ge-wëllen, stv. I, 3.
- ge-wëllen, an. v.
- ge-weln, swv.
- ge-weltec, s.
- ge-weltigen, s.
- ge-weltigunge, stf.
- ge-welze, stn. s. v. a.
- ge-welzen, swv.
- gëwen, swv. s.
- ge-wen, stn.
- ge-wende, stn.
- ge-wende, stf.
- ge-wendelech, stn.
- ge-wendeler, stm. s. v. a.
- ge-wendelîn, stn.
- ge-wenden, s.
- ge-wender, s.
- ge-wenden, swv.
- ge-wenen, swv.
- ge-wend, part. adj. s.
- ge-went, part. adj. s.
- ge-weng, stn. s.
- ge-wenge, stn.
- ge-wenken, swv.
- ge-wentschelieren, swv. s. v. a.
- ge-wër, swm.
- ge-wër, stf.
- ge-wer, stf.
- ge-wer, stf.
- ge-wer, stf.
- ge-wer, stn.
- ge-wërb, stm. s.
- ge-wërbe, stn.
- ge-wërbe, swm.
- ge-wërbec, adj.
- ge-wërben, stv. I, 3.
- ge-wërben, stn.
- ge-werben, swv.
- ge-wërbt, stm. s.
- ge-wërde, stn.
- ge-wërde, stfn. s. v. a.
- ge-werde, stf. s. v. a.
- ge-wërden, stv. I, 3.
- ge-wërden, stn.
- ge-wërden, swv.
- ge-wêre, adj. swv. s.
- ge-wêren, adj. swv. s.
- ge-wëre-bû?e, stf.
- ge-wërf -ves, ves stm.
- ge-wërf -fes, fes stn.
- ge-wërfen, swv.
- ge-wërfen, stv. I, 3.
- ge-wërft, stmn. s.
- ge-wërf-wîn, stm.
- ge-wërke, stn. vgl.
- ge-wërke, swm.
- ge-wërken, swv.
- ge-wërldet, part. adj.
- ge-wêr-lich, adj. adv. s.
- ge-wer-lich, adj.
- ge-wärlich, adj.
- ge-wer-lîche, adv.
- ge-wär-lîche, adv.
- ge-wer-lîche, adv.
- ge-wär-lîche, adv.
- -en, adv.
- ge-wër-lîchen, adv. s.
- ge-wërn, swv.
- ge-wërn, swv.
- ge-wërn, stn.
- ge-wern, swv.
- ge-wërre, swm.
- ge-wërre, stn.
- ge-wërrec-heit, stf.
- ge-wërren, stv. I, 3.
- ge-wërschaft, stf.
- ge-wer-schaft, stf.
- ge-wertec, adj. vgl.
- ge-wërunge, stf.
- ge-wërve, stn. s.
- ge-wës, adj. s.
- ge-wësen, stv. I, 1. s. v. a.
- ge-wësen-lîcheit, stf.
- ge-wëset, s.
- ge-wëst, s.
- ge-wësset, s.
- ge-wëst, s.
- ge-wët, stn.
- ge-wëte, swm.
- ge-wête, stn. s.
- ge-wëten, stv. I, 1.
- ge-wëter-blitzen, swv.
- ge-wette, stn. f.
- ge-wetten, swv.
- ge-we??er, stn.
- ge-wîben, swv.
- ge-wîchen, stv. II.
- ge-wîchte, n. s.
- ge-wicke, stn.
- ge-wide, stn.
- ge-widere, stn. s.
- ge-wideren, swv.
- ge-wier, stn. s.
- ge-wiere, stn.
- ge-wige, stn.
- ge-wîge, stn.
- ge-wîhen, swv.
- ge-wigen, stv. s.
- ge-wihte, stn. stf.
- ge-wiht, stn. stf.
- ge-wihtec, adj.
- ge-wihte-pfenninc, stm.
- ge-wiht-macher, stm.
- ge-wiht-stein, stm.
- ge-wilde, stn.
- ge-wilden, swv.
- ge-wîlet, part. adj. s.
- ge-wille, stn.
- ge-willec, adj.
- ge-willec-lich, adj.
- ge-willec-lîche, adv.
- ge-willet, part. adj. s.
- ge-wille-varn, stv. I, 4.
- ge-willigen, swv.
- ge-wilt, part. adj. s.
- ge-wilt -des, des stn.
- ge-wiltnisse, stn.
- ge-wimmel, stn.
- ge-wimmer, stn.
- ge-win -nnes, nnes stm.
- ge-winden, stv. I, 3.
- ge-winden, swv.
- ge-win-haft, adj.
- ge-winken, swv.
- ge-winnec, adj.
- ge-win-lich, adj.
- ge-winnen, stv. I, 3.
- ge-winner, stm.
- ge-winnunge, stf.
- ge-wippe, stn.
- ge-wirbec, adj.
- ge-wirdec, adj.
- ge-wirden, swv.
- ge-wirhte, stn. s.
- ge-wirke, stn. an. v. s.
- ge-wirken, stn. an. v. s.
- ge-wirsen, swv.
- ge-wirt-schaft, stf. s. v. a.
- ge-wîs, stf. s.
- ge-wis -sses, sses adj.
- ge-wis, adv.
- ge-wis, stn. s. stf.
- gewisch, adj. s.
- ge-wischen, swv.
- ge-wîse, stf. s. v. a.
- ge-wîs, stf. s. v. a.
- ge-wisen, s.
- ge-wîsen, swv.
- ge-wîsen, swv.
- ge-wis-heit, stf.
- ge-wis-lich, adj.
- ge-wisse-lich, adj.
- ge-wis-lîche, adv.
- ge-wis-lîchen, adv.
- ge-wisse-lîche, adv.
- ge-wisse-lîchen, adv.
- ge-wisse, adj. s.
- ge-wisse, adv.
- ge-wisse, stf.
- ge-wîs-seit, s.
- ge-wisse-lich, adj. adv. s.
- ge-wissen, stf. s.
- ge-wissen, swv.
- ge-wissni, stf. s.
- ge-wist, s. s.
- ge-wiste, s. s.
- ge-wiste, s.
- ge-wissunge, stf.
- ge-wît, s.
- ge-wîten, swv.
- ge-witere, stn.
- ge-witer, stn.
- ge-wîtern, swv.
- ge-witze, stn.
- ge-wi?, adj. s.
- ge-wî?en, stv. II.
- ge-wi??ec-lich, adj.
- ge-wi??ede, stfn.
- ge-wi??en, part. adj.
- ge-wi??en, an. v. s. v. a.
- ge-wi??en, stn. vgl. das folgende.
- ge-wi??en, stf.
- ge-wi??enc-lich, adj. s.
- ge-wi??ende, stf.
- ge-wi??ene, stf. s.
- ge-wi??en-heit, stf.
- ge-wi??en-lich, adj.
- ge-wi??en-lîche, adv.
- ge-wi??en-lîchen, adv.
- ge-wi??et, s.
- ge-wölke, stn. s.
- ge-wolkent, part. adj. s.
- ge-wollen, part. adj. s.
- ge-won, adj.
- ge-won, stf.
- ge-wone, stf.
- ge-wonde, stf.
- ge-wönd-lich, adj. s.
- ge-wone, adj. stf. s.
- ge-wonec-lich, adj.
- ge-wone-heit, stf. adj. s.
- ge-wone-lich, stf. adj. s.
- ge-wonen, swv.
- ge-won-haft, adj.
- ge-won-heit, stf.
- ge-won-lich, adj.
- ge-won-lîche, adv.
- ge-won-lîchen, adv.
- ge-wont, stf. s.
- ge-worhte, stn. s.
- ge-worke, stn. s.
- ge-worhte, s.
- ge-worht, s.
- ge-wort, s.
- ge-worte, stn. s.
- ge-worten, swv.
- ge-wortigen, swv.
- ge-wrëchen, stv. s.
- ge-wûc, s.
- ge-wûch, stm. s.
- ge-wûchze, stn.
- ge-wüefe, stn.
- ge-wüegen, swv.
- ge-wüelen, swv.
- ge-wüeten, swv.
- ge-wulfze, stn. s. v. a.
- ge-wülke, stn.
- ge-wulkene, stn.
- ge-wulket, part. adj.
- ge-wunden, swv.
- ge-wundern, swv.
- gëwunge, stf.
- ge-wunne, stf. s. v. a.
- ge-wünschen, swv.
- ge-wünschet, part. adj. s.
- ge-wunt, part. adj. s.
- ge-wuoc, s.
- ge-wuoc, stm.
- ge-wuochern, swv.
- ge-wuore, stf. s. v. a.
- ge-wuot, s.
- ge-wüppe, stn. vgl.
- ge-wurc -ges, ges stm.
- ge-würgen, swv.
- ge-wurht, s.
- ge-wurht, stf.
- ge-würhte, stn.
- ge-würke, stn.
- ge-würken, an. v.
- ge-wirken, an. v.
- ge-würme, stn.
- ge-würmze, stn.
- ge-wurte, adj. stf. stv.
- ge-wurte, adj. stf. stv.
- ge-würte, stf.
- ge-würtec, adj.
- ge-würtec-lîchen, adv. s.
- ge-wurzen, swv.
- ge-würzen, swv.
- ge-wyzieret, s.
- ge-zagel, adj.
- ge-zal, adj.
- ge-zale, adv.
- ge-zal, adv.
- ge-zalt, s.
- ge-zam, s.
- ge-zam, adj.
- ge-zæme, adj.
- ge-zæme, stf.
- ge-zamen, swv.
- ge-zan, s.
- ge-zan, adj.
- ge-zarre, stn. vgl.
- ge-zart, s.
- ge-zart, adj. s. v. a.
- ge-zauge, stn. swv. s.
- ge-zawe, stn. swv. s.
- ge-zawen, stn. swv. s.
- ge-zêch, s.
- ge-zëch, adj.
- ge-zëchen, swv.
- ge-zecken, swv.
- ge-zeichen-lîche, adv. s. v. a.
- ge-zeigen, swv.
- ge-zein, adj.
- ge-zeisen, stswv.
- ge-zeiset, s.
- ge-zelle, adv.
- ge-zelle, stf.
- ge-zeln, swv.
- ge-zellen, swv.
- ge-zëlt, stn.
- ge-zëlt, stn. vgl.
- ge-zëlt-snuor, stf.
- ge-zemde, stf. s. v. a.
- ge-zême, adj. s.
- ge-zëmen, stv. I, 2.
- ge-zëm-lîchen, adv.
- ge-zenen, swv.
- ge-zenke, stn.
- ge-zenkede, stn.
- ge-zenket, part. adj.
- ge-zerfe, stn. s. v. a.
- ge-zerge, stn. s. v. a.
- ge-zern, swv.
- ge-zerren, swv. s.
- ge-zerret, vgl.
- ge-zerten, swv. s. v. a.
- ge-zësem, adj.
- ge-zeugel, stn. s.
- ge-zeuglein, stn. s.
- ge-zic -ges, ges stm. s. v. a.
- ge-zicken, swv.
- ge-ziehen, stv. III.
- ge-zierde, stf. s. v. a.
- ge-ziere, stf. s. v. a.
- ge-ziere, adj.
- ge-zieren, swv.
- ge-zigen, s.
- ge-zîhen, stv. II.
- ge-ziht, stf.
- gezihte, s.
- ge-zîle, stn.
- ge-zîl, stn.
- ge-ziln, swv.
- ge-zimber, stn.
- ge-zimmer, stn.
- ge-zimbern, swv.
- ge-zimberze, stn. s. v. a. vgl.
- ge-zime-lîche, stf.
- ge-zimmer, stn. s.
- ge-zimmerde, stn. vgl.
- ge-zinde, stn.
- ge-zindelt, part. adj. s.
- ge-zinne, stn.
- ge-zinnelt, part. adj. s.
- ge-zinnet, part. adj. s.
- ge-zipfelt, s.
- ge-zirde, stn. s.
- ge-zîrde, stn. s.
- ge-zirret, s.
- ge-zît, stfn.
- ge-zîte, adv.
- ge-ziuc -ges, ges stm.
- ge-ziuc-schaft, stf.
- ge-ziuge, stn. vgl.
- ge-ziuge, swm.
- ge-ziugelîn, stn.
- ge-ziugen, swv.
- ge-ziug-heit, stf.
- ge-ziugnus, stf. stfn.
- ge-ziugnisse, stf. stfn.
- ge-ziugnus-brief, stm.
- ge-ziugunge, stf.
- ge-ziune, stn. s. oben unter
- ge-ziunen, swv.
- ge-zobelt, part. adj.
- ge-zoc -ges, ges stnm.
- ge-zof, stn.
- ge-zogen, part. adj. s.
- ge-zogen, swv.
- ge-zogen-heit, stf.
- ge-zogen-lich, adj.
- ge-zogen-lîche, adv.
- ge-zogen-lîchen, adv.
- ge-zôhe, stn. s. v. a.
- ge-zotter, stn.
- ge-zou, s.
- ge-zöu, stn. adj. s.
- ge-zoulich, stn. adj. s.
- ge-zouc, stm. s.
- ge-zoume, stn.
- ge-zöume, stn.
- ge-zouwe, stf.
- ge-zowe, stf.
- ge-zouwe, stn.
- ge-zowe, stn.
- ge-zouwede, stn. s. v. a.
- ge-zouwe-garn, stn.
- ge-zouwe-lich, adj.
- ge-zouwe-lîchen, adv. vgl.
- ge-zöuwelîn, stn.
- ge-zouwen, swv.
- ge-zowen, swv.
- ge-zouwer, stm.
- ge-zowe, s.
- ge-zowen, s.
- ge-zuc -ckes, ckes stm.
- ge-züchide, stn. s.
- ge-zûc, stm. s.
- ge-zûch, stm. s.
- ge-zucken, swv. s. v. a.
- ge-zücken, swv. s. v. a.
- ge-zûg-, s.
- ge-zühte, stn.
- ge-zühtec-lîche, adv.
- ge-zühtigen, swv.
- ge-zûne, stn. s.
- ge-zunft, stf.
- ge-zunfte, stn.
- ge-zünge, stn.
- ge-zunge, stn.
- ge-zürnen, swv.
- ge-zûwen, stv. III.
- ge-zwancnus, stf. vgl.
- ge-zwei, adj.
- ge-zweie, stn.
- ge-zweien, swv.
- ge-zwicken, swv.
- ge-zwîden, swv.
- ge-zwîdigen, swv.
- ge-zwîen, swv.
- ge-zwieren, swv. s. v. a.
- ge-zwinc, stm. s.
- ge-zwing-lîchen, adv.
- ge-zwiselt, part. adj. s.
- ge-zwitter, stn. vgl.
- ge-zwîveln, swv.
- gë??ec, adj.
- ge??elîn, stn.
- gë??en, stv. I, 1. in
- gë??en, stv. I, 1.
- gë??en, s.
- gi-, s.
- gibbelîn, stm. s.
- gibe, stf. s. u. vgl.
- gibe, adj. s. v. a.
- gibec, adj.
- gibel, stm. vgl.
- gibel, stm.
- gibelinc, stm.
- gibelîn, stm.
- gibel-steiger, stm.
- gibel-want, stf.
- gîbitze, m.
- gîbitz, m.
- gîbi?, m.
- giblinc, stn. s.
- gichsen, swv. s.
- gichzen, swv. s.
- gicht, stfn. s.
- gickel, stm.
- gickeln, swv.
- gickel-vêch, adj.
- gicken-gouch, stm.
- gîdec-lîche, adv. s.
- gîdel, stm.
- gie, s.
- giech-halme, swm.
- giech-helme, swm.
- gief, stm. vgl.
- giefen, stn.
- giege, swm. vgl. vgl.
- giege, swm. vgl. vgl.
- giegel, stm. s. v. a.
- giegel-wêch, adj. s.
- giegen, s.
- giegen, stv. III.
- giegen, swv.
- giegen-gêre, swm.
- gugen-gêre, swm.
- giel, stm.
- giel-huon, stn.
- giemolf, stm.
- gien, s.
- gienc, s.
- gienen, swv. stn. s.
- giener, pron. s.
- gienunge, stf. s.
- gier, adj. mit ableit. u. compos. s.
- gier-valke, swm. s.
- gie?-âder, swf. vgl.
- gie?e, swm.
- gie?ec, adj.
- gie?en, stv. III.
- gie?en, stn.
- gie?-lich, adj.
- gie?-va?, stn.
- gie?-wërc, stn.
- giffen, stn.
- gift, stf.
- gift-bære, adj.
- gifte-bære, adj.
- giftec, adj. s. v. a.
- giftec-heit, stf.
- giftegen, swv.
- giften, swv.
- gifter, stm.
- gifte-var, adj.
- gift-menger, stm.
- gift-rîche, adj.
- gift-wîse, stf.
- gi-gâ
- gîgant, stm.
- gîgære, stm.
- gîger, stm.
- gîge, swf.
- gigel, stn. s. s.
- gîgelîn, stn.
- gîgen, stv. II. sw.
- gîgen, stn.
- gîgen-dôn, stm.
- gigzen, swv.
- gihe, s.
- giht, stf.
- giht, stnf. stf. stm.
- giht, stf. vgl.
- giht-brühec, adj.
- gihten, swv.
- gihten, swv.
- gihtic, adj.
- gihtic, adj.
- gihtigen, swv. s. v. a.
- gihtunge, stf.
- giht-wurze, stf.
- gil, stm.
- gil -lles, lles stm.
- gîl, stm. s.
- gîlære, stm.
- gîler, stm.
- gilbe, stf. adj. s.
- gilbliht, stf. adj. s.
- gilde, stf. s.
- gîlen, stv. II. vgl.
- gîlen, swv.
- gîlen, stn.
- gilf, stm. vgl.
- gilfe, swm.
- gilge, swfm.
- Gilge, n. pr.
- Gilje, n. pr.
- gilgen, swv.
- gilgen-stengel, stm.
- gille, stf. s.
- gillen, swv. s.
- giloht, adj.
- gilte, stf. s.
- gilwe, stf.
- gilweht, adj.
- gilweleht, adj.
- gilwen, swv.
- gilwen, stn.
- gilwerinne, stf.
- gimbî?en, swv.
- gimme, stswf.
- gimmen, swv. in
- gimmir
- gimmer
- gimpel, stn. vgl. vgl.
- gimpel, stmn. s.
- gimpel-gempel, stm. stmn. vgl.
- gimpel-stirne, stf.
- gimpen, stv. I, 3. vgl.
- gin, stn. s.
- gîn, s.
- ginc, s.
- gînc, s.
- ginde, s.
- ginden, s.
- gînen, stv. II.
- ginen, swv.
- ginen, stn.
- giner, pron. s.
- gine-sît, adv. s.
- ginezunge, stf.
- ging, s.
- ginge, swm. stf. swm. stf.
- gingebëre, swm.
- gingel-gimpf
- ginglapf, stm.
- ginnen, stv. I, 3. s. v. a.
- ginnern, swv. s.
- ginolf, stm. s.
- ginren, swv. s.
- ginster, f. s. v. a.
- ginunge, stf.
- gipel, stm. s.
- giplîn, stn.
- gippe, stswf.
- gippe, stf. s. v. a. s. v. a.
- gippen-gappen
- gippen-tuoch, stn. s.
- gips, stm.
- gipsen, swv.
- gir, adj.
- gër, adj.
- gir, stf. s. v. a. stm.
- gir, stf.
- gire, stf.
- gîr, stm. swm.
- gîralt, stm. s. v. a.
- girære, stm.
- girde, stf.
- girdec, adj.
- girdec-lîche, adv.
- girden, swv.
- girdisch, adj. s.
- girec, adj. s.
- girel
- giren, swv. s.
- giresch, adj. s.
- gir-guot, stn.
- gir-haft, adj.
- gir-heit, stf. vgl.
- gîr-heit, stf. vgl.
- giric, adj.
- giric-heit, stf. vgl.
- giric-lich, adj. vgl.
- giric-lîche, adv.
- giric-lîchen, adv.
- girisch, adj.
- gîrisch, adj.
- girisch-heit, stf.
- girlande, f.
- gir-lich, adj.
- gir-lîche, adv.
- girlitzen, swv.
- girn, swv. s. v. a.
- girnîn, adj.
- giro-valke, swm. s.
- girre-gar, stm.
- girre-garren, swv.
- girren, swv. s. oben unter
- girscheit, stf. s.
- gîrs-kropf, stm.
- gîr-stein, stm. vgl.
- girstîn, adj.
- girte, swm.
- gir-valke, swm. vgl.
- gis, stf.
- gischen, swv.
- gischen, swv. vgl.
- gischen, stn.
- gischunge, stf.
- gisch-va?, stn.
- gise, s.
- gîse, swm. s. v. a.
- gîsel, stm. n. n. pr.
- gîsel-ambet-man, stm.
- gîseler, stm.
- gîsel-heit, stf. s. v. a.
- gîsel-hove-man, stm.
- gîselitze, stfm.
- gîsliz, stfm.
- gîsel-mâl, stn.
- gîseln, swv.
- gîsel-rant, stm.
- gîsel-schaft, stf.
- gîsel-slô?, stn.
- gîsen, swv.
- gîsert, s.
- gîsliz, s.
- gîsôtet, s.
- gîsôtet, s.
- gissen, swv. s.
- gissübel, stm.
- gîst, s.
- gisten, swv. s.
- gît, s.
- gît, stm.
- gîte, stf.
- gîte, adj. vgl.
- gite, s.
- gîtec, adj.
- gîtic, adj.
- gîtec-heit, stf. s. v. a.
- gîtekeit, stf. s. v. a.
- gîtikeit, stf. s. v. a.
- gîtec-lich, adj. s. v. a.
- gîtec-lîche, adv.
- gîtec-lîchen, adv.
- gîtegære, stm.
- gitegen, swv.
- gîten, swv.
- giter, stn.
- gitter, stn.
- gitern, swv. in
- gîtesære, stm. s. v. a.
- gîtesen, swv. s. v. a.
- gîtsen, swv. s. v. a.
- gît-lich, adj.
- gît-lîchen, adv.
- gît-sac, stm.
- gît-slündec, adj.
- gitter, stn. s.
- gitze, stf. s.
- gitzele, s. s.
- gitzi, s. s.
- giuchart, stf. s.
- giuchel, stn. s.
- giude, stf.
- giudec, adj.
- giudec-heit, stf.
- giudec-lîche, adv.
- giudel, stm.
- giuden, swv.
- giuden, stn.
- giuden-lich, adj.
- giuder, stm.
- giudisch, adj.
- giudisch-heit, stf.
- giudunge, stf.
- giuse, stf.
- gîversal, stn. s.
- giwen, swv. vgl. s.
- giwen, stn.
- gî?e, s. s.
- gî?ec, s. s.
- gîzekeit, stf. s.
- gî?el, stm. s.
- gî?e-va?, stn. s.
- gl-, s. auch
- glâb, swm. s.
- glaben, swv. in vgl.
- glaffen, swv. in vgl.
- glamme, stswf.
- glan, adj.
- glän, stf. s.
- glanaster, stm. s.
- glanc, stm. s.
- glander, adj.
- glander, stmn.
- glanken, swv. s. unter
- glanst, stm.
- glanster, stm.
- glanstern, swv.
- glanz, adj.
- glanz, stm.
- glanzen, swv. s.
- glanz-ërde, swf.
- glanz-rîche, adj.
- glarren, swv. in
- glarr-ouge, swn.
- glas, stn.
- glas-ambet, stn.
- glasære, stm.
- glaser, stm.
- glase-kopf, stm.
- glasen, swv. in
- glase-öuge, adj.
- glase-va?, stn.
- glas-va?, stn.
- glase-vä??elîn, stn.
- glase-vënster, stn.
- glas-vënster, stn.
- glas-hütte, stf.
- glas-lieht, stn.
- glas-maler, stm.
- glas-meister, stm. s. unter
- glast, stm.
- glaste, s.
- glast, s.
- glasten, stn. vgl.
- glas-var -wes, wes adj.
- glas-va?, s.
- glas-vënster, s.
- glas-vüerer, stm.
- glas-wërc, stn.
- glat, adj. stv.
- glat, adv.
- glatz, stm. s.
- glatzec, adj.
- glatzeht, adj.
- glatzet, adj.
- glau, adj.
- glou, adj.
- glaveren, swv. in
- glavîn, stswf.
- glevîn, stswf.
- glavîe, stswf.
- glevîe, stswf.
- glëve, stswf.
- gla?, stn. s.
- glâ?, stmn. s.
- glaz -tzes, tzes stm. s.
- glaz -tzes, tzes stm. vgl. vgl. vgl.
- glatz, tzes stm. vgl. vgl. vgl.
- glaz-heit, stf.
- glê, s.
- glefe, s.
- glehe, s.
- glê, s.
- glei, s.
- gleich, stn. s.
- gleie, swf. s.
- gleien-bluome, mf. s.
- gleif, adj.
- gleif, stm.
- gleifen, swv.
- gleim, swm. s.
- gleime, swm. s.
- gleimel, stn.
- gleisen, stv. s.
- glei?en, stv. s.
- glëmmen, stn. s.
- glemmen, swv. in
- glen, adj. s.
- glên, s.
- glenester, stm. s.
- glenker, stm. vgl.
- glenste, stf. s. v. a.
- glënsten, swv. s.
- glensterlîn, stn.
- glënstern, swv. vgl. vgl.
- glênt, s.
- glenz, stmn.
- glenze, stmn.
- glenze, stf.
- glenzec, adj.
- glenzec, adj.
- glenzelîn, stn.
- glenzen, swv.
- glenzen, stn.
- glenze-zît, stn.
- glenzieren, swv.
- gleserîn, adj.
- glesîn, adj.
- glêstat, stf. s.
- gleste, stf. s. v. a.
- glestec, adj. vgl.
- glesten, swv.
- glesten, stn.
- glester, stm. s. v. a. s. v. a.
- glêt, stm.
- glete, stf.
- glêt-stat, stf.
- glëten, stv. s.
- gleten, swv.
- gletzet, adj. s.
- gleuben, swv. s.
- gleve, s.
- glevîe, s.
- glevenîe, s.
- glever, stm. vgl.
- gle?în, adj. s.
- glîch, s.
- glideme, swm.
- glîden, stv. s.
- glîdinc, stm.
- glîen, stv. II.
- glîen, stn.
- glîfen, stv. II.
- glim -mmes, mmes stm.
- glîme, swm.
- gleime, swm.
- gleim, swm.
- glîmen, stv. II.
- glimen, swv.
- glîmet, s.
- glimmen, stv. I, 3.
- glimmen, stn.
- glimmern, swv.
- glimpf, stn. s.
- glimpf, stn. s.
- glimse, swf. s.
- glimsen, swv. vgl.
- glinc, adj.
- glinden, stv. I, 3. vgl. adj.
- glins, stm.
- glinsen, swv. s. v. a.
- glinsten, swv.
- glënsten, swv.
- glinster, stnm. stf.
- glinstere, stnm. stf.
- glinstern, swv. vgl. vgl. vgl.
- glinzen, stv. I, 3. vgl. vgl.
- glipfen, swv.
- glipferic, adj.
- glisem, s. s.
- glisman, s. s.
- glîsenære, stm. s.
- glîsenerîe, stf.
- glisterîe, stn. vgl. vgl.
- glistern, swv. vgl.
- glit, stn. s.
- glit, stm.
- glîten, stv. II.
- glîten, stv. s.
- glitze, stf.
- klitze, stf.
- glitze, stf.
- glitzen, swv.
- glitzen, stn.
- glitzenen, swv. s. v. a.
- glitzern, swv.
- glitzunge, stf.
- glitzen-wurm, stm. vgl.
- gliz -tzes, tzes stm.
- glî?, stm.
- glî?, adj.
- glî?e, stf.
- glî?en, stv. II.
- glî?en, stn.
- glî?-würmelîn, stn.
- globede, stf.
- globen, swv. s.
- glocke, swstf. vgl.
- glogge, swstf. vgl.
- glocke-hûs, stn.
- glöckeler, stm. s. v. a.
- glockelîn, stn.
- glöckelîn, stn.
- glöckel-seil, stn. s. v. a.
- glockenære, stm.
- gloggenære, stm.
- -er, stm.
- glocken-bluome, swmf.
- glocken-bô?, stm.
- glocken-ge-liute, stn.
- glocken-ge-schrei, stn.
- glocken-gie?en, stn.
- glocken-gie?er, stm.
- glocken-joch, stn.
- glocken-klanc, stm. vgl.
- glocken-klepfel, stm.
- glocken-mantel, stm.
- glocken-schal, stm. s. v. a.
- glocken-seil, stn.
- glocken-spîse, stf. s.
- glocken-stranc, stm. s. v. a.
- glocken-swenkel, stm.
- glocken-turn, stm.
- glocke-snuor, stf.
- glocke-spîse, stf.
- glocken-spîse, stf.
- glocke-spîsîn, adj.
- glockichîn, stn.
- glogge, f. s.
- glohe, s.
- glohen, s.
- gloiber, stm. s.
- gloie, swf.
- gleie, swf.
- glôrieren, swv.
- glôrificieren, swv.
- glôriôs-lich, adj.
- glôrje, stswf.
- glose, stf.
- glôse, stswf.
- glœsel, stn.
- glosen, swv.
- glôsen, swv.
- glôsen, stn.
- glôser, stm.
- glôsieren, swv. s. v. a.
- glôsierer, stm.
- glôsierunge, stf.
- gloste, stf. s. v. a.
- glost, stf. s. v. a.
- glosten, swv. s. v. a.
- glotzen, swv. s.
- glotzen, swv.
- glou, adj. s.
- gloube, s.
- glöuber, stm. stf.
- glöuber-erinne, stm. stf.
- glou-heit, stf.
- glô?e, f. s.
- gluben, swv. s.
- glûch, adj. s.
- glûche, adj. vgl.
- gluck-hûs, stn. s.
- glucken, swv. s.
- glüejec, adj.
- glüejen, swv.
- glüen, swv.
- glüendic, adj.
- glüewen, swv. s.
- glufe, f.
- glumen, swv. s. unter
- glûmende, part. adj. s.
- glumer, stn. stn.
- glümphe, swm. s.
- glungeler, s.
- glunk, stm.
- glunke, swf.
- glunkern, swv.
- glunkern, stn.
- glunse, swf.
- glünsen, swv.
- glunstern, swv. vgl. vgl.
- glunzen, swv. s. unter
- gluondic, adj. s.
- gluot, stf.
- gluotec, adj.
- gluot-haven, stm.
- gluot-hert, stm.
- gluot-phanne, swf.
- gluot-schërbe, swm. s. v. a.
- gluot-schirbe, swm. s. v. a.
- gluot-zange, swf.
- glûre, swf. s. v. a.
- glust, s.
- glût, s.
- glûwen, s.
- glutzen, swv. s.
- gm-, s. auch
- gn-, s. auch
- gnaben, swv.
- gnappen, swv.
- gnaben, stn.
- gnacken, swv. s.
- gnâde, stf. s.
- gnâd-hërre, swm.
- gnafte, s.
- gnafzgen, stn.
- gnanne, swm.
- gnappen, swv. s.
- gnarren, swv.
- gnazet, adj. s. unter
- gnaz -tzes, tzes stm.
- gnëht, stm. s.
- gneist, s. s.
- gneisten, s. s.
- gneit, s.
- gneite, swm. s.
- gnepfen, swv.
- gnepfen, stn.
- gnepferîn, stf.
- gnîden, stv. s.
- gnippe, swstf.
- gnippen, swv. s. unter
- gnippinc, stm.
- gnist, stf. s.
- gnist, stm.
- gnîst, stm.
- gnist-boum, stm.
- gnîte, swm.
- gnîten, stv. II.
- gnôte, adv. s.
- gnô?-, s.
- gnütten, swv. s.
- goberen, swv. s.
- goch, stn. s.
- gôch, s. s.
- gôcheil, s. s.
- gocke, swm. s.
- gockel-man, stm. s.
- gockeln, swv. s.
- gockel-spil, stn. s.
- gode, swf. s.
- gôdehse, swf.
- gode-lich, adj. s.
- goder, stm.
- goderlîn, stn.
- goder-snal, stm.
- gô-dinc, stn. s.
- godrolf, s.
- gôfenanz, stm. s.
- goffe, swstf.
- guffe, swstf.
- göffel, stm. s.
- goffel-stirne, stf.
- goffel-stirne, stf.
- goffen, swv. s.
- goffen, swv.
- gogel, stn. s.
- gogel-, s. auch
- gogel, stm.
- gogel, adj.
- gogelen, swv.
- gogeler, stm. s.
- gôgeler, stm. s.
- gogel-heit, stf.
- gogel-lich, adj. s. v. a.
- gogel-lîchen, adv.
- gogel-man, stm.
- gogel-mære, stn.
- gogel-rîche, adj.
- gogel-sat, adj.
- gogel-spil, stn. s.
- gogel-vuore, stf.
- gogel-wîse, stf.
- gogen, swv. s. v. a.
- gol, stm. vgl.
- gôl, stm. adj. s.
- golander, m. s.
- golde, f.
- golde-gar, adj. s.
- göldelîn, stn. vgl.
- göldel, stn. vgl.
- gölderîe, stf.
- golenzen, swv.
- golfe, swm.
- golfe, swm.
- gœlîch, adj. s.
- gôlîche, stf. s.
- golisch, m. s.
- gollen, swv.
- goller, vgl.
- gol-lieht, stn.
- gollier, stn.
- kollier, stn.
- gollier-leppel, stn.
- golmer
- goln, swv.
- golsch, s.
- golse, swm.
- golt -des, des stn.
- golt-amer, stm.
- golt-amerinc, stm.
- golt-angel, stm.
- golt-bant, stn.
- golt-bërc, stn. vgl.
- golt-blat, stn. vgl.
- golt-bluome, swmf.
- golt-boge, swm.
- golt-borte, swm.
- golt-buoch-stap, stm.
- golt-burge
- golt-büschel, stn. vgl. vgl.
- golt-ciklât, stn. s. v. a.
- golt-drât, stm.
- golt-durch-slagen, part. adj. s.
- golter, s.
- golt-erze, stn.
- golt-gar -wes, wes adj.
- golt-ge-smelze, stn. vgl.
- golt-ge-smîde, stn.
- golt-ge-steine, stn. vgl.
- golt-ge-var, adj. s. v. a.
- golt-ge-wunden, part. adj.
- golt-greber, stm.
- golt-grien, stm.
- golt-gruobe, stf.
- golt-grû?, stmf.
- golt-guldîn, stm.
- golt-hamer, stm. s.
- golt-hant-vingerlîn, stn. vgl. vgl.
- golt-këvere, swm.
- golt-klenke, swf.
- golt-knoph, stm.
- golt-kûle, swf.
- golt-krône, swf.
- golt-lich, adj.
- golt-lîm, stm. vgl.
- golt-leim, stm. vgl.
- golt-liutrer, stm.
- golt-mâl, stn.
- golt-masse, swf.
- golt-phelle, stm.
- golt-porte, swf.
- golt-rant, stm.
- goltrat, s.
- golt-reif, stm.
- golt-reit, adj.
- golt-rinc, stm.
- goltrot, s.
- golt-rôt, adj. vgl.
- goltsch, s.
- golt-schapël, stn.
- golt-schæper, stm. s.
- golt-schëlle, swf.
- golt-schîn, stm. vgl.
- golt-schrîber, stm. vgl.
- golt-schrift, stf.
- golt-schûm, stm.
- golt-sinder, stm.
- golt-slaher, stm.
- golt-smelz, stn. vgl.
- golt-smelzer, stm.
- golt-smide-meister, stm.
- golt-smit -des, des stm.
- golt-smitte
- golt-smit-lade, swm.
- golt-smit-wërc, stn.
- golt-snîder, stm.
- golt-spange, f.
- golt-stat, stf.
- golt-stein, stm.
- golt-trager, stm. vgl.
- golt-tropfe, swm.
- golt-vadem, stm.
- golt-var -wes, wes adj.
- golt-varch, stn.
- golt-varwe, stf.
- golt-vaste, stswf.
- golt-va?, stn.
- golt-veim, stm. s. unter
- golt-vël, stn. vgl. vgl.
- golt-vinger, stm. vgl.
- golt-vingerlîn, stn.
- golt-visch, stm.
- golt-vogel, stm.
- golt-wâge, swf.
- golt-wëppe, stn.
- golt-wërc, stn. vgl.
- golt-wine, stm.
- golt-wolle, f.
- golt-wurm, stm.
- golt-wurz, stf.
- golt-zein, stm.
- golt-zunder, m.
- golze, swm. s.
- gome, swm. vgl.
- gume, swm. vgl.
- goume, swm. vgl.
- gôme, m. s.
- gôm, m. s.
- gômer, stm. s.
- gom-man, anm. s.
- gompe, swm. s.
- gonner, s. s.
- gonst, s. s.
- gor, stmn.
- gorach, stn. s.
- gôrec, adj.
- gorge, swm.
- gorgeln, swv. s.
- gorgen, swv.
- gorre, swf. s.
- gorteler gorten, s. s.
- gos
- gôssen, s.
- gösten, swv. s.
- got -tes, tes stm.
- gôt, adj. s.
- got-bërnde, part. adj.
- göte, swm. swf.
- götte, swm. swf.
- gote, swm. swf.
- gotte, swm. swf.
- gote-bære, adj. s. adj.
- gotec, adj. in
- gotechen, stn. vgl.
- gote-haft, adj.
- gote-heit, stf.
- got-heit, stf.
- got-ehtic, adj.
- gote-lich, adj.
- göte-lich, adj.
- got-lich, adj.
- göt-lich, adj.
- gote-lîche, adv.
- gotelîch-en, adv.
- gote-lîcheit, stf.
- götelîn, stn. vgl.
- gote-lop, interj.
- gote-lob, interj.
- goten, swv. vgl. auch
- gotes
- gots
- gotesacker, stm.
- gotesampfer, stm.
- gotesdienst, stm.
- gotesê, stf. vgl.
- gotesgâbe, stf.
- gotsgâbe, stf.
- gotzgâbe, stf.
- goteshûs, s.
- gotesheit, s.
- gotesreht, stn. s. v. a.
- goteslêhen, stn.
- goteslêhen, stn.
- goteslîchnam, s.
- gotesphenning, stm.
- gotesreht, stn.
- gotesrîche, stn.
- gotesritter, stm.
- gotessun, stm.
- gotesvart, stf. s. auch unter
- goteswëc, stm.
- goteswint, stm.
- goteswort, stn.
- goteswunne, stf.
- gote-vorhtec, adj.
- gote-wei?, s. unter
- got-formec, adj.
- got-formec-heit, stf.
- got-forme-lich, adj. s. v. a.
- got-ge-formet, part. adj.
- got-gegen-würtec, adj.
- got-ge-lâ?en, part. adj. vgl.
- got-ge-nô?et, part. adj.
- got-hungeric, adj.
- got-hûs, stn.
- gotshiusec, adj.
- goteshûserære, stm.
- goteshûsliute, stm.
- goteshûsmensche, stn.
- goteshûsvrouwe, stf.
- goteshûswîp, stn.
- got-heit, stf. s.
- götide, stn.
- gotin, f. s. unter
- gotinne, stf.
- gotîn, stf.
- gotin, stf.
- götlære, stm.
- got-leit, adj.
- got-lich, adj. s.
- göt-lich, adj. s.
- göt-lich, adj. s.
- got-lich-machunge, stf.
- got-lîchnam, stm.
- got-liep -bes, bes adj.
- got-lop, s.
- gots-, s.
- got-spël, stn.
- got-süe?e, adj.
- got-swerer, stm.
- gotte, swfm. s.
- götte, swfm. s.
- götte-brôt, stn.
- gotteit, stn. s.
- göttele, s.
- götte-lich, adj. s.
- gotterolf, s.
- göttin, stf. s. unter
- göttin, stf. s.
- gottinne, stf. s.
- got-var -wes, wes adj.
- got-wërt, adj. s. v. a.
- gotz-, s.
- götze, swm.
- gotzeil, stn. s. v. a.
- gotzen-gaug, s.
- götzi, s.
- got-zierde, stf.
- göu, wes stn.
- gou, wes stn.
- geu -wes, wes stn.
- göu-bühel, stm.
- gouch, stm.
- goucheil, stn.
- gôcheil, stn.
- goucheit, stf.
- gouchelîn, stn.
- göuchelîn, stn.
- göuchel, stn.
- gouchen, swv.
- göucherîe, stf.
- gouch-govolt, stm. s. v. a.
- göuchlîn
- göude, s.
- göuden, s.
- göu-dinc, stn.
- goufe, f.
- goufe, swf.
- goufen, swv.
- gouf-kint, stn. s.
- göufler, stm.
- göuflîcheit, stf.
- gougel-, s. u. vgl. auch
- gougelære, s.
- gougeln, s.
- gougern, swv. vgl.
- göu-ge-wete, swm.
- göu-grâve, swm. stf.
- göu-hërre, swm.
- göu-huon, stn.
- goukel, stn.
- gougel, stn.
- goukelære, stm.
- gougelære, stm.
- goukelærinne, stf.
- goukel-bilde, stn.
- goukel-blic, stm.
- goukel-bredigære, stm.
- goukel-bühse, swf.
- goukel-heit, stf.
- goukel-hüetelîn, stn.
- goukel-huot, stm.
- goukel-kappe, swf.
- goukel-klucken, stn.
- goukel-man, stm.
- goukel-mære, stn.
- goukeln, swv.
- gougeln, swv.
- gouckeln, stn.
- goukel-sac, stm.
- goukelsahs
- goukel-schîbe, stf.
- goukel-schiht, stf.
- goukel-site, stm.
- goukel-slappe, swf. s. v. a.
- goukel-spël, stn.
- goukel-spil, stn.
- gougel-spil, stn.
- goukel-sprütze, swf.
- goukel-stoc, stm.
- goukel-tavel, stf.
- goukel-tocke, swf.
- goukelunge, stf.
- goukel-vuore, stf.
- gougel-vuore, stf.
- goukel-wërc, stn.
- goukel-wîse, stf.
- goukel-wort, stn.
- göu-kouf, stm.
- göu-köufel, stm.
- goul, stm. s.
- goulammel, s.
- göu-liute
- goum, f. m. s.
- göu-man, stm.
- göu-market, stm.
- goume, m. s. s.
- goume, stf.
- goum, stf.
- goumel, stm.
- goumer, stm.
- goume-lôs, adj.
- goumen, swv.
- goumer, stm. s.
- göumlinc, stm. s. v. a.
- göu-phâwe, swm.
- göu-rîch, stn.
- göu-schaft, stf.
- gouse, swf. s.
- göu-snîder, stm.
- göu-schuoster, stm.
- gouspe, swf. s.
- göu-stiure, stf.
- göu-strû?, stm.
- goutel-sac, stm. s.
- göu-tôre, swm.
- göu-twinger, stm.
- göu-veste, stf.
- göu-viertel, stn.
- göu-volk, stn.
- gouwe, swm. in
- göuwe, stn. s.
- göuwen, swv.
- göuwerisch, adj.
- göuwisch, adj.
- gôvenanz, stm. s.
- gô?, stmn. stn.
- go??e, f.
- grâ, interj.
- grâ -wes, wes adj.
- grâ, stn.
- grab, adj. s.
- grabære, stm.
- grabe, swf.
- grabe, swm.
- grâbe, swm. s.
- grabe-ge-ziuc, stm.
- grabe-lege, stf.
- grabelîn, stn.
- graben, stv. I, 4.
- graben, stn.
- graben, swv. in
- graben-gëlt, stn.
- graben-ge-rihte, stn.
- graben-meister, stm.
- grabe-schît, stn.
- grab-îsen, stn.
- grabi?, s.
- grab-stecke, swm.
- grab-tier, stn.
- grabunge, stf.
- grâ-bunt, stn.
- grâ-bunt, stn.
- grach, stn.
- gracht, stf. s.
- gracias
- grâcken, swv.
- grâd, stm. s.
- grâdal, stn.
- graf, stn. s.
- grâf, s.
- grâf-schaft, s.
- graft, stf.
- grâ-ge-var, adj.
- grâ-heit, stf.
- grâ-hiutel, stn.
- graht, stf. s.
- Grâiure, stswm.
- gral -lles, lles stm.
- gral, adj.
- grâl, stm.
- grâlen, swv.
- gram, s.
- gram, adj.
- gram, stm.
- gramassei, s.
- grâmatic, stf.
- grâmaticus, stm.
- grama?îe, f. s. v. a.
- grama?îen, swv. s.
- grama?ieren, swv. in
- grame-lich, adj. s.
- gramen, swv. vgl.
- gramen, stn.
- gramer?î, stm.
- gramer?îen, swv. s.
- gramer?îne, stf. s. v. a.
- grammen, swv. s.
- gramosei, s.
- gram-vogel, stm. vgl.
- gran, adj. s.
- gran, stm.
- gran, stswf.
- grane, stswf.
- grân, stf.
- gran, stf.
- grânât, stm. stf.
- grânât-apfel, stm. s. auch
- grânât-epfel, stm. s. auch
- grânât-apfel-boum, stm.
- grânâtîn, adj.
- grânætlîn, stn.
- grânât-stein, stm.
- grande, adj. stn. s.
- grande-wërre, swm. s.
- grane, f. s.
- granen, swv. s.
- grænen, swv.
- gran-hâr, stn.
- grânît, stm.
- grannen, swv.
- grans, stm. s.
- gränsel, stn.
- gransen, swv.
- gran-sprunge, adj.
- gran-sprunge, stf.
- grant -des, des stm.
- grant, adj.
- grande, adj.
- grant, stn.
- grande, stn.
- grant-wërre, swm. s. adj.
- grande-wërre, swm. s. adj.
- grant-wërren, swv.
- granze, stf.
- grap -bes, bes stn.
- grap-bruchel, stm.
- grape, swm. s.
- grape, swf.
- grap-mâlunge, stf.
- grappeln, swv.
- grap-stein, stm.
- gras, stn.
- gras-anger, stm.
- grâ-schaft, stf. s.
- grase-, s.
- grasec, adj.
- gräselîn, stn. s.
- grasen, swv.
- grasen, stn.
- graserinne, stf.
- graserîn, stf.
- gras-gart, stm.
- gras-gëlt, stn. vgl.
- gras-grabe, swm.
- gras-grüene, adj.
- grase-grüene, adj.
- gras-hei, stn.
- gras-heie, swm.
- gras-hof, stm.
- gras-lêhen, stn.
- gras-meit, stf.
- gras-mucke, swf.
- grase-mucke, swf.
- gras-phenninc, stm. vgl.
- gras-sense, stf.
- gras-sichel, stf.
- gras-spinne, stf.
- gras-var, adj.
- grase-var, adj.
- gras-vrischinc, stm.
- gras-wahs, stmfn.
- gras-wurm, stm.
- grât -tes -des, tes des stm.
- grât -tes, tes stm.
- græten, swv.
- grâtlisch, adj.
- gratte, swm. s.
- gräu?inc, stm. s.
- grâ-var -wes, wes adj.
- grâve, swm.
- grævelîn, stn.
- grâven-bëte, stf.
- grâven-dinc, stn.
- grâven-huon, stn.
- grâven-phenninc, stm.
- grâven-schaz, stm.
- grâven-vuoter, stn.
- grâve-schaft, stf.
- grâf-schaft, stf.
- grævinne, stf.
- grævîn, stf.
- græwe, stf.
- grâwen, swv.
- græwen, swv.
- grâ-wërc, stn.
- grâ-wî?, adj.
- gra? -??es, ??es stn.
- gra?, adj.
- gra?, stm.
- grâ?, stm.
- grâ?en, swv.
- grâ?en, stn.
- grâ?ieren, swv. s. v. a.
- græ?-lich, adj.
- gra??ach, stn.
- gra??e, swm. s. v. a.
- grêbe, swm. s. stf. s.
- grebede, stf. s. v. a.
- grebel, stm.
- grebelîn, stn. s.
- greber, stm. s.
- grebinc, stm.
- grebnus, stf.
- grëch, adj. stn. s.
- grech, stm.
- grechel, stn. vgl.
- greck, stm.
- grêde, stswf.
- grêden, swv.
- greften, swv.
- gregel, stm. vgl.
- greien, stn. s.
- greif, swm. s.
- greifec, adj. vgl. vgl.
- greifen, swv.
- greif-falk, swm. s.
- greine, stf. s. v. a.
- greinen, stv. s.
- greinen, swv.
- greiniz, stf. s.
- greip, adj. vgl.
- grei??inc, stm. s.
- grël -lles, lles adj.
- grël -lles, lles stn.
- grel, stswf.
- grelle, stswf.
- grëllec-heit, stf.
- grëllen, stv. I, 3.
- gremde, stf.
- greme-lich, adj. s. v. a.
- grem-lich, adj. s. v. a.
- greme-lîche, adv.
- grem-lîche, adv.
- -en, adv.
- gremen, swv.
- gremic, adj.
- gremisch, adj.
- grempeln, swv.
- grempen, swv.
- grempeler, stm.
- grempler, stm.
- grempelerîn, stf. s. unter dem vorig.
- grempener, stm. s. v. a.
- grempner, stm. s. v. a.
- gremper, stm.
- gremperî, stf.
- gremperîn, stf.
- gremper-wërc, stn.
- gremsel, stm.
- gremzen, swv.
- gremzic, adj. s. v. a.
- gremzic, adj. s. v. a.
- grëndel, stm. s.
- greniz, stf.
- grenize, stf.
- grenizen, swv.
- grennen, swv. s.
- grensel, stn. s.
- grensinc, stm.
- grenter, stm. stm.
- greselîn, stn.
- gresinc, stm. s.
- grêt, f. s.
- grête, f. s.
- grete-tuoch, stn.
- grettelîn, stn. s.
- greube, swm. s.
- greufen, stv. s.
- greusinc, stm. s.
- grêve, swm. s.
- grevinc, stm. s.
- grë??en, stv. I, 1. stm. swv.
- grîbe, swm. s.
- gricklî, stn.
- griebe, swm.
- griefe, swm. s.
- griekech, adj.
- griemic, adj. s.
- grien, adj. s.
- grien, stmn. s. v. a.
- grienen, swv.
- griensinc, s.
- gries-gram, stm. s.
- grie?
- grie?-brët, stn.
- grie?ec, adj.
- grie?elach, stn.
- grie?elîn, stn.
- grie?eloht, adj.
- grie?en, stv. III.
- grie?-mel, stn.
- grie?-sant, stn.
- grie?-stange, swm.
- grie?-stein, stm.
- grie?-sûle, stf.
- grie?-wart, stswm.
- grie?-warte, stswm.
- grie?-wart-ambet, stn.
- grie?-wartel, stm. s. v. a.
- grie?-warter, stm.
- grif -ffes, ffes stm.
- grîf, stm. s.
- grîfære, stm. in
- grîfe, swm. s.
- grîfe, swstm.
- grîf, swstm.
- grîfec, adj. vgl. vgl.
- grîfe-klâ, stf.
- grîfelîn, stn.
- grîfen, stv. II.
- grîfen, stn.
- grîfen-ge-videre, stn.
- grîfen-klâ, stf. s.
- grîfen-kraz, stm.
- grîfen-vuo?, stm.
- griffec, adj. vgl.
- griffel, stm.
- griffelære, stm. vgl.
- griffelîn, stn.
- griffelî, stn.
- griffeln, stn.
- griffel-vuoter, stn.
- grîffen, stv. s.
- grif-lich, adj.
- grift, stf.
- grîf-valke, swm. s. v. a.
- grîf-zan, stm.
- gril -lles, lles stm.
- grille, swm. swf.
- grillen, stv. s.
- grim -mmes, mmes stm. vgl. stf.
- grim, adj.
- grimme, adj.
- grimel, stmn.
- grimen, swv. s.
- grimme, adj. s.
- grimme, adv.
- grimme, stf. s. v. a. stm.
- grimme, swm.
- grimmec, adj.
- grimmic, adj.
- grimmec-heit, stf. s. v. a.
- grimmikeit, stf. s. v. a.
- grimmec-lich, adj. s. v. a. vgl.
- grimmec-lîche, adv.
- grimmec-lîchen, adv.
- grimmede, stf.
- grimme-lich, adj. s. v. a.
- grimme-lîche, adv.
- grimme-lîchen, adv.
- grimme-muoter, stf.
- grimmen, stv. stn. s.
- grimmen, stv. I, 3.
- grimmen, swv.
- grimmenc-lich, adj. adv. s.
- grimmunge, stf.
- grimpel-vinger, stm.
- grimsic, adj.
- grimsic-heit, stf.
- grîn, stmn. s.
- grîn, stm.
- grind, s.
- grindec, s.
- grindeht, s.
- grindel, stm.
- grintel, stm.
- grinden, stv. I, 3. stv.
- grinden, swv.
- grîne, s. unter
- grînec, adj. s. v. a.
- grînen, stv. II.
- grînen, stn.
- grîner, stm.
- grinnec, adj. s.
- grinnen, stv. I, 3. vgl. vgl.
- grinsinc, stm. s.
- grint -tes, tes stm.
- grinte, swm.
- grintec, adj.
- grindec, adj.
- grinteht, adj.
- grindeht, adj.
- grintel, stm. s.
- grint-hüetelîn, stn.
- grint-satich
- grint-vihe, stn.
- grint-wurz, stf.
- grînunge, stf.
- griphec, adj. vgl.
- gripfen, swv.
- kripfen, swv.
- grippe, f. s.
- grippel, s.
- grîs, adj. swm.
- grîs-bart, stm.
- grîse, swm.
- grîse, stf.
- grîsen, swv.
- grisen, swv. s. unter
- grisgen, swv. in
- grîs-ge-var, adj.
- gris-gram, stm.
- gris-gramen, swv.
- gris-grammen, swv.
- gris-gramen, stn.
- grammen, stn.
- gris-grimmen, swv. s. v. a.
- gris-grimmen, stn.
- grîsinc, stm.
- grisp, adj. s.
- gris-sûle, f. s.
- gristen, swv. s. unter
- grist-hübel, s.
- grîs-var, adj. s. v. a.
- grît, stm.
- grîtec, adj.
- grîtic, adj.
- grîtec-heit, stf. s. v. a.
- grîtikeit, stf. s. v. a.
- grite-lîche, adv.
- gritelingen, adv.
- griten, stv. I, 1.
- gritz, stm. s.
- griul-, s.
- grius-, s. auch
- griuseln, swv.
- grius-lich, adj. vgl.
- grius-lîchen, adv.
- griuslinc, stm. vgl.
- griuwe, swm. s.
- griuwel, stm. stswm.
- griul, stm. stswm.
- griule, stm. stswm.
- griuwe-lich, adj.
- griu-lich, adj.
- griuwe-lîche, adv.
- griu-lîche, adv.
- -en, adv.
- griuwe-lîchkeit, stf.
- griuwelinc, stm. vgl.
- griuweln, swv.
- grûweln, swv.
- griulen, swv.
- grûlen, swv.
- griuweln, stn.
- griulen, stn.
- griu?e, stn. vgl.
- griu?el, stn.
- griu?eler, stm.
- griu?inc, stm.
- griu?-kestel, stn.
- griu?-kestel, stn.
- grîve, swm. s.
- grî?, stm. s.
- grî?en, stv. s.
- gri?gramen, swv. s.
- grob, adj. s.
- grobe-lich, adj.
- grobe-lîche, adv.
- grobe-lîchen, adv.
- groben, swv.
- grob-heit, stf. s.
- grobinc, s.
- grobi?, stm. vgl.
- grof-heit, stf. s.
- grogezen, swv.
- grôgieren, swv. s.
- grôieren, swv. s.
- groimoit, s.
- grölzen, swv.
- grolzer, stm.
- grômât, s.
- grome, swf.
- grön, adj. s.
- grônât, s.
- grône, stf. s.
- grop -bes, bes adj.
- grob, bes adj.
- grope, swm. swf.
- groppe, swm. swf.
- grop-heit, stf.
- grob-heit, stf.
- grôpiere, stf.
- groppe, swm.
- groppe, swm. s.
- groppener, stm.
- gros, stswm.
- grosse, stswm.
- grotzen, swv.
- grou, stf.
- grou-lich, adj. s.
- grouwe-lich, adj. s.
- grôve, stf. s.
- grovinc, s.
- grô?, adj.
- grô?, adv. s.
- grô?, stm. s.
- grô?-ahtunge, stf.
- grô?-breht, stm.
- grô?-brôt, stn.
- grô?-darm, stm.
- grô?e, stf. s.
- grô?e, adv.
- grô?, adv.
- grœ?e, stf.
- grœ?ec-lîche, adv. s. v. a.
- grœ?ede, stf.
- grô?en, swv.
- grœ?en, swv.
- grô?-gamander, m.
- grô?-ge-borne, swm.
- grô?-ge-muot, adj.
- grô?-heit, stf.
- grô?-hërre, swm.
- grô?-îsen-krût, stn.
- grô?-keller, stm.
- grô?-kelner, stm.
- grô?-lîbec, adj.
- grô?-lich, adj.
- grœ?-lich, adj.
- grô?-lîche, adv.
- grœ?-lîche, adv.
- -en, adv.
- grô?-louch, stm.
- grô?-mehtic, adj.
- grô?-mehtic-heit, stf.
- grô?-meister, stm.
- grô?-müetec, adj.
- grô?-muotec, adj.
- grô?-muotec-heit, stf.
- grô?-muoter, stf.
- grô?-ne??el, swf.
- grô?-papel, f.
- grô?-phenninc, stm. s. oben unter
- grô?-spræchec, adj. stm.
- grô?-sprëcher, adj. stm.
- grô?-tætic, adj.
- grô?-truh-sæ?e, swm.
- grô?-türstec, adj.
- grô?-vater, stm.
- grô?-wille, swm.
- grö??ach, stn.
- gro??e, swm. s. v. a. stn.
- grübe, swm. s.
- grübel, stm.
- grübelen, swv.
- grübel-îsen, stn.
- grübelnüsse, stf.
- grübelunge, stf.
- grub?, stm. s.
- grüb?, stm. s.
- grüdel, stm. in
- grüdelec, adj.
- grüdeleht, adj.
- grüdelen, swv.
- grüebeleht, adj.
- grüebelîn, stn.
- grüeblîns-man, stm.
- grüejen, swv.
- grûen, swv. s.
- grüene, adj.
- grüene, stf.
- grüenede, stf.
- grüenen, swv.
- grüen-ge-var, adj.
- grüen-heit, stf.
- grüen-lîchen, adv.
- grüenlot, adj.
- grüen-mât, stn.
- grüen-mât-sac, stm.
- grüen-mât-wise, stf.
- grüen-sol, swf.
- grüen-spân, stm. vgl.
- grüen-spât, stm. vgl.
- grüen-spëht, stm.
- gruon-spëht, stm.
- grüen-var -wes, wes adj.
- grüete, stf. s.
- grüeten, swv. in
- grüe?-bære, adj. in s.
- grüe?e, adj. in
- grüe?ec, adj.
- grüe?en, swv.
- grüe?en, stn.
- grüe?en-lîche, adv.
- grüe?-lich, adj.
- grüe?unge, stf.
- grüfelîn, stn. s. v. a.
- gruft, stf.
- kruft, stf.
- gruisch, m. s.
- grûlen, swv. s.
- grüllen, swv.
- grulz, stm. vgl.
- grûmâd, stn. s.
- grume, swm.
- grummât, stn. s.
- grummen, swv.
- grummunge, stf. s. v. a.
- grûn, stm. s.
- gründe, stn. adj. in
- gründec, adj.
- grundel, stm.
- grundelinc, stm.
- grunde-lôs, adj.
- grunt-lôs, adj.
- grunde-lôsec-heit, stf.
- grunde-lôsec-lîche, adv.
- gründen, swv.
- grundic, adj. s.
- grûne, adj. stf. s.
- grunft, stf. s.
- grunsic, adj. s.
- grunsinc, stm. s.
- grunt -des, des stm.
- grunt-âder, f.
- grunt-ban-hërre, swm.
- grunt-bœse, adj.
- grunt-boum, stm. vgl.
- grunt-buoch, stn.
- grunt-dienest, stm.
- grunt-hërre, swm.
- grunt-holde, swm.
- grunt-holz, stn. vgl.
- grunt-in-sigel, stn.
- grund-lêhen-hërre, swm.
- grunt-lich, adj.
- grunt-loch, stn.
- grunt-phâl, stm.
- grunt-rëht, stn.
- grunt-ruore, stf.
- grunt-sant, stm.
- grunt-schûvele, f.
- grunt-sê, stm.
- grunt-sêle, stf.
- grunt-sippic, adj.
- grunt-sopfe, swf.
- grunt-swelle, swf.
- grunt-veste, stf.
- grunt-vesten, swv.
- grunt-vestene, stf. s. v. a.
- grunt-vestenen, swv. s. v. a.
- grunt-vestigen, swv.
- grunt-vestigunge, stf. s. v. a.
- grunt-vorschende, part. adj.
- grunt-vriunt, stm.
- grunt-vurche, swf.
- grunt-walle, stm.
- grunt-wallunge, stf.
- grunt-wëlle, f.
- grunt-wërc, stn.
- grunt-wërc, stn.
- grunt-zins, stm.
- grunzen, swv.
- gruo, adj.
- gruo, stf.
- gruobe, stswf.
- gruoben, swv.
- gruoben, stn.
- gruoben-schâf, stn. s.
- gruonen, swv. vgl.
- gruon-spëht, stm. s.
- gruonunge, stf.
- gruose, stf.
- gruot -üete, üete stf.
- gruote, s.
- gruo?, stm. s.
- gruo?am, adj. s.
- gruo?e, stf. stswf.
- gruo?-bære, adj.
- gruo?sal, stnm.
- gruo?-sam, adj.
- grûpe, f. s.
- grüplung, stf. s.
- grüppel, stn.
- grippel, stn.
- grûs, stm.
- grûs, adj.
- grû-sam, adj. s.
- grû-sam-lîche, adv.
- grû-sam-lîchen, adv.
- grüsch, stn.
- gruschel, stf. s.
- grûse, swm.
- grûse, stf. s. v. a.
- grûse, stf. s.
- grûse-lîchen, adv. s.
- grûsen, swv. vgl.
- grûsen, stn.
- grûsenier, stn. s. v. a.
- grûsen-lich, adj. s. v. a.
- grûsen-lîche, adv. vgl.
- grûs-lich, adj. s.
- grüst, stn. s.
- grust-gramen, swv. s. v. a.
- grüt, stn. s.
- grût, stf. s.
- grûtlî, stn. s.
- grutsch, m.
- grütschîn, adj.
- grütz, m. s.
- grütze, stnf. vgl. vgl. vgl.
- grutzer, m. s.
- grütz-mel, stn.
- grütz-müeslî, stn.
- grûwe, swm.
- grûwel, s.
- grûwelich, s.
- grûweln, s.
- grûwen, swv. vgl.
- grûwen, stn.
- grûwesal, stn.
- grûwesal, adj.
- grûwe-sam, adj. adv.
- grû?, stmf. f.
- grû?, grû?e, stmf. s.
- grû?e, stf. s.
- grû?elot, adj.
- grû?en, swv. s.
- grû?-wërt, stn.
- gsart, s.
- gslaf, s.
- gu gu, interj.
- gu gâ, interj.
- gubel-nagel, stm.
- gûbitz, s.
- guchzen, swv. s.
- guc-gouch, stm. vgl.
- gug-gouch, stm. vgl.
- guck, interj.
- gucke, swm.
- guckeln, s.
- guckeler, s.
- gucken, swv.
- gucken, stn.
- gücken, swv.
- gucken, swv.
- gucken-bërglîn, stn.
- guckes, stm.
- guckezen, swv.
- guckezen, swv.
- guck-gouch, stm. s.
- guck-guck, stm. s.
- guckitzer, stm.
- guckoch, stm. s.
- gûde, stf. s.
- gudel, stm. in
- gûdel, s.
- gûden, s.
- gûderlîn, stn. s.
- güeben, swv. s.
- güefen, swv.
- güelîchi, stf. s.
- guem, stm. s.
- güemen, swv. in
- güenl-, s.
- güete, stf.
- güetec, adj.
- güetec-heit, stf.
- güetikeit, stf.
- güetegen, swv.
- güetelîn, stn.
- güeten, swv.
- güeten, stn.
- güeten-lîchen, adv.
- güetlach, stn.
- güet-lich, adj. adv. s.
- güet-lîche, adj. adv. s.
- gûf, stf. s.
- gufe, f. s.
- guffe, swf. s.
- güffec, adj. s. v. a.
- güffen, swv. s. v. a.
- güfler, s. s.
- güflîcheit, s. s.
- guf-man, stm.
- guft, stfm.
- güftec, adj.
- güftec-lîchen, adv.
- güften, swv.
- güften, stn.
- guften, stn.
- gufter, stm.
- guft-lich, adj.
- güftunge, stf.
- gugel, f. s.
- gugelære, stm.
- gugler, stm.
- gugele, swstf.
- gugel, swstf.
- kugel, swstf.
- kogel, swstf.
- gugelen, swv.
- gugel-giege, swm.
- gugel-gopf, stm.
- gugel-han, stm.
- gugel-huot, stm.
- kugel-huot, stm.
- gugelîn, stn.
- gugel-kotze, swm.
- Gugel-miure
- gugel-roc, stm. vgl.
- gugel-vuore, stf. s.
- gugel-zipf, stm.
- gugel-zipfel, stm.
- gugen, swv. s.
- gugen, swv.
- gugen-gêre, swm. s.
- gugen-gouch, stm. s.
- gügerël, stmn.
- gugg-aldei, stm.
- gugger, stm.
- gug-gouch, stm. s. s.
- gug-gug, stm. s. s.
- gugken, swv. s.
- gugler, stm. s.
- gugzen, swv. s.
- gukouch, stm. s.
- gûl, stm.
- gula, f.
- gulch, s.
- gülcher, stm. s.
- gülde, stf. s.
- gulde, stf. s.
- guldeloht, adj.
- gulden, adj. stm. s.
- gulden, swv. in
- gülden, swv. in
- gulden-schrîber, stm. vgl.
- gulden-snîder, stm.
- guldîn, adj.
- guldîn, stm.
- gulden, stm.
- gûle, swm. s.
- güll, stf.
- gülle, swf.
- güllic, adj.
- gûllîche, stf. s.
- gült, stf. s.
- gült, stn.
- gültære, stm. vgl.
- gulte, stf. s.
- gülte, stf. vgl.
- gülte, swm. s. v. a.
- gülte, adj. in
- gülte-bære, adj.
- gülte-brief, stm.
- gülte-buoch, stn.
- gülte-gëbe, adj. s. v. a.
- gülte-haft, adj.
- gülte-haftec, adj.
- gülte-haftec, adj.
- gülte-korn, stn.
- gülten, swv. in
- gültic, adj. s.
- gulter, stm. s.
- gült-vruht, stf.
- gum, m.
- gume, swm. s.
- gûme, swm. s.
- gumelanz, stm.
- gumen, stm. s.
- gummen, stm. s.
- gümitzen, swv.
- gumme, swm. s.
- gummi
- gumpân, stm. s.
- gumpe, swm.
- gumpel, stm.
- gümpel, stm.
- gumpelære, stm.
- gümpel-bein, stn.
- gumpel-kneht, stm.
- gumpel-liute
- gumpel-man, stm.
- gumpel-mære, stn.
- gumpel-market, stm.
- gumpel-miete, stf.
- gumpeln, swv.
- gumpel-phaffe, swm.
- gumpel-site, stm. s. v. a.
- gumpel-spil, stn. s. v. a.
- gumpel-volc, stn. s. v. a.
- gumpel-vuore, stf. s. v. a.
- gumpel-wîse, stf. s. v. a.
- gumpen, swv.
- gumpenîe, stf.
- gumpenîe, stf. s.
- gumpern, swv.
- gumpestelîn, stn.
- gumplêt, s.
- Gumpolt, stm.
- gumpost, stm. s.
- gunpost, stm. s.
- gumpost-ke??el, stm.
- gunde, s.
- günde, stf. s. stm.
- günden, s. s.
- gunder, s. s.
- gunde-rëbe, swf.
- gunderfai, s.
- gunderveit, s.
- gundunge, stf. s.
- gunedelt, s.
- günen, swv. s.
- gunêren, swv. s.
- gung, s.
- gunkel, f. s.
- gunnen, an. v.
- günnen, an. v.
- günner, stm.
- gunner, stm.
- gunnunge, stf.
- gunplêt, s.
- guns, stf.
- gunseln, swv.
- gunst, stf.
- gunst, stm.
- gunst, stf.
- günste-bære, adj.
- günstec-lich, adj. s.
- gunste-lîche, adv. s.
- günsten, swv. in
- gunster, stm.
- günstic, adj.
- günstigen, swv. in
- günst-lich, adj.
- günst-lîche, adv.
- gunt -des, des stm. s. v. a.
- gunte, swmf. vgl. das flgd.
- gunteln, swv.
- gunter, s.
- gunterfeit, s.
- gunzel, s. das flgd.
- Gunzen-lê, stm.
- guof, stfm. stf. stm.
- guoll-, s.
- guome, swstm.
- goume, swstm.
- guom, swstm.
- goum, swstm.
- guonl-, s.
- guot, adj. stv.
- guot, stn.
- guotât, stf. s.
- guot-dunken, stn.
- guote, stf. s.
- guote, adv.
- guote-lich, adj. s.
- guoten, swv. vgl.
- guoten-tac, stm.
- guotem-tac, stm.
- guot-heit, stf.
- guot-hërzec, adj.
- guot-hërzec-heit, stf.
- guotîn, stf. s.
- guot-lich, adj.
- güet-lich, adj.
- guot-lich, adv.
- güet-lich, adv.
- -lîche, adv.
- -en, adv.
- guot-lîche, stf.
- guot-lîchen, swv.
- guot-lîchkeit, stf.
- guot-lôs, adj.
- guot-man, stm.
- guotnisse, stf.
- guot-sælec, adj.
- guot-swendære, stm.
- guot-swende, swm.
- guot-tât, æte stf.
- guotât -æte, æte stf.
- guot-tæte, stf.
- guot-tætec, adj.
- guot-tæter, stm.
- guot-tuoer, stm.
- guot-werdunge, stf.
- guot-willic, adj.
- guot-willic-heit, stf.
- guo?, stm. s.
- gupf, stswm. swf.
- gupfe, stswm. swf.
- gupfe, swf. s.
- gupfen, swv.
- guppel-spil, stn.
- gûr
- gurgel, swf.
- gurgeln, swv.
- gurgelunge, stf.
- gurgel-wa??er, stn.
- gurist, m. s.
- gurpinc, s.
- gurre, swf.
- gürrelîn, stn.
- gurren, swv. in
- gurren, swv.
- gurrît, stn. s.
- gurt, stm. in
- gürtel, stm. stswf. stn.
- gürtelære, er stm.
- gürtel-borte, swm.
- gürtel-ge-want, stn.
- gürtelîn, stn.
- gürtel-maget, stf.
- gürtel-mer, stn.
- gurteln
- gürtel-senke, stf.
- gürtel-senkel, stm.
- gürtel-senken, stn.
- gürtel-snuor, stf.
- gürtel-spange, stf. stn.
- gürtel-spengelîn, stf. stn.
- gürtel-tûbe, swf.
- gürten, swv.
- gurten, swv.
- gurt-hose, swf.
- gurzen, swv.
- gus, s.
- güse, s.
- gusel, adj.
- güsel, stn.
- gus-rëgen, stm.
- güsse, stf. n.
- güssec, adj.
- güsseln, swv.
- gust, s.
- gusten, swv.
- guster, s.
- gusterîe, s.
- gusterinne, s.
- gute, swm. s.
- gûter, stm. s.
- gut-guoch, stm. s.
- gütinne, stf. s.
- gutrolf, s.
- gutsche, swf.
- güttel, stn. s.
- gütterlin, stn.
- gutrël, stn. vgl.
- gutz, stm. s.
- gutze-bërglîn, stn. s.
- gutzen, swv. s.
- gutz-gouch, stm. s.
- gutzen-gouch, stm. s.
- gu? -??es, ??es stm.
- gü?-bette, stn.
- gü?-bettelîn, stn.
- gu?-lich, adj. in
- gü?-stein, stm.
- gü?-wa??er, stn. s. v. a.
- gü?-wa??er, stn. s. v. a.
- gu??ec, adj. in
- gw-, s.
- gwelph, stswm.
- gwelphe, stswm.
H
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=Lexer#0
Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer |
- h
- hâ, conj. s.
- hâ, interj.
- hahâ, interj.
- hahô, interj.
- hab, stn. s.
- habben, swv. s.
- habe, swm. in
- habe, stf.
- habec, adj.
- hebec, adj.
- habech, stm.
- habich, stm.
- habech-houbet, stn.
- habech-mû?ære, stm. s. v. a.
- habech-schelle, swf.
- habech-spil, stn. vgl.
- habe-danc, stm.
- habe-den-schaden
- habe-lich, adj.
- hebe-lich, adj.
- habe-lîche, adv.
- hebe-lîche, adv.
- habe-lôs, adj.
- haben, stf. s.
- haben, stv. s.
- haben, swv.
- haben, stn.
- habende, part. adj.
- habendic, adj. in
- habene, stf. s. v. a.
- haben-heit, stf. in
- habe-niht, stm.
- habenisse, stn. in
- haber, stm. in
- haber, m. s.
- haber-acker, stm.
- haber-brî, stm.
- haber-brôt, stn.
- habere, swstm.
- haber, swstm.
- haberen, swv.
- haber-ern, stm. vgl.
- haber-garbe, f.
- haber-gëlt, stn.
- haber-gülte, stf.
- haber-halm, stm.
- haberîn, adj. s.
- häberîn, adj. s.
- hâberjœl, stn.
- haber-kërn, stm.
- haber-kërnîn, adj.
- haber-knödel, stm.
- haber-korn, stn.
- haber-lîte, swf.
- haber-malch, f. n.
- haber-mel, stn.
- haber-muos, stn.
- haber-ne??ele, swf.
- haber-ougest, stm.
- haber-sât, stf.
- haber-schrëcke, swm.
- haber-snit, stm.
- haber-spriu, stn.
- haber-strô, stn.
- haber-suppe, swf.
- haber-vëlt, stn.
- haber-weide, stf.
- haber-zelge, swf. s. v. a.
- haber-zins, stm.
- habe-stat, stf.
- habe-zil, stn.
- hab-haft, adj.
- hab-haftic, adj.
- habich, stm. s.
- habicht, stm. s.
- habit, stm. s.
- habît, stm. s. v. a.
- hab-mich-lieb
- habt, s.
- habunge, stf.
- hâ-butte, swf. s.
- hac -ges, ges stmn.
- hach-boum, stm.
- hach, interj.
- hache, swm.
- hachel, stm.
- hächel, stf. s.
- hachel, stf.
- hechel, stf.
- hacheln, swv.
- hecheln, swv.
- hachel-wërc, stn.
- hacke, swf. swm.
- hacke, swm. s.
- hacke, swf.
- hacke, stf.
- hack-bloc, stn.
- hack-brët, stn.
- hacke-banc, stf.
- hack-banc, stf.
- hacken, swv. stf.
- hacken-tiuvel, stm. vgl.
- hacker, stm. in
- hack-me??er, stn.
- hack-stoc, stm.
- hac-tûbe, swf. vgl.
- hader, stswm.
- hadereht, adj.
- hader-gëlt, stn.
- haderîe, stf.
- haderisch, adj.
- hader-lump, m.
- hader-lutte, swm. s.
- hader-man, stm.
- hadern, swv.
- hadern, stn.
- hader-sac, stm.
- hader-schrîber, stm. s.
- hader-spil, stn.
- hader-suppe, swf.
- haderunge, stf.
- hadreich, stm. s.
- hadrich, stm. s.
- hafern, stm. s.
- haf-muoter, s.
- hafner, stm. s.
- hafnitz, stf. s.
- haft, adj. subst.
- haft, stm. sw.
- haft, stm.
- haft, stf.
- hafte, stf.
- hafte, s.
- haftec, adj.
- haftel, stn. s.
- haftelîn, stn. s.
- haften, swv.
- haft-gëlt, stn.
- haft-phenninc, stm.
- haftunge, stf.
- hag, stmn. s.
- hag-buoche, s. s.
- hag-dorn, s. s.
- hage, m. s.
- hage, stm.
- hage, stf. s.
- hage, swf.
- hage-bart, stm. s.
- hage-butte, swf. vgl.
- hage-dorn, stm. s.
- hage-dûcht, stf.
- hagel, stm.
- hagel-busch, stm. s.
- hagelen, swv.
- haglen, swv.
- hagellen, swv.
- hagel-gans, stf.
- hage-lich, adj.
- hagel-jâr, stn.
- hagel-kriuze, stn.
- hagel-lich, adj.
- hagel-rëgen, stm.
- hagel-schûr, stm.
- hagel-sieder, stm.
- hagel-slac, stm.
- hagel-slehtec, adj.
- hagel-stein, stm.
- hagel-viur, stn.
- hage-marke, stf.
- hege-marke, stf.
- hagen, stm.
- hagen, stm.
- hagen, stv. I, 4.
- hagen, swv.
- hagen, stn.
- hagen, swv.
- hagen-aphel, stm.
- hagen-büechîn, adj.
- hagen-buoche, swf.
- hagen-busch, stm.
- hagel-busch, stm.
- hagen-butz, stm. s. v. a.
- hagen-butz-boum, stm.
- hagen-dorn, stm.
- hage-dorn, stm.
- hagen-dorn-hecke, stf.
- hage-stalt, stm.
- hage-tanne, stf.
- hage-tannîn, adj.
- hagge, swm. s.
- hag-tûbe, s.
- hahâ, s.
- hâhære, stm.
- hâher, stm.
- hâhære, stm.
- hâher, stm.
- hahel, stf. s.
- hâhel, stf.
- hæhelîn, stn.
- hâhen, stv. red. I, 1.
- hahô, s.
- hahse, swf.
- hehse, swf.
- hahsen, swv. s.
- hai-, s.
- hail, adj. stm. s.
- hain, stm. n. s.
- hain-buoche, swf. s.
- hair-schar, stf. s.
- hæ-sip, stn. s.
- hai-sip, stn. s.
- hâke, swstm.
- hâken, swstm.
- hækel, stn.
- hâken-bühse, f.
- hâken-pfîl, stm.
- hâken-spie?, stm.
- hâken-ziegel, stm. s.
- hâkot, adj.
- hal -lles, lles stm.
- hal, stf.
- hal, stn.
- hæl, stf. adj. s.
- halbe, adv.
- halbe, stswf.
- halbe, adv. acc..
- halb, adv. acc..
- halben, adv. präp.
- halben, swv.
- halbenunge, stf.
- halber, adv. präp.
- halber, stm. s. oben unter
- halbes, adv.
- halbieren, swv. s. v. a.
- halde, swstf.
- haldeht, adj.
- haldeln, swv. s.
- halden, swv.
- halden, stv. s.
- halde-stat, stf. s.
- haldunge, stf. in
- hâle, s.
- hæle, adj.
- hæl, adj.
- hæle, adv.
- hæle, stf.
- halen-barte, s.
- halfen-teil, stn. s.
- halfter, swstf.
- halfter-gëlt, stn.
- hal-grâve, swm.
- hal-grâve-schaft, stf.
- hælinc -ges, ges adj.
- hælinc, stm.
- hælingen, adv.
- hâlizen, swv.
- hælizen, swv.
- hâl-kriuze, s.
- halle, s.
- halle, stf.
- hallen-barte, s.
- haller, stm.
- heller, stm.
- haller-gëlt, stn.
- haller-gülte, stf.
- haller-münze, stf.
- haller-stric, stm.
- haller-wërt, stn.
- hall-hûs, stn.
- hæl-lîche, adv. vgl.
- halli-schâf, stn. s.
- halm, stm.
- halm-ackes, stf.
- halme, swstm.
- halm, swstm.
- halmel, stn.
- helmel, stn.
- halme-lîche, adv.
- halmen, swv.
- halm-hacker, stm.
- halm-klûber, stm.
- halm-lëser, stm.
- halm-stücke, stn.
- halm-vrischinc, stm. vgl.
- halp, bes stm. s. v. a.
- help -bes, bes stm. s. v. a.
- halp, adv. s.
- halp -bes, bes adj.
- halp-brôt, stn.
- halp-eimeric, adj.
- halp-ful, s.
- halpfunt, stn.
- halp-ge-loubec, adj.
- halp-ge-soten, part. adj.
- halp-ge-spitzet, part. adj.
- halp-gült, stn.
- halp-gilt, stn.
- halp-gültec, adj. vgl.
- halp-hërze, adj.
- halp-hërzec, adj.
- halp-jæric, adj.
- halp-kraft, stf.
- halp-liute, pl.
- halp-lœnec, adj. vgl.
- halp-man, stm.
- halp-meister, stm.
- halp-melteric, adj.
- halp-me??ic, adj.
- halp-nacket, adj.
- halp-narre, swm.
- halp-pfert, stn.
- halp-priester, stm.
- halp-rinc, stm.
- halp-ritter, stm.
- halp-ruotec, adj. s. unter
- halp-scheit, stn.
- halp-schiht, adv.
- halp-schilt, stm.
- halp-sin-wël, adj.
- halp-stein, stm.
- halp-stündec, adj.
- halp-swëster, f.
- halp-swuol, stn.
- halp-teil, stn.
- halp-tôt, adj.
- halp-tuoch, stn.
- halp-vaste, swf. s. v. a.
- halp-va?, stn.
- halp-vihe, stn.
- halp-visch, stm.
- halp-vrischinc, stm.
- halp-vüederec, adj.
- halp-vüe?ec, adj.
- halp-vul, stn. s.
- halp-wolf, stm.
- halp-worhter, stm.
- halp-zirkel, stm.
- halp-zogen, part. adj.
- hâl-rinc, stm.
- hals, stm.
- hals-abe
- hals-acker, stm.
- hals-âder, stswf.
- hals-æderic, adj.
- halsar
- hals-bant, stn. m.
- hals-bein, stn.
- hals-beinic, adj.
- hals-bërc, stm. stf.
- hals-bërge, stm. stf.
- hals-bërc-want, stf.
- hals-bërgen, swv.
- hals-blëc, stn.
- hals-boge, swm.
- hals-bouc, stm.
- hals-brâte, swm.
- hals-brëchen, stn.
- hâl-schar, stf.
- hâl-schar-lich, adj.
- hal-schrîber, stm.
- halse, swf.
- halsen, stv. red. I, 1.
- halsen, stn.
- halser, stm. vgl.
- halsete, s.
- halste, s.
- hals-ge-beine, stn. s. v. a.
- hals-ge-rihte, stn.
- hals-gerwe, stnf.
- hals-ge-zierde, stf.
- hals-golt, stn.
- hals-hâr, stn.
- hals-hemede, stn.
- hals-hërre, swm.
- hals-îsen, stn.
- hals-krei?, stm.
- hals-lëcken, swv.
- halslinc, stm. s.
- hals-rinc, stm.
- hals-sîl, stn.
- hals-slac, stm.
- hals-slagen, swv.
- hals-slegelen, swv.
- hals-snuor, stf.
- hals-starc, adj.
- hals-starc-heit, stf.
- hals-stiure, stf.
- hals-stival, m.
- hals-streich, stm.
- hals-streichen, swv.
- hal-stat, stf.
- hâl-süenen, sw.
- hâl-suone, stf.
- hals-vahs, stn.
- hamel-stat, stnm.
- hamel-stat, stf. s.
- hamel-stetec, adj.
- hamen, swv.
- hamer, stm. adj.
- hamerære, stm.
- hameren, swv. s.
- hamer-klopfer, stm.
- hamer-meister, stm.
- hamer-slac, stm.
- hamer-slahen, stv. I, 4.
- hamer-smit, stm.
- hâme-va?, stn. s.
- hamisch, adj. s.
- hamît, stn.
- hamîten, swv. in
- ham-lîchen, swv. s. adj.
- hamme, swm. s.
- hamme, stswf.
- hammel, stm. s.
- hammert, stn. s.
- hamnen, swv. s.
- hämplî, stn. s.
- hamsel, stf. s.
- hamster, stm.
- ham-vrë?, swm.
- han, swm.
- hane, swm.
- hân, swv. s.
- han-boum, stm. vgl.
- hân-buoche, s.
- hanc, s.
- hanc, adj.
- hanc -ges, ges stm.
- hancte, s.
- hand-, s.
- handec, adj. s. s. s.
- hendec, adj. s. s. s.
- handec, adj.
- handel, stm.
- händel, stn. s.
- handelagen, swv.
- handel-bære, adj.
- handeler, stm.
- handler, stm.
- handelic, adj. vgl.
- handeln, swv.
- handeln, stn.
- hande-lôs, adj.
- handelunge, stf.
- handen, swv.
- hande-weich, adj.
- hane, swm. s.
- hanef, stm.
- hanif, stm.
- hanf, stm.
- hanef-â-kambe, stn.
- hanef-garte, swm.
- hanef-korn, stn.
- hanef-sâme, swm.
- hanef-stengel, stm.
- hanef-strange, swf.
- hanef-suppe, swf.
- hanef-swinge, swf.
- hanef-vinke, swm.
- hanef-vogel, stm.
- hanef-vluchet, stmn.
- hanef-zëhende, swm.
- hanf-zëlte, swm.
- hanf-zëltel, stn.
- hane-krât, stf. s.
- hane-man, stm.
- hanen-balke, swm. s. v. a.
- hanen-kamp, stm. s.
- hanen-krât, stf. s.
- hanen-tanz, stm.
- hanen-vuo?, stm.
- hanen-wurz, stf.
- hanf, stm. adj. s.
- hanfîn, stm. adj. s.
- han-garte, swm. s.
- hangel-boum, stm. s.
- hangen, swv.
- han-ge-belke, stn.
- hangete, s.
- hanhte, s.
- hang-îsen, stn.
- hân-hiefe, swf. s. v. a.
- han-houbet, stn.
- hanif, stm. s.
- han-kamp, stm.
- hanen-kamp, stm.
- han-krât, stf. stm.
- hane-krât, stf. stm.
- hankunge, stf.
- hansche, s.
- hans, swm.
- hanse, swm.
- hanse, stf.
- hans, stf.
- hanse-grâve, swm.
- hans-grâve, swm.
- hansen, swv. s.
- hansen, swv.
- hansen-stat, stf.
- han-stein, stm.
- hant, stf.
- hant-âder, swf.
- hant-an-legunge, stf.
- hant-bant, stn.
- hant-becken, stn.
- hant-bîhel, stn.
- hant-boge, swm.
- hant-büechlîn, stn.
- hant-bühse, f.
- hant-bühsen-pulver, stn.
- hant-bühsen-schütze, swm.
- hant-buoch, stn.
- hant-dwêle, f. s.
- hantec, adj. s.
- hantel, f. s.
- hantel, f.
- hant-gâbe, stf.
- hant-gar -wes, wes adj.
- hant-ge-bære, stn.
- hant-ge-beine, stn.
- hant-gebende, part. adj.
- hant-ge-geben, part. adj.
- hant-ge-mahel, stn. s.
- hant-ge-mahel, stf.
- hant-ge-mahel-schaft, stf.
- hant-ge-mâl, stn.
- hant-ge-rëch, adj.
- hant-ge-schaft, stf.
- hant-ge-schrift, stf.
- hant-ge-strecket, part. adj.
- hant-ge-sühte, stn.
- hant-ge-tât, stf. vgl.
- hant-ge-tërme, stn.
- hant-ge-triuwe, swm. s.
- hant-gift, stf.
- hant-giften, swv.
- hant-gift-phenninc, stm.
- hant-golt-vingerlîn, stn. s. v. a.
- hant-grift, stf.
- hant-habe, stf.
- hant-haben, swv.
- hant-haber, stm.
- hant-habunge, stf.
- hant-haft, adj.
- hant-haft, stf.
- hant-haftec, adj. s. v. a.
- hant-halten, stv. red. I, 1.
- hant-haltunge, stf.
- hantic, adj. s.
- hantich, adj. s.
- hantier, stn.
- hantieren, swv.
- hantieren, swv.
- hantierunge, stf.
- hant-kar, stn.
- hant-knëht, stm.
- hant-langer, stm.
- hant-lanc, adj.
- hant-lege, stf. s. v. a.
- hant-lêhen, stn.
- hant-lich, adj. vgl.
- hant-lide-suht, stf.
- hant-lit -des, des stn.
- hant-lôn, stmn. vgl.
- hant-lôs, adj. s.
- hant-lœse, stf. s. v. a.
- hant-mâl, stn. s. v. a.
- hant-napf, stm.
- hant-nol, stm.
- hant-pfert, stn. vgl.
- hant-quelle, f. s.
- hant-reiche, stf.
- hant-reichen, swv.
- hant-reicher, stm.
- hant-reicherîn, stf.
- hant-ros, stn. s. v. a.
- hant-salbe, swf.
- hant-schaft, stf.
- hant-schaz, stm. vgl.
- hant-schrift, stf.
- hant-schuoch, stm.
- hant-schuoch-macher, stm.
- hant-schuoster, stm.
- hant-seger, stm.
- hant-sëhen, stn.
- hant-slac -ges, ges stm.
- hant-slagen, swv.
- hant-slagen, stn.
- hant-slite, swm.
- hant-smirunge, stf. vgl.
- hant-snîder, stm.
- hant-spil, stn.
- hant-spiler, stm.
- hant-starc, adj.
- hant-stiure, stf.
- hant-suht, stf.
- hant-zuht, stf.
- hant-tât, stf.
- hant-tætec, adj.
- hant-tæter, stm.
- hant-tætiger, stm.
- hant-tavel, f.
- hant-træge, adj.
- hant-triuwe, stf.
- hant-tuoch, stn.
- hant-twehele, stswf.
- hant-twehel, stswf.
- hant-twinc -ges, ges stm.
- hant-twinger, stm.
- hant-vane, swm.
- hant-va?, stn.
- hant-veste, adj.
- hant-veste, stf.
- hant-vestene, stf.
- hant-vestunge, stf.
- hant-vinger, stm.
- hant-vingerlîn, stn.
- hant-vol, stf.
- hant-völlec, adj.
- hant-vride, stm.
- hant-vride-haft, adj.
- hant-wa??er, stn.
- hantwêle, f. s. s.
- hant-wërc, stn.
- hant-wërc-knëht, stm.
- hant-wërc-liute
- hant-wërc-man, stm.
- hant-wërc-meister, stm.
- hant-wërkec, adj.
- hant-wërker, stm.
- hant-wîle, stf.
- hant-winden, stn.
- hant-wolle, swf.
- hant-worhte, swm.
- hant-worhtec-heit, stf.
- hant-zoum, stm.
- hant-zügel, stm.
- hant-zuht, stf. s.
- hantzw-, s.
- hanzke, s.
- hap, stmn. in
- hap -bes, bes stn. s. v. a.
- happe, swf. s.
- happen, s.
- hapsch, stm. s.
- hapt, stn. s.
- har, stf. adv. s. s.
- har -wes, wes stm.
- hâr, stn.
- harajou, interj.
- harb, adj. s.
- hâr-bant, stn.
- har-bliuwât, stf.
- hâr-blô?, adj.
- hardei?, stf.
- har-dienest, stm.
- hardieren, swv.
- hardieren, stn.
- hard-vellic, adj. s.
- hare, swf.
- hare, adj.
- har, adj.
- here, adj.
- her, adj.
- hære, adj. s. v. a.
- hâreht, adj.
- hæriht, adj.
- hârel, stn. s.
- harem, stm. s.
- haren, swv. s.
- hâren, swv.
- hæren, swv.
- harewe, adj. s.
- harfer, stm. s.
- har-gans, stf. s.
- hargen, swv.
- hâr-ge-plocke, stn.
- har-heit, stf.
- hâr-hûbe, swf.
- hærîn, adj.
- harke, f.
- harken, swv.
- hâr-lachen, stn.
- hærlîn, stn.
- harli?, stm. s.
- hâr-loc, stm.
- har-lœsunge, stf.
- hâr-louf, stm.
- harm, stm. s.
- harm, stm.
- harm, stswm.
- harme, stswm.
- harm-balc, stm.
- harm-blanc, adj.
- harm-brunne, swm. s.
- harmec-heit, stf.
- harmel, stn. s.
- härmelein, stn. s.
- harmen, swv. in
- harmen, stn.
- harmen, swv. s.
- härmîn, adj. s.
- harm-schar, stf. vgl.
- harn-schar, stf. vgl.
- harm-scharn, swv.
- harm-stein, stm. s.
- harm-vël, stn.
- harm-wa??er, stn. s. v. a.
- harm-winde, swf. s.
- harm-wî?, adj. s. v. a.
- harn, stm.
- harn, swv.
- haren, swv.
- har-nâch, adv. s.
- harnas, stnm.
- harnasch, stnm.
- harnaschære, stm.
- harnascher, stm.
- harnasch-bar, adj.
- harnasch-blëch, stn. s. v. a.
- harnasch-blô?, adj. s. v. a.
- harnasch-hûs, stn.
- harnasch-knëht, stm.
- harnasch-meister, stm.
- harnasch-palierer, stm.
- harnasch-râm, stm.
- harnasch-râmec, adj.
- harnasch-rinc, stm.
- harnasch-roc, stm.
- harnasch-snuor, stf.
- harnasch-var -wes, wes adj.
- harnasch-vas-naht, stf.
- harnasch-wambeis, stn.
- harnasch-wât, stf.
- harni?, stm. s.
- harn-lîm, stm.
- harn-schar, stf. s.
- harn-stein, stm.
- harn-va?, stn.
- harn-winde, swf.
- harn-wurm, stm.
- harpfære, stm.
- harpfærinne, stf.
- harpfe, swstf.
- harpfen, swv.
- harpfen, stn.
- harpfen-klanc, stm.
- harpfen-slaher, stm.
- harpfen-spil, stn.
- harre, stf.
- harre, stf.
- harren, swv.
- harren, swv.
- harren, stn.
- harrieren, swv. s.
- harre?, stm.
- hâr-roufen, stn.
- harrunge, stf.
- harsch, stm.
- har-schar, stf. s.
- har-schære, stf.
- harscher, stm.
- hâr-schînende, part. adj.
- harschier, stm. s.
- hâr-schopf, stm.
- har-schuore, swf. s. v. a.
- härsenier, stn. s.
- hâr-sip, stn.
- hâr-slaht, stf.
- hâr-slihtære, stm.
- hâr-slihtec, adj.
- hâr-slihten, stn.
- hâr-snuor, stf.
- harst, stm. s.
- harst, stm.
- harsten, swv. in in
- hâr-stingel, stm.
- harstonier, stn. s.
- hâr-stranc, stm.
- hâr-stren, swm.
- hâr-suone, stf. s.
- hart, adj. adv. s. s.
- harte, adj. adv. s. s.
- hart, stm.
- hart-birn-boum, stm.
- harte, s.
- harte, adv.
- harten, swv. vgl.
- harte-slaht, stf.
- harte-slehtec, adj. s. v. a.
- hart-höuwe, stn.
- hart-mân, stm.
- hart-mânôt, stm.
- hartrügel, stm. s.
- hart-ruore, stf. vgl.
- hart-sælde, stf.
- hart-sælic, adj.
- hartschierer, stm.
- hart-trügel, stn.
- hartunge, stf. in
- hâr-tuoch, stn.
- hart-vellec, adj. s.
- hâr-vlëhte, swf.
- hâr-vlëhterinne, stf.
- hâr-wahs, stmfn.
- harwe, adj. s.
- harwe, adv.
- hâr-wurm, stm.
- hâr-wurz, stf.
- harz, interj.
- harz, stnm.
- harz-bëch, stn.
- harzen, swv.
- härzern, swv. vgl. interj.
- hâr-zierunge, stf.
- hâr-zopf, stm.
- harz-rinc, stm. s. unter
- harz-vlo??er, stm.
- has, swm. s.
- hasart, s.
- haschart, s.
- hâsche, swf.
- hâtsche, swf.
- haschen, swv. in
- hæ-schrick, swm. s.
- hase, swm.
- has, swm.
- hasehart, stm.
- hashart, stm.
- hasel, stn. s.
- häsel, stn. s.
- hasel, stswf.
- hasel, f.
- hasel-bir, f.
- hasel-bluome, swmf.
- hasel-boum, stm.
- hasel-busch, stm.
- hasel-gans, stf.
- hasel-hecke, stf.
- hasel-holz, stn.
- hasel-huon, stn.
- haselieren, swv.
- haselîn, adj. s.
- hasel-nu?, stf.
- hasel-porze
- hasel-reif, stm.
- hasel-stûde, swf.
- hasel-wurz, stf.
- hasel-zapfe, swm.
- hasen, m. s.
- hasen-ampfer, stm.
- hasen-balc, stm.
- hasen-bein, stn.
- hasen-bere, s.
- hasen-hâr, stn.
- hasen-hode, swm.
- hasen-lûster, stm.
- hasen-lû?er, stm.
- hasen-ôre, swm.
- hasen-œrlîn, stn.
- hasen-stoup, stm.
- hasen-swamp, stm.
- hasen-swanz, stm.
- hasen-vleisch, stn.
- hasen-vuo?, stm.
- hasen-wer, stf.
- hasen-wint, stm.
- hashart, s.
- hâsip, s.
- haspe, swf.
- haspel, stm.
- haspeln, swv.
- haspel-slac, stm.
- haspel-spil, stn.
- haspen, swv.
- Haspen-göu, stn.
- hast, stf. adj.
- hast, adj.
- haste, s.
- hastec, adj. adv.
- hastec-lîche, adv.
- haste-lîche, adv.
- haste-lîchen, adv.
- hasten, swv. vgl.
- haster-hemede, stn.
- hastigen, adv.
- hat
- hatele, stf.
- hâtem
- hâtsche, swf. s.
- hatzete, s.
- haufnitz, stf.
- haufenitz, stf.
- haufnitz-bühse, swf.
- have, stf. s.
- havech, stm. s.
- haven, stm.
- havenære, stm.
- havener, stm.
- haven-bant, stn.
- haven-blat, stn.
- haven-brâte, swm.
- haven-brætlîn, stn.
- haven-decke, stf.
- haven-deckel, stm.
- haven-gabele, f.
- haven-gie?er, stm.
- haven-gie?unge, stf. s. d. vorige.
- haven-holz, stn.
- haven-lêhen, stn.
- haven-schirbe, swm.
- haven-schirben, stf.
- haven-slëc, stswm.
- haven-slëcke, stswm.
- haven-stein, stm.
- haven-tuoch, stn.
- haven-wërc, stn.
- haw, swmf. s. s.
- hawe, swmf. s. s.
- hawen, swstv. s.
- häxe, swf. s.
- haz, stf. in
- ha? -??es, ??es stm.
- ha?, adj. s. v. a.
- hâ?, stm. stn.
- hæ?e, stm. stn.
- hæ?, stm. stn.
- hâ?en, swv. in
- hæ?e-val, stm. s. v. a.
- ha?-lich, adj.
- he?-lich; ha??e-lich, adj.
- he??e-lich, adj.
- ha?-lîche, adv.
- he??e-lîche, adv.
- -en, adv.
- ha??ære, stm.
- ha??er, stm.
- ha??ærinne, stf.
- ha??ec, adj.
- he??ec, adj.
- ha??e-lich, adj. s.
- ha??e-lôs, adj.
- ha??en, swv.
- ha??en, stn.
- ha??unge, stf.
- hë, pron. s.
- hê, interj. vgl.
- hebe, stf.
- hebe, m. f.
- hebe, stf.
- hebe-amme, swf.
- hebe-boum, stm.
- hebe-boum, stm.
- hebec, adj. s.
- hebec, adj.
- hebech, stm. s.
- hebecher, stm.
- hebechlîn, stn.
- hebede, stf.
- hebel, stm. stmn. vgl.
- hebe-lich, adj. s.
- hebe-meister, stm. vgl.
- hebe-muoter, stf.
- heben, s.
- heben, stv. I, 4.
- heben, stn.
- hebendic, adj.
- hebene, stf.
- hebenen, swv.
- hebener, stm. in
- heber, stm. in
- hebe-rigel, stm.
- heb-rigel, stm.
- heberîn, adj.
- hebrîn, adj.
- heberlinc
- hebe-schamel, stm.
- hebe-slo?, stn.
- heb-garn, stn.
- hebichel, stn. s.
- heb-îsen, stn.
- heb-lich, adj. adv. s.
- heb-lîche, adj. adv. s.
- hêbrêisch, adj. s. v. a. adv.
- hebrîn, adj. s.
- hebunge, stf. in
- hec, s.
- hechel, m.
- hechel, stf.
- hechel, stf. swv. s.
- hechelen, stf. swv. s.
- hecheler, stm.
- hechel-stein, stm.
- hechen, swv. s.
- hechen-reht, stn.
- hechet, stswm.
- hecht, stswm.
- hechtel, stn.
- hechten, swv. s.
- hechten-visch, stm.
- hechter, stm. s.
- hechtichîn, stn.
- hecke, stswf. stn. vgl.
- hegge, stswf. stn. vgl.
- hecke, stswf. stn. vgl.
- heck, stswf. stn. vgl.
- heckeht, adj. s.
- heckel, stm.
- heckeler, stm. s. v. a.
- heckelîn, stn.
- heckel, stn.
- hecken, swv.
- hechen, swv.
- hecken, stn.
- hecken, swv. m.
- hecken-jeger, stm. s. s.
- hecken-wirt, stm. s. s.
- hecker, stm.
- heck-jeger, stm.
- hecse, stswf. stf.
- heckunge, stf.
- heck-wirt, stm.
- hede, s.
- hederer, stm.
- hederich, stm.
- hederîch, stm.
- hederîch-sâme, swm.
- hederisch, adj.
- heder-wurz, stf. s.
- hêdin, adj. s.
- hedrei, stf. s.
- hef-amme, swf. s.
- hef-ang, swf. s.
- hefe, s.
- hefel, stm. s.
- hefelen, swv.
- hefene, s.
- hefener, stm.
- hefener, stm. s.
- hefen-man, stm. s.
- heffam, s.
- heffen, s.
- hef-muoter, s.
- hefte, stf. in
- hefte, stn.
- hefte, adj.
- heftec, adj.
- heftic, adj.
- heftec-lich, adj.
- heftec-lîche, adv.
- heftec-lîchen, adv.
- heftel, stn. s.
- heftel-gëlt, stn. s. v. a.
- heftelîn, stn.
- heftel, stn.
- heften, swv. vgl.
- heften, stn.
- heftent-lich, s.
- hefter, stm.
- heftes-halp, adv.
- heft-nâdel, stf.
- heft-sîde, swf.
- heftunge, stf. in
- heft-vadem, stm.
- heft-wunde, swf. vgl. stn.
- hege, stf. s.
- hege, swf. s. v. a.
- hege-druose, stswf.
- hege-haft, adj.
- hege-holz, stn.
- hegel, stn.
- hegel, m.
- hegelîn, m.
- hege-mâl, stn.
- hege-marke, stf. s.
- hegen, swv.
- hegen-heit, stf.
- hegenîn, adj.
- heger, s. s.
- heger, stm.
- hegesal, stn.
- hege-trûse, s.
- hege-tûwe, s.
- hege-walt, stn. vgl.
- hegge, s.
- hegge-hol, stn.
- heggen, swv. s.
- hegir-druose, s.
- hegxe, s.
- he-hei, stn. s.
- hëher, stmf.
- hehse, swf. s.
- hehseln, swv.
- hehsenen, swv.
- hêhte, stf. s.
- hei, adj. vgl.
- hei, stf. adv. s.
- hei, interj. vgl.
- hei-â, interj. vgl.
- hei-brucke, swf.
- heide, stf. stswf. stv. swv.
- heidehe, stn.
- heidel-ber, s.
- heidel-ber-stûde, f.
- heidelîn, stn.
- heiden, adj.
- heiden, stm.
- heiden, stm.
- heiden, stm.
- heiden, stf.
- heideninne, stf.
- heiden-în, stf.
- heidenin, stf.
- heidenisch, adj.
- heidensch, adj.
- heidenische, adv.
- heidenisch-heit, stf.
- heidenisse, f.
- heiden-kint, stn.
- heiden-korn, stn. s. v. a.
- heiden-lant, stn.
- heiden-lich, adj.
- heiden-lîche, adv.
- heiden-liute
- heiden-man, stm.
- heiden-rîche, stn.
- heiden-ruobe, swf.
- heiden-schaft, stf.
- heiden-tûbe, f.
- heid-tûbe, f.
- heiden-tuom, stm.
- heiden-wurz, stf. vgl.
- heider, stm. s. v. a.
- heiderich, s.
- heidrich, s.
- heidisch, adj. s. v. a.
- hei-druse, s.
- heid-tûbe, s.
- heie, swstf.
- hei, swstf.
- heie, stf.
- hei, stf.
- heie, swm.
- heien, swv.
- heien, swv.
- heien, swv. in in
- heier, stm. s. v. a.
- heie-rât, s.
- heier-leis, stm.
- heifte, adj.
- heifte, stf.
- heiftec-lîchen, adv.
- heiftec-lîchen, adv.
- heigen, an. v. s. u.
- heigen, swv. s.
- heiger, stm.
- heihe, f. s.
- heijer-leis, stm. s.
- heil, adj.
- heil, stn.
- hei-lachen, swv. s.
- heil-al-ge-schrei, stn.
- heilant, stm.
- heilære, stm.
- heiler, stm.
- heilærinne, stf.
- heila-wâc, ges stm. stn.
- heil-wâc -ges, ges stm. stn.
- heil-bære, adj.
- heil-bær-lîche, adv.
- heilbelinc, stm. s.
- heil-bërnde, part. adj.
- heil-bringe, swf.
- heile, stf.
- heilec, adj. s. auch swm.
- heilic, adj. s. auch swm.
- heilec-heit, stf.
- heilekeit, stf.
- heilikeit, stf.
- heilkeit, stf.
- heilec-lich, adj.
- heilic-lich, adj.
- heilec-lîche, adv.
- heilec-schaft, stf.
- heilec-tuom, stn.
- heilic-tuom, stn.
- heilic-tuom-kleinôt, stn.
- heilic-tuom-stuol, stn.
- heilegeist, stm. s.
- heilegeist-lîcheit, stf.
- heilekeit, stf. s.
- heilen, swv.
- heilen, swv.
- heilent, stm. s.
- heiler, stm. s.
- heiler-ge-schrei, stn. s.
- heiles, adv. gen.
- heil-ganc, stm.
- heilgeist, stm. s.
- heil-ge-schouwede, stf.
- heil-ge-schrei, stn. s.
- heil-haft, adj.
- heil-houbet, stn.
- heilic, adj. s.
- heilige, swm.
- heiligen, swv.
- heiligen-meister, stm.
- heiligen-phlëge, stf.
- heiligen-phlëger, stm. s. v. a.
- heiligen-vart, stf.
- heiligrab, s.
- heiligunge, stf.
- heilikeit, stf. s.
- heilkeit, stf. s.
- heillinger, stm. s.
- heilmânôt, stm.
- heil-sam, adj.
- heil-same, stf.
- heil-samec, adj. zu folgern aus
- heil-samkeit, stf.
- heil-sam-lîche, adv.
- heil-schif, stn.
- heil-schilt, stm.
- heilsec, adj. s.
- heilsen, swv. s.
- heilsen, swv.
- heilsôt, stm.
- heilstalt, s.
- heilt, stm. s.
- heil-tranc, stm.
- heil-tuom, stn.
- heil-tuom-kuofe, swf.
- heil-tuom-stuol, stm. s. v. a.
- heilunge, stf.
- heil-ver-trîp, stm.
- heil-vlie?, stm.
- heil-vluot, stfm.
- heil-vrühtec, adj.
- heil-vüerec, adj.
- heil-wâc, stmn. s.
- heil-wæge, stmn. s.
- heil-wertec, adj.
- heil-wertec-heit, stf.
- heil-wîn, stm.
- heil-würhtec, adj.
- heilze, swf. s.
- heim, stn.
- heiman, adv. s.
- heimære, s.
- heim-bachen, part. adj.
- heim-becke, swm.
- heim-bërge, s. s.
- heim-birge, s. s.
- bërger, s. s.
- heim-burg-ambet, stn.
- heim-bürge, swm.
- heim-burger, stm. s. v. a.
- heim-bürge-tuom, stn.
- heim-dinc, stn. vgl.
- heime, adv. s.
- heime, stf.
- heime, swm.
- heime-lich, adj.
- heim-lich, adj.
- hein-lich, adj.
- heime-lich, stm.
- heime-lîchære, stm.
- heime-lîcher, stm.
- heime-lîchærinne, stf.
- heime-lîche, adv.
- heim-lîche, adv.
- hein-lîche, adv.
- -en, adv.
- heime-lîche, stf.
- heim-lîche, stf.
- heime-lîcheit, stf.
- heim-lîcheit, stf.
- heime-lîchen, swv.
- heim-lîchen, swv.
- hein-lîchen, swv.
- heimelîn, stn.
- heimelisch-heit, stf.
- heimel-mûs, stf.
- heimen, swv.
- heimenen, adv.
- heimer, adv. s.
- heimer, stm. s. v. a.
- heimesch, adj. s.
- heimet, s.
- heim-garte, swm.
- hein-garte, swm.
- heim-ge-dinge, stn. s. v. a.
- heim-ge-ræte, stn.
- heim-ge-reite, stn.
- heim-ge-rihte, stn. vgl.
- heim-ge-sinde, swm.
- heim-ge-sinde, stn.
- heim-gras, stn.
- heim-holde, swm.
- heimisch, adj.
- heimischen, adv.
- heimischen, swv.
- heimît, stn. s.
- heiml-, s.
- heim-lëge, adj.
- heim-leite, stf.
- heim-leiten, swv.
- heim-lendisch, adj.
- heim-meier, stm. s. v. a.
- heimôde, s.
- heimôte, s.
- heimôt, s.
- heim-predige, swf.
- heim-reise, stf.
- heim-ruote, stf.
- heimsch, adj. s.
- heim-sëdel, adj.
- heimsen, swv.
- heim-setzen, swv.
- heim-stiure, stf.
- hein-stiure, stf.
- heim-stiuren, swv.
- heim-strâ?e, f.
- heim-suoche, stf.
- hein-suoche, stf.
- heim-suochen, swv.
- heim-suochen, stn.
- heim-suocher, stm.
- heim-suochunge, stf.
- heims-wîn, stm.
- heim-teilen, swv.
- heimunge, stf.
- heimuote, stfn.
- heimüete, stfn.
- heimuot, stfn.
- heimôte, stfn.
- heimôde, stfn.
- heimôt, stfn.
- heim-vart, stf.
- heim-vart-lich, adj.
- heim-vertigen, swv.
- heim-wander, stm.
- heim-wart, adv. s.
- heim-wart, adj.
- heim-wëc, stm.
- heim-wërt, adv.
- heim-wart, adv.
- heim-wësen, stn.
- heim-wist, stf.
- heim-wonunge, stf.
- heim-wurz, stf.
- heim-zogen, part. adj.
- heim-zogen, part. adj.
- hein, pron. s.
- hein, an. v. s.
- hein, stn. s.
- hein, stm.
- heinaht, s.
- heine, adv. swv. s.
- heinen, adv. swv. s.
- hein-gerihte, stn. s.
- heinisch, adj. s.
- heinl-, s.
- heinmuot, s.
- heint, s.
- heintz, s.
- heinzeler, stm.
- heiper, s.
- hei-rât, s.
- heir-bërg, s.
- heirbes-wurz, stf.
- heirsen, swv. s.
- heis, adj.
- heise, adj.
- heiser, adj.
- heisch, stm. s. v. a.
- heischen, an. v.
- heischunge, stf. s. v. a.
- heise, stf. adj. s.
- heisel, stn. s.
- heiser, adj. s.
- heiser-heit, stf.
- heiserîe, stf.
- heiser-lîchen, adv.
- heiserunge, stf.
- heisram, adj. s. v. a.
- hei-stalt, s.
- heister, stm.
- heistieren, swv.
- hei-stewer, stf. s.
- heit, s.
- heite, s.
- heit, stfm. m. f. m. m.
- heit-ber, stnf.
- heidel-ber, stnf.
- heiter, adj.
- heiter-blâ, adj.
- heitere, adv.
- heiter, adv.
- heitere, stf. vgl.
- heiter, stf. vgl.
- heiter-keit, stf.
- heiter-lîchen, adv.
- heiter-lieht, adj.
- heitern, swv.
- heiter-ne??el, swf. s.
- heiter-var, adj.
- heit-haft, adj. vgl.
- hei-tûbe, swf. s.
- heitzeler, stm. s.
- hei?, s.
- hei?, stm. n. vgl.
- hei?, adj.
- hei?-bluot, stn.
- hei?-bluotec, adj.
- hei?e, adv.
- hei?, adv.
- hei?e, stf. s. v. a. stm.
- hei?, stf. s. v. a. stm.
- hei?ec-lîche, adv.
- hei?en, stv. red. II.
- hei?en, swv.
- hei?en, swv.
- hei?en, stn.
- hei?en, swv.
- hei?enc-lich, adv. s.
- hei?er, stm.
- hei?erinne, stf.
- hei?-ge-müete, stn. s. v. a.
- hei?-grimme, adj.
- hei?-müetec, adj.
- hei?-muot, stm.
- hei?-ne??el, swf. s. v. a.
- hei?-sühtec, adj.
- hei?unge, stf.
- hei?-wëllec, adj.
- hei?-willec, adj.
- hei??en, stv. s.
- hêl, stm. n. adj. s. s. s.
- hel -lles, lles adj.
- hël -lles, lles adj.
- hël -lles, lles stm.
- hëlære, stm.
- hëler, stm.
- helb, stm. s.
- hël-bære, adj.
- hel-barte, swf. s.
- helbelinc, stm.
- helblinc, stm.
- helben, swv. s. v. a.
- hëlben, m. s.
- helbërt, s.
- helbieren, swv. s.
- helde, s.
- helde, swf.
- hëlde, part. adj. swm. s.
- helde, part. adj. swm. s.
- heldec, adj.
- helden, swv.
- helden-wurz, stf. vgl.
- helder, stm. s.
- hêle, adj. s.
- hëlec, adj. vgl.
- hële-käppel, stn. s.
- hëler, stm. s.
- hele-sû, stf.
- hëlen, stv. s.
- helet, stm. s.
- hëlewe, f. s.
- hëlf-, s.
- hëlfant, stm. s.
- hëlfære, stm.
- hëlfer, stm.
- hëlfærinne, stf.
- hëlfærîn, stf.
- hëlfe, stf.
- hilfe, stf.
- hëlfe-bære, adj.
- hëlfe-bërnde, part. adj.
- hëlfe-brief, stm.
- hëlfec, adj.
- hëlfic, adj.
- hëlfec-lich, adj. s. v. a. vgl.
- hëlfec-lîche, adv. vgl.
- hëlfec-lîchen, adv. vgl.
- hëlfe-gëlt, stn.
- hëlfe-ge-schrei, stn.
- hëlfe-haft, adj.
- hëlfe-knëht, stm.
- hëlfe-leistunge, stf.
- hëlfe-lich, adj. s. v. a.
- hëlf-lich, adj. s. v. a.
- hëlfe-lîche, adv. s. v. a.
- hëlf-lîche, adv. s. v. a.
- -en, adv. s. v. a.
- helfelinc, stm. s.
- hëlfe-los, adj.
- hëlf-los, adj.
- hëlfen, stv. I, 3.
- hëlfen-bein, stn.
- hëlfen-beinîn, adj.
- hëlfen-lîche, adv. s.
- hëlfen-lûs, stf.
- hëlfe-rede, stf.
- hëlfe-rîche, adj.
- hëlfe-vater, stm.
- helfte, stf.
- hëlfunge, stf.
- hël-heit, stf.
- hêli, s. v. a.
- hêlic, adj. s.
- hëlich, adj. adv. s.
- hêligen, swv. s.
- hêlinc, stm. s.
- helit, stm. s.
- hël-kappe, swf.
- hël-keppelîn, stn.
- hël-kleit, stn. s. v. a.
- hël-kuoche, swm.
- hëlle, adv.
- hëlle, stf.
- helle, stswf. vgl.
- helle-bant, stn.
- helle-barn, stn.
- helle-barte, swf. s.
- helle-bâsiliscus, stm.
- helle-bloch, stn.
- helle-boc, stm.
- helle-borte, f. s.
- helle-bracke, swm. vgl.
- helle-brant, stm.
- helle-brennen, stn.
- helle-brocke, m.
- helle-buobe, swm.
- hëllec, adj. in
- hellec, adj.
- hellic, adj.
- hellec-lich, adj.
- helle-diep, stm.
- helle-diet, stn.
- helle-egel, swf.
- helle-geist, stm.
- hellegen, swv.
- helligen, swv.
- helle-gerte, f.
- helle-giege, swm.
- helle-glocke, f.
- helle-gluot, stf.
- helle-got, stm.
- helle-gouch, stm.
- helle-grâve, swm.
- helle-grübel, stm. s.
- helle-grübel, stm. s.
- helle-gruft, stf.
- helle-grunt, stm.
- helle-gudel, stm.
- hellegunge, stf. s. s.
- helle-haft, adj.
- helle-haven, stm.
- helle-hei?, adj.
- helle-hirte, swm.
- helle-hitze, stf.
- helle-hunt, stm. vgl.
- helle-jeger, stm.
- helle-karkære, stm.
- helle-kint, stn.
- helle-knabe, swm.
- helle-knëht, stm.
- helle-kraft, stf.
- helle-krücke, swf.
- helle-künec, stm.
- helle-loch, stn.
- helle-môr, stm.
- helle-münzer, stm.
- hëllen, stv. I, 3.
- hëllen, stn.
- hëllen, swv.
- hellen, swv.
- hellen, swv.
- hellen, swv. s. v. a.
- hellen-barte, swf. s.
- helle-nôt, stf.
- hellen-sumpf, stm.
- helle-ohse, swm.
- helle-pfarre, stf.
- helle-phat, stm.
- helle-pîne, stf.
- helle-porte, stswf.
- helle-puze, stf.
- heller, stm. s.
- helle-rabe, swm.
- helle-reise, stf.
- helle-reiser, stm.
- helle-rîche, stn.
- helle-rigel, stm. vgl.
- helle-rîs, stn.
- helle-rise, swm.
- helle-ritter, stm.
- helle-riuwe, stf.
- helle-rôst, stm.
- helle-rouch, stm.
- helle-rüde, swm.
- helle-sac, stm.
- hellesch, adj. s.
- helle-schar, stf.
- helle-schenke, swm.
- helle-scherge, swm.
- helle-schübel, stm. s. v. a.
- helle-sêr, stn.
- helle-slô?, stn.
- helle-slunt, stm.
- helle-smit, stm.
- helle-sorge, f.
- helle-sôt, stm.
- helle-spie?, stm.
- helle-stanc, stm.
- helle-stîc, stm.
- helle-storch, stm.
- helle-strâ?e, stf.
- helle-stric, stm.
- helle-tal, stm.
- helle-tamph, stm.
- helle-tiefe, stf.
- helle-tor, stn.
- helle-trache, swm.
- helle-tranc, stn.
- helle-twanc, stm.
- helle-val, stm.
- helle-var -wes, wes adj.
- helle-vart, stf.
- helle-veste, stf.
- helle-viur, stn.
- helle-vluoch, stm.
- helle-vorhte, stf.
- helle-vrâ?, stm.
- helle-wâc -ges, ges stm.
- helle-wagen, stm.
- helle-wal, stm.
- helle-warc, stswm.
- helle-warge, stswm.
- helle-warte, swm.
- helle-wëc, stm.
- hell-wëc, stm.
- hel-wëc, stm.
- helle-welf, stm.
- helle-wërre, stf.
- helle-wiht, stm.
- helle-wirt, stm.
- helle-wî?e, stfn.
- helle-wolf, stm.
- helle-wurm, stm.
- helle-wurz, stf. vgl.
- helle-zage, swm.
- hellich, adj.
- hël-lich, adj.
- hël-lîche, adv. vgl.
- hël-lîchen, adv. vgl.
- hellinc, stm. s.
- hellinger, stm. stn.
- hellisch, adj.
- hellesch, adj.
- helsch, adj.
- hellunge, stf. s. v. a.
- hëllunge, stf.
- hell-wëc, stm. s.
- hëlm, stm.
- helm, m. s.
- helm-ackes, stf. s.
- hëlm-bant, stn. vgl.
- helm-barte, swf.
- hëlm-blëch, stn.
- hëlm-bouc -ges, ges stm.
- hëlm-dach, stn.
- hëlm-dicke, stf.
- hëlme, swm. s.
- hëlme-huot, stm. s.
- helmelîn, stn. s.
- helmel, stn. s.
- hëlme-lîste, swf.
- hëlmen, swv.
- hëlme-want, stf.
- hëlm-ge-nô?e, swm.
- hëlm-ge-span, stn.
- hëlm-gupfe, swf.
- hëlm-houwer, stm.
- hëlm-huot, stm.
- hëlme-huot, stm.
- hëlm-klanc -ges, ges stm.
- hëlm-kuppe, swf. s.
- helm-parte, swf. s.
- hëlm-schart, adj.
- hëlm-schîn, stm.
- hëlm-schirbe, swm.
- hëlm-snuor, stf. s. v. a.
- hëlm-spange, f.
- hëlm-spitze, f.
- hëlm-swende, stf.
- hëlm-va?, stn.
- hëlm-vënster, stf.
- hëlm-vuoter, stn.
- hëlm-zeichen, stn.
- hëln, stm. s.
- hëln, stv. I, 2.
- hëln, stn.
- heln, swv. in
- hëlnde, part. adj.
- hëlde, part. adj.
- help, stm. s.
- hêlsat, stm. s.
- helsch, adj. s.
- helse, stf.
- helsec, adj.
- helselîn, stn.
- helsen, swv.
- helsen, stn.
- helser, stm.
- helsinc, stm.
- helslinc, stm.
- helsunge, stf. in
- helt -des, des stm.
- heltenc-lîche, adv.
- hëltenze, s.
- helt-knebelîn, stn.
- helt-kreftec, adj.
- hêl-tuom, stn. s.
- hël-va?, stn.
- helvel, stn.
- hëlwe, stswf.
- hëlewe, stswf.
- hel-wëc, stm. s.
- helwërt, s.
- hêly, s. s.
- hëlze, stswf.
- helzen, swv. s.
- helzunge, stf. vgl.
- hem, adj.
- hembelinc, stm. s.
- hêm-burge, swm. s.
- hemde, stn.
- hemede, stn.
- hemde-blô?, adj.
- hemde-lachen, stn.
- hemdelîn, stn.
- hemdel, stn.
- hemede, stn. s.
- hemelen, swv. s. v. a.
- hemelîn, adj.
- hemelinc, stm.
- hëmelsch, adj. s.
- hemere, swf.
- hemer, swf.
- hemeren, swv.
- hemeren, swv.
- hemerlîn, stn.
- hemer-wurz, stf. s. v. a.
- hemide, stn. s.
- hemisch, adj.
- hemsch, adj.
- hemisch-lîche, adv.
- hemmen, swv. s.
- hemmen, stn.
- hempflich, adj. s.
- hemplî, stn. s.
- hemsch, adj. s.
- hemscher, stm.
- hemsterlîn, stn.
- hën, adv. s.
- hên, swv. s.
- henchen, swv. s.
- hende, adj. in
- hende-blô?, adj.
- hendec, adj. s.
- hende-kramph, stm.
- hendel-drücken, stn.
- hende-lich, adj. vgl. vgl.
- hendelîn, stn.
- hendelinc -ges, ges stm.
- hendelingen, adv.
- hendeln, swv. s.
- henden, swv.
- hende-nage, stf.
- hënder, adv. s.
- hender, stm.
- hendes, adv.
- hende-wringen, stn.
- hendigen, swv.
- henel, stn.
- hëne-vart, stf. s.
- hëne-wërt, adv. s.
- henfe, adj. s.
- henfelinc, stm.
- henfîn, adj.
- hêng, s.
- henge, stf. vgl.
- henge-boum, stm. s.
- hengel, stmfn.
- hengel-bein, stn.
- hengel-boum, stm.
- hengeler, stm.
- hengel-houbten, swv.
- hengelîn, stn.
- hengel-rieme, swm.
- hengel-ruote, swf.
- hengen, swv.
- henger, stm. s. v. a.
- henge-seil, stn.
- heng-seil, stn.
- hengest, stm.
- hengst, stm.
- hengest-ritter, stm.
- heng-îsel, stm.
- heng-îsen, stm.
- henke-mæ?ec, adj.
- henk-mæ?ec, adj.
- henken, swv. vgl.
- henker, stm. vgl.
- henker-lêhen, stn.
- henker-spil, stn.
- henke-wide, stf.
- henk-mæ?ec, adj. s.
- henlich, s.
- henne, stswf.
- hennel, stn.
- hennen-bërc, stm.
- hennen-ei, stn.
- hennen-vuo?, stm.
- hensche, s.
- henselîn, stm.
- hënste, adv. s.
- hent-lege, stf. s.
- hent-schuoch, stm. s.
- hentsche, stm. s.
- hent-schuochære, stm.
- hent-schuoch-gürtel, swm.
- henzeler, stm. s.
- hepe, swf.
- hepfe, f. s.
- hepfen, f. s.
- hepfich, adj.
- hepf-wîn, stm.
- heppe, swf. s.
- heppen-guot, stn.
- hër, pron. s. s.
- her, s.
- her, stn.
- hër, swm. s.
- hêr, swm. s.
- hër, adv. pron.
- hëre, adv. pron.
- hêr, adj. swm.
- hêre, adj. swm.
- hër-â, interj.
- hër-ab-hër, adv.
- heralt, stswm. s. v. a.
- heralde, stswm. s. v. a.
- hër-an-ba?, adv.
- her-arm, adj.
- herb, adj. s.
- her-ban, stm.
- her-barge, f. s.
- hër-ba?, adv.
- herbe, stn. s. v. a.
- her-bërge, stswf.
- her-bërgelîn, stn.
- her-bërgen, swv.
- her-bërgen, stn.
- her-bërgerîe, stf.
- her-bërgerinne, stf.
- her-bërgieren, swv.
- her-bërunge, stf.
- herbest, stm.
- herbst, stm.
- herbest-bëte, stf. vgl.
- herbest-bire, f.
- herbest-dinc, stn. vgl.
- herbesten, swv.
- herbest-garbe, f.
- herbest-ge-dinge, stn. s. v. a.
- herbest-ge-nuht, stf.
- herbest-ge-rihte, stn. s. v. a.
- herbest-ge-wërf, stn. s. v. a.
- herbest-huon, stn.
- herbest-mânôt, stm.
- herbest-mânet, stm.
- herbest-messe, stf.
- herbest-milch, stf.
- herbest-ouwestinne, stf.
- herbest-rëht, stn. s. v. a.
- herbest-schâf, stn.
- herbest-stiure, stf. s. v. a.
- herbest-teidinc, stn. s. v. a.
- herbest-vrœnde, stf.
- herbest-vruht, stf.
- herbest-zît, stf.
- her-birge, s.
- her-burge, s.
- her-brant, stn. s.
- hër-dan, adv. s.
- hërden, swv. s. unter
- herden, swv. s.
- hër-dës-halben, adv. präp.
- here, stn. s.
- hëre, adv. s.
- hêre, adj. swm. s.
- hêre, stf. in
- hêre-bërnde, part. adj.
- here-brant, stm.
- her-brant, stm.
- here-haft, adj. s.
- here-horn, stn.
- her-horn, stn.
- here-liute
- here-man, stm.
- her-man, stm.
- hêre-muot, stm.
- heren, swv. s.
- hêren, swv.
- hêren, swv.
- heres
- hêresîe, stf. s. v. a.
- her-gans, stf. s.
- herge, f. vgl.
- hêr-ge-beine, stn.
- her-ge-birge, stn. s. v. a.
- hër-gegen, adv.
- hêr-ge-muot, adj.
- hergen, swv. s.
- her-ge-selle, swm.
- hêr-ge-sidele, stn. vgl.
- her-ge-sinde, swm.
- her-ge-sinde, stn.
- hêr-ge-sinde, stn.
- herge-tuom, stn. s.
- her-ge-verte, swm.
- her-ge-wæte, stn.
- her-got, s.
- her-grâve, swm.
- her-haft, adj. adv. vgl.
- hër-heim, adv.
- hêr-heit, stf.
- her-horn, stn. s.
- her-huore, swf.
- herige, swv. s.
- herigen, swv. s.
- hër-în, adv. s.
- hêrîn, adj. s.
- herinc -ges, ges stm.
- herinc-sul, stf.
- herinc-vanc, stm.
- heringer, stm. stf.
- heringerîn, stm. stf.
- hër-innër, adv.
- hër-innër, adv.
- hêrisch, adj.
- hêrsch, adj.
- hêrischen, adv.
- hëri-tac, stm. s.
- herjen, swv. s.
- hër-kêre, stf.
- her-kraft, stf.
- her-lich, adj. adv. vgl.
- hêr-lich, adj.
- hêr-lîche, adv.
- hêr-lîchen, adv.
- hêr-lîcheit, stf.
- herlîn, stn.
- herle, stn.
- herl, stn.
- herlîn, stn. s.
- herlinc, stm.
- her-man, stm. s.
- hermde, stf. s. v. a.
- hermec-lich, adj.
- hermelîn, stn.
- hermelîn, adj. s. v. a.
- hermel-wisel, f.
- hërmen, swv. s.
- hermen, swv.
- hermen, stn.
- herme-zagel, stm.
- hermîn, adj. stn.
- härmîn, adj. stn.
- her-müede, adj.
- hern, swv. vgl.
- heren, swv. vgl.
- hërn-, s.
- hër-nâch, adv. s.
- hërne, stn. s.
- hernisch, s.
- her-nôt, stf.
- herolde, s.
- herolt, s.
- herpfære, s.
- herpfe, s.
- herpfen, s.
- her-phærit, stn.
- her-pfulwe, swm.
- hêrre, swm.
- hërre, swm.
- hêrre-got, stm.
- her-reise, stf.
- hêrrelîn, stn.
- hërren, stv. s.
- hêrren, swv.
- hërren, swv.
- hërren-bette, stn.
- hërren-brôt, stn.
- hërren-dienest, stm. vgl.
- hërren-ë??en, stn.
- hërren-gâbe, stf.
- hërren-gëlt, stn. vgl.
- hërren-ge-rihte, stn.
- hërren-ge-së??e, stn.
- hërren-gülte, stf. s. v. a.
- hërren-hiusel, stn.
- hërren-hûs, stn.
- hërren-knëht, stm.
- hêrren-kraft, stf.
- hêrren-lich, adj. vgl.
- hërren-liute
- hêrren-lôs, adj.
- hërren-man, stm.
- hërren-mütschelîn, stn.
- hërren-nôt, stf.
- hërren-phruonde, stf.
- hërren-sac, stm.
- hërren-sal, stm. vgl.
- hërren-siz, stm.
- hërren-tisch, stm.
- hërren-vas-naht, stf. s. v. a.
- hërren-veste, stf.
- hërren-zins, stm.
- herrin
- hërrisch, adj. s.
- her-ruofer, stm. vgl.
- her-sache, stf.
- hêr-sam, adj.
- hêrsch, adj. s.
- her-schaft, stf.
- hêr-schaft, stf.
- hêr-schaften, swv.
- hêr-schaft-stap, stm.
- her-schal, stm.
- her-schallen, stn.
- her-schar, stf.
- hêrsche-lîchen, adv.
- hêrschen, swv.
- hêrsen, swv.
- hërsen, swv.
- hêrscher, stm.
- hërscher, stm.
- hêrscherîn, stf.
- her-schif, stn.
- her-schilt, stm.
- her-schouwe, stf.
- her-schouwunge, stf.
- her-schrîære, stm. s. v. a.
- hêrschunge, stf.
- hersen, swv. s. v. a.
- hêrsen, swv. s.
- hërsen, swv. s.
- hersenier, stn.
- härsenier, stn.
- hersnier, stn.
- härsnier, stn.
- her-stange, swf.
- herstenier, stn. s.
- herster, stm. s.
- her-stiure, stf.
- her-strange, swm.
- her-strâ?e, f.
- hêr-stuol, stm.
- her-sumber, stmn.
- hert, adj. adv. s. s.
- hërt -des, des stm.
- hërt, stf.
- hërt-ambet, stn.
- hërtære, stm.
- hërter, stm.
- hert-bære, adj.
- herte, s.
- herte, adj.
- hert, adj.
- herte, stf. sw.
- hërte, swm. s.
- hertec, adj.
- hertec-heit, stf.
- hertec-lich, adj.
- hertec-lîche, adv.
- hertec-lîchen, adv.
- hërteler, stm. s. v. a.
- herte-lich, adj.
- herte-lîchen, adv.
- herten, swv.
- herten-lich, adj. s. v. a.
- hërter, stm. s.
- herte-stetec, adj.
- herte-stunge, f.
- hërt-gëlt, stn.
- hert-grîfec, adj.
- hërt-huon, stn.
- hërt-hûs, stn.
- hërt-ke??el, stm.
- hert-lîchen, adv. s.
- hert-müetec, adj.
- hert-müetec-heit, stf.
- hërt-phanne, f.
- hërt-rëht, stn.
- hërt-schilling, stm.
- hërt-stat, stf.
- hêr-tuom, stnm. s. v. a.
- hërt-val, stm. s. v. a.
- hërt-vellec, adj. s. v. a.
- hërt-vihe, stn.
- hërt-wëc, stm.
- hër-umbe, adv. s.
- hër-under, adv. s.
- herunge, stf.
- hër-valke, swm. s.
- her-vane, swm.
- hër-vart, stf.
- her-vart, stf.
- her-verten, swv.
- her-vluht, stf.
- her-vlühtec, adj.
- her-volc, stn.
- her-vride, stm.
- her-vüerer, stm.
- hër-vür, adv. s.
- her-wagen, stm.
- her-wart, adv. s.
- her-wæte, stn. s.
- herwe, adj. s.
- herwe, stf.
- her-wëc, stm.
- herwen, swv. in
- her-wërc, f. s.
- hër-wërt, adv.
- hër-wider, adv. s.
- herwîn, adj.
- hërze, swn.
- hërz, swn.
- hërz-, s. auch
- hërze-, s. auch
- hërze, adj. in
- hërze-bære, adj.
- hërze-blat, stn.
- hërze-bluot, stn.
- hërze-brëchen, stn.
- hërze-brëhen, stn.
- hërzec, adj. in
- hërzec-heit, stf. in
- hërzec-heit, stf. in
- her-zech-tuom, stn. s.
- hërzec-lich, adj. vgl.
- hërzec-lîche, adv.
- hërzec-lîchen, adv.
- hërzede, stn.
- hërze-drücken, stn.
- hërze-galle, swf.
- hërze-gër, stf. vgl.
- her-zege-tuomp, stn. s.
- hërze-grimme, adj.
- hërze-guot, adj.
- hërze-haft, adj. adv.
- hërze-haftec, adj.
- her-zeichen, stn.
- hërze-innec-lich, adj.
- hërze-klage, stf.
- hërze-krachen, stn.
- hërze-krût, stn. vgl.
- hërze-kumber, stm.
- hërze-kumber-lich, adj.
- hërze-küneginne, stf.
- hërze-künegîn, stf.
- hërze-lanc, adj.
- hërze-leide, stf. vgl. stn.
- hërze-leiden, swv.
- hërze-leit, adj.
- hërze-leit -des, des stn. s. v. a.
- hërze-lich, adj. s. v. a.
- hërzen-lich, adj. s. v. a.
- hërze-lîche, adv. s. v. a.
- hërzen-lîche, adv. s. v. a.
- -en, adv. s. v. a.
- hërze-liebe, stf. vgl. stn.
- hërze-liep, adj.
- hërze-liep -bes, bes stn.
- hërze-lôs, adj.
- hërze-lust, stm.
- hërze-minne, stf.
- hërzen-, s. auch
- hërzen, swv.
- herzen, swv.
- hërze-nabele, swm.
- hërzen-bërnde, part. adj. s. v. a.
- hërzen-dâht, stf. s.
- hërzen-gir, stf. s. v. a.
- hërzen-halp, adv.
- hërzen-jâmer, stm.
- hërzen-muot, stm.
- hërze-nôt, stf.
- hërzen-ouge, swn.
- hërzen-schouwære, stm.
- hërzen-sin, stm.
- hërzen-trisel, stm.
- herzen-tuom, stn. s.
- hërzen-vrô, adj.
- hërze-pîn, stf.
- hërze-quâle, stf.
- hërze-rëbe, swf.
- hërze-ric, stm.
- hërze-rite, swm.
- hërze-ritec, adj.
- hërze-riuwe, stf.
- hërze-riuwec-lîche, adv.
- hërze-roum, stm.
- hërze-schric, stm.
- hërze-senende, part. adj.
- hërze-sêr, stn. stf.
- hërze-sêre, stn. stf.
- hërze-siech, adj.
- hërze-siufte, swm.
- hërze-smërze, swm. s. v. a.
- hërze-sorge, stf.
- hërze-stô?, stm.
- hërze-süe?e, adj.
- hërze-suht, stf.
- hërze-sühtec, adj.
- hërze-sun, stm.
- hërze-swære, adj.
- hërze-swære, stf.
- hërze-swærende, part. adj.
- hërze-swër, swm.
- hërze-tohter, stf.
- hërze-trœstærinne, stf.
- hërze-trût, adj.
- hërze-trût, stmn.
- hërze-trût-ge-spil, swf.
- herze-tuom, stn. s.
- hërze-übel, adj.
- hërze-vîent, stm.
- hërze-vriundîn, stf.
- hërze-vriunt, stm.
- hërze-vriunt-schaft, stf.
- hërze-vröude, stf.
- hërze-vreude, stf.
- hërze-vrouwe, swf.
- hërze-wa??er, stn.
- hërze-wê, stn.
- hërze-weinen, swv.
- hërze-wêwe, swm. s. v. a.
- hërze-wol, adv.
- hërze-wunne, stf.
- hërzewurze, stf. vgl.
- hërz-ge-span, stn. s.
- hërz-ge-zwîge, stn.
- her-ziuc -ges, ges stm.
- hërz-lôse, f.
- her-zoge, swm.
- her-zogen-tuom, stn.
- her-zoger, stm.
- her-zoginne, stf.
- her-zogîn, stf.
- her-zogin, stf.
- her-zog-rîche, stn.
- her-zouwe, s. s.
- her-zouwinne, s. s.
- hërz-slehtec, adj. s. v. a.
- hërz-span, stn. vgl.
- hërz-sperre, stf. s. unter dem vorig.
- hërz-stëche, swm.
- herz-tuom, stn. s.
- her-zug, s. s.
- her-zuginne, s. s.
- hërz-vrâ?, stm.
- hêsch, adj. s.
- hësche, swm. vgl. stn.
- hëschen, swv.
- hëschen, stn. s. v. a.
- hëschezen, stn.
- hëschiz, m.
- heselîn, stn.
- heselîn, adj.
- heslîn, adj.
- hes-hunt, stm. s.
- hêsib, stn. s.
- heslîn, adj. s.
- hespe, f. s.
- hess, f. s.
- hesse-hunt, stm.
- hessen, swv. vgl.
- hesse-zohe, swf.
- hestec-lîche, adv. s.
- heste-lîche, adv. s.
- hesten, swv. in in
- heswe, adj.
- hetsche, swm.
- hetze-bolt, stm.
- hetze-hunt, stm. s.
- hetzen, swv.
- hetzen, stn.
- hetze-stric, stm.
- heu-, s.
- heu, f. s.
- heu, stn. s.
- heu, interj.
- heubet, stn. s.
- heubt, stn. s.
- heupt, stn. s.
- heuch, interj. vgl.
- heufel, stn. s.
- heugen, swv. s.
- hev-, s.
- heve-lich, adj. s.
- hevelîn, stn.
- heven, stm. stv. s. s.
- heven-man, stm.
- hewen, s.
- hexen-wërc, stn.
- hexse, f. s.
- hey, interj. s.
- he?-lich, adj. s.
- he??e, adj.
- he??ec, adj. s.
- he??ec-lich, adj.
- he??ec-lîche, adv.
- he??e-lich, adj. s.
- hî, adv. s.
- hî, interj.
- hî-bære, adj.
- hîbisk, stn. s.
- hickâ, interj.
- hickeln, swv.
- hie, pron. adv. s.
- hie, s.
- hie -wes?, wes? stm.
- hîe, swmf. s.
- hîe, swf. vgl.
- hiefal-ter, f.
- hiefe, swstf.
- hiefen-bluome, swmf.
- hiefen-kërn, stm.
- hieg, s.
- hieic, adj.
- hiels, s.
- hiemel, stm. s.
- hien, s. unter
- hîen, swv. in in
- heien, swv. in in
- hîen, swv. s.
- hie-naht, adv. s.
- hie-naht, adv. s.
- hiene-vart, stf. s.
- hîen-hâke, swm.
- hîennîa
- hient, adv. s.
- hiepe, s. s.
- hiepen-man, s. s.
- hiephalter, s.
- hier gewönl, gewönl. adv.
- hie, gewönl. adv.
- hiern, stn. s.
- hierte, m. s.
- hiesch, s.
- hie-sît, adv.
- hietten, swv. s.
- hie-wërt, adv.
- hie-wësen, stn.
- hîge, swmf. s.
- hî-ge-ræte, stn. s. v. a.
- hil-bære, adj. s.
- hî-leich, stm.
- hî-leichen, swv.
- hilf-, s.
- hille, s.
- hillec-lîchen, adv.
- hillen, swv. in
- hilmensch, adj. s.
- hilt, stf.
- hilte-diu, stf.
- hilte-grîn, stm.
- hilt-matte, swf.
- hilwe, swf. s.
- hilwe, swf.
- hilze, swf. s.
- himel, stm.
- himel-ange, m. f.
- himel-angel, m. f.
- himel-ar, swm.
- himel-balsem, stm.
- himel-bære, adj.
- himel-blâ -wes, wes
- himel-blatzen, stn.
- himel-blic, stm.
- himel-blitzen, stn.
- himel-bliz, stm.
- himel-bluome, swmf.
- himel-bote, swm.
- himel-brant, stm.
- himel-brôt, stn.
- himel-burger, stm.
- himel-dach, stn.
- himel-dëgen, stm.
- himele, stm. s.
- himelen, swv.
- himel-erbe, swm.
- himel-êre, stf.
- himel-gëbe, stf.
- himel-geist, stm.
- himel-ge-rüste, stn.
- himel-ge-sanc, stmn.
- himel-ge-sinde, stn.
- himel-ge-zierde
- himel-got, stm.
- himel-grâve, swm.
- himel-habe, swm.
- himel-hac, stm.
- himel-her, stn.
- himel-hërre, swm.
- himel-hêr-schaft, stf.
- himel-hof, stm.
- himel-holz, stn.
- himel-hort, stm.
- himel-hûs, stn.
- himelîn, stn.
- himelisch, adj. vgl.
- himelsch, adj. vgl.
- himelitz, swm. swv. s.
- himelitzen, swm. swv. s.
- himelize, stn.
- himel-jeger, stm.
- himel-keiser, stm.
- himel-keiserîn, stf.
- himel-kint, stn.
- himel-kleit, stn.
- himel-kôr, stm.
- himel-kraft, stf.
- himel-krist, stm.
- himel-krône, stf.
- himel-künec, stm.
- himel-küneginne, stf.
- himel-künegîn, stf.
- himel-lant, stn.
- himel-leiter, stf.
- himel-lich, adj.
- himel-lîchen, adv.
- himel-lieht, stn.
- himel-lîp, stm.
- himel-litze, swm.
- himel-litzen, swv. stn.
- himel-lôn, stm.
- himel-margarîte, swf.
- himel-mast, stfn.
- himel-mucke, swf.
- himel-nabe, stf.
- himel-nëst, stn.
- himel-phat, stm.
- himel-phetter, stm. s.
- himel-phluoc, stm.
- himel-phruonde, stf.
- himel-porte, f.
- himel-portenære, stm.
- himel-rîche, stn.
- himel-rîchsære, stm.
- himel-rinc, stm.
- himel-rîs, stn.
- himel-rôse, swfm.
- himel-rote, stf.
- himel-sanc, stmn.
- himel-sarc, stm.
- himelsch, adj. s.
- himel-schar, stf.
- himel-schepfer, stm.
- himelsch-lich, adj. s. v. a.
- himel-schouwerîn, stf.
- himel-schranze, swm.
- himel-schuole, stf.
- himel-sëgen, stm.
- himel-seite, swm.
- himel-sippe, swm.
- himel-slô?, stn.
- himel-slü??el, stm.
- himel-spêre, f.
- himel-spîse, stf.
- himel-spitze, f.
- himel-sprü??el, stm.
- himel-stat, stf.
- himel-stele, swf. s.
- himel-stelle, stf.
- himel-stërn, m.
- himel-stîc, stm.
- himel-stier, stm.
- himel-strâ?e, f.
- himel-stuol, stm.
- himel-tier, stn.
- himel-tocke, swf.
- himel-tor, stn.
- himel-tou -wes, wes stn.
- himel-tragende, part. adj.
- himel-trappe, swm.
- himel-trôn, stm.
- himel-trôr, stmn.
- himel-trût, stm.
- himel-tuoch, stn.
- himel-tür, stf.
- himelunge, stf.
- himel-vane, swm.
- himel-var, adj.
- himel-vart, stf.
- himel-varwe, stf.
- himel-varwen, swv.
- himel-vater, m.
- himel-vels, stm.
- himel-vënster, stn.
- himel-veste, stf.
- himel-videlære, stm.
- himel-viur, stn.
- himel-vlade, swm.
- himel-vogel, stm.
- himel-voget, stm.
- himel-vogetinne, stf.
- himel-vröude, stf.
- himel-vrouwe, swf.
- himel-vruht, stf.
- himel-vürste, swm.
- himel-wagen, stm.
- himel-wât, stf.
- himel-wëc, stm.
- himel-wëger, stm.
- himel-weibel, stm.
- himel-wërbel, stm.
- himel-werme, stf.
- himel-wirt, stm.
- himel-wunne, stf.
- himel-würzelîn, stn.
- himelze, stn. s.
- himelz, stn. s.
- himel-zeichen, stn.
- himel-ziere, stf.
- himel-zirkel, stm.
- himel-zitwar, stm.
- himiliz, stn. s.
- himlitz, swm. swv. s.
- himlitzen, swm. swv. s.
- himmel, stm. s.
- himpeler, stm. s.
- hin, adv. s.
- hin, adv.
- hine, adv.
- hin-aben, adv.
- hî-naht, adv.
- hî-naht, adv.
- hin-blâser, stm.
- hin-bringære, stm.
- hin-brit, stn.
- hin-dan, s. s.
- hindan, s. s.
- hin-dan-rihtunge, stf.
- hinde, swf.
- hinde-kilber, f. vgl.
- hinden, adv.
- hinden-bære, adj.
- hinden-kalp, stn. s.
- hinden-ort, adv.
- hinden-vuo?, stm.
- hinder, adj. swm.
- hinder, präp.
- hinder, adv.
- hinderære, stm.
- hinder-ba?, adv.
- hinder-brëchen, stn.
- hinder-buoc, stm.
- hinder-burc, stf.
- hinder-denken, swv. an.
- hinder-denkunge, stf.
- hinder-dingen, stn.
- hindere, swm. adv. swv. s.
- hinderen, swm. adv. swv. s.
- hinder-gân, v. an. red.
- hinder-ganc, stm.
- hinder-ganc-brief, stm.
- hinder-gedemler, stm.
- hinder-ge-kôse, stn.
- hinder-gengic, adj.
- hinder-grîfen, stv. II.
- hinder-guot, stn.
- hinder-halt, stm.
- hinder-heischunge, stf.
- hinder-heldic, adj.
- hinter-huot, stf.
- hinder-hûs, stn.
- hinder-klaffen, swv.
- hinder-klaffen, stn.
- hinder-kleffer, stm.
- hinder-komen, stv. I, 2.
- hinder-kôsære, stm.
- hinder-kœse, stn.
- hinder-kôsen, swv.
- hinder-kôsen, stn.
- hinder-kôsunge, stf.
- hinder-lâge, stf. vgl.
- hinder-legen, swv.
- hinder-lich, adj.
- hinder-ligen, stv. I, 1.
- hinder-list, stm.
- hinder-listec, adj.
- hinder-lister, stm.
- hinder-lôsen, swv.
- hinder-mære, stn.
- hindern, swv.
- hindernisse, stn.
- hindernüsse, stn.
- hinder-predigerinne, stf.
- hinder-rede, stf.
- hinder-redec, adj.
- hinder-reden, swv.
- hinder-reden, stn.
- hinder-reder, stm.
- hinder-rîten, stv. II.
- hinder-rucke, adv.
- hinder-ruoder, stn.
- hindersal, stn.
- hinder-sæ?e, swm.
- hinder-së??e, swm.
- hinder-sæ?el, stm. s. v. a.
- hinder-sæ?-haftec, adj.
- hinder-schilt, stm.
- hinder-schrenken, stn.
- hinder-sëhen, stn.
- hinder-setzen, swv.
- hinder-së??e, swm. s.
- hinder-sidele, swm.
- hinder-sitze, adv.
- hinder-slac, stm.
- hinder-slahen, stv. I, 4.
- hinder-slahen, stn.
- hinder-slîchen, stv. II.
- hinder-slîchen, stn.
- hinder-snîden, stv. II.
- hinder-sprâche, stf.
- hinder-sprëchen, stv. I, 2.
- hinder-sprëcher, stm.
- hinder-stellec, adj.
- hinder-stendec, adj.
- hinder-stich, stm.
- hinder-stiure, stf.
- hinder-swanc, stm.
- hinder-swich, stm.
- hinder-swîchen, stn.
- hinder-teil, stn.
- hinder-trit, stm.
- hinder-tür, stf.
- hinder-türlîn, stn.
- hinder-varn, stv. I, 4.
- hinder-velle, stf.
- hinder-vrâge, stf.
- hinder-wart, adv. s.
- hinder-wer, stf.
- hinder-wërf, stm.
- hinder-wërt, adv.
- hinder-wart, adv.
- hinder-wërtec, adv.
- hinter-wërtec-lîchen, adv.
- hinder-wërtlingen, adv.
- hinder-wîse, adv.
- hinder-wurf, stm.
- hinder-ziehen, stv. III.
- hind-louf, stm. s.
- hine, adv. s.
- hine-ba?, adv.
- hî-neht, adv. s.
- hî-net, adv. s.
- hine-scheide, s.
- hine-vart, s.
- hine-wërt, s.
- hin-ganc, stm. vgl.
- hin-gëber, stm.
- hingeln, swv.
- hin-hinder, adv. vgl. oben unter
- hinke, swm.
- hinkel, stn. s.
- hinken, stv. I, 3.
- hinken, stn.
- hin-kêre, stf. vgl.
- hin-læ?ec, adj.
- hin-læ?-lich, adj.
- hin-leger, stm.
- hin-lêhen, stn.
- hin-lîhen, stn.
- hin-louf, stm. vgl. vgl.
- hin-loufen, stn.
- hinnan, adv. s. u.
- hinnân, adv. s. u.
- hinnân-kêre, stf. s.
- hinnant-hin, adv. s.
- hinne, adv. s.
- hinne, adv. vgl.
- hin-nëmec, adj.
- hinnen, adv.
- hinnen, adv.
- hinnen, adv. s.
- hinnen-kêre, stf. s. v. a.
- hinnen-scheide, stf. vgl.
- hinnent-hin, adv. s.
- hinnen-vart, stf. s.
- hinper, stn. s.
- hin-reise, stf.
- hin-scheide, stf. s. v. a.
- hin-scheiden, stn.
- hin-schiebe, stf. vgl.
- hînt, adv. s.
- hint-ber, stn.
- hinte, swf. s.
- hînte, adv. s.
- hinter-, s.
- hîntes, adv. s. v. a.
- hint-kalp, stn.
- hint-louf, stm.
- hint-louf-bluome, mf.
- hînt-stunt, s.
- hin-über, adv.
- hin-ûfen, adv.
- hin-var, stf.
- hin-vart, stf.
- hine-vart, stf.
- hin-vellec, adj.
- hin-vlie?unge, stf.
- hin-vlühtec, adj.
- hin-wëc, adv.
- hin-wërf, stm. vgl.
- hin-wërt, adv.
- hine-wërt, adv.
- -wart, adv.
- hin-wurf, stm. s. v. a.
- hinze, präp. conj.
- hinz, präp. conj.
- hin-zerrer, stm.
- hin-ziehen, stn.
- hin-zuc, stm.
- hin-zückec, adj.
- hipe, f.
- hipelîn, stn.
- hipen-man, stm.
- hippen-happen, vgl.
- hir, stn. s.
- hir, stf. stmnf.
- hir
- hiu
- hi?
- hiralde, swm. s.
- hî-rât, stmf.
- hî-rât, stmf.
- hî-rât-brief, stm.
- hî-râten, swv.
- hî-rât-guot, stn.
- hî-rât-liute
- hî-rât-stiure, stf. s. v. a.
- hir-bërge, s. s.
- hir-burgen, s. s.
- hire?, stm. s.
- hir-lich, adj. adv. s. s.
- hirmen, swv. s.
- hirmen, swv.
- hirn, stn. s.
- hirn-becken, stn.
- hirn-bein, stn.
- hirn-bolle, swm.
- hirne, stn.
- hirn, stn.
- hirnen, swv. s.
- hirne-schal, f. s.
- hirn-geil, adj.
- hirn-gupfe, swf.
- hirn-hût, stf.
- hirn-kopf, stm.
- hirn-lôs, adj.
- hirn-ribe, swfm. vgl.
- hirn-rëbe, swfm. vgl.
- hirn-schal, stswf.
- hirne-schal, stswf.
- hirn-schëdel, stm.
- hirn-scheitel, f.
- hirn-schîbe, swf.
- hirn-schidunge, stf.
- hirn-schiel, stm.
- hirn-stal, stn.
- hirn-suht, stf.
- hirn-vël, stn.
- hirn-wüetec, adj.
- hirn-wüetec-heit, stf.
- hirs, stm. s.
- hirschen, swv. s.
- hirschîn, adj. s.
- hirse, swstm.
- hirs, swstm.
- hirse-grütze, stnf.
- hirse-grû?, stmf.
- hirse-korn, stn.
- hirse-körnelîn, stn.
- hirsen-vëse, swf.
- hirtære, stm. s.
- hirte, stswm. stf.
- hirt, stswm. stf.
- hirte-hütte, f.
- hirtekeit, stf. s.
- hirtelîn, stn.
- hirte-lôs, adj.
- hirten, swv. in
- hirten-ambet, stn.
- hirten-hûs, stn.
- hirten-lêhen, stn. s.
- hirten-rëht, stn.
- hirten-sac, stm.
- hirt-sac, stm.
- hirten-stap, stm.
- hirten-tuom, stn.
- hirter, stm. s.
- hirt-lêhen, stn.
- hirt-lich, adj.
- hirt-lîchen, adv.
- hirt-phenninc, stm.
- hirt-sac, stm. s.
- hirt-same, stf.
- hirt-schaft, stf.
- hirtz, stm. s.
- hir-wërgen, swv. s.
- hir?, stm.
- hir?eler, stm.
- hir?eln, swv. in s. das vorige.
- hir?en-rieme, swm.
- hir?-ge-hürne, stn.
- hir?-ge-schrei, stn.
- hir?-ge-wîge, stn.
- hir?-hals, stm.
- hir?-horn, stn.
- hir?-hornîn, adj.
- hir?-hût, stf.
- hir?în, adj.
- hir?-lëbere, f.
- hir-zoge, swm. s.
- hir?-plân, stm.
- hir?-swam, stm.
- hir?-vart, stf.
- hir?-vei?te, stf.
- hir?-würmelîn, stn.
- hir?-wurz, stf.
- hir?-zunge, swf.
- hir?-zungen-wîn, stm.
- hischen, swv. stn. s.
- hispe, f.
- hispen, swv.
- hîster, adj.
- hî-stiure, stf. s. v. a.
- hî-stiuren, swv.
- histôrje, stswf.
- histôrjen-meister, stm.
- hitze, stf.
- hitzec, adj.
- hitzic, adj.
- hitzec-lîche, adv.
- hitzec-lîchen, adv.
- hitzede, stf.
- hitzegen, swv.
- hitze-lîchen, adv. s. v. a.
- hitzel-reide, f. vgl.
- hitzen, swv.
- hitzenunge, stf.
- hitze-rîche, adj.
- hitze-rôt, adj. s.
- hitz-gadem, stn.
- hiu, adv. s. s.
- hiu, interj. vgl.
- hiubel-huot, stm.
- hiubelîn, stn.
- hiufalter, s.
- hiufe, stf. s.
- hiufec-lîche, adv.
- hiufel, stfn. stn.
- hiufelîn, stfn. stn.
- hiufelîn, stn.
- hiufeln, swv.
- hiufeln, stn.
- hiufelunge, stf.
- hiufolter, s.
- hiulen, swv.
- hiulen, stn.
- Hiune, swm.
- hiune, swm.
- hiunisch, adj.
- hiunisch, adv.
- hiure, adj. in
- hiure, adv.
- hiurec, adj.
- hiuren, swv.
- hiurlinc -ges, ges stm.
- hiusære, stm. in
- hûsære, stm. in
- hiusec, adj.
- hiuselîn, stn.
- hius-lîche, adv.
- hius-lîchen, adv.
- hius-linc, stm.
- hiu-stiure, stf. s.
- hiutære, stm.
- hiute, adv.
- hiutec, adj.
- hiutec, adj. in
- hiutelîn, stn.
- hiutel, stn.
- hiutel-vase, swm.
- hiuten, swv. s.
- hiute-wagen, stm.
- hiute-zucker, stm.
- hiut-lanc, adv.
- hiuw, s.
- hiuwe, swm. s.
- hiuwel, stmf. vgl.
- hûwel, stmf. vgl.
- hiuweln, swv. s.
- hiuwen, s.
- hiuwer, adv. s.
- hiu?e, adj.
- hiu?e, stf.
- hiu?en, swv. vgl.
- hiuzen, swv. stn. interj.
- hîwe, swmf. swn.
- hîe, swmf. swn.
- hîwen, swv. s. auch
- hîen, swv. s. auch
- hiwer, adv. swv. s.
- hiwern, adv. swv. s.
- hiwe-schrëcke, swm. s.
- hîwische, stn.
- hîwisch, stn.
- hlu?, stm. s.
- hô, adj. adv. stf. s.
- hob, stm. s.
- hobe-, s.
- hobel, stm.
- hobel, s.
- hobelen, s.
- hobel-îsen, stn.
- hobel-wagen, stm.
- hoben, swv. s.
- hobisch, s. s.
- höbischære, s. s.
- hob-îsen, stn. s.
- hob-wurz, stf. vgl.
- hôch, interj. vgl.
- hôch, adv. stf. s. s.
- hœch, adv. stf. s. s.
- hôch, adv. stf. s. s.
- hœch, adv. stf. s. s.
- hôch, adj.
- hôch-beine, adj.
- hôch-be-schorn, part. adj.
- hôch-bochen, stn.
- hôch-edel, adj.
- hôcheit, stf. s.
- hôch-engel, stm.
- hôch-en-ouwen, swv.
- höchet, stm. s.
- hôch-ge-birge, stn.
- hôch-ge-born, part. adj.
- hôch-ge-bot, stn.
- hôch-ge-burt, stf.
- hôch-ge-burte, swm. s. v. a.
- hôch-ge-danc, stm.
- hôch-ge-dinge, stn.
- hôch-ge-gürt, part. adj.
- hôch-ge-hêret, part. adj.
- hôch-ge-krœnet, part. adj.
- hôch-ge-lêret, part. adj.
- hôch-ge-lobet, part. adj.
- hôch-ge-lopt, part. adj.
- hôch-gëlt, stn. vgl.
- hôch-ge-mâc, adj.
- hôch-ge-meit, adj.
- hôch-ge-melt, part. adj.
- hôch-ge-më??en, part. adj.
- hôch-ge-müete, stn.
- hôch-ge-müetec, adj.
- hôch-ge-muot, adj.
- hôch-ge-nant, part. adj. s. s.
- hôch-ge-nendec, adj.
- hôch-ge-priester, stm.
- hôch-ge-ræte, stn.
- hôch-ge-rihte, stn.
- hôch-ge-schaft, part. adj.
- hôch-ge-schaft, stf.
- hôch-ge-sidele, stn. vgl.
- hôch-ge-slaht, adj.
- hôch-ge-stüele, stn.
- hôch-ge-tiuret, part. adj.
- hôch-ge-triuwe, adj.
- hôch-ge-vertec, adj. s. v. a.
- hôch-ge-vriunt, part. adj.
- hôch-ge-walt, stm.
- hôch-ge-wëgen, part. adj.
- hôch-ge-wihte, stn.
- hôch-ge-wilde, stn.
- hôch-ge-zieret, part. adj.
- hôch-ge-zît, stf. n. s.
- hôch-ge-zîten, stn. vgl.
- hôch-gülte, adj.
- hôch-gülte, stf.
- hôch-gültic, adj.
- hôch-gültic-heit, stf.
- hôch-haltunge, stf.
- hôch-heit, stf.
- hôch-holz, stn.
- hôch-huober, stm. s. v. a.
- hôch-hûs, stn.
- hôch-klimmec, adj.
- hôch-klingære, stm.
- hôch-klunge, adj.
- hôch-kunst, stf.
- hôch-kust, stf.
- hôch-lêrer, stm.
- hôch-lich, adj.
- hôch-lingære, stm.
- hôch-lût, adj.
- hôch-lûtic, adj.
- hôch-lûtes, adv.
- hôch-meister, stm.
- hôch-mësse, stf.
- hôch-minne, stf.
- hôch-mittiche, swm.
- hôch-müete, stf. vgl.
- hôch-muot, stf. vgl.
- hôch-müetec, adj.
- hôch-müetec-heit, stf.
- hôch-müetec-lîche, adv. vgl.
- hôch-müetegen, swv.
- hôch-muot, stf. s.
- hôch-muot, stm.
- hôch-muot-lîche, adv. s. v. a.
- hôch-port-schif, stn.
- hôch-prophête, swm.
- hôch-reden, swv.
- hôch-rihter, stm.
- hôch-scheffe, swm. s. v. a.
- hôch-schuole, stf.
- hôch-seichære, stm.
- hôch-senger, stm.
- hôch-sidel, f.
- hôch-spitzec, adj.
- hôch-springe, adj.
- hôch-sprunge, adj.
- hœchste, stf. s.
- hôch-stift, stf.
- hôch-stuol, stm.
- hôch-tiutsch, adj.
- hôch-trabende, part. adj.
- hôch-trage, adj.
- hôch-tragende, part. adj.
- hôch-vart, stf.
- hôch-vart, stm.
- hôch-vart-lich, adj.
- hôch-vater, stm.
- hôch-verte, adj.
- hôch-vertec, adj.
- hôch-vertic, adj.
- hôch-vertec-heit, stf.
- hôch-vertec-lich, adj.
- hôch-vertec-lîche, adv.
- hôch-vertelîn, stn.
- hôch-verten, swv.
- hôch-verten, stn.
- hôch-vertigære, stm.
- hôch-vertigen, swv.
- hôch-vert-lich, adj. s.
- hôch-vert-lîche, adv.
- hôch-vliegende, part. adj.
- hôch-walt, stm.
- hôch-wërc, stn.
- hôch-wilt-bræte, stn.
- hôch-wirdec, adj.
- hôch-wirdec-heit, stf.
- hôch-wirdigen, swv.
- hôch-zît, stf. stn.
- hôch-ge-zît, stf. stn.
- hôch-zît-bat, stn.
- hôch-zît-brôt, stn.
- hôch-zît-büechelîn, stn.
- hôch-zîtec-lich, adj. vgl.
- hôch-zîten, swv.
- hôch-zîten, stn.
- hôch-zît-gast, stm.
- hôch-zît-ge-want, stn.
- hôch-zît-hof, stm.
- hôch-zît-kopf, stm.
- hôch-zît-krût, stn.
- hôch-zît-lich, adj. s. v. a.
- hôch-zît-mâl, stn.
- hôch-zît-schenke, stf.
- hôch-zît-tac, stf.
- hocke, swm. s.
- hocke, s.
- hockener, s.
- hocker, s.
- hocker, stm. s. v. a.
- hockereht, adj. s. v. a.
- hôde, swm.
- hœdelîn, stn.
- hodel-ros, stn.
- hôden, swv. s.
- hôden-sac, stm.
- hôden-slac, stm.
- hôder, stm. s.
- hof -ves, ves stm.
- hof-
- hof-ahte, swf.
- hof-ambet, stn.
- hof-amman, stm.
- hofe, stf. s.
- hofel, s.
- hofeln, s.
- hofen, s.
- hofene, stf. s.
- hofer, s.
- hofert, s.
- hoffart, stfm. s.
- hoffatel, stm. s.
- hôffe, swm. s.
- hoffe, stf. vgl.
- hoffec, adj. in
- hoffel, s. s.
- hoffeln, s. s.
- hoffe-lôs, adj.
- hoffen, swv.
- hoffen, stn.
- hoffene, stf. s. v. a.
- hoffen-lich, adj. s.
- hoffenunge, stf.
- hoffer, stm. in
- hoffer, stm. s. s.
- hoffunge, stf. s. s.
- hoffieren, s. s.
- hoffierer, s. s.
- hofinger, stm. s.
- hoffinger, stm. s.
- hôf-îsen, stn. s.
- hof-lich, adj. adv. s.
- hof-lich, adj.
- hoffen-lich, adj.
- hoflen, swv. s.
- höflîn, adj. s.
- hofolter, s.
- hofrat, adj. s.
- hofrot, adj. s.
- hofrat, adj. s.
- hofrot, adj. s.
- hofrit, s.
- höfsch, adj. s.
- hofscherîn, stf. s.
- hog-, s.
- hoger, stm. s.
- hôhe, adv.
- hœhe, stf.
- hôhe, stf.
- hôhec-heit, stf.
- hœhede, stf.
- hôheim, stm. s.
- hôhe-lîchen, adv. vgl.
- hôhen, swv. s.
- hœhen, swv. vgl.
- hôhen-lîche, adv. vgl.
- hœher, stm. in
- hôher-muot, stm.
- hœhern, swv.
- hôhes, adv.
- hôhest, s.
- hœhest, s.
- hœheste, stnf.
- hôhe-vart, stf. s.
- hôh-vart, stf. s.
- hôh-lich, adj. s.
- hoi, interj. vgl. vgl.
- hoy, interj. vgl. vgl.
- hôî, stf. s.
- hoier, stm. s.
- hokener, stm. s.
- hokereht, stm. s.
- hol, adj.
- hol, stf. s.
- hol, stn. stn. m. vgl.
- hol, swf.
- holær, stm. s.
- hol-banger, stm. s.
- hol-ber, stnf.
- hol-ber, stf. s.
- holche, swm.
- holde, swm. s.
- holde, swf.
- holde, stf. s.
- holde, s.
- holdec-lîchen, adv. vgl.
- holdenunge, stf.
- holder, s.
- holder-bere, f.
- holder-bleter-saft, stn.
- holder-blüe-muos, stn.
- holder-blüete, stf.
- holder-bluome, swmf. vgl.
- holder-boum, stm.
- holder-knopf, stm.
- holder-marc, stn.
- holdern, swv. s.
- holder-stoc, stm.
- holder-stûde, swf.
- holeche, swm. s.
- hôleht, adj. f. m.
- holen, swv. s.
- holenter, s.
- holer, s.
- holer-, s.
- hölern, swv.
- hole-wurz, stf. s.
- holfte, s. s.
- holge, s. s.
- hol-hipe, swf. s. v. a.
- hol-hipen, swv.
- hol-hiper, stm.
- holi-krâ, f.
- hol-îsen, stn.
- holler, s.
- holler-blâsen, stn. s.
- holle-wurz, stf. s.
- hol-louch, stm.
- holn, swv.
- holen, swv.
- holn, swv. in vgl.
- höln, swv. in vgl.
- holnder, s.
- holne, part. adv.
- holpeln, swv. s. unter
- holpoldei, stm. s.
- holr, s.
- holre, s.
- holr-blâsære, stm.
- holr-blâsen, stn.
- hölrec, adj.
- holre-rant, stm.
- holr-floite, swf. vgl.
- holr-phîfære, stm. s. v. a.
- holstern, swv.
- hol-sunne, stf. s.
- holt -des, des adj. vgl.
- holtât
- holter, s.
- holt-lîche, adv. s. v. a.
- holt-lîchen, adv. s. v. a.
- holt-rûne, stf.
- holt-schaft, stf.
- holt-selic, adj. adv.
- holunge, stf. vgl.
- holunter, stm.
- holunder, stm.
- holunder-bluome, swmf. vgl.
- hol-visch, stm. s. v. a.
- hol-wanger, stm.
- hol-wangerisch, adj.
- hol-wangisch, adj.
- hol-wëge-scheide
- hol-wërc, stn.
- hol-wurz, stf.
- hole-wurz, stf.
- holle-wurz, stf.
- holz-wurz, stf.
- holz, stn.
- holz-acker, swm.
- holz-ackes, stf.
- holz-apfalter, f.
- holz-apfel, stm.
- holz-bir, f.
- holz-biunte, stf. s.
- holz-boc, stm.
- holz-brort, stm.
- holz-buo?e, stf.
- holz-dinc, stn.
- hölzelîn, stn.
- holze-lôs, adj.
- holzen, swv.
- holz-epfellîn, stn.
- holzer, stm.
- holz-gatze, f.
- holz-gëlt, stn.
- holz-grâve, swm.
- holz-grâve-schaft, stf.
- holz-habere, swm.
- holz-hacker, stm.
- holz-hage, swm.
- holz-halp, adv.
- holz-heie, swm.
- holz-heier, stm.
- holz-hërre, swm.
- holz-hof, stm.
- holz-hou -wes, wes stm.
- holz-houwer, stm.
- holz-hûfe, swm.
- holz-huon, stn.
- holzîn, adj. s.
- holz-kæse, stm.
- holz-klâfter, stf.
- holz-knëht, stm.
- holz-korn, stn.
- holz-lêhen, stn.
- holzler, stm. s.
- holz-lîte, stf.
- holz-lœse, stf.
- holz-man, stm. vgl.
- holz-marke, stf.
- holz-marklach, stn.
- holz-matte, swf.
- holz-meier
- holz-meister, stm.
- holz-mucke, swf.
- holz-muoje, f.
- holz-muowe, f.
- holz-öl, stn.
- holz-phenninc, stn.
- holz-phorte, swf.
- holz-rëht, stn.
- holz-rouch, stm.
- Holz-sæ?e, swm.
- holz-schif, stn. vgl.
- holz-schîten, stn.
- holz-schuoch, stm.
- holz-schuoch-macher, stm.
- holz-schuoher, stm.
- holz-schuoster, stm.
- holz-slegel, stm.
- holz-stîc, stm.
- holz-trager, stm. s. v. a.
- holz-tûbe, swf.
- holzunge, stf.
- holz-vart, stf.
- holz-vlœ?er, stm.
- holz-wagen, stm.
- holz-warte, swm.
- holz-wëc, stm.
- holz-wërc, stn.
- holz-wërc-man, stm.
- holz-wîn, stm.
- holz-wîp, stn. vgl.
- holz-wurm, stm.
- holz-wurz, stf. s. auch
- hôm-, s.
- hœme, m. s.
- hôn, stn. s.
- hôn, stn. s.
- hôn, stm.
- hœnde, stf.
- hœne, stf.
- hœne, adj.
- honec, ges stn.
- honic -ges, ges stn.
- honec-benît, stn. s. v. a.
- honec-gëlt, stn.
- honec-gëltære, stm.
- honec-griebelîn, stn.
- honec-huobe, swf.
- honec-kuochelîn, stn.
- honec-mæ?e, adj.
- honec-mæ?ec, adj.
- honec-mete, stm. s. v. a.
- honec-më??er, stm.
- honec-rœre, swf.
- honec-saffec, adj.
- honec-sam, adj.
- honec-seim, stm.
- honec-seimlîn, stn.
- honec-süe?e, adj.
- honec-tou -wes, wes stn.
- honec-trage, swmf.
- honec-tranc, stn.
- honec-tropfe, swm.
- honec-trôr, stmn.
- honec-var -wes, wes adj.
- honec-va?, stn.
- honec-vlie?ende, part. adj.
- honec-vlu?, stm.
- honec-vlü??ec, adj.
- honec-wabe, swmf.
- honec-wap -bes, bes stn.
- honec-wa??er, stn.
- honec-wir?, stn.
- hœnec, adj.
- hônede, stf. s.
- honegen, swv.
- honigen, swv.
- hongen, swv.
- hônen, swv.
- hœnen, swv.
- hœnen, stn.
- hœnen, swv.
- hœnen, stn.
- hœner, stm.
- höner-käufel, stm. s.
- hône-wîse, stf.
- honic, stn. s.
- hönic, stn. s.
- höniclîn, stn.
- hönigec, adj.
- honigen, swv. s.
- hongen, swv. s.
- hœnigen, swv. in
- honigîn, adj.
- hœnisch, adj.
- hôn-kust, stf.
- hôn-lachen, swv.
- hôn-lâge, stf.
- hônlich, adj.
- hœnlich, adj.
- hôn-lîche, adv.
- hœn-lîche, adv.
- -en, adv.
- honne, swm. s.
- honne-, swm. s.
- hôn-sam, adj.
- hôn-schaft, stf.
- hôn-sprâche, stf.
- hœnunge, stf.
- hopel-rei, swm. s. unter
- hopfe, swm. in
- hopfe, swm.
- hopfe-garte, swm.
- hopfen, swv. s.
- hopfen-bluome, swf.
- hopfener, stm.
- hopfen-scheffel, stm.
- hopfen-sîhe, f.
- hopfen-stange, f.
- hopfen-tranc, stnm.
- hopfen-zëhende, swm. s.
- hopfen-ziech, stm.
- hopfen-wide, swf.
- hopfer, stm.
- hopfe-stange, s.
- hopf-garte, s. s.
- hopf-seich, s. s.
- hopp-aldei, stm.
- hoppel, stmn.
- hoppeln, swv.
- hoppen, swv. s.
- hoppenîe, stf.
- hopt, stn. s.
- hor -wes, wes stn.
- hör, stn. s.
- hôr, adv. stf. s. s.
- hœrære, stm.
- hœrer, stm.
- horc, adj. s.
- horch, adj. s.
- hôrchen, swv.
- horchen, swv.
- hordære, stm.
- hortære, stm.
- -er, stm.
- horde, stf. s. das flgde.
- horde, stf.
- horde, swm. s. v. a.
- hordec, adj.
- hördelære, stm. s. v. a.
- hördelen, swv.
- horden, swv.
- hore, stn. s.
- hôre, stf.
- hôr, stf.
- hôre, stf.
- hœre, stf.
- hœre, adj. in
- horec, adj. s.
- hœrec, adj.
- hôrechen, swv. s.
- horegewat, s.
- hœren, swv.
- hœren, stn.
- hœren-sagen, stn. s.
- hœrer, stm. s.
- hore-ruoche, swm.
- hor-gans, stf.
- horgen, swv. s.
- hôr-glocke, swf. vgl.
- horken, swv. s.
- hor-lache, swf.
- hor-lade, stf.
- horlinc, stm. s.
- hormen, swv. s.
- horn, stm.
- horn, stn.
- hôrn, swv. s.
- horn-affe, swm.
- horn-bîle, stn.
- horn-blâse, swf.
- horn-blâsen, stn.
- horn-blâser, stm.
- horn-blâst, stm.
- horn-boge, swm. n. pr.
- horn-bruoder, stm.
- horn-dôn, stm.
- horn-dô?, stm.
- hornec, stm. s. v. a.
- horneckel, stmn.
- horneht, adj. vgl.
- hornelîn, stn.
- horne-zëche, swf.
- horne??el, s.
- horn-ge-dœ?e, stn.
- horn-ge-schelle, stn.
- horn-huot, stm. s. unter
- hornîn, adj. s.
- horni?, stm. s.
- horn-krût, stn.
- horn-nache, swm.
- horn-schal, stm.
- horn-schëlle, stf.
- horn-schellen, swv.
- horn-sege, stf.
- horn-slange, swm.
- horn-snëcke, swm.
- hornunc -ges, ges stm. stm.
- hornunc-bëte, stf.
- hornu?, stm.
- horn-val, stm.
- horn-ve??el, stm.
- horn-vezzer, swf.
- horn-visch, stm. vgl.
- horn-wurm, stm.
- horre-huon, stn. s.
- horren, swv. s. v. a.
- hôr-rinc, stm. s.
- hors, stn. s.
- hor-sac, stm.
- hœr-sagen, stn.
- hôr-sam, adj.
- hôr-sam, stm.
- hort -des, des stm.
- hort, stf. s.
- hört, adv. adj. s. s.
- hortære, stm. s.
- hörter, stm.
- hort-gadem, stn.
- hort-rîche, adj.
- hor-tûbel, stm.
- horwec, adj.
- horwic, adj.
- horwegen, swv.
- horwîn, adj. s.
- hor-wurm, stm.
- hor-wurm, stm.
- hosche, stm.
- hoschen, swv.
- hoschen, stn.
- hose, swf.
- hosel, in
- hoselîn, stn.
- hosen-nestel, stf.
- hosen-senkel, stm. s. unter dem vorig.
- hosen-tuoch, stn.
- hospitâl, stn. s. v. a.
- hossen, swv.
- host, interj. s. unter
- hôst, s.
- hôster, stn.
- hostie, stswf.
- hot -des, des stm.
- hotsche, swf. s.
- hotte, swf.
- hotte, f.
- hott, f.
- hotte, interj.
- hotten, swv.
- hottestâ, interj. vgl.
- hotze, swf.
- hotsche, swf.
- hotzel-reide, f.
- hotzen, swv.
- hou, s.
- hou -wes, wes stm.
- höu, stn. s.
- höu-barn, stm.
- hoube, swf. s.
- höubel, stn. s.
- houbet, stn.
- houbet-âder, f.
- houbet-banier, stn.
- houbet-bant, stn.
- houbet-bette, stn.
- houbet-binde, stf.
- houbet-brief, stm.
- houbet-bühse, f.
- houbet-buoch-stap, stm.
- houbet-dach, stn.
- houbet-dampf, stm.
- houbet-decke, stf.
- houbet-dinc, stn.
- houbet-duht, stf.
- houbetec, adj. in
- houptec, adj. in
- houbeten, stf.
- houbeten, swv.
- houpten, swv.
- houbet-êre, stf.
- houbet-ga??e, stf.
- houbet-ge-bende, stn. s. v. a.
- houbet-gëlt, stn.
- houbet-ge-rihte, stn.
- houbet-ge-schîde, stf.
- houbet-ge-smuc, stm.
- houbet-ge-studel, stn. vgl.
- houbet-ge-swër, stn. vgl.
- houbet-ge-want, stn.
- houbet-ge-zierde, stf.
- houbet-golt, stn.
- houbet-gülte, swm.
- houbet-guot, stn.
- houbet-haft, adj.
- houbet-haftec, adj.
- houbet-hâr, stn.
- houbet-hërre, swm.
- houbet-hir, stmf.
- houbet-hof, stm.
- houbet-hove-stat, stf.
- houbet-hüetelîn, stn.
- houbet-huober, stm. vgl.
- houbet-hütte, swf.
- houbet-junc-vrouwe, swf.
- houbet-kanne, swm.
- houbet-kirche, swf.
- houbet-kleit, stn.
- houbet-krône, swf.
- houbet-küechel, stn.
- houbet-künec, stm.
- houbet-küssen, stn.
- houbet-lachen, stn.
- houbet-lant, stn.
- houbetlantliute
- houbetlantstat, stf.
- houbet-last, stf.
- houbet-laster, stn.
- höubetlîn, stn.
- houbetlingen, adv.
- houbet-list, stm.
- houbet-liute
- houbet-loc, stm.
- houbet-loch, stn. s.
- houbet-loch, stn.
- houbet-lochen, swv.
- houbet-lôn, stmn.
- houbet-lôs, adj.
- houbet-mâler, stm.
- houbet-man, stm.
- houbet-man-schaft, stf.
- houbet-mar-schalc, stm.
- houbet-mein, stmn.
- houbet-meister, stm.
- houbet-meisterîn, stf.
- houbet-misse-tât, stf.
- houbet-mürdec, adj.
- houbet-phulwe, swm.
- houbet-polster, stn.
- houbet-porte, swf.
- houbet-rëht, stn.
- houbet-reif, stm.
- houbet-rigel, stm.
- houbet-rîm, stm.
- houbet-rîse, stf.
- houbet-rîter, stm.
- houbet-sache, stf.
- houbet-sacher, stm.
- houbet-schal, f.
- houbet-schande, stf.
- houbet-schar, stf.
- houbet-schaz, stm.
- houbet-schëdel, stm.
- houbet-schote, swm.
- houbet-scho?, stn.
- houbet-schudel, stm. s.
- houbet-schulde, stf.
- houbet-schuldener, stm. s. v. a.
- houbet-schuole, stf.
- houbet-sëgen, stm.
- houbet-siech, adj.
- houbet-siech-tuom, stm.
- houbet-smâcheit, stf.
- houbet-smërze, swm.
- houbet-smit, stm.
- houbet-sorge, f.
- houbet-stam, stm.
- houbet-stat, stf.
- houbet-stein, stn.
- houbet-sterke, stf.
- houbet-stërn, stm.
- houbet-stiudel, stn.
- houbet-strît, stm.
- houbet-stücke, stn.
- houbet-stuol, stm.
- houbet-suht, stf.
- houbet-summe, stf.
- houbet-sünde, stf.
- houbet-suppe, swf.
- houbet-swære, stf.
- houbet-swarte, stf.
- houbet-swei?, stm.
- houbet-swër, swm.
- houbet-swindel, stm.
- houbet-tac, stm.
- houbet-tætic, adj.
- houbet-tüechelîn, stn.
- houbet-tugent, stf.
- houbet-tuoch, stn.
- houbet-twehele, swf.
- houbet-vahs, stn.
- houbet-val, stm.
- houbet-vaste, f.
- houbet-vater, stm.
- houbet-veste, stf.
- houbet-vîent, stm.
- houbet-vlu?, stm.
- houbet-vrost, stm.
- houbet-vrouwe, swf.
- houbet-vürste, swm.
- houbet-wëgen, stn.
- houbet-weigec, adj.
- houbet-wêwe, swm. n.
- houbet-wîsel, stm.
- houbet-wîs-heit, stf.
- houbet-wünne, stf.
- houbet-wurm, stm.
- houbet-wurz, stf. vgl.
- houbet-zins, stm.
- höu-birn-boum, stm.
- höu-bluome, swmf.
- höu-boum, stm. s. v. a.
- houc -ges, ges stn.
- houf-, s.
- houfeln, swv. s.
- höu-gabel, stf.
- höu-gadem, stn.
- höu-gëlt, stn.
- höu-ge-wehse, stn.
- houhen, swv. s.
- höu-hûs, stn.
- hou-kamer, stf.
- höu-kamer, stf.
- houlder, s.
- höu-leiter, swf.
- höu-mânôt, stm.
- höu-mânet, stm.
- höu-mânôt, stm.
- höu-mânet, stm.
- houpt-, s.
- höuptinc, stm.
- hous, stn. s.
- höu-sâme, swm. s.
- höu-schiune, swf.
- höu-schrëcke, swm.
- höu-schricke, swm.
- höu-schrëckel, stm.
- höu-schrickel, stm.
- höu-seil, stn.
- höu-sprinke, swm.
- höu-sprënke, swm.
- höu-stadel, stm. vgl.
- höu-staffel, m. f.
- höu-stat, stf. s. v. a.
- hout, stf. s.
- houte, stf. s.
- houvet, stn. s.
- höu-tac, stm.
- höu-wahs, stm.
- houwe, swf.
- höuwe, stn.
- houwe, stn.
- houwec, adj.
- houwen, stv. red. III.
- houwen, stn.
- houwen, swv. stm.
- höuwen, swv.
- houwen-rëht, stn.
- houwen-slac, stm.
- houwen-streich, stm.
- houwer, stm.
- höuwer, stm.
- houwer, stm.
- houwe-sâme, swm.
- houwe-schrëcke, swm. s.
- höuwet, stm.
- houwet, stm.
- houwe-zëhende, swm.
- houwunge, stf.
- hovære, stm.
- hôvart, stfm. s.
- hove-, s. auch
- hove-bære, adj.
- hove-bëlle, swm.
- hove-brôt, stn.
- hove-buobe, swm.
- hove-bûr, swm.
- hövec, adj.
- hove-danc, stm.
- hove-diet, stf.
- hove-dôn, stm.
- hove-gadem, stn.
- hove-galle, swf.
- hove-ge-brehte, stn.
- hove-ge-dinge, stn.
- hove-ge-leite, stn.
- hove-goumel, stm.
- hove-ge-nô?, stswm.
- hove-ge-nô?e, stswm.
- hove-ge-reite, stn.
- hove-ge-reite, stn.
- hove-ge-rihte, stn.
- hove-ge-sæ?e, swm. s. v. a.
- hove-ge-selle, swm.
- hove-ge-sinde, swm.
- hove-ge-sinde, stn.
- hove-ge-sint, stm. s. v. a. swm.
- hove-ge-tiht, stn.
- hove-ge-tiusche, stn.
- hove-ge-vesel, stn.
- hove-ge-want, stn.
- hove-grabe, swm.
- hove-gülte, stf.
- hove-gumpel-man, stm.
- hove-hërre, swm.
- hove-hœric, adj.
- hove-hûs, stn. s. unter
- hove-junger, stm.
- hove-jungerîn, stf.
- hove-katze, swf.
- hove-kint, stn.
- hove-kleit, stn.
- hove-knabe, swm.
- hove-knëht, stm.
- hove-kunst, stf.
- hovel, stm. s.
- hovel, stm. s. v. a.
- hovel, stm.
- hobel, stm.
- hove-lëcker, stm.
- hovelic, adj. s. v. a. s.
- hove-lich, adj. s. v. a.
- hove-lîche, adv.
- hove-lîchen, adv.
- hove-liegen, stv. III.
- hove-liet, stn.
- hovelîn, stn.
- hovelinc -ges, ges stm.
- hove-liute, vgl.
- hoveln, swv.
- hobeln, swv.
- hoveln, swv.
- höveln, swv.
- hove-maget, stf.
- hove-malter, stn. vgl.
- hove-man, stm. vgl.
- hove-mære, stn.
- hove-marke, stf.
- hove-mât, stn.
- hove-mate, swf.
- hove-mâ?e, stf.
- hove-meier, stm. s. v. a.
- hove-meister, stm.
- hove-meisterîn, stf.
- hove-meit, stf. s.
- hove-më?, stn. vgl.
- hove-münech, stm.
- hove-mütte, stn. vgl.
- hove-mutte, stn. vgl.
- hoven, swv.
- hove-nager, stm.
- hövener, stm.
- hoven-lîche, adv. s.
- hove-posse, swf.
- hover, stm.
- hove-rât, stm.
- hove-rede, stf. vgl.
- hovereht, adj. s.
- hövereht, adj. s.
- hove-rëht, stn.
- hove-rëht-lêhen, stn.
- hove-reise, stf. vgl.
- hove-reite, swf.
- hovêren, swv. stn. s.
- hove-rîbe, swf.
- hove-rihter, stm.
- hove-ritter, stm.
- hoveroht, adj. vgl.
- hovereht, adj. vgl.
- hove-ruoche, swm. s.
- hover-valke, swm.
- hove-sache, stf. vgl.
- hove-sæ?e, swm.
- hövesch, adj. vgl.
- hövisch, adj. vgl.
- höfsch, adj. vgl.
- hove-schal, stm.
- hove-schalc, stm.
- hove-schar, stf.
- hövescheit, stf.
- höveschen, swv.
- höveschen, stn.
- hövesch-lich, adj.
- hövesch-lîche, adv.
- hövesch-lîchen, adv.
- hove-schranze, swm.
- hove-schrîber, stm.
- hove-schü??el, stf.
- hove-sin, stm.
- hove-site, stm.
- hove-slëcke, swm. vgl.
- hove-spël, stn.
- hove-spil, stn.
- hove-spîse, stf. vgl.
- hove-sprâche, stf. s. v. a.
- hove-stat, stf.
- hof-stat, stf.
- hove-stæte, adj.
- hove-stat-phenninc, stm.
- hove-stat-zins, stm.
- hove-stiure, stf.
- hove-strîch, stm.
- hovet, stm.
- hove-tanz, stm.
- hove-tanzen, swv.
- hove-tanz-sanc, stmn.
- hove-tei-dinc, stn.
- hove-tenzel, stn.
- hovetlen, swv. s. v. a.
- hovetlîn, stn. s. v. a.
- hove-trût, stmn.
- hove-tûscher, stm.
- hove-vart, stf. s. v. a.
- hove-visch, stm.
- hove-vrouwe, swf.
- hove-wart, stswm.
- hove-warte, stswm.
- hove-wërc, stn.
- hove-wërt, adj.
- hove-wette, stf.
- hove-wîse, stf.
- hove-wort, stn.
- hove-wunne, stf.
- hove-zëhende, swm.
- hove-zins, stm.
- hove-zorn, stm.
- hove-zuht, stf.
- hove-zuht, stf.
- hove-zûn, stm.
- hovieren, swv.
- hofieren, swv.
- hovieren, stn.
- hovierer, stm.
- hofierer, stm.
- hovinger, stm.
- hövisch-, s.
- hovunge, stf.
- höwat, stm. s.
- höwet, stm. s.
- howe, swf. stn. s.
- howen, stv. s.
- howorz, stf. s.
- hoy, interj. s. stm.
- hoyer, interj. s. stm.
- hoz, interj.
- hozel, stm.
- ho??en, stn. vgl. vgl.
- hû, stm. s.
- hû, interj.
- hubbel, stm. s.
- hûbe, swf.
- hubel, stm. s.
- hübel, stm.
- hûbelîn, stn. s.
- hubeln, swv. s.
- hûben, swv.
- hûben, stn.
- hûben-bendel, stn. vgl.
- hûben-hüetel, stn. s. v. a.
- hûben-nestel, stf. vgl.
- hûben-sac, stm.
- hûben-smit, stm.
- hûben-stëft
- hübes, s.
- hübesch, s.
- hübeschære, stm.
- hübeschærinne, stf.
- hübeschærîn, stf.
- hübesche, stswf.
- hübsche, stswf.
- hübesch-man, stm.
- hûboht, adj.
- hübsch-, s.
- hûbunge, stf.
- hûch, stm. s.
- hûchen, swv.
- hûchen, stn.
- hûchen, swv.
- huckapfer, stm.
- hucke, stf.
- hucke, swm.
- hucke, swf.
- hücken, swv. s.
- huckener, stm. s. v. a.
- hucker, stm.
- hude, swm.
- hûde, stf. s.
- hudel, s. v. a. stn.
- huder, s. v. a. stn.
- hudel, f.
- hudel-bette, stn.
- hudeln, swv.
- huder-wât, stf.
- hue, s.
- hüebel, stn.
- hüel, stf. adj. s.
- hüelec, stf. adj. s.
- hüendl, stn. s.
- hüenel, stn. s.
- hüener-ar, swm.
- hüener-darm, stm.
- hüener-dienest, stm.
- hüener-ei, stn.
- hüenerer, stm.
- hüener-gëlt, stn.
- hüener-gülte, stf.
- hüener-korp, stm.
- hüener-köufel, stm. s. v. a.
- hüener-lëbere, f.
- hüenern, swv.
- hüener-nëst, stm.
- hüener-sëdel, stmn.
- hüener-smalz, stn.
- hüener-troc, stm.
- hüener-voget, stm.
- hüener-zins, stm.
- hüerel, stn.
- hüetære, stm.
- hüeter, stm.
- hüetærinne, stf.
- hüetærîn, stf.
- hüetelîn, stn.
- hüetel, stn.
- hüeten, swv.
- hüet-gei?, stf.
- hüet-hiuslin, stn.
- hüetunge, stf.
- huf, stf. stm.
- hûf, stm. s.
- huf-bein, stn. s.
- huf-blat, stn.
- hûfe, f. s.
- hûfe, swm.
- hûfeht, adj. adv.
- hufel, stm. s.
- hûfel, s. s.
- hûfeln, s. s.
- hûfelære, stm.
- hûfen, swv.
- houfen, swv.
- hûfen-macher, stmf.
- hûfen-macherîn, stmf.
- hûfet, adv. s.
- huffalz, adj. s.
- hüffe, adj. in
- hûffe, swm. s.
- hüffe-bein, stn.
- hüffe-ge-sühte, stn.
- hüffe-halz, adj.
- hüffe-halzen, stn.
- hüffel-bant, stn.
- hüffelîn, s.
- hüffel, s.
- hüffelîn, stn.
- hüffel, stn.
- huffenier, stn.
- huffenunge, stf. s.
- huffrecht, adj. s.
- huf-halz, adj. s.
- hüflîn, stn. s.
- hûf-schotte, swm.
- huft, s.
- hufte, s.
- hüfte, s.
- hufte
- hûfunge, stf.
- hüge, stf. swm. stm.
- hügede, stf.
- hügde, stf.
- hüge-lich, adj.
- hüge-lîche, adv.
- hüge-lîchen, adv.
- hüge-liet, stn.
- hügen, swv. part. adv.
- hügen, stn.
- hüge-numft, stf.
- hüge-sam, adj.
- hugnisse, stfn.
- hugnus, stfn.
- hûh, stm. s.
- huht, stf.
- hui, stn.
- hukuepfer, s.
- hül, stf.
- hülbe, swf. s.
- hulde, stf.
- hulden, swv.
- hulden, stn.
- huldic, adj. s. v. a.
- huldigen, swv.
- huldunge, stf.
- hüle, stf. s. v. a.
- hûlen, swv. stn. s.
- hulf-, s.
- hülf-, s.
- hulfe, s.
- hulft, s.
- hulfter, s.
- hulge, f. s.
- hulis-boum, stm. s.
- hüll, stf. s.
- hülle, swstf. vgl.
- hüllec, adj. in in
- hülle-lachen, stn.
- hüllen, swv.
- hülle-tuoch, stn.
- hül-tuoch, stn.
- hul-loch, stn.
- hüln, swv. in vgl.
- huls, stm.
- huls-busch, m. vgl.
- hulsche, swf. s.
- hulscher, stm. vgl. auch
- hülse, swf.
- hülsen, swv. s.
- hulsen-boum, stm. s.
- hulst, stf.
- hulte, s.
- hül-tuoch, stn. s.
- hülwe, stswf.
- hulwe, stswf.
- hülwec, adj.
- hulz, stn. swv. adj. s.
- hülzen, stn. swv. adj. s.
- hulzerîn, adj.
- hülzîn, adj.
- hülzinc, stm.
- hülzinc, stm.
- humbel, stm.
- humbel-honec, stn.
- humerâle, stn. s.
- hummel, stm. s.
- humel, stm. s.
- hummen, swv.
- hümpel
- hümpelen, swv.
- hümpeler, stm.
- humpeler, stm.
- humpel-nache, swm.
- humpel-nacher, stm. s. v. a.
- humpel-schütze, swm.
- humpfern, swv.
- humpolt, stm.
- hun-dahs, stm.
- hund-aus, stn. s.
- hunde, stf.
- hunde, swm. stn.
- hunne, swm. stn.
- hunde-gëlt, stn.
- hunde-habere, swm. s. das vorige
- hundel, stn. s.
- hundel-dinc, stn. s. v. a.
- hundel-ge-dinge, stn.
- hundelîn, stn.
- hunden, swv. s. s.
- hünden, adj. s.
- hünder, stm.
- hünder, s.
- hundersto, adv.
- hundert, stn. stn.
- hundert-jæric, adj.
- hundert-slündec, adj.
- hundert-tûsent, num. card.
- hundert-tûsent-valtec, adj.
- hundert-tûsent-valtec-lich, adj.
- hundert-valt, adj. adv.
- hundert-valtec, adj.
- hundert-valtec-lîche, adv.
- hundert-valten, swv. in
- hundert-velt-lîche, adv. s. v. a.
- hundert-weide, adv.
- hundert-werb, s.
- hundes
- hunds
- hundesber, stn.
- hundsbi?, stm.
- hundesbluome, mf.
- hundsbluot, stm.
- hundsdarm, stm.
- hundshoubet, stn.
- hundeskërvele, f.
- hundeskint, stn.
- hundeskopf, stm.
- hundskrût, stn.
- hundsmelde, f.
- hundsmucke, swf.
- hundsmuoter, stf.
- hundstac, s.
- hundestille
- hundsvliege, s.
- hundszunge, s.
- hunde-spil, stn.
- hunde-spîse, stf.
- hunde-tac, stm.
- hunde-zunge, swf.
- hunds-zunge, swf.
- hundîn, adj.
- hundinne, stf.
- hundisch, adj. vgl.
- hunds-, s.
- hûne, swm. s.
- hünen, swv. s.
- hung, s.
- hunge-bluome, swmf.
- hunger, stm.
- hunger-bære, adj.
- hunger-brüchic, adj.
- hungerc, adj.
- hunger-gît, stm.
- hunger-gîtec, adj.
- hunger-jâr, stn.
- hunger-kaste, swm.
- hunger-lich, adj.
- hungerlinc, stm.
- hunger-mâl, stn.
- hunger-mælic, adj.
- hungern, swv.
- hunger-nôt, stf.
- hungers-ampfer, stm.
- hunger-stërben, stv. I, 3.
- hunger-tal, stn.
- hunger-tuoch, stn.
- hungerunge, stf.
- hunger-vürste, swm.
- hunger-wîn, stm.
- hünic, stn. s.
- hunisch, adj. s.
- hünkel, stn. s.
- hunne, swm. s.
- hunne, stf.
- hunt, stn.
- hunt -des, des stm.
- hunt-â?, stn. vgl.
- hunt-dinc, stn.
- hüntel, stn. s.
- hunt-ge-bûr, stm. vgl.
- hunt-ge-sinde, stn.
- hunt-grînen, stn.
- hunt-heller, stm.
- hunt-houbet, stn.
- hunt-hûs, stn.
- hunt-hüte, f.
- hunt-kelle, swf.
- hunt-lich, adj. vgl.
- hunt-louch, stm.
- hunt-mâl, stn. s. v. a.
- hunt-schaft, stf.
- hunt-slaher, stm.
- hunt-swamme, swm.
- hunt-vleisch, stn.
- hunt-vliege, swf.
- hunt-wilt, stn.
- hunt-wîse, stf.
- hunt-wurm, stm.
- hunz, s.
- hünz, s.
- hûo, s.
- huob-, s. auch
- huob-acker, stm.
- huob-ambet, stn.
- huobe, stswf.
- huobec, adj.
- huobe-dinc, stn. s. v. a.
- huobe-gëlt, stn.
- huob-gëlt, stn.
- huobe-gülte, stf.
- huob-gülte, stf.
- huobe-hûs, stn.
- huob-hûs, stn.
- huobelinc, stm.
- huobe-meister, stm.
- huob-meister, stm.
- huoben, swv. s.
- huoben-bruoder, stm.
- huobener, stm. s.
- huobenerîn, stf.
- huober, stm.
- huobener, stm.
- huobner, stm.
- huobe-rëht, stn.
- huob-rëht, stn.
- huobe-rihter, stm.
- huober-rëht, stn. vgl.
- huober-schaft, stf.
- huobe-tac, stm.
- huobe-tuoch, stn.
- huob-ge-nô?e, swm.
- huob-ge-rihte, stn.
- huob-guot, stn.
- huob-hof, stm.
- huob-holz, stn.
- huob-îsen, stn. s.
- huob-morgen, stm.
- huob-scheffe, swm.
- huob-schrîber, stm.
- huob-schrîber-ambet, stn.
- huob-smit, stm. s.
- huob-spruch, stn.
- huob-swîn, stn.
- huob-wîn, stm.
- huob-zins, stm. s. v. a.
- huobner, stm. s.
- huoch -hes, hes stm.
- huof -ves, ves stm.
- huof-blat, stn. vgl.
- huof-hamer, stm.
- huof-îsen, stn.
- huof-leteche, f.
- huof-me??er, stn.
- huof-nagel, stm.
- huof-slac, stm.
- huof-smit, stm.
- huohen, swv.
- huon, stn.
- huonchîn, stn.
- huonic, stn. s.
- huoniclîn, stn.
- huonlîn, stn.
- huonret, stn.
- huor, stn.
- huorære, stm.
- huorer, stm.
- huorærinne, stf.
- huordieren, swv. s.
- huore, stf. s. v. a.
- huore, swm. s. v. a.
- huore, swf.
- huore, swf.
- huoren, swv.
- huoren-bein, stn.
- huoren-brust, stf.
- huoren-hûs, stn. s.
- huoren-kint, stn. s.
- huoren-schalc, stm.
- huoren-sun, stm.
- huoren-tanz, stm.
- huoren-trîber, stm.
- huoren-tuom, stn.
- huoren-wiht, stm.
- huoren-wirt, stm.
- huoren-zal, stf.
- huorerîe, stf.
- huor-ge-lust, stm. vgl.
- huor-heit, stf.
- huor-hûs, stn.
- huor-kint, stn.
- huor-lich, adj.
- huor-lust, stm. s. v. a.
- huor-machære, stm.
- huor-macherinne, stf.
- huor-sun, stm. s.
- huor-übel, stn.
- huoste, swm.
- huoste, adj.
- huosten, swv.
- huosten, stn.
- huot, stf. s.
- huot, stm.
- huotære, stm.
- huoter, stm.
- huotære, stm. s.
- huot-boum, stm.
- huote, s.
- huote, stf.
- huot, stf.
- huote-lôs, adj.
- huote-man, stm. s.
- huoten, swv. s.
- huoter, stm. s.
- huoter-gadem, stn.
- huoter-kræmlîn, stn.
- huot-habere, swm.
- huot-liute
- huot-macher, stm.
- huot-macher-knëht, stm.
- huot-man, stm.
- huot-phenninc, stm.
- huot-samec-heit, stf.
- huot-stal, stm.
- huove-kraz, stm.
- huove-schrift, stf.
- hupfeln, swv. in vgl.
- hupfen, swv.
- hüpfen, swv.
- hupfen, stn.
- hupf-han, swm. vgl.
- huppe-halz, adj. s.
- huppen, swv. s.
- hüpsch, adj. s.
- hûr, stf. s.
- hurden, swv. in
- hurdieren, swv. s.
- hürd-valle, swf. s.
- hûre, adv. s.
- hûren, swv.
- hûren, swv.
- hurgen, swv.
- hurlachei, stn. vgl.
- hurle-bûs, stm.
- hûrlinc, stm.
- hurm, stm.
- hurmen, stn.
- hurmen, swv.
- hürnen, swv.
- hürnîn, adj.
- hurnîn, adj.
- hûr-pfert, stn. vgl.
- hurrâ, interj. vgl.
- hurren, swv.
- hurst, s.
- hurst, stf.
- hurt, stf.
- hurt, stm. stf.
- hurte, stm. stf.
- hurt, stm. stf.
- hurtâ, s.
- hurtære, stm. s.
- hurt-buckeler, stm.
- hurte, s.
- hurte-bære, adj.
- hurtec, adj.
- hurtec-lich, adj.
- hurtec-lîche, adv.
- hurtec-lîchen, adv.
- hurte-lich, adj. s. v. a.
- hurt-lich, adj. s. v. a.
- hurte-lîche, adv.
- hurt-lîche, adv.
- -en, adv.
- hurtelinc, stm. s. v. a.
- hurten, swv. s.
- hurten, stn.
- hürten, swv. s.
- hurtenier, stm.
- hurtieren, swv.
- hurtieren, stn.
- hurt-lich, adj. adv. s.
- hurt-valle, swf.
- hurwe, stn.
- hürwîn, adj. s. v. a.
- hurzel, stm.
- hurzel-stein, stm.
- hurzen, swv.
- hûs, stn.
- hûs, stm. vgl.
- hûsære, stm. s.
- hûs-arme, swm.
- hûs-armen, stn.
- hûs-arm-liute
- hûs-atzunge, stf.
- hûs-bâht, stn.
- hûs-barch, stn.
- hûs-bëseme, swm.
- hûs-blunder, stm.
- hûs-boum, stm.
- hûs-brôt, stn.
- husch, interj.
- hûs-dierne, f.
- hûs-dinc, stn.
- hûs-dürftec, adj.
- hûse, swm.
- huseck, f.
- hûse-gume, swm. vgl.
- hûse-goum, swm. vgl.
- hûselîn, stn. s.
- hûse-lôs, adj. s.
- hûsen, swv.
- hûsen-blâter, f.
- hûsen-wamme, stf.
- hûserære, stm. in
- hûs-êre, stf.
- hûs-ge-brëste, swm.
- hûs-gëlt, stn.
- hûs-ge-mach, stn.
- hûs-ge-mechelîn, stn.
- hûs-ge-nô?, stswm.
- hûs-ge-nô?e, stswm.
- hûs-ge-nô?en, swv.
- hûs-ge-nô?en-ambet, stn. s. unter
- hûs-ge-nô?inne, stf.
- hûs-ge-nô?-schaft, stf.
- hûs-ge-ræte, stn.
- hûs-ge-rihte, stn.
- hûs-ge-rüste, stn.
- hûs-ge-sæ?e, stn.
- hûs-ge-schefte, stn.
- hûs-ge-schirre, stn.
- hûs-ge-së??e, swm. s. v. a.
- hûs-ge-sinde, stn.
- hûs-ge-treide, stn.
- hûs-ge-velle, stn.
- hûs-ge-vügel, stn.
- hûs-ge-won-heit, stf.
- hûs-gir, m. s.
- hûs-got, stm.
- hûs-grille, swm.
- hûs-habe, swm.
- hûs-habe, stf.
- hûs-habe-lich, adj.
- hûs-heb-lich, adj.
- hûs-habe-lîche, adv.
- hûs-heb-lîche, adv.
- hûs-haltærinne, stf.
- hûs-halten, stn.
- hûs-heb-lich, adj. adv. s.
- hûs-hërre, swm.
- hûs-hove-meister, stm.
- hûs-hove-stat, stf.
- hûs-hunt, stm.
- hûsichîn, stn.
- hûsieren, stn.
- hûsierer, stm.
- hûs-knappe, swm.
- hûs-knëht, stm.
- hûs-kumber, stm. s.
- hûs-leip, stm.
- hûs-lîche, adv. s.
- hûs-liute
- hûs-lode, swm.
- hûs-lôs, adj.
- hûs-louch, stm.
- hûs-man, stm.
- hûs-meister, stm.
- hûs-meit, stf.
- hûs-muoter, stf.
- hûs-nôt-durft, stf.
- hûs-nuz, stm.
- hûs-nuz, stm.
- hûs-phîl, stm.
- hûs-rât, stm.
- hûs-ratte, swm.
- hûs-ritter, stm.
- hûs-rouche, stf.
- hûs-röuche, stf.
- hûs-röuchen, swv.
- hûs-rouchunge, stf. s. v. a.
- hûs-schinden, swv.
- husseck, s.
- hûs-sæ?e, adj.
- hûs-schâchære, stm.
- hûs-schaffære, stm.
- hûs-schaffenerinne, stf.
- hussen, swv.
- Hussen, sw. pl.
- hûs-sorge, stf.
- hûs-stadel, stm.
- hûs-stiure, stf.
- hûs-suoche, stf.
- hûs-suochunge, stf. s. v. a.
- hûste, swm.
- hûsten, swv.
- hûs-tor, stn.
- hûs-türe, stf.
- hûsunge, stf.
- hûs-un-gëlt, stn.
- hûs-vâr, stf.
- hûs-vater, stm.
- hûs-veget, stfn.
- hûs-ver-warter, stm. vgl.
- hûs-vîent, stm.
- hûs-vluht, stf.
- hûs-vride, stm.
- hûs-vrouwe, swf.
- hûs-vrowe, swf.
- hûs-vrou, swf.
- hûs-vürste, swm.
- hûs-warter, stm. s. v. a.
- hûs-wer, stf.
- hûs-wërc, stn.
- hûs-wermunge, stf.
- hûs-wirt, stm.
- hûs-wonunge, stf.
- hûs-wurz, stf.
- hûs-wurz-saf, stn.
- hûs-zimber, stn.
- hûs-zins, stm.
- hût, stf.
- hût, stm. stf. s.
- hût, stm. stf. s.
- hûte, stm. stf. s.
- hûte, adv. s.
- hût-ge-selle, swm.
- huti-gîr, stm.
- hutsch, interj.
- hutschen, swv.
- hutte, s.
- hütte, swstf.
- hütte-boum, stm. s.
- hütte-holz, stn.
- hütte-kost, stf.
- hüttelach, stn.
- hüttelîn, stn.
- hutten, swv. s.
- hütten, swv. s.
- hütten, swv.
- hutten-rouch, stm. s.
- hütten-slac, stm.
- hutter, stm. s.
- hütte-rouch, stm.
- hütte-snuor, stf.
- hütt-rouch, stm. s.
- huttrich, stm. s.
- hüttreich, stm. s.
- hützel, stf.
- hutzel, stf.
- hutzeler, stm. s. unter
- hützeln, swv.
- hutzen, swv.
- hützern, swv.
- hûve, stf. swm. s.
- huvel, stm. s.
- hûvelinc, stm. s.
- hüvesch, adj. s.
- hûwære, stm.
- hûwe, stm.
- hûwe, swm. vgl.
- hûwel, f. s.
- huwen, s.
- hû?, adv.
- hû?e, adv.
- hû?en, adv.
- hû?en, swv. s.
I
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=Lexer#0
Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer |
- i
- î
- î, interj. vgl. vgl.
- î, adv. s.
- îbe, stf. s.
- îbesche, f.
- îbesch, f.
- ybesch, f.
- îbesch-wurz, stf.
- îbesch-wurzel, f.
- îbîn, adj. s.
- ich, pron. pers.
- îche, stf.
- îch, stf.
- ichein, s.
- îchen, swv.
- îcher, stm.
- îch-gëlt, stn.
- ich-heit, stf.
- îch-karre, swm. vgl.
- ichlich, s.
- îch-mâ?, stn.
- ichsit, s.
- icht, s.
- ichslich, s.
- ichten, swv. s. s.
- îchten, swv. s. s.
- ichtig, adj. s.
- ichts, s.
- ichtzit, s.
- îchunge, stf.
- îch-wagen, stm. vgl.
- ic-lich, adj. s.
- îd, s.
- îdel, s.
- îdel-, s.
- îder, s.
- idern, swv.
- îder-slange, swm. vgl.
- id-lich, s.
- idoch, s.
- idrocken, swv. s.
- ydromancîe, stf.
- îdromel, stn.
- idrucken, swv. s.
- îdrus, m. s. v. a.
- ie, adv.
- ie, stn.
- iec-lich, s.
- iedec, pron. adj.
- ieder, s.
- ie-de-wëder, s.
- ied-lich, s.
- ie-doch, adv.
- ie-ge-lich, pron. adj.
- ie-ge-nôte, adv.
- ieges-lich, s.
- ie-ge-wâ, adv. vgl.
- ie-ge-wëder, pron. adj. s. v. a.
- ieglich, s.
- ieht, s.
- ie-lanc, adj. s.
- ie-lich, pron. adj. s.
- ie-man, zälendes pronominalsubst.
- ie-men, zälendes pronominalsubst.
- iemer, adv.
- immer, adv.
- imer, adv.
- iemer-êwic, adj. vgl.
- iemer-kuo, stf. vgl.
- iemer-lëben, stn.
- iemer-lieht, stn.
- iemer-nôt, stf.
- iemer-rîche, stn.
- iemer-rint, stn. s. v. a.
- iemer-stunt, adv.
- iemer-tol, adv.
- iemer-wësen, stn. s. unter stn.
- ie-mitten, adv. s.
- ie-mittunt, adv. s.
- iemmer, s.
- iemt, s.
- iemz, s.
- îen, swv.
- iên, stn.
- ienâ, s. s.
- ienan, s. s.
- ienâ, s. das flgd.
- ienar, s. das flgd.
- ienden, s. das flgd.
- iendert, s. das flgd.
- iener, adv.
- ie-noch, adv.
- ientie, adv. s.
- ier
- ierdisch, adj. s.
- ieren, swv. s. adv. s.
- iergen, adv. vgl.
- ierne, adv. s.
- ierren, swv. s.
- iersch, adj. s.
- ies
- ie-sâ, adv.
- ies-lich, s.
- ie-sô, adv. s.
- ie-sô, adv. s.
- iet, s.
- ietes-lich, pron. adj.
- ietswëder, pron. adj. s. v. a.
- ietwëder, pron. adj. vgl.
- ietwëder-halben, adv.
- ietwëder-halp, adv.
- ietwëder-sît, adv.
- ietzenan, adv. s.
- ietzent, adv. s.
- ietzentan, adv. s.
- ietzo, adv. s.
- ietzunt, adv. s.
- ie-wâ, adv. vgl.
- ie-wëder, pron. adj. s. v. a.
- ie-wëder-halben, adv. s. v. a.
- ie-wëder-halp, adv.
- ie-wëder-sît, adv. s. v. a.
- ie-wëlich, pron. adj.
- ie-wëlch, pron. adj.
- ie-wëlten, adv. s. v. a.
- ieze, adv. s.
- iezec, adj.
- iezen, adv. s.
- iezent, adv. s.
- iez-heit, stf. s.
- iezô, adv. s. das flgde.
- iezunt, adv. s. das flgde.
- ie-zuo, adv.
- îfer, stm.
- îferære, stm.
- îferec, adj.
- îferen, swv. stn.
- îferunge, stf.
- iffen, s.
- igel, stm.
- igel-gras, stn. vgl.
- igelîn, adj.
- igel-mæ?ec, adj.
- igel-var, adj.
- igenôten, adv. s.
- iglich, s.
- iglischen, adv.
- ignôte, adv. s.
- igwëder, s.
- igwein
- iht, stn. adv. acc.
- ihtec, adj.
- ihten, swv.
- ihtes-iht, s.
- ihtes-it, s.
- iht-wær, adv. s.
- iht-weisen, swv. s.
- île, stf.
- îlec, adj.
- îlec-heit, stf.
- îlec-lich, adj.
- îlen, swv.
- îlen, stn.
- îlende, part. adj. adv.
- ilgern, swv.
- ille-bër, swm.
- ille-sûge, f.
- illgern, swv. s.
- illuminieren, swv.
- ilm, stf. stm. s.
- ilmboum, stf. stm. s.
- iltis, stm.
- îlunge, stf.
- im
- imand, s.
- imbe, stswm.
- impe, stswm.
- imp, stswm.
- imme, stswm.
- imbe-banc, stm.
- imben-ge-dœne, stn.
- imben-stimme, f. s. das vorige.
- imben-va?, stn. s. v. a.
- imber, s. s.
- im-bî?, s.
- im-blanden, stv. s.
- ime, mn. s. s.
- ime
- imer, adv. s.
- imfel, stf. s.
- imîn, stn.
- imî, stn.
- imme, m. s.
- imme
- immê, s.
- immer-mê, s.
- immern, swv.
- immesse, s.
- imme?, s.
- immî, stn. s.
- immîn, stn. s.
- immis, s.
- imnære, stm.
- impner, stm.
- ymne, swm. vgl.
- ymnôdîe, stf.
- imp, m. s.
- impe, m. s.
- imperial, stm.
- impeten, swv. s.
- impetrieren, swv.
- impfeten, swv.
- inpfeten, swv.
- impfen, swv.
- impfeter, stm.
- impfetunge, stf.
- impf-rîs, stn.
- impner, stm. s.
- imps, s.
- imps, stm. s. v. a.
- imps-dihter, stm.
- impt, m. s.
- impt-, s.
- impunge, stf. s.
- imse, s. unter
- imtunge, stf. s.
- in
- in, s.
- in
- in, adv. s.
- in, praep.
- in, adv. s. unter dem flgd.
- în, adv.
- în antwurten
- în bërgen
- în bërn, stv.
- în beslie?en
- în biegen
- în bilden
- în binden
- în blâsen
- în blatzen
- în blüejen
- în born
- în brëchen
- în brîden, stv.
- în bringen
- în brinnen
- în brîsen
- în brocken
- în büe?en
- în die?en
- în dingen
- în dringen
- în drücken
- în dunken
- în erquicken
- în eschen
- în gân
- în gëben
- în gebërn
- în geisten
- în gelîchen
- în gemalen, stv.
- în genëmen
- în gerëmen, s.
- în gesieden
- în gesinken
- în gesnîden
- în getrenken
- în gevallen
- în gevüllen
- în gewinnen
- în gie?en
- în graben
- în gürten
- în hagen
- în heben
- în hûsen, s.
- în holn, swv.
- în kêren
- în kern
- în klimmen
- în klingen
- în komen
- în künten
- în laden, swv.
- în lâ?en
- în legen
- în leiten, s.
- în lîben
- în liuhten
- în loufen
- în lûchen, stv.
- în machen
- în malen, stv.
- în manen
- în mern
- în mischen
- în mûren
- în næjen
- în nëmen
- în prëssen
- în quellen
- în quellen
- în remen, s.
- în rennen
- în rîben
- în rîten
- în rî?en
- în rucken
- în samenen
- în schieben
- în schie?en
- în schrîben
- în sëgenen
- în senden
- în senken
- în setzen
- în sieden
- în sinken
- în sitzen
- în slahen
- în sleichen, swv.
- în slîchen, stv.
- în sliefen
- în slie?en
- în sloufen
- în smiden
- în smiegen
- în smücken
- în snîden
- în spannen, stv.
- în sperren
- în spîwen
- în sprëchen
- în stân
- în stapfen
- în stellen
- în stîgen
- în stô?en
- în strîchen
- în stricken, s. v. a.
- în ströuwen
- în stürzen
- în tragen
- în trenken
- în trëten
- în tropfen
- în troufen
- în tuon
- în twingen
- în vâhen
- în vallen
- în valten
- în varn
- în verlâ?en
- în vessen, s.
- în viuren
- în vlicken
- în vlie?en
- în vordern
- în vüeren
- în wëgen, stv.
- în welzen
- în wërden
- în wërfen
- în wëten, stv.
- în winden
- în wischen
- în wîsen, swv.
- în zeln
- în zern
- în ziehen
- în zogen
- în zucken
- inâ, interj.
- in-ædere, stn.
- in-æder, stn.
- inane, conj.
- in-ban
- în-ba?, adv.
- in-be-lîben, stn.
- in-be-lîbunge, stf.
- în-be-slie?unge, stf.
- în-bilden, stn. s.
- în-bildunge, stf. vgl.
- in-binnen, adv. s. v. a.
- ín-bî?, stm.
- ín-bî?en, stv.
- ín-bî?-pfenninc, stm.
- ín-bî?-zît, stf.
- in-blanden, stv. s.
- în-blâs, stm.
- în-blâsen, stn.
- în-blâsunge, stf.
- în-blic, stm.
- în-blicken, stn.
- in-bluotende, part. adj.
- în-born, part. adj. vgl.
- in-born, part. adj. vgl.
- ín-bot, stn.
- în-brëchunge, stf.
- in-brinnende, part. adj.
- în-bruch, stm.
- in-brünste, adj.
- in-brünstec, adj.
- in-brünstec-heit, stf.
- in-brünstec-lîche, adv.
- in-brunst-lîche, adv.
- in-bû -wes, wes stm.
- in-bûwe, swm.
- inc
- incorporieren, swv.
- in-dæhtic, adj. vgl.
- in-danc
- in-denke, adj. vgl.
- in-denkic, adj.
- inder, adj. s. s.
- inderlich, adj. s. s.
- inder, adv. s.
- indert, adv. s.
- indert-halp, s.
- ín-dës, adv. s.
- inde-wendic, adj. adv. s.
- indîâsch, adj.
- indich, m.
- indruc, s. s.
- indrucken, s. s.
- în-druc -ckes, ckes stm.
- în-drucken, stn.
- în-drückunge, stf.
- indument, stn.
- in-durstec, adj.
- ine
- in-eider, s.
- inelende, s.
- ineme
- inen
- în-er-bilden, stn. s. v. a.
- in-er-liuhten, swv.
- in-er-liuhtunge, stf.
- infel-bære, adj.
- infele, stf.
- infel, stf.
- infeln, swv.
- în-formunge, stf. s. v. a.
- in-gâbe, stf.
- în-ganc, stm.
- in-ganc, stm.
- in-gânde, part. adj. vgl.
- ingbrant, stm.
- ingebër, s.
- în-ge-bërunge, stf.
- în-ge-borgen
- în-ge-born, part. adj. s. v. a.
- in-ge-bot, stn.
- in-ge-bû, stn.
- în-ge-bunden, part. adj. s.
- in-ge-dæhtic, adj. s. v. a.
- in-ge-danke, swm.
- in-ge-denke, adj. s. v. a.
- în-ge-denken, stn. s. unter
- in-ge-derme, stn.
- in-ge-dône, stn. s.
- in-ge-drucket-heit, stf.
- în-ge-geistec-heit, stf.
- in-ge-hiuse, stn. s. v. a.
- în-ge-lîbet, part. adj. s.
- in-gëlt, stn.
- în-ge-næt, part. adj.
- in-gên, stn.
- in-gêndic, adj.
- in-ge-nô?, stm.
- ingepër, s.
- in-ge-ræte, stn.
- in-ge-reite, stn.
- in-ge-reide, stn.
- in-ge-riusche, stn.
- in-ge-riute, stn.
- în-ge-së??e, swm.
- în-ge-së??en, part. adj.
- in-ge-sîde, stn. s.
- in-ge-sigel, stn. s. v. a.
- in-ge-sigelt, part. adj.
- in-ge-sinde, swm.
- in-ge-sinde, stn.
- in-ge-sinden, swv. s. v. a.
- in-ge-slehte, stn.
- în-ge-slo??en-heit, stf.
- in-ge-süe?e, stn.
- in-ge-tæne, stn.
- in-ge-tüeme, stn.
- in-ge-velle, stn.
- în-ge-vlo??en-heit, stf.
- in-ge-want, stn.
- in-ge-wæte, stn.
- in-ge-weide, stn.
- in-ge-weidnisch, adj.
- ingewër, stm.
- in-ge-wunden, part. adj. s.
- in-ge-ziht, stf. s. v. a.
- în-gie?en, stn. s. v. a.
- în-gie?unge, stf.
- în-gie?unge, stf.
- în-gome, swm.
- în-go??en-heit, stf.
- ingrossieren, swv.
- in-grüen, stn.
- in-grüene, adj.
- in-grunt, stm.
- in-grunt-lîchen, adv.
- in-guot, adj.
- în-gu?, stm.
- ingwër, s.
- in-haber, stm.
- in-hab-lich, adj.
- in-haltunge, stf. s.
- în-hangen, stn.
- in-hant, stf.
- in-hant, adv. vgl.
- in-heimisch, adj.
- in-heimisch, adv.
- in-hitzec, adj.
- în-holn, stn.
- in-huober, stm.
- in-in, präp.
- in-inne, adv.
- in-innen, adv.
- in-kein, s.
- in-keine, adv.
- în-kêr, stm.
- în-kêre, stf.
- inkes, s.
- inke-vinster
- in-knëht, stm.
- în-komen, stn.
- în-komen, part. adj.
- în-kumft, stf.
- inkus
- in-lachenes, adv.
- în-lâge, stf. vgl.
- în-lëger, stn.
- în-leger, stm.
- în-legunge, stf. s. v. a.
- în-leite, stf.
- în-leiten, swv.
- în-leiter, stm.
- in-lende, stn.
- in-lende, swm.
- in-lender, stm.
- in-lendic, adj.
- in-lendisch, adj.
- in-lîbunge, stf.
- in-lich, adj. s. v. a.
- in-ligen, stn. s. v. a.
- în-liuhtunge, stf.
- in-liute
- in-man, stm.
- în-man, stm.
- in-manc, adv. s.
- în-manen, stn.
- inme
- in-merker, stm.
- in-muotec-heit, stf.
- inn
- innân, adv. s.
- inne, adv. vgl.
- inne, stf.
- inne-blîben, stn. s.
- innec, adj.
- innic, adj.
- innec-heit, stf.
- innic-heit, stf.
- innekeit, stf.
- innikeit, stf.
- innec-lich, adj.
- innec-lîche, adv.
- innec-lîchen, adv.
- innegen, swv.
- innigen, swv.
- inne-gu?, stm. s.
- inne-halt, stm.
- inne-haltunge, stf.
- inne-lëger, stn. s.
- în-nëmære, stm.
- în-nëmunge, stf.
- innen, adv. präpos.
- innen, swv.
- innende, adv. präp. s.
- innent, adv. präp. s.
- innent-lich, adv. s. v. a.
- innent-lîche, adv. s. v. a.
- inner, adj.
- inner, adv. präpos.
- innerc-heit, stf. vgl.
- innerkeit, stf. vgl.
- innerc-lîche, adv.
- innerc-lîchen, adv.
- innere, adv. s.
- inner-halbe, adv.
- inner-halben, adv.
- inner-halp, adv. präpos.
- inner-heit, stf. s. v. a.
- inner-lich, adj.
- inner-lîche, adv.
- inner-lîchen, adv.
- innern, swv.
- inren, swv.
- innerunge, stf.
- inner-wërtes, adv.
- inne-wende, adv. präp.
- inne-wenden, adv.
- inne-wendic, adj.
- inne-wendic, adv. präpos.
- inne-wendic-heit, stf.
- inne-woner, stm. s.
- innic-, s.
- innigen, s.
- innunge, stf.
- in-ôre, stn.
- in-ouwe, stf.
- inpfeten, swv. s.
- inr-, s.
- inre-, s.
- în-rede, stf.
- în-rîsen, stn.
- în-rit, stm.
- în-rîten, stn.
- inrunt, s.
- ins
- ins, s. s.
- în-sage, stf.
- in-sage, stf.
- în-satzunge, stf.
- în-saz, stm.
- in-saz, stm.
- în-sæ?e, swm.
- in-sæ?e, swm.
- în-schîn, stm.
- în-schouwe, stf.
- în-schrîbunge, stf.
- in-schrift, stf.
- în-sëhen, stn.
- insele, swf. st.
- insel, swf. st.
- inselîn, stn.
- in-së??en, part. adj.
- in-sidel, s.
- in-sigel, s.
- in-sigelære, stm.
- in-sigeler, stm.
- in-sigel-druc, stm.
- in-sigele, stn.
- in-sigel, stn.
- in-sigelen, swv.
- insigel-graben, stn.
- in-sinnec-lîche, adv.
- în-sitzen, stn.
- în-slac -ges, ges stm.
- în-slâfen, stn.
- în-slie?en, stn.
- în-slie?unge, stf.
- în-slô?, stn.
- in-span, stn.
- în-spilende, part. adj.
- în-sprëchen, stn.
- în-sprëchunge, stf.
- în-sprenc-lîchen, adv.
- in-stân, stn.
- institût, stn.
- în-stô?unge, stf.
- în-strâm, stm.
- în-strickete, stf. s.
- instrument, stn.
- instrument-brief, stm.
- in-süe?e, s.
- insule, swf. s.
- in-sunder, adv.
- in-sundern, adv.
- in-sunders, adv.
- in-swarz, adj.
- în-swëben, stn.
- în-swëbende, part. adj.
- în-swëbunge, stf.
- int-, s.
- în-teilunge, stf.
- interesse, stn.
- interpretieren, swv.
- in-tiefe, stf. s. unter
- intimieren, swv.
- în-trac în-trages, în trages stm.
- in-trachtunge, stf.
- în-trit, stm.
- în-trucken, stn. s.
- in-tuom, stn. s.
- intzwârn, adv. s.
- în-val, lles stm.
- in-val -lles, lles stm.
- în-vallen, stn.
- în-val-schaft, stf.
- în-vanc, ges stm.
- in-vanc -ges, ges stm.
- in-vangen, swv.
- in-vangen, swv.
- in-vengen, swv.
- în-var, stf.
- în-vart, stf.
- în-vehsener, stm.
- în-vellec-lîche, adv.
- in-vengen, swv. s.
- în-ver-lâ?en, stn.
- in-vestieren, swv.
- in-vestigieren, swv.
- in-vestitûr, stf. s. unter
- in-ville, stn.
- in-viurec, adj.
- în-vleischunge, stf.
- în-vlie?ende, part. adj.
- în-vlie?unge, stf.
- în-vluc -ges, ges stm.
- in-vlücke, adj.
- in-vluht, stf.
- în-vlu? -??es, ??es stm.
- în-vlü??ic, adj.
- în-vlü??ic-heit, stf.
- in-vorst, stm.
- in-vorster, stm. s. das vorige.
- in-waner, stm. s.
- in-wart, adj.
- in-wëc -ges, ges stm.
- inwend, s.
- in-wendec-lîche, adv.
- in-wendigen, adv.
- în-wërt, adv.
- in-wert, adj. s.
- in-wertec, adj.
- in-wërtes, adv.
- in-wërt-würkunge, stf.
- in-wësende, part. adj.
- in-wëte, stn.
- in-wîser, stm.
- in-wîsunge, stf.
- in-woner, stm. vgl.
- in-wonerîn, stf.
- in-wonunge, stf.
- in-wonunge-hûs, stn.
- in-wonunger, stm. s. v. a.
- în-worf, stm.
- in?
- în-zellen, stn.
- in-zic -ges, ges stm.
- în-ziehen, stn.
- in-ziht, stf. s. v. a.
- in-zihtec, adj.
- inzt
- în-zuc -ges, ges stm.
- îper, stf.
- îpersch, adj.
- ipnapp
- ipocrite, swm.
- ips, swf. s.
- iquëder, s.
- ir
- ir, pron. pers.
- ir, pron. poss.
- ir-
- i'r
- irch, stm. stn.
- irh, stm. stn.
- ircher, stm. s.
- irch-vël, stn. s. v. a. stn.
- irdenisch, adj.
- irdensch, adj.
- irdensch-lich, adj.
- irdîn, adj.
- irdisch, adj. s. v. a.
- irdesch, adj. s. v. a.
- irdrucken, swv. s.
- ire, s.
- iren, s.
- iren, s.
- irent-halben, adv.
- irezen, swv. s.
- irgen, adv. s.
- irgent, adv. s.
- irh, s.
- ir-haft, adv. s.
- ir-halp, adv.
- irhen, swv. s.
- irher, stm.
- irhîn, adj.
- irich, s.
- irichær, s.
- irigin, adv. s.
- îrîs
- irm, f. s.
- irmen-sûl, stf.
- irne, adv. s.
- irnis, s.
- irpois
- irrâ, stf. s.
- irrære, stm.
- irrer, stm.
- irrât, stm.
- irre, adj.
- irre, stf.
- irre-bære, adj.
- irrec, adj.
- irric, adj.
- irrec-heit, stf. vgl.
- irrekeit, stf. vgl.
- irrikeit, stf. vgl.
- irrec-lich, adj.
- irrec-lîche, adv.
- irrec-lîchen, adv.
- irre-gân, stv. red. I, 1.
- irre-ganc -ges, ges stm.
- irre-genge, adj.
- irre-gengic, adj.
- irre-gengel, stm.
- irre-haft, adj.
- irre-heit, stf. vgl.
- irren, swv.
- irren, stn.
- irren, swv.
- irrenisse, stfn.
- irrer, stm. s.
- irresal, stm. f. n.
- irresalunge, stf.
- irre-sam, adj.
- irre-sâme, swm. vgl.
- irre-stërn, stm.
- irre-tac, stm.
- irre-tuom, stm.
- irre-vart, stf.
- irre-wëc, stm.
- irric, adj. s.
- irrizen, swv. s.
- irrot, s. s.
- irrsal, s. s.
- irrunge, stf.
- irsal, s.
- ír-sale, stf. s. v. a.
- irsch, adj. s.
- irte, s.
- ir-wëc, stm. s.
- irzen, swv.
- irzen, stn.
- is
- îs, stn. stm.
- isâ, adv. s.
- îs-ar, swm.
- îs-bîhel, stn.
- îs-bërle, stf.
- îs-boum, stm.
- îse, stn. s.
- îsec, adj.
- îs-eich, stf.
- îsel, f.
- îsele, swf. s.
- îsen, stn. fem.
- îsen, swv.
- îsen-arre, s.
- îsen-bant, stn. vgl.
- îsen-bar, stf.
- îsen-bart, stm.
- îsen-bërc, stm.
- îsen-bî?, stm.
- îsen-blæser, stm.
- îsen-blëch, stn.
- îsen-blëchel, stn.
- îsen-bort, m. vgl.
- îsen-bruoch, stf. s. v. a.
- îsen-bühel, stm.
- îsen-dach, stn.
- îsen-decke, f. vgl.
- îsen-drudel, m. s.
- îsen-ërz, stn.
- îsen-gelte, swf. vgl.
- îsen-ge-want, stn. vgl.
- îsen-gollier, stn.
- îsen-grâ, adj.
- îsen-graber, stm.
- îsen-gruobe, f.
- îsen-hâke, swm.
- îsen-halte, swf. stn. vgl.
- îsen-halt, swf. stn. vgl.
- îsen-hamer, stm.
- îsen-hart, s. v. a.
- îsen-hemde, stn.
- îsen-herte, adj.
- îsen-hose, swf. vgl. vgl.
- îsen-huot, stm.
- îsen-huoter, stm.
- îsenîn, adj. vgl.
- îsenîne, f.
- îsen-kaste, swm.
- îsen-këc, adj.
- îsen-keten, stf.
- îsen-kiuwe, swf.
- îsen-kleit, stn. s. v. a.
- îsen-klette, swf.
- îsen-knappe, swm.
- îsen-knappe, swm.
- îsen-kolbe, swm.
- îsen-köufel, stm.
- îsen-kraft, stf.
- îsen-krût, stn.
- îsen-krût-saft, stn.
- îsen-laz, stm.
- îsen-leffel, stm.
- îsen-mâl, stn.
- îsen-menger, stm.
- îsen-râmec, adj. s. v. a. vgl.
- îsen-rinc, stm.
- îsen-rost, stm.
- îsen-schûfel, f.
- îsen-sinder, stm.
- îsen-slegel, stm.
- îsen-smit, stm.
- îsen-smitte, stf.
- îsen-spër, stn.
- îsen-spie?, stm.
- îsen-stange, f.
- îsen-stein, stm.
- îsen-tahe, f.
- îsen-var -wes, wes adj.
- îsen-vël, stn.
- îsen-vënster, stf.
- îsen-vlandach, stn.
- îsen-vlasche, f.
- îsen-vogel, stm.
- îsen-wât, stf. s. v. a. vgl.
- îsen-wërc, stn.
- îsen-wurz, stf.
- îsen-zan, stm.
- îsen-zein, stm.
- îsen-zieher, stm.
- îser, f. s.
- îsere, f. s.
- îser, stn. adj. s. s.
- îseren, stn. adj. s. s.
- îser-dock, vgl.
- îser-golze, swm. s.
- îser-hose, swf. s. v. a.
- îserîn, stn. s.
- îserîn, adj. s. v. a. s.
- îser-kolze, swm. s. v. a.
- îser-kovertiure, stf.
- îsern, stn.
- îser, stn.
- îsern, adj. swv. s.
- îsern-bant, stn. s. v. a.
- îserne, f.
- îsere, f.
- îsern-harnasch, stn.
- îsern-hose, s.
- îsernîn, adj. s.
- îser-râm, stm. s. v. a. vgl.
- îs-grâ -wes, wes adj.
- îs-güsse, stf.
- îsîn, adj. s.
- îs-kachel, m.
- îs-kalt, adj.
- îs-leite, stf.
- islich, s.
- ismahêlisch, adj.
- isôpe, swm. swf.
- ispanisch, adj.
- ispe, s.
- israhêlisch, adj.
- îs-schelle, swmf. s.
- îs-schemel, m.
- îs-schûfel, f.
- isse, stn. vgl. stn.
- issel, f. s.
- ist, s.
- ist, stn. s. v. a.
- istic, adj.
- istic-heit, stf.
- istikeit, stf.
- istôrje, f. s. v. a.
- îs-var -wes, wes adj. s. v. a.
- îs-vogel, stm. s. auch unter
- îs-zapfe, swm.
- îs-zolle, swf. s.
- it, s. s.
- îtal, s.
- îtali, s.
- îtalic, s.
- îtâlsch, adj.
- îte-, präf.
- it-, präf.
- îtel, adj.
- îtelære, stm.
- îtele, stf.
- îtel-êric, adj.
- îtel-hende, adj.
- îtelic, adj.
- îtelich, s.
- îtelinc -ges, ges stm.
- îtelkeit, stf. vgl.
- îtel-lich, adj.
- îtel-lîche, adv.
- îtel-lîchen, adv.
- îtel-lîcheit, stf. s. v. a.
- îtel-macherinne, stf.
- îtel-mecherinne, stf.
- îteln, swv.
- îtels, gen. adv.
- îtel-schaft, stf.
- îtel-spot, stm. s. unter
- îtelunge, stf.
- îtel-wort, stn.
- ite-niuwe, adj.
- it-niuwe, adj.
- -niwe, adj.
- ite-niuwe, stf.
- ite-niuwen, swv.
- it-niuwen, swv.
- -niwen, swv.
- ite-roche, stf.
- ite-rücken, swv. vgl.
- it-rücken, swv. vgl.
- ites-lich, s.
- ite-wî?, stm. stf.
- it-wî?, stm. stf.
- ite-wî?e, stm. stf.
- it-wî?e, stm. stf.
- ite-wî?ære, stm.
- ite-wî?en, swv.
- it-wî?en, swv.
- ite-wî?en, stn.
- itlich, s.
- itn-, s.
- itr-, s.
- it-wæge, stn.
- it-wëder, s.
- it-wî?, s.
- itzent, s.
- itzu, s.
- itzunt, s.
- itzunder, s.
- itzlich, s.
- iu, s.
- iuch, s.
- i'u
- iule, swf. s.
- iur, pron. s.
- iuric, adj.
- iut, s.
- iuter, stm. s.
- iuterlîn, stn.
- iutzit, s.
- iuweht, s.
- iuwel, swf.
- iule, swf.
- iuweln-slaht, adj.
- iuwer
- iuwer, pron. poss.
- iwer, pron. poss.
- iuwit, s.
- iu?en, swv. s. s.
- iu?ern, swv. s. s.
- îwe, stf.
- iwëlich, s.
- îwen-boge, swm.
- îwen-boum, stm.
- îwen-loup, stm. vgl.
- îwen-rîs, stn.
- iwer, pron. s.
- îwîn, adj.
- iwit, s.
- ixlich, s.
- i?
- izit, s.
- izunt, s.
- izuo, s.
J
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=Lexer#0
Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer |
- j
- jâ, interj.
- jac -ges, ges stm.
- jâchandîn, adj. vgl.
- jâchant, stm.
- jachant, stm.
- jâchant-stein, stm.
- jacheit, s.
- jächen, swv. s.
- jacinctîn, adj.
- jacinctus, stm. s. v. a.
- jacke, swf.
- jecke, swf.
- jäg-, s.
- jagære, stm. s.
- jagât, stf.
- jage, stf.
- jage-bære, adj.
- jage-bühse, f.
- jagede, stn. f. vgl.
- jage-ge-sinde, stn.
- jage-horn, stn. vgl.
- jage-hunt, stm. vgl.
- jage-hûs, stn. vgl.
- jage-liet, stn. vgl.
- jage-liet, stn. vgl.
- jage-list, stm.
- jage-meister, stm. vgl.
- jagen, swv.
- jagen, stn.
- jage-phert, stn.
- jagerîe, stf. s.
- jage-rëht, stn. vgl.
- jage-spie?, stm.
- jaget, des stn. stf.
- jeit -des, des stn. stf.
- jaget-, vgl.
- jage-tac, stm.
- jaget-haber, swm.
- jaget-hunt, stm. s. v. a.
- jaget-hündelîn, stn.
- jaget-hûs, stn. s. v. a.
- jaget-spie?, stm. s.
- jage-vart, stf.
- jage-wîse, stf. s. v. a.
- jag-irre, adj.
- jagunge, stf.
- jæhelinge, adv. s. v. a.
- jâ-hërre, swm.
- jâ-hërren, swv. in
- jâmer, stmn. stn.
- jâmer-ande, swm.
- jâmer-bære, adj.
- jâmer-bërnde, part. adj.
- jâmer-blic, stm.
- jâmer-braht, stm.
- jâmer-brôt, stn.
- jâmer-burde, stf.
- jâmerc, adj. s.
- jæmerc, adj. s.
- jâmerc-heit, stf.
- jâmerkeit, stf.
- jæmerc-lich, adj. s. v. a.
- jæmerc-lîche, adv. s. v. a.
- jæmerc-lîchen, adv. s. v. a.
- jâmerec, adj.
- jâmeric, adj.
- jæmeric, adj.
- jâmerc, adj.
- jæmerc, adj.
- jâmer-gîtec, adj.
- jâmer-grunt, stm.
- jâmer-haft, adj.
- jâmer-heit, stf. s. v. a.
- jâmerkeit, stf. s.
- jâmer-klage, stf.
- jâmer-krî, stm.
- jâmer-lant, stn. vgl. vgl.
- jâmer-leich, stm.
- jâmerleis, stm. vgl.
- jâmer-lich, adj.
- jæmer-lich, adj.
- jâmer-lîche, adv.
- jæmer-lîche, adv.
- -en, adv.
- jâmern, swv.
- jâmer-nôt, stf.
- jâmer-pîn, stf.
- jâmer-quâl, stf.
- jâmer-rëgen, stm.
- jâmer-sanc, stmn. s. v. a. s. v. a.
- jâmer-schal, stm.
- jâmer-schiht, stf.
- jâmer-schouwe, stf.
- jâmer-schrei, stm. s. unter
- jâmer-schric, stm.
- jâmer-schricken, stn.
- jâmer-sê, stm.
- jâmer-setze, stf.
- jâmer-smërze, swm.
- jâmer-snit, stm.
- jâmer-sorge, stf.
- jâmer-stimme, stf.
- jâmer-strâle, stf.
- jâmer-stric, stm.
- jâmer-suht, stf.
- jâmer-tac, stm.
- jâmer-tal, stn. vgl.
- jâmerunge, stf.
- jâmer-var -wes, wes adj.
- jâmer-weide, stf. vgl. vgl.
- jâmer-wërc, stn.
- jâmer-wunde, swf.
- jâmer-zeichen, stn.
- jâmer-zelle, stf.
- jâmer-zît, stf.
- jan, s.
- jane, s.
- jâne, s.
- jân, stm.
- jânen, swv.
- janer, stm. s.
- jänner, stm. s.
- jappe-stift, stn.
- jar
- jâr, stn.
- jârâ, interj.
- jarâ, interj.
- jâr-âbent, stm.
- jâr-âhte, stf.
- jâr-bëte, stf.
- jardiân, stm.
- jâr-dienest, stm.
- jardin, m.
- jâr-dinc, stn. vgl.
- jâr-dingen, swv.
- jârec, adj.
- jæric, adj.
- jærec-lich, adv. s. v. a.
- jæric-lich, adv. s. v. a.
- jâren, swv.
- jæren, swv.
- jâres, gen. adv.
- jâr-ganc, stm.
- jâr-ge-dinge, stn. s. v. a.
- jær-ge-lich, adv.
- jâr-gëlt, stn. vgl.
- jâr-ge-rihte, stn. s. v. a.
- jâr-ge-schihte-buoch, stn.
- jâr-ge-want, stf.
- jâr-ge-wande, stf.
- jâr-ge-zil, stf. vgl.
- jâr-ge-zît, s.
- jâr-gülte, stf. s. v. a.
- jâr-hemede, stn.
- jâr-huon, stn.
- jâriâ, s.
- jæric, adj. s.
- jâr-kirch-mësse, stf.
- jâr-kost, stf.
- jâr-kouf, stm.
- jâr-lanc, adv.
- jær-lich, adj. adv. vgl.
- jâr-mânôt, stm.
- jâr-mânet, stm.
- jâr-market, stm.
- jâr-market-tac, stm.
- jâr-mësse, stf.
- jâr-nuz, stm.
- jâr-phliht, stf.
- jâr-rente, stf.
- jâr-rihter, stm.
- jâr-ruof, stm. vgl.
- jâr-schar, stf.
- jâr-schillinc, stm.
- jâr-tac, stm.
- jar-û?, stm. s. v. a.
- jâr-vaste, f.
- jâr-vride, stm.
- jâr-vrist, stf.
- jâr-wîse, stf.
- jâr-wîsunge, stf. vgl.
- jâr-zal, stf.
- jâr-zil, stn. vgl.
- jâr-zins, stm.
- jâr-zît, stfn.
- jâr-gezît, stfn.
- jâr-zît-buoch, stn.
- jâr-zol, stm.
- jaspis, m. swm.
- jat, stn.
- jat-houwen, stn.
- jâzen, swv. in
- jê, s.
- jechant, s.
- jechen, swv. s.
- jêcîs
- jecke, swf. s.
- jëder, s.
- jegelich, s.
- jegen, s.
- jëge, s.
- jêgen, s.
- jegen, swv. s.
- jegere, stm.
- jeger, stm.
- jeger-horn, stn. s. v. a.
- jeger-huobe, stf.
- jegerîe, stf.
- jegerinne, stf.
- jeger-knëht, stm.
- jeger-lêhen, stn.
- jeger-lich, adj.
- jeger-lîche, adv.
- jeger-lîchen, adv.
- jeger-liute, pl.
- jeger-meister, stm. s. v. a.
- jeger-rëht, stn. s. v. a.
- jeger-spîse, stf.
- jëhe, stf.
- jëhen, stv. I, 1.
- jeide, s.
- jeit, s.
- jeite, s.
- jeit-, vgl.
- jeit-, vgl.
- jeit-ge-selle, swm.
- jeit-ge-verte, stn.
- jeit-hof, stm. s. v. a.
- jeit-hunt, s. s.
- jeit-hûs, s. s.
- jën, s.
- jên, stv. s.
- jënen, adv.
- jënent, adv. präp.
- jënent-halp, adv. präp. s.
- jëner, pron. dem.
- jener, stm.
- jenner, stm.
- jene?-wîp, stn. s.
- jën-halben, adv. präp.
- jën-halp, adv. s. v. a. präp.
- jën-hër, s.
- jenner, stm. s.
- jën-sît, adv. präp.
- jêom-, s.
- jerachîtes
- jerarchîe, swf. s. v. a.
- jërn, stv.
- jeroffel
- jësen, stv. I, 1.
- jësen, stn.
- jëssend, s.
- jest, stf. s. v. a.
- jesten, swv.
- jëst, stm.
- jësten, swv.
- jëten, stv. I, 1.
- jëten, stn.
- jëter, stm.
- jëterrinne, stf.
- jët-îsen, stn.
- jeuch, s.
- jeuchen, swv. s.
- jeuchart, s.
- jeuchert, s.
- jihtic, adj. s.
- jiuch, stn. f. fem. stn.
- jiuchart, stn. f. fem.
- jûchart, stn. f. fem.
- jûchert, stn. f. fem.
- jiuchart-phenninc, stm.
- jô, interj. s.
- jô, interj.
- joch, conj. adv. interj. conj. adv. interj.
- joch, stn.
- jöch, f. s.
- jôchant, stm. s.
- jochen, swv. in
- jochen, swv. s.
- jöchen, swv. s.
- joch-tier, stn.
- joggen, stn.
- joie, stf. s.
- jokel-man, stm. s. v. a.
- jôlen, swv. interj.
- jœlich, adj.
- jôler, stm.
- joment, swf. s.
- jômer, stm. s.
- jône, s.
- jone, s.
- jon, s.
- jonff-, s.
- jonker, stm. s.
- jope, swf.
- joppe, swf.
- juppe, swf.
- jopel, stn.
- jôra, s.
- jôrling, s.
- joste, s. s.
- jostieren, s. s.
- jöuchen, swv.
- jouchen, swv.
- jöuchen, stn.
- joye, stf. s.
- jû, interj. vgl.
- jûbel-jâr, stn. s. v. a.
- jûbilieren, swv.
- jûbilieren, stn.
- jubilierer, stm.
- jûbilus, stm.
- jûch, stnf. s.
- jûch, interj. s. v. a.
- jûche, f.
- jûchelîn, stn.
- jûchezen, swv.
- jûchezen, stn.
- jûchezer, stm.
- jûch-kuo, stf. s.
- jucht, stf. s.
- jucke, swm.
- juckede, swm.
- jucken, swv.
- jucken, stn.
- juckic, adj.
- juckunge, stf.
- jude, swm.
- jüde, swm.
- jüdelîn, stn.
- jüdel, stn.
- juden-bart, stm.
- juden-bischof, stm.
- juden-blâs, stm.
- juden-buoch, stn.
- juden-huot, stm.
- juden-hûs, stn.
- judenisch, adj.
- jüden-kint, stn.
- juden-kleit, stn.
- juden-kunst, stf.
- juden-lant, stn.
- juden-lîm, m.
- juden-meister, stm.
- juden-mesner, stm.
- juden-phant, stn.
- juden-rëht, stn.
- juden-rîche, stn.
- juden-rihter, stm.
- judensch, adj. s.
- juden-schade, swm.
- juden-schaft, stf.
- juden-schuole, stf.
- juden-spie?, stm.
- juden-stein, stm.
- juden-stiure, stf.
- juden-vist, stm.
- juden-wîn, stm.
- juden-zopf, stm.
- juden-zunge, swf.
- judesch, s.
- judeschaft, s.
- jüdescheit, s.
- jüdesch-lich, adj.
- jud-heit, stf.
- jüdinne, stf.
- jüdîn, stf.
- jüdisch, adj.
- jüdische, swf.
- jüdischeit, stf.
- jüdescheit, stf.
- judiste, swm.
- jud-schaft, stf. s.
- jûfer, stm.
- jûf-kint, stn.
- jûf-teidinc, stn.
- jugende, stf. s.
- jugende, part. adj.
- jugenden, swv.
- jugent, stf.
- jugent-heit, stf.
- jugent-lich, adj.
- jugent-var, adj.
- jumente, swf.
- junc -ges, ges adj.
- junc-brunne, swm.
- junc-heit, stf.
- jung-heit, stf.
- junc-hêrre, swm.
- junc-hërre, swm.
- junc-hërrelîn, stn.
- junc-lich, adj.
- junc-man, stm.
- junctûre, stf.
- junc-vrouwe, swf.
- junc-vrowe, swf.
- junc-vrou, swf.
- junc-vrouwe-lich, adj.
- junc-vrouwe-lîcheit, stf.
- junc-vröuwelîn, stn.
- junc-vröulîn, stn.
- junc-vrouwen-antlütze, stn.
- junc-vrouwen-ringelîn, stn.
- junc-vrouwen-slô?, stn.
- junc-vrou-schaft, stf.
- junc-vrou-stube, swf.
- junff-, s.
- jung-alte, swm.
- junge, swm.
- junge, swn.
- jungede, stn.
- jungelinc -ges, ges stm.
- jungen, swv.
- jungen, swv.
- jungent, stf. s. v. a.
- junger, m. st. sw. st.
- jungerinne, stf.
- jungern, swv.
- jungeste, adv.
- jungest, adv.
- jungist, adv.
- jungeste, stf.
- jungest-lich, adj.
- junget, stf. s.
- junget, stf. s.
- jung-heit, stf. s.
- jung-heller, stm.
- jungist, adv. s.
- jungîde, stn. s.
- jungît, stn. s.
- juoch, s.
- juppe, swf. s.
- juppen-ritter, stm.
- juriste, swm.
- jûs, stm.
- jûsen, swv.
- jusselîn, stn. m.
- jussel, stn. m.
- jüssel, stn. m.
- just, stf.
- just-, s.
- jutz, interj. s.
- juven, adj.
- juvente
- jûwen, swv.
- jûwezen, swv.
- jûwezunge, stf.
K
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=Lexer#0
Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer |
- k
- kabe, stn. s.
- kabel, stfn.
- kabërzîn, stm. s.
- kabe?, stm.
- kabe?-blat, stn.
- kabe?-kopf, stm.
- kabe?-krût, stn. s. v. a.
- kabe?-sâme, swm.
- kabe?-stoc, stm.
- kabe?-stûde, swf.
- kabe?-zëhende, swm.
- kabûse, swf.
- kabütze, stn.
- kac, m.
- kach, stm.
- kach
- kache, stm. s.
- kachele, stswf.
- kachel, stswf.
- kacheler, stm.
- kachel-macher, stm.
- kachel-oven, stm.
- kachen, swv.
- kachen, stn.
- kachen-slac, stm. vgl. das flgd. u.
- kachen-slahen, stn. vgl. das flgd. u.
- kachez, stm. s. v. a.
- kachezen, swv. stn.
- kach-lachen, stn.
- kadel, stm.
- kadel, stn.
- kaderîe, stf.
- kaderîer, stm.
- kaf, stn.
- käfach, stn. s.
- kafer, s.
- kafetze, swf. s.
- kaff-, s.
- kaffât, stf.
- kafse, swstf.
- kafs, swstf.
- kefse, swstf.
- kefs, swstf.
- kafselîn, stn.
- kaf-spil, stn. s.
- kafte, s.
- kahtz, s.
- kahzen, s.
- kajute, swf.
- kak, stm.
- kal, stf. s.
- kal, swf. s.
- kal -wes, wes adj.
- kâl, stf. s.
- kaladrîus, stm. s.
- kalamâr, stn.
- calamarbe
- kalamît, stf.
- kalander, s.
- calant, stm. s. v. a.
- kalb, stn. s.
- kalbe, swf.
- kalbele, swf.
- kalben, swv.
- kalben-vuo?, stm.
- kalbs-krœse, stn.
- kalbs-lebere, swf.
- kalc -kes, kes stm.
- kalc-brenner, stm.
- calcedôn, stm. f. swm.
- calcidôn, stm. f. swm.
- kalc-ge-stüppe, stn. vgl.
- kalc-ge-stöbe, stn. vgl.
- kalc-gruobe, f.
- kälchen, swv. s.
- kalc-hûfe, swm.
- kalc-hûs, stn.
- kalc-hütte, f.
- kalc-kretze, swmf.
- kalc-mecher, stm.
- kalc-menger, stm.
- kalc-më??er, stm.
- calcofôn, stm.
- kalc-oven, stm.
- kalc-ovener, stm.
- kalc-rœ?e, stf.
- kalc-sieder, stm.
- kalc-stein, stm.
- kalc-stoup, stm. s. v. a.
- kalc-ve??elîn, stn.
- kalc-wa??er, stn.
- kalc-wërc, stn.
- kalc-zûber, stm.
- kalde, stfn. stf. swv. s.
- kalden, stfn. stf. swv. s.
- kaldêisch, adj. stn.
- kaldiment, stn.
- kaldûne, swf.
- kale, swf. stf. s.
- kâle, swf. stf. s.
- kalemîn, stm. s. v. a.
- kalendenære, stm.
- kalender, stm.
- kalent, f.
- kalen-wurz, stf.
- käler, stm. s.
- kalete, swf.
- kalf, stn. s.
- kalg-, s.
- kal-heit, stf.
- kalîf, m.
- kalige, stf. s. v. a.
- kalk-, s.
- kal-hart, stm.
- kalker, stm.
- kall, m.
- kallære, stm.
- kalle, stf.
- kalle, stf.
- kallec, adj.
- kallen, swv.
- kallen, stn.
- calleyem, s.
- kallunge, stf.
- kalmar, s.
- kalmer, s.
- kalmus, m.
- kaln, stv. I, 4. s. u. stv.
- kalopei?, stm. s. v. a.
- kalopieren, swv. s.
- kalp -bes, bes stn.
- kalp-vël, stn.
- kalp-vleisch, stn.
- calsedôn, s.
- kalt, stm. s.
- kalt, adj.
- kalt, stn. stn.
- kaltân, s.
- kalte, stf. s.
- kalte, stn.
- kalde, stn.
- kalten, swv.
- kalden, swv.
- kalten, stf. s.
- kalten, stv.
- kalter, f. s.
- kälter, f. s.
- kalter, stm.
- kalt-heit, stf.
- kalt-phister, stm.
- kalt-seiche, stf.
- kalt-smit -des, des stm.
- kaltur, f. s.
- kalunge, stf. s.
- kalwe, swf.
- kalwen, swv.
- kalze, s. s.
- kalzen, s. s.
- kalzidôm, s.
- kalzidôn, s.
- kam, stm. s.
- kâm, adv. s.
- kâm, swm. in
- kâm, stm.
- kâmân, stm. s.
- kambe, swf. s.
- kâm-britel, stm.
- kame, s.
- kamel, s. s.
- kamelin, s. s.
- kamêne, swf.
- kamênisch, adj.
- kamer, f. s.
- kamer-ambet, stn.
- kamerære, stm.
- kamerer, stm.
- kamerære, stm.
- kamerer, stm.
- kamerærinne, stf. vgl.
- kamerærîn, stf. vgl.
- kamer-bëlle, swf.
- kamer-bille, swf.
- kamer-birse, swf. vgl.
- kamer-bühse, swf.
- kamer-dolle, f. s. v. a.
- kamere, stswf.
- kamer, stswf.
- kamerêrse, swf.
- kamer-ge-rihte, stn.
- kamer-ge-want, stn.
- kamer-guldîn, stn.
- kamer-guot, stn.
- kamer-hërre, swm. s. v. a.
- kamer-hof, stm.
- kamer-holz, stn. vgl.
- kamer-hort, stm. vgl.
- kamerîe, stf.
- kamerinne, s.
- kamer-knëht, stm.
- kamer-lêhen, stn.
- kamerlîn, s. s.
- kamerlinc, s. s.
- kamer-louge, swf.
- kamer-macher, stm.
- kamer-mecher, stm.
- kamer-maget, stf.
- kamer-meister, stm.
- kamer-pfenninc, stm.
- kamer-rætinne, stf. s.
- kamer-rû?e, stf. s. v. a.
- kamer-schaz, stm. s. v. a.
- kamer-schrîber, stm.
- kamer-slange, swf.
- kamer-stap, stm.
- kamer-tuom, stn.
- kamer-vorst, stm. s. v. a.
- kamer-wagen, stm.
- kamer-want, stf.
- kamer-wîp, stn.
- kamer-zelle, stf.
- kamer-zëlte, swf.
- kamer-zitze, swf.
- kamette, s.
- kamf, stm. s.
- kamfte, s.
- kâmic, adj.
- camille, f. s.
- kámîn, stm.
- kémîn, stm.
- kamme, swf. s.
- kammel, s.
- kämmel, s.
- kämmen, swv. s.
- kammer, s. s.
- kammerêre, s. s.
- kammeter, s.
- kamomille-öl, stn.
- kamp, stm. s.
- kamp, stm.
- kamp -bes, bes mmes; stm. swfm.
- kam -mmes, bes mmes; stm. swfm.
- kambe, bes mmes; stm. swfm.
- kamme, bes mmes; stm. swfm.
- kampære, adj. s.
- kampe, s.
- kampel-market, stm.
- kampen, swv.
- kampf, stm.
- kamph, stm.
- kampf-bære, adj.
- kampfer, stm.
- kampf-ge-nô?, stswm.
- kampf-ge-nô?e, stswm.
- kampf-ge-schirre, stn. vgl.
- kampf-ge-selle, swm.
- kampf-ge-verte, swm.
- kampf-ge-zouwe, stn. s. v. a.
- kampf-hof, stm.
- kampf-huot, stm.
- kampf-hûs, stn.
- kampf-kolbe, swm.
- kampf-lich, adj.
- kempf-lich, adj.
- kampf-lîche, adv.
- kempf-lîche, adv.
- -en, adv.
- kampf-meister, stm.
- kampf-müede, adj.
- kampf-rahe, swf. s. s.
- kampf-rat, stn. s.
- kampf-rëht, stn.
- kampf-rëhten, swv.
- kampf-reit, stm.
- kampf-scheider, stm.
- kampf-schilt, stm.
- kampf-slac, stm.
- kampf-spil, stn.
- kampf-stat, stf.
- kampf-stëchen, stn.
- kampf-swërt, stn.
- kempf-swërt, stn.
- kampf-vrî, adj.
- kampf-wât, stf.
- kampf-wërc, stn.
- kampf-wîc, stmn.
- kampf-winner, stm.
- kampf-wîse, adj.
- kampf-wîse, stf.
- kampf-zît, stf.
- kamp-rade
- kamp-rat, stn.
- kamp-stede, s.
- kamp-stoc, stm.
- kamp-wîn, stm.
- kam-wide, stf. s.
- kan
- kan, swf. s.
- kan, stswm.
- kân, stm. s.
- kanâl, stm. s.
- kande, s.
- kandel, s. s.
- kandel-brët, stn.
- kandeler, stm.
- kandel-gie?er, stm. s.
- kandel-macher, stm.
- kandel-slac, stm.
- kander, s.
- kâne, s. s.
- kânec, s. s.
- kanel, stf. s.
- kanel, stm.
- kenel, stm.
- kan?l, stm.
- kaner, stm. s.
- chanf, stn. s. s.
- kanfte, stn. s. s.
- kange, swm. vgl.
- kânig, adj. s.
- kanker, swm.
- kan-liute, s.
- kanne, stf.
- kanne, swf.
- kannel, stswf.
- kannel, stm. s.
- kannel-gie?er, stm.
- kannen-gie?er, stm.
- kannen-gie?erîn, stf.
- cannen-swamp, stm.
- kanonîe, swf.
- kanonike, swm.
- kanonisîe, swf. s. v. a.
- canoniziere, f.
- canonizieren, swv.
- kan-phenninc, stm.
- kan-schillinc, stm.
- kant, adj. s. v. a.
- kant, stfm. s. s.
- kantar, stm.
- kant-bære, adj.
- kante, s. s.
- kantel, s. s.
- kantlich, adj. s. u.
- kantner, stm.
- kantnusse, stf.
- kant-wagen, stm. s.
- kanz, stm. in m.
- kanzel, stf. stm.
- kanzelære, stm.
- kanzeler, stm.
- kanzelîe, stf.
- kanzellerîe, stf.
- kanzellieren, swv.
- kanzeln, swv.
- kanzel-schrîber, stm.
- kanz-wagen, stm.
- kap, s. s.
- kape, s. s.
- kapellân, s.
- kapëlle, s.
- kapellelîn, stn.
- kapell-hërre, swm.
- kapel-soum, stm.
- kapel-trëten, stn.
- capelûn, stn. s.
- kapf, stm.
- kapfære, stm.
- kapfer, stm.
- kapfærinne, stf.
- kapfe-loube, swf.
- kapfen, swv.
- kaphen, swv.
- kaphen, stn.
- kapfe-spil, stn.
- kapfunge, stf.
- kap-han, s.
- kap-han, s.
- kap-huon, s.
- kapitân, stm.
- kapitél, stn.
- kapítel, stn.
- kapitel-bruoder, stm.
- kapitel-hërre, swm.
- kapitel-hûs, stn.
- kapiteln, swv.
- kapitel-rede, stf.
- kapitolîum, n.
- kaplân, stm. s.
- kaplânîe, stf.
- chapoun, stm. s.
- cappân, stm. s.
- kappe, swm.
- kappe, swstf.
- kappël, s.
- käppelîn, stn. s.
- kappellân, stm.
- kappelære, stm.
- kappëlle, swf. st.
- kappel, swf. st.
- kapëlle, swf. st.
- kappen, swv.
- kappen, swv.
- kappen-gëlt, stn.
- kappen-gülte, stf.
- kappen-hengest, stm.
- kappen-kugel, f.
- kappen-kogel, f.
- kappen-rücken, stn.
- kappen-stein, stm. s. v. a.
- kappen-zagel, stm.
- kappen-zins, stm. s. v. a.
- kappen-zipfel, stm.
- cappitên, s.
- cappitain, s.
- kappi?, s.
- kappûs, s.
- kappu?, s.
- kaps, s.
- kappûn, stm. stswm.
- kappûnen, swv. s. v. a.
- kappûner, stm. s. v. a.
- Câps, n. pr.
- kaptele, s.
- kaptil, s.
- kapûn, stm. s.
- kar, s.
- kar, stn.
- kar, stf.
- kar, swf.
- karacter, stswm. swm.
- karacte, stswm. swm.
- karadrîus, m.
- karalle, swm. s.
- kárât, s.
- karbalieren, swv.
- karbalierunge, stf.
- karbel, s.
- karbunkel, stm. s.
- karc, adj. stf.
- karch, m. s.
- karche, m. s.
- karch-boum, stm.
- karc-heit, stf.
- karkeit, stf.
- kärchen, swv. s.
- karchîn, stn.
- karch-knëht, stm. s. v. a.
- karch-last, stm.
- karch-lich, adj. s.
- karch-stecke, swm. s. unter
- kardamôm, stm. swf. swf.
- kardamuome, stm. swf. swf.
- kardamœmel, stn.
- kardamüemel, stn.
- kardenâl, stm.
- cardiân, s.
- kardimuome, s.
- kardinâl, s.
- kardûser, stm. s.
- kâre, s. s.
- kâren, s. s.
- karene, s.
- karen-hûs, stn. s.
- karf-stock, s.
- karfunkel, stm.
- karvunkel, stm.
- karfunkelîn, adj.
- karfunkeln, swv. s. u. vgl.
- karfunkel-stein, stm. s. v. a.
- karvunkel-stein, stm. s. v. a.
- karfüseln, swv.
- karg, stf.
- karge, stf. s.
- kargen, swv.
- kargen, swv. stf.
- karich, s.
- karîne, s.
- kâriôfel
- kâriôfel-rîs, stn.
- kâriôfel-wurz, stf. s. auch unter
- karitât, stf.
- karkære, stm.
- kerkære, stm.
- -er, stm.
- karkeit, stf. s.
- karkel-var, adj.
- karkern, swv. s.
- karl, stswm.
- karle, stswm.
- kárlîn, mf.
- Karlinc, stm. s.
- carm-bendec, s. unter
- carme, stn.
- karmen, swv.
- karmîne, stf.
- karn, swv. stf.
- karn, m. s.
- karnære, stm. s.
- karne, f. vgl.
- karnier, stm.
- karnöffel, stm.
- karnöffeln, swv.
- karofel, s.
- karônick, s.
- kárôt, stm.
- karôte, s.
- karpfe, swm.
- karr, adj.
- karrâsch, s.
- karratsch, s.
- karrât, stf. s.
- karre, swm. fem.
- karrech, stswm.
- karrich, stswm.
- karrechen, swv.
- karrecher, stm.
- karred, stf. s.
- karren, m. s.
- karren, swv.
- karren-bühse, f.
- karren-heber, stm.
- karren-knëht, stm. vgl.
- karren-liute
- karren-man, stm.
- karren-mennel, stn.
- karren-pfert, stn.
- karren-schirm, stm.
- karren-vuoder, stn.
- karren-wëc, stm.
- karren-zieher, stm.
- karrer, stm.
- karret, mn.
- karrich, s.
- karrîne, s.
- karrosche, swmf. stmf.
- karrotsche, swmf. stmf.
- karrutsche, swmf. stmf.
- karrâsche, swmf. stmf.
- karrotsch, swmf. stmf.
- karrutsch, swmf. stmf.
- karratsch, swmf. stmf.
- karrâsch, swmf. stmf.
- karrûne, swf.
- karrutsch, s.
- karrutsche, s.
- karsch, adj.
- karsen, adj. s.
- kar-spuole, swf.
- karst, stm.
- karst-voget, stm.
- kar-tac, stm.
- kartanîe, stf. vgl.
- kartât, stswf. vgl.
- kartâte, stswf. vgl.
- kart-distel, mf. s. v. a.
- karte, s.
- karte, swf.
- karte, swf.
- karten, swv.
- karten, stn.
- karten, swv.
- karten-blat, stn.
- karten-brief, stm. s. v. a.
- karten-spil, stn.
- karter, stm.
- karthiuser, stm.
- karthiuserîn, stf.
- karthûse, stf.
- kartsche, swf.
- kartur, swf.
- kartûsêre, stm. s.
- karunge, stf. s.
- karve, s.
- kar-vrî-tac, stm. s. v. a.
- karvunkel, stm. s.
- karwe, f. vgl.
- karwe, f. vgl.
- karve, f. vgl.
- kar-woche, swf.
- karzîn, stm. s.
- karzoum, m. vgl.
- kasagân, m.
- casaun, s.
- kâse, stf.
- kæse, stm.
- kæse-bor, stf.
- kæse-brüeje, stf.
- kæse-dienest, stm.
- kæse-gëlt, stn.
- kæse-gülte, stf.
- kæse-kar, stn.
- kæse-korp, stm.
- kæse-krapfe, swm.
- kæse-kuoche, swm.
- kâsel, stswf.
- kâsele, stswf.
- kæselach, stn.
- kæse-lap, stn. vgl.
- kæselîn, stn.
- kæse-lêhen, stn.
- kæse-luppe, stf. s. v. a.
- kæse-meier, stm.
- kæse-muos, stn.
- kæse-napf, stm. s. v. a.
- kæse-nepflîn, stn.
- kæse-renne, f. s. v. a.
- kæse-rennen, swv.
- kæse-riuse, swf.
- kæse-stîge, stf.
- kæse-sun-tac, stm.
- kæse-suppe, swf.
- kæse-va?, stn.
- kæse-wa??er, stn.
- cass, adj.
- casse, f.
- kasse, swf.
- cassen-rœre, swf.
- cassian-boum, stm.
- kastâne, stf. s.
- kastânie, stf. s.
- kaste, swm. s.
- kaste, swm.
- kaste-ge-rihte, stn.
- kástël, stn.
- kastelân, stm.
- kastelân, stn.
- kastellære, stm. n. pr.
- kasteln, swv. in
- kasten, swv.
- kastenære, stm. vgl.
- kastener, stm. vgl.
- kastner, stm. vgl.
- kasten-boum, s.
- kasten-gülte, stf.
- kasten-macher, stm.
- kasten-mütte, stmn.
- kasten-mutte, stmn.
- kasten-voget, stm. s.
- kastigen, swv. s. s.
- kastîunge, swv. s. s.
- kast-metze, swm. s. v. a.
- kast-miete, stf.
- kast-müttel, stn.
- kastner, stm. s.
- kastrûn, stm.
- kastrûn-bûch, stm.
- kastrûnîn, adj.
- kast-voget, stm.
- kast-vogetîe, stf.
- kasugele, swf.
- kâsul, s.
- kâsule, s.
- kat, s.
- kât, adj. stn. s.
- kâteblatîn, stn.
- katel, stm.
- katere, swstm.
- kater, swstm.
- kater-man, stm.
- katîve, adj.
- katolicô, m.
- kât-sprëche, swm. adj.
- kätter, stm. s. v. a.
- kât-vleisch, stn. s. v. a.
- katze, swf.
- katzedênige, s.
- katzedôny, s.
- katzen, swv.
- katzen-golt, stn.
- katzen-huot, stm.
- katzen-hurt, stf.
- katzen-krût, stn.
- katzen-reine, adj.
- katzen-ritter, stm.
- katzen-schinder, stm. vgl.
- katzen-smër, stn.
- katzen-spil, stn.
- katzen-stadel, stm.
- katzen-strëbel, stm. vgl.
- katzen-va?, stn.
- katzen-vënsterlîn, stn.
- katzen-viller, stm.
- katzen-wërc, stn. s. v. a.
- katzen-wurz, stf. vgl.
- katzen-zagel, stm.
- kaur-, s.
- katzer, s.
- kätzer, s.
- kavalerîe, stf.
- cavalier, s.
- kawen-krût, stn.
- kowen-krût, stn.
- koben-krût, stn.
- kawërzîn, stm.
- kauwërzîn, stm.
- kawërzîner, stm.
- kebe, swm.
- këbelen, swv. s.
- kebene, vgl.
- kebes, stswf.
- kebese, stswf.
- kebse, stswf.
- kebes-bruoder, stm.
- kebeselinc, stm.
- kebesen, swv.
- kebsen, swv.
- kebes-halben, adv.
- kebes-halp, adv.
- kebesinne, stf. s. v. a.
- kebes-kint, stn.
- kebes-lich, adj.
- kebes-lîche, adv.
- kebes-lîchen, adv.
- kebes-sun, stm.
- kebesunge, stf. vgl.
- kebes-wîp, stn. s. v. a.
- kebig, s. s.
- kebich, s. s.
- kebisch, s. s.
- kebischen, s. s.
- kebje, s.
- kebs-, s.
- këc, adj. s.
- këc-heit, stf.
- kecheler, stm. s.
- kechelîn, stn.
- këcher, s.
- këcke, adv.
- këcken, swv. s.
- këc-lîche, adv.
- këc-lîchen, adv.
- këc-silber, stn. s.
- këdel, s.
- këden, stv. s.
- këder, stnm. s.
- kefach, stn.
- kefi, s.
- kefit, s.
- keffet, s.
- këfeln, swv. s.
- kefs, s. s.
- kefse, s. s.
- kegel, stm.
- kegelen, swv.
- kegeler, stm.
- kegel-schieber, stm.
- kegel-spil, stn.
- kegel-stebelîn, stn.
- kegel-wahs, stn.
- kegel-wërf, stm.
- kegel-wërfen, stn.
- kegen, swv.
- kegen-zucht, stf. s.
- keger, s.
- cegôlite, swm.
- keibic, adj.
- keibisch, adj.
- keibs-kint, stn. s.
- keich, swm. s.
- keie, swf.
- keif, adj. s.
- keifs-kint, stn. s.
- keige, stn. s.
- keigen, präp. s.
- keiglen, swv. s.
- keil, stm. s. s.
- keime, swm.
- keimpfen-brôt, stn. s.
- kein, s.
- kein, adj. zahlpron.
- kein-nütze, adj.
- kein-visch, stm.
- keiser, stm.
- keiser-ambet, stn.
- keiser-ambet, stn.
- keiserer, stm.
- keiser-ge-rihte, stn.
- keiserinne, stf. vgl.
- keiserîn, stf. vgl.
- keiserisch, adj.
- keiser-lich, adj.
- keiser-lîche, adv.
- keiser-lîchen, adv.
- keiser-rëht, stn.
- keiser-rîche, stn.
- keiser-schaft, stf.
- keiser-tuom, stn.
- keiser-zal, stf.
- keiver, s.
- kekel, stm. s.
- kël, stf. s.
- kël, swf.
- kële, swf.
- kël-bant, stn.
- këlbe, swf.
- kelbelîn, stn. vgl.
- kelber, f. s.
- kelber-arzet, stm.
- kelber-bûch, stm. s.
- kël-bërc, stm.
- kelber-hirte, swm.
- kelber-hût, stf.
- kelberîn, adj.
- kelberisch, adj.
- kelber-schî, f. s.
- kelber-zëhende, swm.
- kël-brât, stn. swm.
- kël-brâte, stn. swm.
- këlch, stm.
- kelch, stm.
- kelich, stm.
- kelch-buobe, swm.
- kelch-dieb, stm.
- kelchen, swv. s.
- këlchen-hof, stm. s.
- kelde, s. s.
- kelden, s. s.
- këlder, stm. s.
- kële, s. s.
- kêle, s. s.
- kelech, stm. s.
- kelen, swv. s.
- këlen-hof, stm. s.
- këler, stm. s.
- kele-wîn, stn.
- kelgen, swv.
- kël-ge-rihte, stn.
- kël-gîte, stf.
- kël-gîtec-heit, stf.
- kël-hërre, swm.
- kël-hof, stm. s.
- kelich, stm. s.
- kelin, stf. s.
- kelken, swv.
- chëllar, stm. s.
- këllære, stm. vgl.
- këller, stm. vgl.
- këllærinne, stf.
- këllerîn, stf.
- kelle, s.
- kelle, stswf.
- kellen, swv.
- kellen, swv. s.
- këllen, stv. I, 3.
- këllen-ambet, stn. s.
- këllener, stm. s.
- keller, stm. s.
- këller, stm. s.
- këller, stm.
- këller-ambet, stn. vgl.
- këllerer, stm. s. v. a.
- këller-hals, stm.
- këller-hof, stm. s. v. a.
- këllerîe, stf. vgl.
- këllerîn, stf. s.
- këller-knëht, stm.
- këller-meister, stm.
- këller-reif, stm.
- këller-schrîber, stm.
- këller-tiefe, stf.
- këller-tür, stf.
- këller-vënster, stn.
- këller-warter, stm.
- këller-ziuc, stm.
- kellic, adj.
- kël-mâc, stm. s.
- kël-meier, stm. s. unter
- kël-müle, stf. s.
- këln, stswv. s.
- keln, stswv. s.
- këln-
- këln-ambet, stn. s. v. a.
- këlnære, stm. s. v. a.
- këlner, stm. s. v. a.
- këlnærinne, stf. s. v. a.
- këlnerîn, stf. s. v. a.
- këlnerîe, stf.
- këlner-meister, stm. s. v. a.
- këln-hof, stm.
- këln-hof-guot, stn.
- këln-liute
- këln-müle, stf.
- këlre, s.
- këlrer, s.
- këlsen, swv.
- kël-snîder, stm.
- kël-slündec, adj.
- kël-slunt, stm.
- kël-suht, stf.
- kelte, stf.
- kalte, stf.
- kelten, stf.
- kalten, stf.
- kelten, swv.
- kelten, stn.
- kelter, stswf.
- kelterer, stm.
- kelter-hof-stat, stf. s. unter
- kelter-hœric, adj.
- kelter-hûs, stn.
- kelter-knëht, stm. s. v. a.
- keltern, swv.
- kelter-rëht, stn.
- kelter-wîn, stm.
- keltin, stf. s.
- kelwe, stf. s. v. a.
- kelz, stm.
- kelzen, swv.
- kelzen, stn. s. v. a.
- kel-ziegel, stm.
- kemâte, s.
- kembel, stm.
- kemmel, stm.
- kémel, stm.
- kembel-hâr, stn.
- kembelîn, stn. s. v. a.
- kembelîn, adj.
- kembelîn, stn.
- kembel-part, stm.
- kembel-tier, stn.
- kembel-wolle, swf.
- kemben, swv.
- kemmen, swv.
- kemel, s. s.
- kemelîn, s. s.
- këmen, stv. s.
- kemenâte, swstf.
- kemerersche, swf. s.
- kemerische, swf. s.
- kemerîe, stf. s.
- kemerlîn, stn.
- kemerlinc, stm.
- kemet, stn.
- kemet-veger, stm.
- kemî, s.
- kemîn, s.
- kemit, s.
- kemlîn, stn. s.
- kemme, s.
- kemme-kamp, stm.
- kemmel, s.
- kemmelîn, s.
- kemmen, swv. s.
- kemmenâde, s.
- kemmer, stm.
- kemmerêre, stf. s.
- kemmerinne, stf.
- kemmerlîn, stn. s.
- kemmet, s.
- kemmich, s.
- kemmîn, s.
- kemmit, s.
- kemmunge, stf.
- kemnâte, s.
- kempe, swm. s.
- kempel, stm.
- kempeln, swv.
- kempen, swv. s.
- kemph, stm. s.
- kempf-brôt, stn.
- kemphe, s.
- kempfe, swm.
- kempfel, stm. s. v. a.
- kempfen, swv.
- kempfen, stn.
- kempfer, stm.
- kempferinne, stf.
- kempfinne, stf.
- kempfîn, stf.
- kempf-kolb, s.
- kempf-krei?, stm.
- kempf-lich, adj. s.
- kempf-stat, s.
- kemp-swërt, s.
- kempf-stat, s.
- kemp-swërt, s.
- kempfunge, stf.
- kemplerîn, stf.
- kemp-lîchen, adv. s.
- kempnâte, s.
- kempnâtîn, s.
- kempt, s.
- kemp-wîn, stm. s.
- ken, s.
- kende, stf. in vgl.
- kendelîn, stn.
- kenden, swv. s.
- kene-backe, swm. s.
- kenecte, stf.
- kenel, stm. s.
- kener, stm. s.
- kengel, stm.
- kengelîn, stn.
- kengeln, swv.
- kën-mâc, s.
- kenne, stf.
- kennec, adj. s.
- kenne-lich, adj.
- kenne-lôs, adj.
- kennelîn, stn.
- kennel-riuse, f.
- kennen, swv.
- kenner, stm. s.
- kenner, stm.
- kennunge, stf.
- kenpf-, s.
- kensterlîn, stn.
- kënt, s.
- kentelîn, stn. s.
- kentlîn, stn. s.
- kent-lich, adj. s. v. a. vgl.
- kentnisse, s.
- kenzeler, s.
- kenzelîe, s.
- kenzen, swv.
- kepchîn, stn.
- kepfel, s.
- këpfel-îsen, s.
- kepfen, swv. s.
- kepfen, swv.
- kepfer, stm. s.
- keppeler, stm. s.
- keppelîn, stn.
- keplîn, stn.
- keppel, stn.
- keppel-snit, stm.
- kër, stm. s.
- kêr, stf.
- kêr, stm. vgl.
- kerach, stn.
- kêrære, stm. in
- kërb-axt, stf. s. unter
- kërbe, s.
- kërbe, swf. stm.
- kërp, swf. stm.
- kërbel, s.
- kërbelîn, stn.
- kërben, swv.
- kërben
- ker-bëseme, swm.
- kërbe-stoc, stm.
- kërb-stoc, stm.
- kërbe-tac, s.
- kërb-holz, stn.
- kërbol, s.
- kërchen, stv. s. v. a.
- kercher, stm. s.
- kerchlen, swv. s.
- kerc-lich, adj.
- kerc-lîche, adv.
- kerc-lîchen, adv.
- kërder, stmn. s.
- kërdern, swv.
- kêre, stf.
- kêr, stf.
- kêre, adj. swm. in
- kerecht, s.
- keren, s.
- kerein, s.
- këren, m. s.
- kêren, swv.
- kêren, stn.
- kerenter, stm.
- kërf-, s.
- kerge, stf.
- kergen, swv. in
- kerger
- kerigen, swv. s.
- kërhof, s.
- kerkære, stm. s.
- kerkel, stm. s.
- kerkenære, stm. s.
- kerker-haft, adj.
- kerkern, swv.
- kerker-stein, stm.
- kerkerunge, stf.
- kerker-vürste, swm.
- kerl, s.
- kerle, s.
- kërle, s.
- kerlach, stn.
- kerlîn, stn.
- kerlîn, stn.
- Kerlinc, stswm.
- Kerlinge, stswm.
- Kerlingære, stm.
- Kerlingen, stn.
- kerlingisch, adj.
- kern, swv.
- keren, swv.
- kërn, stm. s.
- kërn, stf.
- kërn-bî?e, swm.
- kernder, stm. s.
- kërne, swstm. vgl.
- kërn, swstm. vgl.
- kërne, stn. s. v. a.
- kërne, m.
- kërnel, s.
- kërnel-krût, stn. s.
- kërnen, swv. s.
- kerner, stm.
- kerner, stm. s. v. a.
- kërn-hiusel, stn.
- kërn-hiutelîn, stn. s. v. a.
- kërn-hof, stm. s.
- kërn-hülse, f.
- kërn-hûs, stn.
- kernier, stm. s.
- kërnîn, adj. s.
- kërn-mel, stn.
- kërn-milch, stf.
- kërn-schale, f. vgl.
- kernter, stm. s.
- kërn-tuoch, stn.
- kërn-var, adj.
- kërn-vël, stn. s. v. a.
- kërn-wolle, swf.
- kerot, stn. s.
- kërp, s.
- kërpf, s.
- kerph, s.
- kërr, stm. s.
- kerrât, stf. s. v. a.
- kerre, swm. s.
- kerren, swv. s.
- kërren, stv. I, 3. vgl.
- kërren, stn.
- kerren, swv.
- kerrîne, stf.
- kerrner, stm.
- kërse, swstf.
- kërse-bere, swf.
- kërse-boum, stm.
- kërs-boum, stm.
- kërs-harz, stn.
- ker-snuor, stf.
- kërspel, s.
- kerstal, s.
- kërs-wîn, stm.
- kêr-tac, stm.
- Kerubîn, stm.
- Cherubîn, stm.
- kêrunge, stf.
- kërvele, fm.
- kërvel, fm.
- kërwe, swf. vgl.
- kërwele, s.
- kêr-wërc, stn. s.
- ker-wisch, stm.
- kerzach, stn.
- kerze, swf. mn.
- kërze, swf. mn.
- kerze-lieht, stn.
- kerzelîn, stn.
- kerzen, swv. s.
- kerzen-huoter, s.
- kerzen-krût, stn.
- kerzen-lieht, s.
- kerzen-macher, stm.
- kerzen-meister, stm.
- kerzen-stadel, stm. s. v. a.
- kerzen-stal, s.
- kerzen-stap, stm.
- kerzen-tâht, stn.
- kerzen-trager, stm.
- kerzen-treger, stm.
- kerzer, stm. s.
- kerze-schîbe, stf.
- kerze-stal, stn.
- kerze-stoc, stm. vgl.
- kerze-wîhe, stf.
- kerze-wîhunge, stf.
- kerzîn, adj.
- kerzîn, adj.
- kerzlach, stn.
- kerz-lieht, s.
- kerz-stal, s.
- kerz-stap, s.
- kerz-trouf, stmn.
- kës, stn.
- kësel, s.
- kessel, stm. s.
- keste, s.
- kestegôn, s.
- kestegunge, s.
- kestelîn, stn.
- kesten, s.
- kesten, swv. s. v. a.
- kesten-blat, stn.
- kesten-boum, stm.
- kesten-boumîn, adj.
- kesten-brôt, stn.
- kestene, stf. vgl.
- kesten, stf. vgl.
- kestenêre, stm. s.
- kesten-nu?, stf.
- kestenunge, stf. s. v. a.
- kesten-walt, stm.
- kestige, stf.
- késtigen, swv.
- kestiger, stm.
- kestigunge, stf. vgl.
- kestegunge, stf. vgl.
- kestunge, stf. vgl.
- këtel, stm. s.
- ketelîn, stn. s.
- keten, swv. s.
- ketene, swstf.
- keten, swstf.
- ketenen, swv. s. v. a.
- keten-hant-schuoch, stm.
- keten-hengel, stf.
- ketenîn, adj.
- ketenlîn, stn.
- keten-lœse, stf.
- keten-stoc, stm.
- keten-troie, swf. vgl.
- keten-treie, swf. vgl.
- keten-vîre, stf. vgl.
- keten-wambîs, stn. s. v. a.
- keter, stm.
- ketlîn, stn. s.
- ketschen, swv.
- kette, stn. in
- kette, s.
- ketten, s.
- kettelinc, stm.
- kettnen, swv. s.
- ketzelîn, stn.
- ketzeln, swv.
- ketzer, stm.
- ketzer-bir, swf.
- ketzer-buoch, stn. vgl.
- ketzer-ge-loube, swm.
- ketzer-heit, stf.
- ketzerîe, stf.
- ketzer-kint, stn.
- ketzer-lich, adj.
- ketzer-lîche, adv.
- ketzer-lîchen, adv.
- ketzer-man, stm.
- ketzer-meister, stm.
- ketzern, swv.
- ketzern, swv.
- ketzer-schuole, stf.
- ketzer-vuore, stf.
- ketzer-wîse, stf.
- ketzer-wolf, stm.
- ketzîn, adj.
- keuchel, stn. s.
- keuen, stv. s.
- keuf-, s.
- këvelen, s.
- këvelunge, s.
- këver-biunte, stf.
- këvere, swstm.
- këver, swstm.
- këverlîn, stn.
- këvern, swv.
- kevesen, swv. s.
- kevje, stf. mn. n.
- këwe, s.
- këwen, s.
- kex, n.
- ke??el, stm.
- ke??elære, stm.
- ke??eler, stm.
- ke??el-brunne, swm.
- ke??el-drî-vuo?, stm.
- ke??eler-gerihte, stn. vgl.
- ke??eler-hant-wërc, stn. vgl.
- ke??eler-tac, stm. s. v. a.
- ke??el-garn, stn.
- ke??el-habe, stf.
- ke??el-hâhel, stf. vgl.
- ke??el-hâl, stf. vgl.
- ke??el-hâke, swm.
- ke??el-hant-wërc, stn. s. v. a.
- ke??el-hengel, stnm. vgl.
- ke??el-huot, stm.
- ke??el-krût, stn.
- ke??ellîn, stn.
- ke??el-rinc, stm.
- ke??el-smit, stm. s. v. a.
- ke??el-smitte, swf.
- ke??el-var, adj.
- ke??î, stn.
- kibel, stm. s.
- kibelen, swv.
- kivelen, swv.
- kibelunge, stf.
- kivelunge, stf.
- kîben, swv.
- kîven, swv.
- kîben, stn.
- kîven, stn.
- kîbic, adj.
- kîche, swm.
- kîche, swf.
- kîche, swf.
- kîchen, swv.
- kîchen, stn. vgl.
- kicher, stswfm.
- kicher-krût, stn.
- kicher-mel, stn.
- kîch-suht, stf.
- kickerîn, stf. s.
- kîde, stn.
- kît, stn.
- kidel, stm. s.
- kîdel, stm. s. v. a.
- kider-butze, s.
- kiebeln, swv. s.
- kiefele, s.
- kiel, stm.
- kiel-brüstic, adj.
- kiel-ge-sinde, stn.
- kiel-kemenâte, swf.
- kieme, s.
- kiemen, s.
- kien, stm. s.
- kien, stm. n.
- kîen, swv.
- kien-apfel, stm.
- kien-ast, stm.
- kien-boum, stm.
- kien-harz, stn.
- kienîn, adj.
- kien-lieht, stn.
- kien-lîte, swf.
- kien-market, stm.
- kien-vackel, f.
- kien-vorhîn, adj.
- kierche, s.
- kieren, swv.
- kierspel, s.
- kierspil, s.
- kieselinc, s.
- kiese-man, stm.
- kiesen, stv. III.
- kieser, stm.
- kieserinne, stf.
- kieserîn, stf.
- kiese-tavele, stf.
- kiesunge, stf. in
- kietel, stm. s.
- kievel, s.
- kie?, stm.
- kîf, stm. s.
- kîf, adj.
- kifelen, s.
- kîfeln, s.
- kîfelunge, s.
- kifelen, swv.
- kifen, swv.
- kiffen, swv.
- kifen, stn.
- kifen, s.
- kiferen, s.
- kiffel, s.
- kiffelunge, s.
- kiffen, s.
- kiffern, s.
- kifit, s.
- kiflen, swv. s.
- kil, stm. n.
- kil, stm.
- kîl, stm. s.
- kîl, stm.
- kilbe
- kilbere, f.
- kilche, stf. s.
- kilch-, stf. s.
- kilche, stf. s.
- kilch-, stf. s.
- kilchen-, stf. s.
- kilcher, s.
- kilchërre, s.
- kîle, swm. s.
- kîlen, swv.
- kîl-houwe, swf.
- kilich, stm. s.
- kill, swm.
- kil-tor, s.
- kil-wart, s.
- kil-wî, s.
- kil-wîhe, s.
- kîm, m.
- kîme, swstm. s.
- kîm, swstm. s.
- kîmelinc, stm.
- kîmeln, swv.
- kîmen, s.
- kimpfen, swv. s.
- kin, stn. s.
- kin-backe, s.
- kin-bein, s.
- kîn-boum, s.
- kind, s.
- kindahe, stn.
- kinde-bette, stn. s.
- kinde-bet-gemach, stn.
- kinde-ge-lîch, s.
- kinde-heit, stf. s.
- kindekîn, stn.
- kindel, stn. s.
- kindel, stn.
- kindelach, stn.
- kindelærinne, stf.
- kindel-bette, stn. s.
- kindel-betten, stn. s. v. a.
- kinde-lege, stf.
- kindel-ge-schrei, stn.
- kinde-lîch, stf.
- kindelîn, stn.
- kindel, stn.
- kindelîn-tac, stm.
- kindeln, swv. vgl.
- kindel-rede, stf.
- kindel-spil, s.
- kindel-tac, s.
- kindel-touf, stm.
- kindel-wê, stn.
- kinde-meister, s.
- kinden, swv. s. v. a. s.
- kinden-spil, s.
- kinder, s.
- kinder-bette, s.
- kinder-butze, swm. s.
- kinder-grap, stn.
- kindes-grap, stn.
- kinder-machen, stn.
- kinder-meister, s.
- kinder-tragende, part. adj.
- kinder-weinunge, s.
- kindes, s. auch unter
- kindesch, adj. s.
- kindes, adj. s.
- kinde-spil, s.
- kindichen, s.
- kindichin, s.
- kindisch, adj.
- kindesch, adj.
- kindisch, adv.
- kindisch-heit, stf.
- kindisch-lich, adj. s. v. a.
- kindl-, s.
- kîne, swm. s.
- kinel, s. unter
- kînen, stv. II.
- kîmen, stv. II.
- kîn-harz, s.
- kîn-îsen, stn.
- kinne, stn.
- kinne-backe, swm.
- kinne-backen-bein, stn. vgl.
- kinne-backen-slac, stm. s. v. a.
- kinne-bein, stn.
- kinnelîn, stn.
- kinnen, stv. I, 3.
- kinne-reif, stm.
- kinne-zan, stm.
- kins
- kint, stn. s.
- kint -des, des stn.
- kint -des, des adj.
- kint-amme, swf.
- kint-bære, adj.
- kint-barn, stm.
- kint-bein, stn. s.
- kint-belgel
- kint-bette, stn. f.
- kint-bette-hof, stm.
- kint-betten, swv.
- kint-betterinne, stf. swf.
- kint-betterîn, stf. swf.
- kint-bette-schenke, stf.
- kint-bî?e, swm.
- kint-brû -wes, wes stn.
- kint-enphâherîn, stf.
- kint-gedinge, stn.
- kint-gesweigunge, stf.
- kint-heit, stf. vgl.
- kint-lich, adj.
- kint-lîche, adv.
- kint-lîchen, adv.
- kint-lîcheit, stf. vgl.
- kint-meister, stm.
- kint-oven, stm. s.
- kint-porte, swf.
- kint-spil, stn.
- kinde-spil, stn.
- kint-tac, stm. vgl.
- kint-toufe, stf. s. v. a.
- kint-traht, stf. vgl.
- kint-vël, stn. s. v. a.
- kint-ver-tilgerîn, stf.
- kint-weinunge, stf.
- kint-wësen, stn.
- kin-zan, s.
- kîp -bes, bes stm. n. pr.
- kip-ars, stm.
- kîpe, stf.
- kîpel, stn.
- kipel, stn.
- kipeln, swv. s.
- Kîper, s.
- Kîpern, s.
- kîpersch, adj. s.
- kipf, stswmfn.
- kipfe, stswmfn.
- kipfe, swm.
- kipfel, stn. s. v. a.
- kipfel-îsen, stn.
- kipf-nagel, stm. vgl.
- kipf-stoc, stm.
- kipf-stuol, stm.
- kippe, s.
- kippe, swf. s. v. a.
- kippeln, swv. s.
- kippen, swv.
- kippen-dorn, stm.
- kipper, stm.
- Kipper, n. pr.
- kipper, stm. vgl.
- Kipperære, stm.
- kipperisch, adj.
- Kipper-lant, stn. s. v. a.
- kipper-tranc, stm.
- kipper-wîn, stm.
- kîprisch, adj. s.
- kîr, stf. s.
- kirach, stn. s.
- kirbe, s.
- kirb-, s.
- kirbele, s.
- kirberîe, stf. s. v. a.
- kirch-dach, stn.
- kirch-diep, stm.
- kirch-diube, stf. vgl.
- kirch-diuberîe, stf.
- kirch-dure, s.
- kirche, swf.
- kirchelîn, stn.
- kirche-menie, s.
- kirchen-ambet, stn.
- kirchenære, stm. vgl.
- kirchener, stm. vgl.
- kirchen-brëchen, stn.
- kirchen-brëcher, stm. vgl.
- kirchen-bruch, stm.
- kirchen-brüchel, stm. s. v. a.
- kirchen-dienest, stm.
- kirchen-diep, s.
- kirchen-diep-stal, stm.
- kirchen-ei, stn.
- kirchen-gân, stn. vgl.
- kirchen-gëlt, stn.
- kirchen-gemælze, stn. s.
- kirchen-gerihte, s.
- kirchen-gesworne, swm.
- kirchen-gift, stf. vgl.
- kirchen-guot, stn.
- kirchen-heilic, adj.
- kirchen-huoter, stm.
- kirchen-kôr, stm.
- kirchen-meier, s.
- kirchen-meister, s.
- kirchen-pfaffe, swm.
- kirchen-pflëger, stm.
- kirchen-porte, swf.
- kirchen-rëht, stn. s.
- kirchen-saz, stm.
- kirchen-saz, stm.
- kirch-saz, stm.
- kirchen-spiz, s.
- kirchen-tach, stn. s.
- kirchen-trager, stm.
- kirchen-tür, s.
- kirchen-turn, s.
- kirchen-va?, stn.
- kirchen-vîsterinne, stf.
- kirchen-vrî-heit, stf.
- kirchen-zerunge, stf.
- kircher, stm. s. v. a.
- kircher, s.
- kirchërre, s.
- kirch-gâbe, stf. vgl.
- kirch-ganc -ges, ges stm.
- kirch-genô?e, swm.
- kirch-geræte, stn. vgl.
- kirch-gerihte, stn.
- kirch-gerüste, stn. s. v. a.
- kirch-gewant, stn. vgl.
- kirch-gicht, s.
- kirch-gift, s.
- kirch-giht, stf. s.
- kirch-halde, swf.
- kirch-hërre, swm.
- kirchërre, swm.
- kirch-hof, ves stm.
- kirchof -ves, ves stm.
- kirch-hœre, stf.
- kirch-hœric, adj.
- kirchisch, adj.
- kirch-lêhen, stn.
- kirch-lich, adj.
- kirch-liute
- kirch-lœse, stf.
- kirch-lôsunge, stf.
- kirch-man, stm.
- kirch-meier, stm.
- kirch-meister, stm. vgl.
- kirch-menige, stf.
- kirch-mësse, stf. vgl.
- kirch-mûre, stf.
- kirch-rëht, stn.
- kirch-roup, stm.
- kirch-saz, s.
- kirch-schanz, s.
- kirch-schaz, stm. vgl. auch
- kirch-spil, stn.
- kirch-spël, stn.
- kirch-spil-gerihte, stn.
- kirch-spil-liute
- kirch-spil-man, stm.
- kirch-spil-pfaffe, swm.
- kirch-spiz, stm.
- kirch-stapfe, swf.
- kirch-stëc, stm.
- kirch-tac, stm. vgl.
- kirch-tac-gëlt, stn.
- kirch-tac-rëht, stn.
- kirch-tor, stn.
- kirch-tûbe, swf.
- kirch-tûber, stm.
- kirch-tür, stf.
- kirch-turn, stm.
- kirch-vart, stf.
- kirch-verten, swv.
- kirch-vlühtec, adj.
- kirch-vrîunge, stf.
- kirch-wart, stswm.
- kirch-warte, stswm.
- kirch-warter, stm.
- kirch-wart-tuom, stn.
- kirch-wât, stf. s. v. a.
- kirch-wëc, stm.
- kirch-wîhe, stswf.
- kirch-wîhe-âbent, stm.
- kirch-wîhe-schuz, stm.
- kirch-wîhe-tac, stm.
- kirch-wîhunge, stf. s. v. a.
- kirch-zûn, stm.
- kiriche, s.
- kirjelêîson, swstm.
- kyrjelêîson, swstm.
- kirl-, s.
- kirm-, s.
- kirn, stf. s.
- kirnen, swv. vgl.
- kërnen, swv. vgl.
- kirnîn, adj.
- kirn-korn, stn. s.
- kirn-milch, s.
- kirren, stv. s.
- kirs-, s.
- kirsche, s.
- kirsat
- kirsen, swv.
- kirsen-muos, stn.
- kirsen-pfeit, s.
- kirwe, s.
- kirwîhe, s.
- kirwîge, s.
- kirze, s.
- kirzlîn, s.
- kirzen-huoter, s.
- kis, stmn.
- kisch, stm.
- kîschen, stn. s. v. a.
- kischunge, stf.
- kisel, stm.
- kisel-garn, stm.
- kiselinc, ges stm. n. pr.
- kislinc -ges, ges stm. n. pr.
- kislinc-stein, stm.
- kissel, s.
- kisselinc, s.
- kiste, swf. st.
- kisteler, stm. vgl.
- kistelîn, stn.
- kistenære, stm. s. v. a.
- kistener, stm. s. v. a.
- kistener-geselle, swm. s. unter
- kisten-gewant, stn.
- kisten-hërre, swm.
- kisten-macher, stm.
- kisten-mecher, stm.
- kisten-pfant, stn.
- kisten-vegen, stn.
- kisten-veger, stm. n. pr.
- kît, s.
- kitel, stm.
- kittel, stm.
- kittel-gewant, stn. s. v. a.
- kittelîn, stn.
- kittel-mache, swf.
- kittel-macherîn, stf.
- kitten, s.
- kitten-boum, s.
- kittern, swv.
- kitz-buch, stm.
- kitze, s.
- kitzele, f.
- kitzelîn, stn.
- kitzeler, stm.
- kitzel-lich, adj.
- kitzeln, swv.
- kützeln, swv.
- kitzelunge, stf.
- kitzen, swv. s. v. a.
- kitzen-market, stm.
- kitzern, swv. s. v. a.
- kitzin, s.
- kitzîn, adj.
- kitzinc, stm.
- kitzi-vël, stn.
- kitzlîn, s.
- kitz-vleisch, stn.
- kiuchel, stn.
- kiufelære, s.
- kiugen, stv. s.
- kiule, swf.
- kiuleht, adj.
- kiulen-slac, stm.
- kiun, stv. s.
- kiunsch-, s.
- kiusche, adj.
- kiusch, adj.
- kiusche, adv.
- kiusche, stf.
- kiuschec, adj. zu folgern aus
- kiuschec-heit, stf. s. v. a. vgl.
- kiuschekeit, stf. s. v. a. vgl.
- kiuschec-lich, adj.
- kiuschec-lîche, adv.
- kiusche-heit, stf. s. v. a.
- kiusch-ent-halter, s.
- kiusch-geborn, part. adj.
- kiusch-halter, stm.
- kiusch-lich, adj. s. v. a.
- kiusch-lîche, adv.
- kiusch-rîche, adj.
- kiut, s.
- kiutel, stn.
- kiutel, stn.
- kiuten, stn. vgl.
- kiuten, swv. stn.
- kûten, swv. stn.
- kiuwe, swstf.
- kiwe, swstf.
- këwe, swstf.
- kouwe, swstf.
- kiuwel, stm.
- kiuwen, stv. III.
- kiuwen, stn.
- kiuwes, adv. in
- kiuzelîn, stn.
- kivel, stswm. s. v. a. s. oben unter
- kivele, stswm. s. v. a. s. oben unter
- kiwelen, s.
- kibelunge, s.
- kiwelen, s.
- kibelunge, s.
- kivel-wort, stn.
- kîven, swv. s.
- kiver, stmn.
- kiveren, swv. s.
- kiwe, s.
- kiwen, s.
- kiz, stn. m.
- kitze, stn. m.
- klâ, stswf.
- klâwe, stswf.
- klaber, stf.
- klâ-bire, swf.
- klâ-birn-muos, stn.
- klac -ckes, ckes stm.
- klachel, stm. s.
- klächel, stm. s.
- klacte, s.
- klâde, s.
- klaf -ffes, ffes stm.
- klapf, ffes stm.
- klaffære, stm. vgl.
- kleffære, stm. vgl.
- -er, stm. vgl.
- klaffærinne, stf.
- klaffcimbel, s.
- klaffe, stswf.
- klaffel, stf. vgl.
- klaffen, swv.
- klaffen, stn.
- klaffer, stm. s.
- klaffer-bluome, f.
- klafferer, stm. s. v. a. vgl.
- klafferîe, stf.
- klaffern, swv. vgl.
- klaffe-stat, stf.
- klaffic, adj. s.
- kläffic, adj. s.
- klaf-heit, stf. vgl.
- klaft, stm.
- klâfter, stswf. mn. stm. n.
- klæfteric, adj.
- klâfter-lanc, adj.
- klâfter-mâ?e, stf.
- klâftern, swv.
- klagant, m.
- klagb-, s.
- klagde, stf. s.
- klage, swm. in
- klage, stf.
- klage-bære, adj.
- klag-bære, adj.
- klage-bërnde, part. adj.
- klage-bote, swm.
- klage-boum, stm.
- klage-brief, stm.
- klage-gëlt, stn.
- klage-gesanc, stn. vgl.
- klage-gewant, stn.
- klage-haft, adj.
- klage-haftic, adj.
- klage-hant-slac, stm.
- klage-heller, stm. s. v. a.
- klage-huot, stm.
- klage-lich, adj.
- klege-lich, adj.
- klage-lîche, adv.
- klege-lîche, adv.
- -en, adv.
- klage-liedelîn, stn.
- klage-liet, stn.
- klage-liute, pl.
- klage-mære, stn.
- klage-mæ?e, adj.
- klagen, swv.
- klagen, stn.
- klagende, part. adj.
- klagenen, swv. s.
- klage-nôt, stf.
- klagen-sanc, s.
- klager, stm.
- kleger, stm.
- klage-sam, adj.
- klage-sanc, stmn. vgl.
- klage-singen, stn.
- klage-schaz, stm. vgl.
- klage-smërze, swm.
- klage-stat, stf.
- klage-stimme, stf.
- klage-tuom, stm.
- klage-vogel, stm.
- klage-vüerer, stm.
- klage-wort, stn.
- klage-wunt, adj.
- klage-zëdel, stf. s. v. a.
- klagt, stf. s.
- klagunge, stf.
- klain, swv. s.
- klâlîn, stn.
- klam, s.
- klam, adj.
- klam -mmes, mmes stm. vgl.
- klamanîe, s.
- klambe, stf. vgl.
- klamben, swv. vgl.
- klamber, swf.
- klame, stf. s. v. a.
- klamen, swv. vgl.
- klamenîe, stf. s. adj.
- klamere, swstf.
- klamer, swstf.
- klammer, swstf.
- klamer-spi?, stm.
- klamirre, stf.
- klamme, stf. stm.
- klammen, swv. in
- klammer, s.
- klampe, swmf.
- klampfer, stm.
- klampfer, stf.
- klampfern, swv. s. v. a.
- klân, swv. s.
- klanc -kes, kes stm.
- klanc -ges, ges stm.
- klänen, swv. s.
- klangeln, swv.
- klanke, swf.
- klaperen, s.
- klapern, s.
- klapf, stm.
- klapf, s.
- klapfen, s.
- klapfelîn, stn. vgl.
- klapper-benkelîn, stm.
- klappere, swstf.
- klapper, swstf.
- klapperer, stm. vgl.
- klepperer, stm. vgl.
- klapper-lîche, adv.
- klapper-liute
- klapper-minne, stf.
- klappern, swv.
- klappern, stn.
- klapper-tesche, swf.
- klapperunge, stf.
- klâr, adj.
- clâr, adj.
- klâr, stn.
- klâre, adv.
- klære, stf.
- klârec, adj. zu folgern aus
- klâren, swv.
- klæren, swv.
- klârêt, stm. n. vgl.
- klârët, stm. n. vgl.
- klarêt, stm. n. vgl.
- klâr-heit, stf.
- klâric-heit, stf.
- klârieren, swv.
- klârificieren, swv.
- klârifunkel, s. s.
- klârifunkeln, s. s.
- klâr-lich, adj. s. v. a.
- klær-lich, adj. s. v. a.
- klâr-lîche, adv.
- klær-lîche, adv.
- -en, adv.
- klâr-tranc, stmn. vgl.
- klærunge, stf.
- klâ-stiure, stf.
- klate, swf.
- klaterîe, s.
- claugestian
- claur, swm.
- klavicimbel, stm. vgl.
- klaffcimbel, stm. vgl.
- klâ-vogel, stm.
- clavor, stn. s. v. a.
- klâwe, swf. s. swv. in
- klæwen, swf. s. swv. in
- klæwîn, adj.
- klaz, stm.
- klê -wes, wes stm. stn.
- klëbe-garn, stn.
- klëbe-krût, stn.
- klëben, swv.
- klëber, stm. stn. stn.
- klëber, adj.
- klëbereht, adj.
- klëberen, swv.
- klëbe-rîm, stm.
- klëber-krût, stn.
- klëber-mer, stn. s. v. a.
- klëber-sê, stm.
- klëbe-ruote, f.
- klëbe-tuoch, stn.
- klëbe-vlëcke, swm.
- klëbe-wort, stn.
- klê-bluome, swmf.
- klê-bluome, swmf.
- kleckel, stm.
- klechel, stm.
- klecken, swv.
- kleffe, s.
- kleffêre, s.
- kleffel, stm.
- klepfel, stm.
- kleffeler, stm.
- kleffe-lich, s. unter
- kleffeln, swv.
- kleffen, swv. s. v. a.
- klefferer, s.
- klefferîe, s.
- kleffic, adj. vgl.
- kläffic, adj. vgl.
- kleffic-heit, stf.
- kleffisch, adj. s. v. a.
- kleffisch-lîche, adv.
- kleffunge, stf.
- klefte, stn. s. v. a.
- kleftikeit, s.
- klege, adj. in
- klegede, stf. s. v. a.
- klegde, stf. s. v. a.
- klegel, stm. s. v. a.
- kle-ge-lich, adj. adv. swv. stm. s.
- klegen, adj. adv. swv. stm. s.
- kleger, adj. adv. swv. stm. s.
- klê-grüene, adj.
- kleiben, s.
- kleiben, swv.
- kleiben, stn. s. auch unter
- kleiber, stm.
- kleiber, stm.
- kleiber-hûbe, s. unter
- kleibunge, stf. s. v. a. vgl.
- kleib-zwëc, stm.
- kleiden, swv.
- kleider, stm.
- kleiderchîn, stn.
- kleider-hûs, s.
- kleider-rupe
- kleider-ruppe
- kleider-tuoch, stn.
- kleider-valter, stm.
- kleidunge, stf.
- kleie, s.
- kleigede, s.
- kleiger, s.
- klein, s.
- klein, adj. adv. s.
- klein-ahtunge, stf.
- kleinât, s.
- kleine, adj.
- klein, adj.
- kleine, adv. vgl.
- klein, adv. vgl.
- kleine, stf.
- kleinec, adj. zu folgern aus
- kleinec-heit, stf. vgl.
- kleinec-lîche, adv.
- kleinêde, s.
- kleine-muotikeit, s.
- kleinen, adv. s. v. a.
- kleinen, swv.
- kleinern, swv.
- kleinet, s.
- kleine-vüege, adj. s.
- klein-ge-rihte, stn.
- klein-guot, s.
- klein-heit, s.
- klein-heit, stf. vgl.
- kleinkeit, s.
- klein-lich, adj.
- klein-lîche, adv.
- klein-lîchen, adv.
- klein-lîcheit, stf. vgl.
- klein-machen, swv.
- klein-machtic, adj.
- klein-muot, adj.
- klein-muotic, adj.
- klein-muotec-heit, stf.
- kleinôt, stn. fem.
- kleinœte, stn. fem.
- kleinœde, stn. fem.
- klein-ôt-muotic, adj.
- klein-öuge, adj.
- klein-spalt, stmn.
- klein-tætec, adj. vgl.
- klein-vël, stn.
- klein-vogel, stm.
- klein-vüege, adj.
- klein-vüege, stf.
- klein-vüegunge, stf. vgl.
- kleip -bes, bes stm. vgl.
- kleip-trëten, stn.
- kleit, s.
- kleit -des, des stn.
- kleite, s.
- kleit-hûs, stn.
- klem, adj.
- klemben, s.
- klemberen, swv. s. v. a.
- klemde, stf. vgl.
- klëmen, stv. s.
- klemen, swv. s.
- klemern, swv. s.
- klemme, stf. s. v. a.
- klemme-lich, adj.
- klemmen, swv.
- klemmen, stn.
- klempelîn, stn. s. unter
- klên, swv. s.
- klenc, adj.
- klêne, adj. s.
- klënen, stv. I, 1.
- klënen, swv.
- klengel, stm.
- klëngen, stv. s.
- klengen, swv.
- klenken, swv.
- klengen, stn.
- klenke, stf. swf.
- klenken, swv. s.
- klenken, swv.
- klennet, s.
- klênôde, s.
- klënster, stm.
- klën-want, stf. s. unter
- klën-wërc, stn.
- klëp -bes, bes stm.
- klepfel, s.
- klepfen, swv.
- klepfer, stf. s. v. a.
- klepfern, swv. vgl.
- kleppere, s.
- klepperer, s.
- kleppern, s.
- kleppisch, adj. s. v. a.
- cleric, m.
- klessen, swv. s.
- klette, swf.
- kletteht, adj.
- kletten, swv.
- klettern, swv.
- kletzen, swv. in
- kleu-, s.
- kleuben, sw. stv. s.
- kleubisch, s.
- kleusener, s.
- kleusnerin, s.
- kleve, s.
- klëven, swv. s.
- klew, s.
- klewe, s. unter
- klewel, s.
- klewen, s.
- klewen, swv. stn. vgl.
- klêwen, swv.
- klên, swv.
- klîbasche
- klîbe, swf.
- klîbel-mësse, stf.
- klîbel-tac, stm.
- klîben, stv. II.
- klîben, stv. s.
- kliber, stm. s.
- klîche
- klicken, swv. in
- klîe, swf.
- clîe, f. vgl.
- klieben, stv. III.
- kliebunge, stf. s.
- kliehe, s.
- kliestier, s.
- klie?en, stv. III. swv. vgl. auch
- kliffe, swf.
- klîge, swf. s.
- klîhe, swf. s.
- klimben, stv. s.
- klimme, stf.
- klimmec, adj. in
- klimmen, stv. I, 3.
- klimpfen, stv. I, 3.
- klimpse, s.
- klin, adj. s.
- klîn, adj. s.
- klinc -ges, ges stm. vgl.
- klingâ klinc, s.
- klingære, stm. in
- klinge, swstf.
- klingel-bolt
- klingelen, swv.
- klingeloht, adj.
- klingen, stv. I, 3.
- klingen, stn.
- klingen, stv. s.
- klingen-phat, stm.
- klingen-rieme, swm.
- klingen-rieme, swm.
- klingen-smit, stm.
- klingen-smit-hûs, stn.
- klingesære, stm.
- klingesen, swv.
- kling-span, stn.
- klinke, swf.
- klinken, swv. stv. s.
- klinnen, stv. s.
- klînôte, s.
- klinse, s.
- klîp, stm. in
- klipfen, swv. in
- klippe, swf. s.
- klismen, swv.
- klîsten, stv. s.
- klister, stn.
- klîster, stm. vgl.
- klîsteren, swv.
- klîster-schûm, stm. s. v. a.
- klistieren, swv. vgl.
- klistier-ziuc, stmn.
- klitze, stf. s.
- kliubel-bein, stn. s. unter dem flgd. u. vgl.
- kliubelen, swv.
- kliubel-stein, stm. s. v. a.
- kliuben, swv. s.
- kliuben, stv. s.
- kliubunge, stf.
- kliuse, s.
- kliuselen, swv.
- kliuselîn, stn.
- kliusel, stn.
- kliusenc-lîche, adv. s.
- kliuter, stmn.
- kliutern, s. unter
- kliuwe, stn.
- kliuwelîn, stn.
- kliuwel, stn.
- kliuwel-va?, stn.
- klîwe, swf. s.
- klô, stf. s.
- klobe, swm.
- klobe-holz, stn.
- klöbelîn, stn. in
- klobe-louch, stm.
- knobe-louch, stm.
- kloben, swv.
- klobe-slîche, swm.
- klobe-wurst, stf.
- klobunge, stf. s. unter
- kloc-hûs, s.
- klöckel, s.
- klocken, swv.
- klofe-louch, s.
- klöffel, s.
- kloffen, s.
- kloft, s.
- klôg, s.
- klœlîn, s.
- klongelîn, s.
- klônster, s.
- klofter, s.
- klopen, s.
- klopf-an, stn. s.
- klopfære, stm. s.
- klopfer, stm. s.
- klopfel, stm. vgl.
- klopfelîn, stn. s. v. a.
- klopfelîns-naht, stf.
- klopfen, swv.
- klopfen, stn.
- kloppel, s.
- kloppen, s.
- kloschig, s.
- klôse, swf.
- klôs, swf.
- klôsenære, stm. vgl.
- klôsener, stm. vgl.
- klôsenærinne, stf.
- klôsene, swf. s. v. a.
- klôsenen, swv. vgl.
- klôsenen-vrouwe, swf.
- klôster, stn.
- klôster-âme, swm.
- klôster-brôt, stm.
- klôster-bruoder, stm.
- klôster-eimer, stm. s. v. a.
- klôster-gesinde, stn.
- klôster-giege, swm. vgl.
- klôster-halp, adv.
- klôster-hërre, swm.
- klôster-hof, stm.
- klôster-kint, stn.
- klôster-kleit, stn. vgl.
- klôster-knappe, swm.
- klôster-knëht, stm.
- klôster-lêr, stf.
- klôster-lich, adj.
- klôsterlîn, stn.
- klôster-liute
- klôster-lugner, stm.
- klôster-man, stm.
- klôster-meier, stm.
- klôster-meister, stm.
- klôster-mensche, swm.
- klôster-minne, stf.
- klôster-münch, stm.
- klôster-mûre, stf.
- klôster-narre, swm. s. v. a.
- klôster-nunne, swf.
- klôster-orden, stm.
- klôster-phaffe, swm.
- klôster-pîn, stm.
- klôster-priester, stm.
- klôster-ritter, stm.
- klôster-site, stm.
- klôster-vrouwe, swf. vgl.
- klôster-wât, stf. s. v. a.
- klôster-weide, stf.
- klôster-wërre, swm.
- klôster-wîn, stm.
- klôster-wîp, stm. s. v. a.
- klôster-wort, stn.
- klôster-zuht, stf.
- klôster-zwirn, stm.
- klô-stewer, s.
- klô-steur, s.
- klotzelîn, stn. vgl.
- klotzen, swv. s.
- klotzic, adj. vgl.
- kloubære, stm. in
- klouben, swv. s.
- klouber, stf.
- kloup, stm. in s.
- klouwe, s.
- klô?, stm. n.
- kloz -tzes, tzes stm. n.
- kloz-bire, f.
- kloz-bühse, swf.
- klœ?el, stn. vgl.
- klœ?en, swv.
- klœ?ic, adj. vgl.
- kloz-kugel, f.
- klœ?-lich, adj. adv.
- kloz-milch, stf.
- klû, stf. vgl.
- klube, s.
- klüben, s.
- klûben, s.
- klûben, swv.
- klûben, stn.
- klûber, stm. in s. auch
- klûber, s.
- klûbisch, stm. s. v. a.
- kluc -ckes, ckes stm.
- klûc, adj. s.
- clûchelich, adj. s.
- klucke, swf.
- klucken, swv.
- glucken, swv.
- klucken, swv.
- klucker, stm.
- kluckern, swv.
- klûde, stfnm.
- klûder, stmn.
- klüege, stf.
- klüege-lich, adj. adv. s.
- klüeglich, adj. adv. s.
- klüegen, swv.
- klûel, s.
- klüemelîn, s.
- klûen, s.
- klue?, s.
- kluft, stf.
- kluftic, adj. vgl.
- kluft-zange, f.
- klumpe, swm.
- klümpen, swv. vgl.
- klumpern, swv.
- klumpfen, s.
- klumse, swf.
- klunse, swf.
- klümsel, stn.
- klunc -ges, ges stm.
- klunge, adj. in vgl.
- klungeler, stf. vgl.
- klungelîn, stn.
- klungeln, swv.
- klungic, adj.
- klunkel, stn. s. v. a.
- klunse, s.
- klünsel, s.
- klunsen, stn.
- klünzen, swv.
- klunzern, swv.
- klunzlot, adv.
- kluoc -ges, ges adj.
- kluoc-heit, stf.
- kluokeit, stf.
- kluoc-heit, stf.
- kluokeit, stf.
- kluoc-lich, adj. adv.
- kluoc-lîche, adj. adv.
- kluogen, swv.
- klupf, stm. s.
- klupf, stm.
- klüpfel, stm. vgl.
- klupfen, swv. in
- kluppe, swf.
- klüppelîn, stn.
- klûse, stswf.
- klûs, stswf.
- klûseln, s.
- klûsen, swv. vgl.
- klûsenære, stm. s. v. a.
- klûsenærinne, stf. s. v. a.
- klûsenærîn, stf. s. v. a.
- klûsen-tor, stn.
- klûter, stm.
- kluterære, stm.
- kluterîe, stf.
- klutern, stn.
- kluter-spil, stn. s. v. a.
- klüter-wort, stn.
- klutterât, stf.
- klutzen, swv. s. v. a.
- klûwen, stn. s.
- knabatze, swm.
- knabe, swm.
- knäbel, stn. s.
- knabel, stn. s.
- knabe-lich, adj.
- knabende, part. adj.
- knaben-krût, stn.
- knaben-wât, stf.
- knaberîn, stf.
- knäblach, s.
- knacke, swm.
- knacken, swv.
- knafe, s.
- knaffen, swv.
- knappe, swm.
- knappe-lich, adj.
- knappelîn, stn. vgl.
- knappen, swv. in
- knappen-gëlt, stn.
- knappen-schapellîn, stn.
- knappe-schaft, stf.
- knarbel-bein, s.
- knarber-bein, s.
- knarpeln, swv.
- knarren, swv. vgl.
- knat, s.
- knave, s.
- knawel, s.
- knê, s.
- knebel, stm.
- knebelach, stn.
- knebel-bart, stm.
- knebelîn, stn.
- knebel-loch, stn.
- knehen, s.
- knëht, stm.
- knëht-brôt, stn.
- knëhtchîn, stn.
- knëhtelech, stn.
- knëhtelîn, stn.
- knëhten, swv. vgl.
- knëht-heit, stf.
- knëht-kint, stn.
- knëht-lich, adj.
- knëht-lîche, adv.
- knëht-lîchen, adv.
- knëht-lîcheit, stf.
- knei, s. u. unter
- kneiden, s.
- knëllen, stv. in
- knellen, swv.
- kneppelîn, stn. s.
- kneppischen, adv.
- knëten, stv. I, 1.
- knëter, stm.
- knëtschen, swv. s.
- knët-troc, stm. vgl.
- kneuf, s.
- kneufel, s.
- kneuren, s.
- knewen, s.
- knie, stn.
- knie-âder, f.
- knie-bant, stn.
- knie-beten, swv.
- knie-boge-rat, stn. vgl.
- knie-büege, stf.
- knie-buoc, stm.
- knie-hamme, f.
- kniehen, s.
- knie-hosen
- knie-îsen, stn.
- knie-kël, swf.
- knie-leip, stm.
- kniel, s. unter
- knielen, swv.
- knien, s.
- knie-rat -des, des stn. swm.
- knie-rade, des stn. swm.
- knie-rûnen, swv.
- knie-runnen, swv.
- knie-schîbe, swf.
- knie-stelze, f.
- knie-über-wërfen, stn.
- knie-vallen, swv.
- knie-vallen, stn.
- kniewelinc -ges, ges vgl.
- knie-welm, m.
- kniewen, swv.
- knien, swv.
- knie-wenke, stf.
- knîf, s.
- knîlen, s.
- knille, s.
- knîp, stm.
- knipe, s.
- knipfel, s.
- knipfen, s.
- knir knei
- knirren, swv.
- knirsen, swv.
- knirsunge, stf.
- knisten, swv. s.
- knistunge, stf.
- knitschen, swv.
- kniu, s.
- kniuren, swv.
- kniuwel, s.
- kniuwelîn, s.
- kniuwelen, swv.
- knobe-louch, s.
- knobelouch-houbet, stn.
- knobelouch-lant, stn.
- knoc -ches, ches stm.
- knoche, swm.
- knochel, s.
- knöchel, s.
- knochen, swv.
- knocherlîn, s. unter
- knochs, m.
- knocken, swv.
- knode, swm.
- knote, swm.
- knode-bô?e, swm.
- knödel, stn. stm.
- knoden, swv.
- knoden-bî?er, stm.
- knödener, stm.
- knoderoht, adj.
- knodoht, adj.
- knôfel, s.
- knœfen, s.
- knoffeln, s.
- knoflach, s.
- knoger, stm.
- knögerlîn, stn.
- knolle, swm.
- knolleht, adj.
- knoloch, s.
- knopf, stm.
- knoph, stm.
- knöpfel, s.
- knopfeler, stm.
- knopfelîn, stn. m.
- knopfeloht, adj.
- knopfeln, swv.
- knöpfeln, swv.
- knopfen, swv.
- knöpfen, swv.
- knopf-lôs, adj.
- knopf-smit, stm.
- knopf-wurz, stf.
- knoppen, s.
- knor, s.
- knorf, stm. in
- knörlîn, s.
- knorpel-bein, stn.
- knorre, swm.
- knorrat, s.
- knorrelîn, stn.
- knorroht, adj.
- knorsen, swv. in vgl.
- knorz, stm.
- knorzen, swv.
- knorzic, adj.
- knospe, swm.
- knospel, stm.
- knospoht, adj.
- knote, s.
- knoten, s.
- knoter, stm.
- knotte, s.
- knotte, s.
- knottel, s.
- knotze, swf. vgl.
- knotzeht, adj.
- knouf, stm.
- knoufel, stm.
- knöufel, stm.
- knoufelîn, stn.
- knöufelîn, stn.
- knöufel-loch, stn.
- knöufeln, swv. s.
- knoufen, swv.
- knöufen, swv.
- knouken, swv. vgl.
- knû, s.
- knü, s.
- knübel, stm.
- knublîn, s.
- knuchel, stm.
- knuchelîn, stn.
- knüeln, s.
- knûen, s.
- knuffen, s.
- knügel, s.
- knül, s.
- knülî, s.
- knülle, swm.
- knüllen, swv.
- knülz, m.
- knüpfel, stm.
- knüpfen, swv.
- knüpfunge, stf.
- knüppel, s.
- knuppel-holz, stn.
- knûr, stswm.
- knûre, stswm.
- knûren, in vgl.
- knürre, s.
- knurot, s.
- knürsen, s.
- knus -sses, sses stm.
- knüsen, swv.
- knüssen, swv.
- knuspern, swv. in
- knüssen, s.
- knüsten, swv. vgl.
- knütel, stm.
- knüttel, stm.
- knütel-holz, stn.
- knütel-hübesch, adj.
- knütelieren, swv.
- knüteln, swv.
- knütteln, swv.
- knüteln, stn.
- knütel-slac, stm.
- knütel-streich, stm.
- knütelunge, stf.
- knütel-wërc, stn.
- knütt-, s.
- knütze, stf.
- knutzel, s.
- knutzen, swv.
- knützen, swv.
- knûwe, s.
- knuwel, s.
- knûwen, s.
- knüwen, s.
- knûwe-rat, s.
- knû?, adj.
- kobalt, stm. s.
- kobe, swm.
- kobe, swm.
- cobêbe, s.
- kobel, stm.
- kobel, stn. vgl.
- kobel, swf.
- kobelîn, stn.
- kobel-milch, stf.
- kobel-wagen, stm.
- kobenîe-korn, stn.
- kober, stm.
- kober, adj.
- kober, stmn. s. stn.
- koberen, swv.
- koveren, swv.
- koberen, stn.
- koberunge, stf.
- koverunge, stf.
- kobi?-wurz, stf.
- kóbolt, des stm.
- kobólt -des, des stm.
- koc, adj. s.
- koch, adj. s.
- kocadrille, s.
- kocatrille, s.
- koch, stm.
- koch, stn. mn.
- kochære, stm. s.
- köche, stm.
- kochen, swv.
- kochen, stn.
- kocher, stm.
- kocherîe, stf.
- kocherîn, stf.
- kocherlîn, stn.
- koche-spîse, stf. s. v. a.
- koch-geschirre, stn.
- koch-hütte, f.
- köchinne, stf.
- koch-krût, stn.
- koch-leffel, stm.
- koch-maget, stf.
- koch-me??er, stn.
- kochunge, stf.
- koch-wa??er, stn.
- kocke, swm. fem.
- kocke, stm.
- kocker, stm.
- koc-silber, s.
- koden, s.
- koder, s.
- kodern, swv.
- kodrei, s.
- kodreier, s.
- codrille, s.
- kodrolf, s.
- cof, s.
- köfach, s.
- kofel, stm.
- kôfen, s.
- kofënt, s.
- koffe, swf. s. v. a. vgl.
- koffe, stf. s. v. a.
- koffelîn, stn.
- koffer, stmn.
- koffer, stm. s.
- köffunge, stf.
- kofse, s.
- kofselîn, s.
- kog, s.
- koge, f.
- koge, m.
- kogel, f. s.
- kogelchîn, stn.
- kogel-zipf, s.
- kogel-zipfel, s.
- koger, s.
- kogesch, adj.
- kogge, s.
- kog-riuse, swf.
- koie, swf.
- koiphe, swf. s. v. a.
- koife, swf. s. v. a.
- kokânisch, adj.
- kôkeler, s.
- kokodrille, swm.
- kök-silber, s.
- kol, swm. stn. swf.
- kôl, s.
- kôl, stm. stm. stm. f.
- kœle, stm. stm. stm. f.
- kœl, stm. stm. stm. f.
- kolander, s.
- kolbe, swm.
- kolbe-gêr, stm.
- kolbelîn, stn.
- kolbeln, swv.
- kolben-rîs, stn.
- kolben-slac, stm.
- kolben-streich, stm.
- kol-bërc, stm.
- kolc -kes, kes stm.
- kolder, stm. s.
- koldic, adj.
- coldûn, s.
- kole, s.
- köle, s.
- kœle, s.
- kôle, s.
- kôle-gruobe, f.
- kolei, stn.
- koleium, stn.
- kole-kiste, f.
- kôle-krût, stn. s. v. a.
- kœle-krût, stn. s. v. a.
- kole-meise, stf.
- kolen, swv. s. s.
- kolen, swv. s. s.
- kölen, swv. s. s.
- kolender, s.
- koler, stm. vgl.
- koler, stn. s. v. a.
- colera, f. stm.
- koler-lêhen, stn.
- kôle-stoc, s.
- kœl-garte, swm.
- kôl-gras, stn.
- kol-gruobe, stf.
- kôl-henger, stm.
- kol-hiuselîn, stn. vgl.
- kol-hiuselîn, stn. vgl.
- kol-hütte, stf.
- koliander, m.
- kolke, s.
- kol-korp, stm.
- kôl-krût, s.
- koll, s.
- kollen, swv. s.
- collâcie, stf.
- collecte, swf.
- kollen, s.
- kollender, s.
- koller, s.
- köll-garte, s.
- kollereht, adj.
- kollier
- kollisch, adj. s.
- kol-macher, stm.
- kœl-man, stm.
- Kolmâr-huot, stm.
- koln, s. u.
- koln, stswv. s. u.
- koln, swv.
- kolen, swv.
- kolner, stm.
- koln-gemülle, stn.
- kölnisch, adj.
- koln-stoup, stm. s.
- collobium, n.
- kol-phanne, f.
- kolre, f. s.
- kolre, stm.
- kol-rôse, swf.
- kol-rouch, stm.
- kol-sac, stm.
- kôl-saf, stn.
- kôl-saft, stn.
- kôl-sâme, swm.
- kœl-sâme, swm.
- kôl-sât, stf.
- kolsch, adj. s.
- kölsch, stswm.
- kölsche, stswm.
- kolse, s.
- kôl-souc, stm. s. v. a.
- kôl-sprinc, stswm.
- kôl-sprinke, stswm.
- kol-stadel, stm.
- kôl-stoc, stm. vgl.
- kol-stoup, stm.
- koln-stoup, stm.
- kôl-strûch, stm.
- kôl-strunc, stm.
- kol-swarz, adj.
- kolte, s.
- kolter, s.
- kœl-torse, swm. s. v. a.
- kol-trager, stm.
- columne, f.
- kolûne, s.
- kol-viur, stn.
- kol-varwe, stf.
- kol-vüerer, stm.
- kol-wagen, stm.
- kôl-wurm, stm.
- kœl-wurm, stm.
- kolze, swm.
- golze, swm.
- kom, m. s. adv. s.
- kôm, m. s. adv. s.
- koman, s.
- komat, stn.
- komater, stm.
- comaun, s.
- kome, swm. stf.
- komedûr, s. s.
- komel, s. s.
- köme-lich, adj. s.
- komelinc -ges, ges stm. vgl.
- komen, stv. I, 2.
- komen, stn.
- komende, part. adj.
- komen-lich, adj. s.
- comentewer, s.
- comenthür, s.
- komer, stm. in
- komer-lich, adv. s.
- komet, s.
- comête, swm.
- kometer, s.
- cometeur, s.
- komil, s.
- komîn, s.
- comiteur, s.
- comitower, s.
- kom-lich, adj.
- kom-lîche, adv.
- kom-lîcheit, stf.
- komen-lîcheit, stf.
- commenderer, stm. s.
- comment, n.
- kommentiur, stm.
- kommer-holz, s.
- kommern, s.
- commolt, s.
- kommot, s.
- kommet, s.
- commôn, s.
- commûne, s.
- chomnât, s.
- comnestabel, s.
- komp, s.
- kompân, stm.
- kumpân, stm.
- kompânîe, stf.
- kumpânîe, stf.
- kompânjûn, stm. s. v. a.
- kumpânjûn, stm. s. v. a.
- compas, stm.
- kompest, s.
- cómplêt, stswf.
- complête, stswf.
- complêt-zît, stf.
- compléxie, swstf.
- complieren, swv.
- kompost, s.
- compromiss, n.
- komst, stf. s.
- komtiwer, s.
- kompter, s.
- comûne, stfn.
- comûn, stfn.
- comunîe, stf. vgl.
- kon, stv. fem.
- kôn, m. s. s.
- concienzje, m. s. s.
- concîlje, stn.
- concipieren, swv.
- concordanz, stf.
- concordieren, swv.
- concubîne, swf.
- konde, s.
- condewier, stn.
- condwier, stn.
- cundewier, stn.
- condewieren, swv.
- condwieren, swv.
- cundewieren, swv.
- kondig, s.
- condiment, stn.
- kone, swf. st.
- kon, swf. st.
- konel, s.
- kone-lich, adj.
- kon-lich, adj.
- kone-lîche, adv.
- kone-lîchen, adv.
- konelîche, adv. s.
- kone-liute
- kon-liute
- kone-mâc, stm.
- kone-man, stm.
- kon-man, stm.
- kone-minne, s. unter
- konen-man, s.
- kone-schaft, stf.
- kon-schaft, stf.
- kone-wîp, stn.
- kone-wirt, stm. s. v. a.
- confect, stn.
- confession, stf.
- confirmaz, stf.
- confirmieren, swv.
- konig, s.
- koning, s.
- kong, s.
- konkel, s.
- konl-, s.
- konlinc, s.
- kön-mâc, s.
- kon-man, s.
- konne, s.
- konnen, s.
- conote, s.
- conplexe, s.
- konreit, s.
- cons, stm. s.
- consacratie, swf.
- consacrieren, swv.
- kon-schaft, s.
- conscienzje, swf.
- consens-brief, stm.
- consîli, s.
- conspiraz, stf.
- konst, s.
- constabel, stm.
- constofel, stswf.
- cunstofel, stswf.
- constofel-meister, stm.
- constudente, swm.
- konst, s.
- constabel, stm.
- constofel, stswf.
- cunstofel, stswf.
- constofel-meister, stm.
- constudente, swm.
- consul, m. vgl. auch
- conte, s.
- contemplâcie, swf.
- contemplierære, stm.
- contemplieren, swv.
- contemplieren, stn.
- könten, s.
- contenanze, stf.
- conterfeit, adj. stn. s.
- contrâte, stf.
- convendel, s.
- convënt, stm.
- convënt-bruoder, stm.
- convënt-hërre, swm. s. v. a.
- convënt-müech, stm.
- convënt-sigel, stn.
- convënt-stube, f.
- conventual, stm.
- convers-bruoder, stm.
- converse, swm.
- kon-wîp, s.
- kop, s.
- kopel, s.
- kopelen, s.
- köpeln, s.
- copert, stn.
- kopf, stm.
- koph, stm.
- kopf-dræjer, stm.
- köpfelîn, stn.
- kopfeln, swv.
- köpfen, swv.
- kopfen, swv.
- kopfer, stm.
- kopfer, stn. s.
- kopf-hûs, stn.
- kophan, s.
- copieren, swv.
- kopler, stm. s.
- koppe, swm. s.
- koppe, swm.
- koppe, swm.
- koppe, swm.
- koppel, s.
- coppelîn, s.
- köppelîn, stn.
- köppeln, swv.
- koppeln, swv. s.
- koppel-weide, s.
- koppen, swv.
- koppen, swv.
- koppen-orden, stm.
- kopper, s.
- koppezen, swv.
- köps-, s.
- cor, stn.
- kor, s.
- kor, stf.
- kôr, stm.
- coralîs, stm. vgl. das flgd.
- koralle, swstm.
- koral, swstm.
- korallen-krût, stn.
- korallîn, adj.
- kôr-bâre, stf.
- korbe, swm. s.
- korbel, s.
- korbelêren, s.
- körbelîn, stn.
- korber, stm.
- kôr-bischof, stm.
- kôr-bistuom, stn.
- korbi?, s.
- korde, swf.
- korder, s.
- körder, s.
- cordieren, swv.
- corduwân, s.
- kordwerder, s.
- kore, s.
- köre, s.
- kôre, s.
- coredel, stm.
- korel, s.
- korelle, s.
- koren, stn. swv. s.
- kôren, swv. s.
- kôrer, stm.
- korfel, stn.
- kôr-ganc, stm.
- kôr-gerihte, stn.
- kôr-gesinde, stn.
- kôr-gewant, stn.
- kôr-hemede, stn.
- kôr-hërre, swm.
- kôr-hërren-kappe, swf. vgl.
- kôr-hûbe, swf.
- kôr-huot, stm.
- kori?, s.
- kôr-kappe, swf.
- kôr-künic, stm.
- kôr-lêhen, stn.
- kœrlîn, stn.
- kör-miete, s.
- kôr-mütze, swf.
- korn, stn.
- korn, swv. s.
- koren, swv. s.
- kornat, stm.
- korn-ban, stm.
- korn-ban-wart, stm.
- korn-bin?, mf.
- korn-bluome, swmf.
- korn-boden, stn.
- korn-bolle, swf.
- kornel, s.
- körnel, s.
- körneloht, adj.
- körnen, swv.
- corneol, s.
- körner, stm.
- korner, stm.
- korner, s.
- korn-ern, stm. f.
- korn-gabel, stf.
- korn-gëlt, stn.
- korn-götinne, stf.
- korn-grie?, stmn.
- korn-gruobe, f.
- korn-gülte, stf.
- korn-hûfe, swm.
- korn-hûs, stn. vgl.
- cornîol, m.
- korn-kaste, swm. s. v. a.
- korn-kouf, stm.
- korn-köufer, stm.
- korn-krût, stn.
- körnler, stm.
- körnlîn, stn.
- korn-liute
- körnlot, s.
- korn-loube, swf.
- korn-manger, stm.
- korn-mangeler, stm.
- korn-market, stm.
- korn-mâ?, stn.
- korn-mel, stn. s. unter
- korn-më??e, swm.
- korn-më??er, stm. vgl.
- korn-metze, swf.
- korn-minze, swf.
- korn-müle, stf.
- korn-nutzunge, stf.
- korn-pfragen, stm.
- korn-rîche, adj.
- korn-rihter, stm. s. v. a.
- korn-sât, stf.
- korn-schaf, stn.
- korn-schranne, f.
- korn-schuoppo?e, f.
- korn-schütte, f.
- korn-schütte-hûs, stn.
- korn-schütze, swm.
- korn-stadel, stm.
- korn-sûl, stf.
- kornt, s.
- korn-ûf-schütter, stm.
- korn-un-gëlt, stn.
- korn-var, adj.
- korn-va?, stn.
- korn-visch, stm. vgl.
- korn-vruht, stf.
- korn-wurm, stm.
- korn-zins, stm.
- corône, s.
- korônic, s.
- coronieren, swv.
- korp -bes, bes stm.
- korper, stm.
- körper, stm.
- körpel, stm.
- corperâl, s.
- körper-haft, adj.
- corperlin, stn.
- kôr-pfaffe, swm. vgl.
- corporâl, stn.
- corporâl-ge-wæte, stn.
- corporieren, swv. s.
- kôr-priester, stm. vgl.
- corrieren, swv. s.
- corrigieren, swv.
- kôr-rihter, stm.
- kôr-roc, stm.
- kôr-röckelîn, stn.
- kôr-röckelîn, stn.
- korrûn, s.
- kôrsam, adj. s. stf.
- kôrsame, adj. s. stf.
- korschen, stf. s.
- kôr-schuolære, stm.
- korse, s.
- corsît, s.
- kort, s.
- korte, s.
- kör-tac, s.
- korter, stn. s.
- kortesan, stn. s.
- korunge, stf.
- kôrunge, s.
- kôr-vrouwe, swf.
- kor-vürste, s.
- kôr-wîse, stf.
- korwi?e, s.
- korz, adj. s.
- kos, stn. s.
- kôs, stn. s.
- kôsære, stm. in
- kôscher, adj.
- kôse, stfn.
- kœse, stfn.
- kosel, s.
- kœseln, swv.
- kôsen, swv.
- kôsen, stn.
- kosen, s.
- kôs-loube
- kosper, s.
- kossen, stn. s.
- kostb-, s.
- koste, swmf. s. s.
- kost-brôt, s.
- koste, mf.
- koste, stf. stswm.
- kost, stf. stswm.
- koste-bære, adj.
- kost-bære, adj.
- koste-bærec, adj. stf.
- koste-bær-lich, adj. s. v. a. adv.
- kostbærlich, adj. s. v. a. adv.
- koste-bærlîcheit, stf.
- kostec-lich, adj. adv.
- köstel, stn. s.
- koste-lich, adj.
- kost-lich, adj.
- koste-lîche, adv.
- kost-lîche, adv.
- -en, adv.
- koste-lîcheit, stf.
- köstelîn, stn.
- kosten, swv.
- kosten, swv.
- kösten, stf. s.
- kosten-lich, adj. adv. s.
- koster, stm. in
- koster, stm. s.
- koste-rîche, adj.
- kost-gëlt, stn.
- kostunge, stf.
- kôsunge, stf.
- kot, stm. n. s.
- kot, stn.
- köt, stn.
- kôt, stmn. s.
- kote, swm. stn.
- kot, swm. stn.
- kotember, s.
- koten, s.
- kotenboum, s.
- koter, stm.
- kôt-lache, swf.
- kôt-man, stm.
- kôt-mânôt, stm.
- kotte, swm. vgl.
- kottel, s.
- kottenieren, swv. s.
- kotter, s.
- kotterolf, s.
- kottig, s.
- cottun, stm.
- kôt-va?, s.
- kôt-vleisch, stn.
- kotze, swstf.
- kotze, swm.
- kotze, mf.
- kötze, stswf.
- kotzeht, adj.
- kötzelîn, stm.
- kotzen, swv.
- kotzen, swv.
- kotzen, stn.
- kotzen-danc, stm.
- kotzen-hërre, swm.
- kotzen-kleit, stn. vgl.
- kotzen-mantel, stm.
- kotzen-schalc, stm.
- kotzen-sun, stm.
- kötzer, s.
- kotz-oldei, stm. s.
- kotz-olt, stm. s.
- cou, s.
- kouch, stm.
- kouf, stm.
- kouf-acker, stm.
- kouf-bære, adj.
- kouf-brief, stm.
- kouf-brôt, stn.
- kouf-dôn, stm.
- koufe, swm. in
- kouf-eigen, stn.
- köufel, stm.
- köufelære, stm.
- koufelinc, stm.
- koufen, swv.
- koufen, stn.
- koufer, stm.
- kouferîe, stf. vgl.
- kouferinne, swf.
- kouf-gadem, stn. vgl.
- kouf-galvei, stnf.
- kouf-genô?, stm.
- kouf-gëric, adj.
- kouf-gerihte, stn.
- kouf-guot, stn.
- kouf-hërre, swm.
- kouf-hûs, stn.
- köufic, adj.
- koufîn, stf. in
- kouf-kamer, stf. s. v. a.
- kouf-kërne, swm.
- kouf-knëht, stm. vgl.
- kouf-küene, adj.
- kouf-lêhen, stn.
- köufler, stm. s.
- kouflerinne, stf. vgl.
- kouf-lich, adj.
- kouf-lîche, adv.
- kouf-lîcheit, stf.
- köuflîe, stf. s. v. a.
- köuflîn, stf. s. v. a.
- kouf-liute
- kouf-loube, swf. vgl.
- kouf-man, stm. vgl.
- kouf-man-schaft, stf.
- kouf-man-schaz, stm. f. fem.
- koufmanschaz-ware, stf.
- kouf-mans-guot, stn.
- kouf-mennine, swf. vgl.
- kouf-metze, swm.
- kouf-mutte, stm.
- kouf-rât, stm.
- kouf-rëht, stn.
- kouf-rëht-brief, stf.
- kouf-schaft, stf. s. v. a.
- kouf-schalc, stm. s. v. a.
- kouf-schanze, stf.
- kouf-schaz, stm. s. v. a.
- kouf-schif, stn.
- kouf-slac, stm.
- kouf-slagen, swv.
- kouf-stat, stf.
- kouf-strâ?e, stf.
- kouf-summe, stf.
- kouf-swîn, stn.
- kouf-tranc, stm.
- koufunge, stf.
- kouf-vrouwe, swf. s. v. a.
- kouf-wîp, stn.
- koume, adv. s.
- koumotewer, s.
- kouwe, swstf.
- kouwe, s.
- kouwen, s.
- kouwërzîn, s.
- kove, swm. s.
- côvenanz, stm.
- gôvenanz, stm.
- covënt, s.
- koveren, s.
- koverunge, s.
- covertiure, stf.
- covertiur, stf.
- covertiuren, swv.
- kowe, s.
- kowolt, s.
- koz, stm. s.
- kô?, stm. s. v. a.
- krâ, stm.
- krâ, swstf.
- krabat-stûde, s.
- krabelen, s.
- krac, stm.
- krach, stm.
- krach, stm. s.
- krachen, swv.
- krachen, swv.
- krachen, stn.
- kracht, s.
- kracter, s.
- krade, s.
- kradem, stm.
- krademe, swf. vgl.
- krademen, swv.
- krademendic, adj.
- krâel, stn.
- kraft, stf.
- kraft-âder, f.
- kraft-bühse, f.
- kraften, swv. vgl.
- kraft-lôs, adj. s.
- kraft-muos, stn.
- kraft-stein, s.
- kraft-sûgerinne, stf.
- kraft-wa??er, stn.
- kraft-zelte, swm.
- krage, swm. stm.
- krage, swf.
- krage-bein, stn. s. v. a.
- kragel, s.
- kragelen, swv.
- kragen, stv. I, 4. vgl.
- krægen, s.
- krag-stein, stm.
- krâhe, s.
- kraich, s.
- kraigen, s.
- krain-stein, s.
- kræje, s.
- kræjen, swv.
- kræn, swv.
- kræjen, stn.
- kræjen-nest, stn.
- kraken, swv.
- kral -lles, lles stm.
- kralle, f. vgl.
- kram, s.
- kram, stm. vgl.
- krâm, stf. s.
- krâm, stm. swm.
- kramad, s.
- kramat, s.
- cramanzen, swv.
- krâmære, stm.
- krâmer, stm.
- kræmer, stm.
- krambit, s.
- krâm-buode, f.
- krâm-decke, f.
- krâme, swm. s.
- krâme, stf. s. v. a.
- krâm, stf. s. v. a.
- krâmec, adj.
- krâme-korp, s.
- kræmel, stn.
- krâmen, swv.
- krâmer, s.
- kræmer, s.
- krâmer-gewihte, stn. s.
- krâmerîe, stf.
- kræmerîe, stf.
- krâmerinne, stf.
- kræmer-korp, s.
- krâmer-meister, stm.
- krâmer-zunft, stf.
- krâme-sîde, f.
- kramet-boum, s.
- krâm-gaden, stn.
- krâm-gelœte, stn. s. v. a.
- krâm-gewant, stn. vgl.
- krâm-gewihte, stn. vgl.
- krâm-korp, stm.
- kræmlach, stn. vgl.
- kramme, swm. s. v. a.
- krammen, swv.
- kramp, s.
- krampe, swm.
- krampen-macher, stm. s. unter
- krampf, stm.
- krampf, m.
- krâm-schaft, stf.
- krâm-schaz, stm.
- krâm-schilt, stm.
- krâm-wât, stf. s. v. a.
- krân, stf. s.
- kræn, swv. s.
- krân-apfel, stm.
- kran-ber, stf. s. v. a. vgl.
- kran-bit, s.
- kranc, s.
- kranc -ges, ges stm.
- kranc, adj.
- kranc, stm.
- kranc-gemuot, adj. s. v. a.
- kranch, s.
- kranc-heit, stf.
- krankeit, stf.
- kranc-lich, adj.
- krenc-lich, adj.
- kranc-lîche, adv.
- krenc-lîche, adv.
- -en, adv.
- kranc-müetec, adj. vgl.
- kranc-müetec-heit, stf.
- krancte, s.
- kranc-var, adj.
- kranc-wurz, stf. s.
- krane, swm. s. das folgd.
- kranech, stm. swm.
- kranch, stm. swm.
- kraneche, stm. swm.
- kranche, stm. swm.
- kranech-ber, stf.
- kranech-hals, stm.
- kranechinne, stf.
- kranech-snabel, stm.
- kranech-wurz, stf.
- krane-wit-ber, stf.
- krane-wit-boum, stm.
- krane-wite, stm.
- krane-wit-holz, stn.
- krane-wit-stûde, swf.
- krane-wit-vogel, stm.
- krang, adj. s.
- krange, swm.
- krangel, stm.
- krangeln, swv.
- krangen, stn. s. v. a.
- kranich, s.
- kranke, swm.
- krankeit, s.
- kranken, swv.
- kranken, stn.
- kran-snabel, s.
- krant -des, des stm.
- krant-wër
- krant-wërre
- kran-wit, s.
- kran-wurz, s.
- kranz, stm.
- kranzel, stn. s.
- krap-armbrust, stm.
- krapfe, swm.
- krape, swm.
- krapfe, swm.
- krapfen, swv.
- krapfen-bacher, stm.
- krapft, s.
- krappe, s.
- krappeln, swv.
- krasche, swm. s.
- kraspeln, swv.
- kras, s. s.
- krasse, s. s.
- krast, stm.
- krasteln, swv.
- krastplen, stn.
- krat, s.
- krât, stfm.
- krate, s.
- kratte, swm.
- gratte, swm.
- krättig, s.
- kratz, s.
- kratz-ber, stf.
- kratz-boum, stm.
- kratze, swf.
- kratzeln, stn.
- kratzen, swv.
- kretzen, swv.
- kratzen, stn.
- kratzer, stm. in
- kratz-han, m.
- kratz-hart, stm.
- kratz-mûs, stf.
- krâwe, s.
- krâwen, s.
- kräxe, s.
- kraz -tzes, tzes stm.
- krazen, s.
- krê, s.
- crêatiure, swstf.
- crêatiur, swstf.
- crêatûre, swstf.
- crêatûr, swstf.
- crêatiur(tûr)-lich, adj.
- crêatiur-lîcheit, stf.
- krëbe, swm. swf.
- krëbe, swm.
- krëbe-katze, stf.
- krëbelîn, stn.
- krëbe?, stswm.
- krëbe?e, stswm.
- krëb?, stswm.
- krëb?e, stswm.
- krëbe?en, swv.
- krëbe?en, swv.
- krëb?en, swv.
- krëbe?er, stm.
- krëbe?în, stf.
- krëbe?-ouge, swn.
- krëbe?-schere, f.
- krëbe?-suppe, swf.
- krëbe?-wurz, stf.
- krêc, s.
- krechen, stn. s.
- krechse, swf.
- krecken, swv.
- crêde, swm.
- crêde mich
- crêdeler, stm.
- kredem, stm. s.
- kreden, swv. s.
- crêdenz, stfn.
- crêdenz-brief, stm. vgl.
- crêdenzelîn, stn.
- crêdenzen, swv.
- crêdenzen, stn.
- crêdenzer, stm.
- crêdischeit, stf.
- crêdô, stn. s. v. a.
- kreffel, s.
- kreftec, adj. s.
- kreftel, stn.
- krefte-lich, adj. s. v. a.
- krefte-lîchen, adv. s. v. a.
- krefte-lôs, adj.
- krefte-lœsen, swv.
- kreften, swv. vgl.
- krefte-rîche, adj.
- kreftic, adj.
- kreftec, adj.
- kreftic, adv.
- kreftic-heit, stf.
- kreftic-lich, adj.
- kreftec-lich, adj.
- kreftic-lîche, adv.
- kreftic-lîchen, adv.
- kreftigen, swv.
- kreftigunge, stf.
- kreft-lich, s.
- krêge, s.
- kregelîn, stn.
- kregeln, s.
- kregîren, s.
- krëhten, swv. in
- krei, stf. s.
- krei, stm.
- kreic, s.
- kreich, s.
- kreichen, s.
- kreie, s.
- kreie, stf. s. v. a.
- kreier, stm.
- kreierlîn, stn.
- kreigen, s.
- kreiieren, swv. s. v. a.
- kreisch, stm.
- kreischen, swv.
- kreischunge, stf.
- kreisten, swv.
- krei?, stm.
- krei?, stm.
- krei?-bringer, stm.
- krei?elîn, stn.
- krei?eln, swv.
- krei?en, swv.
- krei?en, swv.
- krei?lingen, adv.
- krei?lot, adj.
- krei?-warte, swm. s. v. a.
- kreke, swm.
- krêlen, s.
- Krelle, swm.
- krellen, swv.
- krêmer, s.
- crëmfen, s.
- kremmen, swv. in
- krempel, stmn.
- krempfen, swv.
- krên, m.
- krêne, m.
- krench, s.
- kreneche, s.
- krenc-lich, s.
- kreng-lîche, s.
- krenich, s.
- krenge, adj. s. stm.
- krëngel, s.
- krëngen, s.
- krenke, stf.
- krenke-lich, adj. adv. s.
- krenken, swv.
- krenkenus, stf.
- krenkern, swv.
- krenk-lîche, adv. s.
- krên-suppe, swf.
- krenze, swf. s.
- krenze-leite, stf.
- krenzelîn, stn.
- krenzel, stn.
- krenzel-krispen, stn. s.
- krenzen, swv.
- krepfec, adj. s.
- krepfelîn, stn.
- krepfen, swv.
- krëppe, s.
- chrës, s.
- krësem, s.
- krëseme, s.
- krësen, stv. I, 1.
- krësm-, s.
- krespel-krispen, stn. s. unter
- kresse, swm.
- krësse, swmf.
- kresselinc, stm. s. v. a.
- krësselinc, stm.
- kressel-krût, stn.
- krëssem, s.
- kressung, s.
- krester, s.
- krëte, s.
- kreter, stm.
- kretlîn, s.
- kretscheme, stm.
- kretschem, stm.
- kretschmar, stm.
- krettelîn, stn.
- kretlîn, stn.
- kretze, swm.
- kretze, swf. m.
- kretze, stf. stn.
- kretzec, adj. vgl.
- kretzen, swv. s.
- kretzen-trager, stm.
- kretzer, stm. in
- kretzoht, adj. s. v. a.
- kreu, s.
- kreul, s.
- kreuwen, s.
- kreuslot, s.
- kreu?, s.
- krew, s.
- krewe, s.
- krewel, s.
- kreze, s.
- krezze, s.
- krî, s.
- krî, stm. vgl.
- kribeln, swv.
- kribbe, s.
- kriche, s.
- krichel
- krichelîn, stn.
- krîchen, stv. II. s.
- krîde, swf.
- krîde, swf. s. v. a.
- krîden, stv. II. vgl.
- krîden, swv.
- krîden-mel, stn.
- krîe, stf. masc.
- krî, stf. masc.
- krieb?în, s.
- kriec, adj. s.
- kriec -ges, ges stm.
- kriec -ges, ges stm. swm.
- Kriech, s.
- kriec-haft, adj.
- kriec-haftic, adj.
- krieg-haftic, adj.
- kriech-boum, stm.
- kriechen-boum, stm.
- krieche, s.
- krieche, swf.
- Krieche, swm.
- kriechel, stm.
- kriechen, stv. III.
- Kriechen, s.
- kriechen-blat, stn.
- kriechen-boum, s.
- Kriechen-lant, stn.
- kriechen-saft, stn.
- kriechisch, adj. s.
- Kriech-lant, s.
- kriec-lich, adj.
- kriec-lîche, adv.
- krieg, stm. s.
- krieg-bære, adj.
- kriege, swm. s.
- kriege, adj.
- kriegel, adj.
- kriegelîn, stn.
- kriegen, s.
- kriegen, swv. stv.
- kriegen, stn.
- krieger, stm.
- krieger, stm.
- krieges, swm. swf.
- krieg-gemuot, adj.
- krieg-guot, stn.
- krieg-haft, adj. s.
- kriegic, adj.
- kriegisch, adj.
- krieg-lant, stn.
- krieg-louf, stm. vgl. unter
- krieg-nôt, stf.
- kriegs-, s.
- krieg-sam, adj.
- krieg-scheider, stm.
- krieg-seil, stn.
- kriegunge, stf.
- krielinc, stm.
- kriemeln, swv.
- krien, s.
- krîen, stv. II.
- krîen, stn.
- kriese, s.
- kriesch, s.
- kries-hâke, swm.
- kriesten, mf. s.
- krie?loht, s.
- krift, stf. s.
- krîg, stm. adj. s.
- krîge, s.
- krîge-lich, adj. adv. s.
- krîgen, swv. s.
- krîgen, stv. II.
- krîglein, s.
- krîieren, swv. s. v. a.
- krîirer, stm. vgl.
- krîgierer, stm. vgl.
- krillen, stv. I, 3.
- krimme, swm.
- krimmen, stv. I, 3.
- grimmen, stv. I, 3.
- krimmen, stn.
- krimmic, adj. s.
- krimpf, adj.
- krimpf, stm.
- krimpfen, stv. I, 3.
- krim-vogel, stm. vgl.
- crinâle, stn.
- krinc -ges, ges stm. swm. stf.
- kringe, ges stm. swm. stf.
- krindeln, s.
- kringe, s.
- kringel, stmn.
- kringen, swv.
- krinne, swf.
- krinne, adj.
- krinneln, swv.
- krinnen, swv.
- krinner, stm. s.
- krinpfen, stv. s. s.
- krinze, stv. s. s.
- kripfe, s.
- kripfen, swv.
- kripf-zan, stm. vgl.
- krippe, stswf.
- krippelîn, stn.
- krippen, swv. s. v. a. s.
- krippen-knabe
- krisalît, stm. s.
- krisam, s.
- krisame, s.
- krîsch, stm. s. v. a.
- krîschen, stv. II. vgl.
- krîschen, swv.
- kriselen, swv.
- krisem, stm. swm.
- krësem, stm. swm.
- kriseme, stm. swm.
- krëseme, stm. swm.
- krisme, stm. swm.
- krësme, stm. swm.
- krisem-buhse, f. vgl.
- krisemen, swv. vgl.
- krësemen, swv. vgl.
- krisem-huot, stm.
- krisem-hûs, stn.
- krisem-kamere, f.
- krisem-pfeit, stf.
- krisem-va?, stn.
- krîsen, stv. II.
- krismieren, swv. s. v. a.
- crisolecter, stm.
- krisolîte, swstm.
- krisolît, swstm.
- krisopras, stswm.
- krisoprasse, stswm.
- krisp, adj.
- krispel, adj.
- krispel, stm.
- krispel-krût, stn.
- krispeln, swv. vgl.
- krispel-wæhe, adj.
- krispen, swv. stn.
- Krist, n. pr.
- krist-âbent, stm.
- kristac, s.
- kristalle, swstfm.
- kristal, swstfm.
- kristallen, swv.
- kristallen-stein, stm.
- kristallen-var, adj.
- kristallîn, adj.
- kristallisch, adj.
- kristân, m. s.
- kristæne, m. s.
- krist-bühse, f. vgl.
- kristel-bühse, f. vgl.
- kriste-lich, adj. s.
- kristen, adj.
- kristen, stswmf.
- kristæne, stswmf.
- kristân, stswmf.
- kristen, stf.
- kristen, swv.
- kristen, swv. s.
- krîsten, stv. II.
- krîsten, stn. vgl. auch
- kristen-bluot, stn.
- kristen-bruoder, m.
- kristen-diep, stm.
- kristenen, swv.
- kristen, swv.
- kristen-geloube, swm.
- kristen-got, stm.
- kristen-heit, stf.
- kristen-kint, stn.
- kristen-lant, stn.
- kristen-lëben, stn.
- kristen-lich, adj.
- kristen-lîche, adv.
- kristen-liute
- kristen-man, stm.
- kristen-mensche, n.
- kristen-name, swm.
- kristen-rîche, stn.
- kristen-sêle, stf.
- kristen-tuom, stmn.
- kristen-var, adj.
- kristen-volc, stn.
- krist-heit, s.
- kristier, stn. s. v. a.
- kristiere, stn. s. v. a.
- kristieren, swv. s. v. a.
- kristierunge, stf.
- kristier-ziuc, stm.
- kristin, m. f. s.
- krist-mësse, stf.
- krist-naht, stf.
- kristolt, s.
- krist-sëmele, swf.
- krist-tac, stm.
- krist-wurz, stf.
- krîsunge, s.
- krît, stn. vgl.
- kritz, stm.
- kritzel-more, f.
- kritzel-mor, f.
- kritzeln, swv. s.
- kritzeloht, adj.
- kritzel-vleisch, stn. vgl.
- kritzen, swv. swv.
- kritzlicht, s.
- kritzlot, s.
- kriuchelîn, stn.
- kriuce, s.
- kriul, s.
- kriusel, stf. stm.
- kriuselen, swv.
- kriuseleht, adj.
- kriuseler, stm.
- kriuselîn, stn.
- kriusel-îsen, stn.
- kriuteler, stm. vgl.
- kriutelich, stn. vgl.
- kriutelîn, stn.
- kriutel, stn.
- kriutener, stm. vgl.
- kriuteric, adj. vgl.
- kriuter-meister, stm.
- kriutern, swv. s.
- kriuter-wîn, stm.
- criu?, s.
- kriuz, s.
- kriuzære, stm.
- kriuzer, stm.
- kriuz-blaphart, stm.
- kriuze, stn.
- kriuce, stn.
- kriuz, stn.
- kriuze-bilde, stn.
- kriuze-boum, stm.
- kriuze-bruoder, stm.
- kriuze-bruoder, stm.
- kriuze-ganc, stm.
- kriuz-ganc, stm.
- kriuze-kachel, swf.
- kriuzelîn, stn.
- kriuzlîn, stn.
- kriuzen, swv.
- kriuzer, s.
- kriuzer-kæse, stm. vgl.
- kriuzer-orden, stm.
- kriuzer-pfenninc, stm.
- kriuze-stal, stmn.
- kriuze-tac, stm.
- kriuze-traht, stf.
- kriuze-vart, stf.
- kriuze-vënje, stf.
- kriuze-wîse, adv.
- kriuze-wîs, adv.
- kriuze-woche, swf.
- kriuz-woche, swf.
- kriuz-ganc, s.
- kriuz-grosse, swm.
- kriuzigære, stm. vgl.
- kriuziger, stm. vgl.
- kriuzigen, swv.
- kriuzigunge, stf. vgl.
- kriuz-kæse, stm.
- kriuz-kôr, stm.
- kriuz-lîche, adv.
- kriuz-liet, stn.
- kriuzlîn, s.
- kriuzlinge, adv.
- kriuzloht, adj.
- kriuz-minze, swf.
- kriuz-mit-woche, swf.
- kriuz-reste-tac, stm.
- kriuz-stap, stm.
- kriuz-strâ?e, f. vgl.
- kriuzunge, stf. s. v. a.
- kriuz-wëc, stm. s. v. a.
- kriuz-wîs, s.
- kriuz-woche, s.
- kriuz-wurz, stf.
- krî?, stm.
- kri?, stm.
- kri?eln, swv.
- krî?en, stv. II.
- krî?en, stn.
- krî?en, stv. II.
- krô, s.
- krobelîn, stn.
- krobel-bein, stn.
- krocanier, stn.
- krôch, s.
- krochzen, swv.
- krod, s.
- kroden, s.
- kroije, stn. s. v. a.
- kroijier, stn.
- kroijierære, stm. s. v. a.
- kroijierer, stm. s. v. a.
- kroijieren, swv. s. v. a.
- kröl, s.
- krol, adj.
- krol -lles, lles stm.
- krolle, swf.
- krôm, s.
- krômer, s.
- krôn, stm. stf.
- krœne, stm. stf.
- krone, s.
- krône, stswf.
- krôn, stswf.
- krône-bære, adj.
- krôn-bære, adj.
- krône-bërnde, part. adj.
- krônechîn, stn.
- krôneke, s.
- krœnen, swv.
- krœnen, swv.
- krônen, swv.
- krœnen, stn.
- krône-trage, swm.
- kronewich-stûde, s.
- krôn-hërre, swm.
- krônike, swstf.
- krônik, swstf.
- krœnlîn, stn.
- krœnunge, stf.
- krônunge, stf.
- kropel, stm. s.
- kropel-kint, stn.
- krôpen-macher, stm.
- kropf, stm.
- kroph, stm.
- kropfecht, adj. s.
- kropfel, s.
- kröpfelîn, stn.
- kropfizen, swv.
- kropfoht, adj.
- kropf-stein, stm.
- kropf-stô?, stm.
- kroppe, s.
- kros, stmn.
- kros-bein, stn.
- krœse, stn. s. v. a.
- krœs, stn. s. v. a.
- krosel, mf.
- krœslîn, stn.
- krospel, mf. s. v. a. vgl.
- krossel, s.
- krostel, mf. s. v. a. vgl.
- krot, stn. m. m.
- krote, swstf. vgl.
- krotte, swstf. vgl.
- krot, swstf. vgl.
- krote-lich, adj.
- kröten, swv.
- kroten, swv.
- kroten-bluome, mf.
- kroten-sac, stm.
- kroten-sâme, swm.
- kroten-stein, stm.
- kroten-stutz, m.
- kroten-tille, f.
- kroten-vuo?, stm.
- kroten-wîse, stf.
- krötic, adj.
- krötlîn, stn. s.
- krotolf, stm.
- krotte, s.
- krotten, s.
- krötunge, stf.
- krotzen, s.
- kröuchen, swv.
- krout, s.
- krouwe, swm.
- kröuwel, stm.
- krewel, stm.
- kröul, stm.
- kriul, stm.
- kreul, stm.
- kröuweln, swv.
- krouwen, swv.
- krowen, swv.
- krou?, s.
- krouzen, s.
- krowe, s.
- krowen, s.
- croz
- crûc-, s.
- krûche, swf.
- krücke, swstf.
- krucke, swstf.
- krücken, swv.
- krudden, s.
- krude, stf.
- krûde, stn.
- krûdechin, stn.
- kruden, s.
- krûdener, s.
- krüegelîn, stn.
- krüeger, stm. stf.
- krüegerinne, stm. stf.
- krûfen, s.
- kruifen, s.
- kruft, s.
- krûg, s.
- krûgelîn, s.
- kruisp, s.
- kruke, swf.
- krûl, s.
- krul, s.
- krülle, s.
- krüllel, stn.
- krüllen, swv.
- krüll-îsen, stn.
- krüm, stf. s.
- krumbe, swm. s. adj.
- krümbe, stf. stm. vgl.
- krumbe, stf. stm. vgl.
- krum-bein, stn.
- krumbelinc, stm.
- krumben, swv.
- krümben, swv.
- krumbes, adv. gen.
- krum-brôt, stn.
- krûme, stf.
- krûmelen, swv. in
- krumelinc, s.
- krûmen, swv. s. unter
- krumlinc, s.
- krumm-, s.
- krump -bes, bes adj.
- krump, stm. s. v. a.
- krump, stf. s.
- krümpel, adj.
- krümpeleht, adj.
- krumpf, adj. s.
- krump-lîche, adv.
- krump-lîche, adv.
- krump-nase, f.
- krump-snabel, stm.
- krump-stap, stm.
- krums, adv. s.
- krumwid-stûde, s.
- kruoc -ges, ges stm.
- kruon, s.
- krüpel, stm.
- krüppel, stm.
- krupfe, s.
- krüpfe, adj. in
- krupfei, stm.
- krüpfen, swv.
- krüpf-zan, s.
- kruppe, stswf. s. v. a.
- kruppeht, adj. s. v. a.
- krüppel, s.
- krûs, adj.
- krûschen, stn. s. unter
- krûse, swf.
- krûse, stf.
- krûsel, s.
- krûselen, swv.
- krûsen, swv.
- krûsen-wîn, stm.
- krûs-hâr-macher, stm.
- krûs-heit, stf.
- krûs-houbet, stn.
- krûs-îsen, stn.
- krûs-loc, stm.
- krûs-minze, f.
- krûs-münze, f.
- krûsp, adj. s. v. a.
- krûspe, stf.
- krûspen, swv.
- kruspel, stf. s. v. a.
- krüspel-bein, stn.
- krûspelëht, adj. s. v. a.
- kruspelisch, adj.
- kruspel-lich, adj.
- kruspelot, adj.
- krûsp-wî?, s. unter
- kruste, swf.
- krustel, stf. s. v. a.
- krustelîn, stn.
- krut, s.
- krût, stn.
- krût-bær-lich, adj.
- krût-bette, stn.
- krûtec, adj.
- krûtëht, adj.
- krûteht, stn.
- krûten, swv.
- krûtener, s.
- krûter, stm. vgl.
- krût-garte, swm. vgl.
- krût-gertelîn, stn.
- krût-geslaht, stn.
- krût-gewihte, stn.
- krût-hesch-ne??el, f.
- krût-hof, stm. s. v. a.
- krût-hûs, stn.
- krût-kamer, stf.
- krût-lêhen, stn.
- krût-me??er, stn.
- krût-muos, stn.
- krût-rappe, stf. s.
- krût-setze, stf. s. v. a. s.
- krût-sul, stf.
- krût-suppe, swf.
- krût-tisch, stm.
- krût-torse, swm.
- krût-va?, stn.
- krût-wërre, swm.
- krût-wîhe, stf. s. v. a.
- krût-wurm, stm.
- krût-wurz, stf.
- krût-zëhente, swm.
- krutzeln, s.
- krût-zouber, stm.
- krûze, s.
- krûzen, s.
- crûzifigen, swv.
- crûzifix, stn.
- crûzifixe, adj.
- kschol, s.
- kû, s.
- kubêbe, swf.
- kübel, stm.
- kübelære, stm.
- kübelîn
- kûch, stm. s.
- küche, s.
- kuchel, stf. s. v. a.
- kuchel, s.
- kûchel, s.
- kuchelen, swv.
- kuchelîn, stn. vgl.
- küchelîn, stn.
- kuchen, stn.
- kuchen, swv. s.
- küchen, stf. swf.
- kuchen; küche, stf. swf.
- kuche, stf. swf.
- kûchen, swv.
- kûchen, swv.
- kuchen-blez, stm.
- kuchen-büebelîn, stn.
- kuchen-buobe, swm. vgl.
- kuchen-buoch, stn.
- kuchen-gëlt, stn.
- kuchen-geschirre, stn.
- kuchen-hack-me??er, stn.
- küchen-knabe, swm. vgl.
- küchen-knëht, stm.
- kuchen-knëht, stm.
- kuchen-lade, swm.
- küchen-meister, stm.
- kuchen-meister, stm.
- kuchen-meister-ambet, stn.
- kuchen-meisterîn, stf.
- kuchen-register, stn. s. unter
- kuchen-schrîber, stm.
- küchen-spîse, stf.
- kuchen-spîse, stf.
- kuchen-stiure, stf.
- kuchen-swîn, stn.
- küchen-var, adj.
- küchen-varwe, stf.
- kuchen-viurære, stm.
- kuchen-vleisch, stn.
- kuchen-vrischinc, stm.
- kucher, s.
- kuchî, s.
- kuchîn, s.
- küchin, s.
- kucke, swm. s.
- kücken, s.
- kucker, s.
- kûd, stm. s. s.
- kûder, stm. s. s.
- kuder, stm.
- küder-butze, swm.
- kûder-netsch, f.
- küder-schalc, stm.
- kuderwân, s.
- kudrelf, s.
- küe-albe, swf.
- küe-barn, stm.
- küechel-becke, swm.
- küechelîn, stn.
- küechel, stn.
- küe-diep, s.
- küefelîn, s.
- küefel, s.
- küefer, stm. vgl.
- küefer-knëht, stm.
- küefer-wërc, stn.
- küegîn, adj.
- küel-, s. auch
- küel-brunne, swm.
- küelde, stf.
- küele, stf.
- küele, adj.
- küel, adj.
- küelen, swv.
- küelîn, stn.
- küelunge, stf.
- küe-lunge, f.
- küende, stf. s.
- küene, adj.
- küen, adj.
- küene, stf.
- küenen, swv.
- küen-lich, adj. s. v. a.
- küen-lîche, adv.
- küen-lîchen, adv.
- küe-ritter, stm.
- kuerna, stf. s.
- küe-vrâ?, stm.
- küe-wurst, stf.
- kûfe, s.
- kuffe, s.
- kûfel, s.
- kuffer, s.
- kugel, s.
- kugele, swf.
- kugel, swf.
- kugelëht, adj. vgl.
- kugelen, swv.
- kugel-huot, s.
- kügellîn, stn.
- kugel-spil, stn.
- kugel-spiler, stm.
- kûgen, s.
- kuile, s.
- cuire, stf.
- kuisch, s.
- chuît, s.
- kuisch, s.
- chuît, s.
- cujon, stm.
- kukerbit, s.
- kukuk, stm.
- kukuzære, stm.
- kûl-, s.
- kulb, s.
- kulche, s.
- kûle, s.
- kûle, swstf.
- külen, s.
- kulken, swv.
- kullander, s.
- kuller, s.
- küllinc, s.
- kulpeht, adj.
- kulsch, adj. s.
- kulter, stmn. f. stn.
- kulterlîn, stn.
- kûl-wîhen, stn.
- cum
- kûm, adj. adv. s.
- kumber, stm.
- kumber-bære, adj.
- kumber-büe?ec, adj.
- kumber-haft, adj.
- kumber-heftic, adj.
- kumber-last, stm.
- kumber-lich, adj.
- kumber-lîche, adv.
- kumber-lîchen, adv.
- kumbern, swv.
- kumbernisse, stfn.
- kumber-pîn, stm.
- kumber-rîche, adj.
- kumbersal, stn.
- kumber-schillinc, stm.
- kumber-smërze, swm.
- kumber-strâ?e, f.
- kumber-stunge, swf.
- kumber-wende, swf.
- kumbust, s.
- küme, stf.
- kume, m. s.
- küme, m. s.
- kûme, adj.
- kûm, adj.
- kûme, adv.
- kûm, adv.
- kûmec-liche, adv.
- kûmec-lichen, adv.
- kümel, s.
- kûme-lîche, adv. s. v. a.
- kumelîn, stn. vgl.
- kumelinc, s.
- kümel-pulver, stn.
- kumen, s.
- kümen, s.
- kûmen, swv. adj.
- kumendûrer, s.
- kumer, s.
- kumet, s.
- kumft, s.
- kümich, stm. s. v. a.
- kümich, s.
- kumich, s.
- kumin, stm.
- kümi-zelte, swm.
- kum-lich, adj. s.
- kummat, s.
- kumme, s.
- kummendûr, s.
- kummentiur, s.
- kummer, s.
- kummit, s.
- kummot, s.
- kummost, s.
- kump, s.
- kumpân, s.
- kumpânîe, s.
- kumpânjûn, s.
- kumpf, stm.
- kumpf, adj.
- kumpf-mül, stf.
- kúmpost, stm.
- kumpóst, stm.
- kompóst, stm.
- kumpost-boteche, swf.
- kumpost-krût, stn.
- kumpost-lêhen, stn.
- kumpost-stande, swf.
- kumptnære, s.
- kumptuor, s.
- kumtûr, s.
- kumpust, s.
- kumstic, s.
- kun, f. s. stn. s.
- kün, f. s. stn. s.
- kûn-, s.
- künc, s.
- kunde, s.
- künde, adj. s. v. a.
- kunde, adj. s. v. a.
- kunde, swm. swf. s.
- künde, stf.
- kunde, stf.
- künde, stn.
- kunde, stn.
- künde-brief, stm.
- kündec, adj.
- kündic, adj.
- kündig, adj.
- kündec-heit, stf.
- kündekeit, stf.
- kündikeit, stf.
- kündec-lich, adj.
- kündec-lîche, adv.
- kündec-lîchen, adv.
- kündel, stm. in
- künde-lich, adj.
- künde-lîche, adv. s. v. a.
- kunden, s.
- künden, s.
- kunden, swv.
- künden, swv.
- kunden, swv.
- kunden, stn.
- künden, s.
- kunder, stn.
- kunter, stn.
- kunder-lich, stn.
- kunderlîn, stn. vgl. stf.
- kunterlîn, stn. vgl. stf.
- cundewier, s.
- cundewieren, s.
- kündic, s.
- kündig, s.
- kündigære, stm.
- kündigen, swv.
- kündnisse, stf.
- kündunge, stf.
- kunebel, s.
- künec, s.
- künegelîn, s.
- küneginne, s.
- kunelinc, s.
- cunf, s.
- kunft, stf.
- kumft, stf.
- künftic, adj.
- kümftic, adj.
- künftic-heit, stf.
- künftic-lich, adj. s. v. a.
- künftic-lîche, adv.
- künftigære, stm.
- küngel, s.
- kungelîn, s.
- küngîn, s.
- künic, ges stm.
- künec -ges, ges stm.
- künic-ane, swm.
- künic-apfel, stm.
- kunic-bluome, swmf.
- künic-buoch, stn.
- künic-gerte, stf.
- künic-heit, stf.
- künic-lich, adj.
- künec-lich, adj.
- künic-lîche, adv.
- künic-lîchen, adv.
- küniclîn, stn.
- küniclîn, stn.
- künic-rîche, stn.
- künic-rügrîn, adj.
- künic-sal, stm.
- künic-schuoch, stm.
- künic-silber, stn.
- künic-slaht, adj.
- künic-stap, stm.
- künic-stuol, stm.
- künic-turnos, stm.
- künigel, s.
- künigelîn, adj.
- künigen, swv.
- küniger, stm.
- künigler, stm.
- küniges
- künigs
- künigesbette, stn.
- kunigesgelechte, stn.
- künigesguot, stn.
- kunigesgulte, f.
- kunigesgurtel, mf.
- kunigeshof, stm.
- kunigeshûs, stn.
- kunigeskerze, f.
- kunigeskrone, f.
- kunigessun, stm.
- künigesvogel, stm.
- künigesvogel, stm.
- künigeswurz, stf.
- küniginne, stf.
- küneginne, stf.
- künigin, stf.
- künigîn, stf.
- künigisch, adj.
- kunilinc, s.
- künigler, s.
- kuning, s.
- kuningîn, s.
- kunkel, stf. sw.
- kunkel-hûs, stn. s. v. a.
- kunkelieren, swv. s. oben
- kunkel-stube
- künlîn, s.
- kunlinc, s.
- kunne, s.
- künne, stn.
- künne, stf. n.
- künne-haft, adj.
- künnelîn, stn.
- künnelinc -ges, ges stm.
- kunnen, v. an. adj.
- künnen, v. an. adj.
- kunnen, swv.
- künnende, part. adj.
- kunner, stm.
- künne-schaft, stf. s. v. a.
- kunne-schaft, stf. s. v. a.
- künolt, stm. vgl.
- künpfel-îsen, stn. vgl.
- kunrei?, stm.
- kunriere, stf.
- kunrieren, swv.
- kunrieren, stn.
- cuns, stm.
- cons, stm.
- cunt, stm.
- kunsel, s.
- kunst, s.
- kunst, stf.
- kunstabel, s.
- kunstafel, s.
- kunst-buoch, stn.
- künstec, s.
- kunstec-lich, adj.
- künstec-lîche, adv.
- kunste-halbe, adv.
- kunste-lich, adj. s.
- kunstelieren, swv.
- künstelîn, stn.
- künste-lôs, adj.
- künsten-dingel, stn.
- künsten-rîch, s.
- kunster, stm.
- künste-rîch, adj.
- künste-wîs, adj.
- künstic, adj.
- künstec, adj.
- kunstic, adj.
- künst-lich, adj.
- künst-lîche, adv.
- kunst-lôs, adj. s.
- kunst-lôse, stf.
- kunstofel, s.
- kunstofeler, s.
- kunst-rîche, s.
- kunst-rihtec-heit, stf.
- kunst-wîs, s.
- cunt, stm. s.
- kunt, stn. s. s.
- kunt -des, des adj.
- kunt, stf. vgl. u.
- kunt-brief, s.
- kunte, stf. s.
- kunte-lich, s.
- künten, swv.
- kunter, stm.
- kunter, stn. s.
- kunter, stn.
- kunterfeit, adj.
- kunterfeit, stn.
- gunterfeit, stn.
- conterfeit, stn.
- kunterlîn, s.
- kuntervël, s.
- kuntesal, stn. s.
- kunt-lich, adj.
- kunt-lîche, adv.
- kunt-lîchen, adv.
- kunt-liute
- kunt-meister, stm.
- künt-oven, stm.
- kuntsame, stf.
- kunt-schaft, stf.
- kuntschaft-brief, stm.
- kunt-schafter, stm.
- kuntschaft-hërre, swm.
- kuntschaft-liute, s. v. a.
- kuntschaft-rëht, stm.
- kuntschaft-sache, f.
- kuntschaft-verhörer, stm.
- kunt-scheften, swv.
- kunt-vêch, adj.
- kunze, swm.
- künzelîn, stn. m.
- künzel, stn. m.
- künzen, swv.
- kuo, stf. s. auch
- kuo-anke, swm.
- kuoche, swm.
- kuochelech, stn.
- kuochelîn, s.
- kuo-diep, stm.
- küe-diep, stm.
- kuo-drëc, stm.
- kuofe, swf.
- kuofelîn, stn.
- kuofener, stm. s. v. a.
- kuof-kar, stn.
- kuo-hirte, swm.
- kuo-hirten-kappe, f.
- kuo-horn, stn.
- kuo-hüeter, stm.
- kuo-hût, stf.
- kuol-, s. auch
- kuole, adv.
- kuolen, swv.
- kuol-hûs, stn.
- kuol-ke??el, stm.
- küel-ke??el, stm.
- kuol-mantel, stm.
- kuol-schaf, stn.
- kuolte, s.
- kuo-melker, stm.
- kuomen, s.
- kuo-mist, stm.
- kuo-mûl, stn.
- kuone-zorn, adj.
- kuon-heit, stf.
- kuon-rîch, adj.
- kuont, adj. s.
- kuo-ricke, swm.
- kuose, swf.
- kuo-smër, stn. s. v. a.
- kuo-stal, stm.
- kuo-vleisch, stn.
- kuo-vuo?, stm.
- kuow, s.
- kuowe, s.
- kuo-wëc, stm.
- kuo-zagel, stm.
- kuo-zal, stf.
- kupel-, s.
- kupfe, swf. vgl. auch
- gupfe, swf. vgl. auch
- kupfelîn, s.
- kupfen, s.
- kupfer, stn.
- kopfer, stn.
- kupfer-dôn, stm.
- kupfer-gruobe, f.
- kupferîn, adj.
- kupfer-meil, stn.
- kupfer-münze, stf.
- kupfer-rôt, adj.
- kupfer-rouch, stm.
- kupfer-schîn, stm.
- kupfer-sinter, stm.
- kupfer-smit, stm.
- kupfer-var, adj.
- kupfer-vlinke, swm.
- kupfer-wa??er, stn.
- küpflîn, s.
- kuppe, s.
- kuppel, stf. m. n.
- kupel, stf. m. n.
- koppel, stf. m. n.
- kopel, stf. m. n.
- kuppelære, stm.
- kuppelærinne, stf.
- kuppel-gras, stn.
- kuppel-höuwe, stn.
- kuppelic, adj.
- kuppeln, swv.
- kupelen; koppeln, swv.
- kopelen, swv.
- kuppel-seil, stn.
- kuppel-spil, stn.
- kuppel-weide, stf.
- kupper, s.
- kür, stf. mf.
- küre, stf. mf.
- kür-bære, adj.
- kurbe, s.
- kurbe, swf.
- kürbe, s.
- kurbel, s.
- kurbelîn, s.
- kurbel, s.
- kurbelîn, s.
- kürbi?, stm. n.
- kürbi?-bir, f.
- kürbi?-garte, swm.
- kürbi?-kërne, swm.
- kürbi?-rëbe, swf.
- kürbi?-souc, stm.
- kurc -ges, ges adj.
- kurc-lîchen, adv.
- kurdewân, stm.
- kurdewæner, stm.
- kurdewænîn, adj.
- kurdewænisch, adj.
- kure, s.
- küre, s.
- kure, swm. vgl.
- küre, swm. vgl.
- kûret, s.
- kur-geselleschaft, stf.
- kur-hërre, swm.
- kur-huobe, f.
- kur-huot, s.
- curîe, stf.
- kurier, s.
- küri?, stm.
- küri??er, stm.
- kür-kint, stn.
- kür-lich, adj. s. v. a.
- kür-lîche, adv.
- kür-lîchen, adv.
- kür-lop, stn.
- kur-miete, stf.
- kur-mietec, adj.
- kurn, s.
- kürne, stn.
- kürn, stn.
- kürne, stf.
- kürn, stf.
- kurn, stf.
- kürnen, swv.
- kürnen, swv. s. u.
- kurnen, swv. s. u.
- kurne-stein, stm.
- kurnîol, s.
- kurnts, s.
- kurpen, swv.
- kürre, adj.
- kurren, swv. vgl.
- kurrent, m.
- kurrier, stm.
- kurier, stm.
- currît, stn.
- curs, stm.
- curs, stm.
- kursât, s.
- kürsen, stf.
- kursen, stf.
- kürsenære, stm.
- kürsener, stm.
- kürsener-knëht, stm. s. unter
- kürsener-lêhen, stn. s. unter
- kürsener-wërc, stn. swm.
- kürsen-gewant, stn.
- kursen-gaden, stn.
- kursen-hûs, stn.
- kürsenîn, adj.
- kürsen-lêhen, stn.
- kürsenlîn, stn.
- kürsen-mantel, stm.
- kursît, stnm. stn.
- kürspel, s.
- kürst, stf.
- kurst, s.
- kurt, s.
- kurteis, s.
- kurten, s.
- kurtesan, stm. m. f.
- kurtesîn, stf. s. v. a.
- kurtieren, swv.
- kurtisieren, swv.
- kurtois, adj.
- kurteis, adj.
- kurtoisîe, stf.
- kurtôsîe, stf.
- kurvei, stn.
- kur-vihe-nô?, stn.
- kür-vürste, swm.
- kur-vürste, swm.
- kur-vürsten-tuom, stmn.
- kur-vürst-lich, adj.
- kür-wehter, stm.
- kur-welsch, adj.
- kürwîche, s.
- kürwi?, s.
- kurz, adj.
- kurze, adv.
- kurz, adv.
- kürze, stf.
- kurze-bolt, stm. vgl.
- kurzec, adj. zu folgern aus
- kurzec-lîche, adj. adv. vgl.
- kürzegen, swv.
- kurze-lich, adj. adv. s.
- kurzen, swv.
- kürzen, swv.
- kürzern, swv.
- kürzerunge, stf. vgl.
- kurze-wîle, s.
- kurz-gewant, stn. vgl.
- kurz-heit, stf.
- kurz-lich, adj. s. v. a.
- kurz-lîche, adv.
- kurz-lîchen, adv.
- kurz-lîches, gen. adv.
- kurz-man, stm.
- kurzunge, stf. vgl.
- kurz-wîle, stf.
- kurze-wîle, stf.
- kurz-wîlec, adj.
- kurz-wîlec-lich, adj.
- kurz-wîlen, adv.
- kurz-wîlen, swv.
- kurz-wîl-lîch, adj. s. v. a.
- cus, stm.
- kus -sses, sses stm. stn.
- kûs
- kus-brôt, stn.
- kûsch-, s.
- kuschdrille, s.
- kuschen, stn. s.
- kûse-heit, s.
- kûse-keit, s.
- kusel, stm.
- kusel, stm.
- kosel, stm.
- küsen, stv. s.
- kûs-lich, s.
- kus-lich, adj.
- küs-lich, adj.
- kus-lîchen, adv. vgl.
- küslinc, s.
- kus-mânôt, stm.
- küsse, stn. s.
- kusse-bære, adj. s. v. a.
- küssen, swv.
- küssen, stn.
- küssen, stn.
- küssîn, stn.
- küsse, stn.
- küssen-lîche, adv. s. v. a.
- kussen-pfenninc
- küssunge, stf.
- kust, stf.
- kust-brôt, stn.
- kuste, stf. s.
- küste, swf. s.
- küste-lich, s.
- kusten, s.
- kuster, stm.
- guster, stm.
- kusterîe, stf.
- gusterîe, stf.
- kusterinne, stf.
- gusterinne, stf.
- -în, stf.
- -in, stf.
- küstic, adj.
- kut, s.
- küt, s.
- chût, s.
- kût, stm.
- kutdrille, s.
- kute, swm.
- kûte, swm.
- küte, stm.
- küt, stm.
- kûte, f.
- kûte, f.
- kutel, swf.
- kuteler, stm. vgl.
- kutelerinne, stf.
- kutel-gëlt, stn.
- kutel-zins, stm.
- kutel-hof, stm.
- kutel-vlëc, stm.
- kutel-vlëc-suppe, swf.
- kutel-vleisch, stn. vgl.
- kutemper, s.
- küten-, s.
- kûten, swv. s.
- kuter, stm. s. v. a.
- kuter, stm. s. v. a. in
- kûter, s.
- kuteren, swv. vgl.
- kuttern, swv. vgl.
- kuterolf, stn. s. v. a.
- kutl-, s.
- kütlî, stn.
- kutschdrille, s.
- kutschdrille, s.
- kutschgrille, s.
- kutte, s.
- kutte, swf.
- kütte, stn.
- kuttec-lich, adj. in
- küttel, s.
- kütten-, s.
- kuttener, stm.
- kutten-tuoch, stn.
- kutten-wît, adj.
- kutten-zipfel, stm.
- kutter, s.
- kuttern, s.
- kûtunge, stf.
- kutz, s.
- kutzdrille, s.
- kütze, s.
- kütze, stf.
- kützel, stm. s.
- kützel-guomen, vgl.
- kützelîn, stn.
- kützelî, s.
- kützeln, s.
- kutzeln, s.
- kutzel-vleisch, stn.
- kützel-vleisch, stn.
- kutzen, swv. stn. vgl.
- kützen, swv.
- kützer, stm.
- kutz-huot, stm.
- cützil, s.
- kutzîn, s.
- kutz-, s.
- kützl-, s.
- kützlîn, s.
- kutz-mentelîn, stn. s. v. a.
- kûwe-, s.
- kûwen, stv. s.
- kûze, swstm.
- kûz, swstm.
- kwëk-silber, s.
- kwôt-sac, s.
L
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=Lexer#0
Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer |
- l
- la, fem.
- lâ, stn.
- lâ, stf.
- lâ, stn.
- lâ -wes, wes adj.
- lab, s. u. s.
- lâb, s. u. s.
- labe, stf. vgl. u.
- labe, stf. s. v. a.
- labe-hûs, stn.
- laben, swv.
- lâben, swv. s.
- laber-mer, s.
- labesal, stn.
- labôre
- labôrieren, swv.
- lab-stube, s.
- labunge, stf.
- lach, stm.
- lach, stn. s.
- -lach, bildungssilbe.
- -lech, bildungssilbe.
- -læhe, bildungssilbe.
- -lêhe, bildungssilbe.
- lâch, s.
- lâch-boum, stm.
- lâch-boumen, swv.
- lâch-buoche, swf.
- lâche, swf.
- lâchene, swf.
- lache, stf. s. v. a.
- lache, swstf.
- lache-bære, adj.
- lache-lich, adj.
- lache-lîche, adv.
- lache-lîchen, adv.
- lachen, swv. stv. swv.
- lachen, stn.
- lachen, stn.
- lâchen, stn.
- lâchenære, stm.
- lâchen-boum, s.
- lachende, part. adj.
- lachendic, adj.
- lâchene, s.
- lâchenen, swv.
- lâchenen, swv.
- lâchenîe, stf.
- lachen-lich, s.
- lâchen-tuom, stn.
- lachen-zît, stf.
- lach-lich, adv. s.
- lâch-stat, stf.
- lâch-stein, stm. vgl.
- lachte, s.
- lâchter, s.
- lacken, in
- lackeritze, s.
- lactuke, s.
- lactuken-krût, stn.
- lactuken-saf, stn.
- lactwârje, s.
- lactwêrje, s.
- lade, stf. in vgl. stn.
- lade, stswf.
- lade, swstm.
- laden, swstm.
- lade-brief, stm. vgl.
- lade-hof, stm.
- laden, stm. s.
- laden, stv. I, 4. swv.
- laden, stn.
- laden, swv.
- laden, stn.
- lader, stm.
- lade-stat, stf.
- lade-ziuc, stm.
- ladiche, s.
- lad-îser, stn.
- ladunge, stf.
- ladunge-brief, stm. s. v. a.
- laffe, swf. s.
- laffe, s.
- laffel, stm. s.
- laffen, stv. I, 4. sw.
- lâfter, fn. s. v. a.
- lagap, swm.
- lâgære, stm.
- lâgærîn, stf.
- lâge, stf.
- læge, adj.
- lâgel, stn.
- lægel, stn.
- lâgele, swstf.
- lægele; lâgel, swstf.
- lægel, swstf.
- lâgellîn, stn.
- lægellîn, stn.
- lægel-stürze, f.
- lâgen, swv.
- lâgene, swf. s. v. a.
- lâgenen, swv. s. v. a.
- läger, s.
- lager-stat, s.
- lâg-stæte, adj.
- -læhe, s.
- lâ-heit, stf. vgl.
- lâhent
- lahs, stm. swm. s. unter
- lahsen, stv. I, 4.
- lahster, s.
- lahs-visch, stm.
- lahte, s.
- lahter, stn.
- lahter-lîche, adv.
- lake, swf.
- lâken-stein, s.
- lakerize, swf.
- lakritzen-zaher-saf, stn.
- lallen, swv.
- lellen, swv.
- lallen, stn.
- lam, stn.
- lam, adj.
- lambe, s.
- lamben, s.
- lämbelî, s.
- lambelîn, s.
- lambes, stm. s.
- lame, adj. stf. s.
- lamec, adj. s.
- lameir
- lâmel, stnf.
- lamen, swv. vgl.
- lamille, s.
- lamp -bes, bes mmes stn.
- lam -mmes, bes mmes stn.
- lampâde, swf. vgl.
- Lampardîe, stf.
- Lamparte, swm. st.
- Lamparten-lant, stn.
- Lamparter, stm. s. v. a.
- lampartisch, adj.
- lamparûr, s.
- lampe, swf. s. v. a. st.
- lampel, swf.
- lampel, stn. s.
- lämpel, stn. s.
- lampen, swv. vgl.
- lampen-glas, stn.
- lampen-va?, stn.
- lamphël, s.
- lamprîde, f.
- lampriure, stm.
- lamp-vël, stn.
- lamp-vleisch, stn.
- lamp-vleisch, stn.
- lam-tac, stswm.
- lam-tage, stswm.
- lan, s.
- lân, s.
- lân-banc, s.
- lanc, s.
- lanc -ges, ges adj.
- lanc, adv. acc. n.
- lanc-alt, adj.
- lanc-altic, adj.
- lanc-beinic, adj.
- lanc-beiten, stn.
- lanc-beitikeit, stf.
- lanc-ermel, stm.
- lanc-gemüete, stn.
- lanc-getân, part. adj.
- lanche, s.
- lanc-heit, stf.
- lanc-hûs, stn.
- lancie, s.
- lanc-lëben, stn.
- lanc-lëbic, adj.
- lanc-lëbunge, stf.
- lanc-lîp, stm.
- lanc-man, stm.
- lanc-müetec-heit, stf.
- lanc-nasec, adj.
- Lancpart-, s.
- lanc-pfëffer, stm.
- lanc-ræche, adj.
- lanc-ræche, stf.
- lanc-sager, stm.
- lanc-sam, adj. adv.
- lanc-seim, adj.
- lanc-seine, adv.
- lanc-seime, adv.
- lanc-sîte, adj.
- lanc-sîtic, adj.
- lanc-stæte, adj.
- lancte, s.
- lanc-ve??el, stm.
- lanc-virst, stm.
- lanc-wagen, stm. vgl.
- lanc-wât, stf.
- lanc-wiric, adj.
- lanc-wirunge, stf.
- lanc-wit, stn. f.
- lanc-zorn, stm.
- lande-gelîch, stn.
- lande-lôs, adj.
- landen, swv. s.
- lander, stn. swf.
- lanen-loch, s.
- laner, stm.
- lange, stf. in swm. in
- lange, adv.
- langen, adv.
- langen, swv.
- langes, adv.
- lange?, s.
- lange?-stiure, stf.
- langic, adj.
- lengic, adj.
- lang-seilchin, stn.
- langust, m. s.
- lanke, stswf.
- lanche, stswf.
- länkelot, s.
- lankenier, stn. vgl.
- lankenieren, swv. s.
- lankieren, swv. s.
- lanke-swër, swm.
- lanne, stswf.
- lannen, swv. in
- lant -des, des stn.
- lantag, s.
- lant-âhte, stf. s. v. a.
- lant-âht-acker, stm.
- lant-âhte-vruht, stf.
- lant-ambet-man, stm.
- lant-bach, stm.
- lant-banier, stf.
- lant-barûn, stm. vgl.
- lant-bescheidunge, stf. vgl.
- lant-bëte, stf.
- lant-bote, swm. vgl.
- lant-brëche, swm.
- lant-prediger, stm.
- lant-brëste, swm. s. v. a. vgl.
- lant-brief, stm.
- lant-buoch, stn. s. v. a.
- lant-bütel, stm. s. v. a.
- lant-commentiur, stm.
- lant-crâve, s.
- lant-diep, stm.
- lant-diet, stfn.
- lant-dinc, stn.
- lant-dinger, stm.
- lante, s.
- lantërne, s.
- lant-ëter, stmn.
- lantfrit, s.
- lant-garbe, f.
- lant-gebirge, stn.
- lant-gebrëste, swm. s. v. a.
- lant-gebûr, stm.
- lant-genge, adj.
- lant-genô?, stm.
- lant-gerihte, stn.
- lant-geschrei, stn. vgl.
- lant-gescho?, stn.
- lant-geselle, swm.
- lant-gesinde, stn.
- lant-gespræche, stn. vgl.
- lant-gewant, stn.
- lant-gewer, stswf. s. v. a.
- lant-gewere, stswf. s. v. a.
- lant-gewi??en, stf.
- lant-grabe, swm.
- lant-grâve, swm.
- lant-grævinne, stf.
- lant-grævisch, adj.
- lant-her, stn.
- lant-hërre, swm.
- lant-îsen, stn.
- lant-knëht, stm.
- lant-koste, swm.
- lant-kündic, adj.
- lant-kundic, adj.
- lant-kündunge, stf.
- lant-lêhen, stn.
- lant-leite, stf.
- lant-lich, adj.
- lant-liut, stn. stm.
- lant-louf, stm.
- lant-löufer, stm. vgl.
- lant-löufel, stm. vgl.
- lant-löuferin, stf.
- lant-löufic, adj.
- lant-maget, stf.
- lant-man, stm. vgl.
- lant-mannen, swv.
- lant-mære, stn. u.
- lant-marke, stf.
- lant-marc, stf.
- lant-marke, stf.
- lant-marschalc, stm.
- lant-massenîe, stf.
- lant-meister, stm.
- lant-menege, stf.
- lant-münze, stf.
- lantnære, stm.
- lant-pfaffe, swm.
- lant-phenninc, stm.
- lant-recke, swm.
- lant-rede, stf. s. v. a. vgl.
- lant-rëht, stn.
- lant-rëhtære, stm. u. vgl.
- lantrëht-buoch, stn.
- lant-rëhten, swv.
- lant-reise, stf.
- lant-reister, stn. s.
- lant-rihtære, stm. s. v. a.
- lant-rihter, stm. s. v. a.
- lant-riumec, adj.
- lant-rivier, stmf.
- lant-riviere, stmf.
- lant-roup, stm.
- lant-rüchtic, adj.
- lant-rünnic, adj. s. unter
- lant-sal, s. unter
- lant-sæ?e, swm. vgl.
- lant-sæ?e-vrî, adj.
- lant-schade, swm.
- lant-schaft, stf.
- lant-schal, stm. s. v. a.
- lant-schande, stf.
- lant-scheide, stf.
- lant-scheidunge, stf.
- lant-schiech, adj.
- lant-schirm, stm.
- lant-schranne, f.
- lant-schrei, stm. vgl.
- lant-schrîbære, stm.
- lant-schrîber, stm.
- lantschrîber-ambet, stn.
- lant-schrîe, stf. vgl.
- lant-schulde, stf.
- lant-së??e, swm. s. v. a.
- lant-sidel, m.
- lant-sidelen, swv. in
- lantsidel-gerihte, stn.
- lantsidel-guot, stm.
- lantsidel-hûs, stn.
- lant-sidelîn, adj.
- lant-sidelinc, stm. s. v. a.
- lantsidel-rëht, stn.
- lant-sihtic, adj.
- lant-site, stm.
- lant-site, stm.
- lant-sit, stm.
- lant-snëcke, swm.
- lant-spër, s. unter
- lant-sprâche, stf.
- lant-stiure, stf.
- lant-strâ?e, f.
- lant-strîcher, stm.
- lant-strît, stm.
- lant-suht, stf.
- lant-suone, stf.
- lant-tac, stm.
- lant-tavel, f.
- lant-teidinc, stn.
- lant-tier, stn.
- lant-twingære, stm.
- lant-urliuge, stn.
- lant-urvêde, stf.
- lant-û?merkunge, stf.
- lant-val, stm.
- lant-var, stf.
- lant-varære, stm.
- lant-varer, stm.
- lant-vëhte, stf. s. v. a.
- lant-venelîn, stn.
- lant-verræter, stm.
- lant-veste, stf. vgl.
- lant-vihe, stn.
- lant-vogel, stm.
- lant-voget, stm.
- lant-vogtîe, stf.
- lant-volc, stn.
- lant-volge, stf.
- lant-volgunge, stf.
- lant-vrâge, stf. vgl.
- lant-vremde, adj.
- lant-vride, swm.
- lant-vriden, swv. in
- lant-vrouwe, swf. vgl.
- lant-vürste, swm. vgl.
- lant-warte, stf.
- lant-wer, stf. vgl.
- lant-wërc, stn.
- lantwerc, s.
- lant-were, s.
- lant-wëre, stf. s.
- lant-wër, stf. s.
- lant-wëric, adj.
- lant-werje, s.
- lant-wërunge, stf. s. v. a.
- lant-wîn, stm.
- lant-wîp, stn. vgl.
- lant-wîse, stf.
- lant-wort, stn.
- lant-wurz, stf.
- lant-zal, stf. stf.
- lanzal, stf. stf.
- lant-zins, stm.
- lant-zuc, stm.
- lant-züglinc, s.
- lanze, swf.
- lanzen-krach, stm.
- lanzen-schie?en, stn.
- lap -bes, bes stnm. vgl.
- lap -bes, bes stn.
- lappe, swm.
- lape, swm.
- lappe, swf. m.
- lappen, swv.
- lappen, stv. s.
- lappern, swv. in
- lapsit
- lap-stube, f.
- laquârje, s.
- lâr, stf. s.
- lâre, stf. s.
- larche, f.
- lerche, f.
- lære, adj.
- lær, adj.
- læren, swv.
- lâren, swv. s.
- larn, swv. s.
- lærenbiutel
- lærennapf
- larikant, stm.
- las, adj.
- las, s.
- lasch, s.
- læsch, s.
- lasch, s.
- laschte, s.
- lasche, swm.
- lase-mânôt, stm.
- lâsiuren, swv.
- lâsûren, swv.
- lassât, stn.
- lasset, stn.
- lassâtîn, adj.
- lasse, swm. s. s.
- lasstein, swm. s. s.
- last, stm. fem.
- lâstat, s.
- laste, s.
- laster, stn.
- lasterære, stm. in
- laster-balc, stm.
- laster-bære, adj.
- laster-bær-lich, adj.
- laster-bart, stm.
- laster-bërc, stm.
- laster-bier, stn.
- laster-blëch, stn.
- laster-gesanc, stmn.
- laster-kêr, stm.
- laster-kleit, stn.
- laster-kôsen, swv.
- laster-kôsunge, stf.
- laster-kropf, stm.
- laster-lappe, swv.
- laster-lëben, stn.
- laster-lich, adj.
- lester-lich, adj.
- laster-lîche, adv.
- lester-lîche, adv.
- -en, adv.
- laster-mâl, stn.
- laster-mære, stn.
- laster-mâse, swf.
- laster-meil, stn.
- laster-meilic, adj.
- laster-me?, stn.
- laster-milwe, stf.
- lastern, swv.
- lestern, swv.
- laster-pîn, stm.
- laster-rüege, m.
- laster-sac, stm.
- laster-schubel, stm. s.
- laster-stein, stm.
- laster-va?, stn.
- laster-veige, adj.
- laster-wërc, stn.
- laster-wort, stn.
- laster-wunde, stf.
- last-stein, stm.
- last-wagen, stm.
- lâsûr, stn. stf.
- lâzûr, stn. stf.
- lâsûre, stn. stf.
- lâzûre, stn. stf.
- lâsûr-blâ, adj.
- lâsûren, swv. s.
- lâsûrîn, adj.
- lâsûr-stein, stm.
- lâsûr-var, adj. s. v. a.
- lâsûr-va?, stn.
- lâsûr-vîn, adj.
- lâsûr-wurz, stf.
- lat, stf.
- lât, stn. s.
- lât, stf. s. v. a.
- læt, s.
- læte, s.
- latche, s.
- late, swf. s.
- late, swf.
- latte, swf.
- lâte, s.
- latech, stswf.
- lateche, stswf.
- leteche, stswf.
- laten, swv.
- latten, swv.
- laten-nagel, stm.
- lâtere, swf. s.
- latërne, stf.
- latërn, stf.
- latërnlîn, stn.
- latewârjâ, s.
- latich, s.
- latich-blat, stn.
- latich-souc, stm.
- latîne, stf. stn.
- latîn, stf. stn.
- latîn, stf. stn.
- latînisch, adj.
- latînischen, adv.
- latîniste, swm.
- latîn-kunner, stm.
- latoch, s.
- latouche, s.
- lätsch, s. unter
- latte, swf. s. s.
- lattewerje, s.
- lattich, s.
- lattuoch, s.
- latuch, s.
- lattuken-saf, s.
- lâtûn, stfm. s. v. a.
- lâtûn, stfm. s. v. a.
- latwârje, stswf.
- latwêrje, stswf.
- lau-, s.
- laubangel, s.
- laubstückel, s.
- laus-mettî, stf.
- lauwer, s.
- lavendele, f. m.
- lavendel, f. m.
- lavendel-krût, stn.
- lavunge, s.
- lâw, adj. s. swm. s.
- læwe, adj. s. swm. s.
- lawe, adj. s. swm. s.
- lâ-warm, adj.
- lâwec, adj.
- læwic, adj.
- lâwec-heit, stf. vgl.
- læwe-lîche, adv.
- lâwen, swv.
- lâwen, s.
- lawer, s.
- la? -??es, ??es adj.
- la?, adv.
- la?, stm. s. v. a.
- laz -tzes, tzes stm.
- lâ?, stm.
- lâ?-becher, stm.
- lâ?-bendel, stm.
- lâ?-binde, swf. vgl.
- lâ?-brief, stm. vgl.
- lâ?e, stf.
- lâ?en, stv. red. I, 2.
- lâ?en, stn.
- lâ?er, stm.
- læ?er, stm.
- læ?er-binde, swf. s. v. a.
- la?-heit, stf.
- læ?ic, adj.
- lâ?-îsen, stn.
- lâ?-kopf, stm.
- læ?-lich, adj.
- lâ?-schërbe, swm.
- lâ?-stat, stf. s. s.
- lâ?-stein, stf. s. s.
- lazte, s.
- lâ?unge, stf.
- lâzûr, s.
- lâzûre, s.
- la?-vertikeit, stf.
- lâ?-wurz, s. unter
- la??e, swm.
- la??e, stf.
- lâ?-zedel, stf. s. v. a.
- la??e-heit, s.
- la??en, swv.
- la??en, stn.
- lâ?-zît
- lê, s.
- lê -wes, wes stm.
- lê, adv. s. v. a.
- lêal, adj.
- leât, s.
- leâte, s.
- lëb, s.
- lêbart, stswm.
- lêbarte, stswm.
- lêbartinne, stf.
- lëbe-haft, adj. vgl.
- lëbe-haftic, adj.
- lebehart, s.
- lëbe-küechelîn, stn.
- lëbe-küecher, stm.
- lëbe-kuoche, swm.
- lëbe-lich, adj.
- lëbe-lîche, adv.
- lëbe-lîchen, adv.
- lëbe-lîche, stf.
- lëbe-lîcheit, stf.
- lëbe-lôs, adj.
- lëbe-meister, stm.
- leben, swv.
- lëben, swv.
- lëben, stn. stm.
- lëben-buoch, stn.
- lëbende, part. adj.
- lëbendec, adj.
- lëbendic, adj.
- lëben-lich, adj. adv. s.
- lëben-lîche, adj. adv. s.
- lëbent, stn. s. s.
- lëben-tac, stn. s. s.
- lëbent-haft, adj. vgl.
- lëbent-haftic, adj.
- lëbentic, s.
- lëbent-lich, s.
- lëber-âder, f.
- lebere
- leber
- lëbere, stswf.
- lëber, stswf.
- lëber-hüle, stf.
- lëber-krût, stn.
- lëberlîn, stn.
- lëber-mer, stn.
- lëber-schuole, stf.
- lëber-snuor, stf.
- lëber-sol, stf.
- lëber-stein, stm.
- leberstoc, s.
- lebestoc, s.
- lëber-swër, swm.
- lëber-wurst, stf.
- lëber-wurz, stf.
- lebesal, stn. s.
- lëbe-site, stm.
- lëbe-tac, stswm.
- lëbe-tage, stswm.
- lëbe-zelte, swm. vgl.
- lëbe-zuht, stf.
- lëb-haft, s.
- lëb-lich, s.
- lëbic, adj. in s.
- lëbinne, adj. in s.
- lëb-kuoche, s.
- lëbs, s. stf. s.
- lecce, s. stf. s.
- -lech, s.
- lëch, stn.
- lêch, s. stf. s.
- leche, s. stf. s.
- lechelære, stm.
- leche-lich, adj. adv. s.
- leche-lîche, adj. adv. s.
- lecheln, swv.
- lëchen, swv.
- lêchen-tuom, s.
- lecher-lich, adj.
- lecher-lîche, adv.
- lecherlen, swv.
- lechert, s.
- lëchezen, swv.
- lëchzen, swv.
- lech-lîchen, adv. s.
- lëcht, adv. stn. s.
- lechter, adv. stn. s.
- lecke, adj.
- lecke, stf. vgl.
- legge, stf. vgl.
- lecke, stf. s.
- lëcke-brët, stn.
- lecken, swv.
- lecken, stn.
- lecken, swv.
- lecken, swv. s.
- lëcken, swv.
- lëcker, stm.
- lëcker, adj.
- lëcker-bi?, stm.
- lëcker-haftic, adj.
- lëcker-heit, stf.
- lëckerîe, stf.
- lëckerisch, adj.
- leckeritz, s.
- lëcker-lîche, adv.
- lëcker-lîchen, adv.
- lëckerlîn, stn.
- lëcker-munt, stm.
- lëckern, swv.
- leckerzweig, s.
- lëcke-spi?, stm. s. v. a.
- lëck-mël, stn.
- lëckoge, s.
- lëckuche, s.
- lecter, stm.
- lectuârje, s.
- lectquerge, s.
- lëcze, swstf.
- lëczener, stm.
- lëddern, s.
- lede, stf.
- lëdec, adj.
- lëdic, adj.
- lëdec-heit, stf.
- lëdekeit, stf.
- lëdikeit, stf.
- lëdec-lich, adj. s. v. a.
- lëdec-lîche, adv.
- lëdec-lîchen, adv.
- lëdec-vrî, adj.
- lëdegen, swv.
- lëdigen, swv.
- lëdegunge, stf.
- ledekîn, stn.
- ledelîn, stn.
- leden, swv. in
- lëder, stn.
- lëderære, stm.
- lëderer, stm.
- lëderære, stm.
- lëderer, stm.
- lëder-banc, stf.
- lëder-bant, stn.
- lëder-boum, stm.
- lëder-birn-boum, stm.
- lëderen, swv.
- lëder-gerwe, swm.
- lëder-gerwer, stm.
- lëder-hose, swf.
- lëder-hûs, stn.
- lëderîn, adj. s.
- lëder-kalc, stm.
- lëder-kiuwer, stm.
- lëder-lachen, stn.
- lëder-lêhen, stn.
- lëder-macher, stm.
- lëder-mecher, stm.
- lëder-sac, stm.
- lëder-smërer, stm.
- lëder-snîder, stm.
- lëder-swal, swf.
- lëder-vrâ?, stm.
- lëdigen, swv. s.
- lëdigære, stm. s. das folgd.
- lëdigærinne, stf.
- lëdigunge, stf. s.
- ledl, s.
- ledlîn, s.
- ledter, s.
- lëf, s.
- lêf, s.
- lef, stm.
- leffel, stm. sw.
- leffel-brët, stn.
- leffel-drenge, swm.
- leffeler, stm.
- leffel-kar, stn.
- leffel-krëbe, swm.
- leffel-lade, stf.
- leffel-macher, stm.
- leffel-vuoter, stn.
- lëfs, stswmf. stf. swf.
- lëfse, stswmf. stf. swf.
- lëfzelîn, stn.
- legât, stswm.
- legâte, stswm.
- lëgder, stm. vgl.
- lëge, adj. in
- lëge, stf.
- lege, stf. vgl.
- lêge, swm. s.
- lege-gëlt, stn.
- lege-îsen, stn.
- legel, s.
- legellîn, s.
- legen, swv.
- legende, f.
- leger, stm. in
- lëger, stn.
- lëgerære, stm.
- lëgerer, stm.
- lëgeren, swv.
- lëgern, swv.
- lëgeren, stn.
- lëger-haft, adj.
- lëger-hërre, swm.
- lëger-hort, stm.
- lëger-huobe, stf.
- lëgerinc, s.
- lëger-kæse, stm.
- lëger-lôn, stn.
- lëger-miete, stf.
- lëgern, s.
- lëger-schaft, stf.
- lëger-stat, stf.
- lëge-schaz, stm.
- lëge-schif, stn. s. v. a.
- legge, s.
- leggen, s.
- lêgiste, swm.
- legunge, stf.
- -lêhe, s.
- lêhe, s.
- lêhen, stn.
- lêhenære, stm.
- lêhen-bære, adj.
- lêhen-bær-lîche, adv.
- lêhen-brief, stm.
- lêhen-buoch, stn.
- lêhen-dinc, stn.
- lêhen-dinc-stat, stf.
- lêhenen, swv.
- lêhen-erbe, stn.
- lêhen-erbe, swm.
- lêhen-gëlt, stn.
- lêhen-genô?, stm.
- lêhengift, stf.
- lêhen-guot, stn.
- lêhen-haft, adj.
- lêhen-hant, stf.
- lêhen-hërre, swm.
- lêhen-holz, stn.
- lêhen-houwer, stm.
- lêhen-hûs, stn.
- lêhenisch, adj.
- lêhen-keppelîn, stn.
- lêhen-korn, stn.
- lêhen-lich, adj.
- lêhen-liute
- lêhen-lôs, adj.
- lêhen-man, stm.
- lêhen-rëht, stn.
- lêhen-rëht-buoch, stn.
- lêhen-sache, stf.
- lêhen-satzunge, stf.
- lêhen-sâ?e, swm.
- lêhen-schaft, stf.
- lêhen-schaht, stm.
- lêhen-schif, stn. wol s. v. a.
- lêhen-stam, stm.
- lêhen-trager, stm.
- lêhenunge, stf.
- lêhen-vellic, adj.
- lêhen-vorderunge, stf.
- lêhen-vrouwe, stf.
- lêhen-wirdic, adj. s. v. a.
- lêhen-zins, stm.
- lêhnære, s.
- lêhnen, s.
- lehter-lich, adj.
- lei, stf. s.
- leibât, s.
- leibe, stf.
- leibelach, stn.
- leibelîn, stn. in
- leibelîn, adj. vgl.
- leibel-tac, stm. s. v. a.
- leiben, swv.
- leibent-haft, s.
- leibhart, s.
- leibîn, adj. s. v. a.
- leich, stm.
- leichære, stm.
- leichærinne, stf.
- leichen, swv. stv.
- leichen, stn.
- leicherîe, stf.
- leich-notelîn, stm.
- leich-wa??er, stm.
- leide, stf.
- leide, stn.
- leide, adv.
- leide-bërnde, part. adj.
- leidec, adj.
- leidic, adj.
- leidec-lich, adj.
- leidec-lîche, adv.
- leidec-lîchen, adv.
- leidegære, stm.
- leidegen, swv.
- leidigen, swv.
- leidegunge, stf.
- leiden, swv.
- leiden, swv.
- leiden, swv.
- leiden, swv.
- leiden-lich, adj. s. v. a.
- leiden-staf, s.
- leider, stn. interj. s. adv.
- leide-rîche, adj.
- leiderinne, s.
- leide-stab, s.
- leide-stërre, s.
- leide-wende, stf. s.
- leidic, adj. s.
- leidic, s.
- leidig-, s.
- leidigen, s.
- leidikeit, s.
- leidiger, s.
- leidunge, stf. s. v. a.
- leid-wente, s.
- leie, swf. s.
- leie, stf.
- lei, stf.
- leie, swm.
- leige, swm.
- leie-bære, adj.
- leien-bredige, stf.
- leigen-bredige, stf.
- leien-bruoder, m.
- leien-gëlt, stn.
- leien-hërre, swm. s. v. a.
- leien-lêre, stf.
- leien-rede, stf.
- leien-phaffe, swm.
- leien-swëster, f.
- leien-vürste, swm.
- leien-zëhende, swm.
- leien-zëhende, swm.
- leift, stf. s.
- leige, stf. swm. s.
- leige-bruoder, s.
- leige-liute
- leigen-zëhende, s.
- leige-zëhende, s.
- leiisch, adj.
- leije, stf. swm. s.
- leikëbe, s.
- leikouf, s.
- leilach, s.
- leim, stm. swm.
- leimbât, s.
- leimberîn, adj. s.
- leim-decker, stm.
- leimen-decker, stm.
- leimen, swv.
- leimen, swv. s.
- leimen-kûte, f.
- leim-gruobe, f.
- leimîn, adj.
- leim-kleiber, stm.
- leim-klëber, stm.
- leim-kloz, stm.
- leim-plecker, stm. s.
- leim-slaher, stm.
- leim-stein-want, stf.
- leim-strich, stm.
- leim-var, adj.
- leim-visch, stm.
- leim-ziegel, stm.
- lein, stn. m. s.
- lein-banc, stf.
- leinde, f. s.
- leinen, swv.
- leinmuot, s.
- leins, s.
- leinse, s.
- lein-stap, stm.
- leip-, s.
- leip -bes, bes stm.
- lei-phaffe, s.
- lei-priester, s.
- lei-rede, s. unter
- leis, stswm. s.
- leise, stswm. s.
- leis, stswf.
- leise, stswf.
- leisen, swv. in
- leisieren, swv.
- leischieren, swv.
- leissup
- leist
- leist, stm.
- leist, stmf.
- leist-bære, adj.
- leistec, adj.
- leisten, swv.
- leister, stm.
- leisterer, s.
- leist-haftic, adj. s. v. a.
- leist-phërt, stn.
- leistunge, stf.
- leist-wagen, stm.
- lei-swëster, s.
- leit, stnm. s.
- leit -des, des adj. stn.
- leitære, stm.
- leiter, stm.
- leitærinne, stf.
- leit-bant, stn. vgl.
- leit-bracke, swm. s. v. a.
- leit-brief, stm.
- leit-buoch, stn.
- leit-dôn, stm.
- leite, s.
- leite, stswf.
- leite, swm.
- leitec, adj.
- leite-garn, stn.
- leite-lich, s.
- leiten, swv.
- leiter, stm. s.
- leiter, stswf.
- leitere, stswf.
- leiter-boum, stm.
- leiterëht, adj.
- leiter-krappe, swm.
- leiterlîn, stn.
- leitern, swv.
- leiter-sprü??el, stm.
- leite-seil, stn. vgl.
- leit-seil, stn. vgl.
- leites-man, stm. vgl.
- leite-stap, stm.
- leit-stap, stm.
- leite-stërne, swm.
- leit-stërne, swm.
- leite-va?, stn. s.
- leite-vrouwe, swf.
- leit-gesanc, stn.
- leit-geselle, swm.
- leit-horn, stn.
- leit-hunt, stm. vgl.
- leit-kerze, f.
- leit-lich, adj.
- leit-lîche, adv.
- leit-lîchen, adv.
- leit-man, stm. vgl.
- leit-rëbe, swm.
- leit-rieme, swm. vgl.
- leit-sage, swm.
- leit-sam, adj.
- leit-samkeit, stf. vgl.
- leit-schaft, stf.
- leit-schal, stm.
- leit-schif, stn.
- leitschif-houwer, stm.
- leitschif-visch, stm.
- leit-schrîn, stm.
- leit-seil, s.
- leit-sîn, stn.
- leit-snuor, stf. s. v. a.
- leit-spil, stn.
- leit-stap, s.
- leit-stërne, s.
- leitte, s.
- leit-trager, stm.
- leitunge, stf. in
- leit-vane, swm.
- leit-va?, stn. s. v. a.
- leit-ver-trîp, stm. n.
- leit-wende, stf.
- lei-vürste, s.
- lei-zëhende, s.
- leken, swv. s.
- lekeritz, s.
- lekritze, s.
- lellen, s.
- leln, s.
- lem, stf. stm. s.
- lêm, stf. stm. s.
- lembelîn, stn.
- lember-bûch, stm. s. v. a.
- lemberîn, adj.
- lembern, swv.
- lember-slint, m.
- lember-zëhende, swm.
- lem-brâte, s.
- leme, stf.
- lem, stf.
- lemede, stf.
- lemde, stf.
- lemeden, swv. in
- lemel, s.
- lemel, s.
- lemelîn, s.
- lemen, swv.
- lemen, stn.
- lêmen, adj. s.
- lemer, stm.
- lemeren, adj. s.
- lemfride, s.
- lem-holz, stm.
- lemic, adj.
- lem-îsen, stn.
- lemmechîn, s.
- lemmelîn, s.
- lemnisse, stfn.
- lempe, swm. vgl.
- lemperûr, s. s.
- lempfride, s. s.
- lëmptic, s.
- lëmtic, s.
- lem-schît, stn. vgl.
- lem-wunde, swf.
- lên, stn. s. adj. s.
- lënc, stn. s. adj. s.
- lend-boum, stm.
- lende, swm. in
- lende, stn. s. v. a.
- lende, stswf.
- lende-brâte, swm.
- lende-bruch, stm.
- lendec, adj. in
- lendic, adj. in
- lendec-lîchen, adv. vgl.
- lende-gelîch, s.
- lendelîn, stn.
- lende-munt, stm.
- lenden, swv.
- lendenier, stm. vgl.
- lendenier-stric, stm.
- lender, stm. in
- lender
- lenderlîn
- lendern, swv.
- lende-swër, swm.
- lende-wurz, stf.
- lende-wurz, stf.
- lëndic, s.
- lendic, adj.
- lendisch, adj.
- lendlî, s.
- lendner, s.
- lene, s.
- lêne, f.
- lëne, stf. vgl.
- lënen, swv.
- lênen, s.
- lêner, s.
- leng-boum, s.
- lenge, adj. vgl.
- lenge, stf. swf.
- lengede, stf.
- lengekeit, s. unter
- lengelëht, adj.
- lengen, swv. s.
- lengen, swv.
- lengen, stn.
- lengern, swv.
- lenges, adv. s.
- lengic, adj. s.
- lengist, s.
- lengnisse, stf.
- lengunge, stf.
- lên-guot, s.
- leng-wet, s.
- leng-wit, s.
- lên-houwer, s.
- lenimunt, s.
- lênisch, s.
- lenke, adj.
- lenke, stf.
- lenken, swv.
- lenken, stn.
- lenk-wit, s.
- lên-man, s.
- lenne, f. m.
- lennelîn, stn.
- lenquid, s.
- lên-rëht, s.
- lënse, s.
- lente, s.
- lenten, s.
- lëntic, s.
- lênunge, s.
- lenze, swm. f. stf. stswm.
- lenze-lich, stn.
- lenzen, swv.
- lenzen-vëlt, stn.
- lenz-vrichte, s.
- lenz-wurm, s. unter
- leo, s.
- leowe, s.
- Lêôplâne, n. pr. f.
- lêparte, s.
- leopard, s.
- lëph, s.
- lëphs, s.
- lëp-kuoche, s.
- leppelîn, stn.
- leppen-hunt, stm.
- lepperîe, stf.
- leppisch, adj.
- leppischen, adv.
- lëps, s. s.
- lëp-tac, s. s.
- lêrære, stm.
- lêrer, stm.
- lërc, kes adj.
- lirc, kes adj.
- lurc -kes, kes adj.
- lerch-boum, stm. s.
- lêrche, swf.
- lërche, swf.
- lerchîn, adj.
- lêre, adj. s.
- lêre, stf.
- lêrec, adj. in
- lêric, adj. in
- lêreche, s.
- lêre-kint, stn. vgl.
- lêr-kint, stn. vgl.
- lêre-knabe, swm. vgl.
- lêre-knëht, stm. vgl.
- lêre-meister, stm. vgl.
- lêre-meisterinne, stf.
- lêre-meister-schaft, stf.
- lêren, swv. s.
- lêren, swv.
- lêren, stn.
- lêrer, s.
- lêrer-meister, stm. s. v. a.
- lêrer-stuol, stm. vgl. u.
- lêre-tohter, stf. vgl.
- lërfen, swv. vgl.
- lêr-gëlt, stn.
- lêrhe, s.
- lêriche, s.
- lêrike, s.
- lêr-hûs, stn. vgl.
- lêr-jâr, stn.
- lêr-junge, swm.
- lêr-junger, stm.
- lêrke, s.
- lërken, swv.
- lêr-kint, s.
- lêr-knëht, s.
- lêr-lich, adj. vgl.
- lërnære, stm.
- lërne, stf.
- lërnen, swv.
- lërn-hûs, stn. vgl.
- lërn-kint, stn. s. v. a.
- lërn-knabe, swm. s. v. a.
- lërn-knëht, stm. s. v. a.
- lërn-lich, adj. vgl.
- lërn-tohter, stf. s. v. a.
- lërnunge, stf. vgl.
- lerren, swv. s.
- lerse, f.
- lêr-spruch, stm.
- lêr-stuol, stm. vgl.
- lêr-tohter, s.
- lêrunge, stf. vgl.
- lêr-vrouwe, stf.
- lërz, adj.
- lërzen, swv.
- lës, stn. in
- les, adj.
- lês, adv. s.
- lësære, stm.
- lëser, stm.
- leschære, stm.
- lescher, stm.
- leschærinne, stf.
- lëschen, stv. I, 2.
- leschen, swv.
- lesch-gruobe, f.
- lesch-meister, stm.
- lesch-troc, stm.
- lesch-wadel, stm.
- lese, f.
- lëse-banc, stf.
- lëse-korn, stn.
- lëse-kübel, stm.
- lese-mânôt, stm.
- lëse-meister, stm.
- lësemeister-ambet, stn.
- lësen, stv. I, 1.
- lësen, stn.
- lësende, part. adj.
- lësen-lich, adj.
- lëser, stm. s.
- lëse-stoc, stm.
- lëse-vël, stn.
- lësp, s.
- lëspelîn, stn.
- less, s.
- lessenzîn, s.
- lest, s.
- lest, stm. s.
- leste, adj. in
- lestec, adj. vgl.
- lestic, adj. vgl.
- lesten, swv.
- lêsten, swv. s.
- lester, adj.
- lesterer, s.
- lesterîe, stf.
- lester-lich, s.
- lestern, s.
- lestic, s.
- lest-lich, adj.
- lësunge, stf.
- letanîe, f.
- leteche, s.
- letiche, s.
- lete-kalc, s.
- lette, swm.
- lettec, adj.
- lettener, s.
- letter, s.
- letter, stm. s.
- lettich, s.
- let-vüe?er, stm.
- let-vüe?ic, adj.
- letwâri, s.
- lëtze, f. s.
- letze, adj.
- lez, adj.
- letze, stf.
- letze-grabe, swm.
- letzelen, stn.
- letzelt, s.
- letzen, swv.
- lëtzener, s.
- lëtzer, s.
- lëtzener, s.
- lëtzer, s.
- letzer, s.
- letzer, stm.
- lëtzge, s.
- letz-heit, stf.
- letzt, s.
- letzunge, stf.
- leu, swm. s.
- leuchse, s.
- leuch-tuoch, s.
- leugen, s.
- leuken, s.
- leuinne, s.
- leu-kraft, s.
- leumet, s.
- leumunt, s.
- leun, s.
- leunte, s.
- leuntic, s.
- leun-spil, s.
- leupartinne, s.
- leupriester, s.
- leur, swf. s.
- leut-, s. s. s.
- leute, s. s. s.
- leuthûs, s. s. s.
- leuwe, s.
- leuwerik, s.
- leuz, swm.
- levant, m. m.
- lëven, swv. s.
- lëven, swv.
- lëves, s.
- levite, swf.
- lêw, adj. s.
- lëwe, swm.
- lêwe, swf.
- lëwec, adj.
- lêwec-lîche, adv.
- lewehart, s.
- lëwelîn, stn.
- lëwen, s.
- lëwen-bërc, stm.
- lëwen-brust, stf.
- lëwen-gëlt, stn.
- lëwen-geslehte, stn.
- lëwen-grosche, swm. s. unter
- lëwen-gruobe, f.
- lëwen-hërze, stn.
- lëwen-houbet, stn.
- lëwen-klâ, f.
- lëwen-kraft, stf.
- lëwen-loc, stm.
- lëwen-pfenninc, s. unter
- lëwen-ruof, stm.
- lëwen-spil, stn.
- lëwen-vleisch, stn.
- lëwen-zan, stm.
- lêwer, stm.
- lêwerch, s.
- lêwercke, s.
- lêwerich, s.
- lêwes, adv.
- lëwinkel, stn.
- lëwinne, stf.
- leyo, f.
- lez, adj. s.
- lezelte, s.
- le?-lich, adj. s. v. a.
- le??ec, adj.
- le??ic, adj.
- le??ist, s.
- li, m.
- lîb, stn. s.
- libarte, s.
- lîbe, adj. stf. in stm.
- lîbec, adj.
- lîbec-heit, stf.
- libel, stn.
- lîbe-lich, s.
- lîbelîn, stn.
- lîbel, stn.
- lîbe-lôs, s.
- lîben, stv. II.
- lîben, stv. II. in
- lîben, swv. s.
- liben-zëlte, s.
- liberen, swv.
- liberen, swv.
- liberîe, stf.
- liberîe, stf.
- liberieren, swv.
- liber-sê, stm. s. v. a.
- liberunge, stf.
- lîbes-halp, adv.
- lîbunge, stf. vgl.
- lîbunge, stf. in
- lich, in
- lîch, stf.
- lîch, s.
- lîch, adj. s. v. a.
- lîcham, stswm. st. st. sw. st. sw. sw.
- lîchame, stswm. st. st. sw. st. sw. sw.
- lîch-bant, stn.
- lîch-bevëlhen, stn.
- lîch-bevilhede, stf. vgl.
- lîche, stf. s.
- lîcheit, stf.
- lîchemede, stn.
- lichen, swv. s. stv. s.
- lîchen, swv. s. stv. s.
- lîchen, swv. st.
- lîchen, swv.
- lîchen, swv.
- lîchenen, swv. in
- lîchen-haftigen, swv.
- lîchen-heftic, adj.
- lîchen-heftic-lîche, adv.
- lîchern, swv. in
- lîchesen, swv.
- lîch-ganc, stm.
- lîch-geziuwe, stn.
- lîch-gezouwe, stn.
- lîch-ham, s.
- lîch-hof, stm.
- lîchof, stm.
- lîch-hûs, stn.
- lîch-kar, stn.
- lichkritz, s.
- lîch-lachen, stn. s. v. a.
- lîch-lege, stf.
- lîch-leite, stf.
- lîch-liute
- lîchname, s.
- lîch-nâme, s.
- lîchnamunge, stf.
- lîchof, s.
- lîchôme, s.
- lîch-pfenninc, stm.
- lîch-reste, stf.
- lîch-schîbe, swf.
- lîch-schilt, stm.
- lîch-stein, stm.
- lîch-stein, stm. s.
- lîcht-, s.
- lichten, s.
- lîch-tuoch, stn.
- lîch-tuom, stn.
- lîch-wëc, stm.
- lîch-zeichen, stn.
- licken, swv.
- lichen, swv.
- licken, swv.
- licken, stv. s.
- lickwericie, s.
- licritz, s.
- lîdære, stm.
- lid-boum, stm. vgl.
- lîdden, s.
- lîde-bære, adj. in
- lide-brëchen, stn.
- lidec, s.
- lîdec, adj.
- lîdic, adj.
- lîdec-lich, adj.
- lîdec-lîche, adv.
- lîdec-lîchen, adv.
- lide-grô?, adj.
- lidegunge, s.
- lide-lam, adj.
- lîde-lich, adj. s.
- lide-lîche, adv. s. v. a.
- lîde-lîcheit, stf.
- lidelîn, stn.
- lide-lôn, s.
- lide-lôs, adj.
- lide-mâc, stm.
- lide-mâ?, stn.
- lide-mæ?e, stn.
- lide-mæ?ec
- liden, swv. s.
- liden, swv. s.
- lîden, stv. II.
- lîden, stn.
- lide-nâch, adj.
- lîden-lich, adj.
- lîden-lîchen, adv.
- lidere, f.
- lideren, swv. s.
- liderîn, adj.
- lider-lich, s.
- lîde-samkeit, stf. vgl.
- lide-schart, adj.
- lide-scharte, stf.
- lide-schertic, adj. s. v. a.
- lide-siech, adj.
- lide-siech-tuom, stm.
- lide-suht, stf.
- lide-weich, adj.
- lide-weich, adj.
- lidic, s.
- lîdic, s.
- lidigen, s.
- lidigêren, s.
- lid-lôn, s.
- lid-nagel, s.
- lidundei, interj.
- lîdunge, stf.
- lid-wurz, stf.
- lie, s.
- lie, stf. stn.
- liewe, stf. stn.
- lieb-, s.
- liebart, s.
- liebarte, s.
- liebde, stf.
- liebe, stf.
- liebe, adv.
- liebe, swmf.
- liebechîn, stn.
- liebegen, swv. in
- liebe-gërnde, part. adj.
- liebe-halp, adv.
- lieb-halp, adv.
- liebe-kœseler, s.
- liebe-kôsen, s.
- liebel, stn.
- liebe-lîchen, adv. s.
- liebe-lôs, adj.
- lieben, stv. III.
- lieben, swv.
- lieben, swv. vgl.
- lieberei, s.
- lieberen, s.
- liebersel, stf. stf.
- liebe-sam, adj.
- liebe-schaft, stf.
- liebe-trager, stm.
- lieb-halp, s.
- lieb-lich, s.
- lieb-schaft, s.
- liebstickel, s.
- liebstockel, s.
- liebunge, stf. vgl.
- liechen, stv. s.
- liecht, adj. s.
- lied
- liedelîn, stn.
- lieder-buoch, stn.
- lieder-lich, adj.
- lieder-lîche, adv.
- lieder-lîchen, adv.
- lieder-lîcheit, stf.
- liederlîchen, swv. in
- liegât
- liegen, stv. III.
- liegen, stn.
- liegen-strâfe, stf.
- lieger, stm.
- liegerîn, stf.
- liehe, s.
- liehen, stv. III.
- lieht, adj. stn. stn.
- lieht-blâ, adj.
- lieht-blic, stm.
- lieht-bringer, stm. vgl.
- lieht-brinnende, part. adj.
- lieht-brûn, adj.
- liehte, adv. s.
- liehte, adv.
- liehte, stf. sw. vgl.
- liehte-bære, adj. vgl.
- liehte-bërnde, part. adj.
- liehte-brëhende, part. adj.
- liehtec, adj. s. v. a.
- liehtec-heit, stf.
- liehtec-lîchen, adv. vgl.
- liehtel-brâte, swm.
- liehte-lôs, adj. s.
- liehten, swv. vgl.
- liehter, stm. in vgl.
- liehtern, swv. in
- lieht-gebære, adj. s. v. a.
- lieht-gebære, stn.
- lieht-gemâl, adj. s. andere belege unter
- lieht-gemâlt, part. adj.
- lieht-gevar, adj. vgl.
- lieht-grâ, adj.
- lieht-klâr, adj.
- lieht-loch, stn.
- lieht-lôs, adj.
- lieht-lüftic, adj.
- lieht-meister, stm. vgl.
- lieht-mësse, stf. vgl.
- liehtmësse-tac, stm.
- lieht-pflëger, stm. s. v. a.
- lieht-rîche, adj.
- liehtrîche-lîche, adv.
- lieht-schîn, stm.
- lieht-schirbe, swm.
- lieht-schirm, stm.
- lieht-schît, stn.
- lieht-schütze, swm.
- lieht-seil, s. unter
- lieht-stein, stm.
- lieht-steinîn, adj.
- lieht-stërre, swm.
- lieht-stoc, stm.
- lieht-streim, stm.
- lieht-tëgel, stm.
- lieht-tragære, stm.
- lieht-trager, stm.
- lieht-tragærinne, stf.
- lieht-trage, swm.
- lieht-var, adj. s. v. a.
- lieht-va?, stn.
- lieht-wîhe, stn.
- lieht-zobel-var, adj.
- lieht-zûn, stm.
- liele, f.
- liel, f.
- lielge, s.
- lien, s.
- lîen, s.
- liene, swf. st.
- liep -bes, bes adj. subst. stn.
- liep-gedinge, stn.
- liep-genæme, adj.
- liep-haber, stm.
- liep-haberinne, stf.
- liep-habunge, stf.
- liep-kœseler, stm.
- liep-kôsen, swv.
- liep-kôsen, stn.
- liep-kœser, stm. s. v. a.
- liep-lich, adj.
- liep-lîche, adv.
- liep-lîchen, adv.
- liep-lîcheit, stf.
- liepnisse, stfn. vgl.
- liep-sælic, adj. s. v. a.
- liep-schaft, stf.
- liep-swinderinne, stf.
- liep-tât, stf.
- liere, s.
- lieren, swv.
- liernen, s.
- lies, adj. s.
- liesche, f.
- liesen, stv. III. in
- liesnen, s.
- liest, s.
- liet -des, des stn.
- lieteme, s.
- liet-ërde, swf. s. v. a.
- lietlîn, s.
- liet-sprëcher, stm.
- lievern, s.
- liewe, stf. swv. s.
- liewen, stf. swv. s.
- liewen, swv. s.
- lie?, f.
- lie?e, f.
- lie?ærinne, stf.
- lie?en, stv. III.
- lie?en, stn.
- -lif, in
- lîf, s.
- liften, s.
- lige, stf.
- ligen, stv. I, 1.
- ligen, stn.
- lîgen, stv. s.
- ligende, part. adj.
- ligen-heit, stf. in
- liger, stm. in
- liger, stn. s. v. a.
- ligerinc, stm.
- ligeringe, stf.
- ligerlinc, stm.
- ligern, swv. s. v. a.
- lig-gruobe, f.
- lign
- ligûrjus, stm.
- lihen, stv. s.
- lîhen, stv. II.
- lîhen, stn.
- lîhen, swv.
- lîhen-guot, s.
- lîher, stm.
- lîht-bære, adj.
- lîhte, adj.
- lîhte, adj.
- lîht, adj.
- lîhte, adv.
- lîht, adv.
- lîhte, stf.
- lîhtec, adj.
- lîhtec-heit, stf.
- lîhtec-heit, stf.
- lîhtekeit, stf.
- lîhtikeit, stf.
- lîhtec-lîche, adv. vgl.
- lîhtegen, swv. vgl.
- lîhte-gërne, stf.
- lîhte-lich, adj.
- lîhte-lîche, adv. vgl.
- lîhten, swv.
- lîhten, swv. s.
- lîhtern, swv.
- lîhterunge, stf.
- lîht-gemuot, adj.
- lîht-lêric, adj.
- lîht-sam, adj.
- lîht-sam, adv.
- lîht-same, stf.
- lîht-semfte, adj.
- lîht-senfte, adj.
- lîht-senfte, stf.
- lîht-senftekeit, stf.
- lîht-süe?e, adj.
- lîhtunge, stf.
- lîht-verec, adj.
- lîht-vertec, adj.
- lîht-vertic, adj.
- lîht-vertec-heit, stf.
- lîht-vertec-lîche, adv.
- lîht-weigec, adj.
- lîht-zungic, adj.
- lîhunge, stf.
- liken, s.
- likken, s.
- lîkouf, s.
- lîlachen, s.
- lilje, swf. m.
- liljen, swv.
- liljen-bluome, swm.
- liljen-blat, stn.
- liljen-garte, swm.
- liljen-kengel, stm.
- liljen-krût, stn.
- liljen-öl, stn.
- liljen-ouwe, stf.
- liljen-rôse, swf.
- liljen-rôse-varwe, stf.
- liljen-schaft, stm.
- liljen-stengel, stm.
- liljen-var, adj.
- liljen-varwe, stf.
- liljen-wî?, adj.
- lîm, s.
- lîm, stm.
- limbel, stn.
- lîm-boum, stm.
- lîn-boum, stm.
- limen, stv. s.
- lîmen, stv. II. in
- lîmen, swv.
- lîme-ruote, s.
- lîmë?, s.
- lîm-lëder, stn.
- limme, stmn.
- limmel, s.
- limmen, stv. I, 3.
- limmen, stn.
- limmende, part. adj. s. unter
- limmic, adj.
- limpfen, stv. I, 3. stn. vgl.
- limpfen, stv. I, 3. sw.
- lîm-ruote, f.
- lîm-stat, stf.
- lîmunge, stf.
- lîmuot, s.
- lin, stf. s.
- lin -wes, wes adj. vgl.
- lîn, wes adj. vgl.
- lîn, stm. s.
- lîn, stm.
- -lîn
- lîn, stv. s.
- lînach, stn. s. v. a.
- linbel, s.
- lîn-bolle, swf.
- lîn-boum, s.
- lîn-bruoch, stf.
- linc, kes adj.
- lënc -kes, kes adj.
- -linc, suff.
- -lingen, suff.
- linchorn, s.
- lincisse, swm. s. v. a.
- linc-sîtec, adj. adv.
- linde, s. f. s.
- linde, s. f. s.
- linde, swstf.
- linde, adj.
- linde, adv.
- linde, stf.
- lindec-heit, stf.
- lindelinc, stm. vgl.
- linden, swv.
- linden, swv.
- linden-blat, stn.
- linden-kole, f.
- linden-loup, stn.
- linden-rîs, stn.
- linden-tolde, swf.
- lindîn, s. stf.
- lindîn, adj.
- lindisch, s.
- lind-lîche, adv.
- lind-müetic, adj.
- lind-slî?er, stm.
- lind-wurm, s.
- line, stswf. s. v. a.
- lin, stswf. s. v. a.
- lîne, swstf.
- lineâl, s.
- line-bërge, swf.
- linen, swv. s.
- lînen, swv. in
- lînen, adj. s.
- lînen-wëber, s.
- lînen-wërc, stn.
- lîne-pfat, stm.
- lîner, stm.
- lingære, s.
- linge, swm. s. v. a.
- linge, stf.
- linge, adj.
- lingen, stv. I, 3.
- -lingen, s.
- linger, s.
- lîn-gewant, stn.
- lîn-hose, swf.
- liniâl, stn.
- linie, swstf.
- linien-lich, adj.
- linien-strich, stm.
- liniere, stn.
- linier-lich, adj.
- lînîn, adj.
- lînîn, adj. n. subst.
- lînînerîn, adj.
- lînisch, adj. s. v. a.
- linize, swf. vgl.
- lîn-kappe, swf.
- linkesch, adj.
- lîn-lachen, stn.
- lîlachen, stn.
- lîlach, stn.
- lîn-më?, stm.
- lîn-öl, stn.
- lîn-pfat, s.
- linquet, s.
- lins, s.
- lîns, s.
- lîn-sâme, swm.
- lîn-sât, stf.
- lîn-sât-öl, stn.
- lîn-sât-sâme, swm.
- linse, swm.
- linse, swstf.
- lins, swstf.
- linse, s.
- lîn-seil, stn.
- linsen-koch, stn.
- linsîn, stf. s.
- linsîn, adj.
- lîn-soc, stm.
- lint, adj. s.
- lint
- lint, stm.
- lint-boum, s.
- lintîn, adj.
- lint-trache, swm.
- lint-drache, swm.
- lintrache, swm.
- lîn-tuoch, stn.
- lint-wurm, stm. s. v. a.
- lint-zeichen, stn.
- lîn-wât, stf.
- lîn-wâter, stm.
- lîn-wât-hûs, stn.
- lîn-wât-mâler, stm. s. u.
- lîn-wât-menger, stm.
- lîn-wât-më??er, stm.
- lîn-wât-reifer, stm.
- lîn-wât-schouwer, stm.
- lîn-wât-snîder, stm.
- lîn-wât-tuoch, stn.
- lîn-wât-verwer, stm.
- lîn-wât-zeichener, stm.
- lîn-wëber, stm.
- lîn-wëber-meister, stm.
- lîn-wurz, stf.
- linz, s.
- linze, s. swm.
- lîp -bes, bes stm.
- lîp -bes, bes stm.
- lîp, adj. in
- lîp-bëte, stf.
- lîp-bevilde, stf.
- lîp-blâst, stm. stf.
- lîp-blâsunge, stm. stf.
- lîp-brûchunge, stf.
- lîp-dinc, stn. s. v. a.
- lîp-dinc-gëlt, stn.
- lîp-eigen, adj. vgl. auch u.
- lîp-eigen-schaft, stf.
- lîp-erbe, swm.
- lîp-gedinge, stn. vgl.
- lîp-geræte, stn.
- lîp-geselle, swm.
- lîp-gesinde, stn.
- lîp-geziuc, stn. s. v. a.
- lîp-guldîn, stm.
- lîp-guot, stn.
- lîph, s.
- lîp-haft, adj.
- lîp-hafte, stf.
- lîp-haftec-lîche, adv.
- lîp-haften, swv. in
- lîp-haftic, adj.
- lîp-haftic-heit, stf.
- lîp-haftigen, swv.
- lîp-hërre, swm.
- lîp-huon, stn.
- lîp-korn, stn.
- lîp-læ?e, stf.
- lîp-lege, stf.
- liplep
- lîp-lich, adj.
- lîp-lîche, adv.
- lîp-lîchen, adv.
- lîp-lîcheit, stf.
- lîp-loch, stn.
- lîp-löchel, stn.
- lîp-lôs, adj.
- lîbe-lôs, adj.
- lîp-luft, stf.
- lîp-nar, stf.
- lîp-narunge, stf.
- lîpnisse, s.
- lîp-nôt, stf.
- lipparêa
- lippe, s.
- lippen, s.
- lippen-lappe, swm. s. v. a.
- lippe-swër, swm.
- lîp-pfeit, stf.
- lippriester, s.
- lîp-rât, stm. s. v. a.
- lîp-rëht, stn.
- lîp-rëhter, stm.
- lîp-schade, swm.
- lîp-stiure, stf.
- lîp-strâfe, f.
- lîp-val, stm.
- lîp-var, adj.
- lîp-varwe, stf.
- lîpvëll, s.
- lîp-vist, stm.
- lîp-vrône, stf.
- lîp-vuore, stf. s. v. a.
- lîp-wer, stf.
- lîp-werunge, stf.
- lîp-zeichen, stn.
- lîp-zuht, stf.
- lîp-zühter, stm.
- lirc, s.
- lirche, s.
- lîre, swf.
- lîren, swv.
- lîren-nagel, stm.
- lîren-reide, stf. stm.
- lîren-wedel, stf. stm.
- lîren-staffel, m.
- lîrer, stm.
- lîrerinne, stf.
- lîrer-zieher, stm.
- lîrî
- lirken, s.
- lirn-, s.
- lîse, adj.
- lîse, adv.
- lîs, adv.
- lisîs
- lismen, swv.
- lispeler, stm.
- lispeln, swv.
- lispen, swv.
- lispener, stm.
- lisper, stm.
- lispizer, stm.
- lispizen, swv.
- list, stm.
- lîst, s.
- listære, stm. in
- lister, stm. in
- lîste, swf.
- liste-bære, adj.
- listec, adj.
- listic, adj.
- listec-heit, stf.
- listec-lich, adj. s. v. a.
- listec-lîche, adv.
- listec-lîchen, adv.
- listegen, swv. in
- listeger, stm.
- listelîn, stn.
- listen, swv.
- lîsten, swv.
- lîsten-garn, stn.
- lister, f.
- liste-rîche, adj.
- list-künde, adj.
- listlî, s.
- list-machære, stm.
- list-meister, stm.
- lîs-trëter, stm.
- list-sache, stf.
- list-sinnic, adj.
- list-viur, stn.
- list-vröude, stf.
- list-wërkære, stm.
- list-wërke, swm.
- list-würhte, swm.
- list-würkære, stm.
- list-würke, swm.
- lit -des, des stn. m. m. mn.
- lit, stn.
- lît, s.
- lît
- lît -des, des stnm.
- lît-acker, stm.
- lîte, swf.
- lît-gëbe, swm.
- lîtgëbe-hûs, stn.
- lît-gëben, swv.
- lît-gëber, stm. s. v. a.
- lît-gëbinne, stf.
- lît-gëbîn, stf.
- lît-hiusære, stm.
- lît-hûs, stn.
- lît-hûs-gên, stn.
- lît-kouf, stm.
- lît-koufen, swv. in
- lît-koufer, stm. s. v. a.
- lît-kouf-liute
- lit-lôn, stmn.
- lid-lôn, stmn.
- lit-nagel, stm.
- litsche, f. s.
- lit-schrôt-wunde, f. s. v. a.
- lit-siech, s.
- littanîe, s.
- litter
- lît-va?, stn.
- lît-vüege, stf.
- lit-wurz, s.
- litze, swm. s. stn. in vgl.
- litze, swm. s. stn. in vgl.
- litze, stswf.
- litzen, swv.
- litzen, swv.
- litzen, swv.
- liuben, swv. s.
- liuchmisse, s.
- liugen, s.
- liuhen, s.
- liuhse, f.
- liuhtære, stm.
- liuhtærinne, stf.
- liuhte, stf. vgl.
- liuhtec, adj.
- liuhtic, adj.
- liuhtec-heit, stf.
- liuhten, swv.
- liuhte-va?, stn.
- liuhtnisse, stf.
- liuhtunge, stf.
- liumde, s.
- liumen, swv. s.
- liumden, swv. s.
- liumet, s.
- liumolt, s.
- liumtic, adj.
- liumunden, s. s.
- liumunt, stm.
- lium-haftic, adj.
- liumtic, adj.
- liuntic, adj.
- liune, stf.
- liunen, swv.
- liunic, adj.
- liunisch, adj.
- liuntic, s.
- liup, s.
- liup, s.
- liupper, s.
- liupriester, s.
- liure, s.
- liuse-krût, stn.
- liut, stm. n. sw.
- liutærinne, stf.
- liutbar, s.
- liute, stf.
- lûte, stf.
- lût, stf.
- liute-bar, adj.
- liutech, stn.
- liute-hof, stm. vgl.
- liutel, stm.
- liutelîn, stn.
- liuten, swv.
- liuten, swv.
- liutener, stm.
- liuter, stf. adj. adj. s.
- liuterlich, stf. adj. adj. s.
- liutern, swv.
- lûtern, swv.
- liuterunge, stf.
- liute-stërbe, swm.
- liute-wëc, stm.
- liut-gëlt, stn. vgl.
- liut-kirche, swf. vgl.
- liut-kraft, stf.
- liut-lôn, stn. vgl.
- liut-lôs, adj.
- liut-priester, stm. vgl.
- liut-priesterîe, stf.
- liut-sælde, stf.
- liut-sælec, adj.
- liut-sælic, adj.
- liut-sælec-haft, adj.
- liut-sælec-heit, stf. s. v. a.
- liut-sælec-lich, adj. s. v. a.
- liut-sælec-lîche, adv.
- liut-sam, adj. in
- liut-stein, stm.
- liut-ver-derber, stm.
- liut-ver-koufer, stm.
- liut-wurm, stm. stn.
- liut-würmel, stm. stn.
- liuwen, stv. s.
- liuwen
- liu?ec, adj.
- li?, stm. in
- liz -tzes, tzes stm. fem. f.
- lô, s.
- lô -wes, wes stn. fem.
- lô, stm.
- lob, s.
- lob-, s.
- lobære, stm.
- lobderanz
- lôbe, s.
- lobe-bære, adj.
- lobe-brunne, swm.
- lobe-haft, adj. s. v. a.
- lobel, s.
- löbelach, stn.
- löbelehe, stn.
- lobe-lich, adj.
- lob-lich, adj.
- lobe-lîche, adv.
- lobe-lîchen, adv.
- lobe-lîcheit, stf.
- lobe-liedel, stn.
- lobe-liet, stn.
- lobe-lîn, stn.
- lobe-mære, adj.
- lobe-munt, stm.
- loben, swv.
- loben, stn.
- lobendel, s.
- loben-tanz, s.
- lober-boum, stm.
- lobe-rîche, adj.
- lobe-rîs, stn.
- lobes
- lobesbære, s. unter
- lobesrîche, s. unter
- lobesbëseme, swm.
- lobesmære, stn.
- lobe-sælic, adj.
- lobe-sam, adj.
- lobe-sam, adv.
- lobe-sanc, stmn. vgl.
- lobe-singen, stv.
- lobe-singære, stm.
- lobestickel, s.
- lobe-tanz, stm.
- lobl-, s.
- löbnisch, adj. vgl.
- lobs-, s.
- loc -ckes, ckes stm. in
- loc -ckes, ckes stm.
- loch, stn.
- lôch, stm. s.
- lôch -hes, hes stmn. stm.
- löchærinne, stf.
- loch-boum, s.
- lochel, s.
- löchelîn, stn.
- lochen, swv.
- locherëht, adj.
- löchern, swv.
- loch-hüeter, stm.
- loch-stat, s.
- loch-stein, s.
- locke, swmf.
- lockëht, adj.
- löckelîn, stn.
- locken, swv. in
- locken, swv.
- locker, adj. adj.
- löckern, swv.
- lock-luoder, stn.
- lockunge, stf.
- lock-vleisch, stn.
- locuste, stf. swm. vgl.
- lodære, stm. vgl.
- loder, stm. vgl.
- lodder, stm. s.
- lode, swm.
- lôdec, s.
- lodenære, stm. s. v. a.
- lodener, stm. s. v. a.
- loder, stm. s.
- loder-knappe, swm.
- loder-meister, stm. s. v. a.
- lode-wërc, stn.
- lœdingære, stm.
- lodircundîe, interj.
- lod-wëber, stm.
- lôe, s.
- lôer, s.
- lof, s.
- lôfen, s.
- löfel, s.
- lofengel, s.
- löffel, s.
- lôgel, s.
- logen, s.
- lögene, s.
- logenen, s.
- logenunge, s.
- logen-slunt, s.
- logen-zal, s.
- logîren, s.
- logizieren, s.
- loger, adj. s.
- lôh, s.
- lôhe, s.
- lohe, swm. f.
- lohen, swv. vgl.
- lohen, stn.
- lohezen, swv.
- loi
- lôicâ, f.
- lôic, f.
- lôike, f.
- loich-boum, s.
- lois
- lô-kæse, m.
- lô-klô?, m.
- lol-bruoder, stm.
- lol-hart, m.
- lomel, s.
- lô-mël, stn.
- lomen, swv. vgl.
- lômen, s.
- lô-müle, stf.
- lon, stf. s.
- lôn, stmn.
- lôn-bære, adj.
- lôn-buhse, swf.
- lœn-bühselîn, stn.
- lône, s.
- löne, s.
- lône-bære, s.
- lœnec, adj. in
- lönelîn, s.
- lônen, swv.
- lônen, stn.
- lœnen, swv.
- lôner, stm.
- lôn-gëlt, stn.
- lôn-hërre, swm.
- lœnigære, s.
- lôn-knëht, stm.
- lonne, s.
- lonsche, s.
- lonse, s.
- lôn-tac, stm.
- lôn-tohter, stf.
- lôn-tohter, stf.
- lôn-wëber, stm.
- lop -bes, bes stnm.
- lop-ambet, stn.
- lop-boum, stm.
- lop-gesanc, stnm. s. v. a.
- lop-spîse, stf.
- lop-spruch, stm.
- lop-tihter, stm.
- lop-vogel, stm.
- lop-wërt, adj.
- lop-wort, stn.
- lôr, swf. s.
- lôr, in
- lorant, stm.
- lôr-ber, stnf.
- lôr-ber-boum, vgl.
- lôr-ber-loup, stn. vgl.
- lôr-ber-zwî, stmn. vgl.
- lôr-blat, stn.
- lôr-boum, stm. s. v. a. vgl.
- lôr-boumîn, adj.
- lore-gezouwe, stn.
- loriet, stfn. vgl.
- loriet-boum, stm.
- lô-rinde, f.
- lôrlîn, stn.
- lôr-loup, stn. s. v. a.
- lôr-öl, stn.
- lôr-schappëllekîn, stn.
- lorz, s.
- lôr-zwî, stn. s. v. a.
- lôs, adj.
- losament, stn.
- losument, stn.
- losære, stm.
- loser, stm.
- lôsære, stm.
- lôser, stm.
- lœsære, stm.
- lœser, stm.
- losærinne, stf.
- lœsærinne, stf.
- lœsærîn, stf.
- lösche, stn.
- lösch, stn.
- löschen, swv. s.
- löschen, stv. s.
- loschen od, od. swv.
- lôschen, od. swv.
- loschen, swv.
- losche-troch, s.
- lösche-vël, s.
- loschieren, swv.
- lôse, swf.
- lôse, adv.
- lôse, stf.
- lœse, stf.
- lôse, stf.
- lœse-lich, adj.
- losen, swv. vgl.
- lôsen, swv.
- lôsen, stn.
- lœsen, swv.
- lôsen, swv.
- losenære, stm. vgl.
- losener, stm. vgl.
- lôsen-vleisch, s.
- lôse-reden, swv.
- lœse-schaz, stm.
- losgêren, s.
- lôs-heit, stf.
- losieren, s.
- lôs-lich, adj. s. v. a.
- lœs-lich, adj. s. v. a.
- lôs-lîche, adv.
- lœs-lîche, adv.
- lœs-lîchen, adv.
- lôs-mutte, stm.
- lœs-salz, stn.
- lô-stadel, stm.
- lostat, s.
- loster
- losument, s.
- losunge, stf.
- lôsunge, stf.
- lœsunge, stf.
- lôsungen, swv.
- lôsunger, stm.
- lôsunger-schrîber, stm. s. v. a.
- lôsung-hërre, swm. s. v. a.
- lôsung-korn, stn.
- lôsung-schrîber, stm.
- lôsung-stube, f.
- lôs-vleisch, stn.
- lôt, stn.
- lôt, stf. vgl.
- lôte, adj.
- lœtec, adj.
- lœtic, adj.
- lœten, swv.
- loter, adj.
- lotter, adj.
- loter, stn.
- lotter, stn.
- loter, stm.
- lotter, stm.
- loter-bette, stn.
- loter-buobe, swm. s. v. a.
- loter-gëlt, stn.
- loter-heit, stf.
- loter-holz, stn.
- loterîe, stf. s. v. a.
- lotterîe, stf. s. v. a.
- loterinne, stf.
- loterîn, stf.
- loter-lich, adj. vgl.
- loter-lop, stmn. s. auch
- loter-phaffe, swm.
- loter-ritter, stm.
- loter-singære, stm.
- loterûn, stm. s. v. a.
- loter-valle, swf.
- loter-vuore, stf.
- loter-wîse, stf.
- lötsch, s.
- lotschieren, s.
- lotter, s.
- lotter-, s.
- lotze, swm.
- loubangel, s.
- loubære, stm.
- loube, swstf.
- loube, stf.
- loube, fm. in
- löubechîn, stn.
- loube-grüen, s.
- loubel, stn.
- loubelin, stn.
- louben, swv.
- louben, swv.
- louben, stn.
- louben-macher, stm.
- loubenunge, stf.
- loube-rât, stm.
- löuberlîn, stn.
- löubern, swv.
- louber-tac, stm.
- loube-schate, swm.
- loubîn, adj.
- loubunge, stf.
- louc -ges, ges stm.
- louc-bære, adj. vgl.
- louch, stm. s.
- louch -ches, ches stm.
- louchen, swv. stv.
- louch-kolbe, swm.
- louch-krût, stn.
- louch-zêhe, swf.
- loucken-garn, stn.
- louc-var, adj.
- louf, stm.
- loufære, stm. vgl.
- löufære, stm. vgl.
- -er, stm. vgl.
- loufe, swm.
- löufec, adj.
- löufic, adj.
- löufel, stm.
- loufe-lich, adj.
- loufe-lîche, adv.
- loufen, stv. red. III.
- loufen, stn.
- loufen-knëht, stm.
- löufer-hunt, stm.
- louf-lêhen, stn. s. v. a.
- louf-lich, s.
- louf-mantel, stm.
- louft, stm.
- löufter, stm.
- löuftic, adj. vgl.
- louftic, adj. vgl.
- louft-lich, in
- loug, stswf. s.
- louge, stf.
- louge, swm.
- louge, stswf.
- löugen, swv.
- lougen, swv. s.
- lougen, swv.
- lougen, stn.
- lougen-bære, adj. s. v. a. s.
- lougenen, swv.
- lougen, swv.
- lougenen, stn. vgl. stn.
- lougener, stm.
- lougen-haft, adj. vgl.
- lougen-lîche, adv.
- lougenunge, stf.
- loug-haven, stm.
- loug-haven, stm.
- louhten, s.
- louken, s.
- loukenen, s.
- loum, stm.
- lounen, s.
- loup -bes, bes stmn. in
- loup -bes, bes stn.
- loup-apfel, stm.
- loup-brost, stm.
- loupe, swf. s.
- loup-gedinge, stn.
- loup-grüene, adj.
- loup-hütte, f.
- loup-këver, m.
- loup-lôs, adj.
- loupnunge, s.
- loup-queste, swf.
- loup-rîse, stf. sw.
- loup-schâf, stn.
- loub-silber, stn.
- loup-û?-dringen, stn.
- loup-vahs, stm.
- loup-val, stm. vgl.
- loup-var, adj.
- loup-velle, stf.
- loup-vlëckel, stn.
- loup-vrosch, stm.
- loup-wurm, stm.
- lou-rinde, s.
- loust, stm.
- lout-, s.
- louven, swv. s.
- louw-, s.
- löuw-, s.
- louwen, s.
- louwer, s.
- lov-, s. s.
- lôve, s. s.
- lovirke, s.
- low-, s.
- löw-, s.
- lôw, s.
- lô-warm, s.
- löwe, s.
- lôwen, swv. wes;
- lôwer, stm.
- lôw-hûs, stn.
- löwpart, s.
- lôyk, s.
- lô?, stn. stm.
- lô?ære, stm.
- lô?er, stm.
- lô?-boum, stm.
- lô?-buoch, stn.
- lô?en, swv.
- lô?en, stn.
- lô?-haber, m.
- lô?unge, stf. s.
- lô?-wërfunge, stf. s. unter dem vorig.
- lûbe, f.
- lübede, stfn. in
- luben, swv. s. v. a.
- lüben, swv. s. v. a.
- lubern, s.
- lübestecke, swm. stn.
- lubestecken-wurz, stf.
- lübisch, adj. vgl.
- lüblerin, s.
- luc -ges, ges stm.
- luc -ckes, ckes stn.
- lucërne, swf.
- luch, stn. s.
- lûchen, stv. III. vgl.
- lûchen, swv. s.
- lucho, m. vgl.
- lucht, stf. s.
- lûcht-, s.
- lücke, adj. s.
- lücke, adj.
- lücke, stswf.
- lucke, stswf.
- lücke, stn. s. v. a.
- lückelîn, stn.
- lucken, swv. in
- lücken, swv.
- lücken, swv. s.
- lucken, swv. s.
- lücken, swv.
- lucken, swv.
- lücken, stn.
- lückern, swv.
- luckern, swv.
- luck-milch, stf.
- luc-urkunde, stn.
- luc-wort, stn.
- lûde, s.
- lud-eigen, adj.
- ludel, f.
- ludem, stmn.
- ludem, stm. vgl.
- luden, stm. vgl.
- ludemen, swv.
- ludmen, swv.
- lûden, swv. s.
- lûden, swv.
- lûder, s.
- lûdern, s.
- ludlacher, stm.
- lüdlîche, s.
- ludmen, s.
- ludrache, s.
- lüeder-lich, adj. s.
- lüegel, s.
- lüegen, s.
- lüeger, s.
- lüejen, swv.
- lüegen, swv.
- lüewen, swv.
- lüen, swv.
- lüejen, stn.
- lüejunge, stf.
- lüelen, swv.
- lüeme, adj.
- lüeme, stf.
- lüemen, swv.
- lüewen, s.
- luf, s.
- luf, adj.
- luf, s. oben
- lûf, stm.
- lûfern, s.
- lûf-gedinc, stn. vgl.
- luft, stm. stf.
- lüfte, s.
- lufte-bruch, stm.
- luftec, adj.
- luftic, adj.
- lüftic, adj.
- luftec-lich, adj.
- lüften, swv. vgl. u.
- lüfte-regen, stn.
- lufte-süe?e, adj.
- luftic, s.
- lüftigen, swv. in
- lüftîn, adj.
- luft-löchelîn, stn.
- luft-rœre, swf.
- luft-sager, stm.
- luft-schœne, stf.
- lüftunge, stf.
- luftunge, stf.
- luft-valke, swm. s. v. a.
- luft-var, adj.
- luft-vengic, adj.
- lüge, stf.
- lüge, adj.
- lücke, adj.
- lüge-blic, stm.
- lüge-haft, adj. vgl.
- lüge-lich, adj.
- lüge-lîche, adv.
- lüge-lîchen, adv.
- lüge-lîcheit, stf.
- lüge-liet, s.
- lüge-list, stm.
- luge-losen, stn.
- lüge-man, stm.
- lüge-mære, stn.
- lügen-mære, stn.
- lügen, stv. stf. s.
- lugen, stv. stf. s.
- lûgen, swv.
- lügenære, stm.
- lügener, stm.
- lügen-büechlîn, stn.
- lügene, stf.
- lügen, stf.
- lugene, stf.
- lugen, stf.
- lugen-geist, stm.
- lügen-haft, s.
- lügen-haftic, adj.
- lugen-hart, stm.
- lügen-heit, stf.
- lugen-hûs, stn.
- lügen-lich, s.
- lügen-mære, s.
- lügen-sache, stf.
- lügen-siech, adj.
- lügen-slunt, stm.
- lugen-spël, stn.
- lügen-spil, stn.
- lugen-strâfen, swv.
- lugen-strâfen, stn.
- lugen-tihter, stm.
- lügen-varwe, stf.
- lügen-vunt, stm.
- lügen-zal, stf.
- lüge-phütze, stf.
- lüge-phütze, stf.
- lüge-trüge-lich, adj.
- lüge-va?, stn.
- lüge-vrâ?, stm.
- lüge-wei?e, stm.
- lüge-wîse, adj.
- lugge, adj. s.
- lug-gesprinc, stmn.
- lüg-haft, s.
- lugî, stf. s.
- lug-lich, s.
- lug-milch, s.
- lüg-pütze, s.
- lug-strâfen, s.
- luhs, stm.
- luhsîn, adj.
- luhs-stein, stm.
- lûhten, swv.
- luio, m.
- luiter, adj. s.
- lûjen, s.
- luke, adj. s.
- lulche, m.
- lulch, m.
- lulecke, swm.
- lüller, stm.
- lullich, s.
- Lumbart
- lumbe, swm.
- lumbel, stswm.
- lumbele, stswm.
- lûmd, s.
- lûme, s.
- lumen, s.
- lumer, stm. s.
- luminiere, stn.
- luminierer, stm. vgl.
- lumpe, s.
- lumpe, swm.
- lumpelîn, stn.
- lûmunt, s.
- lun, stf. swf.
- lon, stf. swf.
- lan, stf. swf.
- lune, stf. swf.
- löne, stf. swf.
- lün, s.
- lün, stn.
- lunch-wurz, s.
- lünde, stswf. s. v. a.
- lunde, stswf. s. v. a.
- lünde, s.
- lünden, s.
- lünden, swv.
- lune, s.
- lune, swf.
- lûne, stf.
- lûnec, adj. in
- lünec, adj. vgl.
- lûnen, swv.
- lunen-loch, stn.
- luner, stm. s. v. a.
- lunern, swv.
- lunge, swf.
- lungede, f.
- lungel, stswf.
- lungele, stswf.
- lungel-âder, f.
- lungel-brâte, swm. s.
- lungel-muos, stn.
- lungen-âder, f. s. v. a.
- lungen-krût, stn. vgl.
- lungen-rôr, stn. vgl.
- lungen-siech-tac, stn. s.
- lungen-wurst, stf.
- lungen-wurz, stf. s. v. a.
- lunger, adj. adv.
- lunge-siech, adj.
- lunge-siech-tuom, stm.
- lung-muos, s. unter
- lung-rœre, swf. vgl.
- lün-huot, s. unter stn.
- lüninc, stm. s. v. a.
- luniz, stm. vgl.
- lun-nagel, stm. vgl.
- lunse, f.
- luns, f.
- lünserer, s.
- luns-nagel, stm. s. v. a.
- lünt, s.
- lunz, stm.
- lunze, swf. vgl.
- lunzelot, adj.
- lunzen, swv.
- luoc -ges, ges stn. m. m.
- luochen, swv. s.
- luoden, swv. s. md.
- luoder, stn.
- luoderære, stm.
- luoderer, stm.
- luoderëht, adj.
- luoder-hunt, stm.
- luoderic, adj.
- luoderîe, stf.
- luoder-knëht, stm.
- luoder-lich, adj.
- luodern, swv.
- luodern, stn.
- luoder-spil, stn.
- luof, stm. s. md.
- luof, stm.
- luog, stn. s.
- luogære, stm.
- luogelîn, stn.
- luogel, stn.
- lüegel, stn.
- luogen, swv.
- luogen, stn.
- luoke, stf. vgl.
- luon, swv. s.
- luot, stf.
- luot, stf. s.
- luot, stf. stv.
- luote, s.
- lupart, s.
- lupf, stm.
- lupfen, swv.
- lüpfen, swv.
- lupfen, stn.
- lüppe, stnf.
- luppe, stnf.
- lüppec, adj.
- lüppec-heit, stf.
- lüppel, stn.
- lüppelærinne, stf. vgl.
- luppëlle
- luppen, swv. s. v. a.
- lüppen, swv.
- luppen, swv.
- lüpperîe, stf.
- lüpperinne, stf. s. v. a.
- lüpper-tesche, swf.
- lüppe-wurz, stf.
- luppic-lîchen, adv.
- luquatze, swf. s. v. a.
- lür, s.
- lûr, stf. s.
- lûr, stm.
- lurc, s.
- lûre, swstf.
- lûre, stf.
- lûr, stf.
- lûre, swm.
- lûren, swv.
- lûren-tranc, stm.
- lurggen, swv. s.
- lurken, swv. s.
- lürme, s.
- lursen, swv. s. stn.
- lurz, adj. swv. s.
- lürzen, adj. swv. s.
- lürzen, swv. vgl.
- lürzen, stn.
- lurz-heit, stf.
- lûs, stm.
- lûs, stf.
- lusch, stm.
- lûsche, swm.
- luschen, s.
- lûschen, swv. vgl.
- lûsec, adj.
- lusemen, swv. s. v. a.
- lusmen, swv. s. v. a.
- lusemer, stm.
- lusmer, stm.
- lusen, s.
- lüsen, s.
- lûsen, swv.
- lusenen, swv.
- lüsenen, swv.
- lusenen, stn.
- lüsenen, stn.
- lusener, stm. s. v. a.
- lüsener, stm. s. v. a.
- lûser, stm.
- lusmen, s.
- lusnen, s.
- lussam, s.
- lust, stmf. fem. m. f.
- lust-ab-brëcher, stm.
- lust-ab-brëchunge, stf.
- lust-bære, adj.
- lust-bærec-heit, stf.
- lust-bær-lich, adj. s. v. a.
- luste
- luste, adj.
- lustec, adj.
- lustic, adj.
- lusteche, s.
- lustec-heit, stf.
- lustec-heit, stf.
- lustec-lich, adj. vgl.
- lustec-lîche, adv.
- lustec-lîchen, adv.
- lustel, stn.
- lusten, swv. vgl.
- lüsten, swv.
- lusten, swv.
- lustenen, swv. in
- lûster, stm. s. v. a. in
- lûsterære, stm.
- lûsterer, stm.
- luste-rîche, adj.
- lûstern, swv.
- lustern, swv.
- lustern, swv. in
- lust-gevar, adj.
- lust-gezierde, stf.
- lust-grunt, stm.
- lust-haftic, adj.
- lust-heit, stf.
- lust-hiuselîn, stn.
- lust-hûs, stn.
- lustic, adj. s.
- lustigen, swv.
- lustigunge, stf.
- lust-lich, adj. s. v. a.
- lust-lîche, adv.
- lust-lîcheit, stf. s. v. a.
- lüstlîn, s.
- lustok, s.
- lust-paradîs, stn.
- lust-sam, adj.
- lust-sam, stmn.
- lust-same, stf.
- lust-sam, stf.
- lust-samec-heit, stf.
- lustunge, stf.
- lust-wîp, stn.
- lus-wurz, s. unter
- lût, s.
- lût, adj. adv.
- lût, stm.
- lût-bære, adj.
- lût-bæren, swv.
- lût-bërnde, part. adj.
- lût-brehe, adj.
- lût-breht, adj.
- lût-brüchic, adj.
- lûte, s.
- lûte, stf. s.
- lûte, swf.
- lûte, adv.
- lûtec, adj.
- lûtic, adj.
- lûten, swv. s.
- lûten, swv.
- lûten, stn.
- lûtenist, m.
- lûten-macher, stm.
- lûten-slahen, stn.
- lûten-slaher, stm.
- luter, stn.
- luter, stf.
- lûter, adj.
- lûter, adv.
- lûter, stn.
- lûter, stf.
- lûter-bære, adj.
- lûter-blanc, adj.
- lûter-brûn, adj.
- lûter-brunne, swm.
- lûter-grâ, adj.
- lûter-heit, stf.
- lûter-keit, stf.
- lûter-lich, adj.
- lûter-lîche, adv.
- lûter-lîchen, adv.
- lûtern, swv. s.
- lûter-salz, stn.
- lûter-schaft, stf.
- lûter-snël, adj.
- lûter-süe?e, adj.
- lûter-tranc, stnm. vgl.
- lûterunge, s.
- lûter-var, adj.
- lûter-wîn, stm. vgl.
- lûtes, adv. gen. vgl.
- lût-lich, adj.
- lût-loufen, stn.
- lût-loufende, part. adj.
- lût-mære, adj.
- lût-mære, stn.
- lût-mæren, swv.
- lût-mærunge, stf.
- lutrache, s.
- lût-reiste, adj.
- lutsche, swf.
- lutschêren, s.
- lût-schrîec, adj.
- lût-sêlic, s.
- lutte, swm. s.
- lûtter-lich, adj. adv. s.
- lûtunge, stf.
- lütze, stn. in
- lütze, adj. in
- lütze, adj.
- lüz, adj.
- lützel, adj. neutr. subst.
- lützelic, adj.
- lützel-keit, stf.
- lützeln, swv. in
- lützen, swv.
- lützenc-lîche, adv.
- lutzer, stm. f. f.
- luvetsche, stm.
- lûwen, s.
- lûwern, swv.
- lu? -??es, ??es stm.
- luz, stm. s. v. a.
- lüz, adj. s.
- lû?, stf.
- lû?e, stf.
- lû?e, swf.
- lû?en, swv.
- lû?en, stn.
- lû?enære, stm.
- lû?er, stm.
- lu?-guot, stn. s. v. a.
- luzzel, s.
- lüzzel, s.
M
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=Lexer#0
Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer |
- m
- ma
- mâ
- mac, m. s.
- mac, s.
- mac -ges, ges stm.
- mâc -ges, ges swm.
- mâge, ges swm.
- mach, stmn. s. v. a.
- mache, swf. in
- machen, swv.
- machen, swv.
- mâchen, swv.
- mâchen, s.
- mæcheninc -ges, ges stm.
- macher, stm.
- macherinne, stf.
- macher-lôn, s.
- machic, adj.
- machide, stn. s. v. a.
- mach-lôn, stmn.
- machmetiste, swm.
- machunge, stf.
- macis, vgl.
- mack, s.
- macrêl, s.
- mâc-schaft, stf.
- madal-gêr, stn.
- mâdære, stm.
- mâder, stm.
- mæder, stm.
- mâde, swf.
- made, swm.
- madel, s.
- madel-gêr, s.
- maden, s.
- maden, swv.
- maden-streich, stm.
- maden-va?, stn.
- mader, s.
- mâder, s.
- made-villic, adj.
- madic, adj.
- mâd-lêhen, stn.
- mâd-phenninc, stm.
- mâd-schâf, stn.
- madyan
- mag, adj. s.
- mâg, s.
- magde-huor, stn.
- mage, swm.
- mâge, swm. s.
- mâge, swm. stm.
- mâgen, swm. stm.
- mâhen, swm. stm.
- magedîn, stn.
- magetîn; megedîn, stn.
- megetîn, stn.
- mägel, s.
- mæge-lich, adj.
- magen, stm.
- mâgen-, s. auch
- mâgen, s.
- mâgen, swv. s.
- mægen, swv. s.
- mâgen-gült, stn.
- mâgen-kopf, stm.
- magen-kraft, stf.
- magen-kreftic, adj.
- magen-kreftic, adj.
- mâgen-krût, stn.
- magen-lich, adj.
- magen-lîche, adv.
- mâgen-öl, s.
- mâgen-sâme, s.
- mâgen-saft, stn.
- mâhen-saft, stn.
- mâgen-souc, stm.
- magen-starc, s. adj.
- magen-swër, swm.
- magentuon, s.
- magen-vröude, stf.
- magen-vülle, stf.
- mager, adj.
- mâge-rate, swm.
- mager-bache, swm.
- mageren, swv.
- mager-heit, stf.
- mager-keit, stf.
- magerunge, stf.
- mâge-sâme, swm.
- mâge-sât, stf.
- mâge-schaft, s.
- magestât, s.
- maget, stf. fem.
- magt, stf. fem.
- maget-bære, adj.
- maget-dëgen, stm.
- magetein, s.
- magetîn, s.
- maget-heit, stf.
- maget-lich, adj.
- maget-lîche, adv.
- maget-lîchen, adv.
- magetlîn, stn.
- megetlîn, stn.
- maget-reine, adj.
- maget-schaft, stf.
- maget-tuom, stm. n. f.
- magetuom, stm. n. f.
- maget-tuom-lich, adj.
- maget-zoge, s.
- maget-zol, stm.
- maget-zopf, stm.
- mage-zoge, swm.
- mage-zoginne, stf.
- magge, s.
- mæginne, stf.
- magnes, m.
- magnete, swm.
- magnet, swm.
- mâg-öl, stn.
- magran-, s.
- mâg-schaft, s. s.
- magt, s. s.
- mag-zoge, s.
- mag-zoginne, s.
- mahel, stn.
- mâl, stn.
- mahel, stm.
- mahel-brief, stm.
- maheldiu, s. v. a.
- mahelen, swv.
- mehelen, swv.
- mahel-kint, stn.
- mahel-kôsen, swv.
- mahel-rinc, stm. vgl.
- mahel-schaft, stf.
- mahel-schaz, stm.
- mahel-schatzen, swv.
- mahel-slo?, s.
- mahel-stat, stf.
- mahel-tac, stm.
- mahelunge, stf.
- mahel-vingerlîn, stn. s. v. a.
- mâhen, s.
- mâhen-blat, stn.
- mâhen-gult, s.
- mâhen-korn, stn.
- mâhen-körnelîn, stn.
- mâhen-saft, s.
- mahinande, stf. s. v. a.
- mahinante, stf. s. v. a.
- mahmumelîn, m.
- mahse, stf.
- mahs, stf.
- maht, s.
- mahte, s.
- maht, stf.
- maht-bote, swv.
- maht-bote-schaft, stf.
- maht-brief, stm. vgl.
- mahten, swv. in
- maht-halter, stm.
- mahtic, s.
- mahtic-lîchen, s.
- maht-lich, adj. in
- maht-liute
- maht-lôs, adj.
- maht-vol-komen-heit, stf.
- mai-, s.
- maidel, s.
- maigd, s.
- maigtuom, s.
- mailisch, adj. s.
- mait, s.
- maituom, s.
- mæjen, swv.
- mæjer, stm.
- majeron, s.
- majoran, s.
- majestât, stswf. m.
- majestæt-apfel, stm.
- makel, stm.
- makrêle, swf.
- mâl, stn. s.
- mâl, stn.
- malâde, s.
- maladeie, s.
- malafiz, s.
- malafizisch, s.
- malagranât, m. vgl.
- malagranât-apfel, stm. vgl.
- malagranât-boum, stm. vgl.
- malang-boum, stm.
- malange
- malang
- mâlære, stm.
- mâler, stm.
- mâlærinne, stf.
- malât, adj.
- malâde, adj.
- malâtes, adj.
- malâterîe, stswf.
- malâtzic, adj. s. v. a.
- malâz, s.
- malâz-ga??e, swf.
- mâl-bote, swm.
- mâl-boum, stm.
- malc
- malc, s.
- malch, s.
- malch-slo?, stn.
- mal-slo?, stn.
- malder, s.
- mâl-dingen, swv.
- maledîen, swv.
- maledîunge, stf.
- malefiz, stnf.
- malefizisch, adj.
- male-gëlt, s.
- malen, stv. s.
- mâlen, swv. s.
- mælen, swv. s.
- mâlen, swv.
- malen-tou, s.
- malenzîe, s.
- mâler, s.
- mæler, s.
- mâlerinne, s.
- maler, stm.
- maletrîe, s.
- malêtsch, s.
- malêtz, s.
- malêtschic, s.
- malêtzic, s.
- malfasîer, s.
- mal-gast, stm. vgl.
- malge, s.
- mal-gëlt, stn.
- mâl-gerihte, stn.
- malgran, s.
- malhe, swf.
- mal-hûs, stn.
- mælic, adj.
- malîe, stswf.
- mâligen, swv.
- malje, s.
- malkerin, s.
- mallen, stv. s. s.
- mallich, stv. s. s.
- mal-liute
- mal-man, stm. s. v. a.
- mâl-man, stm.
- malmasîer, m.
- mal-müle, stf.
- maln, stv. I, 4. adj.
- malen, stv. I, 4. adj.
- maln, stn.
- malen, stn.
- malôtz, s.
- malôtzic, s.
- mâl-phenninc, stm.
- malpunige
- mal-rat, stn. s. v. a.
- mâl-rein, stm.
- malsch, adj. vgl. auch
- mâl-schaz, s.
- mâl-stat, s.
- mâl-schaz, s.
- mâl-stat, s.
- mâl-setzen, swv.
- mâl-stat, stf. vgl.
- mal-stein, stm. s. v. a.
- mâl-stein, stm.
- malt, s.
- malta, s.
- malte, s.
- malten, s.
- mâl-tac, s.
- malte, s.
- malte
- malter, stn.
- malder, stn.
- malter-sac, stm.
- malter-viertel, stn.
- maltzig, s.
- mâl-vlëcke, swm.
- mal-wa??er, stn.
- mal-wërc, stn.
- malz, adj. s.
- malz, adj.
- malz, stn.
- malz-apfel, stm.
- malz-darre, swf.
- malzen, swv. vgl.
- melzen, swv. vgl.
- malzen-hûs, stn.
- malzer, stm. vgl.
- melzer, stm. vgl.
- malz-hûs, stn.
- melz-hûs, stn.
- malzî, s.
- mâl-zît, stn.
- malz-mël, stn.
- malz-tenne, swm.
- mamme, f.
- memme, f.
- mammende, adj.
- mamende, adj.
- man, an. m.
- man, stf. m. swm. vgl.
- mane, stf. m. swm. vgl.
- mân, m. s.
- mân, swv. s.
- mæn, swv. s.
- manære, stm.
- maner, stm.
- manærinne, stf.
- man-bære, adj.
- manber, s.
- man-bëte, stf.
- man-brief, stm.
- mân-bruch, stm.
- mân-buoch, stn.
- manc, s.
- manch, s.
- manc, stmf. vgl.
- mang, stmf. vgl.
- manc, adj.
- manc, stm. in
- manc
- mang
- mancher-sît, adv.
- manclîch, s.
- mancus
- mancte, s.
- mând, s.
- manda-liet, stn. s.
- mandâte, stfn.
- mandât, stfn.
- mandât-ë??en, stn.
- mande, s.
- mânde, des swstm.
- mânt -des, des swstm.
- mandel, stm. s.
- mandel, stfm.
- mändel, s.
- mandel-blat, stn.
- mandel-blüete, stf.
- mandel-bône, f.
- mandel-boum, stm.
- mandel-kæse, stm.
- mandel-kërn, stswm.
- mandel-kërne, stswm.
- mandel-kôsen, stn.
- mandel-kuoche, swm.
- mandel-leg-milch, stf. s.
- mandel-milch, stf.
- mandel-muos, stn.
- mandeln, swv. s.
- mandel-nu?, stf.
- mandel-öl, stn.
- mandel-rîs, stn.
- mandel-ruote, f.
- mandel-suppe, swf.
- mandel-wecke, m.
- mandenunge, s.
- mandlîche, adv. s.
- mandragôre, stf.
- mandunge, stf.
- mendunge, stf.
- mane, fm. s.
- mane, stf.
- mâne, swstm. f. sw. sw. st. sw.
- mân, swstm. f. sw. sw. st. sw.
- manec, ges adj.
- manic -ges, ges adj.
- manec-slaht, adj.
- manec-vach, adj.
- manec-valt, adj. adv.
- manec-valt, stn.
- manec-valt, stm.
- manec-valtec, adj.
- manec-valtec-heit, stf.
- manec-valtec-lîche, adv. vgl.
- manec-valten, swv.
- manec-valtigen, swv.
- manec-valt-lîche, adv. s. v. a.
- manec-var, adj.
- manec-virwec, adj.
- vërwec, adj.
- mâned-glîch
- mâneid, s.
- maneger-leien, swv.
- mane-golt, s.
- mânelîn, stn.
- manen, swv.
- manen, stn.
- manessîe, s.
- mânet, s.
- mane-wurm, stm.
- man-ë??e, swm.
- mang, stmf. präp. s.
- mangære, stm.
- mengære, stm.
- -er, stm.
- mang-brët, stn.
- mange, swf. stf.
- mangei?, stn. s. v. a.
- mangel, stm. s. v. a.
- mangelen, swv.
- mangeln, swv.
- mangelen, swv. vgl. u.
- mangeler, stm. s.
- mangel-haft, adj. s.
- mangel-korn, stn.
- mangeln, s. s.
- mangelt, s. s.
- man-gëlt, stn.
- mangelunge, stf.
- mangelunge, stf.
- mangen, swv. s. v. a.
- mangen, swv.
- mangen-stein, stm.
- mangen-swenkel, stm.
- mangen-wurf, stm.
- manger, stn.
- mangerîe, stf.
- man-gerihte, stn. vgl.
- mang-hûs, stn.
- mangier, s.
- manglen, s.
- man-glogge, swf.
- mang-meister, stm.
- man-golt, stm.
- mangolt-saft, stn.
- mang-seil, stn.
- mangte, s.
- man-guot, stn. s. v. a.
- man-haft, adj.
- man-haftic, adj.
- man-haftic-heit, stf.
- man-heit, stf.
- man-hî-leich, stm. s. v. a.
- mân-hof, stm.
- man-houbet, stn.
- man-houwet, s.
- manic, s.
- manich, s.
- mânic, adj. vgl.
- maniere, stswf.
- manigære, stm.
- manige, s.
- manikel, stf.
- mæninne, stswf.
- mâninne, stswf.
- mænîn, stswf.
- maning, s.
- mænisch, adj.
- manisse, stfn. s. v. a.
- man-knëht, s.
- mân-kopf, s.
- mân-korn, s.
- man-kraft, stf. vgl. auch
- mân-kraft, s.
- man-künne, stn.
- man-kunne, stn.
- man-lêhen, stn.
- man-lêhen, stn.
- man-lêhen-buoch, stn.
- man-lich, s.
- män-lich, s.
- man-lich, adj.
- men-lich, adj.
- man-lîch, stn.
- mân-lich, adj. s. v. a.
- man-lîche, adv.
- men-lîche, adv.
- -en, adv.
- man-lîcheit, stf.
- manlieren, swv.
- man-lôs, adj.
- man-mâc, stm.
- man-mât, s.
- man-mæ?ic, adj.
- manna-brôt, stn.
- manne-bilde, stn.
- manne-gelîch, adj.
- manne-houwet, stm.
- manne-jâr-zal, stf.
- manne-klôster, stn.
- manne-lîch, adj.
- manne-mât, stnf. s.
- mannen, swv.
- mannen-mantel, stm. vgl.
- mannen-sieche, swm.
- mannes
- mans
- mansbire, swf.
- mansdegen, stm.
- mannesgeslëhte, stn.
- mannesgeziugelîn, stn.
- mansgraft, stf. s. v. a.
- manskunne, s.
- mansmât, s. f.
- mannesname, s. u.
- mansrëht, s.
- mansruote, f. vgl.
- manszeichen, stn.
- manne-schaft, s.
- manne-tac, stm. s. v. a.
- manniclich, s.
- manochorde, s.
- mânoht, adj.
- manolt, stm.
- mânôt -des, des stm. n.
- mânôt-ganc, stm.
- mânôt-gëlt, stn.
- mânôt-lich, adj.
- mânôt-rihter, stm.
- man-rëht, stn.
- man-rihter, stm.
- man-roc, stm. vgl.
- mans-, s.
- man-schaft, stf.
- manschei?, s.
- manschieren, s.
- mân-schîme, swm.
- mân-schîn, stm.
- mân-schînic, adj.
- mân-schîn-lich, adj.
- mân-schînunge, stf.
- mân-siech, adj.
- mân-siech-heit, stf.
- mân-siech-tac, stm.
- mansier, s.
- man-slaht, stf.
- man-slahter, stm.
- man-slahtunge, stf.
- man-slahunge, stf.
- man-slecke, stf.
- man-slege, swm. s. v. a.
- man-slegge, swm. s. v. a.
- man-slecke, swm. s. v. a.
- man-sleger, stm.
- man-slegic, adj. s. v. a.
- man-sleht, stswm. s. v. a.
- man-slehte, stswm. s. v. a.
- man-slehter, s.
- man-slehtic, adj.
- man-stap, stm.
- mân-stengel, stm.
- mân-sühtic, adj.
- mant, s.
- mânt, s.
- mân-tac, stm.
- mante, s.
- mantel, stm.
- mandel, stm.
- mantel, stf. stn.
- manteler, stm.
- menteler, stm.
- mantel-bletzer, stm.
- mantel-hûs, stn.
- mantel-korn, stn.
- mantellîn, stn.
- mentellîn, stn.
- manteln, swv.
- menteln, swv.
- mantel-ort, stm.
- mantel-roc, stm.
- mantel-snuor, stf.
- mantel-soum, stm.
- mân-töbic, adj.
- mânt-rihter, s.
- man-tuom, stmn. s. v. a.
- manual, stn.
- manucorde, s.
- manunge, stf.
- manva, s.
- man-vast-naht, stf.
- man-vende
- mân-wandelunge, stf.
- man-wart-matte, s.
- mân-wendic, adj.
- man-wërc, stn.
- man-wërke, swm. stm.
- man-wërker, swm. stm.
- man-zal, stf.
- man-zaler, stm.
- manzal-korn, stn. vgl.
- manzeler, stm.
- manzer-korn, stn. vgl.
- man-zît, stf.
- man-zîtic, adj.
- man-zîtic-heit, stf.
- man-zoge, swm. s. v. a.
- mappele, swf.
- mar, mf. f. m.
- mare, mf. f. m.
- mar, stn. s.
- mar -wes, wes adj.
- marach, s.
- maras, s.
- mara?, s.
- marb, adj. s.
- mar-balc, s.
- marbât
- marc -kes, kes stn. vgl.
- marc -ges, ges stn.
- marc -kes, kes stn.
- marc, stf. s.
- marc-bach, stm.
- marc-boum, stm.
- marc-dienest, stm.
- marc-dinc, stn. vgl.
- marc-gedinge, stn. vgl.
- marc-gewihte, stn.
- marc-grabe, swm.
- marc-grâf-schaft, stf.
- marc-grâve, swm.
- marc-grâvinne, stf.
- marc-grævinne, stf.
- marc-grævîn, stf.
- march, s.
- march-, s.
- marcht, s.
- marc-knëht, stm.
- marc-lant, stn.
- marc-liute
- marc-mâl, stn.
- marc-man, stm.
- marc-meister, stm. s. v. a.
- marc-mutte, stnm.
- marc-rëht, stn.
- marc-rîche, adj.
- marc-rihter, stm.
- marc-schalc, s.
- marc-scheide, stf.
- marc-scheidunge, stf.
- marc-stal, s.
- marc-stein, stm.
- marcte, s.
- marc-vade, swm.
- marc-vuoter, stn.
- marc-wëc, stm.
- marc-wërt, stn.
- marc-zal, stf.
- marc-zan, stm.
- mardel, s.
- marden, swv. s.
- marden, stm.
- marder, stm.
- marder-balc, stm.
- marderîn, s.
- märderîn, s.
- marder-kele, swf.
- mar-distel, mf. vgl.
- mare, swm. in f. s.
- mare, swm. in f. s.
- mære, adj.
- mære, stn.
- mære, stf.
- mærec, adj. in
- mære-grô?, adj.
- mârel
- mærelîn, stn. stn.
- mæren, swv.
- mæren, swv.
- marend, stf.
- mærer, stm.
- mæres-halp, adv.
- mære-tihter, stm.
- marg, s.
- margariet, stm.
- margarîte, swf. stm.
- margaron, s.
- marg-grâve, s.
- margram, stm. s. v. a.
- margram-apfel, stm.
- margram-boum, stm.
- margram-loup, stn.
- margram-rinde, f.
- margram-souc, stm.
- margrât, stm. s. v. a.
- margrâve, s.
- marzal, s.
- margt, s.
- mær-haft, adj.
- marhen-slo?, s.
- marhte, s.
- mariner, s.
- mark, s.
- mark-, s.
- marke, stf.
- marke, stf.
- marc, stf.
- march, stf.
- marken, swv. s.
- marken, swv. s.
- marken-meister, s.
- market, stm.
- markt, stm.
- market-ambetman, stm.
- market-bære, adj.
- market-bühse, stf.
- marketen, swv.
- marken, swv.
- market-glogge, stf.
- market-krâmer, stm.
- market-mære, stn.
- market-meister, stm.
- market-menige, stf.
- market-rëht, stn.
- market-safrân, stm.
- market-scheffel, stm.
- market-schif, stn.
- market-stat, stf.
- market-tac, stm.
- market-veile, adj.
- market-vüerer, stm.
- market-zol, stm.
- market-zülle, swf.
- markîs, stm. n. pr.
- markt, s.
- markt-, s.
- markten-rëht, s.
- markunge, stf.
- mark-vëlt, stn.
- mærl, s.
- mærlach, stn. s. v. a.
- mærlære, stm.
- mær-lich, adj.
- mærlîn, s.
- marmel, stm.
- marmelîn, adj.
- mermelîn, adj.
- marmels, adv.
- marmel-stein, stm.
- marmel-steinîn, adj.
- marmel-sûl, stf.
- marn, swv. s.
- marnære, stm.
- marner, stm.
- marnærinne, stf.
- marobel, stn.
- marren, swv. s.
- marrobortîn, stm.
- marrocheise, swm.
- marrunge, stf. s.
- mær-sagen, swv.
- mær-sager, stm.
- marschalc, stm.
- marschalc-ambet, stn.
- marschalc-tuom, stn.
- marschalkîn, stf.
- marschandîse, stf.
- marschant, stm.
- marsche, stf.
- marsel, s.
- marser, s.
- marstal, stm.
- marstallære, stm.
- marstaller, stm.
- marstal-meister, stm.
- mar-stein, s.
- mart, s.
- marte, s.
- marte, s.
- martel, s.
- marter, s.
- marter, stf. sw.
- martere, stf. sw.
- martel, stf. sw.
- marterære, stm.
- martelære, stm.
- -er, stm.
- marterærinne, stf.
- marterât, stf.
- marter-bære, adj.
- marter-bilde, stn.
- marter-burde, stf.
- martere, s.
- marteren, s.
- marter-gerüste, stn.
- marter-haft, adj.
- marterîe, stf.
- marter-korp, stm. vgl.
- marter-krône, stf.
- marter-kröuwel, stm.
- marter-lich, adj.
- marter-lîche, adv.
- marter-lîchen, adv.
- marter-mâse, swf.
- martern, swv.
- marteren, swv.
- marteln, swv.
- martern, stn.
- marteren, stn.
- marter-nôt, stf.
- marter-ram, stf.
- marter-sac, stm.
- marter-schrift, stf.
- marter-stat, stf.
- marter-stunt, stf.
- marter-stunde, stf.
- marter-sûle, swf.
- marter-tac, stm.
- marterunge, stf. sw.
- marter-var, adj.
- marter-wëc, stm.
- marter-woche, swf.
- marter-zît, stfn.
- martil, s.
- martilen, s.
- martiler, s.
- martilje, swf.
- martran, s.
- martsche, f.
- martzo, s.
- marvel, stm. swv.
- marvelen, stm. swv.
- marwe, s. adj.
- marwel-stein, s.
- marwete, s.
- marzal, s.
- marzel, stswm.
- marzelle, stswm.
- masalter, s.
- masanze, swm. f.
- mas-boum, s.
- masch-boum, s.
- masche, swf.
- mascher
- mas-darm, s.
- mâse, swf.
- mâsec, adj. vgl.
- mâsegen, swv.
- mâsëht, adj. s. v. a.
- masel, stf.
- masel, stswf. vgl.
- masele, stswf. vgl.
- masel-suht, s.
- mâsen, swv.
- maser, stm.
- maseran, s.
- maser-boum, stm.
- masern, swv.
- maseroht, adj.
- masge, f. s.
- masholter, s.
- mäss, s.
- mässe, s.
- massalgier, stm.
- masse, stf.
- masseltürnîn, s.
- massenîe, stf. sw. sw.
- messenîe, stf. sw. sw.
- mast, m. s.
- mast, stmfn.
- mast, stm.
- mast-boum, stm. vgl.
- mast-darm, stm.
- maste, s.
- masten, swv. vgl.
- mastic, adj.
- mastic, m.
- mast-schaft, stm.
- mast-schaft, stm.
- mast-swîn, s.
- mastunge, s.
- mat -tes -ttes, tes ttes stm. adj.
- mât, s.
- mât -des, des stn. f.
- mate, adj. s.
- matte, adj. s.
- mate, swstf.
- matte, swstf.
- mate-meier, stm.
- maten, swv.
- matten, swv.
- maten, stn.
- matera?, s.
- matere, f.
- metere, f.
- materëlle, stf.
- matërje, stswf.
- matërge, stswf.
- matërje-lich, adj.
- matërje-lîcheit, stf.
- matërjer, stm.
- matertëlle
- math, s.
- mathan, stm. s. v. a.
- matirg, s.
- matirlich, s.
- mat-kümich, stm.
- mætlîn, stn. vgl.
- mât-mutze, swf. s.
- matram, s.
- matran, s.
- matra?, stm. n. fem.
- matera?, stm. n. fem.
- matrei?, stm. n. fem.
- matrêl, s.
- matrëlle, s.
- matrenn, s.
- mat-schaft, stf.
- matsche, s.
- mat-schrëcke, swm.
- mattan, s.
- matte, swf. s.
- matte, f.
- matte, f.
- matte, swf.
- matze, swf.
- matten, swv. s.
- mattërjâ, s.
- mat-wîn, stm. vgl.
- Matz, s.
- Matze, s.
- mätz, s.
- mätze, s.
- matze, s. u.
- matze, f. s.
- matzen-boum, stm.
- matzen-kuoche, swm.
- mat-zins, stm.
- matziuwe
- matzo, s.
- mäuchlinger, s.
- mauchlinger, s.
- mauroche, swf. s.
- mâwen, swv.
- mæwen, s.
- mæwe-tac, stm.
- ma? -?es, -??es, ?es, ??es stn. stm.
- ma?, s.
- mâ?, stf. stf.
- mâ?, stn. vgl.
- ma?al-ter, m.
- ma?alter-boum, stm.
- ma?alter-holz, stn.
- ma?alterîn, adj.
- mâ?e, stf. sw.
- mâ?e, adv. vgl.
- mæ?e, adj.
- mæ?e, stf.
- mæ?ec, adj.
- mæ?ic, adj.
- mæ?ec, adv.
- mæ?ec-heit, stf. vgl.
- mæ?ic-heit, stf. vgl.
- mæ?ec-lîche, adv. adv.
- mæ?ec-lîchen, adv. adv.
- mæ?el, s.
- mâ?e-lôs, adj.
- mâ?e-lôse, stf.
- mâ?en, adv. s. v. a.
- mâ?en, swv. s.
- mæ?en, swv. s. v. a.
- mâ?en-houwer, stm.
- ma?-ganc, stm.
- ma?-genô?e, swm. vgl.
- mâ?-geræte, stn.
- ma?-geselle, swm. vgl.
- mâ?-geziuc, stn.
- mâ?-gezouwe, stn.
- mâ?-haftec, adj.
- mâ?-heit, stf. s. v. a.
- mæ?ic, adj. s.
- mæ?igen, swv.
- mæ?igunge, stf.
- mâ?ikeit, s.
- mâ?-kandel, stf.
- ma?-leide, stf.
- ma?-leidec, adj.
- mæ?-lich, adj.
- mæ?-lîche, adv.
- mæ?-lîchen, adv.
- mæ?-lîcheit, stf.
- mæ?lîn, stn.
- ma?olter, s.
- mâ?-stap, stm.
- mâ?-wîse, adv.
- ma??e, swm. s. v. a.
- me, pron. impers. s.
- mê, s.
- mechele, swf.
- mecheler, stm.
- mëchen, swv. in
- mecher, stm.
- mech-lîche, adv. s. v. a.
- mech-lîchen, adv. s. v. a.
- mechzen, swv.
- mecke, swm.
- mecklëht, adj.
- mëdde, s.
- mëde, s.
- mede, swm.
- medel, stn.
- medelach, s.
- medelech, s.
- medele, f.
- medeler, stm.
- medel-wurz, stf. vgl.
- mêdeme, m.
- mëder, s.
- mêder, s.
- mederen, s.
- mederîn, s.
- meder-wurz, s.
- mêdiân, stf.
- medicînære, stm.
- meditieren, swv.
- meditieren, stn.
- medlach, s.
- medren, s.
- medrîn, s.
- medus, s.
- mefzen, stn. vgl.
- megar, stswm.
- megde-name, swm. s.
- megdîn, s.
- megedîn, s.
- megede-bluome, mf.
- megede-kint, stn.
- mege-distel, stm.
- megelech, stn.
- megelîn, stn.
- megen, s.
- megenen, swv.
- meger, adj. s.
- megere, stf.
- megeren, swv.
- megerunge, stf. vgl.
- megetîn, s.
- megetlach, stn.
- meget-lich, s.
- megetlîn, s. s.
- megetûm, s. s.
- mêgin, s.
- mehel-, s.
- mehen, s.
- mehnîe, stf. s. v. a.
- mehte, s.
- mehtec, adj.
- mehtic, adj.
- mehtic-heit, stf.
- mehtic-lich, adj. s. v. a.
- mehtic-lîche, adv. vgl.
- mehtic-lîchen, adv. vgl.
- mehtigen, swv.
- meht-lîche, adv.
- mei-âbent, stm.
- meid, s.
- meide-bluome, s.
- meide-kint, s.
- meidel, s.
- meidelîch, s.
- meidem, stm.
- meiden, stm.
- meidenen, swv.
- meider, stm.
- meidichîn, stn.
- meidîn, s.
- mei-dinc, stn. vgl.
- meie, swm.
- meie, swm.
- meige, swm.
- meien, swv.
- meigen, swv.
- meien, swv. s.
- meien-anger, stm.
- meien-anke, swm. vgl.
- meien-bære, adj.
- meien-bat, stn.
- meien-bërnde, part. adj.
- meien-bëte, stf. vgl.
- meien-blic, stm. vgl.
- meien-bluome, mf.
- meien-dach, stn.
- meien-garte, swm.
- meien-gedinge, stn. s. v. a.
- meien-gerihte, stn.
- meien-huon, stn.
- meien-muos, stn.
- meien-ouwe, stf.
- meien-pfërt, stn.
- meien-rëgelîn, stn.
- meien-rëgen, stm.
- meien-rîs, stn.
- meien-rîsel, stn.
- meien-schîn, stm. s. v. a.
- meien-smalz, stn. s. v. a.
- meien-spil, stn.
- meien-stiure, stf. s. v. a.
- meien-tac, stm.
- meien-teidinc, stn. s. v. a.
- meien-tou, stn.
- meien-touwec, adj.
- meien-touwen, swv.
- meien-var, adj.
- meien-visch, stm.
- meien-vlî?, stm.
- meien-wîse, stf.
- meien-zît, stf. dat. pl. adv.
- meien-zwîc, stm. s. v. a.
- meier, stm.
- meiger, stm.
- meier-ambet, stn. vgl.
- meier-ämtic, adj.
- meier-dinc, stn.
- meieren, swv.
- meier-hof, stm.
- meierîe, stf. s. v. a. vgl.
- meierinne, stf.
- meierîn, stf.
- meieron, s.
- meier-phenninc, stn.
- meier-schaft, stf.
- meier-scheften, swv. in
- meier-tuom, stn. s. v. a.
- meier-vuoder, stn.
- meiesch, adj.
- meisch, adj.
- meie-schâf, stm.
- meie-tac, s.
- meie-vogel, stm.
- meige, s.
- meigelinc, stm.
- meigen, s.
- meiger, s.
- meigesch, s.
- meigramme, swm.
- meigt, s.
- meihe, s.
- meihen, s.
- meil, s.
- meil, stn.
- meil, adj. s.
- meilan, m.
- meil-banc, s. unter
- meile, swstf.
- meile, stswf. s. v. a.
- meile, adj. s.
- meil, adj. s.
- meilec, adj.
- meilic, adj.
- meilegen, swv.
- meiligen, swv.
- meilen, swv.
- meiler, stm.
- meilic, s.
- meiligen, s.
- meilîchen, adv.
- meilinc, stm. vgl.
- meil-muot, stm.
- meil-prüeven, swv.
- meil-tætec, adj.
- meilunge, stf. s.
- mein, stm. s.
- mein, adj. stmn. fem.
- meine, adj. stmn. fem.
- mein, stf. s.
- mein, stmn. vgl.
- meinde, s.
- meinde, stf. s. v. a.
- meine, adj. s. v. a.
- meine, adj. s.
- meine, adv.
- meine, stf. s. v. a.
- mein, stf. s. v. a.
- meine, stf. s.
- meine, stf.
- meinec-lich, adj.
- meinec-lîche, adv. s. v. a.
- meinec-lîchen, adv. s. v. a.
- meinec-lîchen, adv.
- mein-eide, adj.
- mein-eidec, adj.
- mein-eidic, adj.
- mein-eiden, swv.
- mein-eider, stm.
- mein-eit, stm.
- mein-eit-swerer, stm. s. v. a.
- meinel, stn.
- meinen, swv. s.
- meinen, swv.
- meinen, stn.
- meines
- mein-gewelde, stn.
- mein-heit, stf.
- mein-heit, stf.
- meinig, s.
- meinigen, s.
- mein-kouf, stm.
- mein-lich, s.
- mein-lîche, s.
- mein-lîche, adv. s. v. a.
- meinolt, s.
- mein-rât, stm.
- mein-ræte, adj.
- mein-rîche, adj. s. v. a.
- meinst, s.
- meinster, s.
- meinstern, s.
- mein-strenge, adj.
- mein-swer, stm.
- mein-swere, swm.
- mein-swerer, stm.
- mein-swern, stv. I, 4.
- mein-swern, stn.
- mein-swüere, swm.
- mein-swüerec, adj.
- mein-swuor, stm.
- mein-swuor-list, stm. f. stf.
- mein-tât, stf.
- mein-tæte, adj. swm.
- mein-tætec, adj.
- mein-tætic, adj.
- mein-tætec-lîchen, adv.
- mein-tæter, stm.
- meinunge, stf. sw.
- mein-vol, adj.
- mei-rëht, stn. s. v. a.
- meirone, s.
- meis, s.
- meisch, adj. s.
- meisch, stm.
- meische-boden, stm.
- meise, swf.
- meise, swstf. m.
- meisel, s.
- meiselîn, stn.
- meisen-kar, stn.
- meisen-kröuwelîn, stn.
- meiske
- meislinc, s.
- meist, adj.
- meiste, adv.
- meist, adv.
- meistec, adj. adv. s. auch
- meistic, adj. adv. s. auch
- meisteil, adv.
- meisteilec, adj. adv. s. v. a.
- meiste-lîche, adv.
- meister, stm.
- meister-ambet, stn.
- meister-arzât, stm.
- meister-bredigære, stm.
- meisterchîn, stn. s.
- meister-gemecht, stn. vgl.
- meister-gesanc, stnm. s. v. a.
- meister-geselle, swm.
- meister-hant, stf.
- meister-heit, stf.
- meisteric, adv.
- meisterinne, stf. sw.
- meisterin, stf. sw.
- meisterîn, stf. sw.
- meister-knappe, swm.
- meister-knëht, stm.
- meister-koch, stm.
- meister-kunst, stf.
- meister-lich, adj.
- meister-lîche, adv.
- meister-lîchen, adv.
- meister-lîche, adv.
- meister-lîchen, adv.
- meister-liet, stn.
- meisterlîn, stn.
- meister-lôn, stn.
- meister-lôs, adj.
- meister-machunge, stf. vgl.
- meister-man, stm. s. v. a.
- meistern, swv.
- meister-phaffe, swm.
- meister-rëht, stn.
- meister-sanc, stmn.
- meister-schaft, stf. vgl.
- meister-scheffe, swm.
- meister-scheften, swv.
- meister-scheftic, adj.
- meister-schrîber, stm.
- meister-schütze, swm.
- meisterse, swf.
- meister-senger, stm.
- meister-singer, stm.
- meister-sin, stm.
- meister-site, stm.
- meister-spruch, stm.
- meister-stërn, m.
- meister-stuol, stm.
- meister-sun, stm.
- meister-tuom, stmn.
- meisterunge, stf.
- meister-vorsprëche, swm.
- meister-wërc, stn.
- meister-wërfer, stm.
- meister-wurz, stf.
- meister-zuc, stm.
- meistic, s.
- mei-stiure, s.
- meit, stfm. s.
- mei-tac, s.
- meiten, swv.
- gemeiten, swv.
- meit-kint, stn. s.
- meit-lich, s.
- meit-tuom, s.
- meit-wësende, part. adj.
- meit-wurz, s.
- meit-zoge, s.
- mei?, stm.
- mei?e, swm. in
- mei?el, stm. vgl.
- mei?elîn, stn.
- mei?eln, swv.
- mei?eln, stn.
- mei?el-wunde, swf.
- mei?en, stv. red. II.
- mei?en, stf. s.
- mei-zît, s.
- mei-zîtec, adj.
- mei?-lîche, adv.
- mei?linc, stm.
- meizoge, s.
- meizoginne, s.
- mël, stn. vgl.
- melancolîe, stf.
- mëlbære, s.
- mëlber, s.
- mël-ber, swf.
- mëlbic, s.
- mël-birn-boum, stm. s. v. a.
- mël-biutel, stm.
- mël-biuteler, stm.
- mël-biutelunge, stf.
- mël-boum, stm.
- melch, s.
- mëlch, adj.
- mëlchen, stv. I, 3.
- mëlken, stv. I, 3.
- mëlchen, stn.
- mëlken, stn.
- mëlcher, stm.
- mëlker, stm.
- mëlcherinne, stf.
- mëlch-gelte, swf.
- mëlk-gelte, swf.
- mëlch-lêhen, stn.
- mëlch-warm, s.
- mëldære, stm.
- mëlder, stm.
- mëlde, stf.
- mëlde, stf.
- mëlde, swm.
- mëlde-brief, stm.
- mëldec, adj.
- mëlden, stf. s.
- mëlden, swv.
- mëlden, stn.
- mëlder, stm. s.
- mëlde-rîche, adj.
- mëldunge, stf.
- mël-dunst, stm.
- mël-tunst, stm.
- mële, swf. s. v. a.
- mêle, s.
- mêlen, s.
- mêler, s.
- mêl-hûs, stn.
- mêlich, s.
- mëlichen, stv. s.
- mêl-îsen, stn. vgl. unter u.
- mël-kalc, stm.
- mël-kaste, swm.
- mëlk, s.
- mëlken, s.
- mëlket, stnf.
- mëlkete, stnf.
- mëlk-gelte, s.
- mëlk-hûs, stn.
- mël-kouf, stm.
- mëlk-kübel, stm.
- mëlk-kuo, s. unter u. vgl.
- mëlk-rint, s. unter u. vgl.
- mëlk-spîse, s.
- melle, s.
- mellicher
- mëlm, stm. sw.
- mël-mâ?, stn.
- mëlme
- mël-muos, stn.
- melochîtes, m.
- mêlodîe, stf.
- melône, f.
- melûne, f.
- mël-rëder, stm.
- mël-rëdunge, stf. s. unter
- mël-rîche, adj.
- mël-sac, stm.
- mël-scheider, stm.
- mël-rihter, stm.
- mëlt, stm. s. unter u. stn.
- mëlte, stf. s.
- mël-tou, s.
- mël-tunst, s.
- mël-trager, stm.
- mël-troc, stm.
- melûne, s.
- mël-ungëlt, stn.
- mël-wâge, stf.
- mëlwære, stm. vgl.
- mëlwer, stm. vgl.
- mëlwærinne, stf.
- mëlweler, stm. s. v. a.
- melwen, s.
- mëlwic, adj. vgl.
- mëlwiger, stm. s. v. a.
- melz-, s.
- mëlzer, s.
- membrâne, stswf.
- memme, s.
- memmentic-heit, stf.
- memôrjâl, stn.
- memôrje, stf.
- memphite, swm.
- men, pron. s.
- mên, swv. s.
- menât, stmfn. s. v. a. vgl.
- menber, s.
- menbrâne, s.
- men-buobe, swm. vgl.
- menc, s.
- mên-dag, s.
- mênde, stf. s. v. a.
- mende, stf.
- mendec, adj.
- mendel-bërc, stm.
- mendel-tac, stm. vgl.
- mendel-trahen, stn.
- menden, swv.
- mender, stn. s.
- mendlîn, stn. s.
- mendunge, s.
- mene, stf. stswf.
- menî, stf. stswf.
- menine, stf. stswf.
- menec, s.
- menede, stf. s. v. a. vgl.
- menege, s.
- menegî, s.
- mene-gelîch, s.
- menel, stm. stswm.
- menen, swv.
- mennen, swv.
- mener, stm.
- menesche, s.
- mênet, s.
- meng, s.
- mengære, s.
- menger, s.
- men-gart, stm. s. v. a. vgl.
- menge, s.
- menge, in
- mengede, in
- menge, in
- mengede, in
- men-gelîch, s.
- mengeln, swv. vgl.
- mengel-wurz, stf.
- mengen, swv. s.
- mengen, swv. in vgl.
- mengen, swv.
- mengen, stn.
- menger, stm.
- mengerîe, stf.
- mengern, swv. vgl.
- mengîn, s.
- men-glîch, s.
- mengunge, stf.
- menî, s.
- menic, s.
- menich, s.
- menig, s.
- mënig, s.
- mënige, s.
- menige, stf.
- menigen, swv. s.
- menigen, s.
- menig-valtigen, s.
- menigîn, s.
- menin, stf. s. v. a.
- menine, s.
- menischeit, s.
- men-îsen, stn. s. v. a.
- menje, s.
- menkeler, stm. s. v. a.
- menkeln, swv.
- menkel-hûs, stn.
- men-knëht, stm. vgl.
- men-lich, s.
- mennec-lîch, s.
- mennege-lîch, s.
- mennelîn, stn.
- mennen, s.
- mennesch-, s.
- mennîn, adj.
- menninne, stf.
- mennîn, stf.
- mennisch, adj.
- mennisch-, s.
- mennunge, stf. s. v. a.
- mênôd, s.
- mensch, s. stn.
- mensche, swstmn. adj. adj. m.
- mensch, swstmn. adj. adj. m.
- menscheit, s.
- mensche-lich, adj. adv. s.
- menschelîn, stn.
- menschen, swv.
- menschen-antlitze, stn.
- menschen-bære, adj.
- menschen-bilde, stn.
- menschen-bluot, stn.
- menschen-forme, stf.
- menschen-gestalt, stf.
- menschen-harn, stm.
- menschen-heil, stn.
- menschen-hût, stf.
- menschen-kint, stn.
- menschen-künne, stn.
- menschen-lëben, stn.
- menschen-lîp, stm.
- menschen-mist, stm.
- menschen-rede, stf.
- menschen-sêle, stf.
- menschen-sin, stm.
- menschen-sippe, stf.
- menschen-spîse, stf.
- menschen-tier, stn.
- menschen-vleisch, stn.
- menschen-vrâ?, stm.
- menschen-wîse, stf.
- mensch-heit, stf.
- menscheit, stf.
- menschieren, swv.
- mên-schîn, s.
- menschiuwer, stn.
- mensch-lich, adj.
- mensch-lîche, adv.
- mensch-lîchen, adv.
- mensch-lîcheit, stf.
- menschlîn, s.
- menschunge, stf.
- mensch-wërdunge, stf.
- mense-kalb, stm. s. swn.
- mense-lîche, s.
- menserîe, s. unter
- mens-heit, s.
- mens-lich, s.
- mensner, s.
- mensûr, stf.
- mên-tac, s.
- men-tac, stswm.
- men-tage, stswm.
- mentag-acker, stm. vgl.
- men-tager, stm.
- mentag-guot, stn. s. v. a.
- mentag-meister, stn.
- mên-tât, s.
- mên-tætic, s.
- mentelchîn, stn.
- menteler, s.
- mentellin, s.
- menteln, s.
- ment-lich, s.
- mênunge, s.
- menva, f.
- men-wëc, stm.
- menzer-holz, stn.
- mer, s.
- mer, stn.
- mêr, adj. adv. conjunct.
- mer-amsel, stf.
- mërâte, stf.
- merbel-stein, s.
- mer-bin?, stm. vgl.
- mer-blâ, adj.
- mer-bône, f.
- merbot, stm.
- merce, s.
- mer-cêder, stm.
- mërce-man, s.
- mërcerîe, s.
- mërcer-knëht, s.
- merch, s.
- merchen, s.
- merder, s.
- merderîn, adj.
- mederîn, adj.
- mer-dorn, stm.
- mer-drack, s.
- mere, s. stn.
- mêre, s.
- mere-garte, s.
- mere-grie?, s.
- mere-katze, s.
- mere-meit, s.
- mere-minne, s.
- mëren, swv. s.
- meren, swv. s.
- mêren, swv.
- mêren, stn.
- meren-poste, swm. s.
- mêrer
- mêrer, stm.
- mêreste
- mêrste
- mere-stërn, s.
- mere-wal, stm.
- mer-feine, f. s.
- merg, stm. s.
- mer-gans, stf.
- mer-garte, swm.
- mergel, stm.
- mergel-hûbe, swf.
- mergeln, swv.
- mergeln, stn.
- mergel-rëht, stn. s. v. a.
- mer-got, stm.
- mer-göttinne, stf.
- mer-gras, stn.
- mer-grie?, stswm. n.
- mer-grie?e, stswm. n.
- mer-grunt, stm.
- mer-habe, stf.
- merhe, swf.
- merhen-sun, stm.
- mer-hirse, m. vgl.
- merhte, s.
- mer-hunt, stm.
- mêridiân, stf.
- mëringe, s.
- merisch, adj.
- mer-juncvrouwe, swf.
- merk, s.
- mer-kalp, stn. vgl.
- merkære, stm.
- merker, stm.
- merkære, stm.
- merker, stm.
- mer-katze, swf.
- merke, stf. s.
- merke, stf.
- merke, adj.
- merke-lich, s.
- merkelsch, adj.
- merken, swv.
- merken, swv.
- merker, stm. s.
- merker-dinc, stn.
- merker-gedinge, stn. vgl.
- merker-meister, stm. vgl.
- merker-stuol, stm.
- merket, s.
- merket, s.
- mer-kint, stn.
- merk-lich, adj.
- merk-lich, adj.
- merk-lîche, adv.
- merk-lîchen, adv.
- mer-krût, stn.
- merk-stat, s.
- merk-tavel, f.
- merkunge, stf.
- mer-küniginne, stf.
- mer-kuo, stf.
- merk-zeichen, stn.
- merl, f.
- merle, f.
- merle
- merlen, swv.
- mêr-lich, adj.
- merlikîn, stn.
- merlîn, stn.
- mer-linse, f.
- mer-liute
- mer-meit, stf. vgl.
- mermel-, s.
- mer-minne, stswf.
- mer-münech, stm.
- mer-muschel, swf.
- mern, s.
- mërn, swv.
- mëren, swv.
- mernêre, s.
- mer-ohse, swm. s. v. a.
- merone, s.
- mërôt, des stm.
- mërt -des, des stm.
- mer-phert, stn. vgl.
- mer-phosse, swf.
- mer-porte, swm.
- merre, s.
- mêrre, s.
- mërre, s.
- merren, swv. adj.
- merren, stn.
- mêrren, s.
- merresal, stn.
- mer-retich, stm.
- merrich, stm.
- mer-rint, stn. vgl.
- mer-ros, stn. vgl.
- mer-rouber, stm. vgl.
- mer-roubunge, stf. vgl.
- mer-roup, stm.
- merrunge, stf.
- mer-ruoder, stn.
- mer-salz, stn.
- mer-schal, stf.
- mer-schars, vgl.
- mêr-schaz, stm.
- mer-schër, swm.
- mer-scherpelîn, stn.
- merschî, s.
- mer-schorpe, swm.
- mer-sê, stm.
- mer-semde, fn.
- mers-halp, adv.
- mer-slange, swmf.
- mer-slunc, stm.
- mer-slunt, stm.
- mer-snëcke, swm.
- mer-spinne, swf.
- mer-stade, swm. vgl.
- mer-stat, stf.
- mêrste, s.
- mer-stede, stf. vgl.
- mer-stërne, m.
- mer-stërn, m.
- mer-stille, stf.
- mer-strâ?e, f. vgl.
- mer-sû, stf. s.
- mer-swalwe, swf.
- mer-swâ?, stm.
- mer-swërt, stn.
- mer-swîn, stn.
- mërt, s.
- merte, s.
- mêr-teil, stn.
- mertel, s.
- mertel-, s.
- mertent, s. s.
- merter-, s. s.
- mer-tier, stn.
- mer-tierisch, adj. adv.
- mer-trache, swm.
- mertran, s.
- mer-tropfe, swm.
- mer-trûbe, f.
- mer-tûbe, swf.
- mërtzler, s.
- mer-ünde, f.
- merunge, s.
- mërunge, stf. s. v. a.
- mêrunge, stf.
- mer-var, adj.
- mer-vart, stf.
- mer-veine, s.
- mer-visch, stm.
- mer-vischel, stn.
- mer-vlo??e, swf.
- mer-vluo, stf.
- mer-vluo-stein, stm.
- mer-vogel, stm.
- mer-vogellîn, stn.
- mer-vrâ?, stm.
- mer-vrosch, stm.
- mer-vrouwe, swf.
- mer-watære, stm.
- mer-wa??er, stn.
- merwen, s.
- merwen, swv.
- mer-wîp, stn.
- mer-wolf, stm.
- mer-wunder, stn.
- merz, s.
- mërz, stm. sw.
- merz-bier, stm. vgl.
- merz-brunne, swm.
- merze, swm. st.
- merz, swm. st.
- mërze, s.
- mërzeler, stm.
- mërzeln, swv.
- mërze-man, stm. s. v. a.
- merze-mân, m.
- merzen-bluost, stm.
- merzen-gewërf, stn.
- mërzer, stm.
- mërzerîe, stf.
- mërzer-knëht, stm.
- mer?î
- mer?îen, swv.
- merzisch, adj.
- mer-zwival, swm.
- mës, s.
- meschen, swv.
- meschinc, s.
- meseler, s. unter
- mësel-suht, s.
- mesener, s.
- meserîn, adj.
- mesic, s. unter
- mëslîn, s.
- mesnære, s.
- mesner, s.
- mess, s.
- mëss, s.
- mësse, s.
- mëssachel, stm.
- missachel, stm.
- mësse, s.
- messe, swn. s. v. a. n. adj.
- messe, stf.
- mässe, stf.
- messe, stn.
- mësse, stf. sw.
- mësse-buoch, stn.
- mësse-gëlt, stn.
- mësse-gewant, stn.
- mësse-gewæte, stn.
- mësse-kappe, swf.
- mëssel, s.
- mësselîn, s.
- messen, adj. swv. s.
- mëssen, adj. swv. s.
- messenære, stm.
- mesnære, stm.
- -er, stm.
- messenærinne, stf.
- messener-hûs, stn.
- messener-tuom, stn.
- messenîe, s.
- mëssen-rëht, stn.
- mësse-phenninc, stm.
- mësse-sprëchen, stn.
- mësse-tac, stm.
- mësse-vrumen, stn.
- mësse-zît, stf.
- messîn, adj.
- messinc -ges, ges stm.
- messinc-meister, stm.
- messinc-slaher, stm.
- messincslaher-stein, stm.
- messinc-smit, stm.
- messingen, adj. s. v. a.
- messing, adj. s. v. a.
- messingisch, adj.
- mësslî, s.
- messner, s. s. stn.
- mest, s. s. stn.
- mëste, swf. swm.
- mëstel, s.
- mëstel, s.
- mësten, swv. s.
- mesten, swv.
- mêster, stm. s.
- mêsterig
- meste-swîn, stn.
- mest-swîn, stn.
- mêstic, s.
- mestunge, stf.
- mët, s.
- metalle, stn.
- mët-alle, s.
- mët-ban, stm.
- mët-briuwe, swm.
- mët-briuwer, stm. vgl.
- mëte, stm.
- mët, stm.
- metele, s.
- mêten, swv. s.
- meter, s.
- metere, s.
- metern, s.
- meter-saft, stn.
- mëte-sam, adj. s.
- mëte-wirz, stf.
- mëte-wurst, stf.
- mët-gebe, swm. vgl.
- mët-gerihte, stn.
- mët-glas, stn.
- metîne, s.
- metînzît, s.
- met-krût, stn. vgl.
- mët-macher, stm.
- metra, s.
- metram, s.
- metri-wurz, s.
- mët-schenke, swm. s. v. a.
- mët-sieder, stm. vgl.
- mëtte, s.
- mette, s.
- mëttel-bühse, s.
- mettelîn, stn. vgl.
- metten, stn. s. unter
- metten-, s. auch
- metten-buoch, stn.
- mettene, stswf.
- metten, stswf.
- mettîne, stswf.
- mettîn, stswf.
- mettî, stswf.
- metten-lich, adj.
- metten-stërne, m.
- metten-zît, stf.
- metten-zîtic, adj.
- metter, s.
- mettern, s.
- mëtte-worst, s.
- mettî, s.
- mettî-buoch, s.
- mettî-gân, stn. s. v. a.
- mettî-gestirne, stn. s. v. a.
- mettî-lich, s.
- mettîne, s.
- mettîn-ganc, stm.
- mettîn-glocke, swf.
- mettîn-zît, s.
- mët-wirtz, s.
- mët-worst, s.
- Metz, s. stn. swm.
- metz, s. stn. swm.
- metz-banc, s.
- metz-blanke, swm.
- Metze, n. pr. f.
- metze, stn.
- metz, stn.
- metze, swm. in
- metze, swm.
- mezze, swm.
- metzel, stn.
- metzel, stn. s.
- metzel-banc, stf.
- mëtzeler, s.
- metzeler, stm.
- metzler, stm.
- metzeler-meister, stm.
- metzelîn, stn.
- metzeln, swv.
- metzen, stm. s.
- metzen, swv. s.
- metzen-knëht, stm. s.
- metzge, s.
- metzgen, s.
- metzger, s.
- mëtzger, s.
- metzger-meister, stm.
- metzige, s.
- metzigen, s.
- metziger, s.
- metzjære, stm.
- metzjer, stm.
- metziger, stm.
- metzje, stf.
- metzige, stf.
- metzje-banc, stf.
- metzjen, swv.
- metzigen, swv.
- metzker, s.
- metzler, s.
- metzmer, s.
- meute, s.
- meutze, s.
- meuwen, s.
- mêwen, s.
- më? -??es, ??es stn.
- më? -??es, ??es stm.
- mez, stn. s.
- mê?en, s.
- me?e-schaft, stf. s. unter
- më?-gerte, swf. vgl.
- mê?ig, s.
- mê?igen, s.
- mê?-lich, s.
- më?-lich, adj.
- më?lîn, stn. vgl.
- më?-meister, stm. s. v. a.
- më?-ruote, f. vgl.
- më?-seil, stn.
- me?-ses, s.
- më?-stat, stf.
- më??ære, stm.
- më??er, stm.
- më??ærîn, stf.
- mezze, swm. s.
- më??en, stv. I, 1.
- më??en, stn.
- më??en, swv.
- më??en, stf.
- më??er, stm. s.
- me??er, stn. stn.
- me??erære, stm.
- me??erer, stm.
- me??er-blëch, stn.
- me??er-hefte, stn.
- me??er-klinge, swf.
- me??erlach, stn. s. v. a.
- me??er-lade, f.
- me??erlîn, stn.
- më??er-lôn, stm.
- me??ern, swv. in
- me??er-ruofen, stn.
- me??er-smit, stm.
- me??er-stich, stm.
- me??er-wërfen, stn.
- me??er-ziehen, stn.
- me??er-zucken, stn.
- mezzgen, s.
- mezziner, s.
- me??inc, s.
- mezzje, s.
- mezzjer, s.
- me??ol, stm.
- më??unge, stf.
- mi, s. s.
- miche, s. s.
- michel, adj.
- michel, adv. vgl.
- michel, stf.
- michelen, swv.
- michel-geræte, stn.
- michel-lich, adj. s. v. a.
- michel-lîcheit, stf.
- michel-lîchen, adv.
- michel-lîchen, swv.
- michels, adv. gen.
- michte, s.
- micke, s.
- micke, swf. vgl.
- mîd, stm.
- mîdære, stm.
- midd-, s.
- mide-, s.
- mîdec, adj.
- mideche, s.
- mîden, stv. II.
- mie, s.
- mier, s.
- mielisch, s. unter
- mies, stnm.
- mies-bart, stm.
- miesen, swv.
- miesic, adj.
- mies-var, adj.
- mietære, stm.
- miete, stf. sw. swf. swstf.
- miet, stf. sw. swf. swstf.
- miete-gërn, adj.
- miete-gërnde, part. adj.
- mietelinc, ges stm.
- mietlinc -ges, ges stm.
- miete-lôn, stm.
- miete-lôn, stm.
- mietel-singære, s. unter
- mieten, swv.
- mieten, stn.
- mietener, stm.
- miete-stat, stf.
- miete-var, adj.
- miete-wân, s.
- miet-gerihte, stn. vgl.
- miet-hirte, swm.
- miet-knëht, stm.
- miet-kuo, stf.
- mietlinc, s.
- miet-liute
- miet-man, stm.
- miet-nëmer, stm.
- miet-schihter, stm.
- miet-stat, s.
- mietunge, stf.
- miet-wân, stm.
- miezunt
- mihtic, s.
- mîl, stf. s. s.
- milbe, stf. s. s.
- milch, stf. vgl.
- milich, stf. vgl.
- milch-born, stm.
- milchëht, adj.
- milch-eimber, stm.
- milchener, stm.
- milcher, stm.
- milcherin, stf.
- milch-haven, stm.
- milch-kalp, stn.
- milch-ke??el, stm.
- milch-krût, stn. vgl.
- milch-kübel, stm. vgl.
- milch-kuo, stf. vgl.
- milchlinc, stm.
- milch-market, stm.
- milch-roum, stm.
- milch-sac, stm.
- milch-schœne, adj.
- milch-sëhter, stm.
- milch-smalz, stn.
- milch-spîse, stf.
- milch-stëg, s. unter
- milch-suppe, swf.
- milch-topf, stm.
- milch-tou, s.
- milch-tropfe, swm.
- milch-var, adj.
- milch-vlasche, swf.
- milch-vriedel, stm.
- milch-wäppel, s.
- milch-warm, adj.
- milch-wempel, stn.
- milch-wî?, adj.
- milch-zouberinne, stf.
- mild-, s.
- milde, s.
- mîle, stf. sw.
- mîl, stf. sw.
- mîle, stf.
- milewe, s.
- milgen, swv.
- milgesal, stn.
- milich, s.
- milich-lîche, adv.
- millinc, stm.
- milôn, s.
- milte, adj.
- milde, adj.
- milte, stf.
- milde, stf.
- milte, s.
- miltec-heit, stf. s. v. a.
- miltekeit, stf. s. v. a.
- mildekeit, stf. s. v. a.
- miltec-lich, adj. s. v. a.
- miltec-lîche, adv. vgl.
- miltec-lîchen, adv. vgl.
- milte-kôsen, swv.
- milte-lanc, adj.
- milten, s.
- milten, swv.
- milden, swv.
- milte-rîche, adj.
- miltern, swv.
- milterunge, stf.
- milte-var, adj.
- milt-haft, adj.
- milt-lich, adj. s. v. a.
- milt-lîche, adv. s. v. a.
- milt-name, swm.
- mil-tou -wes, wes stn.
- miltou-wurm, stm.
- milûn, s.
- mil-var, s.
- milwe, swf.
- milwen, swv.
- milwen-tou, s.
- milz-âder, swf.
- milze, stn.
- milz, stn.
- milzel-siechtac, s. unter
- milz-siech-tuom, stm.
- milz-sühtic, adj.
- milz-wurz, stf.
- mîm, s.
- mîme, s.
- min, pron. impers. s.
- min, adv.
- mîn, pron. der 1. person. allgem. z. b. lâ dich erbarmen mîn mîn viere, vier von meiner art in denk
- mîn, pron. poss.
- minall
- minch, s.
- mind-, s.
- mînen, swv.
- mînent-halben, adv.
- mînent-halp, adv. vgl.
- miner, s.
- minern, s.
- mîner, s.
- mînes, s.
- mingen, s.
- mîn-halben, adv. s. v. a.
- mîn-halp, adv.
- mîn-heit, stf.
- miniere, stn.
- minig, stm.
- minister, stm.
- ministriere, stm.
- ministrieren, swv.
- min-lich, s.
- minnære, stm.
- minner, stm.
- minnærinne, stf.
- minnerinne, stf.
- minnerîn, stf.
- minnerin, stf.
- minne, stf. sw.
- Minne, swstf. vgl.
- minne, adj. in
- minne, stf. s.
- minne-bant, stn. vgl.
- minne-bære, adj.
- minne-bendel, stn.
- minne-bërnde, part. adj.
- minne-blic, stm.
- minne-bluot, stf.
- minne-bluot, stn.
- minne-brant, stm.
- minne-brief, stm.
- minne-brôt, stn.
- minnec, adj.
- minnic, adj.
- minnec-lich, adj. vgl.
- minnic-lich, adj. vgl.
- minnec-lîche, adv.
- minnec-lîchen, adv.
- minnec-lîcheit, stf.
- minneclîch-gevar, adj.
- minne-diep, stm.
- minne-dorn, stm.
- minne-druc, stm.
- minne-gadem, stn.
- minne-gelæ?e, stn.
- minne-gëlt, stn.
- minne-gêr, stm.
- minne-gër, stf. vgl.
- minne-gërnde, part. adj.
- minne-geselle, swm.
- minne-gesprinc, stn.
- minne-gir, stf. s. v. a.
- minne-glast, stm.
- minne-glüende, part. adj.
- minne-gluot, stf.
- minne-gotinne, stf.
- minne-grüe?e, adj.
- minne-gunst, stm.
- minne-haft, adj.
- minne-hæle, adj.
- minne-halp, adv.
- minne-hei?, adj.
- minne-hitze, stf.
- minne-holt, adj.
- minne-huon, stn. s. v. a.
- minne-klagen, stn.
- minne-kôsen, swv. stn. s. v. a.
- minne-kôsende, part. adj. m.
- minne-kraft, stf.
- minne-kus, stm.
- minne-last, stm.
- minne-leitærinne, stf.
- minne-lich, adj.
- minne-lîche, adv.
- minne-lîcheit, stf.
- minne-liedelîn, stn.
- minne-liet, stn.
- minne-liet, stn.
- minne-lîm, stm.
- minne-lôn, stmn.
- minne-lôs, adj.
- minnen, swv.
- minnen, stn.
- minnen-bleich, adj.
- minnen-blic, s.
- minnen-bote, swm.
- minnen-brût, stf.
- minnen-buoch, stn.
- minnen-bürde, stf.
- minnen-burnende, part. adj.
- minnenc-lich, s.
- minnende, part. adj.
- minnen-diep, s.
- minnen-dôn, stm.
- minnen-druc, stm.
- minnen-ganc, stm. vgl.
- minnen-gëlt, s.
- minnen-gërnde, s.
- minnen-gesprinc, s.
- minnen-grunt, stm.
- minnen-jeger, stm. vgl.
- minnen-knëht, stm.
- minnen-muot, stm.
- minnen-rëht, stn.
- minnen-rîche, s.
- minnen-rüeren, stn.
- minnen-sanc, s.
- minnen-schar, stf.
- minnen-schilt, stm.
- minnen-slac, stm.
- minnen-solt, stm.
- minnen-spiegel, stm.
- minnen-stërne, m.
- minnen-trunken, adj.
- minnen-var, s.
- minnen-viur, s.
- minnen-zæme, adj.
- minne-zæme, adj.
- minnen-zæmer, stm.
- minnen-zieher, stm. s. unter dem vorig.
- minne-qual, stf.
- minne-qualer, stm.
- minne-quëlnde, part. adj.
- minner, stm. s.
- minner, adj. subst. neutr. adv.
- minne-rât, stm.
- minnerer, stm.
- minneric, adj.
- minne-rîche, adj.
- minnerinne, s.
- minnerîn, s.
- minne-rîs, stn. vgl.
- minnerlîn, stn.
- minnern, swv.
- minren, swv.
- minnernisse, stfn. vgl.
- minne-rœre, stf.
- minne-rôt, adj. s. unter
- minnerunge, stf. s. v. a.
- minne-sælec, adj.
- minne-sam, adj.
- minne-samec, adj.
- minne-samec-heit, stf.
- minne-samec-lich, adj.
- minne-sanc, stmn.
- minne-sât, stf.
- minne-schenke, swm.
- minne-schimpf, stm. s. unter
- minne-schütze, swm. vgl.
- minne-schu?, stm.
- minne-sê, stm.
- minne-senfte, adj.
- minne-senger, stm. vgl.
- minne-sêrende, part. adj.
- minne-siech, adj.
- minne-singer, stm. s. v. a.
- minne-smërze, swm.
- minne-spil, stn.
- minne-spruch, stm.
- minnest, adj. adv.
- minst, adj. adv.
- minne-strâle, stf.
- minne-stric, stm. s. v. a.
- minne-süe?e, adj.
- minne-swære, stf.
- minne-tac, stm.
- minne-teil, stn.
- minne-tockel, stn.
- minne-tôt, adj.
- minne-tranc, stnm.
- minne-trit, stm. vgl.
- minne-trût, stn.
- minne-tuc, stm.
- minne-twingen, stn.
- minne-var, adj.
- minne-veige, adj.
- minne-vingerlîn, stn.
- minne-viur, stn.
- minne-vlamme, stf.
- minne-vlu?, stm.
- minne-vride, swm.
- minne-vruht, stf.
- minne-vünkelîn, stn.
- minne-warm, adj.
- minne-wëc, stm.
- minne-wërc, stn.
- minne-wîse, adj.
- minne-wîse, stf.
- minne-wunde, swf.
- minne-wunder, stn.
- minne-wunt, adj.
- minne-wurz, stf.
- minne-zæme, s.
- minne-zeichen, stn.
- minne-zic, stm.
- minne-zierde, stf.
- minne-zunder, stm.
- minne-zwî, stn. s. v. a.
- minnic-, s. s.
- minnige, s. s.
- minr-, s.
- min-sam, s.
- minsch, s.
- minsche, s.
- minst, s.
- min-tac, s.
- mînt-halp, s.
- mînt-halben, s.
- minûte, f.
- minwe, s.
- minwen-wurz, s. unter
- minze, swstf.
- minz, swstf.
- minzen-blat, stn.
- minzen-saf, stn.
- minzen-sâme, swm.
- minzen-souc, stm.
- mîol, stm.
- mir, s.
- mir
- mîr, s.
- mirâkel, stn.
- mir-bôm, s.
- mir-dorn, s.
- mire, s.
- mirgel, s.
- mirken, s.
- mirkêre, s.
- mirre, swm.
- mirr, swm.
- mirre, swf. st.
- mirre-kafse, s.
- mirrel, stn.
- mirren, swv.
- mirren-bërc, stm.
- mirren-boum, stm.
- mirren-bühse, f.
- mirren-büschel, stm.
- mirren-büschelîn, stn.
- mirren-korn, stn.
- mirren-salbe, f.
- mirren-stücke, stn.
- mirren-trouf, stn.
- mirren-va?, stn.
- mirren-zaher, stm.
- mirre-stat, stf.
- mirrisch, adj.
- mirtel, stm.
- mirtel-ber, stm.
- mirtel-boum, stm. vgl.
- mirtelboum-gewehst, stn.
- mirtel-öl, stn.
- mirtel-sâme, swm.
- mirtel-stûde, swf.
- mirtisch, adj. s. unter
- mis -sses, sses adj.
- mis, s.
- mis-, s.
- mîs, s.
- mische, stf.
- mische-kanne, f. vgl.
- mischelinc -ges, ges stm.
- mischel-kennelîn, stn.
- mischeln, swv. s. v. a.
- mischen, swv.
- mischen, stn.
- mische-vart, stf.
- mischic, adj.
- misch-kandel, s. unter
- misch-kendelîn, s. unter
- misch-lëder, stn.
- mischlôn
- mischunge, stf.
- misekar, s.
- misel, stf. s.
- misel, adj.
- misel, stmn.
- misel, stmn.
- misel-glîch, s. u.
- misel-siech, adj.
- misel-suht, stf.
- misel-suhte, swm.
- misel-sühtic, adj.
- misencar, stn. swn.
- mislôn, s.
- mispel, f.
- mispel-ber, stnf.
- mispel-boum, stm.
- misper, s.
- missachel, s.
- misse, s.
- misse, stf.
- mis, stf.
- misse-, adj. adv.
- mis-, adj. adv.
- misse-ahten, swv.
- misse-bære, stf. vgl.
- misse-bâr, stf. vgl.
- misse-bâren, swv.
- misse-bieten, stv. III.
- misse-bieten, stn.
- misse-bietunge, stf.
- misse-brîsen, swv. s.
- misse-brûchen, swv.
- misse-bû, stm.
- misse-bûwære, stm.
- misse-bûwen
- missec, adj.
- missec-heit, stf.
- missec-lich, adj.
- misse-dâht, stf. s.
- misse-danc, stm.
- misse-dât, s.
- misse-denken, swv. an.
- misse-dienen, swv.
- misse-dîhen, stv. II.
- misse-dœnunge, stf.
- misse-dunken, swvan.
- misse-enden, swv.
- misse-gân, v. an. red.
- misse-gên, v. an. red.
- misse-gëben, stv. I, 1.
- misse-gegerwe, stn.
- misse-gëlten, stv. I, 3.
- misse-geschëhen, stv. I, 1.
- misse-geschiht, stf. vgl.
- misse-gewahs, stn.
- misse-gewehse, stn.
- misse-gihtic, adj.
- misse-gloube, swm.
- misse-glouben, swv. vgl.
- misse-gloubic, adj.
- misse-glück, stn.
- misse-grif, stm.
- misse-grîfen, stv. II.
- misse-habe, stf. s. v. a.
- misse-haben, swv.
- misse-haben, stn.
- misse-hage, stf. vgl.
- misse-hagen, swv.
- misse-hagen, stn.
- misse-hagunge, stf.
- misse-halten, stv. red. I, 1.
- misse-handel, stm.
- misse-handelære, stm.
- misse-handeln, swv.
- misse-handelunge, stf.
- misse-hære, adj.
- misse-heben, swv.
- misse-hegede, stf. s. v. a.
- misse-heil, stn.
- misse-hël, adj.
- misse-hël -lles, lles stm. stn.
- misse-hëlle, stf.
- misse-hëllec, adj. s. v. a.
- misse-hëllec-heit, stf.
- misse-hëllen, stv. I, 3.
- misse-hëllen, stn.
- misse-hëllunge, stf.
- misse-heltic, adj.
- misse-henken, swv.
- misse-hoffen, swv.
- misse-hoffenunge, stf.
- misse-hoffunge, stf.
- misse-hoffer, stm.
- misse-hüeten, swv.
- misse-hügen, swv.
- misse-huote, stf.
- misse-jëhen, stv. I, 1.
- misse-jëhen, stn.
- misse-kêren, swv.
- misse-komen, stv. I, 2.
- missël, s.
- misse-lâ?en, stv. red. I, 2.
- misse-lich, adj.
- mis-lich, adj.
- misse-lîche, adv.
- mis-lîche, adv.
- -en, adv.
- misse-lîchen, swv.
- misse-linge, stf.
- misse-lingen, stv. I, 3.
- misse-lingen, stn.
- misse-louben, swv. vgl.
- misse-loufen, stv. red. III.
- misse-lunge, s.
- misse-lût, stm.
- misse-lûten, swv.
- misse-lûtic, adj.
- misse-liutic, adj.
- misse-lûtunge, stf.
- misse-machen, swv.
- misse-mâlen, swv.
- misse-mælic, adj.
- misse-mannen, swv.
- misse-wîben, swv.
- misse-meil, stn.
- misse-meilic, adj.
- misse-müete, adj.
- missen, swv.
- misse-nie?en, stv. III.
- misse-nôten, swv.
- missen-rëht, stn. s.
- misse-prîs, stm.
- misse-prîsen, swv.
- misse-brîsen, swv.
- misse-rât, stm.
- misse-râten, stv. red. I, 2.
- misse-rede, stf.
- misse-reden, swv. vgl.
- misse-rîten, stv. II.
- misse-sagære, stm.
- misse-sagen, swv.
- misse-sagen, stn.
- misse-schëhen, stv. I, 1.
- misse-scheide, stf.
- misse-schiht, stf. s. v. a.
- misse-schrîben, stv. II.
- misse-schuldic, adj.
- misse-schult, stf.
- misse-sëhen, stv. I, 1.
- misse-singen, stv. I, 3.
- misse-smecken, swv.
- misse-sprëchen, stv. I, 2. vgl.
- misse-stalt, s.
- misse-stân, stv. I, 4.
- misse-stellen, swv.
- misse-tân, s.
- misse-tât, stf.
- misse-tæter, stm.
- misse-tætic, adj.
- misse-tætiger, stm. s. v. a.
- missetîren, swv.
- misse-tragen, stv. I, 4.
- misse-tragunge, stf.
- misse-trëten, stv. I, 1.
- misse-trit, stm.
- misse-triuwe, stf.
- misse-triuwe, adj.
- misse-triuwen, s.
- misse-trôst, stm.
- misse-trœstec, adj.
- misse-trœsten, swv.
- misse-trûwen, swv.
- misse-triuwen, swv.
- misse-trouwen, swv.
- misse-trûwen, stn.
- misse-trûwic, adj.
- misse-trûwic-heit, stf.
- misse-trûwunge, stf.
- misse-tuon, v. an.
- misse-val, stm.
- misse-vallen, stv. red. I, 1.
- misse-vallen, stn.
- misse-vanc, stm.
- misse-var, adj.
- misse-varn, stv. I, 4.
- misse-vart, stf.
- misse-varte, s.
- misse-varwe, stf.
- misse-vellen, s.
- misse-vellic, adj.
- misse-verwen, swv.
- misse-vüegen, swv.
- misse-vüeren, swv.
- misse-vündic, adj.
- misse-wahs, stm.
- misse-want, s.
- misse-warn, swv.
- misse-wende, stf.
- misse-wende, adj.
- misse-wendec, adj.
- misse-wenden, swv.
- misse-wenken, swv.
- misse-werben, swv.
- misse-wern, swv.
- misse-wîben, swv. s. unter
- misse-wîben, swv. s. unter
- misse-wort, stn.
- misse-würken, swv.
- misse-zæme, adj.
- misse-zëmen, stv. I, 2.
- misse-ziehen, stv. III.
- misse-zieren, swv. s.
- missinc, s.
- missive, stswf.
- mist, stmn.
- mist-acker, stm.
- mist-bëlle, swmf.
- mist-ber, stswf.
- miste, s.
- miste, swstf.
- misten, swstf.
- mistec, adj.
- mistel, s.
- mistel, stm.
- mistel-boum, stm. vgl.
- mistelîn, adj.
- mistel-korn, stn.
- misten, swv.
- mist-gabel, stf.
- mist-grape, f.
- mist-gruobe, swf.
- mist-haven, stm.
- mist-hûfe, swm.
- mist-houfe, swm.
- mist-hulwe, f.
- mist-hurde, swf. s.
- mist-hûs, stn.
- mist-korp, stm. vgl. auch unter
- mist-kröuwel, stm.
- mist-lache, swf.
- mist-lege, stf.
- mist-porte, swf.
- mist-rëht, stn. vgl.
- mist-schûfel, f.
- mist-stal, stm.
- mist-stat, stf.
- mistunge, stf.
- mist-würmelîn, stn.
- mit-, s.
- mit, adv. s.
- mit, präp. s. auch
- mit, conj. präp.
- mitach, s.
- mit-alle
- mitche, s.
- mite, conj. s.
- mite, adv.
- mit, adv.
- mite doln
- mite gâhen
- mite gân
- mite gegân
- mite gereden
- mite gestrîten
- mite gevarn
- mite haften
- mite hëllen
- mite hengen
- mite jëhen
- mite lîden
- mite loufen
- mite lûten
- mite rîchen
- rûnen
- sîn
- mite spiln
- mite spîsen
- mite teilen
- mite varn
- mite vëhten
- mite volgen
- mite vüeren
- mite wandeln
- mite wësen
- mite wonen
- mite ziehen
- mite zogen
- mite-barmen, stn.
- mite-brûchunge, stf.
- mite-burgære, stm.
- mite-burger, stm.
- mite-burge, swm.
- mitech, s.
- mite-danc, stm.
- mite-doln, stn.
- mite-dôn, stm.
- mite-erbe, swm.
- mit-erbe, swm.
- mite-erbelinc, stm.
- mite-êwic, adj.
- mite-êwicheit, stf.
- mite-gâbe, stf.
- mite-gân, stn.
- mite-ganc, stm.
- mite-ganerbe, swm. s. v. a.
- mite-gedult, stf.
- mite-gemeine, stf.
- mite-gemerker, stm. s. v. a.
- mite-gengel, stm.
- mite-genie?e, stn.
- mite-genô?e, swm.
- mite-gesanc, stmn.
- mite-gesworn, part. adj.
- mite-geselle, swm.
- mite-gesinde, stn.
- mite-gewant, part. adj.
- mite-gewere, swm. s. v. a.
- mite-gewërke, swm.
- mite-giht, stf.
- mite-gülte, swm. vgl.
- mite-gulte, swm. vgl.
- mite-gültschaft, stf.
- mite-haber, stm.
- mite-hafte, swm.
- mite-hallic, s.
- mite-halter, stm. s. v. a.
- mite-hëlfer, stm.
- mite-hëller, stm.
- mite-hëllic, adj.
- mite-hëllunge, stf.
- mite-hullec, adj. s. unter
- mite-kempfer, stm.
- mite-kennerin, stf.
- mite-knëht, stm.
- mite-kurvürste, swm.
- mitel-, s.
- mite-lëben, stn.
- mite-lîdære, stm.
- mite-lîde, stf.
- mite-lîdec, adj.
- mite-lîdeclîche, adv.
- mite-lîden, stn.
- mite-lîdunge, stf.
- mite-lôs, adj. s.
- mite-lût, stm.
- mit-lûtic, adj.
- mite-maht, stf.
- mite-mâl, stn.
- mite-mêl, stn.
- mite-merker, stm.
- mite-muoter, stf.
- mite-nâchgebûr, m.
- mite-nie?, stm.
- mite-phliht, stf.
- mite-redunge, stf.
- mite-reise, swm.
- mite-reste, stf.
- mite-ringunge, stf.
- mite-rîter, stm.
- mite-sam, adj.
- mite-same, stf.
- mite-samecheit, stf.
- mite-sæ?e, swm.
- mite-së??e, swm.
- mite-scheffe, swm.
- mite-schuldener, stm.
- mite-së??e, s.
- mite-sîn, stn.
- mite-singic, adj.
- mite-sengic, adj.
- mite-singunge, stf.
- mite-slæfel, stm.
- mite-slü??el, stm.
- mite-spilære, stm.
- mite-sûgelinc, stm.
- mite-söugelinc, stm.
- mite-sûgunge, stf.
- mite-tât, stf.
- mite-teidinger, stm.
- mite-teil, stm.
- mite-teilære, stm.
- mite-teilic, adj.
- miteteil-haftic, adj.
- mite-tier, stn.
- mite-trager, stm.
- mite-vart, stf.
- mite-vater, stm.
- mite-volgære, stm.
- mite-volger, stm.
- mite-volge, stf.
- mite-vröuwunge, stf.
- mitewandeln, stn.
- mite-wandelunge, stf.
- mite-wære, adj.
- mite-wâre, adj.
- mite-wære, stf.
- mite-wâre, stf.
- mite-were, swm. s. v. a.
- mite-wësen, stn.
- mite-wirken, stn.
- mite-wisheit, stf.
- mite-wist, stf.
- mite-wi??en, stn. m.
- mite-woche, s.
- mite-wonen, stn.
- mite-wonen, stn.
- mite-woner, stm.
- mite-würkære, stm.
- mite-würkærinne, stf.
- mite?, s.
- mite-zerer, stm.
- mite-ziuc, stm.
- mithan, s.
- mitiche, s.
- mitke, s.
- mitlîn, s. stf.
- mitme, s.
- mit-sam, präp.
- mit-sament, präp.
- mit-samet, präp.
- mit-samt, präp.
- mit-sant, präp.
- mit-tac, s. adj.
- mit-tach, s. adj.
- mittache, s. adj.
- mittac-mâl, stn.
- mittac-wîp, stn.
- mit-tagic, s. unter
- mit-tegic, s. unter
- mit-tagelich, s. unter
- mit-tegelich, s. unter
- mitte, s.
- mitte, adj. vgl. unter adj.
- mitte, stf. sw.
- mittel, adj. adv. adj.
- mittel, stn.
- mittel, stf.
- mittel-âder, f. s. v. a.
- mittelanc, stm.
- mittel-bote, swm.
- mittel-bühse, f.
- mittel-drom, stn.
- mitteler, stm.
- mittelerinne, stf.
- mittel-grütz, s. unter
- mittelîe, stf.
- mittelinc, stm.
- mittelkeit, stf.
- mittel-kërn, m. n.
- mittel-korn, m. n.
- mittel-lich, adj.
- mittel-man, stm.
- mittel-mâ?, stn.
- mittel-mâ?e, stf.
- mittel-mâ?, stf.
- mittel-mæ?ic, adj.
- mittel-mæ?icheit, stf.
- mittel-meige, stm.
- mittel-muot, stm.
- mitteln, adv. adj.
- mitteln, swv.
- mitte-lôde, stnf. n. f.
- mittel-rinte, f.
- mittel-schulter, f.
- mittelsî, stn.
- mittel-stücke, stn.
- mittel-swanc, stm.
- mittel-tac, s. unter adj.
- mittel-teil, stn.
- mittelunge, stf. vgl.
- mittel-valke, swm.
- mittel-varwe, stf.
- mittel-vaste, s. unter adj.
- mittel-vinger, stm.
- mittel-vrist, stf.
- mittel-warm, adj.
- mittel-wëc, stm.
- mittel-wehsic, adj.
- mittel-wëter, stn.
- mittem, s.
- mitten, s.
- mittemen, adv. s. unter
- mitten, adv. vgl.
- mittene, adv. vgl.
- mitten, s.
- mittenander, adv.
- mitten-buoch, s.
- mittî-buoch, s.
- mitte-naht, s. unter adj.
- mittenen, swv.
- mitten, swv.
- mitten-inheit, stf.
- mitten-künne, stn.
- mittens, adv. s. unter
- mittent, adv. s.
- mitten-tac, s. unter adj.
- mitten-tagic, adj.
- mit-tagic, adj.
- mit-tegic, adj.
- mit-tagelich, adj.
- mit-tegelich, adj.
- mitten-vaste, s. unter adj.
- mitter, s.
- mitter, in s.
- mitter, adj.
- mitter, stm.
- mitter, stf.
- mitterîn, stf.
- mitter-liute
- mitter-man, stm.
- mitter-mâ?e, stf. s. unter
- mitter-naht, s. unter adj.
- mitterunge, stf. s. v. a.
- mitter-vaste, s. unter adv.
- mitten-vrî, s. unter adv.
- mittes, adv. gen.
- mitte-sumer, adj.
- mitte-tac, adj.
- mitte-vaste, adj.
- mitte-winter, adj.
- mitte-woche, f. m. swf. stf. swm. stm. swf. swm. stm.
- mittewochen-tac, stm.
- mitte?, adv. s.
- mitz, adv. s.
- mitzen, adv. s.
- mittich, s.
- mittiger, s. unter stm.
- mit-vaste, s. unter adj.
- mit-woch, s.
- mit-wuch, s.
- mitz, s.
- mitzen, s.
- miucheler, stm.
- mûcheler, stm.
- miuchel-gadem, stn.
- miuchelingen, adv.
- miuchelingen, stn.
- miuchelinger, stm.
- miuchel-ræche, adj.
- miuchel-ræhe, adj. s. u.
- miullîn, stn.
- miullîn, stn.
- miure, s.
- miuren, s.
- miurlîn, stn.
- miuse-, s. auch
- miuse-balc, stm.
- miuse-bërc, stm.
- miuse-drec, stm. vgl.
- miuse-kar, s. unter
- miuse-korp, stm.
- miuselîn, stm.
- miuse-loch, stn.
- miuse-mist, stm.
- miuse-nëst, stn.
- miusenier, s.
- miuser, stm.
- miuse-slac, stm.
- miuse-vâhen, stn.
- miuse-vâher, stm.
- miuse-venger, stm.
- miuse-valle, s.
- miuse-viller, stm.
- miuse-zagel, stm.
- miuse-zwival, stm.
- miusîn, adj.
- mius-œrel, stn.
- mixtûre, stf.
- mî?e, swf.
- mî?en, stv. II. s. v. a.
- môadât
- möbel, s.
- mocke, swm.
- mocke, swf.
- mockel, stm.
- mocken, swv. vgl.
- môd-, s.
- model, stn. m.
- modelen, swv.
- model-gêr, s.
- model-schîbe, swf.
- modem
- moder, stm.
- moderen, swv. in
- moder-loch, stn.
- modiste, swm.
- mog-, s.
- mög-, s.
- môgen, s.
- mohelîn, s.
- möhen, s.
- mohte, s.
- moi, stf. s.
- moie, swf.
- mol, stswm.
- molle, stswm.
- molchen, stn.
- molken; mulchen, stn.
- mulken, stn.
- molde, s.
- mole, s.
- môle, s.
- molen, swv.
- molgrei, stf.
- molic, adj.
- molic, adj.
- molken, s.
- molken-bûch
- molken-knoch
- molken-slûch
- molken-vrâ?
- molken-diep, stm.
- molken-topf, stm.
- molle, s.
- möller, s.
- molner, s.
- môl-schaz, s.
- môl-schatzen, s.
- molt, s.
- molt-brët, stn.
- molte, stswf. stm.
- molte, stswf. stm.
- molt, stswf. stm.
- molten, s.
- molt-hunt, stm.
- moltic, adj. vgl.
- molt-wërf, stswm.
- molt-wërfe, stswm.
- molt-wurm, stm.
- molwic, adj.
- mômente, stf.
- momme, s.
- mommer, s.
- momper, s.
- môn, s.
- mônât, s.
- mônôt, s.
- monch, s.
- monchen, s.
- mônde, s.
- mondelinc, s.
- mône, s.
- môneit, s.
- mônelîn, s.
- monester, f.
- monieren, swv. s.
- monîzirus, stm.
- mœnlîn, s.
- monocord
- monosceros, s.
- mônôt, s.
- mônschîn, s.
- monster, s.
- monster, stn.
- munster, stn.
- monstranze, swstf.
- monstranz, swstf.
- monstranzen-glas, stn.
- monstrîe, stf.
- mônt, s.
- môntac, s.
- montâne, stf.
- montâner, stm.
- montât, s.
- mont-bar, s.
- montel-korn, s.
- monzel, s.
- môr, s. swf.
- môr, stswm.
- môre, stswm.
- mör, s.
- morachîn, adj.
- morach, s.
- morach-sâme, swm.
- môrâliteit, stf.
- môra?, stnm.
- môr-ber, s.
- morch, s.
- morche, s.
- morchel, s.
- mörche, swm.
- mord-, s.
- mord, s.
- mordajô, s.
- mordære, stm.
- morder, stm.
- mordærinne, stf.
- morderinne, stf.
- morderîn, stf.
- -in, stf.
- mordec, adj.
- mordic, adj.
- mordec-heit, stf.
- mördec-lîchen, adv.
- mordel, s.
- morden, s.
- mörden, s.
- morder, s.
- mordener, stm.
- morder-gruobe, f. vgl.
- morderîe, stf.
- morderîn, s.
- morderin, s.
- mörderisch, adj.
- morder-schrecke, swm.
- morde-wurz, stf. vgl.
- mordic, s.
- mordigau, s.
- mordiô, s.
- mordisch, adj.
- mördisch, adj.
- mordrî, s.
- mördrî, s.
- more, s.
- môre, swm. s.
- mœre, swm. s.
- môre, swf.
- mœre, stm.
- môre, stm.
- morel-me??er, stn.
- morge-lich, s.
- morgen, stm. adj.
- morgen, adj.
- morgen, s.
- morgen-blic, stm. vgl.
- morgen-bort, stmn.
- morgen-brôt, stn.
- morgene, adv. s.
- morgenes, adv. s.
- morgenen, swv.
- morgen, swv.
- morgen-ë??en, stn.
- morgen-gâbe, stf.
- morgen-gâben, swv.
- morgengâbe-rëht, stn.
- morgen-huote, stf.
- morgenic, adj.
- mornic, adj.
- morgen-kluc, stm.
- morgen-lich, adj.
- morgen-lîche, adv.
- morgen-lieht, adj.
- morgen-lieht, stn. s. v. a.
- morgen-mâl, stn.
- morgen-rôse, swfm.
- morgen-rôt, stm.
- morgen-rôt, stn.
- morgen-rœte, stf.
- morgenrœte-stunde, stf.
- morgens, adv. s.
- mörgens, adv. s.
- morgen-sanc, stmn.
- morgen-schîn, stm.
- morgen-sëgen, stm.
- morgen-sprâche, stf.
- morgenst, adv. s.
- morgen-stërlîn, stn.
- morgen-stërn, stm. swm.
- morgen-stërne, stm. swm.
- morgen-stërre, stm. swm.
- morgen-stunde, stf.
- morgen-tou, stn.
- morgen-viuhte, stf.
- morgen-vrist, stf.
- morgen-vrüewe, stf.
- morgen-wîse, stf.
- morgen-wolken, stm.
- mörger, s.
- morge-rôt, s.
- morges, adv. s.
- môr-gevar, adj. vgl.
- morgig, s.
- morgnig, s.
- morhe, swf. stf. st.
- morche, swf. stf. st.
- more, swf. stf. st.
- morch, swf. stf. st.
- morhel, stf.
- morchel, stf.
- morhen-muos, stn.
- morig, s.
- mœrinne, stf.
- mœrîn, stf.
- mœrisch, adj.
- môr-krût, stn.
- Môr-lant, stn.
- môr-lendisch, adj.
- morlich, s.
- môr-liute
- môr-man, stm.
- mormel-, s.
- morn-, s.
- morner, s.
- mörner, s.
- mornet, adv. adj. s.
- mornunt, adv. adj. s.
- mornic, adv. adj. s.
- moroch, s.
- morren, s.
- morsære, stm.
- morser, stm.
- morschen, s.
- morscher, s.
- morschnitz, s. s.
- morsel, s. s.
- morschnitz, s. s.
- morsel, s. s.
- morsel, stm. s. v. a.
- morsel-kolbe, swm.
- morsel-stein, stm.
- morsel-stempfel, stm.
- morser-stempfel, stm.
- -strempfel, stm.
- -stœ?el, stm.
- morstaller, s.
- môr-swarz, adj.
- mort -des, des stnm.
- mort, adj.
- mort, stm.
- mort-ackes, stf.
- mort-ax, stf.
- mort-âhte, stf.
- mort-æhter, stm.
- mort-bëten, swv.
- mort-bëten, stn.
- mort-bëter, stm.
- mort-bëtrinne, stf.
- mort-bickel, stm.
- mort-brander, stm.
- mort-brant, stm.
- mort-brennen, swv.
- mort-brenner, stm.
- mort-buode, swf.
- morte, s.
- morte-lich, s.
- morter, s.
- morter, stm.
- morter-knëht, stm.
- morter-macher, stm.
- morter-schaf, stn.
- morter-scheffelîn, stn.
- morter-zuber, stm.
- mort-galle, swf.
- mort-gelîche, swm.
- mort-geschrei, stn. vgl.
- mort-gir, adj. vgl. unter
- mort-giric, adj.
- mort-giriclich, adj.
- mort-gîte, adj. s. v. a.
- mort-gîtec, adj.
- mort-gîtic, adj.
- mort-gîteclîchen, adv.
- mort-glocke, f. vgl.
- mort-grimme, adj.
- mort-grimmec, adj.
- mort-grimmic, adj.
- mort-grimmelich, adj.
- mort-gruobe, f. vgl.
- mort-haft, adj.
- mort-heit, stf.
- mort-hunt, stm.
- mortic, s.
- mort-kolbe, swm.
- mort-krieclich, adj.
- mort-kûle, f. s. v. a.
- mort-lich, adj.
- mort-lîche, adv.
- mort-lîchen, adv.
- mort-macher, stm.
- mort-meile, adj.
- mort-meilic, adj.
- mort-me??er, stn.
- mort-naht, stf.
- mort-ræche, adj.
- mort-rât, stm.
- mort-ræte, adj.
- mort-ræ?e, adj.
- mort-rihter, stm.
- mort-rîve, adj. s.
- mort-sam, adj.
- mort-schâch, stm.
- mort-schâchære, stm.
- mort-schade, swm.
- mort-schal, stm.
- mort-siuche, swf.
- mort-slange, swm.
- mort-swërt, stn.
- mort-tât, stf.
- mort-tæte, swm.
- mort-veige, adj.
- mort-wâfen, stn.
- mort-wal, stn.
- mort-winkel, stm.
- morund, adv. s.
- môr-var, adj. s. v. a.
- môr-volc, stn.
- morwe, s.
- môr?, s.
- mos, stn.
- mosanze, s.
- mos-boum, s.
- mösch, s. stn.
- möschîn, s. stn.
- möschinc, s. stn.
- mosec, adj.
- mosic, adj.
- mosëht, adj.
- mosen, swv.
- moser, s.
- möser, s.
- mos-gras, stn.
- mos-hüeter, stm.
- mosic, s.
- mosig, s.
- môsieren, s.
- mos-lu?, stm. s.
- mos-man, stm.
- mössîn, s.
- most, stm.
- most-boum, s.
- möstelîn, stn.
- mostert, s.
- most-mësse, swf.
- most-va?, stn.
- mos-vogel, stm.
- mot, s.
- mot, stn.
- môte, s.
- môter, s.
- moter, s.
- motter, s.
- mothe, s.
- mott, s.
- motze, s.
- mötze, s.
- mou-, s.
- mouch, stmn.
- möuchelîn, stn.
- mouchel-zëlle, swf.
- mouwe, stswf.
- môvieren, swv.
- môwe-lîche, s.
- môwen, s.
- moyn, s.
- mô?en, an. v. s.
- mü, stf. s.
- mû, stf. s.
- mubel, stm.
- mübel, stm.
- much, interj.
- mûche, swf.
- mûcheime, swm.
- muchelîn, s.
- mûchen, swv. s.
- muchte, s.
- muchzen, swv.
- mücke, swf.
- mucke; mügge, swf.
- mugge, swf.
- mückelîn, stn.
- mucken-got, m.
- mucken-man, m.
- mucken-mist, stm.
- mücken-netze, stn.
- mucken-sturm, stm.
- mucken-swam, stm.
- mucken-wedel, stm.
- mückin, stf. s. v. a.
- mûd-, s.
- mûden, s.
- mûder, s.
- müder-phert, s.
- müede, adj.
- müede, stf.
- müedec, adj.
- müedec-heit, stf. s. v. a.
- müede-lîchen, adv.
- müeden, stf. s.
- müeden, swv.
- müeden, stn.
- müeder, s.
- müedîn, stf. s.
- müedinc -ges, ges stm.
- müe-dorn, stm.
- müedunge, stf.
- müege, s.
- müegen, s.
- müeje, stf.
- müejec, adj.
- müejen, swv.
- müewen, swv.
- müen, swv.
- müejesal, stn.
- müesal, stn.
- müejesalic, adj.
- müesalic, adj.
- müejunge, stf.
- müel, stf.
- müe-lich, adj.
- müe-lîche, adv.
- müe-lîchen, adv.
- mueme, s.
- müemelîn, stn.
- müemel, stn.
- müemelinc -ges, ges stm.
- müemelinc -ges, ges stm.
- müen, s.
- mûen, s.
- müesal, s.
- müeselîn, stn.
- müete, stf. adj. s.
- müetelîn, stn.
- müeten, s.
- müeterîn, adj. vgl.
- müeter-lich, adj.
- müeter-lîche, adv.
- müeter-lîcheit, stf.
- müeterlîn, stn.
- müet-lich, s.
- müe?ec, adj.
- müe?ic, adj.
- müe?ec-ganc, stm. vgl.
- müe?ec-gengel, stm.
- müe?ec-genger, stm.
- müe?ec-heit, stf.
- müe?ec-lich, s.
- müe?ec-lîche, s.
- müe?egære, stm.
- müe?egen, swv.
- müe?igen, swv.
- müe?en, swv. vgl.
- müe?en, v. an.
- müe?-gêer, stm.
- müe?-genge, swm.
- müe?ic, s.
- müe?igen, s.
- müe?-lich, s.
- müe?-lîche, s.
- muff, s.
- muffen, s.
- müffeln, swv.
- müge, stf.
- möge, stf.
- mugel, s.
- müge-lich, adj.
- müg-lich, adj.
- müge-lîche, adv.
- müge-lîchen, adv.
- müge-lîche, stf.
- müge-lîcheit, stf.
- müge-lôs, adj.
- müge-lôse, stf.
- mûgen, swv.
- mügen, an. v.
- mugen, an. v.
- mugende, part. adj.
- mugent, stf.
- mugent-heit, stf.
- mugentic, adj. s. v. a.
- mugent-lich, adj.
- mugge, s.
- mügge, s.
- mügic, adj.
- müg-lich, s.
- mûhe, s.
- mûhen, s.
- mûhesal, s.
- muht, stf. in
- mujol, s.
- mul, s.
- mûl, stn. swf. stn. swf. stf. m.
- mûle, stn. swf. stn. swf. stf. m.
- mûle, stn. swf. stn. swf. stf. m.
- mûl, stm. n. swm.
- mûle, stm. n. swm.
- mül, stswf.
- müle, stswf.
- mûl-affe, swm. vgl.
- mulafich, s.
- mül-ahe, swf.
- mül-bach, stn.
- mûl-bant, stm. vgl.
- mül-ber, stnf.
- mûl-ber, stnf.
- mûlber-blat, stn.
- mûlber-boum, stm. vgl.
- mûlber-tranc, stm. s.
- mûlber-wîn, stm. s.
- mül-bette, stn.
- mül-boden, stm.
- mûl-boum, stm.
- mûr-boum, stm.
- mûlboum-rinde, f.
- mül-bô?eler, stm.
- mulchen, s.
- mulch-swîn, stn.
- mulchter, s.
- mulde, s.
- mulde, stswf.
- mulden-va?, stn.
- müle, s.
- mûle, s.
- mulefe, s.
- mûlëht, adj.
- mülen-gar, adj.
- mülen-gestelle, stn.
- mülen-rat, s.
- mülen-stein, s.
- mulen-wa??er, stn.
- mül-geschirre, stn.
- müler, s.
- mûl-esel, stm.
- mulg, s.
- mül-galvei, stn. s.
- mül-gëlt, stn.
- mûl-guot, stn.
- mûl-hërter, m. swm. vgl.
- mûl-hirte, m. swm. vgl.
- mül-hunt, stm.
- mül-hûs, stn.
- mû-lich, s.
- müline, s.
- mûlinne, stf.
- mûlîn, stf.
- mül-îsen, stn.
- mulken, s.
- mül-kette, stn.
- mûl-klaffer, stm. vgl.
- mûl-klapperer, stm. vgl.
- mûl-klepperer, stm. vgl.
- mül-klachel, stm.
- mül-klechel, stm.
- mül-kleffel, stm.
- mül-knëht, stm. vgl.
- mül-korn, stn.
- mûl-korp, stm.
- mül-kunst, stf.
- müllen, swv.
- müln, swv.
- müllener, s.
- müller, s.
- müllerin, s.
- müller-knëht, stm. s. v. a. s. auch unter
- müller-meister, stm. s. v. a.
- müllîn, s.
- müllîn, stn.
- müllner, s.
- mül-lôn, stmn.
- mül-mæ?el, stn.
- mül-meister, stm. vgl.
- mül-meitel, stn. vgl.
- mül-metze, swm.
- mül-mûte, stf.
- muln, s.
- mülnære, stm.
- mülner, stm.
- mülnærinne, stf.
- mülnærin, stf.
- mülnærîn, stf.
- müln-stein, s.
- müln-steinlîn, stn.
- mül-ordenunge, stf.
- mûl-pfëffer, s.
- mül-rat, stn. vgl.
- mül-rëht, stn.
- mûl-ros, stn.
- mûl-rössel, stn.
- mül-runs, stm.
- mül-schütel, stm. vgl.
- mül-slac, stm. s. v. a.
- mûl-slac, stm. vgl.
- mül-stadel, stm. s. v. a.
- mül-stal, stm.
- mül-stat, stf. vgl.
- mül-stein, stm. vgl.
- mül-stoup, stm.
- mûl-strâfe, stf.
- mül-strâ?e, f.
- mûl-streich, stm.
- mül-swîn, stn.
- multe, s.
- mül-tenne, stf.
- mültenne-rêret, stf. s.
- multer, s.
- multer, stn. stm.
- multer, swstf.
- muolter, swstf.
- mül-tîch, stm.
- mûl-tier, stn.
- mül-tohter, stm. s. v. a.
- mül-tolpe, swm.
- mûl-trîber, stm. vgl.
- mult-wërf, s.
- mult-wurm, s.
- mulvane
- mül-vihe, stn. s. das vorige.
- mül-wagen, stm.
- mül-wëc, stm.
- mül-wecke, stm.
- mûl-wëlf, s.
- mûl-wëlpfe, s.
- mül-wer, stn. vgl.
- mül-wërc, stn. vgl.
- mûl-wërf, s.
- mûl-worf, s.
- mûl-wërf, s.
- mûl-worf, s.
- mûl-wurf, s.
- mül-wuor, stn. s. v. a.
- mül-zëlte, swm.
- mulzen, swv. s. v. a.
- mulzen, stn.
- mulzer, stm. s. v. a.
- mulzer, stn. stn.
- mulzer-korn, stn. s. v. a.
- mumbar, s.
- mumber, s.
- mûme, s.
- mumel, s.
- mumgarten
- umgarten
- mumme, f.
- mumme, f.
- mummen, stn.
- mummer, s.
- mumper, s.
- mumulzel, s.
- mun, s.
- mun, stm.
- mün, s.
- munbar, s.
- münch, s.
- münchec, adj.
- münchisch, adj.
- mundâte, stf.
- mundâter, stm.
- mündec, adj.
- mündec, adj.
- mündec, adj.
- mündelîn, stn.
- mündel, stn.
- mundelinc -ges, ges stm.
- munden, swv.
- munden, swv.
- munder, adj.
- munder-lich, adj.
- mundern, swv. vgl. unter
- mundic, s.
- münech, stm.
- münich, stm.
- munich, stm.
- münch, stm.
- munch, stm.
- münechen, swv.
- münchen, swv.
- münech-gugel, f.
- münech-heit, stf.
- münech-hof, stm.
- münechîe, stf.
- münechin, stf.
- münech-kappe, swf.
- münech-lëben, stn. vgl.
- münech-lich, adj.
- münech-lîcheit, stf.
- münechlîn, stn.
- münech-lîp, stm. vgl.
- münech-phert, stn.
- münic, adj. vgl.
- münich, s.
- münichsch, s.
- münigen, swv.
- munizære, s.
- münisser, s.
- munke, f.
- munkel, stmn.
- munkel, stf.
- munkel-jâr, stn.
- Munsalvæsche, n. pr.
- Munsalvâtsche, n. pr.
- munsære, s.
- münsser, s.
- munse, s.
- munsjol, stn.
- munst, stf. s.
- munster, s.
- münster, stn.
- munster, stn.
- munster-gunplête, swf.
- münster-man, stm.
- münster-mettene, stf.
- münster-mûre, stf.
- münster-türe, stf.
- munt, s.
- munt -des, des stm.
- munt, stmf.
- munt, stf. in
- muntadele, stf.
- munt-affe, swm. s. v. a.
- muntâne, stf.
- muntât, s.
- munt-bar, adj.
- munt-berer, stm.
- munt-bor, swm.
- muntbor-rëht, stn.
- muntbor-schaft, stf.
- munt-bürtic, adj.
- munter, s.
- munteren, s.
- munt-hërre, swm.
- munt-hûs, stn.
- muntieren, swv.
- munt-knëht, stm. vgl.
- munt-lîche, adv.
- munt-lîchen, adv.
- munt-liute
- munt-loch, stm.
- munt-man, stm.
- muntman-schaft, stf.
- muntsal, s.
- munt-schaft, stf.
- munt-schal, stm.
- munt-schaz, stm.
- muntschel, s.
- munt-slac, stm. s. v. a.
- munt-suht, stf.
- munt-tac, stm.
- muntunzel, stm.
- munt-vol, stm.
- munt-vriunt, stm.
- münzære, stm.
- münzer, stm.
- münz-brief, stm.
- münze, s.
- münze, stf. vgl.
- münzen, swv.
- münzer-knëht, stm.
- münz-gëlt, stn. s. v. a.
- münz-hamer, stm.
- münz-heb, mf.
- münz-hof, stm.
- münz-îsen, stn.
- münz-kamer, f.
- munzlot, adv.
- münz-meister, stm.
- münzmeister-ambet, stn.
- münzmeister-tuom, stn.
- münz-phenninc, stm.
- münz-smite, f.
- münz-wërc, stn.
- muo, s.
- muoche
- muode, adj. stf. s.
- muoden, swv. vgl.
- muoder, stm.
- muoder, stn.
- muodern, swv.
- muogen, s.
- muogesal, s.
- muojen, s.
- muol, stf. s.
- muolte, swf. s. v. a.
- muolter, s.
- muome, swf.
- muomen-kint, stn.
- muomen-kuoche, swm.
- muor, stn.
- muorec, adj.
- muoric, adj.
- muor-vogel, stm.
- muorzen, swv.
- muos, stn. stm.
- muosalic, s.
- muos-bart, stm.
- muose, s.
- muoselîn, s.
- muosen, swv.
- muosen, swv. vgl.
- muos-hûs, stn.
- muosieren, swv.
- muos-krût, stn.
- muos-korn, s.
- muos-mël, stn.
- muos-sac, stm.
- muos-salz, stn.
- muos-schü??el, stf.
- muost, stm. s.
- muoste, stm. s.
- muos-teile, stf.
- muos-teilen, swv.
- muos-wërc, stn.
- muot, stm. stn. stmn.
- muot, adj. s.
- muot-ban, stm.
- muot-bescheit, stmn.
- muote, stm. s.
- muote, adj.
- müete, adj.
- muote, stf.
- muotec, adj.
- muotic, adj.
- muotec-heit, stf.
- muotec-lîche, adv.
- muotec-lîchen, adv.
- muot-einunge, stf. vgl.
- muoten, swv.
- muoten, swv.
- muoten, swv.
- muoter, stf. an. vgl.
- muoter-amme, swf.
- muoter-bar, adj. vgl.
- muoter-bære, adj.
- muoter-barn, stn. vgl.
- muoter-blô?, adj. s. v. a.
- muoter-brust, stf.
- muoter-halben, adv.
- muoter-halp, adv.
- muoterîn, s.
- muoter-kint, stn. s. v. a.
- muoter-kirche, f.
- muoter-lich, s.
- muoter-lîche, s.
- muoter-liebe, stf.
- muoterlîn, s.
- muoter-lîp, stm.
- muoter-lôs, adj.
- muoter-mâc, stm.
- muoter-meit, stf.
- muoter-nacket, adj. s. v. a.
- muoter-name, swm.
- muoter-pfert, stn. vgl.
- muoter-sac, stm.
- muoters-ein, adj.
- muoter-spünne, stfn.
- muoter-sun, stm.
- muoter-swëster, f.
- muoter-swîn, stn. vgl.
- muoter-wërc, stn. s. oben unter
- muoter-wurz, stf.
- muotes-halp, adv.
- muot-gedœne, stn.
- muot-gelust, stmf. vgl.
- muot-gelüste, stn.
- muot-gerihte, stn. vgl.
- muot-grimme, adj.
- muot-hermen, swv.
- muotic, s.
- muoting, s.
- muot-lich, adj.
- müet-lich, adj.
- muot-lîche, adv.
- muot-lust, stm. s. v. a.
- muot-macherinne, stf.
- muot-mâ?e, stf.
- muot-mâ?en, swv.
- muot-mâ?unge, stf. s. v. a.
- muot-rîche, adj.
- muot-sam, adj.
- muot-schar, stf.
- muot-scharn, swv.
- muot-scharunge, stf. s. v. a.
- muot-senen, stn.
- muot-siech, adj.
- muot-trüebe, adj.
- muotunge, stf.
- muot-vagen, swv.
- muot-veste, adj.
- muot-vinger, stm.
- muot-willære, stm.
- muot-willer, stm.
- muot-wille, swm. stm.
- muot-willec, adj.
- muotwillec-heit, stf. in
- muotwillec-lich, adj. s. v. a.
- muotwillec-lîche, adv.
- muot-willen, swv.
- muot-willens, adv.
- muot-willer, s.
- muot-willigen, swv.
- muot-williger, stm. s. v. a.
- muowen, s.
- muo?e, stfn. vgl. u.
- muo?e, stf. stmn.
- muo?ec-lich, adj. vgl.
- müe?ec-lich, adj. vgl.
- muo?ec-lîche, adv.
- müe?ec-lîche, adv.
- muo?en, swv. vgl. swv.
- muo?-ganc, stm. s. v. a.
- muo?-gêer, stm.
- muo?-kërn, m.
- muo?-korn, stn. vgl. u.
- muo?-lich, adj. s. v. a.
- müe?-lich, adj. s. v. a.
- muo?-lîche, adv. s. v. a.
- muo?-lîchen, adv. s. v. a.
- muo?-ligen, stn.
- muo?-sîn, stn.
- mupf, stm.
- muff, stm.
- mupfen, swv.
- muffen, swv.
- mür, adj. s.
- mür, stf.
- mûr, s.
- mûrære, stm.
- mûrer, stm.
- mûrærinne, stf.
- mürb, s.
- mûr-banc, stf.
- murbel, s.
- murbeln, s.
- mûr-boum, s.
- mur-brüchic, adj.
- murc, adj.
- murc, stn.
- mürde, stf. s. v. a.
- mürdec-lîchen, s.
- mürdelingen, adv.
- mürden, swv.
- mörden, swv.
- morden, swv.
- mürden, stn.
- murder, s.
- mürderîe, s.
- mürdern, swv. s.
- murdern, swv. s.
- mürdic, adj. s.
- mûre, stswf.
- mûr, stswf.
- mûre, swm.
- mûren, swv.
- murên, stf.
- mûrer, s.
- mûrer-geselle, swm.
- mûrer-knëht, stm. s. auch unter
- mûrer-meister, stm.
- mûrer-stein, stm. vgl.
- mûrer-ziuc, stm.
- murêt, stmn.
- murewe, s.
- mürfel-tier, s.
- murfen, swv.
- mürge, s.
- mûr-hâke, swm.
- mûr-houbet, stn.
- mûr-hüeter, stm.
- mûr-hûs, stn.
- mûrîn, adj.
- mûr-latte, swf.
- mûr-lêhen, stn.
- mûr-leiter, f.
- murlen, s.
- mürlîn
- mûr-loch, stn.
- murm, stm.
- murmel, stm.
- murmer, stm.
- murmelât, stf.
- murmel-ha?, stm.
- murmelî, stf.
- murmeln, swv.
- murmern, swv.
- murmeln, stn.
- murmern, stn.
- murmelnde, stf.
- murmel-stein, s.
- murmelunge, stf.
- murmerunge, stf.
- murmen, s.
- mürmendîn, stn.
- murmer, s.
- murmerieren, stn.
- murmern, s.
- murmerunge, s.
- murmulære, stm.
- mürmum, stm.
- murmur, s.
- murmurtier, s.
- mûr-pfëffer, stm. vgl.
- murre, adj.
- murr, adj.
- murren, swv.
- mürrît, s.
- mursch, adj. vgl.
- mursël, stn.
- mursëllîn, stn.
- mursel-stein, s.
- mursel-kolbe, s.
- mürsen, swv.
- mursiel, s.
- mursnitze, mfn.
- mûr-stat, stf.
- mûr-stein, stm. vgl.
- mûrstein-pfëffer, stm. vgl.
- murstël, s.
- murte, s.
- murteln, swv. vgl.
- mûr-wâge, stf.
- mûr-want, stf.
- mürwe, wes adj.
- müre, wes adj.
- mür -wes, wes adj.
- murwe-lîche, adv.
- mûr-wërc, stn.
- mûr-wërf, s.
- mûr-wërf, s.
- murz, stm.
- murzelinc, stm.
- murzes, gen. adv.
- mûr-ziegel, stm.
- mûr-zins, stm.
- mûs, stn. s.
- mûs, stf. interj. vgl.
- mûsal, s.
- mûs-ar, swm. fem.
- mûs-bâht, stn.
- mûs-brât, stn.
- muscât, stf. m. stswf.
- muscât-blüete, stf.
- muscât-bluome, swmf.
- muscât-bluot, stf.
- muscât-boum, stm.
- muscâtel, stm.
- muscât-negel, stn.
- muscât-nu?, stf.
- muscât-obe?, stn.
- muscât-rîs, stn.
- muscât-stengel, stm.
- muscât-tatel, swf.
- muschâ, interj.
- musche, s.
- musche, swm.
- muschel, swf.
- muschellîn, stn.
- muschen, s.
- müschen, s.
- müschen, swv.
- mûseke, swf.
- müsel, swstf.
- musel, swstf.
- müseln, swv. in
- musel-suht, s.
- mûsen, s.
- mûsen, swv.
- mûsen, stn.
- mûsenier, stn.
- mûser, s. unter
- mûserîn, s. unter
- mûs-gift, stf.
- mûs-hunt, stm.
- mûsic, s.
- mûsieren, s.
- mûs-kât, stn.
- mûs-lîchen, adv.
- mûs-ôre, swn. vgl.
- mussât, s.
- musse, s.
- muster, stn.
- mustern, swv.
- mustet, stm. vgl.
- must-hart, stm.
- mûs-tœter, stm.
- mûs-turn, stm.
- mûs-vâher, s.
- mûs-vanger, s.
- mûs-valle, swf.
- mut, s.
- mut, s.
- müt, s.
- mût-, s.
- mutanze, swf.
- mûtære, stm.
- mûter, stm.
- mûte, stf.
- mutelen, swv.
- mutel-singære, stm.
- mûten, swv. s.
- mûten, swv.
- mûtener, s. unter
- mûtieren, swv.
- mût-korn, s.
- mutsche, s.
- mutsche, fm. vgl. u.
- mutsche-brôt, stn.
- mût-scheftic, adj.
- mutsche-leibelîn, stn. s. v. a.
- mütsche-lîn, stn.
- mût-stat, stf.
- mutte, s.
- mütte, stn. stswm. stswm.
- mutte, stn. stswm. stswm.
- müt, stn. stswm. stswm.
- mut, stn. stswm. stswm.
- müttec, adj. in
- muttel-becke, swm. s.
- muttelîn, stn.
- mütteln, swv.
- mutter, stm. vgl.
- mût-vrî, adj.
- mutz, s.
- mutze, s.
- mutze, swmn. s. v. a. vgl. unter
- mutze, swf.
- mutze, swm.
- mütze, stf.
- mutze, stf.
- mützel, s.
- mutzen, swv.
- mutzen, swv.
- mutzen-gras, stn.
- mützer, stm.
- mutzer, stm.
- mützern, swv.
- mutzic, adj.
- mûunge, s.
- mûwe, s.
- mûwen, s.
- mû-wërf, s.
- mû?-, s.
- mû?ære, stm.
- mû?er, stm.
- mû?e, s.
- mû?e, stf.
- mû?en, swv.
- mû?er-habech, stm.
- mû?er-sperwære, stm.
- mû?er-sprinze, swf.
- mû?er-sprinzelîn, stn.
- mû?er-sprinzel, stn.
- mû?er-valke, swm.
- mû?ic, adj.
- mû?-korn, s.
- mû?-korp, stm.
- mû?-metze, swm. vgl.
- mü??el, stm.
- mu??en-sun, stm.
N
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=Lexer#0
Mittelhochdeutsches Handwörterbuch von Matthias Lexer |
- n
- nâ, s.
- nâ -wes, wes s.
- nabe, stswf.
- nabe-gêr, stm.
- nabe-gêrlîn, stn.
- nabegêr-loch, stn.
- nabegêr-smit, stm.
- nabe-holz, stn.
- nabel, stswm.
- nabele, stswm.
- nabel-blëch, stn. vgl.
- nabel-suht, stf.
- naben, swv.
- naben-loch, stn.
- nâber, s.
- nâbersche, f.
- nabe-stange, swf.
- nabi-gêr, s.
- nac -ckes, ckes stm. swm.
- nacke, ckes stm. swm.
- nâch -hes, hes adj. adv.
- nâch, adv. präp. adv. präp. mit dat. präposit. adv.
- nâch bringen
- nâch donen
- nâch draben, vgl.
- nâch gân
- nâch gëben
- nâch gevolgen
- nâch gie?en
- nâch goumen
- nâch heben
- nâch hëllen
- nâch hengen
- nâch hœren
- nâch hupfen
- nâch îlen, s. stn.
- nâch jagen
- nâch jëhen
- nâch kegen
- nâch kêren
- nâch klaffen
- nâch komen, vgl.
- nâch kôsen
- nâch kriechen
- nâch kriegen
- nâch krîsen
- nâch lâ?en, s.
- nâch loufen
- nâch müe?en
- nâch reden, s. stn.
- nâch rîten
- nâch schîben
- nâch schieben
- nâch schrîen
- nâch schürgen
- nâch sëgenen
- nâch sëhen
- nâch senden
- nâch singen
- nâch sinnen
- nâch sitzen
- nâch slahen
- nâch slîchen
- nâch sliefen
- nâch spëhen
- nâch sprëchen
- nâch stân
- nâch stapfen
- nâch stapfen
- nâch stô?en
- nâch strîchen
- nâch swimmen
- nâch trëten
- nâch tuon
- nâch varn
- nâch vegen
- nâch volgen, vgl.
- nâch vrâgen
- nâch wæjen
- nâch warten
- nâch wîsen
- nâch ziehen
- nâch zogen
- nâch zoten
- nac-haft, adj.
- nâch-ban, stm.
- nâch-bar, s.
- nâch-besëher, stm.
- nâch-bëte, stf. s. v. a.
- nâch-bote, swm.
- nâch-bûre, swstm.
- nâch-bûr, swstm.
- nâchbûr-schaft, stf.
- nache, swm. vgl.
- nâch-eckern, stn.
- nac-heit, stf.
- nâcheit, s.
- nâchent, s.
- nachent, s. s.
- nachen-tuom, s. s.
- nâch-erbe, swm.
- nâch-forme, stf.
- nâch-gaffer,